>Livre, Chap. |
[1, 10] |
ἃ
μὴ
ἐφ´
ἡμῖν
ἐστι
|
πράττειν. |
Ἀλλ´
ὡς
ἔοικεν,
ἐφ´
ἡμῖν |
[1, 31] |
ἀδικεῖ·
βούλεται
ἄρα
τὰ
φαῦλα
|
πράττειν |
αὑτῷ.
Ἀλλ´
οὐδεὶς
βούλεται
ἀδικεῖσθαι· |
[1, 16] |
ἑκούσιον·
ἄν
τι
γὰρ
προαιρώμεθα
|
πράττειν |
βουλευσάμενοι,
ἑκόντες
πράττομεν.
Φαίνονται
δέ |
[1, 18] |
σπουδαῖον
θεωροῦντες
κρίνουσιν
ἐκ
τοῦ
|
πράττειν, |
διὰ
τὸ
μὴ
δυνατὸν
εἶναι |
[1, 16] |
δὴ
πράττοντες
κατὰ
προαίρεσιν
δοκοῦμεν
|
πράττειν. |
Εἰ
τοίνυν
ἡ
προαίρεσις
ὄρεξίς |
[1, 32] |
ἃ
γὰρ
ἡ
ἀνδρεία
ὁρμᾷ
|
πράττειν, |
ἐπὶ
ταῦτα
καὶ
ἡ
φρόνησις. |
[1, 16] |
διανοηθεῖσιν,
οὕτως
ὁρμή
τις
τοῦ
|
πράττειν |
ἐστίν,
καὶ
τοῦτο
δὴ
πράττοντες |
[1, 17] |
τοιοῦτον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
δύναται
|
πράττειν |
καὶ
ἄλλα.
Διὰ
τοῦτο
βουλεύεσθαι |
[1, 3] |
ταὐτό
φαμεν
εἶναι
τὸ
εὖ
|
πράττειν |
καὶ
εὖ
ζῆν.
Τὸ
δὲ |
[1, 31] |
Ὁ
δὲ
νόμος
κελεύει
τἀνδρεῖα
|
πράττειν |
καὶ
τὰ
σώφρονα
καὶ
ἁπλῶς |
[1, 10] |
ἡμῖν
καὶ
τὰ
σπουδαῖά
ἐστι
|
πράττειν |
καὶ
τὰ
φαῦλα.
Ἔλεγον
δὲ |
[1, 25] |
ἄν
τε
μὴ
τοῦ
εὖ
|
πράττειν, |
λυπήσεται.
Ὁμοίως
τούτῳ
ὁ
ἐπιχαιρέκακος |
[1, 32] |
τὸ
κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
|
πράττειν, |
ὅμοιόν
ἐστιν
ὥσπερ
ἂν
εἴ |
[1, 4] |
γε
εὖ
ζῆν
καὶ
εὖ
|
πράττειν |
οὐθὲν
ἄλλο
ἢ
τὸ
εὐδαιμονεῖν |
[1, 10] |
Οὔτε
γὰρ
ἀψύχων
οὐθὲν
λέγομεν
|
πράττειν |
οὔτε
τῶν
ἐμψύχων
τῶν
ἄλλων |
[1, 32] |
τῶν
καλῶν
τι
καὶ
προσηκόντων
|
πράττειν. |
Οὕτω
καὶ
ὁμοίως
τούτῳ
ἡ |
[1, 31] |
δὲ
δικαιοπράγημα
τὸ
τὰ
δίκαια
|
πράττειν. |
Πότε
οὖν
τὸ
δίκαιον,
καὶ |
[1, 31] |
καὶ
εἰ
πρὸς
ὃν
κελεύει
|
πράττειν, |
πρὸς
τοῦτον
εἰ
μὴ
πράττει, |
[1, 18] |
τὸ
καλόν,
καὶ
ἄνευ
τοῦ
|
πράττειν |
σπουδαῖος
ἂν
ἐδόκει
εἶναι.
{Ἐπεὶ |
[1, 32] |
λόγον·
οὐδὲν
γὰρ
ὄφελος
εἶναι
|
πράττειν |
τὰ
ἀνδρεῖα
καὶ
τὰ
δίκαια, |
[1, 10] |
νομοθέτης
οὐκ
ἐᾷ
τὰ
φαῦλα
|
πράττειν, |
τὰ
δὲ
καλὰ
καὶ
σπουδαῖα |
[1, 32] |
γὰρ
κατὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
|
πράττειν |
τὰ
καλά,
τοῦτό
φασιν
εἶναι |
[1, 31] |
Εἰ
γὰρ
ἃ
ὁ
νόμος
|
πράττειν |
τάττει,
ταῦτά
ἐστιν
δίκαια,
ὁ |
[1, 31] |
ἡ
γὰρ
ἄγνοια
αἰτία
τοῦ
|
πράττειν |
ταῦτα,
τῆς
δ´
ἀγνοίας
οὐκ |
[1, 31] |
ἅμα
καὶ
ἀκουσίως
καὶ
ἑκουσίως
|
πράττειν |
τι·
τοῦτο
δὲ
ἀδύνατον·
οὐκ |
[1, 13] |
ὑπὸ
τῆς
ἐπιθυμίας
τὰ
φαῦλα
|
πράττειν. |
Τοῦ
οὖν
βιαίου
οὗτος
ἡμῖν |
[1, 13] |
ἡ
αἰτία,
ὑφ´
ἧς
βιάζονται
|
πράττειν |
(ὧν
δ´
ἐντὸς
καὶ
ἐν |