Livre, chapitres |
[3, 3] |
καὶ
οὐκ
ἄνευ
αἰσθήσεως
γίνεσθαι
|
ἀλλ' |
αἰσθανομένοις
καὶ
ὧν
αἴσθησις
ἔστιν, |
[3, 9] |
πράττουσιν
ὧν
ἔχουσι
τὴν
ὄρεξιν,
|
ἀλλ' |
ἀκολουθοῦσι
τῷ
νῷ.
~Φαίνεται
δέ |
[3, 2] |
δὲ
τῶν
ἑτέρων
οὐ
συμβαίνει.
|
Ἀλλ' |
ἐκεῖνοι
ἁπλῶς
ἔλεγον
περὶ
τῶν |
[3, 3] |
ἄλλου
τινὸς
ἔσται
ἡ
δόξα,
|
ἀλλ' |
ἐκείνου,
εἴπερ
ἔστιν,
οὗ
καὶ |
[3, 4] |
ἐστι
τὰ
νοητὰ
ὁ
νοῦς,
|
ἀλλ' |
ἐντελεχείᾳ
οὐδέν,
πρὶν
ἂν
νοῇ· |
[3, 2] |
τοῦ
αἰσθητικοῦ
ἐν
τῷ
αἰσθητικῷ.
|
Ἀλλ' |
ἐπ'
ἐνίων
μὲν
ὠνόμασται,
οἷον |
[3, 3] |
οὔτ'
ἐκ
τούτων
ἡ
φαντασία.
|
Ἀλλ' |
ἐπειδὴ
ἔστι
κινηθέντος
τουδὶ
κινεῖσθαι |
[3, 9] |
μὴ
ὀρεγόμενον
ἢ
φεῦγον
κινεῖται
|
ἀλλ' |
ἢ
βίᾳ·
ἔτι
κἂν
τὰ |
[3, 6] |
γὰρ
ἔστιν,
ἂν
μὴ
διαιρεθῇ,
|
ἀλλ' |
ἢ
δυνάμει.
Χωρὶς
δ'
ἑκάτερον |
[3, 1] |
Εἰ
δὲ
μή,
οὐδαμῶς
ἂν
|
ἀλλ' |
ἢ
κατὰ
συμβεβηκὸς
ᾐσθανόμεθα
(οἷον |
[3, 1] |
ἰδία·
οὐδαμῶς
γὰρ
ἂν
ᾐσθανόμεθα
|
ἀλλ' |
ἢ
οὕτως
ὥσπερ
εἴρηται
{τὸν |
[3, 4] |
μηδ'
αὐτοῦ
εἶναι
φύσιν
μηδεμίαν
|
ἀλλ' |
ἢ
ταύτην,
ὅτι
δυνατός.
Ὁ |
[3, 2] |
αἰσθάνεσθαι
ὅτι
ὁρᾷ,
ἢ
ἑτέρᾳ.
|
Ἀλλ' |
ἡ
αὐτὴ
ἔσται
τῆς
ὄψεως |
[3, 11] |
οὐχ
ἡ
καθόλου,
ἢ
ἄμφω,
|
ἀλλ' |
ἡ
μὲν
ἠρεμοῦσα
μᾶλλον,
ἡ |
[3, 4] |
εἰδῶν,
πλὴν
ὅτι
οὔτε
ὅλη
|
ἀλλ' |
ἡ
νοητική,
οὔτε
ἐντελεχείᾳ
ἀλλὰ |
[3, 6] |
νοεῖ
καὶ
ἐν
ᾧ
χρόνῳ,
|
ἀλλ' |
ᾗ
ἐκεῖνα>
ἀδιαίρετα·
ἔνεστι
γὰρ |
[3, 1] |
αἱ
αἰσθήσεις,
οὐχ
ᾗ
αὐταί,
|
ἀλλ' |
ᾗ
μία,
ὅταν
ἅμα
γένηται |
[3, 6] |
γὰρ
κἀν
τούτοις
τι
ἀδιαίρετον,
|
ἀλλ' |
ἴσως
οὐ
χωριστόν,
ὃ
ποιεῖ |
[3, 4] |
ὀσμῶν
οὔτε
ὁρᾶν
οὔτε
ὀσμᾶσθαι·
|
ἀλλ' |
ὁ
νοῦς
ὅταν
τι
νοήσῃ |
[3, 6] |
ὁ
δὲ
νοῦς
οὐ
πᾶς,
|
ἀλλ' |
ὁ
τοῦ
τί
ἐστι
κατὰ |
[3, 2] |
κατὰ
δύναμιν
λεγόμενα
οὐκ
ἀνάγκη·
|
ἀλλ' |
οἱ
πρότερον
φυσιολόγοι
τοῦτο
οὐ |
[3, 1] |
υἱὸν
οὐχ
ὅτι
Κλέωνος
υἱός,
|
ἀλλ' |
ὅτι
λευκός,
τούτῳ
δὲ
συμβέβηκεν |
[3, 1] |
τίνος
ἕνεκα
πλείους
ἔχομεν
αἰσθήσεις,
|
ἀλλ' |
οὐ
μίαν
μόνην.
Ἢ
ὅπως |
[3, 9] |
τοῦ
ποιεῖν
κατὰ
τὴν
ἐπιστήμην,
|
ἀλλ' |
οὐ
τῆς
ἐπιστήμης.
Ἀλλὰ
μὴν |
[3, 9] |
τι
ἢ
διώκοντός
τί
ἐστιν.
|
Ἀλλ' |
οὐδ'
ὅταν
θεωρῇ
τι
τοιοῦτον, |
[3, 3] |
τοῦ
δὲ
ὀλίγοις
τῶν
ζῴων.
|
Ἀλλ' |
οὐδὲ
τὸ
νοεῖν,
ἐν
ᾧ |
[3, 8] |
εἶναι;
ἢ
οὐδὲ
ταῦτα
φαντάσματα,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἄνευ
φαντασμάτων.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[3, 2] |
ἡ
πάθησις
ἐν
τῷ
πάσχοντι
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐν
τῷ
ποιοῦντι,
οὕτω |
[3, 4] |
δὲ
καὶ
ἐφ'
ἑτέρων
πολλῶν,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐπὶ
πάντων·
ἐπ'
ἐνίων |
[3, 6] |
δὲ
καὶ
διαίρεσιν
φάναι
πάντα.
|
Ἀλλ' |
οὖν
ἔστι
γε
οὐ
μόνον |
[3, 2] |
οὐ
μέντοι
ὅτι
νῦν
ἕτερον,
|
ἀλλ' |
οὕτω
λέγει,
καὶ
νῦν
καὶ |
[3, 5] |
ἑνί,
ὅλως
δὲ
οὐδὲ
χρόνῳ,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὁτὲ
μὲν
νοεῖ
ὁτὲ |
[3, 2] |
τὸ
σκότος
καὶ
τὸ
φῶς,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὡσαύτως.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[3, 12] |
ἕως
ἔβαψεν·
λίθος
δὲ
οὐδέν,
|
ἀλλ' |
ὕδωρ
μέχρι
πόρρω·
ὁ
δ' |
[3, 2] |
ἡ
αἴσθησις
καὶ
ἡ
νόησις.
|
Ἀλλ' |
ὥσπερ
ἣν
καλοῦσί
τινες
στιγμήν, |
[3, 6] |
καὶ
οὐ
τὶ
κατά
τινος·
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
τὸ
ὁρᾶν
τοῦ
ἰδίου |
[3, 4] |
σὰρξ
οὐκ
ἄνευ
τῆς
ὕλης,
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
τὸ
σιμόν,
τόδε
ἐν |