Livre, chapitre |
[4, 1] |
παλαιοτέραν
ἢ
προσφατωτέραν.
Δημόκριτος
δὲ
|
ὁ |
Ἀβδηρίτης
ἐν
μὲν
τῇ
μητρὶ |
[4, 3] |
τοῖς
καθ´
ἕκαστον·
καθόλου
γὰρ
|
ὁ |
ἄνθρωπος,
ὁ
δὲ
Σωκράτης
πατὴρ |
[4, 3] |
ἢ
τὴν
συνιστᾶσαν
ἐξ
ἀρχῆς·
|
ὁ |
γὰρ
αὐτὸς
λόγος
τῆς
κινήσεως. |
[4, 4] |
τὸ
γένος.
Τούτου
δὲ
μαρτύριον·
|
ὁ |
γὰρ
ἐλέφας
μέγιστον
τῶν
ζῴων, |
[4, 9] |
ταύτας
συμβάλλει
πρὸς
τὸν
ἥλιον·
|
ὁ |
γὰρ
μεὶς
κοινὴ
περίοδός
ἐστιν |
[4, 3] |
οὐκ
ἔργον
ἅμα
συμβῆναι
ἀμφότερα·
|
ὁ |
γὰρ
Σωκράτης
ἀνὴρ
τοιόσδε
τις. |
[4, 3] |
κατὰ
συμβεβηκὸς
οἷον
εἰ
γραμματικὸς
|
ὁ |
γεννῶν
ἢ
γείτων
τινός.
Ἀεὶ |
[4, 4] |
καὶ
γίγνεται
ὁ
μὲν〉
μείζων
|
ὁ |
δ´
ἐλάττων
ἄνθρωπος
καὶ
τῶν |
[4, 6] |
ἥ
τε
ὠδὶς
(ἐπίπονός
ἐστιν·
|
ὁ |
δὲ
πόνος
γυμνάζει
τὸ
πνεῦμα |
[4, 4] |
μὲν
ἧπαρ
ἐν
τοῖς
ἀριστεροῖς,
|
ὁ |
δὲ
σπλὴν
ἐν
τοῖς
δεξιοῖς. |
[4, 3] |
ἕκαστον·
καθόλου
γὰρ
ὁ
ἄνθρωπος,
|
ὁ |
δὲ
Σωκράτης
πατὴρ
καὶ
ἡ |
[4, 8] |
αὗται
αἱ
φλέβες
περὶ
ἃς
|
ὁ |
καλούμενος
ὀμφαλός
ἐστι
χιτών,
καὶ |
[4, 3] |
τὴν
μορφὴν
ἐοικός.
Οὗτος
δὲ
|
ὁ |
λόγος
οὐ
σαφὴς
μὲν
καὶ |
[4, 2] |
καὶ
τὴν
ἀπόλειψιν
τῆς
σελήνης·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
ἥλιος
ἐν
ὅλῳ |
[4, 4] |
καὶ
τὴν
(ἔλλειψιν,
καὶ
γίγνεται
|
ὁ |
μὲν〉
μείζων
ὁ
δ´
ἐλάττων |
[4, 3] |
ἀλλ´
ἤδη
τέρατι.
Καὶ
γὰρ
|
ὁ |
μὴ
ἐοικὼς
τοῖς
γονεῦσιν
ἤδη |
[4, 7] |
τοῦ
τόκου
οὔτ´
ἔτικτεν
οὔτε
|
ὁ |
ὄγκος
ἐλάττων
ἐγίγνετο,
ἀλλ´
ἔτη |
[4, 4] |
ζῷον
μέγεθος
ἔχον,
ὥσπερ
ἐνταῦθα
|
ὁ |
ὀπὸς
οὐ
κεχώρισται
τῷ
συνιστάναι |
[4, 4] |
τὸ
περίττωμα
τὸ
σπερματικόν,
καθάπερ
|
ὁ |
ὀπὸς
τὴν
ὑγρότητα
τοῦ
γάλακτος, |
[4, 1] |
οὖν
ἡ
ὑστέρα
τῷ
δ´
|
ὁ |
περίνεός
ἐστιν.
Ἅμα
δ´
ἡ |
[4, 9] |
ὁ
τόκος
τῶν
δὲ
δεκάμηνος
|
ὁ |
πλεῖστος.
Διὰ
τὴν
αὐτὴν
δ´ |
[4, 6] |
αἱ
εἰωθυῖαι
πονεῖν·
ἀναλίσκει
γὰρ
|
ὁ |
πόνος
τὰ
περιττώματα,
ταῖς
δ´ |
[4, 4] |
τὸ
πέρας
τοῦ
αἰδοίου
καὶ
|
ὁ |
πόρος
ᾗ
διέρχεται
τὸ
περίττωμα |
[4, 4] |
καὶ
ἄρρενος.
Ἤδη
δὲ
καὶ
|
ὁ |
τῆς
ξηρᾶς
τροφῆς
πόρος
συμπεφυκὼς |
[4, 3] |
τοιοῦτον·
ἐν
κεχωρισμένοις
γὰρ
κυτταρίοις
|
ὁ |
τόκος
ἐστὶν
αὐτῶν.
Περὶ
δὲ |
[4, 9] |
χρόνον·
τῶν
μὲν
γὰρ
ἐνιαύσιος
|
ὁ |
τόκος
τῶν
δὲ
δεκάμηνος
ὁ |
[4, 8] |
τὴν
ἔκκρισιν
γίγνεσθαι
πολλὴν
κενὸς
|
ὁ |
τόπος
γίγνεται
ὁ
τῶν
μαστῶν |
[4, 1] |
πολλὰ
λέγειν·
ὅλως
γὰρ
ἔοικεν
|
ὁ |
τρόπος
τῆς
αἰτίας
πλασματώδης
εἶναι. |
[4, 6] |
ἐπεὶ
ἐν
οἷς
ἔθνεσι
πονητικὸς
|
ὁ |
τῶν
γυναικῶν
βίος
οὔθ´
ἡ |
[4, 9] |
αὐτὴν
δ´
αἰτίαν
πολυχρόνιος
καὶ
|
ὁ |
τῶν
ἐλεφάντων
ἐστὶ
τόκος·
διετὴς |
[4, 8] |
πολλὴν
κενὸς
ὁ
τόπος
γίγνεται
|
ὁ |
τῶν
μαστῶν
αὐταῖς
καὶ
σομφός |
[4, 8] |
πόρων.
Ἔστι
δ´
ἑκάστοις
τοιοῦτος
|
ὁ |
τῶν
μαστῶν
τόπος
δι´
ἀμφοτέρας |
[4, 7] |
ἐγίγνετο
κατὰ
λόγον,
ἐπεὶ
δὲ
|
ὁ |
χρόνος
ἦν
τοῦ
τόκου
οὔτ´ |
[4, 2] |
αὐτὴν
αἰτίαν
συμβαίνει.
Ψυχρότερος
γὰρ
|
ὁ |
χρόνος
οὗτος
τοῦ
μηνὸς
καὶ |
[4, 4] |
μὲν
γὰρ
ἄλλοις
εἷς
ἐστιν
|
ὁ |
χρόνος,
τοῖς
δ´
ἀνθρώποις
πλείους· |