Livre, chapitre |
[4, 5] |
δὲ
δασύτης
σημεῖον
(πλήθους
περιττώματός
|
ἐστι, |
διὸ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ |
[4, 9] |
Βίος
γάρ
τις
καὶ
πνεύματός
|
ἐστι |
καὶ
γένεσις
καὶ
φθίσις.
Τῆς |
[4, 1] |
αὐτά
τε
θήλεα
καὶ
ἄρρενά
|
ἐστι, |
καὶ
γεννᾷ
τὰ
μὲν
θήλεα |
[4, 1] |
τῶν
μορίων,
τί
τε
ἕκαστόν
|
ἐστι |
καὶ
διὰ
τίν´
αἰτίαν
εἴρηται |
[4, 3] |
Ὁ
γὰρ
Κορίσκος
καὶ
ἄνθρωπός
|
ἐστι |
καὶ
ζῷον,
ἀλλ´
ἐγγύτερον
τοῦ |
[4, 1] |
ἁπάσῃ
δὲ
δυνάμει
ὄργανόν
τί
|
ἐστι, |
καὶ
(τῇ
χεῖρον
ἀποτελούσῃ
ταὐτὸ |
[4, 1] |
ἐκ
τοιαύτης
ὕλης
ἧς
δεκτικόν
|
ἐστι |
καὶ
τοιούτου
περιττώματος.
Ἔτι
δὲ |
[4, 6] |
ἢ
τοῖς
ἄρρεσιν·
ἀσθενέστερα
γάρ
|
ἐστι |
καὶ
ψυχρότερα
τὰ
θήλεα
τὴν |
[4, 6] |
θερμότητι
τῆς
φύσεως,
διὸ
κινητικώτερά
|
ἐστι |
κυούμενα
τὰ
ἄρρενα
τῶν
θηλέων· |
[4, 4] |
καὶ
πλείων
τοσούτῳ
τὸ
πηγνύμενόν
|
ἐστι |
μεῖζον;
τὸ
μὲν
οὖν
ἕλκειν |
[4, 4] |
οὖν
διὰ
τί
τὰ
μέν
|
ἐστι |
πολυτόκα
τὰ
δὲ
μονοτόκα,
τοῦτ´ |
[4, 5] |
μιᾷ
συνουσίᾳ
πλεῖον
τὸ
ἀπιόν
|
ἐστι |
σπέρμα,
ὃ
μερισθὲν
ποιεῖ
πολυτοκεῖν, |
[4, 3] |
ἐν
τοῖς
πολυσχιδέσιν·
πολυτόκα
γάρ
|
ἐστι |
τὰ
τοι
(αῦτα
τῶν
ζῴων |
[4, 3] |
Αἴτιον
δ´
ὅτι
μεταξὺ
λευκῆς
|
ἐστι |
τὴν
φύσιν
καὶ
μελαίνης
ὥστ´ |
[4, 6] |
οὔθ´
ἡ
κύησις
ὁμοίως
ἐπίδηλός
|
ἐστι, |
τίκτουσί
τε
ῥᾳδίως
κἀκεῖ
καὶ |
[4, 8] |
τὸ
ἔλαττον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἐστι |
τὸ
γάλα
τὴν
αὐτὴν
ἔχον |
[4, 8] |
ὑποζώματος
τὸ
κύριον
τῆς
ζωῆς
|
ἐστι, |
τὸ
δὲ
κάτω
τῆς
τροφῆς |
[4, 1] |
δ´
ἐν
τοῖς
τελειοτάτοις
αὐτῶν
|
ἐστι |
τὸ
θῆλυ
καὶ
τὸ
ἄρρεν |
[4, 8] |
Ἐπὶ
κεφαλὴν
δ´
ἡ
γένεσίς
|
ἐστι |
τοῖς
ζῴοις
πᾶσιν
ἡ
κατὰ |
[4, 2] |
πλεῖστον
εἰσφέρονται,
καὶ
ἐν
πᾶσίν
|
ἐστι |
τροφὴ
τοῦτο,
καὶ
ἐν
τοῖς |
[4, 8] |
περὶ
ἃς
ὁ
καλούμενος
ὀμφαλός
|
ἐστι |
χιτών,
καὶ
διὰ
ταῦτα
καὶ |