HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Anonyme (fin 2e s. ? ap. J. Chr.), Épître à Diognète (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

λ = 33 formes différentes pour 45 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[10]   τὴν πίστιν ἐὰν ποθύσῃς, καὶ λάβῃς πρῶτον μὲν ἐπίνωσιν πατρός ὁ

[10]   ὃς ἃ παρὰ τοῦ θεοῦ λαβὼν ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις χορηγῶν

[10]   οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια θεοῦ λαλεῖν ἄρξῃ, τότε τοὺς κολαζομένους ἐπὶ

[11]   ἐφανέρωσεν ὁ λόγος φανείς, παρρησίᾳ λαλῶν, ὐπὸ ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς

[10]   ἐπιδεομένοις χορηγῶν θεὸς γίνεται τῶν λαμβανόντων, οὗτος μιμητής ἐστι θεοῦ. τότε

[11]   ἵνα κόσμῳ φανῇ, ὃς ὑπὸ λαοῦ ἀτιμασθείς, διὰ ἀποστόλων κηρυχθείς, ὑπὸ

[3]   μὲν ἀπέχονται ταύτης τῆς προειρημένης λατρείας, καλῶς θεὸν ἕνα τῶν πάντων

[12]   εἰς ζωὴν ἀσκουμένην γνῶσιν μεμφόμενος λέγει· Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ

[2]   περισσὸν ἡγοῦμαι καὶ τὸ πλείω λέγειν. ~Ἑξῆς δὲ περὶ τοῦ μὴ

[1]   τοῦ θεοῦ, τοῦ καὶ τὸ λέγειν καὶ τὸ ἀκούειν ἡμῖν χορηγοῦντος,

[8]   ἐλθεῖν; ἢ τοῦς κενοὺς καὶ ληρώδεις ἐκείνων λόγους ἀποδέχῃ τῶν ἀξιοπίστων

[2]   χλευάζετε και ὑβρίζετε, τοὺς μὲν λιθίνους καὶ ὀστρακίνους σέβοντες ἀφυλάκτους, τοὺς

[2]   δὲ χαλκεύς, ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ δὲ

[2]   κεχαλκευμένα; οὐχ ὃ μὲν αὐτῶν λιθοξόος, ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ μὲν

[2]   ἔχει καὶ λογισμόν· ὁ δὲ λίθος ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ γάρ. οὐκ οὖν

[2]   θεούς. οὐχ ὁ μέν τις λίθος ἐστίν, ὅμοιος τῷ πατρουμένῳ, ὁ

[3]   οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ τῷ θεῷ λογιζόμενοι παρέχειν μωρίαν εἰκὸς μᾶλλον ἡγοιντ’

[1]   νομιζομένους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων θεοὺς λογίζονται οὔτε τὴν Ἰουδαίων δεισιδαιμονίαν φυλάσσουσι,

[11]   ὁ ἀεί, ὁ σήμερον υἱὸς λογισθείς, δι’ οὗ πλουτίζεται ἡ ἐκκλησία

[11]   μαθηταῖς δὲ διηγούμενος, οἳ πιστοὶ λογισθέντες ὑπ’ αὐτοῦ ἔγνωσαν πατρὸς μυστήρια;

[2]   ἀνέξεται, αἴσθησιν γὰρ ἔχει καὶ λογισμόν· ὁ δὲ λίθος ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ

[2]   τῶν προκατεχόντων σου τὴν διάνοιαν λογισμῶν καὶ τὴν ἀπατῶσάν σε συνήθειαν

[10]   τὰ ἐν τῇ γῇ, οἷς λόγον ἔδωκεν, οἷς νοῦν, οἷς μόνοις

[11]   πατρὸς μυστήρια; οὗ χάριν ἀπέστειλε λόγον, ἵνα κόσμῳ φανῇ, ὃς ὑπὸ

[2]   καινὸς ἄνθρωπος, ὡς ἂν καὶ λόγον καινοῦ, καθάπερ καὶ αὐτὸς ὡμολόγησας,

[7]   οὐρανῶν τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸν λόγον τὸν ἅγιον καὶ ἀπερινόητον ἀνθρώποις

[12]   σοὶ καρδία γνῶσις, ζωὴ δὲ λόγος ἀληθής, χωρούμενος. οὗ ξύλον φέρων

[12]   ἁρμόζονται, καὶ διδάσων ἁγίους ὁ λόγος εὐφαίνεται, δι’ οὗ πατὴρ δοξάζεται·

[11]   χάριν μὴ λυπῶν ἐπιγνώσῃ, ἃ λόγος ὁμιλεῖ δι’ ὧν βούλεται, ὅτε

[11]   φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν ὁ λόγος φανείς, παρρησίᾳ λαλῶν, ὐπὸ ἀπίστων

[11]   ἐπιζητεῖ σαφῶς μαθεῖν τὰ διὰ λόγου δειχθέντα φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν

[11]   ὅσα γὰρ θελήματι τοῦ κελεύοντος λόγου ἐκινήθημεν ἐξειπεῖν μετὰ πόνου, ἐξ

[4]   εἰρωνείαν, καταγέλαστα καὶ οὐδενὸς ἄξια λόγου, οὐ νομίζω σε χρῄζειν παρ’

[8]   τοῦς κενοὺς καὶ ληρώδεις ἐκείνων λόγους ἀποδέχῃ τῶν ἀξιοπίστων φιλοσόφων, ὧν

[11]   τίς γὰρ ὀρθῶς διδαχθεὶς καὶ λόγῳ προσφιλὴς γενηθεὶς οὐκ ἐπιζητεῖ σαφῶς

[8]   γε, εἴ τις τούτων τῶν λόγων ἀποδεκτός ἐστι, δύανιτ’ ἂν καὶ

[5]   ἀτιμίαις δοξάζονται. βλασφημοῦνται, καὶ δκιαιοῦνται. λοιδοροῦνται, καὶ εὐλογοῦσιν· ὑβρίζονται, καὶ τιμῶσιν.

[2]   αὐτῶν τεχνιτῶν, ὅμοια γενέσθαι τοῖς λοιποῖς; οὐ κωφὰ πάντα; οὐ τυφλά;

[9]   ὁ καιρός, ὃν θεὸς πρέθετο λοιπὸν φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ χρηστότητα καὶ

[5]   ἐσθῆτι καὶ διαίτῃ καὶ τῷ λοιπῳ βίῳ θαυμαστὴν καὶ ὁμολογουμένως παράδοξον

[5]   φωνῇ οὔτε ἔθεσι διακεκριμένοι τῶν λοιπῶν εἰσιν ἀνθρώπων. οὔτε γάρ που

[8]   ἐστι, δύανιτ’ ἂν καὶ τῶν λοιπῶν κτισμάτων ἓν ἓν ἕκαστον ὁμοίως

[1]   τε οὕτως ἀκοῦσαι, ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα. ~Ἄγε δή, καθάρας

[11]   χάρις σκιρτᾷ. ἣν χάριν μὴ λυπῶν ἐπιγνώσῃ, ἃ λόγος ὁμιλεῖ δι’

[9]   αὐτὸς τὸν ἴδιον υἱὸν ἀπέδοτο λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν, τὸν ἅγιον ὑπέρ

Chapitre
[10]	τὴν πίστιν ἐὰν ποθύσῃς, καὶ	λάβῃς	πρῶτον μὲν ἐπίνωσιν πατρός ὁ
[10]	ὃς ἃ παρὰ τοῦ θεοῦ	λαβὼν	ἔχει, ταῦτα τοῖς ἐπιδεομένοις χορηγῶν
[10]	οὐρανοῖς πολιτεύεται, τότε μυστήρια θεοῦ	λαλεῖν	ἄρξῃ, τότε τοὺς κολαζομένους ἐπὶ
[11]	ἐφανέρωσεν ὁ λόγος φανείς, παρρησίᾳ	λαλῶν,	ὐπὸ ἀπίστων μὴ νοούμενος, μαθηταῖς
[10]	ἐπιδεομένοις χορηγῶν θεὸς γίνεται τῶν	λαμβανόντων,	οὗτος μιμητής ἐστι θεοῦ. τότε
[11]	ἵνα κόσμῳ φανῇ, ὃς ὑπὸ	λαοῦ	ἀτιμασθείς, διὰ ἀποστόλων κηρυχθείς, ὑπὸ
[3]	μὲν ἀπέχονται ταύτης τῆς προειρημένης	λατρείας,	καλῶς θεὸν ἕνα τῶν πάντων
[12]	εἰς ζωὴν ἀσκουμένην γνῶσιν μεμφόμενος	λέγει·	Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ
[2]	περισσὸν ἡγοῦμαι καὶ τὸ πλείω	λέγειν.	~Ἑξῆς δὲ περὶ τοῦ μὴ
[1]	τοῦ θεοῦ, τοῦ καὶ τὸ	λέγειν	καὶ τὸ ἀκούειν ἡμῖν χορηγοῦντος,
[8]	ἐλθεῖν; ἢ τοῦς κενοὺς καὶ	ληρώδεις	ἐκείνων λόγους ἀποδέχῃ τῶν ἀξιοπίστων
[2]	χλευάζετε και ὑβρίζετε, τοὺς μὲν	λιθίνους	καὶ ὀστρακίνους σέβοντες ἀφυλάκτους, τοὺς
[2]	δὲ χαλκεύς, ὃ μὲν αὐτῶν	λιθοξόος,	ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ δὲ
[2]	κεχαλκευμένα; οὐχ ὃ μὲν αὐτῶν	λιθοξόος,	ὃ δὲ χαλκεύς, ὃ μὲν
[2]	ἔχει καὶ λογισμόν· ὁ δὲ	λίθος	ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ γάρ. οὐκ οὖν
[2]	θεούς. οὐχ ὁ μέν τις	λίθος	ἐστίν, ὅμοιος τῷ πατρουμένῳ, ὁ
[3]	οὗτοι καθάπερ προσδεομένῳ τῷ θεῷ	λογιζόμενοι	παρέχειν μωρίαν εἰκὸς μᾶλλον ἡγοιντ’
[1]	νομιζομένους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων θεοὺς	λογίζονται	οὔτε τὴν Ἰουδαίων δεισιδαιμονίαν φυλάσσουσι,
[11]	ὁ ἀεί, ὁ σήμερον υἱὸς	λογισθείς,	δι’ οὗ πλουτίζεται ἡ ἐκκλησία
[11]	μαθηταῖς δὲ διηγούμενος, οἳ πιστοὶ	λογισθέντες	ὑπ’ αὐτοῦ ἔγνωσαν πατρὸς μυστήρια;
[2]	ἀνέξεται, αἴσθησιν γὰρ ἔχει καὶ	λογισμόν·	ὁ δὲ λίθος ἀνέχεται, ἀναισθητεῖ
[2]	τῶν προκατεχόντων σου τὴν διάνοιαν	λογισμῶν	καὶ τὴν ἀπατῶσάν σε συνήθειαν
[10]	τὰ ἐν τῇ γῇ, οἷς	λόγον	ἔδωκεν, οἷς νοῦν, οἷς μόνοις
[11]	πατρὸς μυστήρια; οὗ χάριν ἀπέστειλε	λόγον,	ἵνα κόσμῳ φανῇ, ὃς ὑπὸ
[2]	καινὸς ἄνθρωπος, ὡς ἂν καὶ	λόγον	καινοῦ, καθάπερ καὶ αὐτὸς ὡμολόγησας,
[7]	οὐρανῶν τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸν	λόγον	τὸν ἅγιον καὶ ἀπερινόητον ἀνθρώποις
[12]	σοὶ καρδία γνῶσις, ζωὴ δὲ	λόγος	ἀληθής, χωρούμενος. οὗ ξύλον φέρων
[12]	ἁρμόζονται, καὶ διδάσων ἁγίους ὁ	λόγος	εὐφαίνεται, δι’ οὗ πατὴρ δοξάζεται·
[11]	χάριν μὴ λυπῶν ἐπιγνώσῃ, ἃ	λόγος	ὁμιλεῖ δι’ ὧν βούλεται, ὅτε
[11]	φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν ὁ	λόγος	φανείς, παρρησίᾳ λαλῶν, ὐπὸ ἀπίστων
[11]	ἐπιζητεῖ σαφῶς μαθεῖν τὰ διὰ	λόγου	δειχθέντα φανερῶς μαθηταῖς, οἷς ἐφανέρωσεν
[11]	ὅσα γὰρ θελήματι τοῦ κελεύοντος	λόγου	ἐκινήθημεν ἐξειπεῖν μετὰ πόνου, ἐξ
[4]	εἰρωνείαν, καταγέλαστα καὶ οὐδενὸς ἄξια	λόγου,	οὐ νομίζω σε χρῄζειν παρ’
[8]	τοῦς κενοὺς καὶ ληρώδεις ἐκείνων	λόγους	ἀποδέχῃ τῶν ἀξιοπίστων φιλοσόφων, ὧν
[11]	τίς γὰρ ὀρθῶς διδαχθεὶς καὶ	λόγῳ	προσφιλὴς γενηθεὶς οὐκ ἐπιζητεῖ σαφῶς
[8]	γε, εἴ τις τούτων τῶν	λόγων	ἀποδεκτός ἐστι, δύανιτ’ ἂν καὶ
[5]	ἀτιμίαις δοξάζονται. βλασφημοῦνται, καὶ δκιαιοῦνται.	λοιδοροῦνται,	καὶ εὐλογοῦσιν· ὑβρίζονται, καὶ τιμῶσιν.
[2]	αὐτῶν τεχνιτῶν, ὅμοια γενέσθαι τοῖς	λοιποῖς;	οὐ κωφὰ πάντα; οὐ τυφλά;
[9]	ὁ καιρός, ὃν θεὸς πρέθετο	λοιπὸν	φανερῶσαι τὴν ἑαυτοῦ χρηστότητα καὶ
[5]	ἐσθῆτι καὶ διαίτῃ καὶ τῷ	λοιπῳ	βίῳ θαυμαστὴν καὶ ὁμολογουμένως παράδοξον
[5]	φωνῇ οὔτε ἔθεσι διακεκριμένοι τῶν	λοιπῶν	εἰσιν ἀνθρώπων. οὔτε γάρ που
[8]	ἐστι, δύανιτ’ ἂν καὶ τῶν	λοιπῶν	κτισμάτων ἓν ἓν ἕκαστον ὁμοίως
[1]	τε οὕτως ἀκοῦσαι, ὡς μὴ	λυπηθῆναι	τὸν εἰπόντα. ~Ἄγε δή, καθάρας
[11]	χάρις σκιρτᾷ. ἣν χάριν μὴ	λυπῶν	ἐπιγνώσῃ, ἃ λόγος ὁμιλεῖ δι’
[9]	αὐτὸς τὸν ἴδιον υἱὸν ἀπέδοτο	λύτρον	ὑπὲρ ἡμῶν, τὸν ἅγιον ὑπέρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/07/2008