HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Anonyme (fin 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître à Diognète (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

δ = 78 formes différentes pour 140 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[8]   θεόν) οἱ δὲ ὕδωρ, οἱ δ’ ἄλλο τι τῶν στοιχείων τῶν

[2]   τούτοις δουλεύετε; τούτοις προσκυνεῖτε, τέλεον δ’ αὐτοῖς ἐξομοιοῦσθε. διὰ τοῦτο μισεῖτε

[6]   οἱ μισοῦντες οὐκ ἔχουσιν. ~Ἁπλῶς δ’ εἰπεῖν, ὅπερ ἐστὶν σώματι ψυχή,

[2]   ἐστίν, ὅμοιος τῷ πατρουμένῳ, ὁ δ’ ἐστὶ χαλκός, οὐ κρείσσων τῶν

[4]   τοῦ θεοῦ κτισθέντα παραδέχεσθαι, ἃ δ’ ὡς ἄχρηστα καὶ περισσὰ παραιτεῖσθαι

[12]   λέγει· Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ. ὁ γὰρ νομίζων

[2]   αἰσθάνονται, κολάζετε μᾶλλον αὐτούς· εἰ δὲ ἀναισθητοῦσιν, ἐλέγχοντες αἵματι καὶ κνίσαις

[8]   ἡμῶν κὰ ἀφροντιστεῖν ἐδόκει· ἐπεὶ δὲ ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς

[2]   καὶ ὀστρακίνους σέβοντες ἀφυλάκτους, τοὺς δὲ ἀργυρέους καὶ χρυσοῦς ἐγκλείοντες ταῖς

[2]   λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ δὲ αργυροκόπος, ὃ δὲ κεραμεὺς ἔπλασεν;

[2]   ξύλον, ἤδη καὶ σεσηπός, ὁ δὲ ἄργυρος, χρῄζων ἀνθρώπου τοῦ φυλάξαντος,

[6]   ἡ ψυχὴ τῷ σώματι, συνέχει δὲ αὐτὴ τὸ σῶμα· καὶ Χριστιανοὶ

[6]   ὀρατῷ φρουρεῖται τῷ κόσμῳ, ἀόρατος δὲ αὐτῶν ἡ θεοσέβεια μένει. μισεῖ

[3]   οἰομένοις διδόναι παρέχει αὐτός. οἱ δέ γε θυσίας αὐτῷ δι’ αἵματος

[8]   αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε δὲ διὰ πίστεως, ᾗ μόνῃ θεὸν

[11]   ὐπὸ ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς δὲ διηγούμενος, οἳ πιστοὶ λογισθέντες ὑπ’

[3]   δυναμένοις τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν δὲ δοκούντων παρέχειν τῷ μηδενὸς προσδεομένῳ.

[8]   οὔτε εἶδεν οὔτε ἐγνώρισεν, αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε δὲ διὰ

[4]   ἃς μὲν εἰς ἑορτάς, ἃς δὲ εἰς πένθη· τίς ἂν θεοσεβείας

[6]   ἐν κόσμῳ οἰκοῦσιν, οὐκ εἰσὶ δὲ ἐκ τοῦ κόσμου. ἀόρατος ἡ

[6]   τῷ σώματι ψυχή, οὐκ ἔστι δὲ ἐκ τοῦ σώματος· καὶ Χριστιανοὶ

[9]   ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ, δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους δικαιώσυνῃ. ἐλέγξας

[4]   ποιεῖν, πῶς οὐκ ἀσεβές; τὸ δὲ καὶ τὴν μείωσιν τῆς σαρκὸς

[2]   χαλκεύς, ὃ δὲ αργυροκόπος, ὃ δὲ κεραμεὺς ἔπλασεν; οὐ πρὶν ἢ

[2]   γὰρ ἔχει καὶ λογισμόν· ὁ δὲ λίθος ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ γάρ. οὐκ

[12]   ἤτω σοὶ καρδία γνῶσις, ζωὴ δὲ λόγος ἀληθής, χωρούμενος. οὗ ξύλον

[8]   καὶ μόνος ἀγαθός ἐστιν· ἐννοήσας δὲ μεγάλην καὶ ἄφραστον ἔννοιαν οὖν

[12]   μὴ ἀγαπήσας τὸ ζῆν. ὁ δὲ μετὰ φόβου ἐπιγνοὺς καὶ ζωὴν

[10]   τὸν οὕτως προαγαπήσαντά σε; ἀγαπήσας δὲ μιμητὴς ἔσῃ αὐτοῦ τῆς χρηστότητος.

[2]   χρῆσιν ἡμῖν κεχαλκευμένων σκευῶν, ὁ δὲ ξύλον, ἤδη καὶ σεσηπός, ὁ

[9]   κόλασις καὶ θάνατος προσεδοκᾶτο, ἦλθε δὲ ὁ καιρός, ὃν θεὸς πρέθετο

[2]   σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ διεφθαρμένος, ὁ δὲ ὄστρακον, οὐδὲν τοῦ κατεσκευασμένου πρὸς

[8]   πλάνη τῶν γοήτων ἐστίν· ἀνθρώπων δὲ οὐδεὶς οὔτε εἶδεν οὔτε ἐγνώρισεν,

[4]   πῶς οὐ χλεύης ἄξιον; τὸ δὲ παρεδρεύοντας αὐτοὺς ἄστροις καὶ σελήνῃ

[9]   τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ δὲ πεπλήρωτο μὲν ἡ ἡμετέρα ἀδιδία

[3]   καὶ τὸ πλείω λέγειν. ~Ἑξῆς δὲ περὶ τοῦ μὴ κατὰ τὰ

[5]   ἀνθρωπίνου προεστᾶσιν, ὥσπερ ἔνιοι. κατοικοῦντες δὲ πόλεις ἑλληνίδας τε καὶ βαρβάρους,

[2]   φυλάξαντος, ἵνα μὴ κλαπῇ, ὁ δὲ σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ διεφθαρμένος, ὁ

[6]   ἐν φρουρᾷ τῷ κόσμῳ, αὐτοὶ δὲ συνέχουσι τὸν κόσμον. ἀθάνατος ἡ

[4]   ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι· τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον

[2]   καὶ ἄλλα εἰπεῖν ἔχοιμι· εἰ δέ τινι μὴ δοκοίη κἂν ταῦτα

[10]   δώσει τοῖς ἀγαπήσασιν αὐτόν. ἐπιγνοὺς δὲ τίνος οἴει πληρωθήσεσθαι χαρᾶς; ἢ

[3]   καὶ δεσπότην ἀξιοῦσι φρονεῖν· εἰ δὲ τοῖς προειρημένοις ὁμοιοτρόπως τὴν θρησκείαν

[9]   εἰς τὸ τυχεῖν ζωῆς, νῦν δὲ τὸν σωτῆρα δείξας δυνατὸν σώζειν

[8]   αὐτοί, τοῦτο καλοῦσι θεόν) οἱ δὲ ὕδωρ, οἱ δ’ ἄλλο τι

[2]   ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ δὲ αργυροκόπος, ὃ

[2]   ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος,

[2]   περὶ μὲν οὖν τοῦ μὴ δεδουλῶσθαι Χριστιανοὺς τοιούτοις θεοῖς πολλὰ μὲν

[3]   κωφοῖς προσφέροντες οἱ Ἕλληνες ἀφροσύνης δεῖγμα παρέχουσι, ταῦθ’ οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ

[4]   οὐκ ἀφροσύνης πολὺ πλέον ἡγήσαιτο δεῖγμα; τῆς μὲν οὖν κοινῆς εἰκαιότητος

[7]   θεοῦ ταῦτα τῆς παρουσίας αὐτοῦ δείγματα. ~Τίς γὰρ ὅλως ἀνθρώπων ἠπίστατο,

[12]   οὐδὲ πλάνη συγχρωτίζεται· καὶ σωτήριον δείκνυται, καὶ ἀπόστολοι συνετίζονται, καὶ τὸ

[9]   ζωῆς, νῦν δὲ τὸν σωτῆρα δείξας δυνατὸν σώζειν και τὰ ἀδύνατα,

[4]   καὶ τὴν περὶ τὰ σάββατα δεισιδαιμονίαν καὶ τὴν τῆς περιτομῆς ἀλαζονείαν

[1]   θεοὺς λογίζονται οὔτε τὴν Ἰουδαίων δεισιδαιμονίαν φυλάσσουσι, καὶ τίνα τὴν φιλοστοργίαν

[11]   σαφῶς μαθεῖν τὰ διὰ λόγου δειχθέντα φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν ὁ

[3]   ἕνα τῶν πάντων σέβειν καὶ δεσπότην ἀξιοῦσι φρονεῖν· εἰ δὲ τοῖς

[8]   θεὸν ἰδεῖν συγκεχώρηται. ὁ γὰρ δεσπότης καὶ δημιουργὸς τῶν ὅλων θεός,

[2]   μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα. ~Ἄγε δή, καθάρας σεαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν

[1]   ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους, καὶ τί δή ποτε καινὸν τοῦτο γένος ἢ

[9]   γλυκείας ἀνταλλαγῆς, ὢ τῆς ἀνεξιχνιάστου δημιουργίας, ὢ τῶν ἀπροσδοκήτων εὐεργεσιῶν· ἵνα

[7]   ἀλλ’ αὐτὸν τὸν τεχνίτην καὶ δημιουργὸν τῶν ὅλων, ᾧ τοὺς οὐρανοὺς

[8]   συγκεχώρηται. ὁ γὰρ δεσπότης καὶ δημιουργὸς τῶν ὅλων θεός, ὁ ποιήσας

[9]   ἀλλὰ τὸν νῦν τῆς δικαιοσύνης δημιουργῶν, ἵνα ἐν τῷ τότε χρόνῳ

[3]   οἱ δέ γε θυσίας αὐτῷ δι’ αἵματος καὶ κνίσης καὶ ταύταις

[12]   διδάσων ἁγίους ὁ λόγος εὐφαίνεται, δι’ οὗ πατὴρ δοξάζεται· ᾧ ἡ

[11]   ἀεί, ὁ σήμερον υἱὸς λογισθείς, δι’ οὗ πλουτίζεται ἡ ἐκκλησία καὶ

[10]   γὰρ θεὸς τοὺς ἀνθρώπους ἠγάπησε, δι’ οὓς ἐποίησε τὸν κόσμον, οἷς

[11]   λυπῶν ἐπιγνώσῃ, ἃ λόγος ὁμιλεῖ δι’ ὧν βούλεται, ὅτε θέλει. ὅσα

[11]   φανῇ, ὃς ὑπὸ λαοῦ ἀτιμασθείς, διὰ ἀποστόλων κηρυχθείς, ὑπὸ ἐθνῶν ἐπιστεύθη.

[12]   ζωῆς ἐν μέσῳ παραδείσου ἐφύτευσε, διὰ γνώσεως ζωὴν ἐπιδιεκνύς· ᾗ μὴ

[11]   οὐκ ἐπιζητεῖ σαφῶς μαθεῖν τὰ διὰ λόγου δειχθέντα φανερῶς μαθηταῖς, οἷς

[8]   δὲ ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε δὲ διὰ πίστεως, ᾗ μόνῃ θεὸν ἰδεῖν

[8]   ἀφροντιστεῖν ἐδόκει· ἐπεὶ δὲ ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς καὶ ἐφανέρωσε

[4]   σαρκὸς μαρτύριον ἐκλογῆς ἀλαζονεύεσθαι ὡς διὰ τοῦτο ἐξαιρέτως ἠγαπημένους ὑπὸ θεοῦ,

[2]   προσκυνεῖτε, τέλεον δ’ αὐτοῖς ἐξομοιοῦσθε. διὰ τοῦτο μισεῖτε Χριστιανούς, ὅτι τούτους

[11]   πληθύνεται, παρέχουσα νοῦν, φανεροῦσα μυστήρια, διαγγέλουσα καιρούς, χαίρουσα ἐπὶ πιστοῖς, ἐπιζητοῦσι

[5]   ἀκολουθοῦντες ἔν τε ἐσθῆτι καὶ διαίτῃ καὶ τῷ λοιπῳ βίῳ θαυμαστὴν

[5]   γῇ οὔτε φωνῇ οὔτε ἔθεσι διακεκριμένοι τῶν λοιπῶν εἰσιν ἀνθρώπων. οὔτε

[8]   τὰ πάντα καὶ κατὰ τάξιν διακρίνας, οὐ μόνον φιλάνθρπος ἐγένετο, ἀλλὰ

[5]   που πόλεις ἰδίας κατοικοῦσι οὔτε διαλέκτῳ τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον

[3]   τὴν θρησκείαν ροσάγουσιν αὐτῷ ταύτην, διαμαρτάνουσιν. ἃ γὰρ τοῖς ἀναισθήτοις καὶ

[2]   πάντων τῶν προκατεχόντων σου τὴν διάνοιαν λογισμῶν καὶ τὴν ἀπατῶσάν σε

[7]   σελήνης ἀκολουθοῦντα δρόμῳ· ᾧ πάντα διατέτακται καὶ διώρισται καὶ ὑποτέτακται, οὐρανοὶ

[5]   κατὰ σάρκα ζῶσιν. ἐπὶ γῆς διατρίβουσιν, ἀλλ’ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται. πείθονται

[3]   αὐτὸν γεραίρειν, οὐδέν μοι δοκοῦσι διαφέρειν τῶν εἰς τὰ κωφὰ τὴν

[9]   αὐτοῦ, αὐτὸν ἡγεῖσθαι τροφέα, πατέρα, διδάσκαλον, σύμβουλον, ἰατρόν, νοῦν, φῶς, τιμήν,

[11]   ἀλλὰ ἀποστόλων γενόμενος μαθητὴς γίνομαι διδάσκαλος ἐθνῶν· τὰ παραδοθέντα ἀξίως ὑπηρετῶ

[12]   καὶ μετὰ κόσμου ἁρμόζονται, καὶ διδάσων ἁγίους ὁ λόγος εὐφαίνεται, δι’

[11]   ἀληθείας μαθηταῖς. τίς γὰρ ὀρθῶς διδαχθεὶς καὶ λόγῳ προσφιλὴς γενηθεὶς οὐκ

[3]   προσδέοιτο τούτων ὧν τοῖς οἰομένοις διδόναι παρέχει αὐτός. οἱ δέ γε

[7]   ἢ ἄρχοντα ἤ τινα τῶν διεπόντων τὰ ἐπίγεια ἤ τινα τῶν

[8]   οὖν κατεῖχεν ἐν μυστηρίῳ καὶ διετηρει τὴν σοφὴν αὐτοῦ βουλήν, ἀμελεῖν

[2]   ὁ δὲ σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ διεφθαρμένος, ὁ δὲ ὄστρακον, οὐδὲν τοῦ

[11]   ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς δὲ διηγούμενος, οἳ πιστοὶ λογισθέντες ὑπ’ αὐτοῦ

[9]   ἄκακον ὑπὲρ τῶν κακῶν, τὸν δίκαιον ὑπέρ τῶν ἀδίκων, τὸν ἄφθαρτον

[9]   πολλῶν ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ, δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους δικαιώσυνῃ.

[9]   ἡμῶν ἠδυνήθη καλύψαι ἢ ἐκείνου δικαιοσύνη; ἐν τίνι δικαιωθῆναι δυνατὸν τοὺς

[9]   συνευδοκῶν, ἀλλὰ τὸν νῦν τῆς δικαιοσύνης δημιουργῶν, ἵνα ἐν τῷ τότε

[10]   κολάσει. τότε τοὺς ὑπομένοντας ὑπὲρ δικαιοσύνης θαυμάσεις τὸ πῦρ τὸ πρόσκαιρον

[9]   ἵνα ἀνομία μὲν πολλῶν ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ, δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς

[9]   ἢ ἐκείνου δικαιοσύνη; ἐν τίνι δικαιωθῆναι δυνατὸν τοὺς ἀνόμους ἡμᾶς καὶ

[9]   δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους δικαιώσυνῃ. ἐλέγξας οὖν ἐν μὲν τῷ

[12]   γνῶσις ἀσφαλὴς ἄνευ ζωῆς ἀληθοῦς· διὸ πλησίον ἑκάτερον πεφύτευται. ἣν δύναμιν

[1]   ΠΡΟΣ ΔΙΟΓΝΗΤΟΝ. ~Ἐπιστολὴ ὁρῶ, κράτιστε Διόγνητε, ὑπερεσπουδακότα σε τὴν θεοσέβειαν τῶν

[0]   ~ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΔΙΟΓΝΗΤΟΝ. ~Ἐπιστολὴ ὁρῶ, κράτιστε Διόγνητε, ὑπερεσπουδακότα

[7]   τῶν πεπιστευμένων τὰς ἐν οὐρανοῖς διοικήσεις, ἀλλ’ αὐτὸν τὸν τεχνίτην καὶ

[6]   σὰρξ καὶ πολεμεῖ μηδὲν ἀδικουμένη, διότι ταῖς ἡδοναῖς κωλύεται· μισεῖ καὶ

[5]   ἀγαπῶσι πάντας, καὶ ὑπὸ πάντων διώκονται. ἀγνοοῦνται, καὶ τατακρίνονται· θανατοῦνται, καὶ

[5]   ἀλλόφυλοι πολεμοῦνται καὶ ὑπὸ Ἑλλήνων διώκονται· καὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἔχθρας

[7]   δρόμῳ· ᾧ πάντα διατέτακται καὶ διώρισται καὶ ὑποτέτακται, οὐρανοὶ καὶ τὰ

[5]   ταῖς ἀτιμίαις δοξάζονται. βλασφημοῦνται, καὶ δκιαιοῦνται. λοιδοροῦνται, καὶ εὐλογοῦσιν· ὑβρίζονται, καὶ

[1]   τὸ ἀκούειν ἡμῖν χορηγοῦντος, αἰτοῦμαι δοθῆναι ἐμοὶ μὲν εἰπεῖν οὕτως, ὡς

[7]   πλεονάζοντας ἄλλους; ταῦτα ἀνθρώπου οὐ δοκεῖ τὰ ἔργα· ταῦτα δύναμίς ἐστι

[2]   ἔχοιμι· εἰ δέ τινι μὴ δοκοίη κἂν ταῦτα ἱκανά, περισσὸν ἡγοῦμαι

[10]   οὐρανῷ ζῆν ἐπιγνῷς, ὅταν τοῦ δοκοῦντος ἐνθάδε θανάτου καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν

[3]   τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν δὲ δοκούντων παρέχειν τῷ μηδενὸς προσδεομένῳ. ~Ἀλλὰ

[3]   τιμαῖς αὐτὸν γεραίρειν, οὐδέν μοι δοκοῦσι διαφέρειν τῶν εἰς τὰ κωφὰ

[5]   τοῦτ’ αυτοῖς ἐστιν εὑρημένον, οὐδὲ δόματος ἀνθρωπίνου προεστᾶσιν, ὥσπερ ἔνιοι. κατοικοῦντες

[12]   οὗ πατὴρ δοξάζεται· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.

[12]   λόγος εὐφαίνεται, δι’ οὗ πατὴρ δοξάζεται· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς

[5]   ἀτιμοῦνται, καὶ ἐν ταῖς ἀτιμίαις δοξάζονται. βλασφημοῦνται, καὶ δκιαιοῦνται. λοιδοροῦνται, καὶ

[9]   σύμβουλον, ἰατρόν, νοῦν, φῶς, τιμήν, δόξαν, ἰσχύν, ζωήν, περὶ ἐνδύσεως καὶ

[2]   φθειρόμενα; ταῦτα θεοὺς καλεῖτε; τούτοις δουλεύετε; τούτοις προσκυνεῖτε, τέλεον δ’ αὐτοῖς

[7]   ἄστρα τῷ τῆς σελήνης ἀκολουθοῦντα δρόμῳ· ᾧ πάντα διατέτακται καὶ διώρισται

[7]   τὰ μέτρα τῶν τῆς ἡμέρας δρόμων ὁ ἥλιος εἴληφε φυλάσσειν, ᾧ

[8]   τούτων τῶν λόγων ἀποδεκτός ἐστι, δύανιτ’ ἂν καὶ τῶν λοιπῶν κτισμάτων

[9]   τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ

[3]   ἐνδεικνυμένων φιλοτιμίαν· τῶν μὲν μὴ δυναμένοις τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν δὲ

[12]   διὸ πλησίον ἑκάτερον πεφύτευται. ἣν δύναμιν ἐνιδὼν ὁ ἀπόστολος τήν τε

[9]   φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ χρηστότητα καὶ δύναμιν (ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας και

[7]   οὐ δοκεῖ τὰ ἔργα· ταῦτα δύναμίς ἐστι θεοῦ ταῦτα τῆς παρουσίας

[4]   αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ προσδοκήσῃς δύνασθαι παρὰ ἀνθρώπου μαθεῖν. ~Χριστιανοὶ γὰρ

[10]   χρηστότητος. καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ δύναται θέλοντος αὐτοῦ. οὐ γὰρ τὸ

[10]   εὐδαιμονεῖν ἐστιν, οὐδὲ ἐν τούτοις δύναταί τις μιμήσασθαι θεόν, ἀλλὰ ταῦτα

[9]   θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ δὲ πεπλήρωτο μὲν

[9]   νῦν δὲ τὸν σωτῆρα δείξας δυνατὸν σώζειν και τὰ ἀδύνατα, ἐξ

[9]   ἐκείνου δικαιοσύνη; ἐν τίνι δικαιωθῆναι δυνατὸν τοὺς ἀνόμους ἡμᾶς καὶ ἀσεβεῖς

[11]   καιρούς, χαίρουσα ἐπὶ πιστοῖς, ἐπιζητοῦσι δωρουμένη, οἷς ὅρια πίστεως οὐ θραύεται

[10]   ἐν οὐρανῷ βασιλείαν ἐπηγγείλατο, καὶ δώσει τοῖς ἀγαπήσασιν αὐτόν. ἐπιγνοὺς δὲ

Chapitre
[8]	θεόν) οἱ δὲ ὕδωρ, οἱ	δ’	ἄλλο τι τῶν στοιχείων τῶν
[2]	τούτοις δουλεύετε; τούτοις προσκυνεῖτε, τέλεον	δ’	αὐτοῖς ἐξομοιοῦσθε. διὰ τοῦτο μισεῖτε
[6]	οἱ μισοῦντες οὐκ ἔχουσιν. ~Ἁπλῶς	δ’	εἰπεῖν, ὅπερ ἐστὶν σώματι ψυχή,
[2]	ἐστίν, ὅμοιος τῷ πατρουμένῳ, ὁ	δ’	ἐστὶ χαλκός, οὐ κρείσσων τῶν
[4]	τοῦ θεοῦ κτισθέντα παραδέχεσθαι, ἃ	δ’	ὡς ἄχρηστα καὶ περισσὰ παραιτεῖσθαι
[12]	λέγει· Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ	δὲ	ἀγάπη οἰκοδομεῖ. ὁ γὰρ νομίζων
[2]	αἰσθάνονται, κολάζετε μᾶλλον αὐτούς· εἰ	δὲ	ἀναισθητοῦσιν, ἐλέγχοντες αἵματι καὶ κνίσαις
[8]	ἡμῶν κὰ ἀφροντιστεῖν ἐδόκει· ἐπεὶ	δὲ	ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς
[2]	καὶ ὀστρακίνους σέβοντες ἀφυλάκτους, τοὺς	δὲ	ἀργυρέους καὶ χρυσοῦς ἐγκλείοντες ταῖς
[2]	λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ	δὲ	αργυροκόπος, ὃ δὲ κεραμεὺς ἔπλασεν;
[2]	ξύλον, ἤδη καὶ σεσηπός, ὁ	δὲ	ἄργυρος, χρῄζων ἀνθρώπου τοῦ φυλάξαντος,
[6]	ἡ ψυχὴ τῷ σώματι, συνέχει	δὲ	αὐτὴ τὸ σῶμα· καὶ Χριστιανοὶ
[6]	ὀρατῷ φρουρεῖται τῷ κόσμῳ, ἀόρατος	δὲ	αὐτῶν ἡ θεοσέβεια μένει. μισεῖ
[3]	οἰομένοις διδόναι παρέχει αὐτός. οἱ	δέ	γε θυσίας αὐτῷ δι’ αἵματος
[8]	αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε	δὲ	διὰ πίστεως, ᾗ μόνῃ θεὸν
[11]	ὐπὸ ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς	δὲ	διηγούμενος, οἳ πιστοὶ λογισθέντες ὑπ’
[3]	δυναμένοις τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν	δὲ	δοκούντων παρέχειν τῷ μηδενὸς προσδεομένῳ.
[8]	οὔτε εἶδεν οὔτε ἐγνώρισεν, αὐτὸς	δὲ	ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε δὲ διὰ
[4]	ἃς μὲν εἰς ἑορτάς, ἃς	δὲ	εἰς πένθη· τίς ἂν θεοσεβείας
[6]	ἐν κόσμῳ οἰκοῦσιν, οὐκ εἰσὶ	δὲ	ἐκ τοῦ κόσμου. ἀόρατος ἡ
[6]	τῷ σώματι ψυχή, οὐκ ἔστι	δὲ	ἐκ τοῦ σώματος· καὶ Χριστιανοὶ
[9]	ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ, δικαιοσύνη	δὲ	ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους δικαιώσυνῃ. ἐλέγξας
[4]	ποιεῖν, πῶς οὐκ ἀσεβές; τὸ	δὲ	καὶ τὴν μείωσιν τῆς σαρκὸς
[2]	χαλκεύς, ὃ δὲ αργυροκόπος, ὃ	δὲ	κεραμεὺς ἔπλασεν; οὐ πρὶν ἢ
[2]	γὰρ ἔχει καὶ λογισμόν· ὁ	δὲ	λίθος ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ γάρ. οὐκ
[12]	ἤτω σοὶ καρδία γνῶσις, ζωὴ	δὲ	λόγος ἀληθής, χωρούμενος. οὗ ξύλον
[8]	καὶ μόνος ἀγαθός ἐστιν· ἐννοήσας	δὲ	μεγάλην καὶ ἄφραστον ἔννοιαν οὖν
[12]	μὴ ἀγαπήσας τὸ ζῆν. ὁ	δὲ	μετὰ φόβου ἐπιγνοὺς καὶ ζωὴν
[10]	τὸν οὕτως προαγαπήσαντά σε; ἀγαπήσας	δὲ	μιμητὴς ἔσῃ αὐτοῦ τῆς χρηστότητος.
[2]	χρῆσιν ἡμῖν κεχαλκευμένων σκευῶν, ὁ	δὲ	ξύλον, ἤδη καὶ σεσηπός, ὁ
[9]	κόλασις καὶ θάνατος προσεδοκᾶτο, ἦλθε	δὲ	ὁ καιρός, ὃν θεὸς πρέθετο
[2]	σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ διεφθαρμένος, ὁ	δὲ	ὄστρακον, οὐδὲν τοῦ κατεσκευασμένου πρὸς
[8]	πλάνη τῶν γοήτων ἐστίν· ἀνθρώπων	δὲ	οὐδεὶς οὔτε εἶδεν οὔτε ἐγνώρισεν,
[4]	πῶς οὐ χλεύης ἄξιον; τὸ	δὲ	παρεδρεύοντας αὐτοὺς ἄστροις καὶ σελήνῃ
[9]	τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ	δὲ	πεπλήρωτο μὲν ἡ ἡμετέρα ἀδιδία
[3]	καὶ τὸ πλείω λέγειν. ~Ἑξῆς	δὲ	περὶ τοῦ μὴ κατὰ τὰ
[5]	ἀνθρωπίνου προεστᾶσιν, ὥσπερ ἔνιοι. κατοικοῦντες	δὲ	πόλεις ἑλληνίδας τε καὶ βαρβάρους,
[2]	φυλάξαντος, ἵνα μὴ κλαπῇ, ὁ	δὲ	σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ διεφθαρμένος, ὁ
[6]	ἐν φρουρᾷ τῷ κόσμῳ, αὐτοὶ	δὲ	συνέχουσι τὸν κόσμον. ἀθάνατος ἡ
[4]	ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι· τὸ	δὲ	τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον
[2]	καὶ ἄλλα εἰπεῖν ἔχοιμι· εἰ	δέ	τινι μὴ δοκοίη κἂν ταῦτα
[10]	δώσει τοῖς ἀγαπήσασιν αὐτόν. ἐπιγνοὺς	δὲ	τίνος οἴει πληρωθήσεσθαι χαρᾶς; ἢ
[3]	καὶ δεσπότην ἀξιοῦσι φρονεῖν· εἰ	δὲ	τοῖς προειρημένοις ὁμοιοτρόπως τὴν θρησκείαν
[9]	εἰς τὸ τυχεῖν ζωῆς, νῦν	δὲ	τὸν σωτῆρα δείξας δυνατὸν σώζειν
[8]	αὐτοί, τοῦτο καλοῦσι θεόν) οἱ	δὲ	ὕδωρ, οἱ δ’ ἄλλο τι
[2]	ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ	δὲ	χαλκεύς, ὃ δὲ αργυροκόπος, ὃ
[2]	ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ	δὲ	χαλκεύς, ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος,
[2]	περὶ μὲν οὖν τοῦ μὴ	δεδουλῶσθαι	Χριστιανοὺς τοιούτοις θεοῖς πολλὰ μὲν
[3]	κωφοῖς προσφέροντες οἱ Ἕλληνες ἀφροσύνης	δεῖγμα	παρέχουσι, ταῦθ’ οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ
[4]	οὐκ ἀφροσύνης πολὺ πλέον ἡγήσαιτο	δεῖγμα;	τῆς μὲν οὖν κοινῆς εἰκαιότητος
[7]	θεοῦ ταῦτα τῆς παρουσίας αὐτοῦ	δείγματα.	~Τίς γὰρ ὅλως ἀνθρώπων ἠπίστατο,
[12]	οὐδὲ πλάνη συγχρωτίζεται· καὶ σωτήριον	δείκνυται,	καὶ ἀπόστολοι συνετίζονται, καὶ τὸ
[9]	ζωῆς, νῦν δὲ τὸν σωτῆρα	δείξας	δυνατὸν σώζειν και τὰ ἀδύνατα,
[4]	καὶ τὴν περὶ τὰ σάββατα	δεισιδαιμονίαν	καὶ τὴν τῆς περιτομῆς ἀλαζονείαν
[1]	θεοὺς λογίζονται οὔτε τὴν Ἰουδαίων	δεισιδαιμονίαν	φυλάσσουσι, καὶ τίνα τὴν φιλοστοργίαν
[11]	σαφῶς μαθεῖν τὰ διὰ λόγου	δειχθέντα	φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν ὁ
[3]	ἕνα τῶν πάντων σέβειν καὶ	δεσπότην	ἀξιοῦσι φρονεῖν· εἰ δὲ τοῖς
[8]	θεὸν ἰδεῖν συγκεχώρηται. ὁ γὰρ	δεσπότης	καὶ δημιουργὸς τῶν ὅλων θεός,
[2]	μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα. ~Ἄγε	δή,	καθάρας σεαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν
[1]	ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους, καὶ τί	δή	ποτε καινὸν τοῦτο γένος ἢ
[9]	γλυκείας ἀνταλλαγῆς, ὢ τῆς ἀνεξιχνιάστου	δημιουργίας,	ὢ τῶν ἀπροσδοκήτων εὐεργεσιῶν· ἵνα
[7]	ἀλλ’ αὐτὸν τὸν τεχνίτην καὶ	δημιουργὸν	τῶν ὅλων, ᾧ τοὺς οὐρανοὺς
[8]	συγκεχώρηται. ὁ γὰρ δεσπότης καὶ	δημιουργὸς	τῶν ὅλων θεός, ὁ ποιήσας
[9]	ἀλλὰ τὸν νῦν τῆς δικαιοσύνης	δημιουργῶν,	ἵνα ἐν τῷ τότε χρόνῳ
[3]	οἱ δέ γε θυσίας αὐτῷ	δι’	αἵματος καὶ κνίσης καὶ ταύταις
[12]	διδάσων ἁγίους ὁ λόγος εὐφαίνεται,	δι’	οὗ πατὴρ δοξάζεται· ᾧ ἡ
[11]	ἀεί, ὁ σήμερον υἱὸς λογισθείς,	δι’	οὗ πλουτίζεται ἡ ἐκκλησία καὶ
[10]	γὰρ θεὸς τοὺς ἀνθρώπους ἠγάπησε,	δι’	οὓς ἐποίησε τὸν κόσμον, οἷς
[11]	λυπῶν ἐπιγνώσῃ, ἃ λόγος ὁμιλεῖ	δι’	ὧν βούλεται, ὅτε θέλει. ὅσα
[11]	φανῇ, ὃς ὑπὸ λαοῦ ἀτιμασθείς,	διὰ	ἀποστόλων κηρυχθείς, ὑπὸ ἐθνῶν ἐπιστεύθη.
[12]	ζωῆς ἐν μέσῳ παραδείσου ἐφύτευσε,	διὰ	γνώσεως ζωὴν ἐπιδιεκνύς· ᾗ μὴ
[11]	οὐκ ἐπιζητεῖ σαφῶς μαθεῖν τὰ	διὰ	λόγου δειχθέντα φανερῶς μαθηταῖς, οἷς
[8]	δὲ ἑαυτὸν ἐπέδειξεν. ἐπέδειξε δὲ	διὰ	πίστεως, ᾗ μόνῃ θεὸν ἰδεῖν
[8]	ἀφροντιστεῖν ἐδόκει· ἐπεὶ δὲ ἀπεκάλυψε	διὰ	τοῦ ἀγαπητοῦ παιδὸς καὶ ἐφανέρωσε
[4]	σαρκὸς μαρτύριον ἐκλογῆς ἀλαζονεύεσθαι ὡς	διὰ	τοῦτο ἐξαιρέτως ἠγαπημένους ὑπὸ θεοῦ,
[2]	προσκυνεῖτε, τέλεον δ’ αὐτοῖς ἐξομοιοῦσθε.	διὰ	τοῦτο μισεῖτε Χριστιανούς, ὅτι τούτους
[11]	πληθύνεται, παρέχουσα νοῦν, φανεροῦσα μυστήρια,	διαγγέλουσα	καιρούς, χαίρουσα ἐπὶ πιστοῖς, ἐπιζητοῦσι
[5]	ἀκολουθοῦντες ἔν τε ἐσθῆτι καὶ	διαίτῃ	καὶ τῷ λοιπῳ βίῳ θαυμαστὴν
[5]	γῇ οὔτε φωνῇ οὔτε ἔθεσι	διακεκριμένοι	τῶν λοιπῶν εἰσιν ἀνθρώπων. οὔτε
[8]	τὰ πάντα καὶ κατὰ τάξιν	διακρίνας,	οὐ μόνον φιλάνθρπος ἐγένετο, ἀλλὰ
[5]	που πόλεις ἰδίας κατοικοῦσι οὔτε	διαλέκτῳ	τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον
[3]	τὴν θρησκείαν ροσάγουσιν αὐτῷ ταύτην,	διαμαρτάνουσιν.	ἃ γὰρ τοῖς ἀναισθήτοις καὶ
[2]	πάντων τῶν προκατεχόντων σου τὴν	διάνοιαν	λογισμῶν καὶ τὴν ἀπατῶσάν σε
[7]	σελήνης ἀκολουθοῦντα δρόμῳ· ᾧ πάντα	διατέτακται	καὶ διώρισται καὶ ὑποτέτακται, οὐρανοὶ
[5]	κατὰ σάρκα ζῶσιν. ἐπὶ γῆς	διατρίβουσιν,	ἀλλ’ ἐν οὐρανῷ πολιτεύονται. πείθονται
[3]	αὐτὸν γεραίρειν, οὐδέν μοι δοκοῦσι	διαφέρειν	τῶν εἰς τὰ κωφὰ τὴν
[9]	αὐτοῦ, αὐτὸν ἡγεῖσθαι τροφέα, πατέρα,	διδάσκαλον,	σύμβουλον, ἰατρόν, νοῦν, φῶς, τιμήν,
[11]	ἀλλὰ ἀποστόλων γενόμενος μαθητὴς γίνομαι	διδάσκαλος	ἐθνῶν· τὰ παραδοθέντα ἀξίως ὑπηρετῶ
[12]	καὶ μετὰ κόσμου ἁρμόζονται, καὶ	διδάσων	ἁγίους ὁ λόγος εὐφαίνεται, δι’
[11]	ἀληθείας μαθηταῖς. τίς γὰρ ὀρθῶς	διδαχθεὶς	καὶ λόγῳ προσφιλὴς γενηθεὶς οὐκ
[3]	προσδέοιτο τούτων ὧν τοῖς οἰομένοις	διδόναι	παρέχει αὐτός. οἱ δέ γε
[7]	ἢ ἄρχοντα ἤ τινα τῶν	διεπόντων	τὰ ἐπίγεια ἤ τινα τῶν
[8]	οὖν κατεῖχεν ἐν μυστηρίῳ καὶ	διετηρει	τὴν σοφὴν αὐτοῦ βουλήν, ἀμελεῖν
[2]	ὁ δὲ σίδηρος, ὑπὸ ἰοῦ	διεφθαρμένος,	ὁ δὲ ὄστρακον, οὐδὲν τοῦ
[11]	ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς δὲ	διηγούμενος,	οἳ πιστοὶ λογισθέντες ὑπ’ αὐτοῦ
[9]	ἄκακον ὑπὲρ τῶν κακῶν, τὸν	δίκαιον	ὑπέρ τῶν ἀδίκων, τὸν ἄφθαρτον
[9]	πολλῶν ἐν δικαίῳ ἑνὶ κρυβῇ,	δικαιοσύνη	δὲ ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους δικαιώσυνῃ.
[9]	ἡμῶν ἠδυνήθη καλύψαι ἢ ἐκείνου	δικαιοσύνη;	ἐν τίνι δικαιωθῆναι δυνατὸν τοὺς
[9]	συνευδοκῶν, ἀλλὰ τὸν νῦν τῆς	δικαιοσύνης	δημιουργῶν, ἵνα ἐν τῷ τότε
[10]	κολάσει. τότε τοὺς ὑπομένοντας ὑπὲρ	δικαιοσύνης	θαυμάσεις τὸ πῦρ τὸ πρόσκαιρον
[9]	ἵνα ἀνομία μὲν πολλῶν ἐν	δικαίῳ	ἑνὶ κρυβῇ, δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς
[9]	ἢ ἐκείνου δικαιοσύνη; ἐν τίνι	δικαιωθῆναι	δυνατὸν τοὺς ἀνόμους ἡμᾶς καὶ
[9]	δικαιοσύνη δὲ ἑνὸς πολλοὺς ἀνόμους	δικαιώσυνῃ.	ἐλέγξας οὖν ἐν μὲν τῷ
[12]	γνῶσις ἀσφαλὴς ἄνευ ζωῆς ἀληθοῦς·	διὸ	πλησίον ἑκάτερον πεφύτευται. ἣν δύναμιν
[1]	ΠΡΟΣ ΔΙΟΓΝΗΤΟΝ. ~Ἐπιστολὴ ὁρῶ, κράτιστε	Διόγνητε,	ὑπερεσπουδακότα σε τὴν θεοσέβειαν τῶν
[0]	~ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ	ΔΙΟΓΝΗΤΟΝ.	~Ἐπιστολὴ ὁρῶ, κράτιστε Διόγνητε, ὑπερεσπουδακότα
[7]	τῶν πεπιστευμένων τὰς ἐν οὐρανοῖς	διοικήσεις,	ἀλλ’ αὐτὸν τὸν τεχνίτην καὶ
[6]	σὰρξ καὶ πολεμεῖ μηδὲν ἀδικουμένη,	διότι	ταῖς ἡδοναῖς κωλύεται· μισεῖ καὶ
[5]	ἀγαπῶσι πάντας, καὶ ὑπὸ πάντων	διώκονται.	ἀγνοοῦνται, καὶ τατακρίνονται· θανατοῦνται, καὶ
[5]	ἀλλόφυλοι πολεμοῦνται καὶ ὑπὸ Ἑλλήνων	διώκονται·	καὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἔχθρας
[7]	δρόμῳ· ᾧ πάντα διατέτακται καὶ	διώρισται	καὶ ὑποτέτακται, οὐρανοὶ καὶ τὰ
[5]	ταῖς ἀτιμίαις δοξάζονται. βλασφημοῦνται, καὶ	δκιαιοῦνται.	λοιδοροῦνται, καὶ εὐλογοῦσιν· ὑβρίζονται, καὶ
[1]	τὸ ἀκούειν ἡμῖν χορηγοῦντος, αἰτοῦμαι	δοθῆναι	ἐμοὶ μὲν εἰπεῖν οὕτως, ὡς
[7]	πλεονάζοντας ἄλλους; ταῦτα ἀνθρώπου οὐ	δοκεῖ	τὰ ἔργα· ταῦτα δύναμίς ἐστι
[2]	ἔχοιμι· εἰ δέ τινι μὴ	δοκοίη	κἂν ταῦτα ἱκανά, περισσὸν ἡγοῦμαι
[10]	οὐρανῷ ζῆν ἐπιγνῷς, ὅταν τοῦ	δοκοῦντος	ἐνθάδε θανάτου καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν
[3]	τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν δὲ	δοκούντων	παρέχειν τῷ μηδενὸς προσδεομένῳ. ~Ἀλλὰ
[3]	τιμαῖς αὐτὸν γεραίρειν, οὐδέν μοι	δοκοῦσι	διαφέρειν τῶν εἰς τὰ κωφὰ
[5]	τοῦτ’ αυτοῖς ἐστιν εὑρημένον, οὐδὲ	δόματος	ἀνθρωπίνου προεστᾶσιν, ὥσπερ ἔνιοι. κατοικοῦντες
[12]	οὗ πατὴρ δοξάζεται· ᾧ ἡ	δόξα	εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν.
[12]	λόγος εὐφαίνεται, δι’ οὗ πατὴρ	δοξάζεται·	ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς
[5]	ἀτιμοῦνται, καὶ ἐν ταῖς ἀτιμίαις	δοξάζονται.	βλασφημοῦνται, καὶ δκιαιοῦνται. λοιδοροῦνται, καὶ
[9]	σύμβουλον, ἰατρόν, νοῦν, φῶς, τιμήν,	δόξαν,	ἰσχύν, ζωήν, περὶ ἐνδύσεως καὶ
[2]	φθειρόμενα; ταῦτα θεοὺς καλεῖτε; τούτοις	δουλεύετε;	τούτοις προσκυνεῖτε, τέλεον δ’ αὐτοῖς
[7]	ἄστρα τῷ τῆς σελήνης ἀκολουθοῦντα	δρόμῳ·	ᾧ πάντα διατέτακται καὶ διώρισται
[7]	τὰ μέτρα τῶν τῆς ἡμέρας	δρόμων	ὁ ἥλιος εἴληφε φυλάσσειν, ᾧ
[8]	τούτων τῶν λόγων ἀποδεκτός ἐστι,	δύανιτ’	ἂν καὶ τῶν λοιπῶν κτισμάτων
[9]	τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ τῇ	δυνάμει	τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ
[3]	ἐνδεικνυμένων φιλοτιμίαν· τῶν μὲν μὴ	δυναμένοις	τῆς τιμῆς μεταλαμβάνειν, τῶν δὲ
[12]	διὸ πλησίον ἑκάτερον πεφύτευται. ἣν	δύναμιν	ἐνιδὼν ὁ ἀπόστολος τήν τε
[9]	φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ χρηστότητα καὶ	δύναμιν	(ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας και
[7]	οὐ δοκεῖ τὰ ἔργα· ταῦτα	δύναμίς	ἐστι θεοῦ ταῦτα τῆς παρουσίας
[4]	αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ προσδοκήσῃς	δύνασθαι	παρὰ ἀνθρώπου μαθεῖν. ~Χριστιανοὶ γὰρ
[10]	χρηστότητος. καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ	δύναται	θέλοντος αὐτοῦ. οὐ γὰρ τὸ
[10]	εὐδαιμονεῖν ἐστιν, οὐδὲ ἐν τούτοις	δύναταί	τις μιμήσασθαι θεόν, ἀλλὰ ταῦτα
[9]	θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ	δυνατοὶ	γενηθῶμεν. ἐπεὶ δὲ πεπλήρωτο μὲν
[9]	νῦν δὲ τὸν σωτῆρα δείξας	δυνατὸν	σώζειν και τὰ ἀδύνατα, ἐξ
[9]	ἐκείνου δικαιοσύνη; ἐν τίνι δικαιωθῆναι	δυνατὸν	τοὺς ἀνόμους ἡμᾶς καὶ ἀσεβεῖς
[11]	καιρούς, χαίρουσα ἐπὶ πιστοῖς, ἐπιζητοῦσι	δωρουμένη,	οἷς ὅρια πίστεως οὐ θραύεται
[10]	ἐν οὐρανῷ βασιλείαν ἐπηγγείλατο, καὶ	δώσει	τοῖς ἀγαπήσασιν αὐτόν. ἐπιγνοὺς δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008