Livre, Chap. |
[4, 5] |
ἂν
γένοιτο
εἴ
τις
συγχωρήσειεν
|
ἐκ |
θνητοῦ
τινα
ἀθάνατον
γίνεσθαι·
οὐδεὶς |
[4, 2] |
φορὰ
ἐπὶ
τῶν
ἀκουσίως
τόπον
|
ἐκ |
τόπου
μεταβαλλόντων
λέγεται,
καθάπερ
ἐπὶ |
[4, 5] |
τὸ
αὐτὸ
ἔτι
διαμένειν,
ἄνπερ
|
ἐκ |
τοῦ
εἴδους
ὅλως
μεταβάλῃ,
καθάπερ |
[4, 6] |
ἔδει
τὸ
γένος
θεῖναι.
Ἔτι
|
ἐκ |
τοῦ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον,
ἀνασκευάζοντι |
[4, 6] |
οὐδὲ
τοῦ
λεχθέντος.
Σκοπεῖν
δ´
|
ἐκ |
τοῦ
μηδὲν
διαφέρειν
εἴδει
τὰ |
[4, 4] |
ἔχοι,
εἴη
ἄν
τι
καὶ
|
οὐκ |
ἀγαθὸν
ἡδύ,
ἀδύνατον
δέ,
εἴπερ |
[4, 5] |
ἡ
φιλία
ἐν
τῷ
ἐπιθυμητικῷ,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
βούλησίς
τις·
πᾶσα |
[4, 6] |
τῆς
χιόνος,
ὥστε
δῆλον
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
γένος·
καθ´
ὑποκειμένου |
[4, 5] |
οὔθ´
ὁ
πηλὸς
γῆ.
Ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
γένος
οὐδέτερον
τῶν |
[4, 6] |
μήτε
τὸ
κατ´
ἐκεῖνο
λεγόμενον,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
γένος
τὸ
ἀποδοθέν. |
[4, 5] |
δὲ
τὴν
ψυχὴν
οὔ.
Ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
γένος
τὸ
ὁρατὸν |
[4, 3] |
δ´
ἀριθμῶν
μηδένα
δυνατὸν
ζῆν,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
εἶδος
ἀριθμοῦ
ἡ |
[4, 1] |
τῶν
εἰδῶν
τινος
μετέχειν.
Ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
εἶδος
ἡ
ἡδονὴ |
[4, 2] |
γενῶν
τὸ
λοιπὸν
περιέχει.
Ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
ἡ
ἐπιστήμη
γένος |
[4, 3] |
γὰρ
μὴ
ἔστι,
δῆλον
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
ὅλως
γένος
τὸ |
[4, 2] |
γένη
μήθ´
ὑπὸ
ταὐτὸν
ἄμφω,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
ἀποδοθὲν
γένος. |
[4, 1] |
τὸ
μὴ
ὂν
δοξαστόν,
ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
δοξαστὸν
εἶδος |
[4, 6] |
γένους
ἔστιν
εἴδη
διάφορα·
ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
λευκὸν
γένος |
[4, 4] |
δεῖ
λέγεσθαι.
Εἰ
δὲ
μή,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
πολλαπλάσιον
γένος |
[4, 5] |
μέρος
τοῦ
ὅλου
κατηγορεῖται·
ὥστ´
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τὸ
σῶμα
γένος |
[4, 2] |
δόξαν
τὸ
ἀληθὲς
καὶ
ψεῦδος,
|
οὐκ |
ἂν
εἴη
τῶν
εἰρημένων
οὐδέτερον |
[4, 4] |
αὑτῆς
ἐπιστήμην
ἔχειν
τὴν
ψυχήν,
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
δέ·
δυνατὸν
γὰρ
καὶ |
[4, 4] |
τὸ
ἥμισυ
ῥηθήσεται.
(Ἔνστασις
ὅτι
|
οὐκ |
ἀνάγκη
καθ´
αὑτὸ
καὶ
κατὰ |
[4, 4] |
τὸ
γένος
τῶν
πρός
τι,
|
οὐκ |
ἀνάγκη
καὶ
τὸ
εἶδος·
ἡ |
[4, 4] |
πρὸς
ἃ
λέγεται)
τὰ
δ´
|
οὐκ |
ἀνάγκη
μὲν
ἐν
ἐκείνοις
ὑπάρχειν |
[4, 6] |
γὰρ
γινόμενον
οὐκ
ἔστι)
καὶ
|
οὐκ |
ἀντιστρέφει
(οὐ
γὰρ
πᾶν
τὸ |
[4, 2] |
βαδίσεως
γένος
ἀποδέδωκε
τὴν
φοράν,
|
οὐκ |
ἀπόχρη
τὸ
δεῖξαι
ὅτι
κίνησίς |
[4, 2] |
ὑπάρχειν
ἀμφισβητεῖται
(τὸ
ἀποδοθὲν
γένος,
|
οὐκ |
ἀπόχρη
τὸ
δεῖξαι
τῶν
ἐπάνω |
[4, 2] |
διαφορὰ
γὰρ
ἀριθμοῦ
τὸ
περιττόν,
|
οὐκ |
(εἶδός
ἐστιν.
Οὐ
δοκεῖ
δὲ |
[4, 5] |
σπουδαῖος
τὰ
φαῦλα
δρᾶν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
εἰσὶ
τοιοῦτοι·
πάντες
γὰρ
οἱ |
[4, 5] |
οὐ
γένη
τὰ
ἀποδοθέντα,
ἐπειδὴ
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
τοῖς
εἴδεσι |
[4, 4] |
τῷ
αὐτῷ
ἡ
στέρησις
ἢ
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
ἐσχάτῳ·
οἷον
εἰ |
[4, 3] |
μέτριον
ἀνὰ
μέσον
ὂν
τούτων
|
οὐκ |
ἐν
τῷ
κακῷ
ἀλλ´
ἐν |
[4, 5] |
ὑπόληψιν
καὶ
μὴ
πιστεύοντα
ἔχειν,
|
οὐκ |
ἐνδέχεται
δ´,
εἴπερ
εἶδος
ἡ |
[4, 4] |
αὐτὴν
ταύτην)
τὰ
δ´
ἁπλῶς
|
οὐκ |
ἐνδέχεται
ἐν
ἐκείνοις
ὑπάρχειν
πρὸς |
[4, 4] |
τῆς
ἐπιστήμης
ἐστίν.
Τοῦτο
δ´
|
οὐκ |
ἐνδέχεται·
μνήμη
γὰρ
πᾶσα
ἐν |
[4, 4] |
λέγεται,
ἕξις
δὲ
καὶ
διάθεσις
|
οὐκ |
ἐπιστητοῦ
ἀλλὰ
ψυχῆς.
Πάλιν
εἰ |
[4, 4] |
γένει
τῇ
αἰσθήσει,
ἡ
τυφλότης
|
οὐκ |
ἔσται
αἴσθησις.
Δεύτερον
δ´,
εἰ |
[4, 6] |
μὴ
ὂν
γίνεται)
ἀλλ´
ὅμως
|
οὐκ |
ἔστι
γένος
τὸ
μὴ
ὂν |
[4, 4] |
τὸ
ἐπιστητὸν
ὅπερ
αἰσθητὸν
εἶναι.
|
Οὐκ |
ἔστι
δέ·
οὐ
γὰρ
πᾶν |
[4, 6] |
τῷ
γινομένῳ
(τὸ
γὰρ
γινόμενον
|
οὐκ |
ἔστι)
καὶ
οὐκ
ἀντιστρέφει
(οὐ |
[4, 5] |
αἰτία,
ὥσθ´
ἁπλῶς
ἡ
ὀργὴ
|
οὐκ |
ἔστι
λύπη.
Κατὰ
ταὐτὰ
δ´ |
[4, 1] |
τῶν
γὰρ
διαίρεσιν
ἐχουσῶν
γραμμῶν
|
οὐκ |
ἔστι
τὸ
εἰρημένον
γένος,
ἀδιαφόρων |
[4, 6] |
ὂν
τοῦ
γινομένου·
ἁπλῶς
γὰρ
|
οὐκ |
ἔστι
τοῦ
μὴ
ὄντος
εἴδη. |
[4, 5] |
εἰς
θάτερον
ἔθηκεν.
Ἔνια
γὰρ
|
οὐκ |
ἔστιν
εἰς
ἓν
γένος
θεῖναι, |
[4, 5] |
κινῆται
καὶ
ὅταν
μένῃ.
Ὥστ´
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅλως
ἀὴρ
τὸ
πνεῦμα· |
[4, 5] |
ἐν
ξύλῳ
ὕδωρ"
ἁπλῶς
γὰρ
|
οὐκ |
ἔστιν
ὕδωρ.
~Ἔτι
εἰ
ὅλως |
[4, 1] |
κύκνος
οὐσία,
τὸ
δὲ
λευκὸν
|
οὐκ |
οὐσία
ἀλλὰ
ποιόν,
ὥστ´
οὐ |
[4, 2] |
(ἡ
γὰρ
τῶν
ξηρῶν
μεῖξις
|
οὔκ |
ἐστι
κρᾶσις)
οὔθ´
ἡ
κατὰ |