HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ζῆν 2
ζητητέος 1
ζῶν 1
ἢ 58
Ἢ 3
ᾖ 6
ἡ 49

Fréquences [« »]
42 εἶναι
49 ἡ
55 τῷ
58 ἢ
59 τῶν
69 περὶ
70 τὰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Eudème, Livre III

ἢ

Livre, chapitre

[3, 2]   Περὶ δὲ τὰς δι᾽ ὄψεως ἢ ἀκοῆς ἢ ὀσφρήσεως ἡδονὰς οὐθεὶς

[3, 2]   θεώμενος ἢ ἵππον ἢ ἄνθρωπον, ἢ ἀκροώμενος ᾁδοντος, μὴ βούλοιτο μήτε

[3, 2]   διὰ τῆς ἀκοῆς τῶν εὐαρμόστων ἢ ἀναρμόστων, ἔτι δὲ πρὸς τὰς

[3, 2]   καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος ἢ ἵππον ἢ ἄνθρωπον, ἢ ἀκροώμενος ᾁδοντος, μὴ

[3, 1]   τῷ ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς εἶναι, ἢ ἁπλῶς ἢ ἠρέμα, ὑφ᾽ ὧν

[3, 5]   ἕπεσθαι αὐτῇ πάσας τὰς ἀρετάς, ἢ αὐτὴν ἕπεσθαι πάσαις. Ἔτι δοκεῖ

[3, 2]   φάρυγγι, καὶ ἔοικεν ἁφῇ (μᾶλλον ἢ γεύσει τὸ πάθος. Διὸ οἱ

[3, 4]   ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενος μᾶλλον ἢ δεῖ ἀνελεύθερος, ὁ δ᾽ ἀμφότερα

[3, 4]   κτήσει μὲν πάσῃ (μᾶλλον χαίρων ἢ δεῖ, ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενος

[3, 4]   ἀνελεύθερος, ὁ δ᾽ ἀμφότερα ἧττον ἢ δεῖ ἄσωτος, ὁ δ᾽ ἄμφω

[3, 1]   ἢ δεῖ, θαρρεῖν δὲ (μᾶλλον ἢ δεῖ. Διὸ καὶ παρωνυμιάζεται· ὁ

[3, 1]   εἶναι οἷος φοβεῖσθαι μὲν ἧττον ἢ δεῖ, θαρρεῖν δὲ (μᾶλλον ἢ

[3, 1]   λέγεται κατὰ τὸ φοβεῖσθαι μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ θαρρεῖν ἧττον ἢ

[3, 1]   ἢ δεῖ καὶ θαρρεῖν ἧττον ἢ δεῖ&#-247; καὶ ὁ θρασύς· καὶ

[3, 2]   δεῖ τυγχάνοντες καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον ἢ δεῖ μὴ τυγχάνοντες&#-247; οὐδ᾽ ἀνάλγητοι

[3, 2]   γὰρ ὑπερβάλλουσι τῷ χαίρειν μᾶλλον ἢ δεῖ τυγχάνοντες καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον

[3, 1]   τε γὰρ ἐρᾷ, θρασὺς μᾶλλον ἢ δειλός, καὶ ὑπομένει πολλοὺς κινδύνους,

[3, 1]   διὰ τὸ (μὴ νομίζειν ἀποθανεῖσθαι, ἢ διὰ τὸ δυνάμεις ἔχειν φυλακτικάς·

[3, 2]   ἀλλ᾽ οὐδὲ πρὸς τὰ εὐώδη (ἢ δυσώδη· καίτοι τάς γε αἰσθήσεις

[3, 7]   ἐναντιώτερον τοῖς ἄκροις τὸ μέσον ἢ ἐκεῖνα ἀλλήλοις, (διότι τὸ μὲν

[3, 5]   (ἂν) μεγάλων ἀξιῶν χαῦνος ἦν, ἢ ἐλαττόνων ἔτι. Διὸ καὶ οὐθεὶς

[3, 2]   δὲ μὴ> καθ᾽ αὑτάς, αἷς ἢ ἐλπίζοντες χαίρομεν ἢ μεμνημένοι, οἷον

[3, 1]   ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς ἢ ὅλως ἢ ἠρέμα. Ἀπορεῖται δ᾽ εἰ τῷ

[3, 1]   δ᾽ ἀνδρεῖος, οὐ φοβερὰ ἀλλ᾽ ἢ ἠρέμα ἢ οὐδαμῶς. Ἔστι μέντοι

[3, 1]   τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ μόλις καὶ ὀλιγάκις

[3, 1]   τούτων ἀπαθεῖς εἶναι, ἢ ἁπλῶς ἢ ἠρέμα, ὑφ᾽ ὧν οἱ πολλοὶ

[3, 1]   ὑπομένων αὐτά, οὗτος ἤτοι ἐξέστηκεν ἢ θρασύς· ὁ δὲ διὰ τὸ

[3, 4]   τοῦ κτήματος ἐστίν, (οἷον ὑποδήματος ἢ ἱματίου, ἣ δὲ κατὰ συμβεβηκὸς

[3, 2]   τις ἢ καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος ἢ ἵππον ἢ ἄνθρωπον, ἢ ἀκροώμενος

[3, 7]   ὁ δὲ πάντα πρὸς ἄλλον ἢ καὶ πάντων ἐλάττων ἄρεσκος, ὁ

[3, 2]   ἀναισθήτως διακείμενα, (οἷον περὶ εὐαρμοστίαν ἢ κάλλος. Οὐθὲν γάρ, ὅ τι

[3, 2]   μὴ πάσχειν. Εἰ γοῦν τις ἢ καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος ἢ ἵππον

[3, 2]   οὐ γὰρ ἐλλείπουσι τῷ χαίρειν ἢ λυπεῖσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον ὑπερβάλλουσιν&#-247; (Ἐπεὶ

[3, 2]   τῶν καλῶν ἄνευ ἐπιθυμίας ἀφροδισίων, ἢ λύπην τῶν αἰσχρῶν, καὶ περὶ

[3, 2]   αὑτάς, αἷς ἢ ἐλπίζοντες χαίρομεν ἢ μεμνημένοι, οἷον ὄψων καὶ ποτῶν

[3, 2]   ἀκόλαστος οὐδεὶς λέγεται τῷ πάσχειν ἢ μὴ πάσχειν. Εἰ γοῦν τις

[3, 1]   τοῦτο δ᾽ εἶναι ἐν τῷ ἢ μηθὲν ἢ ὀλίγα φοβεῖσθαι, καὶ

[3, 1]   ἢ τοιαύτην οἵαν οἱ ζηλοῦντες ἢ οἱ αἰσχυνόμενοι. Ἀλλ᾽ ἐπὶ μόναις

[3, 1]   πλὴν θᾶττόν τε καὶ μᾶλλον ἢ οἱ πολλοί, καὶ ἔτι ὑφ᾽

[3, 7]   διαφέρει τῷ ὃ μὲν μηθὲν ἢ ὀλίγα καὶ χαλεπῶς προσίεσθαι, ὃ

[3, 1]   εἶναι ἐν τῷ ἢ μηθὲν ἢ ὀλίγα φοβεῖσθαι, καὶ ἠρέμα καὶ

[3, 1]   πολλοὶ πάσχουσιν, ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς ἢ ὅλως ἢ ἠρέμα. Ἀπορεῖται δ᾽

[3, 2]   οὐδὲ σώφρονες. Ἀναίσθητος μὲν οὖν, ἢ ὅπως δεῖ ὀνομάζειν, ὁ οὕτως

[3, 2]   τὰς δι᾽ ὄψεως ἢ ἀκοῆς ἢ ὀσφρήσεως ἡδονὰς οὐθεὶς λέγεται ἀκόλαστος,

[3, 1]   ταχύ, ὃ δὲ τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ

[3, 1]   οὐ φοβερὰ ἀλλ᾽ ἢ ἠρέμα ἢ οὐδαμῶς. Ἔστι μέντοι φοβερὰ (ταῦτα·

[3, 2]   ταύταις χαίρομεν, (τὴν τοῦ φαγεῖν ἢ πιεῖν&#-247; καθ᾽ αὑτὰς δὲ οἷον

[3, 5]   μεγαλόψυχος, τί δοκεῖ ἑνὶ σπουδαίῳ ἢ πολλοῖς τοῖς τυγχάνουσιν, ὥσπερ Ἀντιφῶν

[3, 1]   (πρῶτον πότερον τὰ ἑαυτῷ φοβερὰ ἢ τὰ ἑτέρῳ; εἰ μὲν δὴ

[3, 2]   αὐτῇ τῇ θεωρίᾳ τῶν καλῶν ἢ τῇ ἀκροάσει τῶν εὐαρμόστων, εἰ

[3, 7]   Ὁ δ᾽ ὅρος οὗτος βελτίων ἢ τὸ μὴ> λυπηρὸν εἶναι τὸ

[3, 1]   λύπην ἣν οἱ φθονοῦντες λυποῦνται, ἢ τοιαύτην οἵαν οἱ ζηλοῦντες ἢ

[3, 6]   καὶ αὐτῷ, εἴπερ ἐπὶ τοσοῦτον ἢ τοιοῦτον, οἷον τὴν θεωρίαν οὐκ

[3, 2]   (ἡ δ᾽ ἔλλειψις ἤτοι ἀνώνυμος ἢ τοῖς εἰρημένοις ὀνόμασι προσαγορευομένη. Ἀκριβέστερον

[3, 5]   τῷ ὑπὸ πολλῶν τῶν τυχόντων ἢ τῷ ὑπὸ τῶν ἀξίων λόγου,

[3, 1]   καὶ τοσαῦτα τῷ μεγέθει ὄντα ἢ φαινόμενα ὥστ᾽ εἶναι σύμμετρα πρὸς

[3, 1]   ἡδονὴν ὑπομένει τις τὸν θάνατον ἢ φυγὴν μειζόνων λυπῶν, οὐδεὶς δικαίως

[3, 1]   ὑπομένουσιν. Αὐτὸ γὰρ τοὐναντίον ἔχει ἢ ὡς ᾤετο Σωκράτης, ἐπιστήμην οἰόμενος

Livre, chapitre
[3, 2]	Περὶ δὲ τὰς δι᾽ ὄψεως	ἢ	ἀκοῆς ἢ ὀσφρήσεως ἡδονὰς οὐθεὶς
[3, 2]	θεώμενος ἢ ἵππον ἢ ἄνθρωπον,	ἢ	ἀκροώμενος ᾁδοντος, μὴ βούλοιτο μήτε
[3, 2]	διὰ τῆς ἀκοῆς τῶν εὐαρμόστων	ἢ	ἀναρμόστων, ἔτι δὲ πρὸς τὰς
[3, 2]	καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος ἢ ἵππον	ἢ	ἄνθρωπον, ἢ ἀκροώμενος ᾁδοντος, μὴ
[3, 1]	τῷ ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς εἶναι,	ἢ	ἁπλῶς ἢ ἠρέμα, ὑφ᾽ ὧν
[3, 5]	ἕπεσθαι αὐτῇ πάσας τὰς ἀρετάς,	ἢ	αὐτὴν ἕπεσθαι πάσαις. Ἔτι δοκεῖ
[3, 2]	φάρυγγι, καὶ ἔοικεν ἁφῇ (μᾶλλον	ἢ	γεύσει τὸ πάθος. Διὸ οἱ
[3, 4]	ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενος μᾶλλον	ἢ	δεῖ ἀνελεύθερος, ὁ δ᾽ ἀμφότερα
[3, 4]	κτήσει μὲν πάσῃ (μᾶλλον χαίρων	ἢ	δεῖ, ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενος
[3, 4]	ἀνελεύθερος, ὁ δ᾽ ἀμφότερα ἧττον	ἢ	δεῖ ἄσωτος, ὁ δ᾽ ἄμφω
[3, 1]	ἢ δεῖ, θαρρεῖν δὲ (μᾶλλον	ἢ	δεῖ. Διὸ καὶ παρωνυμιάζεται· ὁ
[3, 1]	εἶναι οἷος φοβεῖσθαι μὲν ἧττον	ἢ	δεῖ, θαρρεῖν δὲ (μᾶλλον ἢ
[3, 1]	λέγεται κατὰ τὸ φοβεῖσθαι μᾶλλον	ἢ	δεῖ καὶ θαρρεῖν ἧττον ἢ
[3, 1]	ἢ δεῖ καὶ θαρρεῖν ἧττον	ἢ	δεῖ&#-247; καὶ ὁ θρασύς· καὶ
[3, 2]	δεῖ τυγχάνοντες καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον	ἢ	δεῖ μὴ τυγχάνοντες&#-247; οὐδ᾽ ἀνάλγητοι
[3, 2]	γὰρ ὑπερβάλλουσι τῷ χαίρειν μᾶλλον	ἢ	δεῖ τυγχάνοντες καὶ λυπεῖσθαι μᾶλλον
[3, 1]	τε γὰρ ἐρᾷ, θρασὺς μᾶλλον	ἢ	δειλός, καὶ ὑπομένει πολλοὺς κινδύνους,
[3, 1]	διὰ τὸ (μὴ νομίζειν ἀποθανεῖσθαι,	ἢ	διὰ τὸ δυνάμεις ἔχειν φυλακτικάς·
[3, 2]	ἀλλ᾽ οὐδὲ πρὸς τὰ εὐώδη	(ἢ	δυσώδη· καίτοι τάς γε αἰσθήσεις
[3, 7]	ἐναντιώτερον τοῖς ἄκροις τὸ μέσον	ἢ	ἐκεῖνα ἀλλήλοις, (διότι τὸ μὲν
[3, 5]	(ἂν) μεγάλων ἀξιῶν χαῦνος ἦν,	ἢ	ἐλαττόνων ἔτι. Διὸ καὶ οὐθεὶς
[3, 2]	δὲ μὴ> καθ᾽ αὑτάς, αἷς	ἢ	ἐλπίζοντες χαίρομεν ἢ μεμνημένοι, οἷον
[3, 1]	ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς ἢ ὅλως	ἢ	ἠρέμα. Ἀπορεῖται δ᾽ εἰ τῷ
[3, 1]	δ᾽ ἀνδρεῖος, οὐ φοβερὰ ἀλλ᾽	ἢ	ἠρέμα ἢ οὐδαμῶς. Ἔστι μέντοι
[3, 1]	τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι	ἢ	ἠρέμα καὶ μόλις καὶ ὀλιγάκις
[3, 1]	τούτων ἀπαθεῖς εἶναι, ἢ ἁπλῶς	ἢ	ἠρέμα, ὑφ᾽ ὧν οἱ πολλοὶ
[3, 1]	ὑπομένων αὐτά, οὗτος ἤτοι ἐξέστηκεν	ἢ	θρασύς· ὁ δὲ διὰ τὸ
[3, 4]	τοῦ κτήματος ἐστίν, (οἷον ὑποδήματος	ἢ	ἱματίου, ἣ δὲ κατὰ συμβεβηκὸς
[3, 2]	τις ἢ καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος	ἢ	ἵππον ἢ ἄνθρωπον, ἢ ἀκροώμενος
[3, 7]	ὁ δὲ πάντα πρὸς ἄλλον	ἢ	καὶ πάντων ἐλάττων ἄρεσκος, ὁ
[3, 2]	ἀναισθήτως διακείμενα, (οἷον περὶ εὐαρμοστίαν	ἢ	κάλλος. Οὐθὲν γάρ, ὅ τι
[3, 2]	μὴ πάσχειν. Εἰ γοῦν τις	ἢ	καλὸν ἀνδριάντα θεώμενος ἢ ἵππον
[3, 2]	οὐ γὰρ ἐλλείπουσι τῷ χαίρειν	ἢ	λυπεῖσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον ὑπερβάλλουσιν&#-247; (Ἐπεὶ
[3, 2]	τῶν καλῶν ἄνευ ἐπιθυμίας ἀφροδισίων,	ἢ	λύπην τῶν αἰσχρῶν, καὶ περὶ
[3, 2]	αὑτάς, αἷς ἢ ἐλπίζοντες χαίρομεν	ἢ	μεμνημένοι, οἷον ὄψων καὶ ποτῶν
[3, 2]	ἀκόλαστος οὐδεὶς λέγεται τῷ πάσχειν	ἢ	μὴ πάσχειν. Εἰ γοῦν τις
[3, 1]	τοῦτο δ᾽ εἶναι ἐν τῷ	ἢ	μηθὲν ἢ ὀλίγα φοβεῖσθαι, καὶ
[3, 1]	ἢ τοιαύτην οἵαν οἱ ζηλοῦντες	ἢ	οἱ αἰσχυνόμενοι. Ἀλλ᾽ ἐπὶ μόναις
[3, 1]	πλὴν θᾶττόν τε καὶ μᾶλλον	ἢ	οἱ πολλοί, καὶ ἔτι ὑφ᾽
[3, 7]	διαφέρει τῷ ὃ μὲν μηθὲν	ἢ	ὀλίγα καὶ χαλεπῶς προσίεσθαι, ὃ
[3, 1]	εἶναι ἐν τῷ ἢ μηθὲν	ἢ	ὀλίγα φοβεῖσθαι, καὶ ἠρέμα καὶ
[3, 1]	πολλοὶ πάσχουσιν, ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖς	ἢ	ὅλως ἢ ἠρέμα. Ἀπορεῖται δ᾽
[3, 2]	οὐδὲ σώφρονες. Ἀναίσθητος μὲν οὖν,	ἢ	ὅπως δεῖ ὀνομάζειν, ὁ οὕτως
[3, 2]	τὰς δι᾽ ὄψεως ἢ ἀκοῆς	ἢ	ὀσφρήσεως ἡδονὰς οὐθεὶς λέγεται ἀκόλαστος,
[3, 1]	ταχύ, ὃ δὲ τὸ ἐναντίον	ἢ	οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ
[3, 1]	οὐ φοβερὰ ἀλλ᾽ ἢ ἠρέμα	ἢ	οὐδαμῶς. Ἔστι μέντοι φοβερὰ (ταῦτα·
[3, 2]	ταύταις χαίρομεν, (τὴν τοῦ φαγεῖν	ἢ	πιεῖν&#-247; καθ᾽ αὑτὰς δὲ οἷον
[3, 5]	μεγαλόψυχος, τί δοκεῖ ἑνὶ σπουδαίῳ	ἢ	πολλοῖς τοῖς τυγχάνουσιν, ὥσπερ Ἀντιφῶν
[3, 1]	(πρῶτον πότερον τὰ ἑαυτῷ φοβερὰ	ἢ	τὰ ἑτέρῳ; εἰ μὲν δὴ
[3, 2]	αὐτῇ τῇ θεωρίᾳ τῶν καλῶν	ἢ	τῇ ἀκροάσει τῶν εὐαρμόστων, εἰ
[3, 7]	Ὁ δ᾽ ὅρος οὗτος βελτίων	ἢ	τὸ μὴ> λυπηρὸν εἶναι τὸ
[3, 1]	λύπην ἣν οἱ φθονοῦντες λυποῦνται,	ἢ	τοιαύτην οἵαν οἱ ζηλοῦντες ἢ
[3, 6]	καὶ αὐτῷ, εἴπερ ἐπὶ τοσοῦτον	ἢ	τοιοῦτον, οἷον τὴν θεωρίαν οὐκ
[3, 2]	(ἡ δ᾽ ἔλλειψις ἤτοι ἀνώνυμος	ἢ	τοῖς εἰρημένοις ὀνόμασι προσαγορευομένη. Ἀκριβέστερον
[3, 5]	τῷ ὑπὸ πολλῶν τῶν τυχόντων	ἢ	τῷ ὑπὸ τῶν ἀξίων λόγου,
[3, 1]	καὶ τοσαῦτα τῷ μεγέθει ὄντα	ἢ	φαινόμενα ὥστ᾽ εἶναι σύμμετρα πρὸς
[3, 1]	ἡδονὴν ὑπομένει τις τὸν θάνατον	ἢ	φυγὴν μειζόνων λυπῶν, οὐδεὶς δικαίως
[3, 1]	ὑπομένουσιν. Αὐτὸ γὰρ τοὐναντίον ἔχει	ἢ	ὡς ᾤετο Σωκράτης, ἐπιστήμην οἰόμενος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/11/2009