>Livre, Chap. |
[1, 5] |
δὴ
τῷ
λόγον
ἔχοντι
ἐγγίνεται
|
φρόνησις |
ἀγχίνοια
σοφία
εὐμάθεια
μνήμη
καὶ |
[1, 32] |
ἐστι
τὸ
τεχνάζειν.
Ὥστε
ἡ
|
φρόνησις |
ἂν
εἴη
ἕξις
τις
προαιρετικὴ |
[1, 32] |
εἰκὸς
καὶ
εὔλογον,
καὶ
ἡ
|
φρόνησις |
ἂν
εἴη
πρακτική.
Αἱ
γὰρ |
[1, 32] |
τῆς
φρονήσεως.
Εἰ
γὰρ
ἡ
|
φρόνησις |
ἀρετὴ
ἐστίν,
ὡς
φαμέν,
τοῦ |
[1, 32] |
ἐπαινετόν.
Πότερον
δ´
ἐστὶν
ἡ
|
φρόνησις |
ἀρετὴ
ἢ
οὔ,
ἀπορήσειεν
ἄν |
[1, 32] |
ἤδη
συντείνει.
Ἔστιν
δ´
ἡ
|
φρόνησις |
ἀρετή,
ὡς
δόξειεν
ἄν,
οὐκ |
[1, 32] |
δὲ
τὰ
συμφέροντά
ἐστιν
ἡ
|
φρόνησις, |
ἡ
δὲ
σοφία
οὔ.
Ἕτερον |
[1, 32] |
εἶναι.
Πότερον
δ´
ἐστὶν
ἡ
|
φρόνησις |
καὶ
ἡ
σοφία
ταὐτόν;
Ἢ |
[1, 2] |
τέλειον
ζητοῦμεν
ἀγαθόν,
ἡ
δὲ
|
φρόνησις |
μόνη
οὖσα
οὐ
τέλειον·
οὐκ |
[1, 32] |
ἔχει
σκοπούμεθα,
ἔστιν
δ´
ἐπιστήμη
|
φρόνησις |
νοῦς
σοφία
ὑπόληψις,
περὶ
τί |
[1, 32] |
ἀεὶ
ὡσαύτως
ὄντα,
ἡ
δὲ
|
φρόνησις |
οὐ
περὶ
ταῦτα,
ἀλλὰ
περὶ |
[1, 32] |
δεινὸς
οὐκ
ἔστι
μὲν
οὔτε
|
φρόνησις |
οὔτε
φρόνιμος,
ὁ
μέντοι
φρόνιμος |
[1, 32] |
πρᾶξιν
καὶ
τὰ
πρακτὰ
ἡ
|
φρόνησις, |
περὶ
δὲ
τὴν
ποίησιν
καὶ |
[1, 32] |
καὶ
λόγου
διατεινόμενον.
Ἡ
δὲ
|
φρόνησις |
περὶ
τὰ
πρακτά,
ἐν
οἷς |
[1, 32] |
σύνεσις
ἐν
οἷσπερ
καὶ
ἡ
|
φρόνησις, |
περὶ
τὰ
πρακτά.
Ὁ
γὰρ |
[1, 32] |
θεῖον,
ὡς
φαμέν,
ἡ
δὲ
|
φρόνησις |
περὶ
τὸ
συμφέρον
ἀνθρώπῳ)
εἰ |
[1, 32] |
ἄρα
ἡ
σοφία
καὶ
ἡ
|
φρόνησις. |
Πότερον
δ´
ἐστὶν
ἡ
σοφία |
[1, 32] |
αἱ
ἀρεταὶ
πρακτικαί,
καὶ
ἡ
|
φρόνησις |
πρακτικὴ
ἂν
εἴη.
Πότερον
δὲ |
[1, 32] |
ἀρετή.
Πότερον
δ´
ἐστὶν
ἡ
|
φρόνησις |
πρακτικὴ
ἢ
οὔ,
ἴδοι
ἄν |
[1, 32] |
τῷ
ποιεῖν
ἃ
ἂν
ἡ
|
φρόνησις |
προστάττῃ,
ἥ
γε
φρόνησις
τελείως |
[1, 32] |
ἡ
φρόνησις
προστάττῃ,
ἥ
γε
|
φρόνησις |
τελείως
ἂν
εἴη
καὶ
ἐπαινετὴ |
[1, 32] |
ἐχόντων,
ἔστιν
δὲ
χείρων
ἡ
|
φρόνησις |
τῆς
σοφίας
(περὶ
χείρω
γὰρ |
[1, 32] |
πράττειν,
ἐπὶ
ταῦτα
καὶ
ἡ
|
φρόνησις. |
Τὸ
γὰρ
ὅλον
ὡς
ἂν |
[1, 32] |
εἰσίν,
δῆλον
ὡς
καὶ
ἡ
|
φρόνησις |
τῶν
ἐπαινετῶν
ἄν
τι
εἴη |
[1, 32] |
πᾶσαι
πρακτικαὶ
εἰσίν,
ἡ
δὲ
|
φρόνησις |
ὥσπερ
ἀρχιτέκτων
τις
αὐτῶν
ἐστίν· |
[1, 32] |
Οὕτω
καὶ
ὁμοίως
τούτῳ
ἡ
|
φρόνησις |
ὥσπερ
ἐπίτροπός
τίς
ἐστι
τῆς |