Livre, Chap.
[4, 1]	γὰρ ἀλλήλαις κατὰ τὸ εἶδος	αἱ	εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ
[4, 1]	περὶ αὐτῶν δὲ τούτων ὀλιγάκις	αἱ	σκέψεις γίνονται τοῖς διαλεγομένοις. (Ἂν
[4, 5]	δύναμις τῶν αἱρετῶν· καὶ γὰρ	αἱ	τῶν φαύλων δυνάμεις αἱρεταί, διὸ
[4, 4]	διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι	ἐφθάρθαι	καὶ ἡ διάλυσις φθορά τις.
[4, 4]	ἡ δύναμις διάθεσις, καὶ τὸ	δύνασθαι	διακεῖσθαι, καὶ εἴ τινος ἡ
[4, 5]	τοιαύτη ὥστ´, εἰ πάθοι, μὴ	ἄγεσθαι	ἀλλὰ κρατεῖν· οὐ μὴν τοῦτό
[4, 2]	ἢ ἐπὶ πλεῖον τὸ εἶδος	λέγεσθαι·	ἀεὶ δ´ ἡ διαφορὰ ἐπ´
[4, 6]	καὶ ἐπὶ τοῦ εἴδους ἁρμόσει	λέγεσθαι·	εἰ γὰρ ὁμοίως τόδε καὶ
[4, 4]	καὶ τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ	λέγεσθαι.	Εἰ δὲ μή, οὐκ ἂν
[4, 1]	τὸ εἶδος καὶ τὴν διαφορὰν	λέγεσθαι·	ἐπ´ ἔλαττον γὰρ καὶ ἡ
[4, 4]	κατὰ τὸ γένος πρὸς ταὐτὸ	λέγεσθαι·	ἡ γὰρ ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ λέγεται,
[4, 4]	γὰρ καὶ ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ	λέγεσθαι,	καθάπερ ἐπὶ τῆς δωρεᾶς καὶ
[4, 2]	τὸ γένος τῆς διαφορᾶς δεῖ	λέγεσθαι	καὶ μὴ μετέχειν τῆς διαφορᾶς,
[4, 4]	τὸ εἶδος καὶ τὸ γένος	λέγεσθαι.	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ τοῦ
[4, 5]	γένος· ἐπὶ πλέον γὰρ δεῖ	λέγεσθαι	τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ
[4, 4]	δ´ οὐ συμβαίνει πρὸς ἴσα	λέγεσθαι·	τὸ μὲν γὰρ διπλάσιον τινὸς
[4, 4]	ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ τὸ μανθάνειν	ἀναμιμνήσκεσθαι,	καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ
[4, 4]	τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ	γίγνεσθαι	ποιεῖσθαι καὶ ἡ γένεσις ποίησις.
[4, 2]	ἄλληλα ἢ ὑπὸ ταὐτὸ ἄμφω	γίγνεσθαι	τὰ τοῦ αὐτοῦ γένη τῶν
[4, 5]	τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω	γίνεσθαι·	ἐν ᾧ γὰρ τὸ εἶδος,
[4, 5]	τῷ αὐτῷ τοῖς εἴδεσι πέφυκε	γίνεσθαι.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ ἡ
[4, 5]	συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ τινα ἀθάνατον	γίνεσθαι·	οὐδεὶς γὰρ φήσει ἑτέραν αὐτὸν
[4, 2]	ἐν τοῖς ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν	γίνεσθαι.	Πάλιν εἰ τὴν διαφορὰν εἰς
[4, 5]	τι (ἢ πάθος αὐτῇ ταύτῃ	παραγίνεσθαι.	Ὥστ´ οὐ γένος ἡ ζωὴ
[4, 4]	τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ τὸ	φθείρεσθαι	διαλύεσθαι· καὶ εἰ τὸ γεννητικὸν
[4, 4]	ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ τὸ διαλύεσθαι	φθείρεσθαι,	καὶ τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι καὶ
[4, 5]	ἀποδοθέντων· δεῖ γὰρ τὸ γένος	ἀληθεύεσθαι	ἀεὶ κατὰ τῶν εἰδῶν. Ὁμοίως
[4, 5]	Ἐπ´ ἐνίων γὰρ οὐ δοκεῖ	ἀληθεύεσθαι,	οἷον ἐπὶ τοῦ πηλοῦ καὶ
[4, 4]	φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ τὸ φθείρεσθαι	διαλύεσθαι·	καὶ εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν,
[4, 4]	μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ τὸ	διαλύεσθαι	φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι
[4, 1]	Ὅρος δὲ τοῦ μετέχειν τὸ	ἐπιδέχεσθαι	τὸν τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον
[4, 2]	τὸ ἕτερον ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου	περιέχεσθαι.	Ἔχει δ´ ἀπορίαν ἐπ´ ἐνίων
[4, 2]	οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου	περιέχεσθαι.	Οὐ μὴν ὑπὸ πάντων γε
[4, 5]	οὐ δοκεῖ γὰρ κατά τι	μετέχεσθαι	τὸ γένος. Οὐ γάρ ἐστιν
[4, 4]	μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ μεμαθηκέναι	ἀναμεμνῆσθαι,	καὶ εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι,
[4, 4]	τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια, τὸ	χρῆσθαι	ἐνεργεῖν καὶ τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι.
[4, 6]	ἡ ἠρεμία νηνεμία) αὐτὸν μὲν	χρῆσθαι	ὡς γένους ὄντος τοῦ ἀεὶ
[4, 4]	τὸ χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ τὸ	κεχρῆσθαι	ἐνηργηκέναι. Ἂν δὲ στέρησις ᾖ
[4, 4]	γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι	ποιεῖσθαι	καὶ ἡ γένεσις ποίησις. Ὁμοίως
[4, 4]	δύναμις διάθεσις, καὶ τὸ δύνασθαι	διακεῖσθαι,	καὶ εἴ τινος ἡ χρῆσις
[4, 2]	τὴν διαφοράν, οἷον ψυχὴν τὸ	κινεῖσθαι	ἢ δόξαν τὸ ἀληθὲς καὶ
[4, 1]	ὅπερ κινούμενον, συμβέβηκε (δ´ αὐτῇ	κινεῖσθαι,	καθάπερ καὶ τῷ ζῴῳ πολλάκις
[4, 2]	πάντα γὰρ τὰ ἐπάνω γένη	κατηγορεῖσθαι	δεῖ τοῦ εἴδους ἐν τῷ
[4, 6]	ὀλιγωρίας ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖσθαι	δοκεῖ· λυπεῖταί τε γὰρ ὁ
[4, 6]	δέον ἐπ´ ἔλαττον τὸ εἶδος	κατηγορεῖσθαι.	Εἰ δὲ τὸ πᾶσιν ἑπόμενον
[4, 6]	κατὰ πλειόνων καὶ διαφόρων αὐτὸ	κατηγορεῖσθαι.	Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ τισι καὶ
[4, 6]	γένος κατηγορεῖται καὶ τὸ εἶδος	κατηγορεῖσθαι,	ἐπειδὴ τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 1]	κατηγορεῖται, καὶ τὸ γένος δεῖ	κατηγορεῖσθαι.	Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν εἰδῶν
[4, 2]	γὰρ τοὺς τῶν γενῶν λόγους	κατηγορεῖσθαι	τοῦ εἴδους (καὶ τῶν μετεχόντων
[4, 6]	τῷ τί ἐστι τῶν εἰδῶν	κατηγορεῖσθαι,	χωριστέον τὸ γένος ἀπὸ τῆς
[4, 2]	αὐτοῦ ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖσθαι,	ὥστε τὸ αὐτὸ ὑπὸ δύο
[4, 6]	γὰρ ὁ ὀργιζόμενος καὶ ὑπολαμβάνει	ὀλιγωρεῖσθαι.	Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις καὶ
[4, 4]	τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ	διαλελύσθαι	ἐφθάρθαι καὶ ἡ διάλυσις φθορά
[4, 1]	ἀλλήλαις κατὰ τὸ εἶδος αἱ	εὐθεῖαι	γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 3]	νόσου οὐδὲν μεταξύ, κακοῦ δὲ	καὶ	ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ ἔστι μέν
[4, 3]	ἀρετῆς καὶ κακίας, καὶ δικαιοσύνης	καὶ	ἀδικίας· ἀμφοῖν γὰρ κατὰ ἀπόφασιν
[4, 3]	ἀρετῆς καὶ κακίας καὶ δικαιοσύνης	καὶ	ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ ἔστι τι
[4, 2]	δεῖξαι ὅτι φορά ἐστιν, ἐπειδὴ	καὶ	ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον
[4, 4]	τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι,	καὶ	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ
[4, 4]	καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα	καὶ	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ
[4, 1]	εἴδους, οἷον ὁ τὶς ἄνθρωπος	καὶ	ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι
[4, 4]	ὑπολήψεως· αὐταί τε γὰρ τινὸς	καὶ	ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν
[4, 4]	ἐστι, καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται,	καὶ	ἁπλῶς κατὰ πάντα τὰ ἐπάνω
[4, 1]	γὰρ τῶν πρός τι γένη	καὶ	αὐτὰ τῶν πρός τι δεῖ
[4, 4]	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ	(καὶ	αὐτὴ καὶ τὰ γένη, οἷον
[4, 2]	ἂν καὶ τὰ ἐπάνω τούτου	καὶ	αὐτὸ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 4]	πολλαπλασίου. Ἑκάτερον γὰρ τούτων τινὸς	καὶ	αὐτὸ καὶ κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν
[4, 1]	πολλαπλάσιον, (γένος ὂν τοῦ διπλασίου,	καὶ	αὐτὸ τῶν πρὸς τί ἐστιν.
[4, 1]	τῷ ζῴῳ πολλάκις βαδίζειν τε	καὶ	βαδίζοντι εἶναι. Ἔτι τὸ κινούμενον
[4, 5]	Ἔτι πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν·	καὶ	γὰρ αἱ τῶν φαύλων δυνάμεις
[4, 1]	τι εἶδος τῆς κινήσεως ὄντων·	καὶ	γὰρ τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ
[4, 1]	οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ ὄντος·	καὶ	γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 1]	εἶναι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου·	καὶ	γὰρ τὸ πολλαπλάσιον, (γένος ὂν
[4, 4]	γὰρ πᾶν τὸ ἐπιστητὸν αἰσθητόν·	καὶ	γὰρ τῶν νοητῶν ἔνια ἐπιστητά.
[4, 2]	ἐστίν· ἑκάτερον γὰρ αὐτῶν ἕξις	καὶ	διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν εἰ
[4, 4]	ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ λέγεται, ἕξις δὲ	καὶ	διάθεσις οὐκ ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς.
[4, 6]	πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ πλειόνων	καὶ	διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ
[4, 6]	τοῦ ἀποδοθέντος εἴδους ἀλλὰ πλειόνων	καὶ	διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι γένος
[4, 3]	τὸ εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ	καὶ	δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 3]	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας,	καὶ	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἀμφοῖν γὰρ
[4, 3]	καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς καὶ κακίας	καὶ	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ
[4, 2]	εἰ πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους,	(καὶ	εἰ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 5]	λέγεσθαι τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἰ ἔν τινι τῷ αὐτῷ
[4, 5]	εἴδεσι πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ ἡ φιλία ἐν τῷ
[4, 6]	τὸ γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ μὴ συνώνυμον τὸ γένος
[4, 3]	ἀριθμοῦ ἡ ψυχή. Σκεπτέον δὲ	καὶ	εἰ ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ
[4, 1]	εἶδος οὐσία, καὶ τὸ γένος,	καὶ	εἰ ποιόν τι τὸ εἶδος,
[4, 2]	καὶ τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὰ ἐπάνω τοῦ γένους
[4, 2]	τὸ πεζὸν καὶ τὸ δίπουν.	Καὶ	εἰ τὴν διαφορὰν ὡς εἶδος
[4, 5]	δὲ κίνησις ἐνέργεια. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν
[4, 6]	ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι,	καὶ	εἰ τὸ βαδίζον τῷ βαδίζειν
[4, 4]	διαλυτικόν, καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι·	καὶ	εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ
[4, 2]	ἢ τὸν ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν.	Καὶ	εἰ τὸ γένος ὡς διαφορὰν
[4, 4]	ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι,	καὶ	εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ
[4, 3]	ᾖ τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ ἐν τῷ γένει
[4, 6]	θάτερον εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν·	καὶ	εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός
[4, 6]	γένος, καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὸ ἧττον, καὶ τὸ
[4, 4]	οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι,	καὶ	εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ
[4, 3]	ἐν τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ μὲν γένος ἐναντίον
[4, 3]	γένος τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἰ τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς
[4, 1]	ἐπ´ ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	εἰ τὸ πρῶτον καὶ ἡ
[4, 4]	τὸ γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἰ τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον
[4, 6]	καὶ τὸ γένος βέλτιον εἶναι.	Καὶ	εἰ τοῦ αὐτοῦ εἴδους ὁμοίως
[4, 3]	τι μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν,	καὶ	εἰ τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν
[4, 2]	εὐθεῖαι γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ	καὶ	εἴ τι ἄλλο γένος ἐστὶ
[4, 5]	ἔσται γάρ τις δύναμις ψεκτή.	Καὶ	εἴ τι τῶν δι´ αὑτὰ
[4, 5]	ἐπειδὴ μέρος ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἴ τι τῶν ψεκτῶν ἢ
[4, 4]	διάθεσις, καὶ τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι,	καὶ	εἴ τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια,
[4, 1]	τοῦ γένους λέγεται. (Ὁρᾶν δὲ	καὶ	εἴ τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει
[4, 5]	γένη ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα πιστεύσει	καὶ	ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης
[4, 5]	ἂν εἴη σφοδρά. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα· εἰ οὖν
[4, 5]	ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ πίστις σφοδρά	(καὶ	ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα) εἰ οὖν ἡ
[4, 4]	οὐκ ἀναγκαῖον δέ· δυνατὸν γὰρ	καὶ	ἐν ἄλλῳ (ὑπάρχειν τὴν αὐτὴν
[4, 5]	τὸ λευκόν, καὶ τὸ χρῶμα,	καὶ	ἐν ᾧ γραμματική, καὶ ἐπιστήμη.
[4, 2]	ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι	καὶ	ἐπὶ πλέον λέγεται τὸ εἶδος
[4, 2]	ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος	καὶ	ἐπὶ τὰ μετέχοντα τοῦ εἴδους·
[4, 2]	ἀναγκαίων δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς
[4, 4]	καὶ τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς
[4, 4]	καὶ τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ
[4, 6]	ἡ δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ	καὶ	ἐπὶ τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι·
[4, 6]	ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις	καὶ	ἐπὶ τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο
[4, 5]	τῶν τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα	καὶ	ἐπὶ τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι
[4, 1]	καὶ τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. (Πάλιν εἰ
[4, 5]	κατά τι ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν
[4, 3]	καὶ δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν
[4, 5]	ὅσπερ ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 6]	εἴη. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 4]	ἡ ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν·
[4, 4]	καὶ ἡ διάλυσις φθορά τις.	Καὶ	ἐπὶ τῶν γεννητικῶν δὲ καὶ
[4, 4]	γεννητικῶν δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως,	καὶ	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων,
[4, 4]	ἡ γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων·
[4, 2]	τὸ συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν λοιπῶν· οὔτε γὰρ
[4, 4]	προκειμένῳ. ~Πάλιν ἐπὶ τῶν πτώσεων	καὶ	ἐπὶ τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως
[4, 5]	χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ γραμματική,	καὶ	ἐπιστήμη. Ἐὰν οὖν τις τὴν
[4, 2]	ἐνίοις ἡ φρόνησις ἀρετή τε	καὶ	ἐπιστήμη εἶναι καὶ οὐδέτερον τῶν
[4, 1]	τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου μετέχει	καὶ	ζῴου. (Ἔτι εἰ ἐπὶ πλέον
[4, 2]	ἐπιστήμην θείη γένος· ἔστι γὰρ	καὶ	ἡ ἀρετὴ γένος, καὶ οὐδέτερον
[4, 1]	δὲ καὶ εἰ τὸ πρῶτον	καὶ	ἡ ἀρχὴ εἰς ἄλληλα τεθείη·
[4, 4]	ποιητικόν, καὶ τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι	καὶ	ἡ γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ
[4, 4]	φθείρεσθαι, καὶ τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι	καὶ	ἡ διάλυσις φθορά τις. Καὶ
[4, 6]	κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ τισι	καὶ	ἡ διαφορὰ ἐν τῷ τί
[4, 2]	διαφορά· δοκεῖ γὰρ τὸ γένος	καὶ	ἡ διαφορὰ παρακολουθεῖν, ἕως ἂν
[4, 1]	διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον γὰρ	καὶ	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους λέγεται.
[4, 6]	ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ μᾶλλον,	καὶ	ἡ δικαιοσύνη καὶ ὁ δίκαιος·
[4, 4]	δωρεὰ τινὸς καὶ τινὶ λέγεται,	καὶ	ἡ δόσις τινὸς καὶ τινί.
[4, 6]	γένος, ἡ δ´ ἀρετὴ γένος,	καὶ	ἡ δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ
[4, 4]	γένη, οἷον ἥ τε διάθεσις	καὶ	ἡ ἕξις. (Ἔνστασις ὅτι ἐνιαχοῦ
[4, 4]	τυγχάνει λεγόμενα (οἷον ἡ διάθεσις	καὶ	ἡ ἕξις καὶ ἡ συμμετρία·
[4, 5]	τῷ ἐπιθυμητικῷ (ἐν τούτῳ γὰρ	καὶ	ἡ ἡδονή) ἡ δὲ ὀργὴ
[4, 6]	αὐτῶν γένος. Οἷον τῆς ὀργῆς	καὶ	ἡ λύπη καὶ ἡ ὑπόληψις
[4, 4]	ὅπερ καλὸν καὶ ὅπερ ἀγαθόν,	καὶ	ἡ μὲν ἀρετὴ τῶν πρός
[4, 5]	δὲ φόβος ἐν τῷ θυμοειδεῖ·	καὶ	ἡ μὲν λύπη ἐν τῷ
[4, 6]	μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί ἐστι,	καὶ	ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι,
[4, 3]	οὐδενὶ ἐναντίον, οἷον ὁ πυρετὸς	καὶ	ἡ ὀφθαλμία καὶ τῶν ἄλλων
[4, 5]	ἡ θαυμασιότης ἐκπλαγήσεται. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἡ πίστις παρέσται τῇ ὑπολήψει,
[4, 5]	πιστεύειν, (ἐπ´ ἴσον ἡ ὑπόληψις	καὶ	ἡ πίστις ῥηθήσεται, ὥστ´ οὐδ´
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης εἶναι ὑπερβάλλουσα	καὶ	ἡ πίστις ὑπόληψις σφοδρά, ὥστε
[4, 4]	ἡ διάθεσις καὶ ἡ ἕξις	καὶ	ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ γὰρ
[4, 5]	ἡ ὑπόληψις, ἡ δ´ ὑπερβολὴ	καὶ	ἡ σφοδρότης διαφορά. Ἔτι εἴ
[4, 4]	μένοντι καὶ περὶ ἐκεῖνο, ὥστε	καὶ	ἡ τῆς ἐπιστήμης μονὴ ἐν
[4, 3]	(Ἔνστασις ὅτι ἡ μὲν ἔνδεια	καὶ	ἡ ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 5]	σφοδρά, ὥστε γένος ἡ θαυμασιότης	καὶ	ἡ ὑπόληψις, ἡ δ´ ὑπερβολὴ
[4, 6]	τῆς ὀργῆς καὶ ἡ λύπη	καὶ	ἡ ὑπόληψις ὀλιγωρίας ἐν τῷ
[4, 6]	θεῖναι. Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον	καὶ	ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ τὸ
[4, 6]	τόδε γένος, εἰ θάτερον γένος,	καὶ	θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ
[4, 4]	τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως γὰρ	καὶ	ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ
[4, 3]	τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς	καὶ	κακίας καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·
[4, 3]	ὁμοίως ἀμφοῖν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς	καὶ	κακίας, καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·
[4, 6]	ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν εἰ	καὶ	κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ γένος
[4, 4]	κατά τε τὸ γένος λέγεται	καὶ	κατὰ πάντα τὰ τοῦ γένους
[4, 4]	γὰρ τούτων τινὸς καὶ αὐτὸ	καὶ	κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς
[4, 4]	τὸ εἶδος καθ´ αὑτό τε	καὶ	κατὰ τὸ γένος· οἷον εἰ
[4, 4]	ὅτι οὐκ ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ	καὶ	κατὰ τὸ γένος πρὸς ταὐτὸ
[4, 4]	εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι	καὶ	κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ καὶ
[4, 4]	κατηγορεῖται, οὐδὲ τῶν εἰδῶν οὐδέν.	Καὶ	κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον· εἰ
[4, 4]	καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι	καὶ	κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς
[4, 5]	ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην φόβων	καὶ	κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν γὰρ καὶ
[4, 6]	κινούμενον. Ὁμοίως γὰρ αὕτη στατικὴ	καὶ	κινητικὴ δοκεῖ εἶναι· ὥστ´ εἰ
[4, 1]	ἑαυτὸ καὶ μή, ὁμοίως δὲ	καὶ	λευκὸν εἶναι καὶ μή, ὥστ´
[4, 2]	ἐπ´ ἔλαττόν τε γὰρ ῥηθήσεται	(καὶ	μεθέξει τὸ γένος τῆς διαφορᾶς.
[4, 3]	ἀνὰ μέσον, οἷον ἐπὶ λευκοῦ	καὶ	μέλανος· τὸ γὰρ χρῶμα γένος
[4, 5]	λέγεται, ἐγκρατὴς δ´ ὁ πάσχων	καὶ	μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν οὖν
[4, 6]	ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ	καὶ	μὴ ἀντιστρέφον χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορούμενα	καὶ	μὴ διώρισται μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν
[4, 6]	ἄμφω ἔχοντος εἰς τὸ χεῖρον	καὶ	μὴ εἰς τὸ βέλτιον γένος
[4, 1]	ἐλέγομεν ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ	καὶ	μή. Ἔτι εἰ μὴ ἐν
[4, 5]	τὸ πνεῦμα· ἦν γὰρ ἂν	καὶ	μὴ κινουμένου τοῦ ἀέρος πνεῦμα,
[4, 2]	γένος τῆς διαφορᾶς δεῖ λέγεσθαι	καὶ	μὴ μετέχειν τῆς διαφορᾶς, οὕτω
[4, 1]	γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ ἑαυτὸ	καὶ	μή, ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν
[4, 5]	ἐνδέχεται γὰρ τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν	καὶ	μὴ πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ ἐνδέχεται
[4, 1]	ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν εἶναι	καὶ	μή, ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν γένος
[4, 3]	τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ τῆς ὑγιείας	καὶ	νόσου· ἁπλῶς μὲν γὰρ ὑγίεια
[4, 3]	μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου ὅτι ὑγιείας	καὶ	νόσου οὐδὲν μεταξύ, κακοῦ δὲ
[4, 4]	τις, καὶ τὸ δικαίως ἐπιστημόνως	καὶ	ὁ δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ δὲ
[4, 6]	τὸ μᾶλλον, καὶ ἡ δικαιοσύνη	καὶ	ὁ δίκαιος· λέγεται γὰρ δικαιότερος
[4, 5]	τοιοῦτος λέγεται. Δύναται μὲν γὰρ	καὶ	ὁ θεὸς καὶ ὁ σπουδαῖος
[4, 1]	ποιόν· οἷον ἡ μὲν χιὼν	καὶ	ὁ κύκνος οὐσία, τὸ δὲ
[4, 1]	καὶ τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε	καὶ	ὁ λόγος αὐτῶν. (Ἔτι εἰ
[4, 5]	μὲν γὰρ καὶ ὁ θεὸς	καὶ	ὁ σπουδαῖος τὰ φαῦλα δρᾶν,
[4, 5]	ἀλλὰ μᾶλλον ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ	καὶ	οἱ τὴν ἕξιν εἰς τὴν
[4, 4]	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων,	καὶ	ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ
[4, 4]	ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ καλὸν	καὶ	ὅπερ ἀγαθόν, καὶ ἡ μὲν
[4, 5]	κατὰ τὸ σῶμα γὰρ αἰσθητὸν	καὶ	ὁρατόν, κατὰ δὲ τὴν ψυχὴν
[4, 5]	ἀὴρ διαμένει, ὅταν τε κινῆται	καὶ	ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ ἔστιν
[4, 6]	ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν)	καὶ	ὅτι ἡ μὲν διαφορὰ ποιότητα
[4, 6]	τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον,	καὶ	οὐδέτερον οὐδετέρου γένος. Ἡ δὲ
[4, 2]	γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ γένος,	καὶ	οὐδέτερον τῶν γενῶν τὸ λοιπὸν
[4, 2]	ἀρετή τε καὶ ἐπιστήμη εἶναι	καὶ	οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´ οὐδετέρου
[4, 4]	οὕτως ἔχοι, εἴη ἄν τι	καὶ	οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον δέ,
[4, 6]	(τὸ γὰρ γινόμενον οὐκ ἔστι)	καὶ	οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ πᾶν
[4, 2]	τὸ γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους	καὶ	οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω γένος,
[4, 5]	ποιητικὸν ἔθηκεν· πᾶσα γὰρ δύναμις	καὶ	πᾶν τὸ δυνατὸν ἢ τὸ
[4, 4]	καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ	καὶ	πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει.
[4, 4]	γὰρ μονὴ ἐν τῷ μένοντι	καὶ	περὶ ἐκεῖνο, ὥστε καὶ ἡ
[4, 5]	φῇ ἐξ ἀνάγκης τὸν ὑπολαμβάνοντα	καὶ	πιστεύειν, (ἐπ´ ἴσον ἡ ὑπόληψις
[4, 4]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	πολλαπλασίου· ἑκάτερον γὰρ τῶν πρός
[4, 5]	καὶ κερδῶν· ἀνδρεῖος μὲν γὰρ	καὶ	πρᾶος ὁ ἀπαθὴς λέγεται, ἐγκρατὴς
[4, 5]	λογιστικῷ. Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος	καὶ	πρὸς τὸ συμβεβηκός· ἐν τῷ
[4, 4]	Ἔστι δ´ ὁ εἰρημένος τόπος	καὶ	πρὸς τὸ συμβεβηκὸς κοινός· οὐδὲν
[4, 2]	εἰ πρότερον φύσει τὸ εἶδος	καὶ	(συναναιρεῖ τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ
[4, 3]	ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ μέσον,	καὶ	τὰ ἄκρα. Πάλιν ἂν ᾖ
[4, 4]	ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ (καὶ αὐτὴ	καὶ	τὰ γένη, οἷον ἥ τε
[4, 2]	γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´ ἂν	καὶ	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ αὐτὸ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορουμένου πάντα	καὶ	τὰ ἐπάνω τούτου καὶ (τὰ
[4, 1]	ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον	καὶ	τὰ νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται γὰρ
[4, 2]	πάντα καὶ τὰ ἐπάνω τούτου	καὶ	(τὰ ὑποκάτω, ἄνπερ κατηγορῆται τοῦ
[4, 5]	οἷον τὴν πραότητα ἐγκράτειαν ὀργῆς	καὶ	τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην
[4, 1]	τὸ γένος ἢ τὸ εἶδος	καὶ	τὴν διαφορὰν λέγεσθαι· ἐπ´ ἔλαττον
[4, 5]	ἐγκράτειαν ὀργῆς καὶ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	τὴν δικαιοσύνην φόβων καὶ κερδῶν·
[4, 5]	οἷον τὴν ἔκπληξιν ὑπερβολὴν θαυμασιότητος	καὶ	τὴν πίστιν σφοδρότητα ὑπολήψεως. Οὔτε
[4, 5]	Ἔτι εἴ τις τὴν ὑπερβολὴν	καὶ	τὴν σφοδρότητα ὡς γένη ἀποδώσει,
[4, 5]	οἷον τὴν λύπην τῆς ὀργῆς	καὶ	τὴν ὑπόληψιν τῆς πίστεως· ἄμφω
[4, 4]	λέγεσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῆς δωρεᾶς	καὶ	τῆς δόσεως· ἥ τε γὰρ
[4, 2]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς	καὶ	τῆς ἐπιστήμης συμβαίνει· ἄμφω γὰρ
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ἐπιστήμης	καὶ	τῆς ὑπολήψεως· αὐταί τε γὰρ
[4, 5]	ἀληθεύεσθαι, οἷον ἐπὶ τοῦ πηλοῦ	καὶ	τῆς χιόνος. Τὴν μὲν γὰρ
[4, 4]	λέγεται, καὶ ἡ δόσις τινὸς	καὶ	τινί. Ἔστι δὲ ἡ δόσις
[4, 4]	ἥ τε γὰρ δωρεὰ τινὸς	καὶ	τινὶ λέγεται, καὶ ἡ δόσις
[4, 4]	ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον τινὸς	καὶ	τινί· πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον
[4, 4]	καὶ τὸ μεῖζον τινὶ ὑπερέχει	καὶ	τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´ οὐ γένη
[4, 5]	ἂν εἴη γένος τὸ ὁρατὸν	καὶ	τὸ αἰσθητὸν τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι
[4, 3]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει, ἀλλὰ	καὶ	τὸ ἀνὰ μέσον· ἐν ᾧ
[4, 3]	ἐν ᾧ γὰρ τὰ ἄκρα,	καὶ	τὸ ἀνὰ μέσον, οἷον ἐπὶ
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε	καὶ	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ
[4, 2]	γένος κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ
[4, 6]	βελτίονι· δοκεῖ δὲ τοῦ βελτίονος	καὶ	τὸ γένος βέλτιον εἶναι. Καὶ
[4, 1]	ὧν γὰρ τὸ εἶδος κατηγορεῖται,	καὶ	τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν
[4, 4]	ἄλλως. Ὡς γὰρ τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 4]	τὸ εἶδος τῶν πρός τι,	καὶ	τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 1]	εἰ γὰρ τὸ εἶδος οὐσία,	καὶ	τὸ γένος, καὶ εἰ ποιόν
[4, 3]	γένος. Ἔτι εἰ ἐναντίον τινὶ	καὶ	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος,
[4, 4]	τὸ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ
[4, 1]	εἰ ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεται, οἷον εἰ
[4, 4]	μὴ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος λέγεται. Ὁμοίως γὰρ
[4, 5]	ἐν ᾧ γὰρ τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος, οἷον ἐν ᾧ
[4, 1]	εἰ ποιόν τι τὸ εἶδος,	καὶ	τὸ γένος ποιόν τι· οἷον
[4, 4]	τι τὸ εἶδος, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ γένος πρός τι· εἰ
[4, 2]	τὸ ἀποδοθὲν γένος. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	τὸ γένος τοῦ ἀποδοθέντος γένους
[4, 6]	γένους ῥηθήσεται· εἰ μὲν γὰρ	καὶ	τὸ γένος τῶν πᾶσιν ἑπομένων,
[4, 5]	ἐν τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος	καὶ	τὸ γένος ὑπάρχειν· ἡ μὲν
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ γεννητικὸν ποιητικόν,	καὶ	τὸ γίγνεσθαι ποιεῖσθαι καὶ ἡ
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι,	καὶ	τὸ διαλελύσθαι ἐφθάρθαι καὶ ἡ
[4, 4]	εἰ ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις,	καὶ	τὸ δικαίως ἐπιστημόνως καὶ ὁ
[4, 4]	καὶ τῶν ἐπάνω· τινὸς γὰρ	καὶ	τὸ διπλάσιον καὶ τὸ πολλαπλάσιον.
[4, 2]	ποιόν τι, καθάπερ τὸ πεζὸν	καὶ	τὸ δίπουν. Καὶ εἰ τὴν
[4, 4]	εἰ γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις,	καὶ	τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι, καὶ εἴ
[4, 1]	τῇ αὐτῇ διαιρέσει τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος, ἀλλὰ τὸ μὲν
[4, 2]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος ἐν τῷ τί
[4, 3]	ὁμώνυμον· συνώνυμον γὰρ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος. (Ἐπεὶ δὲ παντὸς
[4, 4]	τῶν πρός τι, οὐκ ἀνάγκη	καὶ	τὸ εἶδος· ἡ μὲν γὰρ
[4, 3]	γὰρ τὸ γένος ἐναντίον τινί,	καὶ	τὸ εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ κακίᾳ
[4, 3]	ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος, καὶ τῶν μὲν
[4, 4]	εἰ ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις,
[4, 6]	πάντων ὧν τὸ γένος κατηγορεῖται	καὶ	τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστιν ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´,
[4, 2]	ἐστιν αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ	καὶ	τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 6]	μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν (γένος	καὶ	τὸ εἶδος, οὐ χρήσιμος ὁ
[4, 2]	χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος	καὶ	τὸ εἶδος τοῦ αὐτοῦ ἐν
[4, 1]	γένος τεθείη, καθάπερ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν· παντὶ γὰρ τὸ
[4, 1]	ἕν· παντὶ γὰρ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν· ὥστ´ οὐδέτερον οὐδετέρου
[4, 6]	κατὰ τῶν εἰδῶν κατηγορεῖται. Ὥστε	καὶ	τὸ ἓν εἶδος ἂν εἴη
[4, 6]	εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν κατὰ πάντων ἁπλῶς
[4, 1]	γὰρ τῶν ὄντων τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν κατηγορεῖται, ὥστε καὶ
[4, 6]	πᾶσιν ἑπόμενα, οἷον τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων
[4, 3]	τι τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ	καὶ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ·
[4, 3]	εἰ ἐν τῷ αὐτῷ γένει	καὶ	τὸ ἐναντίον, μὴ ὄντος ἐναντίου
[4, 4]	οὕτως· τὸ μὲν γὰρ διάφορον	καὶ	τὸ ἐναντίον τινί, τὸ δ´
[4, 4]	τὴν ἐπιστήμην ὅπερ αἴσθησιν, δεήσει	καὶ	τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι.
[4, 4]	ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ ἀγαθόν,	καὶ	τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται·
[4, 4]	τὴν ἀντιστροφὴν λέγεται· τινὸς γὰρ	καὶ	τὸ ἥμισυ καὶ τὸ πολλοστημόριον.
[4, 1]	περὶ τῶν πρὸς τὸ γένος	καὶ	τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον. Ἔστι δὲ
[4, 4]	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν	καὶ	τὸ καλὸν οὐ τῶν πρός
[4, 1]	πρός τι, τὸ δ´ ἀγαθὸν	καὶ	τὸ καλὸν ποιόν, ὥστ´ οὐ
[4, 4]	χρῆσις ἐνέργεια, τὸ χρῆσθαι ἐνεργεῖν	καὶ	τὸ κεχρῆσθαι ἐνηργηκέναι. Ἂν δὲ
[4, 6]	γένος· τό τε γὰρ καλὸν	καὶ	τὸ λευκὸν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 1]	πάσχον σημαίνειν ἔοικεν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸ λευκόν· οὐ γὰρ τί
[4, 6]	προκειμένου εἶδος, εἰ θάτερον εἶδος,	καὶ	τὸ λοιπόν· καὶ εἰ τὸ
[4, 6]	τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι,	καὶ	τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς τὸ
[4, 6]	δὲ καὶ εἰ τὸ ἧττον,	καὶ	τὸ μᾶλλον· οἷον εἰ τῆς
[4, 4]	τινί· πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον	καὶ	τὸ μεῖζον τινὶ ὑπερέχει καὶ
[4, 4]	τινὸς διπλάσιον, τὸ δ´ ὑπερέχον	καὶ	τὸ μεῖζον τινὸς καὶ τινί·
[4, 4]	καὶ εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι,	καὶ	τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ
[4, 1]	ὄντος· καὶ γὰρ τὸ ὂν	καὶ	τὸ μὴ ὂν δοξαστόν, ὥστ´
[4, 5]	τοῦ ζῴου. Λανθάνουσι δ´ ἐνίοτε	καὶ	τὸ ὅλον εἰς τὸ μέρος
[4, 5]	κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε δὲ διαμαρτάνουσι	καὶ	τὸ πάθος εἰς γένος τὸ
[4, 5]	τῶν τοιούτων μηδέν. Ἐνίοτε δὲ	καὶ	τὸ παρακολουθοῦν ὁπωσοῦν ὡς γένος
[4, 4]	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον,	καὶ	τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι.
[4, 4]	τινὸς γὰρ καὶ τὸ διπλάσιον	καὶ	τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]	τινὸς γὰρ καὶ τὸ ἥμισυ	καὶ	τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ καὶ
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ ἀντικειμένῳ,	καὶ	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ
[4, 3]	ἂν γὰρ ᾖ, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ.
[4, 3]	ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ προκείμενον. Ἔτι εἰ τὸ
[4, 1]	ἥ τε γὰρ ἀρχὴ πρῶτον	καὶ	τὸ (πρῶτον ἀρχή, ὥστ´ ἢ
[4, 4]	ἀντιστρέφει ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν	καὶ	τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν
[4, 4]	Εἰ γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν,	καὶ	τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ εἰ
[4, 6]	βέλτιον ἐν τῷ χείρονι ἔσται	καὶ	τὸ χεῖρον ἐν τῷ βελτίονι·
[4, 5]	οἷον ἐν ᾧ τὸ λευκόν,	καὶ	τὸ χρῶμα, καὶ ἐν ᾧ
[4, 1]	εἰ τὸ λευκὸν ποιόν τι,	καὶ	τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 4]	ὁμοίως ἔχει πρὸς τὴν ἡδονὴν	καὶ	τὸ ὠφέλιμον πρὸς τὸ ἀγαθόν·
[4, 6]	χρήσιμος· οἷον εἰ ὁμοίως τόδε	καὶ	τόδε γένος, εἰ θάτερον γένος,
[4, 6]	λέγεσθαι· εἰ γὰρ ὁμοίως τόδε	καὶ	τόδε τοῦ προκειμένου εἶδος, εἰ
[4, 2]	διαφορὰν εἶπεν· ἐγχωρεῖ γάρ τινα	καὶ	τοιαύτην κομίσαι θέσιν, οἷον κράσεως
[4, 5]	γένος θεῖναι, οἷον τὸν φένακα	καὶ	τὸν διάβολον· οὔτε γὰρ ὁ
[4, 5]	τῶν φαύλων δυνάμεις αἱρεταί, διὸ	καὶ	τὸν θεὸν καὶ τὸν σπουδαῖον
[4, 5]	αἱρεταί, διὸ καὶ τὸν θεὸν	καὶ	τὸν σπουδαῖον ἔχειν φαμὲν αὐτάς·
[4, 1]	τὰ ἄτομα μετέχει τοῦ γένους	καὶ	τοῦ εἴδους, οἷον ὁ τὶς
[4, 3]	γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει, μετέχει δὲ	καὶ	τοῦ ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν.
[4, 4]	εἰ τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον,	καὶ	τοῦ ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον· δεῖ
[4, 3]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ ἀγαθοῦ	καὶ	τοῦ κακοῦ συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ
[4, 4]	ἀντιστρέφει, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	τοῦ πολλαπλασίου. Ἑκάτερον γὰρ τούτων
[4, 2]	ὅτι γένος τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ	καὶ	τοὺς λόγους τῶν γενῶν, εἰ
[4, 6]	οἷον τῇ νηνεμίᾳ ἡ ἠρεμία	καὶ	τῷ ἀριθμῷ τὸ διαιρετόν, ἀνάπαλιν
[4, 6]	ὅταν ὄντος καὶ τῷ εἴδει	καὶ	τῷ γένει ἐναντίου τὸ βέλτιον
[4, 4]	ἔσται αἴσθησις. Δεύτερον δ´, εἰ	καὶ	τῷ γένει (καὶ τῷ εἴδει
[4, 4]	δ´, εἰ καὶ τῷ γένει	(καὶ	τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις, μὴ
[4, 6]	γένος κατηγορεῖται. Ἔτι ὅταν ὄντος	καὶ	τῷ εἴδει καὶ τῷ γένει
[4, 1]	συμβέβηκε (δ´ αὐτῇ κινεῖσθαι, καθάπερ	καὶ	τῷ ζῴῳ πολλάκις βαδίζειν τε
[4, 3]	ὁ πυρετὸς καὶ ἡ ὀφθαλμία	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστον. (Ἀναιροῦντι μὲν
[4, 3]	γὰρ χρῶμα γένος τούτων τε	καὶ	τῶν ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων.
[4, 3]	εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν εἰδῶν,	καὶ	τῶν γενῶν, καθάπερ ἐπ´ ἀρετῆς
[4, 3]	ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν εἰδῶν	καὶ	τῶν γενῶν, μὴ ὁμοίως δέ,
[4, 3]	τῶν γενῶν ἔστι τι μεταξύ,	καὶ	τῶν εἰδῶν, καὶ εἰ τῶν
[4, 3]	μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον,	καὶ	τῶν εἰδῶν καὶ τῶν γενῶν,
[4, 6]	γένος. Ἡ δὲ τῶν γενῶν	καὶ	τῶν εἰδῶν πρὸς ἄλληλα σύγκρισις
[4, 2]	γὰρ τὸ τοῦ γένους μετέχον	καὶ	τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν τῶν
[4, 1]	ἐστι τὸ τοῦ γένους μετέχον	(καὶ	τῶν εἰδῶν τινος μετέχειν. Ὥστ´
[4, 4]	γένος, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου	καὶ	τῶν ἐπάνω· τινὸς γὰρ καὶ
[4, 3]	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος,	καὶ	τῶν μὲν ἔστι τι μεταξύ,
[4, 2]	γενῶν λόγους κατηγορεῖσθαι τοῦ εἴδους	(καὶ	τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους. Εἰ
[4, 5]	πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ ἐστι σφοδρότης	καὶ	ὑπερβολή. Εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις
[4, 5]	ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης	καὶ	ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ ἐστι
[4, 5]	οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν	καὶ	ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν. Ἔστι γὰρ πίστις
[4, 4]	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν ἐστι,	καὶ	ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται, καὶ ἁπλῶς
[4, 6]	λυπεῖταί τε γὰρ ὁ ὀργιζόμενος	καὶ	ὑπολαμβάνει ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ δὲ
[4, 4]	Καὶ ἐπὶ τῶν γεννητικῶν δὲ	καὶ	φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 4]	σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς γενέσεως	καὶ	φθορᾶς ἐλέγομεν. Εἰ γὰρ τὸ
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν γενέσεων	καὶ	φθορῶν· οἷον εἰ τὸ οἰκοδομεῖν
[4, 4]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων	καὶ	χρήσεων· εἰ γὰρ ἡ δύναμις
[4, 4]	ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ τῶν δυνάμεων	καὶ	χρήσεων, καὶ ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν
[4, 2]	κινεῖσθαι ἢ δόξαν τὸ ἀληθὲς	καὶ	ψεῦδος, οὐκ ἂν εἴη τῶν
[4, 5]	τῷ αὐτῷ γὰρ τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	ᾧ συμβέβηκεν, ὥστ´ ἂν μὴ
[4, 2]	ὅτι φορά ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ	ἄλλαι	κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον (ὅτι
[4, 1]	κατὰ τὸ εἶδος αἱ εὐθεῖαι	γραμμαὶ	πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ εἴ
[4, 4]	γένος τὴν μονὴν εἰπεῖν ἢ	συμβεβηκέναι	φάσκειν αὐτῇ τοῦτο· εἰ γὰρ
[4, 4]	χρῆσθαι ἐνεργεῖν καὶ τὸ κεχρῆσθαι	ἐνηργηκέναι.	Ἂν δὲ στέρησις ᾖ τὸ
[4, 4]	τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι	ἐνηργηκέναι,	καὶ εἰ τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι,
[4, 4]	τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ	μεμαθηκέναι	ἀναμεμνῆσθαι, καὶ εἰ τὸ διαλύεσθαι
[4, 4]	εἰ τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ	ᾠκοδομηκέναι	ἐνηργηκέναι, καὶ εἰ τὸ μανθάνειν
[4, 2]	γὰρ ἀναγκαῖον τὴν ἅψιν συνοχὴν	εἶναι,	ἀλλ´ ἀνάπαλιν τὴν συνοχὴν ἅψιν·
[4, 2]	τις συγχωροίη τὸ λεγόμενον ἀληθὲς	εἶναι,	ἀλλὰ τό (γε ὑπ´ ἄλληλα
[4, 5]	ἀνδρείῳ τῷ δὲ τὸ πράῳ	εἶναι,	ἀλλὰ τὸ ὅλως μὴ πάσχειν
[4, 3]	ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ γένει	εἶναι,	ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ γένει
[4, 2]	οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ γένη	εἶναι.	Ἂν οὖν δειχθῇ ὃ βουλόμεθα
[4, 6]	χαλεπὸν χωρίσαι τοῦ μὴ γένος	εἶναι,	ἂν τόδε μὲν τῷδ´ ἕπηται
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ	εἶναι,	ἄνπερ ᾖ ἐναντίον τι τῷ
[4, 1]	δεῖ τὸ γένος τῷ εἴδει	εἶναι·	εἰ γὰρ τὸ εἶδος οὐσία,
[4, 2]	γε συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην	εἶναι.	Εἰ δ´ οὖν τις συγχωροίη
[4, 4]	τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος	εἶναι.	Εἰ οὖν τις θείη τὴν
[4, 6]	μᾶλλον ἢ τὸ ὁμοίως δοκοῦν	εἶναι	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει μὴ
[4, 6]	τὸ λοιπὸν ἐν τῷ λοιπῷ	εἶναι,	ἐπειδὴ τὰ ἐναντία ἐν τοῖς
[4, 5]	συμβήσεται τῶν ψεκτῶν τι αἱρετὸν	εἶναι·	ἔσται γάρ τις δύναμις ψεκτή.
[4, 1]	πολλάκις βαδίζειν τε καὶ βαδίζοντι	εἶναι.	Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ τί
[4, 4]	πρότερον ῥηθὲν ἀληθὲς ἂν δόξειεν	εἶναι·	ἡ γὰρ ἀρετὴ ὅπερ καλὸν
[4, 6]	γὰρ κωλύει ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ	εἶναι	θάτερον θατέρου γένος· τό τε
[4, 1]	αὐτὰ τῶν πρός τι δεῖ	εἶναι,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου· καὶ
[4, 2]	γένη τῶν ἀναγκαίων δόξειεν ἂν	εἶναι,	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῆς ἀρετῆς
[4, 6]	καὶ ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις	εἶναι,	καὶ εἰ τὸ βαδίζον τῷ
[4, 6]	βελτίονος καὶ τὸ γένος βέλτιον	εἶναι.	Καὶ εἰ τοῦ αὐτοῦ εἴδους
[4, 1]	μή, ὁμοίως δὲ καὶ λευκὸν	εἶναι	καὶ μή, ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν
[4, 2]	φρόνησις ἀρετή τε καὶ ἐπιστήμη	εἶναι	καὶ οὐδέτερον τῶν γενῶν ὑπ´
[4, 5]	ἐστι πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν	εἶναι,	οἷον τὸ πνεῦμα ἀέρα κινούμενον.
[4, 5]	αὐτὸ ζῷον ὁτὲ μὲν ἄνθρωπον	εἶναι	ὁτὲ δὲ μή. Ἂν δέ
[4, 5]	ἢ σύμπτωμα ἡ ἀθανασία ἔοικεν	εἶναι.	Ὅτι δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον,
[4, 4]	καὶ τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν	εἶναι.	Οὐκ ἔστι δέ· οὐ γὰρ
[4, 5]	τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν φασιν	εἶναι·	πάθος γάρ τι ζωῆς ἢ
[4, 5]	μὲν γὰρ χιόνα φασὶν ὕδωρ	εἶναι	πεπηγός, τὸν δὲ πηλὸν γῆν
[4, 6]	κινεῖται, ἡ βάδισις κίνησίς τις	εἶναι,	σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἂν γένει
[4, 2]	γὰρ βάδισις οὐ δοκεῖ φορὰ	εἶναι·	σχεδὸν γὰρ ἡ φορὰ ἐπὶ
[4, 5]	φαμὲν αὐτάς· δυνατοὺς γάρ φαμεν	εἶναι	(τὰ φαῦλα πράσσειν. Ὥστ´ οὐδενὸς
[4, 4]	τὸ ἀγαθὸν γένος τοῦ ἡδέος,	εἶναί	τι μὴ ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν
[4, 5]	γὰρ τῶν εἰρημένων τῷ δυνατὸς	εἶναί	τι τούτων τοιοῦτος λέγεται. Δύναται
[4, 3]	ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν δόξειεν	εἶναι	τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις ἐπὶ τῆς
[4, 3]	εἰ μὴ ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος	εἶναι	τοῦ εἰρημένου γένους· εἰ γὰρ
[4, 1]	τὸ ἀδιαίρετον γένος (αὐτῶν φήσειεν	εἶναι·	τῶν γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν
[4, 5]	δοκεῖ γὰρ ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης	εἶναι	ὑπερβάλλουσα καὶ ἡ πίστις ὑπόληψις
[4, 6]	αὕτη στατικὴ καὶ κινητικὴ δοκεῖ	εἶναι·	ὥστ´ εἰ βέλτιον ἡ στάσις,
[4, 6]	εἰς τοῦτο ἔδει τὸ γένος	θεῖναι.	Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ
[4, 5]	οὐκ ἔστιν εἰς ἓν γένος	θεῖναι,	οἷον τὸν φένακα καὶ τὸν
[4, 2]	τὴν φοράν, οὐκ ἀπόχρη τὸ	δεῖξαι	ὅτι κίνησίς ἐστιν ἡ βάδισις
[4, 2]	ἐστιν ἡ βάδισις πρὸς τὸ	δεῖξαι	ὅτι φορά ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ
[4, 2]	γένος ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη τὸ	δεῖξαί	τι τῶν ἐπάνω γενῶν ἐν
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος, οὐκ ἀπόχρη τὸ	δεῖξαι	τῶν ἐπάνω τι γενῶν ἐν
[4, 1]	τὸ εἰρημένον γένος ἢ μὴ	δόξαι	ἄν, κατασκευάζοντι δέ, εἰ ἔστι
[4, 1]	τὸ εἶδος αἱ εὐθεῖαι γραμμαὶ	πᾶσαι.	~Σκοπεῖν δὲ καὶ εἴ τι
[4, 2]	δειχθῇ ὃ βουλόμεθα ὡς γένος	κατασκευάσαι	(μὴ ὂν ὑπὸ τὸ εἶδος,
[4, 6]	ᾧ ἂν γένει βούλῃ τι	κατασκευάσαι,	τὸν εἰρημένον τρόπον, οἷον εἰ
[4, 5]	ἄρα καὶ ἐπὶ τούτου δεῖ	συγχωρῆσαι	ὅτι ἀήρ ἐστι κινούμενος τὸ
[4, 2]	ἐγχωρεῖ γάρ τινα καὶ τοιαύτην	κομίσαι	θέσιν, οἷον κράσεως τὴν μεῖξιν
[4, 6]	ἀεὶ καὶ μὴ ἀντιστρέφον χαλεπὸν	χωρίσαι	τοῦ μὴ γένος εἶναι, ἂν
[4, 2]	τὸ τεθὲν ὡς γένος κατηγορεῖ:	ται,	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἀποδοθὲν
[4, 5]	εἶναί τι τούτων τοιοῦτος λέγεται.	Δύναται	μὲν γὰρ καὶ ὁ θεὸς
[4, 6]	πίστιν, εἰ ὁ ἐπιστάμενος ᾗ	ἐπίσταται	πιστεύει· δῆλον γὰρ ὅτι ἡ
[4, 6]	ἡ δικαιοσύνη καὶ ὁ δίκαιος·	λέγεται	γὰρ δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου. εἰ
[4, 4]	οἷον εἰ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος	λέγεται	διπλάσιον, καὶ τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος
[4, 5]	δυνατὸς εἶναί τι τούτων τοιοῦτος	λέγεται.	Δύναται μὲν γὰρ καὶ ὁ
[4, 5]	γὰρ καὶ πρᾶος ὁ ἀπαθὴς	λέγεται,	ἐγκρατὴς δ´ ὁ πάσχων καὶ
[4, 4]	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε	λέγεται,	ἐνδέχεται δέ (οἷον εἰ ἐπιστητὸν
[4, 4]	λέγεσθαι· ἡ γὰρ ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ	λέγεται,	ἕξις δὲ καὶ διάθεσις οὐκ
[4, 2]	ἢ ἐπὶ (πλεῖον τοῦ εἴδους	λέγεται.	Ἔτι εἰ τὸ γένος εἰς
[4, 4]	οὐ πρὸς ἴσα τῷ εἴδει	λέγεται.	(Ἢ οὐ καθόλου ἀληθὲς τὸ
[4, 2]	ἀκουσίως τόπον ἐκ τόπου μεταβαλλόντων	λέγεται,	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων (συμβαίνει.
[4, 6]	τῷ εἴδει τὸ ἀποδοθὲν γένος	λέγεται,	καθάπερ τὸ λευκὸν ἐπὶ τῆς
[4, 4]	γὰρ δωρεὰ τινὸς καὶ τινὶ	λέγεται,	καὶ ἡ δόσις τινὸς καὶ
[4, 4]	αὐτὸ κατά τε τὸ γένος	λέγεται	καὶ κατὰ πάντα τὰ τοῦ
[4, 1]	τὸ (εἶδος καὶ τὸ γένος	λέγεται,	οἷον εἰ τῶν πᾶσιν ἑπομένων
[4, 4]	τὸ εἶδος καὶ τὸ γένος	λέγεται.	Ὁμοίως γὰρ καὶ ἰσαχῶς ἑκάτερον
[4, 1]	οὐδετέρου γένος, ἐπειδὴ ἐπ´ ἴσων	λέγεται.	Ὁμοίως δὲ καὶ εἰ τὸ
[4, 1]	καὶ ἡ διαφορὰ τοῦ γένους	λέγεται.	(Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ τινος
[4, 1]	ἀεὶ τὸ γένος τοῦ εἴδους	λέγεται.	Πάλιν εἰ ἐπ´ ἴσων τὸ
[4, 4]	ἀλλὰ τινός· ἕτερον γάρ τινος	λέγεται.	Πάλιν εἰ ὁμοίως τὰ πρός
[4, 6]	τοῦ εἴδους μόνον τὸ γένος	λέγεται.	Σκοπεῖν δὲ καὶ εἰ μὴ
[4, 4]	ἢ ἐν ἐκείνοις πρὸς ἃ	λέγεται)	τὰ δ´ οὐκ ἀνάγκη μὲν
[4, 6]	ὅτι τὸ γένος ἐπὶ πλέον	λέγεται	τῆς διαφορᾶς, εἶθ´ ὅτι κατὰ
[4, 4]	αὐτὸ καὶ κατὰ τὴν ἀντιστροφὴν	λέγεται·	τινὸς γὰρ καὶ τὸ ἥμισυ
[4, 4]	ἀλλὰ ψυχῆς. Πάλιν εἰ ὡσαύτως	λέγεται	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος
[4, 4]	Πάλιν εἰ μὴ πρὸς ταὐτὸ	λέγεται	τὸ εἶδος καθ´ αὑτό τε
[4, 2]	δ´ ὅτι καὶ ἐπὶ πλέον	λέγεται	τὸ εἶδος τοῦ γένους ἐν
[4, 1]	ζῴου. (Ἔτι εἰ ἐπὶ πλέον	λέγεται	τοῦ γένους τὸ ἐν τῷ
[4, 2]	ὅπερ κρᾶσιν, ἢ ὡς Πλάτων	ὁρίζεται	φορὰν τὴν κατὰ τόπον κίνησιν.
[4, 6]	τοιούτων μάλιστα, ἐφ´ ὧν πλείω	φαίνεται	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί
[4, 6]	γὰρ πᾶν τὸ μὴ ὂν	γίνεται)	ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστι γένος
[4, 2]	τὸ αὐτὸ ὑπὸ δύο γένη	γίνεται.	Ἀναγκαῖον οὖν ὑπ´ ἄλληλα τὰ
[4, 6]	αὐτοῦ ὅτι τὸ μὴ ὂν	ἕπεται	παντὶ τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ
[4, 6]	ἴσον· εἰ δὲ μὴ πᾶσιν	ἕπεται	τὸ γένος, ἐπὶ πλέον ἡ
[4, 5]	γὰρ αἱ τῶν φαύλων δυνάμεις	αἱρεταί,	διὸ καὶ τὸν θεὸν καὶ
[4, 2]	οἷον τὸ ἀθάνατον ὅπερ θεόν.	Συμβήσεται	γὰρ ἐπ´ ἴσης ἢ ἐπὶ
[4, 1]	τοῦ ἑνὸς γένος τι ἀποδοίη·	συμβήσεται	γὰρ μετέχειν τὸ γένος τοῦ
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι, χρήσιμον.	Συμβήσεται	γὰρ τὸ γένος καὶ τὸ
[4, 6]	εἰς τὸ χεῖρον γένος θῇ·	συμβήσεται	γὰρ τὸ λοιπὸν ἐν τῷ
[4, 5]	ἢ τὴν ὀργὴν λύπην, οὐ	συμβήσεται	ἐν τῷ αὐτῷ τὸ εἶδος
[4, 6]	τί ἐστι κατηγορεῖται· πάλιν γὰρ	συμβήσεται	κατὰ πλειόνων καὶ διαφόρων αὐτὸ
[4, 5]	ὥστε ἡ ὑπόληψις πιστεύσει. Ἔτι	συμβήσεται	τῷ οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα σφοδρὰν
[4, 5]	ἡ δύναμις. Εἰ δὲ μή,	συμβήσεται	τῶν ψεκτῶν τι αἱρετὸν εἶναι·
[4, 5]	ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα πιστεύσει καὶ	ἐκπλαγήσεται.	Ἡ γὰρ ἑκάστου σφοδρότης καὶ
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις, ὥσθ´ ἡ θαυμασιότης	ἐκπλαγήσεται.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἡ πίστις
[4, 6]	πλέον ἡ διαφορὰ τοῦ γένους	ῥηθήσεται·	εἰ μὲν γὰρ καὶ τὸ
[4, 4]	ἐπάνω γένη πρὸς τὸ ἥμισυ	ῥηθήσεται.	(Ἔνστασις ὅτι οὐκ ἀνάγκη καθ´
[4, 4]	πολλαπλάσιόν ἐστι, καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος	ῥηθήσεται,	καὶ ἁπλῶς κατὰ πάντα τὰ
[4, 2]	συμβαίνειν· ἐπ´ ἔλαττόν τε γὰρ	ῥηθήσεται	(καὶ μεθέξει τὸ γένος τῆς
[4, 5]	ἡ ὑπόληψις καὶ ἡ πίστις	ῥηθήσεται,	ὥστ´ οὐδ´ ἂν οὕτως εἴη
[4, 2]	κατηγορῆται, ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορηθήσεται,	δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον. Εἰ δ´
[4, 2]	ἀποδοθέντος εἴδους, οὐδὲ τὸ γένος	κατηγορηθήσεται·	οἷον ψυχῆς οὔτε τὸ περιττὸν
[4, 1]	τοῦ μὴ ὄντος τὸ δοξαστὸν	κατηγορηθήσεται	(πολλὰ γὰρ τῶν μὴ ὄντων
[4, 2]	εἴδους, ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορηθήσεται·	ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος
[4, 2]	ἁπτόμενον συνέχεται, ἀλλὰ τὸ συνεχόμενον	(ἅπτεται.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 5]	τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´ ὧν μὴ	ἀληθεύεται	τὸ γένος, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσων
[4, 1]	κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν εἶδος	ἀληθεύεται,	τὸ δὲ γένος μή, οἷον
[4, 6]	μᾶλλον, τὸ δ´ εἶδος μὴ	δέχεται,	μήτ´ αὐτὸ μήτε τὸ κατ´
[4, 6]	δέχεται, τὸ δ´ εἶδος μὴ	δέχεται,	μήτ´ αὐτὸ μήτε τὸ κατ´
[4, 6]	μὲν ἀποδοθὲν γένος τὸ μᾶλλον	δέχεται,	τὸ δ´ εἶδος μὴ δέχεται,
[4, 6]	λεγόμενον. Οἷον εἰ ἡ ἀρετὴ	δέχεται	τὸ μᾶλλον, καὶ ἡ δικαιοσύνη
[4, 6]	ἀνασκευάζοντι μέν, εἰ τὸ γένος	δέχεται	τὸ μᾶλλον, τὸ δ´ εἶδος
[4, 6]	γὰρ καλὸν καὶ τὸ λευκὸν	ἐπιδέχεται	τὸ μᾶλλον, καὶ οὐδέτερον οὐδετέρου
[4, 6]	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν	ἐπιδέχεται	τὸ μᾶλλον τό τε ἀποδοθὲν
[4, 1]	οὔ· τὸ μὲν γὰρ εἶδος	ἐπιδέχεται	τὸν τοῦ γένους λόγον, τὸ
[4, 2]	γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι εἰ	ἐνδέχεται	ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον γένος ἢ
[4, 1]	οἷον καὶ τὰ νῦν εἰρημένα·	ἐνδέχεται	γὰρ κινεῖν τι αὐτὸ ἑαυτὸ
[4, 5]	δ´ οὐδ´ ἡ πίστις ὑπόληψις·	ἐνδέχεται	γὰρ τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ
[4, 5]	καὶ μὴ πιστεύοντα ἔχειν, οὐκ	ἐνδέχεται	δ´, εἴπερ εἶδος ἡ πίστις
[4, 4]	ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε λέγεται,	ἐνδέχεται	δέ (οἷον εἰ ἐπιστητὸν ἡ
[4, 4]	ταύτην) τὰ δ´ ἁπλῶς οὐκ	ἐνδέχεται	ἐν ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ
[4, 3]	εἴδη πλείω, σκοπεῖν εἰ μὴ	ἐνδέχεται	ἕτερον εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου
[4, 3]	δὲ καὶ τοῦ ἐναντίου ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν. Ἔτι εἴ τινος κοινωνεῖ
[4, 3]	τινὸς ἐναντίου τῷ γένει ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν· τὸ γὰρ αὐτὸ τῶν
[4, 1]	Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν εἰδῶν	ἐνδέχεται	μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν τῷ
[4, 1]	Σκεπτέον (οὖν εἰ μετέχει ἢ	ἐνδέχεται	μετέχειν τοῦ εἴδους τὸ ἀποδοθὲν
[4, 4]	ἐπιστήμης ἐστίν. Τοῦτο δ´ οὐκ	ἐνδέχεται·	μνήμη γὰρ πᾶσα ἐν ψυχῇ.
[4, 5]	ἡ πίστις ὑπολήψεως· οὐ γὰρ	ἐνδέχεται	τὸ αὐτὸ ἔτι διαμένειν, ἄνπερ
[4, 1]	ἄλλων. (Πάλιν εἰ ἀνάγκη ἢ	ἐνδέχεται	τοῦ τεθέντος ἐν τῷ γένει
[4, 1]	συμβεβηκός, ἐπειδὴ συμβεβηκὸς ἐλέγομεν ὃ	ἐνδέχεται	ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή. Ἔτι
[4, 2]	οὐ γὰρ πᾶν τὸ ἁπτόμενον	συνέχεται,	ἀλλὰ τὸ συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως
[4, 5]	εἰ ἐπί τινων κατά τι	μετέχεται	τὸ γένος, οἷον εἰ τὸ
[4, 5]	ἂν μὴ ἐν τῷ αὐτῷ	φαίνηται,	δῆλον ὅτι οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν
[4, 5]	αὐτὸς ἀὴρ διαμένει, ὅταν τε	κινῆται	καὶ ὅταν μένῃ. Ὥστ´ οὐκ
[4, 6]	εἶναι, ἂν τόδε μὲν τῷδ´	ἕπηται	(παντί, τόδε δὲ τῷδε μὴ
[4, 5]	ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν	εἴρηται.	Κατά τι γὰρ αἰσθητὸν ἢ
[4, 6]	μὲν οὖν τοῦ γένους καθάπερ	εἴρηται	μετιτέον.
[4, 6]	γένει. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, εἰ μὲν
[4, 4]	εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς· εἰ
[4, 2]	μετέχει. Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν καθάπερ	εἴρηται	χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ, ὁμολογουμένου μὲν
[4, 2]	κατηγορουμένου πάντα τὰ λοιπά, ἄνπερ	κατηγορῆται,	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορηθήσεται,
[4, 2]	τούτου καὶ (τὰ ὑποκάτω, ἄνπερ	κατηγορῆται	τοῦ εἴδους, ἐν τῷ τί
[4, 2]	δ´ ἀθάνατα. Δῆλον οὖν (ὅτι	διημάρτηται·	οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ γένος
[4, 1]	εἰ τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος	κεῖται,	εἴ τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν·
[4, 4]	τῷ γένει (καὶ τῷ εἴδει	ἀντίκειται	στέρησις, μὴ ἔστι δὲ τὸ
[4, 6]	εἰ τὸ βαδίζον τῷ βαδίζειν	κινεῖται,	ἡ βάδισις κίνησίς τις εἶναι,
[4, 5]	ἐστίν. Ὁ μὲν γὰρ ὀργιζόμενος	λυπεῖται	προτέρας ἐν αὐτῷ τῆς λύπης
[4, 6]	τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι δοκεῖ·	λυπεῖταί	τε γὰρ ὁ ὀργιζόμενος καὶ
[4, 1]	μὴ ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται	ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός, καθάπερ τὸ
[4, 2]	εἶδος ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται.	Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν χρήσιμον, εἰ
[4, 6]	πάντων ἂν εἴη γένος, ἐπειδὴ	κατηγορεῖται	αὐτῶν· κατ´ οὐδενὸς γὰρ τὸ
[4, 6]	τὸ ἓν κατὰ πάντων ἁπλῶς	κατηγορεῖται,	δέον ἐπ´ ἔλαττον τὸ εἶδος
[4, 1]	τῶν ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος	κατηγορεῖται.	Εἶτα εἰ μὴ ἐν τῷ
[4, 2]	εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´, εἰ	(κατηγορεῖται	ἐν τῷ τί ἐστι, χρήσιμον.
[4, 6]	τῶν εἰδῶν συνωνύμως τὸ γένος	κατηγορεῖται.	Ἔτι ὅταν ὄντος καὶ τῷ
[4, 3]	γένος (κυρίως κατὰ τῶν εἰδῶν	κατηγορεῖται,	ἡ δὲ συμφωνία κατὰ τῆς
[4, 1]	τῷ λεχθέντι, εἴ τινος μὴ	κατηγορεῖται,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος, οἷον,
[4, 1]	καθ´ ὧν γὰρ τὸ εἶδος	κατηγορεῖται,	καὶ τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι.
[4, 6]	κατὰ πάντων ὧν τὸ γένος	κατηγορεῖται	καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι, ἐπειδὴ
[4, 1]	ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν οὐ	κατηγορεῖται	κατὰ τοῦ μὴ ὄντος, δῆλον.
[4, 2]	ἐστιν ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος	κατηγορεῖται·	κατασκευάζοντι δ´, εἰ (κατηγορεῖται ἐν
[4, 1]	γένος ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται.	(Μάλιστα δ´ ἐπὶ τὸν τοῦ
[4, 6]	γένος, ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται,	μὴ ὄντος ἑνὸς τοῦ ἀποδοθέντος
[4, 2]	γένος ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται.	Ὅτι δ´ ἑνὸς ἐν τῷ
[4, 4]	ὧν γὰρ τὸ γένος μὴ	κατηγορεῖται,	οὐδὲ τῶν εἰδῶν οὐδέν. Καὶ
[4, 6]	γένος ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται·	πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ πλειόνων
[4, 2]	εἰ ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται·	πάντα γὰρ τὰ ἐπάνω γένη
[4, 5]	γένος, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσων ἀληθῶς	κατηγορεῖται	τὸ ἀποδοθὲν γένος. Ἐπ´ ἐνίων
[4, 2]	μὲν οὖν χρήσιμον, εἰ μὴ	κατηγορεῖται	τὸ γένος ἐν τῷ τί
[4, 1]	αὐτῶν ἐν τῷ τί ἐστι	κατηγορεῖται,	τὸ δὲ γένος ἐν τῷ
[4, 2]	τὸ ἐπάνω γένος, εἰ πάντα	κατηγορεῖται	τοῦ εἴδους, (καὶ εἰ ἐν
[4, 2]	διαφορᾶς. Πάλιν εἰ μηδεμία διαφορὰ	κατηγορεῖται	τῶν τοῦ γένους κατὰ τοῦ
[4, 2]	τῷ τί ἐστιν αὐτῶν τούτων	κατηγορεῖται	ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος, ὁμοίως
[4, 2]	τὸ περιττὸν οὔτε τὸ ἄρτιον	κατηγορεῖται,	ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι εἰ
[4, 5]	δὲ τὸ μέρος τοῦ ὅλου	κατηγορεῖται·	ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη τὸ
[4, 1]	τὸ ὂν καὶ τὸ ἓν	κατηγορεῖται,	ὥστε καὶ ὁ λόγος αὐτῶν.
[4, 6]	ἀλλ´ ἢ κατὰ τῶν εἰδῶν	κατηγορεῖται.	Ὥστε καὶ τὸ ἓν εἶδος
[4, 2]	Οὐ μὴν ὑπὸ πάντων γε	συγχωρεῖται	τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι. Εἰ
[4, 2]	ληπτέον. Εἰ δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν	ἀμφισβητεῖται	(τὸ ἀποδοθὲν γένος, οὐκ ἀπόχρη
[4, 5]	γὰρ οἱ φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν	λέγονται.	Ἔτι πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν·
[4, 1]	δὲ τούτων ὀλιγάκις αἱ σκέψεις	γίνονται	τοῖς διαλεγομένοις. (Ἂν δὴ τεθῇ
[4, 4]	τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης οὐκ	ἔσται	αἴσθησις. Δεύτερον δ´, εἰ καὶ
[4, 3]	τὸ ἐναντίον τούτου ἐν γένει	ἔσται	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ
[4, 5]	τῶν ψεκτῶν τι αἱρετὸν εἶναι·	ἔσται	γάρ τις δύναμις ψεκτή. Καὶ
[4, 4]	καὶ τὸ ἡδὺ ὅπερ ὠφέλιμον	ἔσται·	δῆλον γὰρ ὅτι ἀγαθοῦ ἂν
[4, 6]	διαφόρων· δῆλον γὰρ ὅτι γένος	ἔσται.	Εἰ δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τὸ βέλτιον ἐν τῷ χείρονι	ἔσται	καὶ τὸ χεῖρον ἐν τῷ
[4, 5]	ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστι θαυμασιότητος,	παρέσται	τῇ θαυμασιότητι ἡ ἔκπληξις, ὥσθ´
[4, 5]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἡ πίστις	παρέσται	τῇ ὑπολήψει, εἴπερ σφοδρότης ὑπολήψεώς
[4, 6]	τί ἐστι κατηγορούμενα καὶ μὴ	διώρισται	μηδ´ ἔχομεν εἰπεῖν ποῖον αὐτῶν
[4, 4]	τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ὑπολήψεως·	αὐταί	τε γὰρ τινὸς καὶ ἀντιστρέφει
[4, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. (Πάλιν	εἰ	ἀνάγκη ἢ ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος
[4, 6]	καὶ κινητικὴ δοκεῖ εἶναι· ὥστ´	εἰ	βέλτιον ἡ στάσις, εἰς τοῦτο
[4, 4]	ἐπὶ τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων·	εἰ	γὰρ ἡ δύναμις διάθεσις, καὶ
[4, 2]	ὅτι οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν·	εἰ	γὰρ ἦν γένος, ἅπαντ´ ἂν
[4, 3]	εἶδος εἶναι τοῦ εἰρημένου γένους·	εἰ	γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον ὅτι
[4, 4]	τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ ἡδύ.	Εἰ	γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι, εἴη
[4, 3]	(Ἀναιροῦντι μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον·	εἰ	γὰρ μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα,
[4, 2]	μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει.	Εἰ	(γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά ἐστι
[4, 6]	ἐπὶ τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι·	εἰ	γὰρ ὁμοίως τόδε καὶ τόδε
[4, 4]	ἢ συμβεβηκέναι φάσκειν αὐτῇ τοῦτο·	εἰ	γὰρ ὁπωσοῦν ἐστιν ἡ μνήμη
[4, 2]	τὰ ἐπάνω τοῦ γένους πάντα.	Εἰ	γάρ που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 4]	εἴρηται χρηστέον, κατασκευάζοντι δὲ μοναχῶς·	εἰ	γὰρ τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	τινί, τὸ δὲ εἶδος μηδενί.	Εἰ	γὰρ τὸ γένος ἐναντίον τινί,
[4, 4]	πάντα τὰ τοῦ γένους γένη.	Εἰ	γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν
[4, 1]	τὸ γένος τῷ εἴδει εἶναι·	εἰ	γὰρ τὸ εἶδος οὐσία, καὶ
[4, 4]	καὶ τὸ γένος πρός τι·	εἰ	γὰρ τὸ εἶδος τῶν πρός
[4, 3]	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·	εἰ	γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ,
[4, 6]	εἴδους πρὸς ἄλλο τι συγκρίνοντι·	εἰ	γὰρ τὸ μᾶλλον ἢ τὸ
[4, 4]	Καὶ κατασκευάζοντι δὲ ὡσαύτως σκεπτέον·	εἰ	γὰρ τὸ μὴ ἀγαθὸν οὐχ
[4, 4]	τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν.	Εἰ	γὰρ τὸ φθαρτικὸν διαλυτικόν, καὶ
[4, 1]	εἴ τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν·	εἰ	γὰρ τοῦτο, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 3]	ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον τἀγαθόν·	εἰ	γὰρ τοῦτο μὴ ἐν γένει,
[4, 3]	τι μεταξύ, τῶν δὲ μή.	Εἰ	γὰρ τῶν γενῶν ἔστι τι
[4, 2]	ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον.	Εἰ	δ´ ἁπλῶς ὑπάρχειν ἀμφισβητεῖται (τὸ
[4, 5]	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.	Εἰ	δ´ ἄρα καὶ ἐπὶ τούτου
[4, 6]	δῆλον γὰρ ὅτι γένος ἔσται.	Εἰ	δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν εἶδός
[4, 2]	συγχωρεῖται τὴν φρόνησιν ἐπιστήμην εἶναι.	Εἰ	δ´ οὖν τις συγχωροίη τὸ
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος δεῖ λέγεσθαι.	Εἰ	δὲ μή, οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	τῶν πᾶσιν ἑπομένων, ἐπ´ ἴσον·	εἰ	δὲ μὴ πᾶσιν ἕπεται τὸ
[4, 5]	εἴη ψεκτοῦ γένος ἡ δύναμις.	Εἰ	δὲ μή, συμβήσεται τῶν ψεκτῶν
[4, 4]	ἑκάτερον γὰρ τῶν πρός τι.	Εἰ	δὲ τὸ γένος τῶν πρός
[4, 6]	ἐπ´ ἔλαττον τὸ εἶδος κατηγορεῖσθαι.	Εἰ	δὲ τὸ πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν
[4, 4]	γένος τὸ αἰσθητὸν τοῦ ἐπιστητοῦ.	Εἰ	δὲ τοῦτο μή, οὐδ´ αἴσθησις
[4, 4]	ἐπιστημόνως καὶ ὁ δίκαιος ἐπιστήμων·	εἰ	δὲ τούτων τι μή, οὐδὲ
[4, 4]	διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν,	εἰ	ἐν τῷ ἀποδοθέντι γένει τὸ
[4, 3]	πλεοναχῶς ἡ σκέψις· πρῶτον μὲν	εἰ	ἐν τῷ αὐτῷ γένει καὶ
[4, 2]	πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ	εἰ	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται·
[4, 6]	διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ. (Ἔτι	εἰ	ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει τὸ
[4, 5]	τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἰ	ἔν τινι τῷ αὐτῷ πέφυκεν
[4, 3]	ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι	εἰ	ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ γένος
[4, 2]	δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι	εἰ	ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον γένος
[4, 1]	γένος τοῦ εἴδους λέγεται. Πάλιν	εἰ	ἐπ´ ἴσων τὸ (εἶδος καὶ
[4, 1]	ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι	εἰ	ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ γένους
[4, 5]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν	εἰ	ἐπί τινων κατά τι μετέχεται
[4, 4]	ποτε λέγεται, ἐνδέχεται δέ (οἷον	εἰ	ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ
[4, 3]	κακοῦ δὲ καὶ ἀγαθοῦ. Ἢ	εἰ	ἔστι μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ
[4, 1]	μὴ δόξαι ἄν, κατασκευάζοντι δέ,	εἰ	ἔστι τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων
[4, 1]	τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν,	εἰ	ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος,
[4, 2]	καὶ τοὺς λόγους τῶν γενῶν,	εἰ	ἐφαρμόττουσιν ἐπί τε τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τὸ κατ´ ἐκεῖνο λεγόμενον. Οἷον	εἰ	ἡ ἀρετὴ δέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 4]	ὑπάρχει ἢ οὐχ ὑπάρχει. Οἷον	εἰ	ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη τις, καὶ
[4, 4]	οὐκ ἐν τῷ ἐσχάτῳ· οἷον	εἰ	ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ γένει
[4, 4]	τῷ προκειμένῳ ἂν εἴη· οἷον	εἰ	ἡ τυφλότης ἀναισθησία τις, ἡ
[4, 5]	πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	ἡ φιλία ἐν τῷ ἐπιθυμητικῷ,
[4, 3]	τοῖς ὑπὸ (τὸ γένος· οἷον	εἰ	ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς κοινωνεῖ,
[4, 6]	ὁμοίως τόδε καὶ τόδε γένος,	εἰ	θάτερον γένος, καὶ θάτερον. Ὁμοίως
[4, 6]	καὶ τόδε τοῦ προκειμένου εἶδος,	εἰ	θάτερον εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν·
[4, 6]	Ἔτι πρὸς τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον	εἰ	καθ´ ὧν ἀπεδόθη τὸ γένος,
[4, 6]	τὸ ἀποδοθὲν εἶδός ἐστι, σκοπεῖν	εἰ	καὶ κατ´ ἄλλων εἰδῶν τὸ
[4, 2]	ὡς γένος κατηγορεῖ: ται, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν
[4, 4]	πρός τι τὸ εἶδος, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ γένος πρός τι·
[4, 3]	ἐναντίον τι τῷ γένει, σκοπεῖν	εἰ	καὶ τὸ ἐναντίον ἐν τῷ
[4, 4]	οὐκ ἔσται αἴσθησις. Δεύτερον δ´,	εἰ	καὶ τῷ γένει (καὶ τῷ
[4, 5]	δῆλον ὅτι οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν	εἰ	κατά τι τὸ εἶδος τοῦ
[4, 1]	καὶ ὁ λόγος αὐτῶν. (Ἔτι	εἰ	κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν εἶδος
[4, 2]	τὸ εἶδος κατηγορεῖται· κατασκευάζοντι δ´,	εἰ	(κατηγορεῖται ἐν τῷ τί ἐστι,
[4, 6]	ἡ διαφορὰ τοῦ γένους ῥηθήσεται·	εἰ	μὲν γὰρ καὶ τὸ γένος
[4, 6]	καθάπερ εἴρηται χρηστέον. Κατασκευάζοντι δέ,	εἰ	μὲν ἐπιδέχεται τὸ μᾶλλον τό
[4, 1]	τοῦ εἴδους οὔ. Σκεπτέον (οὖν	εἰ	μετέχει ἢ ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ
[4, 2]	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	μετέχει τὸ γένος τοῦ εἴδους,
[4, 1]	ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή. Ἔτι	εἰ	μὴ ἐν τῇ αὐτῇ διαιρέσει
[4, 1]	τὸ αὐτὸ εἶδος κατηγορεῖται. Εἶτα	εἰ	μὴ ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 3]	παντὸς γένους εἴδη πλείω, σκοπεῖν	εἰ	μὴ ἐνδέχεται ἕτερον εἶδος εἶναι
[4, 2]	κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν χρήσιμον,	εἰ	μὴ κατηγορεῖται τὸ γένος ἐν
[4, 4]	οὐ γένος θάτερον θατέρου. Πάλιν	εἰ	μὴ πρὸς ἴσα τὸ εἶδος
[4, 4]	πρός τι ἀλλὰ ποιά. Πάλιν	εἰ	μὴ πρὸς ταὐτὸ λέγεται τὸ
[4, 4]	πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου. Ἔτι	εἰ	μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ κατά
[4, 6]	γένος λέγεται. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	μὴ συνώνυμον τὸ γένος τῷ
[4, 2]	τῶν κατὰ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν	εἰ	μὴ τῆς φορᾶς· ἀνάγκη γὰρ
[4, 2]	τὸ γένος τῆς διαφορᾶς. Πάλιν	εἰ	μηδεμία διαφορὰ κατηγορεῖται τῶν τοῦ
[4, 1]	τὸ γένος δεῖ κατηγορεῖσθαι. Πάλιν	εἰ	μηδενὸς τῶν εἰδῶν ἐνδέχεται μετέχειν
[4, 2]	καὶ διάθεσίς ἐστιν. Σκεπτέον οὖν	εἰ	μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι γένει.
[4, 1]	γένος τῆς ἡδονῆς τεθῇ, σκεπτέον	εἰ	μήτε φορὰ μήτ´ ἀλλοίωσις ἡ
[4, 6]	εἰ τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν,	εἰ	ὁ ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται πιστεύει·
[4, 3]	ἕκαστον διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. Πάλιν	εἰ	ὅλως ἐν μηδενὶ γένει τὸ
[4, 6]	γὰρ οὐκ ἔστιν ὕδωρ. ~Ἔτι	εἰ	ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός ἐστι
[4, 4]	πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν συστοίχων,	εἰ	ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι καὶ
[4, 4]	ἕτερον γάρ τινος λέγεται. Πάλιν	εἰ	ὁμοίως τὰ πρός τι κατὰ
[4, 6]	πρὸς ἄλληλα σύγκρισις χρήσιμος· οἷον	εἰ	ὁμοίως τόδε καὶ τόδε γένος,
[4, 3]	ἡ ψυχή. Σκεπτέον δὲ καὶ	εἰ	ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ γένει,
[4, 4]	ἐπιστητὸν καὶ τὸ ὑποληπτὸν τινί.	Εἰ	οὖν ἐπί τινων μὴ ὁμοίως
[4, 4]	ἀγαθόν· ἑκάτερον γὰρ ἑκατέρου ποιητικόν.	Εἰ	οὖν ἐστιν ἡ ἡδονὴ ὅπερ
[4, 2]	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν.	Εἰ	οὖν ἡ βάδισις μήτ´ αὐξήσεως
[4, 5]	οὗ ἐστι σφοδρότης καὶ ὑπερβολή.	Εἰ	οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστι
[4, 5]	δὲ καὶ ἔκπληξις ἔστιν ὑπερβάλλουσα·	εἰ	οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή ἐστιν,
[4, 5]	πίστις σφοδρά (καὶ ἔκπληξις ὑπερβάλλουσα)	εἰ	οὖν ἡ πίστις σφοδρότης ἐστί,
[4, 2]	εἴδους ἐν τῷ τί ἐστιν.	Εἰ	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 2]	(καὶ τῶν μετεχόντων τοῦ εἴδους.	Εἰ	οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον ὅτι
[4, 4]	ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου γένος εἶναι.	Εἰ	οὖν τις θείη τὴν ἐπιστήμην
[4, 6]	λέγεται γὰρ δικαιότερος ἕτερος ἑτέρου.	εἰ	Οὖν τὸ μὲν ἀποδοθὲν γένος
[4, 6]	ἓν τῶν πᾶσιν ἑπομένων ἐστίν.	Εἰ	οὖν τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε,
[4, 5]	ἀκολουθεῖ δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´,	εἰ	πάθοι, μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ κρατεῖν·
[4, 2]	οὕτως ἀεὶ τὸ ἐπάνω γένος,	εἰ	πάντα κατηγορεῖται τοῦ εἴδους, (καὶ
[4, 1]	οὐσία, καὶ τὸ γένος, καὶ	εἰ	ποιόν τι τὸ εἶδος, καὶ
[4, 2]	κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι	εἰ	πρότερον φύσει τὸ εἶδος καὶ
[4, 2]	τὸ εἶδος, ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὰ ἐπάνω τοῦ γένους πάντα.
[4, 2]	ἀποδοθεῖσι, δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν	εἰ	τὴν διαφορὰν εἰς τὸ εἶδος
[4, 2]	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	τὴν διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν,
[4, 2]	πεζὸν καὶ τὸ δίπουν. Καὶ	εἰ	τὴν διαφορὰν ὡς εἶδος εἰς
[4, 5]	ἁρμόσει περὶ αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν	εἰ	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἐνέργειαν
[4, 6]	κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον τρόπον, οἷον	εἰ	τὴν ἐπιστήμην ὅπερ πίστιν, εἰ
[4, 5]	κίνησις ἐνέργεια. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὴν μνήμην ἕξιν καθεκτικὴν ὑπολήψεως
[4, 4]	εἰς τὸ μὴ τοιοῦτον. Οἷον	εἰ	τὴν μνήμην μονὴν ἐπιστήμης εἶπεν·
[4, 6]	ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον· οἷον	εἰ	τῆς ἐγκρατείας μᾶλλον ἡ δύναμις
[4, 1]	καθάπερ ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος, οἷον,	εἰ	τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος κεῖται,
[4, 4]	εἶδος κατὰ τὰς πτώσεις, οἷον	εἰ	τινὶ ἢ τινὸς ἢ ὁσαχῶς
[4, 2]	διαφορὰν ὡς γένος ἀποδέδωκεν, οἷον	εἰ	τὸ ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ
[4, 3]	ὅτι καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι	εἰ	τὸ ἀνὰ μέσον ἐν τῷ
[4, 6]	μουσικὴ ἐπιστήμη τις εἶναι, καὶ	εἰ	τὸ βαδίζον τῷ βαδίζειν κινεῖται,
[4, 4]	καὶ τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι· καὶ	εἰ	τὸ γεννητικὸν ποιητικόν, καὶ τὸ
[4, 6]	μᾶλλον καὶ ἧττον, ἀνασκευάζοντι μέν,	εἰ	τὸ γένος δέχεται τὸ μᾶλλον,
[4, 2]	(πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι	εἰ	τὸ γένος εἰς τὴν διαφοράν,
[4, 2]	οὐ μετέχει τοῦ γένους. (Ἔτι	εἰ	τὸ γένος εἰς τὸ εἶδος
[4, 2]	τὸν ἀριθμὸν ὅπερ περιττόν. Καὶ	εἰ	τὸ γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν·
[4, 4]	καὶ τὸ μεμαθηκέναι ἀναμεμνῆσθαι, καὶ	εἰ	τὸ διαλύεσθαι φθείρεσθαι, καὶ τὸ
[4, 4]	καὶ κατὰ τὸ γένος· οἷον	εἰ	τὸ διπλάσιον ἡμίσεος λέγεται διπλάσιον,
[4, 3]	τὸ εἶδος. ~(Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ ἐν τῷ γένει κείμενον
[4, 3]	τῷ γένει, σκοπεῖν μὴ μόνον	εἰ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ
[4, 3]	δ´ ἐναντίου τῷ γένει, σκοπεῖν	εἰ	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ·
[4, 3]	Κατασκευάζοντι δὲ τριχῶς· πρῶτον μὲν	εἰ	τὸ ἐναντίον τῷ εἴδει ἐν
[4, 5]	τι μετέχεται τὸ γένος, οἷον	εἰ	τὸ ζῷον ὅπερ αἰσθητὸν ἢ
[4, 4]	ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο· οἷον	εἰ	τὸ ἡδὺ ὅπερ ἀγαθόν, τὸ
[4, 6]	εἶδος, καὶ τὸ λοιπόν· καὶ	εἰ	τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός ἐστι,
[4, 6]	καὶ θάτερον. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὸ ἧττον, καὶ τὸ μᾶλλον·
[4, 1]	τὸ γένος ποιόν τι· οἷον	εἰ	τὸ λευκὸν ποιόν τι, καὶ
[4, 6]	εἴη γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν	εἰ	τὸ μᾶλλον δοκοῦν ἢ ὁμοίως
[4, 4]	ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι ἐνηργηκέναι, καὶ	εἰ	τὸ μανθάνειν ἀναμιμνήσκεσθαι, καὶ τὸ
[4, 3]	τῷ ἀγαθῷ. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ μὲν γένος ἐναντίον τινί,
[4, 3]	τὸ εἰρημένον. Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἰ	τὸ μεταφορᾷ λεγόμενον ὡς γένος
[4, 6]	οὕτω χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ,	εἰ〉	τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν,
[4, 4]	τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον	εἰ	τὸ οἰκοδομεῖν ἐνεργεῖν, τὸ ᾠκοδομηκέναι
[4, 1]	τὸ δὲ γένος μή, οἷον	εἰ	τὸ ὂν ἢ τὸ ἐπιστητὸν
[4, 6]	τὸ λευκὸν γένος οὐδενός. Πάλιν	εἰ	τὸ πᾶσιν ἀκολουθοῦν γένος ἢ
[4, 1]	ἴσων λέγεται. Ὁμοίως δὲ καὶ	εἰ	τὸ πρῶτον καὶ ἡ ἀρχὴ
[4, 4]	γένος λέγεσθαι. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἰ	τοῦ ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος·
[4, 6]	τὸ γένος βέλτιον εἶναι. Καὶ	εἰ	τοῦ αὐτοῦ εἴδους ὁμοίως πρὸς
[4, 4]	ἀντικειμένου τὸ ἀντικείμενον γένος· οἷον	εἰ	τοῦ διπλασίου τὸ πολλαπλάσιον, καὶ
[4, 5]	ἡ ζωὴ τῆς ἀθανασίας. Πάλιν	εἰ	τοῦ πάθους, οὗ ἐστι πάθος,
[4, 3]	μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν, καὶ	εἰ	τῶν εἰδῶν, καὶ τῶν γενῶν,
[4, 1]	καὶ τὸ γένος λέγεται, οἷον	εἰ	τῶν πᾶσιν ἑπομένων τὸ μὲν
[4, 4]	οὐκ ἐπιστητοῦ ἀλλὰ ψυχῆς. Πάλιν	εἰ	ὡσαύτως λέγεται τὸ γένος καὶ
[4, 2]	γραμμαὶ πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ	εἴ	τι ἄλλο γένος ἐστὶ τοῦ
[4, 5]	γάρ τις δύναμις ψεκτή. Καὶ	εἴ	τι τῶν δι´ αὑτὰ τιμίων
[4, 5]	ποιητικὸν δι´ ἄλλο αἱρετόν. Ἢ	εἴ	τι τῶν ἐν δύο γένεσιν
[4, 5]	μέρος ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἴ	τι τῶν ψεκτῶν ἢ φευκτῶν
[4, 4]	καὶ τὸ δύνασθαι διακεῖσθαι, καὶ	εἴ	τινος ἡ χρῆσις ἐνέργεια, τὸ
[4, 3]	ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν. Ἔτι	εἴ	τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος ὃ
[4, 1]	πάντα τὰ συγγενῆ τῷ λεχθέντι,	εἴ	τινος μὴ κατηγορεῖται, καθάπερ ἐπὶ
[4, 1]	γένους λέγεται. (Ὁρᾶν δὲ καὶ	εἴ	τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει μὴ
[4, 1]	μή, δῆλον ὅτι οὐδενός. Οἷον	εἴ	τις ἀτόμους τιθέμενος γραμμὰς τὸ
[4, 1]	τῆς ἡδονῆς τἀγαθὸν γένος κεῖται,	εἴ	τις ἡδονὴ μὴ ἀγαθόν· εἰ
[4, 5]	τὸ λεγόμενον, δῆλον ἂν γένοιτο	εἴ	τις συγχωρήσειεν ἐκ θνητοῦ τινα
[4, 5]	καὶ ἡ σφοδρότης διαφορά. Ἔτι	εἴ	τις τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὴν
[4, 2]	ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Οἷον	εἴ	τις τῆς βαδίσεως γένος ἀποδέδωκε
[4, 2]	μήθ´ ὑπ´ ἐκεῖνό ἐστιν. Οἷον	εἴ	τις τῆς δικαιοσύνης τὴν ἐπιστήμην
[4, 1]	εἴδους τὸ ἀποδοθὲν γένος, οἷον	εἴ	τις τοῦ ὄντος ἢ τοῦ
[4, 6]	χρῆσθαι ὡς γένους ὄντος τοῦ	ἀεὶ	ἀκολουθοῦντος, ὅταν μὴ ἀντιστρέφῃ θάτερον,
[4, 2]	ἐπὶ πλεῖον τὸ εἶδος λέγεσθαι·	ἀεὶ	δ´ ἡ διαφορὰ ἐπ´ ἴσης
[4, 6]	Ἔτι ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι	ἀεὶ	καὶ μὴ ἀντιστρέφον χαλεπὸν χωρίσαι
[4, 5]	δεῖ γὰρ τὸ γένος ἀληθεύεσθαι	ἀεὶ	κατὰ τῶν εἰδῶν. Ὁμοίως δ´
[4, 6]	μὲν διαφορὰ ποιότητα τοῦ γένους	ἀεὶ	σημαίνει, τὸ δὲ γένος τῆς
[4, 1]	τοῦ ὄντος· ἐπὶ πλέον γὰρ	ἀεὶ	τὸ γένος τοῦ εἴδους λέγεται.
[4, 2]	τοῦ ἀποδοθέντος γένους καὶ οὕτως	ἀεὶ	τὸ ἐπάνω γένος, εἰ πάντα
[4, 6]	εἴπας πεζὸν ποιόν τι ζῷον	λέγει,	ὁ δὲ ζῷον εἴπας οὐ
[4, 6]	ὁ δὲ ζῷον εἴπας οὐ	λέγει	ποιόν τι πεζόν. Τὴν μὲν
[4, 3]	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·	δεῖ	γὰρ τὰ ἐναντία ἐν τῷ
[4, 4]	καὶ τοῦ ἡμίσεος τὸ πολλοστημόριον·	δεῖ	γὰρ τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἀντικειμένου
[4, 5]	εἴη γένος οὐδέτερον τῶν ἀποδοθέντων·	δεῖ	γὰρ τὸ γένος ἀληθεύεσθαι ἀεὶ
[4, 1]	καὶ αὐτὰ τῶν πρός τι	δεῖ	εἶναι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου·
[4, 1]	εἶδος κατηγορεῖται, καὶ τὸ γένος	δεῖ	κατηγορεῖσθαι. Πάλιν εἰ μηδενὸς τῶν
[4, 4]	διπλάσιον, καὶ τὸ πολλαπλάσιον ἡμίσεος	δεῖ	λέγεσθαι. Εἰ δὲ μή, οὐκ
[4, 2]	γὰρ τὸ γένος τῆς διαφορᾶς	δεῖ	λέγεσθαι καὶ μὴ μετέχειν τῆς
[4, 5]	εἴη γένος· ἐπὶ πλέον γὰρ	δεῖ	λέγεσθαι τὸ γένος. Ὁρᾶν δὲ
[4, 5]	δ´ ἄρα καὶ ἐπὶ τούτου	δεῖ	συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ ἐστι κινούμενος
[4, 1]	εἰπεῖν ὑπὸ τὴν αὐτὴν διαίρεσιν	δεῖ	τὸ γένος τῷ εἴδει εἶναι·
[4, 2]	γὰρ τὰ ἐπάνω γένη κατηγορεῖσθαι	δεῖ	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί
[4, 6]	βέλτιον ἡ στάσις, εἰς τοῦτο	ἔδει	τὸ γένος θεῖναι. Ἔτι ἐκ
[4, 4]	καὶ τῷ γένει (καὶ τῷ	εἴδει	ἀντίκειται στέρησις, μὴ ἔστι δὲ
[4, 1]	Ταὐτὸν γὰρ πάντων τῶν ἀδιαφόρων	εἴδει	γένος· ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ,
[4, 4]	στέρησις ᾖ τὸ ἀντικείμενον τῷ	εἴδει,	διχῶς ἔστιν ἀνελεῖν. Πρῶτον μέν,
[4, 1]	διαίρεσιν δεῖ τὸ γένος τῷ	εἴδει	εἶναι· εἰ γὰρ τὸ εἶδος
[4, 3]	μὲν εἰ τὸ ἐναντίον τῷ	εἴδει	ἐν τῷ εἰρημένῳ γένει, μὴ
[4, 3]	ἐν μηδενὶ γένει τὸ τῷ	εἴδει	ἐναντίον ἀλλ´ αὐτὸ γένος, οἷον
[4, 6]	Ἔτι ὅταν ὄντος καὶ τῷ	εἴδει	καὶ τῷ γένει ἐναντίου τὸ
[4, 6]	μὴ συνώνυμον τὸ γένος τῷ	εἴδει·	κατὰ πάντων γὰρ τῶν εἰδῶν
[4, 4]	ἐπειδὴ οὐ πρὸς ἴσα τῷ	εἴδει	λέγεται. (Ἢ οὐ καθόλου ἀληθὲς
[4, 1]	καὶ εἴ τινος τῶν ἀδιαφόρων	εἴδει	μὴ ἔστι τὸ εἰρημένον γένος
[4, 3]	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ	εἴδει,	σκοπεῖν. Ἔστι δὲ πλεοναχῶς ἡ
[4, 6]	δ´ ἐκ τοῦ μηδὲν διαφέρειν	εἴδει	τὰ μετέχοντα τοῦ ἀποδοθέντος γένους,
[4, 6]	λευκά· οὐδὲν γὰρ διαφέρει τῷ	εἴδει	ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς δὲ γένους
[4, 6]	(Ἔτι εἰ ἐν ὑποκειμένῳ τῷ	εἴδει	τὸ ἀποδοθὲν γένος λέγεται, καθάπερ
[4, 2]	δέ, ὁμολογουμένου μὲν ὑπάρχειν τῷ	εἴδει	τοῦ ῥηθέντος γένους, ὅτι δ´
[4, 5]	ὁ δὲ φόβος ἐν τῷ	θυμοειδεῖ·	καὶ ἡ μὲν λύπη ἐν
[4, 5]	ἡ δὲ ὀργὴ ἐν τῷ	θυμοειδεῖ.	Ὥστ´ οὐ γένη τὰ ἀποδοθέντα,
[4, 5]	μὴ ἀγόμενος. Ἴσως μὲν οὖν	ἀκολουθεῖ	δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´, εἰ
[4, 5]	πίστεως· ἄμφω γὰρ τὰ εἰρημένα	παρακολουθεῖ	μὲν τρόπον τινὰ τοῖς ἀποδοθεῖσιν
[4, 5]	γένος. Ἐπ´ ἐνίων γὰρ οὐ	δοκεῖ	ἀληθεύεσθαι, οἷον ἐπὶ τοῦ πηλοῦ
[4, 2]	ἀπορίαν ἐπ´ ἐνίων τὸ τοιοῦτο·	δοκεῖ	γὰρ ἐνίοις ἡ φρόνησις ἀρετή
[4, 5]	ἡ σφοδρότης γένος, ἀλλὰ διαφορά·	δοκεῖ	γὰρ ἡ ἔκπληξις θαυμασιότης εἶναι
[4, 5]	τοῦ εἰρημένου γένους μετέχει· οὐ	δοκεῖ	γὰρ κατά τι μετέχεσθαι τὸ
[4, 2]	ἡ ἐπιστήμη γένος τῆς δικαιοσύνης·	δοκεῖ	γάρ, ὅταν ἓν εἶδος ὑπὸ
[4, 2]	εἰρημένων οὐδέτερον γένος οὐδὲ διαφορά·	δοκεῖ	γὰρ τὸ γένος καὶ ἡ
[4, 2]	εἶδος καὶ (συναναιρεῖ τὸ γένος·	δοκεῖ	γὰρ τὸ ἐναντίον. Ἔτι εἰ
[4, 5]	ὑπερβολὴ ἂν εἴη ὑπερβάλλουσα. Οὐ	δοκεῖ	δ´ οὐδέτερον τούτων, ὥσπερ οὐδὲ
[4, 2]	περιττόν, οὐκ (εἶδός ἐστιν. Οὐ	δοκεῖ	δὲ μετέχειν ἡ διαφορὰ τοῦ
[4, 6]	τὸ χεῖρον ἐν τῷ βελτίονι·	δοκεῖ	δὲ τοῦ βελτίονος καὶ τὸ
[4, 6]	γένους οὕτω χωριστέον. Ἐπεὶ δὲ	δοκεῖ,	εἰ〉 τὸ μουσικόν, ᾗ μουσικόν
[4, 6]	γὰρ αὕτη στατικὴ καὶ κινητικὴ	δοκεῖ	εἶναι· ὥστ´ εἰ βέλτιον ἡ
[4, 4]	Ὁμοίως γὰρ καὶ ἰσαχῶς ἑκάτερον	δοκεῖ	λέγεσθαι, καθάπερ ἐπὶ τῆς δωρεᾶς
[4, 6]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖσθαι	δοκεῖ·	λυπεῖταί τε γὰρ ὁ ὀργιζόμενος
[4, 6]	διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ	δοκεῖ	τισι καὶ ἡ διαφορὰ ἐν
[4, 2]	φορά· ἡ γὰρ βάδισις οὐ	δοκεῖ	φορὰ εἶναι· σχεδὸν γὰρ ἡ
[4, 6]	τε γὰρ ὁ ὀργιζόμενος καὶ	ὑπολαμβάνει	ὀλιγωρεῖσθαι. Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις
[4, 4]	ἐκεῖνά ἐστι πρὸς ἅ ποτε	τυγχάνει	λεγόμενα (οἷον ἡ διάθεσις καὶ
[4, 4]	ἐκείνοις ὑπάρχειν πρὸς ἅ ποτε	τυγχάνει	λεγόμενα (οἷον τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 1]	μετέχειν τὸ τεθὲν ἐν τῷ	γένει·	ἀδύνατον γὰρ τοῦ γένους μετέχειν
[4, 3]	συμβαίνει· οὐδέτερον γὰρ τούτων ἐν	γένει,	ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος. Ἔτι
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ αὐτῷ	γένει,	ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνὰ μέσον·
[4, 6]	εἶδος εἴη ἂν ἐν τῷ	γένει.	Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται
[4, 6]	εἶναι, σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἂν	γένει	βούλῃ τι κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον
[4, 3]	ἐναντίον, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ	γένει·	δεῖ γὰρ τὰ ἐναντία ἐν
[4, 6]	γένει μὴ ἔστιν ἐν τῷ	γένει,	δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν
[4, 2]	εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ ἀποδοθέντι	γένει.	Εἰ (γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά
[4, 3]	γένει, μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ	γένει·	εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	εἶναι, ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ
[4, 3]	ἡ ὑπερβολὴ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει—	ἐν τῷ κακῷ γὰρ ἄμφω—
[4, 3]	ἀνὰ μέσον ἐν τῷ εἰρημένῳ	γένει·	ἐν ᾧ γὰρ τὸ ἀνὰ
[4, 6]	καὶ τῷ εἴδει καὶ τῷ	γένει	ἐναντίου τὸ βέλτιον τῶν ἐναντίων
[4, 3]	οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου ἐν	γένει	ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ
[4, 3]	κείμενον μετέχει τινὸς ἐναντίου τῷ	γένει	ἢ ἐνδέχεται μετέχειν· τὸ γὰρ
[4, 3]	εἶναι, ἂν μηδὲν ἐναντίον τῷ	γένει	ᾖ. Ὄντος δ´ ἐναντίου τῷ
[4, 3]	μὲν εἰ ἐν τῷ αὐτῷ	γένει	καὶ τὸ ἐναντίον, μὴ ὄντος
[4, 4]	Δεύτερον δ´, εἰ καὶ τῷ	γένει	(καὶ τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις,
[4, 3]	καὶ εἰ τὸ ἐν τῷ	γένει	κείμενον μετέχει τινὸς ἐναντίου τῷ
[4, 1]	ἐνδέχεται τοῦ τεθέντος ἐν τῷ	γένει	μετέχειν τὸ γένος. Ὅρος δὲ
[4, 6]	δοκοῦν εἶναι ἐν τῷ ἀποδοθέντι	γένει	μὴ ἔστιν ἐν τῷ γένει,
[4, 3]	τῷ εἴδει ἐν τῷ εἰρημένῳ	γένει,	μὴ ὄντος ἐναντίου τῷ γένει·
[4, 3]	εἰ γὰρ τοῦτο μὴ ἐν	γένει,	οὐδὲ τὸ ἐναντίον τούτου ἐν
[4, 3]	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ	γένει,	σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ ἐναντίον
[4, 3]	ᾖ. Ὄντος δ´ ἐναντίου τῷ	γένει,	σκοπεῖν εἰ τὸ ἐναντίον ἐν
[4, 3]	ὅταν μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ	γένει,	σκοπεῖν μὴ μόνον εἰ τὸ
[4, 3]	εἰ ὁμώνυμον τὸ εἶδος τῷ	γένει,	στοιχείοις χρώμενον τοῖς εἰρημένοις πρὸς
[4, 1]	τοῦ γένους τὸ ἐν τῷ	γένει	τεθέν, οἷον τὸ δοξαστὸν τοῦ
[4, 4]	εἰ ἡ ὄψις ἐν ἐσχάτῳ	γένει	τῇ αἰσθήσει, ἡ τυφλότης οὐκ
[4, 4]	μέν, εἰ ἐν τῷ ἀποδοθέντι	γένει	τὸ ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς
[4, 3]	Πάλιν εἰ ὅλως ἐν μηδενὶ	γένει	τὸ τῷ εἴδει ἐναντίον ἀλλ´
[4, 4]	ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν οὐδενὶ	γένει	τῷ αὐτῷ ἡ στέρησις ἢ
[4, 3]	ἄνπερ ᾖ ἐναντίον τι τῷ	γένει.	Φανερὸν δὲ τούτων ἕκαστον διὰ
[4, 5]	πνεῦμα, εἴπερ ὁ αὐτὸς ἀὴρ	διαμένει	ὅσπερ ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ
[4, 5]	πνεῦμα· ὁ γὰρ αὐτὸς ἀὴρ	διαμένει,	ὅταν τε κινῆται καὶ ὅταν
[4, 2]	τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἐπιστήμης	συμβαίνει·	ἄμφω γὰρ ὑπὸ τὸ αὐτὸ
[4, 2]	λέγεται, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων	(συμβαίνει.	Δῆλον δ´ ὅτι καὶ ἐπὶ
[4, 3]	τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ	συμβαίνει·	οὐδέτερον γὰρ τούτων ἐν γένει,
[4, 6]	εἶδος ἂν εἴη τοῦ ὄντος.	Συμβαίνει	οὖν κατὰ πάντων ὧν τὸ
[4, 4]	ἀναπόδοτος. Ἐπ´ ἐνίων δ´ οὐ	συμβαίνει	πρὸς ἴσα λέγεσθαι· τὸ μὲν
[4, 2]	ἀληθές, δῆλον· οὐδεμία γὰρ διαφορὰ	σημαίνει	τί ἐστιν ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν
[4, 6]	διαφορὰ ποιότητα τοῦ γένους ἀεὶ	σημαίνει,	τὸ δὲ γένος τῆς διαφορᾶς
[4, 3]	ἐνδέχεται μετέχειν. Ἔτι εἴ τινος	κοινωνεῖ	τὸ εἶδος ὃ ἀδύνατον ὅλως
[4, 3]	εἰ ἡ ψυχὴ τῆς ζωῆς	κοινωνεῖ,	τῶν δ´ ἀριθμῶν μηδένα δυνατὸν
[4, 2]	τοῦ εἴδους. Εἰ οὖν που	διαφωνεῖ,	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ
[4, 2]	τί ἐστιν. Εἰ οὖν που	διαφωνεῖ,	δῆλον ὅτι οὐ γένος τὸ
[4, 2]	γένους πάντα. Εἰ γάρ που	διαφωνεῖ,	δῆλον ὅτι οὐ (γένος τὸ
[4, 3]	γὰρ αὐτὸ τῶν ἐναντίων ἅμα	μεθέξει,	ἐπειδὴ τὸ μὲν γένος οὐδέποτ´
[4, 2]	ἔλαττόν τε γὰρ ῥηθήσεται (καὶ	μεθέξει	τὸ γένος τῆς διαφορᾶς. Πάλιν
[4, 6]	ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω χωριστέον.	Ἐπεὶ	δὲ δοκεῖ, εἰ〉 τὸ μουσικόν,
[4, 6]	πλειόνων καὶ διαφόρων αὐτὸ κατηγορεῖσθαι.	Ἐπεὶ	δὲ δοκεῖ τισι καὶ ἡ
[4, 3]	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος.	(Ἐπεὶ	δὲ παντὸς γένους εἴδη πλείω,
[4, 4]	τοῦτο μή, οὐδ´ αἴσθησις ἐπιστήμης.	Ἐπεὶ	δὲ τῶν πρός τι λεγομένων
[4, 6]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι	ἐπεὶ	τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ καὶ
[4, 3]	ἐπειδὴ τὸ μὲν γένος οὐδέποτ´	ἀπολείπει,	μετέχει δὲ καὶ τοῦ ἐναντίου
[4, 4]	τὸ συμβεβηκὸς κοινός· οὐδὲν γὰρ	διαφέρει	τῆς μνήμης γένος τὴν μονὴν
[4, 6]	οἷον τὰ λευκά· οὐδὲν γὰρ	διαφέρει	τῷ εἴδει ταῦτ´ ἀλλήλων, παντὸς
[4, 2]	πρότερον φύσει τὸ εἶδος καὶ	(συναναιρεῖ	τὸ γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ
[4, 2]	εἶδος τὸ τεθὲν ὡς γένος	κατηγορεῖ:	ται, σκοπεῖν εἰ καὶ τὸ
[4, 2]	τὸ γένος ὡς διαφορὰν εἶπεν·	ἐγχωρεῖ	γάρ τινα καὶ τοιαύτην κομίσαι
[4, 1]	εἰ μὴ ἐν τῇ αὐτῇ	διαιρέσει	τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος,
[4, 4]	θείη τὴν ἐπιστήμην ὅπερ αἴσθησιν,	δεήσει	καὶ τὸ ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν
[4, 4]	ὄψις ἐν ἐσχάτῳ γένει τῇ	αἰσθήσει,	ἡ τυφλότης οὐκ ἔσται αἴσθησις.
[4, 5]	τινα ἀθάνατον γίνεσθαι· οὐδεὶς γὰρ	φήσει	ἑτέραν αὐτὸν ζωὴν λαμβάνειν, ἀλλὰ
[4, 6]	αὐτὰ καὶ ἐπὶ τοῦ εἴδους	ἁρμόσει	λέγεσθαι· εἰ γὰρ ὁμοίως τόδε
[4, 4]	μνήμη μονὴ ἐπιστήμης, ὁ αὐτὸς	ἁρμόσει	περὶ αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν εἰ
[4, 5]	ὑπολήψεώς ἐστιν, ὥστε ἡ ὑπόληψις	πιστεύσει.	Ἔτι συμβήσεται τῷ οὕτως ἀποδιδόντι
[4, 5]	ὡς γένη ἀποδώσει, τὰ ἄψυχα	πιστεύσει	καὶ ἐκπλαγήσεται. Ἡ γὰρ ἑκάστου
[4, 2]	οὐδ´ ἀριθμός. Ἔτι εἰ πρότερον	φύσει	τὸ εἶδος καὶ (συναναιρεῖ τὸ
[4, 5]	καὶ τὴν σφοδρότητα ὡς γένη	ἀποδώσει,	τὰ ἄψυχα πιστεύσει καὶ ἐκπλαγήσεται.
[4, 6]	τοῦ τί ἐστιν ἀπόδοσιν μᾶλλον	ἁρμόττει	τὸ γένος ἢ τὴν διαφορὰν
[4, 1]	τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ	ἐφαρμόττει	ἐπὶ τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον
[4, 6]	εἰ ὁ ἐπιστάμενος ᾗ ἐπίσταται	πιστεύει·	δῆλον γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστήμη
[4, 6]	χρήσιμος ὁ τόπος· οὐδὲν γὰρ	κωλύει	ἀμφοτέρων ἐπιδεχομένων μὴ εἶναι θάτερον
[4, 4]	ἐπιστητὸν ἡ ψυχή· οὐδὲν γὰρ	κωλύει	τὴν αὑτῆς ἐπιστήμην ἔχειν τὴν
[4, 4]	οὖν ἐπί τινων μὴ ὁμοίως	ἀντιστρέφει,	δῆλον ὅτι οὐ γένος θάτερον
[4, 4]	τὰς πτώσεις λεγόμενα μὴ ὁμοίως	ἀντιστρέφει,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ διπλασίου καὶ
[4, 4]	αὐταί τε γὰρ τινὸς καὶ	ἀντιστρέφει	ὁμοίως τό τε ἐπιστητὸν καὶ
[4, 6]	γινόμενον οὐκ ἔστι) καὶ οὐκ	ἀντιστρέφει	(οὐ γὰρ πᾶν τὸ μὴ
[4, 2]	ἕτερον ὑπὸ τοῦ (ἑτέρου περιέχεσθαι.	Ἔχει	δ´ ἀπορίαν ἐπ´ ἐνίων τὸ
[4, 4]	ἄλληλα· οἷον τὸ ἡδὺ ὁμοίως	ἔχει	πρὸς τὴν ἡδονὴν καὶ τὸ
[4, 2]	τοῦ ἀποδοθέντος (εἴδους, ὃ μήτε	περιέχει	τὸ ἀποδοθὲν γένος μήθ´ ὑπ´
[4, 2]	οὐδέτερον τῶν γενῶν τὸ λοιπὸν	περιέχει.	Ὥστ´ οὐκ ἂν εἴη ἡ
[4, 4]	ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον τινὶ	ὑπερέχει	καὶ τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´ οὐ
[4, 4]	μεῖζον τινὶ ὑπερέχει καὶ τινὸς	ὑπερέχει.	Ὥστ´ οὐ γένη τὰ εἰρημένα
[4, 1]	ταῦτα δὲ τοῦ γένους μόνον	μετέχει.	Ἂν οὖν ἡ κίνησις γένος
[4, 2]	γὰρ τῶν ὑποκάτω τὸ ἐπάνω	μετέχει.	Ἀνασκευάζοντι μὲν (οὖν καθάπερ εἴρηται
[4, 3]	τὸ μὲν γένος οὐδέποτ´ ἀπολείπει,	μετέχει	δὲ καὶ τοῦ ἐναντίου ἢ
[4, 2]	μειώσεως μήτε τῶν ἄλλων κινήσεων	μετέχει,	δῆλον ὅτι τῆς φορᾶς ἂν
[4, 1]	εἴδους οὔ. Σκεπτέον (οὖν εἰ	μετέχει	ἢ ἐνδέχεται μετέχειν τοῦ εἴδους
[4, 2]	εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον (ὅτι οὐδενὸς	μετέχει	ἡ βάδισις τῶν κατὰ τὴν
[4, 1]	ὁ τὶς ἄνθρωπος καὶ ἀνθρώπου	μετέχει	καὶ ζῴου. (Ἔτι εἰ ἐπὶ
[4, 5]	τὸ εἶδος τοῦ εἰρημένου γένους	μετέχει·	οὐ δοκεῖ γὰρ κατά τι
[4, 3]	τὸ ἐν τῷ γένει κείμενον	μετέχει	τινὸς ἐναντίου τῷ γένει ἢ
[4, 2]	γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν εἰ	μετέχει	τὸ γένος τοῦ εἴδους, ἢ
[4, 2]	εἴη ἀλλὰ διαφορά, ἐπειδὴ οὐ	μετέχει	τοῦ γένους. (Ἔτι εἰ τὸ
[4, 2]	ἐστιν. Δῆλον οὖν ὅτι οὐ	μετέχει	τοῦ γένους ἡ διαφορά· ὥστ´
[4, 1]	ὄντων· καὶ γὰρ τὰ ἄτομα	μετέχει	τοῦ γένους καὶ τοῦ εἴδους,
[4, 1]	οὖν ὅτι τὰ μὲν εἴδη	μετέχει	τῶν γενῶν, τὰ δὲ γένη
[4, 2]	γένους, ὅτι δ´ ὡς γένος	ὑπάρχει	ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη τὸ δεῖξαί τι
[4, 4]	ἅμα γὰρ ἑνὶ καὶ πᾶσιν	ὑπάρχει	ἢ οὐχ ὑπάρχει. Οἷον εἰ
[4, 4]	καὶ πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ	ὑπάρχει.	Οἷον εἰ ἡ δικαιοσύνη ἐπιστήμη
[4, 3]	τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ γὰρ μὴ	ὑπάρχει	τὰ εἰρημένα, δῆλον ὅτι οὐ
[4, 2]	ἐστιν. Σκεπτέον οὖν εἰ μηδέτερον	ὑπάρχει	τῷ ἀποδοθέντι γένει. Εἰ (γὰρ
[4, 5]	καὶ ἡ πίστις παρέσται τῇ	ὑπολήψει,	εἴπερ σφοδρότης ὑπολήψεώς ἐστιν, ὥστε
[4, 4]	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ	ἑνὶ	καὶ πᾶσιν ὑπάρχει ἢ οὐχ
[4, 3]	ἐπαγωγῆς. Πάλιν εἰ ὅλως ἐν	μηδενὶ	γένει τὸ τῷ εἴδει ἐναντίον
[4, 3]	ἐναντίον τινί, τὸ δὲ εἶδος	μηδενί.	Εἰ γὰρ τὸ γένος ἐναντίον
[4, 4]	ἀντικείμενον· ἢ γὰρ ἁπλῶς ἐν	οὐδενὶ	γένει τῷ αὐτῷ ἡ στέρησις
[4, 4]	ἡ συμμετρία· ἐν ἄλλῳ γὰρ	οὐδενὶ	δυνατὸν ὑπάρχειν τὰ εἰρημένα ἢ
[4, 3]	τὶς νόσος εἶδος οὖσα νόσου	οὐδενὶ	ἐναντίον, οἷον ὁ πυρετὸς καὶ
[4, 6]	τοιούτων. Ἔτι ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν	τινι	ἀεὶ καὶ μὴ ἀντιστρέφον χαλεπὸν
[4, 4]	ἕτερον, γένος ὂν τούτων, οὐ	τινὶ	ἀλλὰ τινός· ἕτερον γάρ τινος
[4, 4]	τε ἐπιστητὸν καὶ τὸ ὑποληπτὸν	τινί.	Εἰ οὖν ἐπί τινων μὴ
[4, 4]	καὶ ἡ δόσις τινὸς καὶ	τινί.	Ἔστι δὲ ἡ δόσις γένος
[4, 4]	κατὰ τὰς πτώσεις, οἷον εἰ	τινὶ	ἢ τινὸς ἢ ὁσαχῶς ἄλλως.
[4, 1]	συμβεβηκὸς ἐλέγομεν ὃ ἐνδέχεται ὑπάρχειν	(τινὶ	καὶ μή. Ἔτι εἰ μὴ
[4, 3]	αὐτὸ γένος. Ἔτι εἰ ἐναντίον	τινὶ	καὶ τὸ γένος καὶ τὸ
[4, 3]	Εἰ γὰρ τὸ γένος ἐναντίον	τινί,	καὶ τὸ εἶδος, καθάπερ ἀρετὴ
[4, 4]	τε γὰρ δωρεὰ τινὸς καὶ	τινὶ	λέγεται, καὶ ἡ δόσις τινὸς
[4, 4]	καὶ τὸ μεῖζον τινὸς καὶ	τινί·	πᾶν γὰρ τὸ ὑπερέχον καὶ
[4, 4]	γὰρ διάφορον καὶ τὸ ἐναντίον	τινί,	τὸ δ´ ἕτερον, γένος ὂν
[4, 3]	εἰ τὸ μὲν γένος ἐναντίον	τινί,	τὸ δὲ εἶδος μηδενί. Εἰ
[4, 5]	Ὁρᾶν δὲ καὶ εἰ ἔν	τινι	τῷ αὐτῷ πέφυκεν ἄμφω γίνεσθαι·
[4, 4]	τὸ ὑπερέχον καὶ τὸ μεῖζον	τινὶ	ὑπερέχει καὶ τινὸς ὑπερέχει. Ὥστ´
[4, 6]	καὶ τὸ χεῖρον ἐν τῷ	βελτίονι·	δοκεῖ δὲ τοῦ βελτίονος καὶ
[4, 6]	ὥστε τὸ βέλτιον ἐν τῷ	χείρονι	ἔσται καὶ τὸ χεῖρον ἐν
[4, 5]	μᾶλλον ἐνέργεια. Διαμαρτάνουσι δὲ καὶ	οἱ	τὴν ἕξιν εἰς τὴν ἀκολουθοῦσαν
[4, 2]	διὰ τῶν αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ	οἱ	τόποι· ἐπὶ πλέον τε γὰρ
[4, 5]	οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες γὰρ	οἱ	φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν λέγονται. Ἔτι
[4, 5]	δύναμις ἑκατέρῳ τοιαύτη ὥστ´, εἰ	πάθοι,	μὴ ἄγεσθαι ἀλλὰ κρατεῖν· οὐ
[4, 6]	ζῷον εἴπας τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον	δηλοῖ	τί ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἢ
[4, 1]	ἡ χιών, ἀλλὰ ποῖόν τι,	δηλοῖ.	Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν ἐν τῷ
[4, 5]	εἰσὶ τοιοῦτοι· πάντες γὰρ οἱ	φαῦλοι	κατὰ προαίρεσιν λέγονται. Ἔτι πᾶσα
[4, 2]	τῶν αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ	τόποι·	ἐπὶ πλέον τε γὰρ τὸ
[4, 1]	ἀδιαφόρων οὐσῶν κατὰ τὸ εἶδος·	ἀδιάφοροι	γὰρ ἀλλήλαις κατὰ τὸ εἶδος
[4, 5]	γένος τὸ πεπονθὸς τιθέντες, οἷον	ὅσοι	τὴν ἀθανασίαν ζωὴν ἀίδιόν φασιν
[4, 5]	φαῦλα δρᾶν, ἀλλ´ οὐκ εἰσὶ	τοιοῦτοι·	πάντες γὰρ οἱ φαῦλοι κατὰ
[4, 4]	ἡδύ. Εἰ γὰρ μὴ οὕτως	ἔχοι,	εἴη ἄν τι καὶ οὐκ
[4, 2]	δῆλον ὅτι τῆς φορᾶς ἂν	μετέχοι·	(ὥστ´ εἴη ἂν γένος ἡ
[4, 1]	ὅτι οὐδενὸς ἂν τῶν εἰδῶν	μετέχοι·	ὥστ´ οὐδὲ τοῦ γένους, ἐπειδὴ
[4, 3]	καὶ τὸ ἀνὰ μέσον, οἷον	ἐπὶ	λευκοῦ καὶ μέλανος· τὸ γὰρ
[4, 1]	τῶν ὄντων, πρῶτον μὲν ἐπιβλέπειν	ἐπὶ	πάντα τὰ συγγενῆ τῷ λεχθέντι,
[4, 5]	τὸ πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε γε	ἐπὶ	πάντων τὸ τοιοῦτον ἀποδεκτέον καθ´
[4, 6]	θάτερον, ἄλλου δὲ προτείνοντος μὴ	ἐπὶ	πάντων ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ
[4, 2]	Συμβήσεται γὰρ ἐπ´ ἴσης ἢ	ἐπὶ	πλεῖον τὸ εἶδος λέγεσθαι· ἀεὶ
[4, 2]	ἡ διαφορὰ ἐπ´ ἴσης ἢ	ἐπὶ	(πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται. Ἔτι
[4, 1]	τὸ δοξαστὸν εἶδος τοῦ ὄντος·	ἐπὶ	πλέον γὰρ ἀεὶ τὸ γένος
[4, 5]	οὐδ´ ἂν οὕτως εἴη γένος·	ἐπὶ	πλέον γὰρ δεῖ λέγεσθαι τὸ
[4, 6]	μὴ πᾶσιν ἕπεται τὸ γένος,	ἐπὶ	πλέον ἡ διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν
[4, 6]	δῆλον ὅτι ἐπ´ ἴσον ἢ	ἐπὶ	πλέον ἡ διαφορὰ τοῦ γένους
[4, 6]	πρῶτον μὲν ὅτι τὸ γένος	ἐπὶ	πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς, εἶθ´
[4, 2]	(συμβαίνει. Δῆλον δ´ ὅτι καὶ	ἐπὶ	πλέον λέγεται τὸ εἶδος τοῦ
[4, 1]	μετέχει καὶ ζῴου. (Ἔτι εἰ	ἐπὶ	πλέον λέγεται τοῦ γένους τὸ
[4, 2]	αὐτῶν· ἐπικοινωνοῦσι γὰρ οἱ τόποι·	ἐπὶ	πλέον τε γὰρ τὸ γένος
[4, 1]	πρὸς ἅπαντα τὰ τοιαῦτα τὸ	ἐπὶ	πλέον τὸ γένος ἢ τὸ
[4, 2]	τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος καὶ	ἐπὶ	τὰ μετέχοντα τοῦ εἴδους· ἀνάγκη
[4, 2]	λόγους τῶν γενῶν, εἰ ἐφαρμόττουσιν	ἐπί	τε τὸ ἀποδοθὲν εἶδος καὶ
[4, 2]	δόξειεν ἂν εἶναι, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἐπιστήμης
[4, 4]	ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ	ἐπὶ	τῆς γενέσεως καὶ φθορᾶς ἐλέγομεν.
[4, 4]	ἰσαχῶς ἑκάτερον δοκεῖ λέγεσθαι, καθάπερ	ἐπὶ	τῆς δωρεᾶς καὶ τῆς δόσεως·
[4, 4]	τὸ πολλοστημόριον. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς ὑπολήψεως·
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς ἐπιστήμης· τινὸς γὰρ (καὶ
[4, 3]	δόξειεν εἶναι τὸ τοιοῦτον. (Ἔνστασις	ἐπὶ	τῆς ὑγιείας καὶ νόσου· ἁπλῶς
[4, 6]	γένος λέγεται, καθάπερ τὸ λευκὸν	ἐπὶ	τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον ὅτι
[4, 5]	τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ	ἐπί	τινων κατά τι μετέχεται τὸ
[4, 4]	τὸ ὑποληπτὸν τινί. Εἰ οὖν	ἐπί	τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον
[4, 1]	συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν, εἰ ἐφαρμόττει	ἐπὶ	τὸ ῥηθὲν γένος, οἷον καὶ
[4, 1]	τί ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´	ἐπὶ	τὸν τοῦ συμβεβηκότος ὁρισμὸν ἐπιβλέπειν,
[4, 3]	ἔσται ἀλλ´ αὐτὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ
[4, 1]	πρός τι δεῖ εἶναι, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου· καὶ γὰρ τὸ
[4, 4]	τι, καὶ τὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ πολλαπλασίου· ἑκάτερον
[4, 4]	λεγόμενα μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ τοῦ πολλαπλασίου.
[4, 4]	εἶδος, καὶ τὸ γένος, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ διπλασίου καὶ τῶν ἐπάνω·
[4, 6]	δύναμις. Τὰ δ´ αὐτὰ καὶ	ἐπὶ	τοῦ εἴδους ἁρμόσει λέγεσθαι· εἰ
[4, 6]	Ἡ αὐτὴ δὲ σκέψις καὶ	ἐπὶ	τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο τι
[4, 5]	γὰρ οὐ δοκεῖ ἀληθεύεσθαι, οἷον	ἐπὶ	τοῦ πηλοῦ καὶ τῆς χιόνος.
[4, 4]	τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ συμβεβηκότος ἐλέγετο· οἷον εἰ
[4, 1]	εἴ τινος μὴ κατηγορεῖται, καθάπερ	ἐπὶ	τοῦ συμβεβηκότος, οἷον, εἰ τῆς
[4, 5]	τοιούτων. Εἰ δ´ ἄρα καὶ	ἐπὶ	τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ
[4, 2]	εἶναι· σχεδὸν γὰρ ἡ φορὰ	ἐπὶ	τῶν ἀκουσίως τόπον ἐκ τόπου
[4, 1]	τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. (Πάλιν εἰ ἀνάγκη
[4, 5]	τι ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. Σκοπεῖν οὖν εἰ
[4, 3]	δικαιοσύνη ἀδικίᾳ. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων σκοποῦντι φανερὸν ἂν
[4, 5]	ἦν πνεῦμα. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Εἰ
[4, 6]	Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ἔτι
[4, 4]	ἡ ὄψις αἴσθησίς τις. Πάλιν	ἐπὶ	τῶν ἀποφάσεων σκοπεῖν ἀνάπαλιν, καθάπερ
[4, 2]	ἐκ τόπου μεταβαλλόντων λέγεται, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´
[4, 4]	ἡδονὴ ἀγαθόν. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν γενέσεων καὶ φθορῶν· οἷον
[4, 4]	ἡ διάλυσις φθορά τις. Καὶ	ἐπὶ	τῶν γεννητικῶν δὲ καὶ φθαρτικῶν
[4, 4]	γένεσις ποίησις. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων· εἰ
[4, 4]	δὲ καὶ φθαρτικῶν ὡσαύτως, καὶ	ἐπὶ	τῶν δυνάμεων καὶ χρήσεων, καὶ
[4, 2]	συνεχόμενον (ἅπτεται. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν λοιπῶν· οὔτε γὰρ ἡ
[4, 4]	οὐδὲ τῶν λοιπῶν οὐδέν. Πάλιν	ἐπὶ	τῶν ὁμοίως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα·
[4, 4]	προκείμενον ἐν τῷ προκειμένῳ. ~Πάλιν	ἐπὶ	τῶν πτώσεων καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 4]	~Πάλιν ἐπὶ τῶν πτώσεων καὶ	ἐπὶ	τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι,
[4, 6]	ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´ ὁ τόπος	ἐπὶ	τῶν τοιούτων μάλιστα, ἐφ´ ὧν
[4, 4]	μονὴ ἐπιστήμης, ὁ αὐτὸς ἁρμόσει	περὶ	αὐτῆς λόγος. ~Πάλιν εἰ τὴν
[4, 1]	στοιχεῖα τῶν πρὸς τοὺς ὅρους·	περὶ	αὐτῶν δὲ τούτων ὀλιγάκις αἱ
[4, 4]	ἐξ ἀνάγκης ἐν ἐκείνοις ἢ	περὶ	ἐκεῖνά ἐστι πρὸς ἅ ποτε
[4, 4]	μονὴ ἐν τῷ μένοντι καὶ	περὶ	ἐκεῖνο, ὥστε καὶ ἡ τῆς
[4, 6]	ἔστι τοῦ μὴ ὄντος εἴδη.	Περὶ	μὲν οὖν τοῦ γένους καθάπερ
[4, 1]	~(Μετὰ δὲ ταῦτα	περὶ	τῶν πρὸς τὸ γένος καὶ
[4, 5]	οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ τοῖς	εἴδεσι	πέφυκε γίνεσθαι. Ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 5]	ἐστιν ὕδωρ σεσηπός, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς	φησι	σαπὲν ἐν ξύλῳ ὕδωρ" ἁπλῶς
[4, 5]	τὰ φαῦλα δρᾶν, ἀλλ´ οὐκ	εἰσὶ	τοιοῦτοι· πάντες γὰρ οἱ φαῦλοι
[4, 2]	εἶδος τοῦ γένους ἐν τοῖς	ἀποδοθεῖσι,	δέον ἀνάπαλιν γίνεσθαι. Πάλιν εἰ
[4, 6]	αὐτὸ κατηγορεῖσθαι. Ἐπεὶ δὲ δοκεῖ	τισι	καὶ ἡ διαφορὰ ἐν τῷ
[4, 4]	ἐπὶ τῶν συστοίχων, εἰ ὁμοίως	ἀκολουθοῦσι,	καὶ ἀναιροῦντι καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα
[4, 5]	καὶ τὸ αἰσθητὸν τοῦ ζῴου.	Λανθάνουσι	δ´ ἐνίοτε καὶ τὸ ὅλον
[4, 5]	μνήμη ἕξις, ἀλλὰ μᾶλλον ἐνέργεια.	Διαμαρτάνουσι	δὲ καὶ οἱ τὴν ἕξιν
[4, 5]	ἡ κίνησις κινούμενον. Ἐνίοτε δὲ	διαμαρτάνουσι	καὶ τὸ πάθος εἰς γένος
[4, 2]	τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν αὐτῶν·	ἐπικοινωνοῦσι	γὰρ οἱ τόποι· ἐπὶ πλέον
[4, 5]	δὲ μή, συμβήσεται τῶν ψεκτῶν	τι	αἱρετὸν εἶναι· ἔσται γάρ τις
[4, 4]	τὸ καλὸν οὐ τῶν πρός	τι	ἀλλὰ ποιά. Πάλιν εἰ μὴ
[4, 2]	πᾶσαι. ~Σκοπεῖν δὲ καὶ εἴ	τι	ἄλλο γένος ἐστὶ τοῦ ἀποδοθέντος
[4, 3]	ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ ἔστι μέν	τι	ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον, καὶ τῶν
[4, 1]	ὄντος ἢ τοῦ ἑνὸς γένος	τι	ἀποδοίη· συμβήσεται γὰρ μετέχειν τὸ
[4, 1]	νῦν εἰρημένα· ἐνδέχεται γὰρ κινεῖν	τι	αὐτὸ ἑαυτὸ καὶ μή, ὁμοίως
[4, 5]	αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν εἴρηται. Κατά	τι	γὰρ αἰσθητὸν ἢ ὁρατὸν τὸ
[4, 1]	ἐπιστήμης· τὰ γὰρ τῶν πρός	τι	γένη καὶ αὐτὰ τῶν πρός
[4, 2]	ἀπόχρη τὸ δεῖξαι τῶν ἐπάνω	τι	γενῶν ἐν τῷ τί ἐστι
[4, 2]	ἢ αὐτὸ ἢ τῶν ἐπάνω	τι	γενῶν· οὐδενὸς γὰρ τῶν ὑποκάτω
[4, 1]	γένη καὶ αὐτὰ τῶν πρός	τι	δεῖ εἶναι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ
[4, 1]	ἐστιν ἡ χιών, ἀλλὰ ποῖόν	τι,	δηλοῖ. Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν ἐν
[4, 4]	εἰ καὶ τὸ γένος πρός	τι·	εἰ γὰρ τὸ εἶδος τῶν
[4, 4]	πολλαπλασίου· ἑκάτερον γὰρ τῶν πρός	τι.	Εἰ δὲ τὸ γένος τῶν
[4, 1]	τῶν ἀτόμων οὐδὲν τῶν ὑπό	τι	εἶδος τῆς κινήσεως ὄντων· καὶ
[4, 5]	ζῷον, οὐδ´ ἡ γραμματικὴ κατά	τι	ἐπιστήμη· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 6]	μουσικόν, ᾗ μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν	τί	ἐστι, καὶ ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη
[4, 2]	δῆλον· οὐδεμία γὰρ διαφορὰ σημαίνει	τί	ἐστιν ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν τι,
[4, 1]	εἶναι. Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ	τί	ἐστιν ἀλλά τι ποιοῦν ἢ
[4, 6]	εἶθ´ ὅτι κατὰ τὴν τοῦ	τί	ἐστιν ἀπόδοσιν μᾶλλον ἁρμόττει τὸ
[4, 1]	καὶ τὸ λευκόν· οὐ γὰρ	τί	ἐστιν ἡ χιών, ἀλλὰ ποῖόν
[4, 1]	διπλασίου, καὶ αὐτὸ τῶν πρὸς	τί	ἐστιν. Καθόλου δ´ εἰπεῖν ὑπὸ
[4, 6]	εἴπας τὸν ἄνθρωπον μᾶλλον δηλοῖ	τί	ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ἢ ὁ
[4, 5]	ἀίδιόν φασιν εἶναι· πάθος γάρ	τι	ζωῆς ἢ σύμπτωμα ἡ ἀθανασία
[4, 6]	μὲν γὰρ εἴπας πεζὸν ποιόν	τι	ζῷον λέγει, ὁ δὲ ζῷον
[4, 5]	γάρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος κατά	τι	ζῷον, οὐδ´ ἡ γραμματικὴ κατά
[4, 5]	αὐτὸν ζωὴν λαμβάνειν, ἀλλὰ σύμπτωμά	τι	(ἢ πάθος αὐτῇ ταύτῃ παραγίνεσθαι.
[4, 4]	μὲν γὰρ ἐπιστήμη τῶν πρός	τι,	ἡ δὲ γραμματικὴ οὔ. (Ἢ
[4, 2]	τί ἐστιν ἀλλὰ μᾶλλον ποιόν	τι,	καθάπερ τὸ πεζὸν καὶ τὸ
[4, 4]	μὴ οὕτως ἔχοι, εἴη ἄν	τι	καὶ οὐκ ἀγαθὸν ἡδύ, ἀδύνατον
[4, 4]	γὰρ τὸ εἶδος τῶν πρός	τι,	καὶ τὸ γένος, καθάπερ ἐπὶ
[4, 1]	οἷον εἰ τὸ λευκὸν ποιόν	τι,	καὶ τὸ χρῶμα. Ὁμοίως δὲ
[4, 4]	Πάλιν εἰ ὁμοίως τὰ πρός	τι	κατὰ τὰς πτώσεις λεγόμενα μὴ
[4, 6]	ἐν ᾧ ἂν γένει βούλῃ	τι	κατασκευάσαι, τὸν εἰρημένον τρόπον, οἷον
[4, 4]	ἐπιστήμης. Ἐπεὶ δὲ τῶν πρός	τι	λεγομένων τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκης
[4, 3]	καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ ἔστι	τι	μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου ὅτι ὑγιείας
[4, 3]	Εἰ γὰρ τῶν γενῶν ἔστι	τι	μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν, καὶ
[4, 3]	εἶδος, καὶ τῶν μὲν ἔστι	τι	μεταξύ, τῶν δὲ μή. Εἰ
[4, 5]	μετέχει· οὐ δοκεῖ γὰρ κατά	τι	μετέχεσθαι τὸ γένος. Οὐ γάρ
[4, 5]	οὖν εἰ ἐπί τινων κατά	τι	μετέχεται τὸ γένος, οἷον εἰ
[4, 4]	ἀγαθὸν γένος τοῦ ἡδέος, εἶναί	τι	μὴ ἀγαθὸν ἡδύ· ὧν γὰρ
[4, 4]	δίκαιος ἐπιστήμων· εἰ δὲ τούτων	τι	μή, οὐδὲ τῶν λοιπῶν οὐδέν.
[4, 1]	εἶδος, καὶ τὸ γένος ποιόν	τι·	οἷον εἰ τὸ λευκὸν ποιόν
[4, 4]	δὲ τὸ γένος τῶν πρός	τι,	οὐκ ἀνάγκη καὶ τὸ εἶδος·
[4, 6]	ζῷον εἴπας οὐ λέγει ποιόν	τι	πεζόν. Τὴν μὲν οὖν διαφορὰν
[4, 1]	κινούμενον οὐ τί ἐστιν ἀλλά	τι	ποιοῦν ἢ πάσχον σημαίνειν ἔοικεν.
[4, 6]	ἐπὶ τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο	τι	συγκρίνοντι· εἰ γὰρ τὸ μᾶλλον
[4, 1]	ἡ μὲν ἐπιστήμη τῶν πρός	τι,	τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ
[4, 4]	ἡ μὲν ἀρετὴ τῶν πρός	τι,	τὸ δ´ ἀγαθὸν καὶ τὸ
[4, 1]	ποιόν, ἢ τὸ μὲν πρός	τι	τὸ δὲ ποιόν· οἷον ἡ
[4, 1]	τὸ γένος, καὶ εἰ ποιόν	τι	τὸ εἶδος, καὶ τὸ γένος
[4, 4]	ἡδέος. Ἐὰν δ´ ᾖ πρός	τι	τὸ εἶδος, σκοπεῖν εἰ καὶ
[4, 5]	οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ κατά	τι	τὸ εἶδος τοῦ εἰρημένου γένους
[4, 5]	τῶν εἰρημένων τῷ δυνατὸς εἶναί	τι	τούτων τοιοῦτος λέγεται. Δύναται μὲν
[4, 3]	ἄκρα. Πάλιν ἂν ᾖ ἐναντίον	τι	τῷ γένει, σκοπεῖν εἰ καὶ
[4, 3]	ἐναντίῳ εἶναι, ἄνπερ ᾖ ἐναντίον	τι	τῷ γένει. Φανερὸν δὲ τούτων
[4, 3]	φθόγγοις. (Ἔτι ἂν ᾖ ἐναντίον	τι	τῷ εἴδει, σκοπεῖν. Ἔστι δὲ
[4, 5]	τις δύναμις ψεκτή. Καὶ εἴ	τι	τῶν δι´ αὑτὰ τιμίων ἢ
[4, 5]	δι´ ἄλλο αἱρετόν. Ἢ εἴ	τι	τῶν ἐν δύο γένεσιν ἢ
[4, 2]	ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου, ἀπόχρη τὸ δεῖξαί	τι	τῶν ἐπάνω γενῶν ἐν τῷ
[4, 1]	τῶν εἰδῶν μετέχον, ἂν μή	τι	τῶν κατὰ τὴν πρώτην διαίρεσιν
[4, 5]	ἐστίν. Ὁρᾶν δὲ καὶ εἴ	τι	τῶν ψεκτῶν ἢ φευκτῶν εἰς
[4, 3]	πᾶσα γὰρ συμφωνία ἐν φθόγγοις.	(Ἔτι	ἂν ᾖ ἐναντίον τι τῷ
[4, 5]	οὐ γὰρ ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ	ἔτι	διαμένειν, ἄνπερ ἐκ τοῦ εἴδους
[4, 6]	ἡ διαφορὰ λέγοιτ´ ἂν αὐτοῦ.	(Ἔτι	εἰ ἐν ὑποκειμένῳ τῷ εἴδει
[4, 3]	γένει, ἀλλ´ ἑκάτερον αὐτὸ γένος.	Ἔτι	εἰ ἐναντίον τινὶ καὶ τὸ
[4, 2]	γένος· δοκεῖ γὰρ τὸ ἐναντίον.	Ἔτι	εἰ ἐνδέχεται ἀπολιπεῖν τὸ εἰρημένον
[4, 1]	καὶ ἀνθρώπου μετέχει καὶ ζῴου.	(Ἔτι	εἰ ἐπὶ πλέον λέγεται τοῦ
[4, 1]	ὥστε καὶ ὁ λόγος αὐτῶν.	(Ἔτι	εἰ κατά τινος τὸ ἀποδοθὲν
[4, 1]	ἐνδέχεται ὑπάρχειν (τινὶ καὶ μή.	Ἔτι	εἰ μὴ ἐν τῇ αὐτῇ
[4, 4]	τὸ πολλαπλάσιον γένος τοῦ διπλασίου.	Ἔτι	εἰ μὴ πρὸς τὸ αὐτὸ
[4, 6]	ἁπλῶς γὰρ οὐκ ἔστιν ὕδωρ.	~Ἔτι	εἰ ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός
[4, 2]	ἄρτιον κατηγορεῖται, ὥστ´ οὐδ´ ἀριθμός.	Ἔτι	εἰ πρότερον φύσει τὸ εἶδος
[4, 3]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ προκείμενον.	Ἔτι	εἰ τὸ ἀνὰ μέσον ἐν
[4, 2]	ἐπὶ (πλεῖον τοῦ εἴδους λέγεται.	Ἔτι	εἰ τὸ γένος εἰς τὴν
[4, 2]	ἐπειδὴ οὐ μετέχει τοῦ γένους.	(Ἔτι	εἰ τὸ γένος εἰς τὸ
[4, 3]	τοῦ ἐναντίου ἢ ἐνδέχεται μετέχειν.	Ἔτι	εἴ τινος κοινωνεῖ τὸ εἶδος
[4, 5]	ὑπερβολὴ καὶ ἡ σφοδρότης διαφορά.	Ἔτι	εἴ τις τὴν ὑπερβολὴν καὶ
[4, 6]	τοῦτο ἔδει τὸ γένος θεῖναι.	Ἔτι	ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,
[4, 5]	ἀλλ´ εἰς ἀμφότερα τὰ εἰρημένα.	Ἔτι	ἐνίοτε ἀνάπαλιν τὸ μὲν γένος
[4, 6]	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.	Ἔτι	ἐπεὶ τὸ παρεπόμενόν τινι ἀεὶ
[4, 3]	κατὰ ἀπόφασιν τὰ ἀνὰ μέσον.	Ἔτι	ὅταν μὴ ᾖ ἐναντίον τῷ
[4, 6]	εἰδῶν συνωνύμως τὸ γένος κατηγορεῖται.	Ἔτι	ὅταν ὄντος καὶ τῷ εἴδει
[4, 5]	οἱ φαῦλοι κατὰ προαίρεσιν λέγονται.	Ἔτι	πᾶσα δύναμις τῶν αἱρετῶν· καὶ
[4, 6]	εἶδός ἐστι, καὶ τὸ μᾶλλον.	Ἔτι	πρὸς τὸ κατασκευάζειν σκεπτέον εἰ
[4, 5]	ἐστιν, ὥστε ἡ ὑπόληψις πιστεύσει.	Ἔτι	συμβήσεται τῷ οὕτως ἀποδιδόντι σφοδρότητα
[4, 1]	βαδίζειν τε καὶ βαδίζοντι εἶναι.	Ἔτι	τὸ κινούμενον οὐ τί ἐστιν
[4, 5]	ὑπερβολή ἐστι θαυμασιότητος, παρέσται τῇ	θαυμασιότητι	ἡ ἔκπληξις, ὥσθ´ ἡ θαυμασιότης
[4, 1]	τὸ ὂν καὶ τὸ ἕν·	παντὶ	γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ
[4, 6]	(παντί, τόδε δὲ τῷδε μὴ	παντί,	οἷον τῇ νηνεμίᾳ ἡ ἠρεμία
[4, 6]	ἂν τόδε μὲν τῷδ´ ἕπηται	(παντί,	τόδε δὲ τῷδε μὴ παντί,
[4, 6]	ὅτι τὸ μὴ ὂν ἕπεται	παντὶ	τῷ γινομένῳ (τὸ γὰρ γινόμενον
[4, 2]	οὖν εἰ μηδέτερον ὑπάρχει τῷ	ἀποδοθέντι	γένει. Εἰ (γὰρ μήθ´ ὑπ´
[4, 6]	ὁμοίως δοκοῦν εἶναι ἐν τῷ	ἀποδοθέντι	γένει μὴ ἔστιν ἐν τῷ
[4, 4]	Πρῶτον μέν, εἰ ἐν τῷ	ἀποδοθέντι	γένει τὸ ἀντικείμενον· ἢ γὰρ
[4, 4]	ἂν τὸ ἀποδοθὲν ἐν τῷ	ἀποδοθέντι	εἴη. Ἀναιροῦντι μὲν οὖν καθάπερ
[4, 1]	ἐπὶ πάντα τὰ συγγενῆ τῷ	λεχθέντι,	εἴ τινος μὴ κατηγορεῖται, καθάπερ
[4, 5]	πιστεύσει. Ἔτι συμβήσεται τῷ οὕτως	ἀποδιδόντι	σφοδρότητα σφοδρὰν λέγειν καὶ ὑπερβολὴν
[4, 6]	ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,	ἀνασκευάζοντι	μέν, εἰ τὸ γένος δέχεται
[4, 2]	τῶν ὑποκάτω τὸ ἐπάνω μετέχει.	Ἀνασκευάζοντι	μὲν (οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον.
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.	Ἀνασκευάζοντι	μὲν οὖν χρήσιμον, εἰ μὴ
[4, 4]	ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ ἀναιροῦντι καὶ	κατασκευάζοντι·	ἅμα γὰρ ἑνὶ καὶ πᾶσιν
[4, 2]	ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος κατηγορεῖται·	κατασκευάζοντι	δ´, εἰ (κατηγορεῖται ἐν τῷ
[4, 1]	γένος ἢ μὴ δόξαι ἄν,	κατασκευάζοντι	δέ, εἰ ἔστι τινός. Ταὐτὸν
[4, 6]	μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον.	Κατασκευάζοντι	δέ, εἰ μὲν ἐπιδέχεται τὸ
[4, 4]	μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον,	κατασκευάζοντι	δὲ μοναχῶς· εἰ γὰρ τὸ
[4, 2]	μὲν (οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον.	Κατασκευάζοντι	δέ, ὁμολογουμένου μὲν ὑπάρχειν τῷ
[4, 3]	ὅτι οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν.	Κατασκευάζοντι	δὲ τριχῶς· πρῶτον μὲν εἰ
[4, 4]	οὐδὲ τῶν εἰδῶν οὐδέν. Καὶ	κατασκευάζοντι	δὲ ὡσαύτως σκεπτέον· εἰ γὰρ
[4, 4]	ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ ἀναιροῦντι καὶ	κατασκευάζοντι	σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ τῆς γενέσεως
[4, 1]	ζῴῳ πολλάκις βαδίζειν τε καὶ	βαδίζοντι	εἶναι. Ἔτι τὸ κινούμενον οὐ
[4, 4]	πᾶσα γὰρ μονὴ ἐν τῷ	μένοντι	καὶ περὶ ἐκεῖνο, ὥστε καὶ
[4, 6]	τοῦ εἴδους πρὸς ἄλλο τι	συγκρίνοντι·	εἰ γὰρ τὸ μᾶλλον ἢ
[4, 3]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	σκοποῦντι	φανερὸν ἂν δόξειεν εἶναι τὸ
[4, 4]	συστοίχων, εἰ ὁμοίως ἀκολουθοῦσι, καὶ	ἀναιροῦντι	καὶ κατασκευάζοντι· ἅμα γὰρ ἑνὶ
[4, 4]	ὅλως καθ´ ὁποιανοῦν ὁμοιότητα καὶ	ἀναιροῦντι	καὶ κατασκευάζοντι σκεπτέον καθάπερ ἐπὶ
[4, 6]	εἴη ἂν ἐν τῷ γένει.	Ἀναιροῦντι	μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον.
[4, 4]	ἀποδοθὲν ἐν τῷ ἀποδοθέντι εἴη.	Ἀναιροῦντι	μὲν οὖν καθάπερ εἴρηται χρηστέον,
[4, 3]	ὀφθαλμία καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον.	(Ἀναιροῦντι	μὲν οὖν τοσαυταχῶς ἐπισκεπτέον· εἰ
[4, 4]	ὅπερ ὠφέλιμον ἔσται· δῆλον γὰρ	ὅτι	ἀγαθοῦ ἂν εἴη ποιητικόν, ἐπειδὴ
[4, 5]	καὶ ἐπὶ τούτου δεῖ συγχωρῆσαι	ὅτι	ἀήρ ἐστι κινούμενος τὸ πνεῦμα,
[4, 6]	πλειόνων καὶ διαφόρων· δῆλον γὰρ	ὅτι	γένος ἔσται. Εἰ δ´ ἓν
[4, 2]	εἴη, ὥστε δεδειγμένον ἂν εἴη	ὅτι	γένος τοῦτο. Σκοπεῖν δὲ καὶ
[4, 5]	σύμπτωμα ἡ ἀθανασία ἔοικεν εἶναι.	Ὅτι	δ´ ἀληθὲς τὸ λεγόμενον, δῆλον
[4, 2]	ἐν τῷ τί ἐστι κατηγορεῖται.	Ὅτι	δ´ ἑνὸς ἐν τῷ τί
[4, 2]	τῷ εἴδει τοῦ ῥηθέντος γένους,	ὅτι	δ´ ὡς γένος ὑπάρχει ἀμφισβητουμένου,
[4, 1]	γὰρ τῶν μὴ ὄντων δοξαστά)	ὅτι	δὲ τὸ ὂν ἢ τὸ
[4, 2]	γὰρ ἡ διαφορὰ γένος ἐστίν.	Ὅτι	δὲ τοῦτ´ ἀληθές, δῆλον· οὐδεμία
[4, 2]	τὰ δ´ ἀθάνατα. Δῆλον οὖν	(ὅτι	διημάρτηται· οὐδενὸς γὰρ ἡ διαφορὰ
[4, 4]	διάθεσις καὶ ἡ ἕξις. (Ἔνστασις	ὅτι	ἐνιαχοῦ οὐχ οὕτως· τὸ μὲν
[4, 6]	πᾶσιν ἑπόμενον διαφορὰν εἶπε, δῆλον	ὅτι	ἐπ´ ἴσον ἢ ἐπὶ πλέον
[4, 6]	ᾗ ἐπίσταται πιστεύει· δῆλον γὰρ	ὅτι	ἡ ἐπιστήμη πίστις ἄν τις
[4, 6]	ἄνθρωπος ἢ ὁ πεζόν) καὶ	ὅτι	ἡ μὲν διαφορὰ ποιότητα τοῦ
[4, 3]	ἀνὰ μέσον χρωμάτων ἁπάντων. (Ἔνστασις	ὅτι	ἡ μὲν ἔνδεια καὶ ἡ
[4, 2]	τῶν ἀψύχων (συμβαίνει. Δῆλον δ´	ὅτι	καὶ ἐπὶ πλέον λέγεται τὸ
[4, 3]	ἐναντίῳ· ἂν γὰρ ᾖ, δῆλον	ὅτι	καὶ τὸ προκείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τούτῳ, δῆλον	ὅτι	καὶ τὸ προκείμενον. Ἔτι εἰ
[4, 6]	πλέον λέγεται τῆς διαφορᾶς, εἶθ´	ὅτι	κατὰ τὴν τοῦ τί ἐστιν
[4, 2]	φοράν, οὐκ ἀπόχρη τὸ δεῖξαι	ὅτι	κίνησίς ἐστιν ἡ βάδισις πρὸς
[4, 4]	τινων μὴ ὁμοίως ἀντιστρέφει, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος θάτερον θατέρου. Πάλιν
[4, 1]	ἀγαθόν· εἰ γὰρ τοῦτο, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς·
[4, 2]	Εἰ γάρ που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ (γένος τὸ ἀποδοθέν· εἰ
[4, 3]	μὴ ὑπάρχει τὰ εἰρημένα, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Κατασκευάζοντι
[4, 2]	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν
[4, 2]	Εἰ οὖν που διαφωνεῖ, δῆλον	ὅτι	οὐ γένος τὸ ἀποδοθέν. Πάλιν
[4, 2]	οὔτε ἄτομόν ἐστιν. Δῆλον οὖν	ὅτι	οὐ μετέχει τοῦ γένους ἡ
[4, 5]	ἐν τῷ αὐτῷ φαίνηται, δῆλον	ὅτι	οὐ συμβέβηκεν. Πάλιν εἰ κατά
[4, 6]	ἔστιν ἐν τῷ γένει, δῆλον	ὅτι	οὐδὲ τὸ ἀποδοθὲν εἶδος εἴη
[4, 6]	ὁμοίως μὴ ἔστι γένος, δῆλον	ὅτι	οὐδὲ τὸ ἀποδοθέν. Χρήσιμος δ´
[4, 1]	ἀποδοθεισῶν κινήσεων μηδεμία. Δῆλον γὰρ	ὅτι	οὐδενὸς ἂν τῶν εἰδῶν μετέχοι·
[4, 2]	ἄλλαι κινήσεις εἰσίν, ἀλλὰ προσδεικτέον	(ὅτι	οὐδενὸς μετέχει ἡ βάδισις τῶν
[4, 1]	πάντων, κἂν ἑνὸς μή, δῆλον	ὅτι	οὐδενός. Οἷον εἴ τις ἀτόμους
[4, 6]	ἐπὶ τῆς χιόνος, ὥστε δῆλον	ὅτι	οὐκ ἂν εἴη γένος· καθ´
[4, 3]	εἰ γὰρ μὴ ἔστι, δῆλον	ὅτι	οὐκ ἂν εἴη ὅλως γένος
[4, 4]	πρὸς τὸ ἥμισυ ῥηθήσεται. (Ἔνστασις	ὅτι	οὐκ ἀνάγκη καθ´ αὑτὸ καὶ
[4, 6]	τὸ ὂν γένος ἀποδέδωκε, δῆλον	ὅτι	πάντων ἂν εἴη γένος, ἐπειδὴ
[4, 1]	ἂν οὖν ἑνὸς δειχθῇ, δῆλον	ὅτι	πάντων, κἂν ἑνὸς μή, δῆλον
[4, 1]	τοῦ μετεχομένου λόγον. Δῆλον οὖν	ὅτι	τὰ μὲν εἴδη μετέχει τῶν
[4, 2]	τῶν ἄλλων κινήσεων μετέχει, δῆλον	ὅτι	τῆς φορᾶς ἂν μετέχοι· (ὥστ´
[4, 6]	τοῖς εἰρημένοις στοιχείοις, πρῶτον μὲν	ὅτι	τὸ γένος ἐπὶ πλέον λέγεται
[4, 2]	ὂν ὑπὸ τὸ εἶδος, δῆλον	ὅτι	τὸ εἶδος ὑπὸ τοῦτ´ ἂν
[4, 6]	πάντων ὑπακούειν. Ἔνστασις δ´ αὐτοῦ	ὅτι	τὸ μὴ ὂν ἕπεται παντὶ
[4, 3]	ἔστι τι μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου	ὅτι	ὑγιείας καὶ νόσου οὐδὲν μεταξύ,
[4, 2]	ἡ βάδισις πρὸς τὸ δεῖξαι	ὅτι	φορά ἐστιν, ἐπειδὴ καὶ ἄλλαι
[4, 6]	εἰ ὅλως τὸ ἀποδοθὲν μηδενός	ἐστι	γένος· δῆλον γὰρ ὡς οὐδὲ
[4, 2]	ἀθάνατον γένος θεοῦ· διαφορὰ γάρ	ἐστι	ζῴου τὸ ἀθάνατον, ἐπειδὴ τῶν
[4, 5]	Εἰ οὖν ἡ ἔκπληξις ὑπερβολή	ἐστι	θαυμασιότητος, παρέσται τῇ θαυμασιότητι ἡ
[4, 6]	ᾗ μουσικόν ἐστιν, ἐπιστῆμόν τί	ἐστι,	καὶ ἡ μουσικὴ ἐπιστήμη τις
[4, 6]	εἰ τὸ ἧττον δοκοῦν εἶδός	ἐστι,	καὶ τὸ μᾶλλον. Ἔτι πρὸς
[4, 4]	γὰρ τὸ διπλάσιον ἡμίσεος πολλαπλάσιόν	ἐστι,	καὶ ὑπερέχον ἡμίσεος ῥηθήσεται, καὶ
[4, 6]	ὑπόληψις ὀλιγωρίας ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖσθαι δοκεῖ· λυπεῖταί τε γὰρ
[4, 2]	τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖσθαι, ὥστε τὸ αὐτὸ ὑπὸ
[4, 1]	εἰ μὴ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός, καθάπερ
[4, 2]	τὸ εἶδος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν χρήσιμον,
[4, 1]	δὲ γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´ ἐπὶ τὸν
[4, 6]	τὸ γένος, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται, μὴ ὄντος ἑνὸς τοῦ
[4, 2]	ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται. Ὅτι δ´ ἑνὸς ἐν
[4, 6]	τὸ γένος ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται· πάλιν γὰρ συμβήσεται κατὰ
[4, 2]	(καὶ εἰ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται· πάντα γὰρ τὰ ἐπάνω
[4, 1]	οὐδέτερον αὐτῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖται, τὸ δὲ γένος ἐν
[4, 2]	καὶ αὐτὸ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος
[4, 2]	ἄνπερ κατηγορῆται, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον. Εἰ
[4, 2]	τοῦ εἴδους, ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ τὸ ἀποδοθὲν
[4, 6]	τοῦ εἴδους ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορούμενα καὶ μὴ διώρισται μηδ´
[4, 2]	Ἑνὸς γὰρ ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορουμένου πάντα καὶ τὰ ἐπάνω
[4, 2]	δ´ ἑνὸς ἐν τῷ τί	ἐστι	κατηγορουμένου πάντα τὰ λοιπά, ἄνπερ
[4, 5]	τούτου δεῖ συγχωρῆσαι ὅτι ἀήρ	ἐστι	κινούμενος τὸ πνεῦμα, ἀλλ´ οὔτε
[4, 2]	γὰρ τῶν ξηρῶν μεῖξις οὔκ	ἐστι	κρᾶσις) οὔθ´ ἡ κατὰ τόπον
[4, 5]	Πάλιν εἰ τοῦ πάθους, οὗ	ἐστι	πάθος, ἐκεῖνο γένος φασὶν εἶναι,
[4, 4]	ἐν ἐκείνοις ἢ περὶ ἐκεῖνά	ἐστι	πρὸς ἅ ποτε τυγχάνει λεγόμενα
[4, 6]	δ´ ἓν τὸ ἀποδοθὲν εἶδός	ἐστι,	σκοπεῖν εἰ καὶ κατ´ ἄλλων
[4, 5]	εἰ οὖν ἡ πίστις σφοδρότης	ἐστί,	σφοδρότης ἂν εἴη σφοδρά. Ὁμοίως
[4, 5]	καὶ ὑπερβολὴ πάρεστιν ἐκείνῳ οὗ	ἐστι	σφοδρότης καὶ ὑπερβολή. Εἰ οὖν
[4, 2]	Εἰ (γὰρ μήθ´ ὑπ´ ἄλληλά	ἐστι	τὰ γένη μήθ´ ὑπὸ ταὐτὸν
[4, 1]	οὐδὲ τοῦ γένους, ἐπειδὴ ἀναγκαῖόν	ἐστι	τὸ τοῦ γένους μετέχον (καὶ
[4, 2]	καὶ εἴ τι ἄλλο γένος	ἐστὶ	τοῦ ἀποδοθέντος (εἴδους, ὃ μήτε
[4, 2]	ἐπάνω γενῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ
[4, 2]	τι γενῶν ἐν τῷ τί	ἐστι	τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Οἷον εἴ
[4, 5]	κρατεῖν· οὐ μὴν τοῦτό γ´	ἐστὶ	τῷ μὲν τὸ〉 ἀνδρείῳ τῷ
[4, 6]	ἡ διαφορὰ ἐν τῷ τί	ἐστι	τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον τὸ
[4, 2]	εἰ (κατηγορεῖται ἐν τῷ τί	ἐστι,	χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ γένος
[4, 2]	δικαιοσύνης τὴν ἐπιστήμην θείη γένος·	ἔστι	γὰρ καὶ ἡ ἀρετὴ γένος,
[4, 5]	σφοδρὰν λέγειν καὶ ὑπερβολὴν ὑπερβάλλουσαν.	Ἔστι	γὰρ πίστις σφοδρά (καὶ ἔκπληξις
[4, 6]	μᾶλλον δοκοῦν ἢ ὁμοίως μὴ	ἔστι	γένος, δῆλον ὅτι οὐδὲ τὸ
[4, 6]	ὂν γίνεται) ἀλλ´ ὅμως οὐκ	ἔστι	γένος τὸ μὴ ὂν τοῦ
[4, 4]	μνήμη γὰρ πᾶσα ἐν ψυχῇ.	Ἔστι	δ´ ὁ εἰρημένος τόπος καὶ
[4, 5]	δὲ πηλὸν γῆν ὑγρῷ πεφυραμένην·	ἔστι	δ´ οὔθ´ ἡ χιὼν ὕδωρ
[4, 4]	ἡ δόσις τινὸς καὶ τινί.	Ἔστι	δὲ ἡ δόσις γένος τῆς
[4, 4]	ἐπιστητὸν ὅπερ αἰσθητὸν εἶναι. Οὐκ	ἔστι	δέ· οὐ γὰρ πᾶν τὸ
[4, 3]	ἐναντίον τι τῷ εἴδει, σκοπεῖν.	Ἔστι	δὲ πλεοναχῶς ἡ σκέψις· πρῶτον
[4, 1]	γένος καὶ τὸ ἴδιον ἐπισκεπτέον.	Ἔστι	δὲ ταῦτα στοιχεῖα τῶν πρὸς
[4, 4]	τῷ εἴδει ἀντίκειται στέρησις, μὴ	ἔστι	δὲ τὸ ἀντικείμενον ἐν τῷ
[4, 3]	εἰρημένου γένους· εἰ γὰρ μὴ	ἔστι,	δῆλον ὅτι οὐκ ἂν εἴη
[4, 6]	γινομένῳ (τὸ γὰρ γινόμενον οὐκ	ἔστι)	καὶ οὐκ ἀντιστρέφει (οὐ γὰρ
[4, 5]	ὥσθ´ ἁπλῶς ἡ ὀργὴ οὐκ	ἔστι	λύπη. Κατὰ ταὐτὰ δ´ οὐδ´
[4, 3]	δὲ καὶ ἀγαθοῦ. Ἢ εἰ	ἔστι	μέν τι ἀμφοῖν ἀνὰ μέσον,
[4, 3]	δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας· ἑκατέρων γὰρ	ἔστι	τι μεταξύ. (Ἔνστασις τούτου ὅτι
[4, 3]	μή. Εἰ γὰρ τῶν γενῶν	ἔστι	τι μεταξύ, καὶ τῶν εἰδῶν,
[4, 3]	τὸ εἶδος, καὶ τῶν μὲν	ἔστι	τι μεταξύ, τῶν δὲ μή.
[4, 1]	δόξαι ἄν, κατασκευάζοντι δέ, εἰ	ἔστι	τινός. Ταὐτὸν γὰρ πάντων τῶν
[4, 1]	γὰρ διαίρεσιν ἐχουσῶν γραμμῶν οὐκ	ἔστι	τὸ εἰρημένον γένος, ἀδιαφόρων οὐσῶν
[4, 1]	τινος τῶν ἀδιαφόρων εἴδει μὴ	ἔστι	τὸ εἰρημένον γένος ἢ μὴ
[4, 6]	τοῦ γινομένου· ἁπλῶς γὰρ οὐκ	ἔστι	τοῦ μὴ ὄντος εἴδη. Περὶ
[4, 6]	ἡ ὑπόληψις ὀλιγωρίας ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖσθαι δοκεῖ· λυπεῖταί τε
[4, 2]	εἶδος τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖσθαι, ὥστε τὸ αὐτὸ
[4, 1]	Εἶτα εἰ μὴ ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται ἀλλ´ ὡς συμβεβηκός,
[4, 2]	καὶ τὸ εἶδος ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται. Ἀνασκευάζοντι μὲν οὖν
[4, 1]	τὸ δὲ γένος ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται. (Μάλιστα δ´ ἐπὶ
[4, 6]	ἀπεδόθη τὸ γένος, ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται, μὴ ὄντος ἑνὸς
[4, 2]	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται. Ὅτι δ´ ἑνὸς
[4, 6]	εἰδῶν τὸ γένος ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται· πάλιν γὰρ συμβήσεται
[4, 2]	εἴδους, (καὶ εἰ ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται· πάντα γὰρ τὰ
[4, 1]	Ὥστ´ οὐδέτερον αὐτῶν ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖται, τὸ δὲ γένος
[4, 2]	τούτου καὶ αὐτὸ ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορεῖτο, ὧνπερ καὶ τὸ
[4, 2]	λοιπά, ἄνπερ κατηγορῆται, ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορηθήσεται, δι´ ἐπαγωγῆς ληπτέον.
[4, 2]	κατηγορῆται τοῦ εἴδους, ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορηθήσεται· ὥστε καὶ τὸ
[4, 6]	φαίνεται τοῦ εἴδους ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορούμενα καὶ μὴ διώρισται
[4, 2]	κατηγορούμενον. Ἑνὸς γὰρ ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορουμένου πάντα καὶ τὰ
[4, 2]	Ὅτι δ´ ἑνὸς ἐν τῷ	τί	ἐστι κατηγορουμένου πάντα τὰ λοιπά,
[4, 2]	τῶν ἐπάνω γενῶν ἐν τῷ	τί	ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Ἑνὸς
[4, 2]	ἐπάνω τι γενῶν ἐν τῷ	τί	ἐστι τοῦ εἴδους κατηγορούμενον. Οἷον
[4, 6]	καὶ ἡ διαφορὰ ἐν τῷ	τί	ἐστι τῶν εἰδῶν κατηγορεῖσθαι, χωριστέον
[4, 2]	δ´, εἰ (κατηγορεῖται ἐν τῷ	τί	ἐστι, χρήσιμον. Συμβήσεται γὰρ τὸ
[4, 2]	τὸ ἀποδοθὲν γένος ἐν τῷ	τί	ἐστιν αὐτῶν τούτων κατηγορεῖται ὧνπερ
[4, 2]	δεῖ τοῦ εἴδους ἐν τῷ	τί	ἐστιν. Εἰ οὖν που διαφωνεῖ,
[4, 2]	κατηγορεῖται τὸ γένος ἐν τῷ	τί	ἐστιν ὧνπερ καὶ τὸ εἶδος