Livre, chapitre
[4, 1]	αὐτῷ μέρει, καὶ τοῦτ´ οὐχ	ὅτι	ἅπαξ ἀλλὰ πλεονάκις (ἢ τὸ
[4, 4]	τερατώδη τὰ τοιαῦτ´ εἶναι μᾶλλον,	ὅτι	γίγνεται παρὰ τὸ ὡς ἐπὶ
[4, 1]	Τρίτον δὲ πρὸς τούτοις ληπτέον	ὅτι	εἴπερ ἡ φθορὰ εἰς τοὐναντίον,
[4, 6]	ἄλλοις οὐθὲν μᾶλλον. Αἴτιον δ´	ὅτι	ἐν τοῖς ἀνθρώποις πολὺ διαφέρει
[4, 3]	ὑποθέσεις, μίαν μὲν τὴν εἰρημένην	ὅτι	ἔνεισι τῶν κινήσεων αἱ μὲν
[4, 1]	τὴν ἰδέαν. Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	ἔνια τῶν μορίων ἀρχαί εἰσιν
[4, 1]	δὲ τὸ τοῦ ἄρρενος σπέρμα	ὅτι	ἔχει ἀρχὴν ἐν ἑαυτῷ τοιαύτην
[4, 3]	δ´ ἐνεργείᾳ, ἄλλας δὲ δύο	ὅτι	κρατούμενον μὲν ἐξίσταται εἰς τὸ
[4, 1]	ἅπτεσθαι τῆς αἰτίας, δεῖ δ´	ὅτι	μάλιστα προσάγειν ἐκ τῶν ἐνδεχομένων
[4, 3]	ταύτην τοῦτο ποιεῖν. Αἴτιον δ´	ὅτι	μεταξὺ λευκῆς ἐστι τὴν φύσιν
[4, 7]	λέληθεν. Αἴτιον δὲ δεῖ νομίζειν	ὅτι	μόνον ὑστερικόν ἐστιν ἡ γυνὴ
[4, 5]	Τοῦ δὲ μὴ ἐπικυΐσκεσθαι αἴτιον	ὅτι	μονοτόκα ἐστίν. (Τά τε γὰρ
[4, 4]	τοῖς πολυτόκοις τοῦτ´ αὐτὸ αἴτιον	ὅτι	οὐκ ἐξ ὁποσουοῦν γίγνεται κύημα,
[4, 3]	εἶναι ἄνθρωπον. Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	πᾶσιν ἀκολουθεῖ τοῦτο τοῖς καθ´
[4, 1]	τοῖς ζῴοις. Τούτου δὲ σημεῖον	ὅτι	πολλὰ τῶν ζῴων αὐτά τε
[4, 1]	ἀεὶ ταῦτ´ ἀλλήλοις. Εἰ γὰρ	ὅτι	σύνεγγυς, καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστον
[4, 6]	τὰ πολλά. Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	τὰ μὲν μώνυχα μονοτόκα ἐστί,
[4, 1]	ἀκοῦον. Ἀναλαβόντες δὲ πάλιν λέγομεν	ὅτι	τὸ μὲν σπέρμα ὑπόκειται περίττωμα
[4, 3]	τοῦ μὲν λύεσθαι τὰς κινήσεις	ὅτι	τὸ ποιοῦν καὶ πάσχει ὑπὸ
[4, 6]	καὶ ταῖς γυναιξί, μάλιστα δ´	ὅτι	τοῖς μὲν αὐτῶν ὀλίγη γίγνεται
[4, 4]	πολυσχιδῆ πολυτόκα. Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009