HODOI ELEKTRONIKAI: Corpora

Alphabétiquement [« »]
ἄρ´ 4
Ἆρ´ 1
ἆρ´ 1
ἄρα 56
ἆρά 5
ἀργύριον 1
Ἀρείῳ 1

Fréquences [« »]
54 κατὰ
54 ταῦτα
55 ὡς
56 ἄρα
57 εἴη
59 οἷον
63 ὑπὲρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Corpora

Aristote, La grande morale, livre I

ἄρα

>
Livre, Chap.

[1, 24]   μεγαλοπρεπείᾳ τοὔνομα κεῖται. Ἡ μεγαλοπρέπεια ἄρα ἂν εἴη, ἐπειδή ἐστιν ἐπαινετή,

[1, 8]   ἄνευ λύπης ἢ ἡδονῆς· ἡ ἄρα ἀρετή ἐστιν περὶ λύπας καὶ

[1, 31]   ἀδικούμενος, ᾗ ἀδικεῖται, ἔλαττον· εἰ ἄρα αὐτὸς αὑτὸν ἀδικεῖ, ἐνδέχεται τὸν

[1, 31]   ἑκών γε ταῦτα πράττει, βλάπτει ἄρα αὐτὸς αὑτὸν εἰδώς, ὥστε ἑκὼν

[1, 9]   δόξειεν ἂν εἶναι. Ἐκ μὲν ἄρα αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἡ ἔνδεια

[1, 12]   ἀκρατὴς ψεκτός· ἑκὼν ἄρα· ἡ ἄρα βούλησις ἑκούσιον. Ἐπεὶ οὖν λόγοι

[1, 17]   τῶν ἄλλων ἁπασῶν ἐπιστημῶν. Ὡσαύτως ἄρα δόξειεν ἂν ἔχειν καὶ ἐπ´

[1, 1]   τὸ τὰς ἀρετὰς ἔχειν· δεῖ ἄρα, εἴ τις μέλλει ἐν τοῖς

[1, 11]   κατ´ ἐπιθυμίαν γε πράττει· οὐκ ἄρα ἑκών· ἀναγκαζόμενος ἄρα. Ἐνταῦθα πάλιν

[1, 12]   ὅτι κακά, πράττει βουλόμενος. Οὐκ ἄρα ἑκών, οὐδ´ ἡ βούλησις ἑκούσιον

[1, 22]   ὁ δὲ καθ´ ὑπερβολήν. Ὁ ἄρα ἐλευθέριος, ἐπειδή ἐστιν ἐπαινετός, μέσος

[1, 19]   ἀνδρεῖον τὸν μὴ φοβούμενον. Οὐκ ἄρα ἐν τοῖς τοιούτοις φόβοις καὶ

[1, 31]   ἔλαττον. Ἀλλὰ τοῦτ´ ἀδύνατον· οὐκ ἄρα ἐνδέχεται αὐτὸν αὑτὸν ἀδικεῖν. Ἔτι

[1, 11]   πράττει· οὐκ ἄρα ἑκών· ἀναγκαζόμενος ἄρα. Ἐνταῦθα πάλιν ὁ αὐτὸς λόγος

[1, 5]   δὲ φοβούμενον πάντα, δειλός· ἀνδρεῖος ἄρα ἔσται οὔτε ὁ φοβούμενος πάντα

[1, 12]   ἑκών, οὐδ´ ἡ βούλησις ἑκούσιον ἄρα ἐστίν. Ἀλλ´ οὗτος ὁ λόγος

[1, 2]   παραγενομένης οὐδενὸς ἔτι προσδεόμεθα. Τοῦτο ἄρα ἐστὶν τὸ ἄριστον ἡμῖν ὃ

[1, 4]   ἔστιν, ἄλλος λόγος· εἰ δ´ ἄρα ἔστιν, οὐκ ἔστιν ταύτης ἐνέργεια.

[1, 31]   δὲ μὴ ἀδικεῖται, οὐδὲ ἑκὼν ἄρα. Ἔτι πάλιν οἱ τὸ ἔλαττον

[1, 4]   διὰ τὴν τῆς ψυχῆς ἀρετὴν ἄρα εὖ ζήσομεν. Τὸ δέ γε

[1, 4]   ἢ τὸ εὐδαιμονεῖν λέγομεν. Τὸ ἄρα εὐδαιμονεῖν καὶ ἡ εὐδαιμονία ἐν

[1, 19]   ἐροῦσιν ἀνδρείους αὐτοὺς εἶναι· οὐκ ἄρα ἡ ἀνδρεία ἐπιστήμη ἂν εἴη.

[1, 9]   ἀσωτία ἢ ἡ ἀνελευθερία· πορρώτερον ἄρα ἡ ἀνελευθερία. Τὰ δὲ πλεῖον

[1, 12]   ἔστιν ὁ ἀκρατὴς ψεκτός· ἑκὼν ἄρα· ἡ ἄρα βούλησις ἑκούσιον. Ἐπεὶ

[1, 32]   ἡ δὲ σοφία οὔ. Ἕτερον ἄρα ἡ σοφία καὶ ἡ φρόνησις.

[1, 1]   ἡ σκέψις. Ὑπὲρ τοῦ πολιτικοῦ ἄρα ἡμῖν λεκτέον ἀγαθοῦ. Πάλιν δὲ

[1, 5]   πάντα οὔτε ὁ μηθέν. Ταὔτ´ ἄρα καὶ αὔξει καὶ φθείρει τὴν

[1, 5]   τὴν ἀνδρείαν. Ὑπὸ τῶν αὐτῶν ἄρα καὶ αὔξεται καὶ φθείρεται ἡ

[1, 3]   ἀκοῆς καὶ τῶν τοιούτων. Ὧν ἄρα καὶ {ἡ} χρῆσις καὶ ἕξις

[1, 19]   ἀλλὰ μαινόμενός τις. Ἐν φόβοις ἄρα καὶ θάρρεσίν ἐστιν ὁ ἀνδρεῖος

[1, 1]   ἀγαθοῦ λέγειν. Ὑπὲρ τοῦ ἀγαθοῦ ἄρα, καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀρίστου, καὶ

[1, 23]   ἢ προσῆκον αὐτοῖς, μικρόψυχοι. Ὁ ἄρα μέσος τούτων ἐστὶν ὃς μήτε

[1, 7]   τὸ δὲ ἐλάττω εἰρωνείας· ἡ ἄρα μεσότης ἡ τούτων ἡ ἀλήθεια

[1, 7]   κακῶς ἔχομεν πρὸς ὀργήν. Τὸ ἄρα μέσως ἔχειν τὸ μήτε λίαν

[1, 12]   ὁρμῶσιν, ταῦτα τέως βούλονται· πράττουσιν ἄρα οἱ ἀκρατεῖς τὰ φαῦλα βουλόμενοι.

[1, 31]   ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι οἴονται. Δῆλον ἄρα ὅτι ἐπειδὴ ἡ ἀδικία ἐν

[1, 31]   τι· τοῦτο δὲ ἀδύνατον· οὐκ ἄρα οὐδ´ οὕτως ἐνδέχεται αὐτὸν αὑτὸν

[1, 1]   κυβερνήτης τὸ ἐν ἰατρικῇ. Οὐκ ἄρα οὐδ´ οὕτως ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ

[1, 16]   ἀλλ´ οὔτι καὶ προαιρούμεθα. Οὐκ ἄρα οὐδὲ διάνοιά ἐστιν ἡ προαίρεσις.

[1, 18]   τὰ βέλτιστα μιμεῖσθαι. Τῆς ἀρετῆς ἄρα παντελῶς τοῦτ´ ἐστίν, τὸ καλὸν

[1, 31]   ἐν ἐλαχίστοις δυσὶν ἐγγίνεται· τὸ ἄρα πρὸς ἕτερον ἴσον εἶναι δίκαιον

[1, 31]   ὥστε αὐτὸς αὑτὸν ἀδικεῖ· βούλεται ἄρα τὰ φαῦλα πράττειν αὑτῷ. Ἀλλ´

[1, 31]   καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, ὁ ἄρα ταῦτα μὴ πράττων ἀδικεῖ αὑτόν.

[1, 1]   οὔτ´ ἐπιστήμης ὡς τέλος· οὐδ´ ἄρα τῆς πολιτικῆς ἐστιν τὸ ὑπὲρ

[1, 32]   ἀρχιτέκτων καὶ ὑπηρέτης τούτου. Ποιητικὸς ἄρα τινὸς καὶ ὁ ἀρχιτέκτων ἔσται,

[1, 14]   ἐν ἀγρῷ. Ἐν τοῖς τοιούτοις ἄρα τὸ ἀναγκαῖον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ' Ἐπεὶ

[1, 15]   τοῦ ἀπολέσθαι αὐτὸν ἐδίδου. Ἐνταῦθα ἄρα τὸ ἑκούσιον πίπτει εἰς τὸ

[1, 16]   πᾶν ἦν μετὰ διανοίας. οὐκ ἄρα τὸ ἑκούσιον προαιρετόν, ἀλλὰ τὸ

[1, 12]   ἐγκρατής. Ἀλλ´ οὐ δοκεῖ· οὐδ´ ἄρα τὸ κατ´ ἐπιθυμίαν ἑκούσιον ἐστίν.

[1, 31]   πάσας ἀρετὰς ὄντα προστάττει, ὁ ἄρα τοῖς κατὰ νόμον ἐμμένων δικαίοις

[1, 2]   μόνη οὖσα οὐ τέλειον· οὐκ ἄρα τοῦτο τὸ ἄριστον ὃ ζητοῦμεν,

[1, 8]   πρὸς τὴν ἔνδειαν· πρὸς μεσότητα ἄρα τῶν τοιούτων καθ´ ἃ ἐπαινετοὶ

[1, 31]   ἔλαττον δὲ ἑκὼν ἔχει, ἑκὼν ἄρα, φησίν, ἀδικεῖται. Ἀλλ´ ἐντεῦθεν δῆλον

[1, 1]   ἦθος εἶναι σπουδαῖος· μέρος ἐστὶν ἄρα, ὡς ἔοικε, καὶ ἀρχὴ ἡ

[1, 1]   οὐκ ἠθικὴν ἀλλὰ πολιτικήν. Δεῖ ἄρα, ὡς ἔοικε, πρῶτον ὑπὲρ ἀρετῆς

[1, 1]   ἂν εἴη ἀγαθόν. Ὑπὲρ ἀγαθοῦ ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἡμῖν λεκτέον, καὶ

Livre, Chap.
[1, 24]	μεγαλοπρεπείᾳ τοὔνομα κεῖται. Ἡ μεγαλοπρέπεια	ἄρα	ἂν εἴη, ἐπειδή ἐστιν ἐπαινετή,
[1, 8]	ἄνευ λύπης ἢ ἡδονῆς· ἡ	ἄρα	ἀρετή ἐστιν περὶ λύπας καὶ
[1, 31]	ἀδικούμενος, ᾗ ἀδικεῖται, ἔλαττον· εἰ	ἄρα	αὐτὸς αὑτὸν ἀδικεῖ, ἐνδέχεται τὸν
[1, 31]	ἑκών γε ταῦτα πράττει, βλάπτει	ἄρα	αὐτὸς αὑτὸν εἰδώς, ὥστε ἑκὼν
[1, 9]	δόξειεν ἂν εἶναι. Ἐκ μὲν	ἄρα	αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἡ ἔνδεια
[1, 12]	ἀκρατὴς ψεκτός· ἑκὼν ἄρα· ἡ	ἄρα	βούλησις ἑκούσιον. Ἐπεὶ οὖν λόγοι
[1, 17]	τῶν ἄλλων ἁπασῶν ἐπιστημῶν. Ὡσαύτως	ἄρα	δόξειεν ἂν ἔχειν καὶ ἐπ´
[1, 1]	τὸ τὰς ἀρετὰς ἔχειν· δεῖ	ἄρα,	εἴ τις μέλλει ἐν τοῖς
[1, 11]	κατ´ ἐπιθυμίαν γε πράττει· οὐκ	ἄρα	ἑκών· ἀναγκαζόμενος ἄρα. Ἐνταῦθα πάλιν
[1, 12]	ὅτι κακά, πράττει βουλόμενος. Οὐκ	ἄρα	ἑκών, οὐδ´ ἡ βούλησις ἑκούσιον
[1, 22]	ὁ δὲ καθ´ ὑπερβολήν. Ὁ	ἄρα	ἐλευθέριος, ἐπειδή ἐστιν ἐπαινετός, μέσος
[1, 19]	ἀνδρεῖον τὸν μὴ φοβούμενον. Οὐκ	ἄρα	ἐν τοῖς τοιούτοις φόβοις καὶ
[1, 31]	ἔλαττον. Ἀλλὰ τοῦτ´ ἀδύνατον· οὐκ	ἄρα	ἐνδέχεται αὐτὸν αὑτὸν ἀδικεῖν. Ἔτι
[1, 11]	πράττει· οὐκ ἄρα ἑκών· ἀναγκαζόμενος	ἄρα.	Ἐνταῦθα πάλιν ὁ αὐτὸς λόγος
[1, 5]	δὲ φοβούμενον πάντα, δειλός· ἀνδρεῖος	ἄρα	ἔσται οὔτε ὁ φοβούμενος πάντα
[1, 12]	ἑκών, οὐδ´ ἡ βούλησις ἑκούσιον	ἄρα	ἐστίν. Ἀλλ´ οὗτος ὁ λόγος
[1, 2]	παραγενομένης οὐδενὸς ἔτι προσδεόμεθα. Τοῦτο	ἄρα	ἐστὶν τὸ ἄριστον ἡμῖν ὃ
[1, 4]	ἔστιν, ἄλλος λόγος· εἰ δ´	ἄρα	ἔστιν, οὐκ ἔστιν ταύτης ἐνέργεια.
[1, 31]	δὲ μὴ ἀδικεῖται, οὐδὲ ἑκὼν	ἄρα.	Ἔτι πάλιν οἱ τὸ ἔλαττον
[1, 4]	διὰ τὴν τῆς ψυχῆς ἀρετὴν	ἄρα	εὖ ζήσομεν. Τὸ δέ γε
[1, 4]	ἢ τὸ εὐδαιμονεῖν λέγομεν. Τὸ	ἄρα	εὐδαιμονεῖν καὶ ἡ εὐδαιμονία ἐν
[1, 19]	ἐροῦσιν ἀνδρείους αὐτοὺς εἶναι· οὐκ	ἄρα	ἡ ἀνδρεία ἐπιστήμη ἂν εἴη.
[1, 9]	ἀσωτία ἢ ἡ ἀνελευθερία· πορρώτερον	ἄρα	ἡ ἀνελευθερία. Τὰ δὲ πλεῖον
[1, 12]	ἔστιν ὁ ἀκρατὴς ψεκτός· ἑκὼν	ἄρα·	ἡ ἄρα βούλησις ἑκούσιον. Ἐπεὶ
[1, 32]	ἡ δὲ σοφία οὔ. Ἕτερον	ἄρα	ἡ σοφία καὶ ἡ φρόνησις.
[1, 1]	ἡ σκέψις. Ὑπὲρ τοῦ πολιτικοῦ	ἄρα	ἡμῖν λεκτέον ἀγαθοῦ. Πάλιν δὲ
[1, 5]	πάντα οὔτε ὁ μηθέν. Ταὔτ´	ἄρα	καὶ αὔξει καὶ φθείρει τὴν
[1, 5]	τὴν ἀνδρείαν. Ὑπὸ τῶν αὐτῶν	ἄρα	καὶ αὔξεται καὶ φθείρεται ἡ
[1, 3]	ἀκοῆς καὶ τῶν τοιούτων. Ὧν	ἄρα	καὶ {ἡ} χρῆσις καὶ ἕξις
[1, 19]	ἀλλὰ μαινόμενός τις. Ἐν φόβοις	ἄρα	καὶ θάρρεσίν ἐστιν ὁ ἀνδρεῖος
[1, 1]	ἀγαθοῦ λέγειν. Ὑπὲρ τοῦ ἀγαθοῦ	ἄρα,	καὶ ὑπὲρ τοῦ ἀρίστου, καὶ
[1, 23]	ἢ προσῆκον αὐτοῖς, μικρόψυχοι. Ὁ	ἄρα	μέσος τούτων ἐστὶν ὃς μήτε
[1, 7]	τὸ δὲ ἐλάττω εἰρωνείας· ἡ	ἄρα	μεσότης ἡ τούτων ἡ ἀλήθεια
[1, 7]	κακῶς ἔχομεν πρὸς ὀργήν. Τὸ	ἄρα	μέσως ἔχειν τὸ μήτε λίαν
[1, 12]	ὁρμῶσιν, ταῦτα τέως βούλονται· πράττουσιν	ἄρα	οἱ ἀκρατεῖς τὰ φαῦλα βουλόμενοι.
[1, 31]	ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι οἴονται. Δῆλον	ἄρα	ὅτι ἐπειδὴ ἡ ἀδικία ἐν
[1, 31]	τι· τοῦτο δὲ ἀδύνατον· οὐκ	ἄρα	οὐδ´ οὕτως ἐνδέχεται αὐτὸν αὑτὸν
[1, 1]	κυβερνήτης τὸ ἐν ἰατρικῇ. Οὐκ	ἄρα	οὐδ´ οὕτως ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ
[1, 16]	ἀλλ´ οὔτι καὶ προαιρούμεθα. Οὐκ	ἄρα	οὐδὲ διάνοιά ἐστιν ἡ προαίρεσις.
[1, 18]	τὰ βέλτιστα μιμεῖσθαι. Τῆς ἀρετῆς	ἄρα	παντελῶς τοῦτ´ ἐστίν, τὸ καλὸν
[1, 31]	ἐν ἐλαχίστοις δυσὶν ἐγγίνεται· τὸ	ἄρα	πρὸς ἕτερον ἴσον εἶναι δίκαιον
[1, 31]	ὥστε αὐτὸς αὑτὸν ἀδικεῖ· βούλεται	ἄρα	τὰ φαῦλα πράττειν αὑτῷ. Ἀλλ´
[1, 31]	καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, ὁ	ἄρα	ταῦτα μὴ πράττων ἀδικεῖ αὑτόν.
[1, 1]	οὔτ´ ἐπιστήμης ὡς τέλος· οὐδ´	ἄρα	τῆς πολιτικῆς ἐστιν τὸ ὑπὲρ
[1, 32]	ἀρχιτέκτων καὶ ὑπηρέτης τούτου. Ποιητικὸς	ἄρα	τινὸς καὶ ὁ ἀρχιτέκτων ἔσται,
[1, 14]	ἐν ἀγρῷ. Ἐν τοῖς τοιούτοις	ἄρα	τὸ ἀναγκαῖον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ' Ἐπεὶ
[1, 15]	τοῦ ἀπολέσθαι αὐτὸν ἐδίδου. Ἐνταῦθα	ἄρα	τὸ ἑκούσιον πίπτει εἰς τὸ
[1, 16]	πᾶν ἦν μετὰ διανοίας. οὐκ	ἄρα	τὸ ἑκούσιον προαιρετόν, ἀλλὰ τὸ
[1, 12]	ἐγκρατής. Ἀλλ´ οὐ δοκεῖ· οὐδ´	ἄρα	τὸ κατ´ ἐπιθυμίαν ἑκούσιον ἐστίν.
[1, 31]	πάσας ἀρετὰς ὄντα προστάττει, ὁ	ἄρα	τοῖς κατὰ νόμον ἐμμένων δικαίοις
[1, 2]	μόνη οὖσα οὐ τέλειον· οὐκ	ἄρα	τοῦτο τὸ ἄριστον ὃ ζητοῦμεν,
[1, 8]	πρὸς τὴν ἔνδειαν· πρὸς μεσότητα	ἄρα	τῶν τοιούτων καθ´ ἃ ἐπαινετοὶ
[1, 31]	ἔλαττον δὲ ἑκὼν ἔχει, ἑκὼν	ἄρα,	φησίν, ἀδικεῖται. Ἀλλ´ ἐντεῦθεν δῆλον
[1, 1]	ἦθος εἶναι σπουδαῖος· μέρος ἐστὶν	ἄρα,	ὡς ἔοικε, καὶ ἀρχὴ ἡ
[1, 1]	οὐκ ἠθικὴν ἀλλὰ πολιτικήν. Δεῖ	ἄρα,	ὡς ἔοικε, πρῶτον ὑπὲρ ἀρετῆς
[1, 1]	ἂν εἴη ἀγαθόν. Ὑπὲρ ἀγαθοῦ	ἄρα,	ὡς ἔοικεν, ἡμῖν λεκτέον, καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/05/2008