HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De l'âme, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


τ  =  10 formes différentes pour 33 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitres
[3, 1]   μὴν οὐδὲ τῶν κοινῶν οἷόν  τ'   εἶναι αἰσθητήριόν τι ἴδιον, ὧν
[3, 1]   ἁφῇ ἡμῖν αἰσθητά ἐστιν) ἀνάγκη  τ'   εἴπερ ἐκλείπει τις αἴσθησις, καὶ
[3, 4]   ἄλλοις νοῦς ὑπάρξει, εἰ μὴ  κατ'   ἄλλο αὐτὸς νοητός, ἓν δέ
[3, 3]   ὅμοιον, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς  κατ'   ἀρχὰς λόγοις διωρίσαμεν (καίτοι ἔδει
[3, 9]   ζῷόν ἐστιν; τὴν μὲν γὰρ  κατ'   αὔξησιν καὶ φθίσιν κίνησιν, ἅπασιν
[3, 3]   ὁμοίας εἶναι ταῖς αἰσθήσεσι, πολλὰ  κατ'   αὐτὰς πράττει τὰ ζῷα, τὰ
[3, 3]   μὴ αἰσθανομένοις ὑπάρχειν, καὶ πολλὰ  κατ'   αὐτὴν καὶ ποιεῖν καὶ πάσχειν
[3, 2]   τὸ δυνάμενον ψοφεῖν, τότε  κατ'   ἐνέργειαν ἀκοὴ ἅμα γίνεται καὶ
[3, 3]   κίνησις ὑπὸ τῆς αἰσθήσεως τῆς  κατ'   ἐνέργειαν γιγνομένη. Ἐπεὶ δ'
[3, 2]   ψόφον καὶ τὴν ἀκοὴν τὴν  κατ'   ἐνέργειαν ἐν τῷ κατὰ δύναμιν
[3, 2]   μὲν κατὰ δύναμιν τῶν δὲ  κατ'   ἐνέργειαν, ἐπὶ τούτων μὲν συμβαίνει
[3, 7]   ~Τὸ δ' αὐτό ἐστιν  κατ'   ἐνέργειαν ἐπιστήμη τῷ πράγματι.
[3, 5]   {Τὸ δ' αὐτό ἐστιν  κατ'   ἐνέργειαν ἐπιστήμη τῷ πράγματι·
[3, 2]   ἐνέργειαν καὶ ἀκοὴ  κατ'   ἐνέργειαν· ἔστι γὰρ ἀκοὴν ἔχοντα
[3, 2]   δ' οἷον ψόφος  κατ'   ἐνέργειαν καὶ ἀκοὴ
[3, 7]   καὶ ὄρεξις ταὐτό,  κατ'   ἐνέργειαν, καὶ οὐχ ἕτερον τὸ
[3, 7]   δὲ νοῦς ἐστιν,  κατ'   ἐνέργειαν, τὰ πράγματα. Ἆρα δ'
[3, 4]   ὡς ἐπιστήμων λέγεται  κατ'   ἐνέργειαν (τοῦτο δὲ συμβαίνει ὅταν
[3, 2]   ἀκοὴ ἅμα γίνεται καὶ  κατ'   ἐνέργειαν ψόφος, ὧν εἴπειεν ἄν
[3, 3]   Φανερὸν τοίνυν ὅτι οὐδὲ δόξα  μετ'   αἰσθήσεως, οὐδὲ δι' αἰσθήσεως, οὐδὲ
[3, 1]   ἁφῇ μάλιστα μέμικται ἰδίως, διὸ  λείποιτ'   ἂν μηθὲν εἶναι αἰσθητήριον ἔξω
[3, 1]   καὶ ὕδατι, ἔχει δ' οὕτως  ὥστ'   εἰ μὲν δι' ἑνὸς πλείω
[3, 1]   ὑπὸ τὸ δέρμα ἔχουσα ὀφθαλμούς)  ὥστ'   εἰ μή τι ἕτερον ἔστι
[3, 9]   καὶ ἀκμὴν ἔχει καὶ φθίσιν)  ὥστ'   εἶχεν ἂν καὶ τὰ ὀργανικὰ
[3, 4]   δυνάμει ἕκαστον ἔστι τῶν νοητῶν.  Ὥστ'   ἐκείνοις μὲν οὐχ ὑπάρξει νοῦς
[3, 2]   αὐτή τις ἔσται αὑτῆς·  ὥστ'   ἐπὶ τῆς πρώτης τοῦτο ποιητέον.
[3, 2]   ἅμα λευκὸν καὶ μέλαν εἶναι,  ὥστ'   οὐδὲ τὰ εἴδη πάσχειν αὐτῶν,
[3, 11]   ὥσπερ καὶ κινεῖται ἀορίστως, καὶ  ταῦτ'   ἔνεστι μέν, ἀορίστως δ' ἔνεστιν.
[3, 7]   τὸ ὀρεκτικὸν καὶ τὸ φευκτικόν,  οὔτ'   ἀλλήλων οὔτε τοῦ αἰσθητικοῦ· ἀλλὰ
[3, 3]   ὅτε λάθοι μεταπεσὸν τὸ πρᾶγμα.  Οὔτ'   ἄρα ἕν τι τούτων ἐστὶν
[3, 12]   ὀσμὴ οὐ τρέφει, οὐδὲ ποιεῖ  οὔτ'   αὔξησιν οὔτε φθίσιν· ὥστε καὶ
[3, 3]   ἄρα ἕν τι τούτων ἐστὶν  οὔτ'   ἐκ τούτων φαντασία. Ἀλλ'
[3, 10]   κινεῖ μὲν τὸ ὀρεκτόν, ἀλλὰ  τοῦτ'   ἐστὶν τὸ ἀγαθὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/07/2010