HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Anonyme (fin 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître à Diognète (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 39 formes différentes pour 73 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[7]   γῆ καὶ τὰ ἐν τῇ θάλασσα καὶ τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ,

[7]   τοὺς οὐρανοὺς ἔκτισεν, ᾧ τὴν θάλασσαν ἰδίοις ἐνέκλεισεν, οὗ τὰ μυστήρια

[7]   θάλασσα καὶ τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ, πῦρ, ἀήρ, ἄβυσσος, τὰ ἐν

[10]   θανάτου καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν ὄντως θάνατον φοβηθῇς, ὃς φυλάσσεται τοῖς κατακριθησομένοις

[9]   ὁ μισθὸς αὐτῆς κόλασις καὶ θάνατος προσεδοκᾶτο, ἦλθε δὲ ὁ καιρός,

[10]   ἐπιγνῷς, ὅταν τοῦ δοκοῦντος ἐνθάδε θανάτου καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν ὄντως θάνατον

[1]   τε κόσμον ὑπερορῶσι πάντες καὶ θανάτου καταφρονοῦσι καὶ οὔτε τοὺς νομιζομένους

[5]   πάντων διώκονται. ἀγνοοῦνται, καὶ τατακρίνονται· θανατοῦνται, καὶ ζωοποιοῦνται. πτωχεύουσι, καὶ πλουτίζουσι

[10]   τότε τοὺς ὑπομένοντας ὑπὲρ δικαιοσύνης θαυμάσεις τὸ πῦρ τὸ πρόσκαιρον καὶ

[10]   ἀρνήσασθαι θεὸν καὶ ἀγαπήσεις καὶ θαυμάσεις· τότε τῆς ἀπάτης τοῦ κόσμου

[10]   αὐτοῦ τῆς χρηστότητος. καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ δύναται θέλοντος αὐτοῦ. οὐ

[5]   διαίτῃ καὶ τῷ λοιπῳ βίῳ θαυμαστὴν καὶ ὁμολογουμένως παράδοξον ἐνδείκνυνται τὴν

[10]   οὗτος μιμητής ἐστι θεοῦ. τότε θεάσῃ τυγχάνων ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι

[11]   ὁμιλεῖ δι’ ὧν βούλεται, ὅτε θέλει. ὅσα γὰρ θελήματι τοῦ κελεύοντος

[10]   τοὺς κολαζομένους ἐπὶ τῷ μὴ θέλειν ἀρνήσασθαι θεὸν καὶ ἀγαπήσεις καὶ

[11]   βούλεται, ὅτε θέλει. ὅσα γὰρ θελήματι τοῦ κελεύοντος λόγου ἐκινήθημεν ἐξειπεῖν

[10]   καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ δύναται θέλοντος αὐτοῦ. οὐ γὰρ τὸ καταδυναστεύειν

[6]   ἔθετο ὁ θεός, ἣν οὐ θεμιτὸν αὐτοῖς παραιτήσασθαι. ~Οὐ γὰρ ἐπίγειον,

[8]   ἓν ἓν ἕκαστον ὁμοίως ἀπροφαίνεσθαι θεό. ἀλλὰ ταῦτα μὲν τερατεία καὶ

[2]   τοῦ μὴ δεδουλῶσθαι Χριστιανοὺς τοιούτοις θεοῖς πολλὰ μὲν ἂν καὶ ἄλλα

[10]   ἐν τούτοις δύναταί τις μιμήσασθαι θεόν, ἀλλὰ ταῦτα ἐκτὸς τῆς ἐκείνου

[3]   ταύτης τῆς προειρημένης λατρείας, καλῶς θεὸν ἕνα τῶν πάντων σέβειν καὶ

[8]   δὲ διὰ πίστεως, ᾗ μόνῃ θεὸν ἰδεῖν συγκεχώρηται. ὁ γὰρ δεσπότης

[10]   ἐπὶ τῷ μὴ θέλειν ἀρνήσασθαι θεὸν καὶ ἀγαπήσεις καὶ θαυμάσεις· τότε

[8]   μέλλουσι χωρήσειν αὐτοί, τοῦτο καλοῦσι θεόν) οἱ δὲ ὕδωρ, οἱ δ’

[8]   τινες πῦρ ἔφασαν εἶναι τὸν θεὸν (οὖ μέλλουσι χωρήσειν αὐτοί, τοῦτο

[12]   γὰρ ἄσημα τὰ γεγραμμένα, ὡς θεὸς ἀπ’ ἀρχῆς ξύλον γνώσεως καὶ

[7]   παντοκράτωρ καὶ παντοκτίστης καὶ ἀόρατος θεός, αὐτὸς ἀπ’ οὐρανῶν τὴν ἀλήθειαν

[10]   ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις χορηγῶν θεὸς γίνεται τῶν λαμβανόντων, οὗτος μιμητής

[10]   τυγχάνων ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι θεὸς ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια

[6]   τοαύτην αὐτοὺς τάξιν ἔθετο ὁ θεός, ἣν οὐ θεμιτὸν αὐτοῖς παραιτήσασθαι.

[8]   δεσπότης καὶ δημιουργὸς τῶν ὅλων θεός, ὁ ποιήσας τὰ πάντα καὶ

[9]   ἦλθε δὲ ὁ καιρός, ὃν θεὸς πρέθετο λοιπὸν φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ

[8]   ἀνθρώπων ἠπίστατο, τί ποτ’ ἐστὶ θεὸς πρὶν αὐτὸν ἐλθεῖν; ἢ τοῦς

[12]   σπουδῆς εἴσεσθε, ὅσα παρέχει ὁ θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν ὀρθῶς, οἱ γενόμενοι

[10]   μὲν ἐπίνωσιν πατρός ὁ γὰρ θεὸς τοὺς ἀνθρώπους ἠγάπησε, δι’ οὓς

[6]   κόσμῳ, ἀόρατος δὲ αὐτῶν ἡ θεοσέβεια μένει. μισεῖ τὴν ψυχὴν ἡ

[3]   εἰκὸς μᾶλλον ἡγοιντ’ ἂν, οὐ θεοσέβειαν. ὁ γὰρ ποιήσας τὸν οὐρανὸν

[1]   κράτιστε Διόγνητε, ὑπερεσπουδακότα σε τὴν θεοσέβειαν τῶν Χριστιανῶν μαθεῖν καὶ πάνυ

[4]   δὲ εἰς πένθη· τίς ἂν θεοσεβείας καὶ οὐκ ἀφροσύνης πολὺ πλέον

[4]   τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ προσδοκήσῃς δύνασθαι παρὰ

[3]   μὴ κατὰ τὰ αὐτὰ Ἰουδαίοις θεοσεβεῖν αὐτοὺς οἶμαι σε μάλιστα ποθεῖν

[9]   τοῦ θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ δὲ πεπλήρωτο

[4]   ἡμερῶν ποιεῖσθαι καὶ τὰς οἰκονομίας θεοῦ καὶ τὰς τῶν καιρῶν ἀλλαγὰς

[8]   τῶν στοιχείων τῶν ἐκτισμένων ὑπὸ θεοῦ; καίτοί γε, εἴ τις τούτων

[4]   τε γὰρ τῶν ὑπὸ τοῦ θεοῦ κτισθέντα παραδέχεσθαι, ἃ δ’ ὡς

[10]   ἐθέλει, ὃς ἃ παρὰ τοῦ θεοῦ λαβὼν ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις

[10]   ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια θεοῦ λαλεῖν ἄρξῃ, τότε τοὺς κολαζομένους

[9]   ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας και ἀγάπης τοῦ θεοῦ) οὐκ ἐμίσησεν ἡμᾶς οὐδὲ ἀπώσατο

[4]   διὰ τοῦτο ἐξαιρέτως ἠγαπημένους ὑπὸ θεοῦ, πῶς οὐ χλεύης ἄξιον; τὸ

[7]   τὰ ἔργα· ταῦτα δύναμίς ἐστι θεοῦ ταῦτα τῆς παρουσίας αὐτοῦ δείγματα.

[9]   εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ δυνατοὶ

[10]   τῶν λαμβανόντων, οὗτος μιμητής ἐστι θεοῦ. τότε θεάσῃ τυγχάνων ἐπὶ τῆς

[1]   σε ταύτης καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ, τοῦ καὶ τὸ λέγειν καὶ

[9]   ζωῆς νῦν ὑπὸ τῆς τοῦ θεοῦ χρηστότητος ἀξιωθῶμεν, καὶ τὸ καθ’

[9]   ἐν μόνῳ τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ; ὢ τῆς γλυκείας ἀνταλλαγῆς, ὢ

[4]   ὡς ἄχρηστα καὶ περισσὰ παραιτεῖσθαι θεοῦ ὡς κωλύοντος ἐν τῇ τῶν

[2]   σηπόμενα; οὐ πάντα φθειρόμενα; ταῦτα θεοὺς καλεῖτε; τούτοις δουλεύετε; τούτοις προσκυνεῖτε,

[1]   τοὺς νομιζομένους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων θεοὺς λογίζονται οὔτε τὴν Ἰουδαίων δεισιδαιμονίαν

[2]   υγχάνουσιν, οὓς ἐρεῖτε καὶ νομίζετε θεούς. οὐχ ὁ μέν τις λίθος

[2]   Χριστιανούς, ὅτι τούτους οὐχ ἡγοῦνται θεούς; ὑμεῖς γὰρ αἰνεῖν νομίζοντεσ καὶ

[3]   ταῦθ’ οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ τῷ θεῷ λογιζόμενοι παρέχειν μωρίαν εἰκὸς μᾶλλον

[1]   πυνθανόμενον περὶ αὐτῶν, τίνι τε θεῷ πεποιθότες καὶ πῶς θρησκεύοντες αὐτὸν

[12]   αἱρῶν τρυγήσεις ἀεὶ τὰ παρὰ θεῷ ποθούμενα, ὧν ὄφις οὐχ ἅπτεται

[7]   τὴν παρουσίαν ὑπουσίαν ὑποστήσεται; παραβαλλομένους θηρίοις, ἵνα ἀρνήσωνται τὸν κύριον, καὶ

[7]   εὕρημα τοῦτ’ αὐτοῦς παρεδόθη, οὐδὲ θνητὴν ἐπίνοιαν φυλάσσειν οὕτως ἀξιοῦσιν ἐπιμελῶς,

[6]   κόσμον. ἀθάνατος ἡ ψυχὴ ἐν θνητῷ σκηνώματι κατοικεῖ· καὶ Χριστιανοὶ παροικοῦσιν

[9]   ἀδίκων, τὸν ἄφθαρτον ὑπέρ τῶν θνητῶν. τί γὰρ ἄλλο τὰς ἁμαρτίας

[11]   δωρουμένη, οἷς ὅρια πίστεως οὐ θραύεται οὐδὲ ὅρια πατέρων παρορίζεται. εἶτα

[3]   δὲ τοῖς προειρημένοις ὁμοιοτρόπως τὴν θρησκείαν ροσάγουσιν αὐτῷ ταύτην, διαμαρτάνουσιν. ἃ

[2]   ἐλέγχοντες αἵματι καὶ κνίσαις αὐτοὺς θρησκεύετε. ταῦθ’ ὑμῶν τις ὑπομεινάτω, ταῦτα

[1]   τε θεῷ πεποιθότες καὶ πῶς θρησκεύοντες αὐτὸν τόν τε κόσμον ὑπερορῶσι

[3]   παρέχει αὐτός. οἱ δέ γε θυσίας αὐτῷ δι’ αἵματος καὶ κνίσης

Chapitre
[7]	γῆ καὶ τὰ ἐν τῇ	θάλασσα	καὶ τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ,
[7]	τοὺς οὐρανοὺς ἔκτισεν, ᾧ τὴν	θάλασσαν	ἰδίοις ἐνέκλεισεν, οὗ τὰ μυστήρια
[7]	θάλασσα καὶ τὰ ἐν τῇ	θαλάσσῃ,	πῦρ, ἀήρ, ἄβυσσος, τὰ ἐν
[10]	θανάτου καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν ὄντως	θάνατον	φοβηθῇς, ὃς φυλάσσεται τοῖς κατακριθησομένοις
[9]	ὁ μισθὸς αὐτῆς κόλασις καὶ	θάνατος	προσεδοκᾶτο, ἦλθε δὲ ὁ καιρός,
[10]	ἐπιγνῷς, ὅταν τοῦ δοκοῦντος ἐνθάδε	θανάτου	καταφρονήσῃς, ὅταν τὸν ὄντως θάνατον
[1]	τε κόσμον ὑπερορῶσι πάντες καὶ	θανάτου	καταφρονοῦσι καὶ οὔτε τοὺς νομιζομένους
[5]	πάντων διώκονται. ἀγνοοῦνται, καὶ τατακρίνονται·	θανατοῦνται,	καὶ ζωοποιοῦνται. πτωχεύουσι, καὶ πλουτίζουσι
[10]	τότε τοὺς ὑπομένοντας ὑπὲρ δικαιοσύνης	θαυμάσεις	τὸ πῦρ τὸ πρόσκαιρον καὶ
[10]	ἀρνήσασθαι θεὸν καὶ ἀγαπήσεις καὶ	θαυμάσεις·	τότε τῆς ἀπάτης τοῦ κόσμου
[10]	αὐτοῦ τῆς χρηστότητος. καὶ μὴ	θαυμάσῃς,	εἰ δύναται θέλοντος αὐτοῦ. οὐ
[5]	διαίτῃ καὶ τῷ λοιπῳ βίῳ	θαυμαστὴν	καὶ ὁμολογουμένως παράδοξον ἐνδείκνυνται τὴν
[10]	οὗτος μιμητής ἐστι θεοῦ. τότε	θεάσῃ	τυγχάνων ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι
[11]	ὁμιλεῖ δι’ ὧν βούλεται, ὅτε	θέλει.	ὅσα γὰρ θελήματι τοῦ κελεύοντος
[10]	τοὺς κολαζομένους ἐπὶ τῷ μὴ	θέλειν	ἀρνήσασθαι θεὸν καὶ ἀγαπήσεις καὶ
[11]	βούλεται, ὅτε θέλει. ὅσα γὰρ	θελήματι	τοῦ κελεύοντος λόγου ἐκινήθημεν ἐξειπεῖν
[10]	καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ δύναται	θέλοντος	αὐτοῦ. οὐ γὰρ τὸ καταδυναστεύειν
[6]	ἔθετο ὁ θεός, ἣν οὐ	θεμιτὸν	αὐτοῖς παραιτήσασθαι. ~Οὐ γὰρ ἐπίγειον,
[8]	ἓν ἓν ἕκαστον ὁμοίως ἀπροφαίνεσθαι	θεό.	ἀλλὰ ταῦτα μὲν τερατεία καὶ
[2]	τοῦ μὴ δεδουλῶσθαι Χριστιανοὺς τοιούτοις	θεοῖς	πολλὰ μὲν ἂν καὶ ἄλλα
[10]	ἐν τούτοις δύναταί τις μιμήσασθαι	θεόν,	ἀλλὰ ταῦτα ἐκτὸς τῆς ἐκείνου
[3]	ταύτης τῆς προειρημένης λατρείας, καλῶς	θεὸν	ἕνα τῶν πάντων σέβειν καὶ
[8]	δὲ διὰ πίστεως, ᾗ μόνῃ	θεὸν	ἰδεῖν συγκεχώρηται. ὁ γὰρ δεσπότης
[10]	ἐπὶ τῷ μὴ θέλειν ἀρνήσασθαι	θεὸν	καὶ ἀγαπήσεις καὶ θαυμάσεις· τότε
[8]	μέλλουσι χωρήσειν αὐτοί, τοῦτο καλοῦσι	θεόν)	οἱ δὲ ὕδωρ, οἱ δ’
[8]	τινες πῦρ ἔφασαν εἶναι τὸν	θεὸν	(οὖ μέλλουσι χωρήσειν αὐτοί, τοῦτο
[12]	γὰρ ἄσημα τὰ γεγραμμένα, ὡς	θεὸς	ἀπ’ ἀρχῆς ξύλον γνώσεως καὶ
[7]	παντοκράτωρ καὶ παντοκτίστης καὶ ἀόρατος	θεός,	αὐτὸς ἀπ’ οὐρανῶν τὴν ἀλήθειαν
[10]	ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις χορηγῶν	θεὸς	γίνεται τῶν λαμβανόντων, οὗτος μιμητής
[10]	τυγχάνων ἐπὶ τῆς γῆς, ὅτι	θεὸς	ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια
[6]	τοαύτην αὐτοὺς τάξιν ἔθετο ὁ	θεός,	ἣν οὐ θεμιτὸν αὐτοῖς παραιτήσασθαι.
[8]	δεσπότης καὶ δημιουργὸς τῶν ὅλων	θεός,	ὁ ποιήσας τὰ πάντα καὶ
[9]	ἦλθε δὲ ὁ καιρός, ὃν	θεὸς	πρέθετο λοιπὸν φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ
[8]	ἀνθρώπων ἠπίστατο, τί ποτ’ ἐστὶ	θεὸς	πρὶν αὐτὸν ἐλθεῖν; ἢ τοῦς
[12]	σπουδῆς εἴσεσθε, ὅσα παρέχει ὁ	θεὸς	τοῖς ἀγαπῶσιν ὀρθῶς, οἱ γενόμενοι
[10]	μὲν ἐπίνωσιν πατρός ὁ γὰρ	θεὸς	τοὺς ἀνθρώπους ἠγάπησε, δι’ οὓς
[6]	κόσμῳ, ἀόρατος δὲ αὐτῶν ἡ	θεοσέβεια	μένει. μισεῖ τὴν ψυχὴν ἡ
[3]	εἰκὸς μᾶλλον ἡγοιντ’ ἂν, οὐ	θεοσέβειαν.	ὁ γὰρ ποιήσας τὸν οὐρανὸν
[1]	κράτιστε Διόγνητε, ὑπερεσπουδακότα σε τὴν	θεοσέβειαν	τῶν Χριστιανῶν μαθεῖν καὶ πάνυ
[4]	δὲ εἰς πένθη· τίς ἂν	θεοσεβείας	καὶ οὐκ ἀφροσύνης πολὺ πλέον
[4]	τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν	θεοσεβείας	μυστήριον μὴ προσδοκήσῃς δύνασθαι παρὰ
[3]	μὴ κατὰ τὰ αὐτὰ Ἰουδαίοις	θεοσεβεῖν	αὐτοὺς οἶμαι σε μάλιστα ποθεῖν
[9]	τοῦ θεοῦ τῇ δυνάμει τοῦ	θεοῦ	δυνατοὶ γενηθῶμεν. ἐπεὶ δὲ πεπλήρωτο
[4]	ἡμερῶν ποιεῖσθαι καὶ τὰς οἰκονομίας	θεοῦ	καὶ τὰς τῶν καιρῶν ἀλλαγὰς
[8]	τῶν στοιχείων τῶν ἐκτισμένων ὑπὸ	θεοῦ;	καίτοί γε, εἴ τις τούτων
[4]	τε γὰρ τῶν ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	κτισθέντα παραδέχεσθαι, ἃ δ’ ὡς
[10]	ἐθέλει, ὃς ἃ παρὰ τοῦ	θεοῦ	λαβὼν ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις
[10]	ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια	θεοῦ	λαλεῖν ἄρξῃ, τότε τοὺς κολαζομένους
[9]	ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας και ἀγάπης τοῦ	θεοῦ)	οὐκ ἐμίσησεν ἡμᾶς οὐδὲ ἀπώσατο
[4]	διὰ τοῦτο ἐξαιρέτως ἠγαπημένους ὑπὸ	θεοῦ,	πῶς οὐ χλεύης ἄξιον; τὸ
[7]	τὰ ἔργα· ταῦτα δύναμίς ἐστι	θεοῦ	ταῦτα τῆς παρουσίας αὐτοῦ δείγματα.
[9]	εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ	θεοῦ	τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ δυνατοὶ
[10]	τῶν λαμβανόντων, οὗτος μιμητής ἐστι	θεοῦ.	τότε θεάσῃ τυγχάνων ἐπὶ τῆς
[1]	σε ταύτης καὶ παρὰ τοῦ	θεοῦ,	τοῦ καὶ τὸ λέγειν καὶ
[9]	ζωῆς νῦν ὑπὸ τῆς τοῦ	θεοῦ	χρηστότητος ἀξιωθῶμεν, καὶ τὸ καθ’
[9]	ἐν μόνῳ τῷ υἱῷ τοῦ	θεοῦ;	ὢ τῆς γλυκείας ἀνταλλαγῆς, ὢ
[4]	ὡς ἄχρηστα καὶ περισσὰ παραιτεῖσθαι	θεοῦ	ὡς κωλύοντος ἐν τῇ τῶν
[2]	σηπόμενα; οὐ πάντα φθειρόμενα; ταῦτα	θεοὺς	καλεῖτε; τούτοις δουλεύετε; τούτοις προσκυνεῖτε,
[1]	τοὺς νομιζομένους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	θεοὺς	λογίζονται οὔτε τὴν Ἰουδαίων δεισιδαιμονίαν
[2]	υγχάνουσιν, οὓς ἐρεῖτε καὶ νομίζετε	θεούς.	οὐχ ὁ μέν τις λίθος
[2]	Χριστιανούς, ὅτι τούτους οὐχ ἡγοῦνται	θεούς;	ὑμεῖς γὰρ αἰνεῖν νομίζοντεσ καὶ
[3]	ταῦθ’ οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ τῷ	θεῷ	λογιζόμενοι παρέχειν μωρίαν εἰκὸς μᾶλλον
[1]	πυνθανόμενον περὶ αὐτῶν, τίνι τε	θεῷ	πεποιθότες καὶ πῶς θρησκεύοντες αὐτὸν
[12]	αἱρῶν τρυγήσεις ἀεὶ τὰ παρὰ	θεῷ	ποθούμενα, ὧν ὄφις οὐχ ἅπτεται
[7]	τὴν παρουσίαν ὑπουσίαν ὑποστήσεται; παραβαλλομένους	θηρίοις,	ἵνα ἀρνήσωνται τὸν κύριον, καὶ
[7]	εὕρημα τοῦτ’ αὐτοῦς παρεδόθη, οὐδὲ	θνητὴν	ἐπίνοιαν φυλάσσειν οὕτως ἀξιοῦσιν ἐπιμελῶς,
[6]	κόσμον. ἀθάνατος ἡ ψυχὴ ἐν	θνητῷ	σκηνώματι κατοικεῖ· καὶ Χριστιανοὶ παροικοῦσιν
[9]	ἀδίκων, τὸν ἄφθαρτον ὑπέρ τῶν	θνητῶν.	τί γὰρ ἄλλο τὰς ἁμαρτίας
[11]	δωρουμένη, οἷς ὅρια πίστεως οὐ	θραύεται	οὐδὲ ὅρια πατέρων παρορίζεται. εἶτα
[3]	δὲ τοῖς προειρημένοις ὁμοιοτρόπως τὴν	θρησκείαν	ροσάγουσιν αὐτῷ ταύτην, διαμαρτάνουσιν. ἃ
[2]	ἐλέγχοντες αἵματι καὶ κνίσαις αὐτοὺς	θρησκεύετε.	ταῦθ’ ὑμῶν τις ὑπομεινάτω, ταῦτα
[1]	τε θεῷ πεποιθότες καὶ πῶς	θρησκεύοντες	αὐτὸν τόν τε κόσμον ὑπερορῶσι
[3]	παρέχει αὐτός. οἱ δέ γε	θυσίας	αὐτῷ δι’ αἵματος καὶ κνίσης

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008