Chapitre
[1]	ἂν εἰ τῆς διαμέτρου ἡ	μὲν	Α καὶ ἡ Δ μένοι,
[6]	ᾗ ἄλλως, διὸ καὶ τὰ	μὲν	ἀεὶ κινεῖται, ἡ δὲ τῶν
[11]	ἀλλοιουμένων δὲ τῶν μορίων τὰ	μὲν	αὔξεσθαι τὰ δὲ φθίνειν, ὥστ´
[1]	κινήσεως τῆς τῶν ζῴων, ὅσα	μὲν	αὐτῶν περὶ ἕκαστον ὑπάρχει γένος,
[1]	μορίου τοῦ κάτωθεν, οἷον τοῦ	μὲν	βραχίονος κινουμένου τὸ ὠλέκρανον, ὅλου
[7]	αἰσθήσεις καὶ αἱ ἔννοιαι. Αἱ	μὲν	γὰρ αἰσθήσεις εὐθὺς ὑπάρχουσιν ἀλλοιώσεις
[9]	κινοῦν, καὶ μὴ κινούμενον. Ἀπερείδοιντο	μὲν	γὰρ ἂν τὰ ἄκρα καὶ
[4]	τῆς σελήνης ὑφ´ ἡμῶν· τὸ	μὲν	γὰρ ἐξ ἀνάγκης, τὸ δὲ
[8]	αὐτῶν θερμότης καὶ ψύξις. Τὸ	μὲν	γὰρ λυπηρὸν φευκτόν, τὸ δ´
[8]	μή τι ἐμποδίζῃ ἕτερον. Τὰ	μὲν	γὰρ ὀργανικὰ μέρη παρασκευάζει ἐπιτηδείως
[1]	τοῦ κινεῖσθαι κίνησιν ὁποιανοῦν (τὰ	μὲν	γὰρ πτήσει κινεῖται τὰ δὲ
[7]	Τῶν δ´ ὀρεγομένων πράττειν τὰ	μὲν	δι´ ἐπιθυμίαν ἢ θυμὸν τὰ
[1]	γίνοιτο ἡ ΑΓ. Ἀλλ´ ἐνταῦθα	μὲν	δοκεῖ πάντα τρόπον ἀδιαίρετον εἶναι
[10]	Ἐπεὶ δ´ ἡ ἀρχὴ τοῖς	μὲν	ἐν τῇ καρδίᾳ τοῖς δ´
[9]	μέσον τοῦ σώματος μέρος δυνάμει	μὲν	ἕν, ἐνεργείᾳ δ´ ἀνάγκη γίνεσθαι
[8]	ἀκίνητον, ὃ δή φαμεν δυνάμει	μὲν	ἓν εἶναι σημεῖον, ἐνεργείᾳ δὲ
[1]	δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ γίνεται ὁτὲ	μὲν	ἓν ὁτὲ δὲ διαιρετά. (Ἀλλ´
[11]	δ´ οὔ, αἴτιον τὸ ὁτὲ	(μὲν	ἐνυπάρχειν τὴν παθητικὴν ὕλην ὁτὲ
[4]	ἄφθαρτον εἶναι καὶ ἀδιάλυτον οἰόμεθα	μὲν	ἐξ ἀνάγκης (εἶναι) συμβαίνει δὲ
[7]	πράττειν τὰ ζῷα ὁρμῶσι, τῆς	μὲν	ἐσχάτης αἰτίας τοῦ κινεῖσθαι ὀρέξεως
[6]	ἀγαθόν. Ὥστε δῆλον ὅτι ἔστι	μὲν	ᾗ ὁμοίως κινεῖται τὸ ἀεὶ
[4]	αὑτά. Δεῖ γὰρ αὐτοῦ τὸ	μὲν	ἠρεμεῖν τὸ δὲ κινεῖσθαι, πρὸς
[8]	γὰρ κινῆται ἐντεῦθεν, ἀνάγκη τὸ	μὲν	ἠρεμεῖν τῶν σημείων τῶν ἐσχάτων,
[8]	εἰδώλοις χρώμεναι τοῖς τοιούτοις, ὁτὲ	μὲν	ἧττον ὁτὲ δὲ μᾶλλον αἰτίαι
[7]	διανοουμένοις καὶ συλλογιζομένοις. Ἀλλ´ ἐκεῖ	μὲν	θεώρημα τὸ τέλος (ὅταν γὰρ
[3]	καὶ τῶν ἠρεμιῶν. Καὶ αἱ	μὲν	ἴσαι ἀπαθεῖς ὑπ´ ἀλλήλων, κρατοῦνται
[8]	σωματικὰ λυπηρὰ καὶ ἡδέα τὰ	μὲν	κατὰ μόριον μετὰ θερμότητος ἢ
[9]	τι ἠρεμεῖν, εἰ μέλλει τὸ	μὲν	κινεῖσθαι τὸ δὲ κινεῖν. Ἓν
[1]	Καμπτομένου δὲ καὶ κινουμένου τὸ	μὲν	κινεῖται σημεῖον τὸ δὲ μένει
[8]	ἐν τῷ ὠλεκράνῳ κάμψεως τὸ	μὲν	κινεῖται τὸ ἐν αὐτῷ τῷ
[1]	κώλου ὁ ὦμος, καὶ τῆς	μὲν	κνήμης τὸ γόνυ, ὅλου δὲ
[10]	τὰ φυσικὰ σώματα ἀλλήλων, τὸ	μὲν	κοῦφον κάτω ὑπὸ τοῦ βαρυτέρου
[7]	δ´ ἐν τῷ σώματι τὰ	μὲν	μείζω τὰ δ´ ἐλάττω γίνεται.
[10]	τοιοῦτον. Τὸ μὲν οὖν κινούμενον	μὲν	μὴ πεφυκὸς δὲ κινεῖν δύναται
[11]	οὐχ ἑκουσίους. Λέγω δ´ ἀκουσίους	μὲν	οἷον τὴν τῆς καρδίας τε
[1]	τρόπους τοιούτους) ἐπισκεπτέον νῦν. Ὅτι	μὲν	οὖν ἀρχὴ τῶν ἄλλων κινήσεων
[4]	καὶ τὸ ἄνω σῶμα) εἰ	μὲν	οὖν εἰσὶν ὑπερέχουσαι κινήσεις, διαλυθήσεται
[1]	ἀδύνατον κινεῖσθαι μηδενὸς ἠρεμοῦντος, πρῶτον	μὲν	οὖν ἐν αὐτοῖς τοῖς ζῴοις·
[7]	ὁ νοῦς· εὐθὺς πίνει. Οὕτως	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸ κινεῖσθαι καὶ
[3]	δὲ πόλους δύο ποιοῦσιν. Ὅτι	μὲν	οὖν ἔχει τι καὶ πρὸς
[7]	καὶ τοῦτο πράττει εὐθύς. Ὅτι	μὲν	οὖν ἡ πρᾶξις τὸ συμπέρασμα,
[10]	σύμφυτον καὶ ἰσχύοντα τούτῳ. Τίς	μὲν	οὖν ἡ σωτηρία τοῦ συμφύτου
[1]	τοῦ σκέλους τὸ ἰσχίον. Ὅτι	μὲν	οὖν καὶ ἐν αὑτῷ ἕκαστόν
[8]	τὸ κινοῦν, εἴρηται πρότερον. Κινεῖται	μὲν	οὖν καὶ οὐ κινεῖ τὸ
[11]	ὅτι ἔχουσιν ὑγρότητα ζωτικήν. Ἡ	μὲν	οὖν καρδία φανερὸν δι´ ἣν
[10]	βαρὺ ἄνω ὑπὸ τοῦ κουφοτέρου.	μὲν	οὖν κινεῖ κινουμένῳ μορίῳ ἡ
[11]	αὑτῶν διὰ τὴν φύσιν. ~Πῶς	μὲν	οὖν κινεῖται τὰς ἑκουσίους κινήσεις
[10]	τι εἶναι σῶμα τοιοῦτον. Τὸ	μὲν	οὖν κινούμενον μὲν μὴ πεφυκὸς
[6]	ὥστ´ εἶναι πρότερόν τι〉 Τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον οὐ κινούμενον κινεῖ,
[10]	σύμφυτον ἐνταῦθα φαίνεται ὄν. Πότερον	μὲν	οὖν ταὐτόν ἐστι τὸ πνεῦμα
[7]	λυομένων καὶ ἀνιεμένων κινοῦνται. Ἐν	μὲν	οὖν τοῖς αὐτομάτοις καὶ τοῖς
[10]	ἐν τούτῳ δ´ οὖσα. ~Κατὰ	μὲν	οὖν τὸν λόγον τὸν λέγοντα
[11]	μὴ τοσαύτην ἢ τοιαύτην. Περὶ	μὲν	οὖν τῶν μορίων ἑκάστου τῶν
[6]	αὑτοῦ πρότερον οὐδέν ἐστιν. ~Περὶ	μὲν	οὖν ψυχῆς, εἴτε κινεῖται εἴτε
[8]	καὶ τοῖς τούτων ἐναντίοις. ~Ἀρχὴ	μὲν	οὖν, ὥσπερ εἴρηται, τῆς κινήσεως
[9]	δ´ ἐστὶν ἡ ψυχή, ἕτερον	μὲν	οὖσα τοῦ μεγέθους τοῦ τοιούτου,
[8]	ἐν τῷ λόγῳ, εὐθὺς τὸ	μὲν	ποιεῖ τὸ δὲ πάσχει. Διὰ
[8]	ὁπόταν συμβῇ ὥστ´ εἶναι τὸ	μὲν	ποιητικὸν τὸ δὲ παθητικόν, καὶ
[7]	(δι´ ὄρεξιν ἢ βούλησιν τὰ	μὲν	ποιοῦσι, τὰ δὲ πράττουσιν. Ὥσπερ
[6]	πρώτως ἀγαθὸν καὶ μὴ ποτὲ	μὲν	ποτὲ δὲ μή, θειότερον καὶ
[7]	φαντασίαν. ~Πῶς δὲ νοῶν ὁτὲ	μὲν	πράττει ὁτὲ δ´ οὐ πράττει,
[2]	ῥιπτούμενον ἢ ὠθούμενον, ἀνάγκη πρῶτον	μὲν	πρὸς ἠρεμοῦν τι τῶν αὑτοῦ
[11]	ἀπ´ ἀρχῆς. Ὅτι δὲ ὁτὲ	μὲν	ταὐτὰ νοησάντων γίνεται ἡ κίνησις
[4]	μὴ τἀντικείμενον ἀναγκαῖον. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τῆς ἀπορίας ταύτης ἕτερος ἔστω
[8]	ἕτερον ἐκείνου ἐξωτέρω, οἷον τοῦ	μὲν	τῆς βακτηρίας ἐσχάτου ἐν τῇ
[11]	ἐπειδὴ πολλὰ δυνάμει ἐστίν, ἡ	μὲν	τοῦ Β ἀρχὴ ἐπὶ τὸ
[11]	ἐπὶ τὸ Γ τῷ ἀπὸ	μὲν	τοῦ Β ἐπὶ τὸ Α
[10]	τοῦ σώματος οὔσης τἆλλα (ζῆν	μὲν	τῷ προσπεφυκέναι, ποιεῖν δὲ τὸ
[4]	κινοῦντα. Τῶν δὲ τοιούτων περὶ	μὲν	τῶν ζῴων εἴρηται· τὰ γὰρ
[7]	καὶ τὴν τῶν ὀστῶν, τὰ	μὲν	ὡς ἐκεῖ τὰ ξύλα καὶ
[8]	τελευτή, εἴρηται. Διὸ καὶ ἔστι	μὲν	ὡς ἑνί, ἔστι δ´ ὡς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/11/2009