Livre, chapitres |
[3, 1] |
μὴν
οὐδὲ
τῶν
κοινῶν
οἷόν
|
τ' |
εἶναι
αἰσθητήριόν
τι
ἴδιον,
ὧν |
[3, 1] |
ἁφῇ
ἡμῖν
αἰσθητά
ἐστιν)
ἀνάγκη
|
τ' |
εἴπερ
ἐκλείπει
τις
αἴσθησις,
καὶ |
[3, 4] |
ἄλλοις
νοῦς
ὑπάρξει,
εἰ
μὴ
|
κατ' |
ἄλλο
αὐτὸς
νοητός,
ἓν
δέ |
[3, 3] |
ὅμοιον,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
κατ' |
ἀρχὰς
λόγοις
διωρίσαμεν
(καίτοι
ἔδει |
[3, 9] |
ζῷόν
ἐστιν;
τὴν
μὲν
γὰρ
|
κατ' |
αὔξησιν
καὶ
φθίσιν
κίνησιν,
ἅπασιν |
[3, 3] |
ὁμοίας
εἶναι
ταῖς
αἰσθήσεσι,
πολλὰ
|
κατ' |
αὐτὰς
πράττει
τὰ
ζῷα,
τὰ |
[3, 3] |
μὴ
αἰσθανομένοις
ὑπάρχειν,
καὶ
πολλὰ
|
κατ' |
αὐτὴν
καὶ
ποιεῖν
καὶ
πάσχειν |
[3, 2] |
τὸ
δυνάμενον
ψοφεῖν,
τότε
ἡ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
ἀκοὴ
ἅμα
γίνεται
καὶ |
[3, 3] |
κίνησις
ὑπὸ
τῆς
αἰσθήσεως
τῆς
|
κατ' |
ἐνέργειαν
γιγνομένη.
Ἐπεὶ
δ'
ἡ |
[3, 2] |
ψόφον
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
τὴν
|
κατ' |
ἐνέργειαν
ἐν
τῷ
κατὰ
δύναμιν |
[3, 2] |
μὲν
κατὰ
δύναμιν
τῶν
δὲ
|
κατ' |
ἐνέργειαν,
ἐπὶ
τούτων
μὲν
συμβαίνει |
[3, 7] |
~Τὸ
δ'
αὐτό
ἐστιν
ἡ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
ἐπιστήμη
τῷ
πράγματι.
Ἡ |
[3, 5] |
{Τὸ
δ'
αὐτό
ἐστιν
ἡ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
ἐπιστήμη
τῷ
πράγματι·
ἡ |
[3, 2] |
ἐνέργειαν
καὶ
ἡ
ἀκοὴ
ἡ
|
κατ' |
ἐνέργειαν·
ἔστι
γὰρ
ἀκοὴν
ἔχοντα |
[3, 2] |
δ'
οἷον
ὁ
ψόφος
ὁ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
καὶ
ἡ
ἀκοὴ
ἡ |
[3, 7] |
καὶ
ἡ
ὄρεξις
ταὐτό,
ἡ
|
κατ' |
ἐνέργειαν,
καὶ
οὐχ
ἕτερον
τὸ |
[3, 7] |
δὲ
ὁ
νοῦς
ἐστιν,
ὁ
|
κατ' |
ἐνέργειαν,
τὰ
πράγματα.
Ἆρα
δ' |
[3, 4] |
ὡς
ὁ
ἐπιστήμων
λέγεται
ὁ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
(τοῦτο
δὲ
συμβαίνει
ὅταν |
[3, 2] |
ἀκοὴ
ἅμα
γίνεται
καὶ
ὁ
|
κατ' |
ἐνέργειαν
ψόφος,
ὧν
εἴπειεν
ἄν |
[3, 3] |
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
οὐδὲ
δόξα
|
μετ' |
αἰσθήσεως,
οὐδὲ
δι'
αἰσθήσεως,
οὐδὲ |
[3, 1] |
ἁφῇ
μάλιστα
μέμικται
ἰδίως,
διὸ
|
λείποιτ' |
ἂν
μηθὲν
εἶναι
αἰσθητήριον
ἔξω |
[3, 1] |
καὶ
ὕδατι,
ἔχει
δ'
οὕτως
|
ὥστ' |
εἰ
μὲν
δι'
ἑνὸς
πλείω |
[3, 1] |
ὑπὸ
τὸ
δέρμα
ἔχουσα
ὀφθαλμούς)
|
ὥστ' |
εἰ
μή
τι
ἕτερον
ἔστι |
[3, 9] |
καὶ
ἀκμὴν
ἔχει
καὶ
φθίσιν)
|
ὥστ' |
εἶχεν
ἂν
καὶ
τὰ
ὀργανικὰ |
[3, 4] |
δυνάμει
ἕκαστον
ἔστι
τῶν
νοητῶν.
|
Ὥστ' |
ἐκείνοις
μὲν
οὐχ
ὑπάρξει
νοῦς |
[3, 2] |
ἢ
αὐτή
τις
ἔσται
αὑτῆς·
|
ὥστ' |
ἐπὶ
τῆς
πρώτης
τοῦτο
ποιητέον. |
[3, 2] |
ἅμα
λευκὸν
καὶ
μέλαν
εἶναι,
|
ὥστ' |
οὐδὲ
τὰ
εἴδη
πάσχειν
αὐτῶν, |
[3, 11] |
ὥσπερ
καὶ
κινεῖται
ἀορίστως,
καὶ
|
ταῦτ' |
ἔνεστι
μέν,
ἀορίστως
δ'
ἔνεστιν. |
[3, 7] |
τὸ
ὀρεκτικὸν
καὶ
τὸ
φευκτικόν,
|
οὔτ' |
ἀλλήλων
οὔτε
τοῦ
αἰσθητικοῦ·
ἀλλὰ |
[3, 3] |
ὅτε
λάθοι
μεταπεσὸν
τὸ
πρᾶγμα.
|
Οὔτ' |
ἄρα
ἕν
τι
τούτων
ἐστὶν |
[3, 12] |
ὀσμὴ
οὐ
τρέφει,
οὐδὲ
ποιεῖ
|
οὔτ' |
αὔξησιν
οὔτε
φθίσιν·
ὥστε
καὶ |
[3, 3] |
ἄρα
ἕν
τι
τούτων
ἐστὶν
|
οὔτ' |
ἐκ
τούτων
ἡ
φαντασία.
Ἀλλ' |
[3, 10] |
κινεῖ
μὲν
τὸ
ὀρεκτόν,
ἀλλὰ
|
τοῦτ' |
ἐστὶν
ἢ
τὸ
ἀγαθὸν
ἢ |