Chapitre |
[10] |
ὅταν
τὸ
ἀληθῶς
ἐν
οὐρανῷ
|
ζῆν |
ἐπιγνῷς,
ὅταν
τοῦ
δοκοῦντος
ἐνθάδε |
[12] |
ὄφεως
πλανᾶται,
μὴ
ἀγαπήσας
τὸ
|
ζῆν. |
ὁ
δὲ
μετὰ
φόβου
ἐπιγνοὺς |
[11] |
~Οὐ
ξένα
ὁμιλῶ
οὐδὲ
παραλόγως
|
ζητῶ, |
ἀλλὰ
ἀποστόλων
γενόμενος
μαθητὴς
γίνομαι |
[12] |
τοῦ
ὄφεως
γεγύμνωνται.
οὐδὲ
γὰρ
|
ζωὴ |
ἄνευ
γνώσεως
οὐδὲ
γνῶσις
ἀσφαλὴς |
[12] |
προσδοκῶν.
ἤτω
σοὶ
καρδία
γνῶσις,
|
ζωὴ |
δὲ
λόγος
ἀληθής,
χωρούμενος.
οὗ |
[12] |
τε
ἄνευ
ἀληθείας
προστάγματος
εἰς
|
ζωὴν |
ἀσκουμένην
γνῶσιν
μεμφόμενος
λέγει·
Ἡ |
[12] |
μέσῳ
παραδείσου
ἐφύτευσε,
διὰ
γνώσεως
|
ζωὴν |
ἐπιδιεκνύς·
ᾗ
μὴ
καθαρῶς
χρησάμενοι |
[12] |
δὲ
μετὰ
φόβου
ἐπιγνοὺς
καὶ
|
ζωὴν |
ἐπιζητῶν
ἐπ’
ἐλπίδι
φυτευει,
καρπὸν |
[9] |
νοῦν,
φῶς,
τιμήν,
δόξαν,
ἰσχύν,
|
ζωήν, |
περὶ
ἐνδύσεως
καὶ
τροφῆς
μὴ |
[12] |
γνώσεως
οὐδὲ
γνῶσις
ἀσφαλὴς
ἄνευ
|
ζωῆς |
ἀληθοῦς·
διὸ
πλησίον
ἑκάτερον
πεφύτευται. |
[12] |
ἀρχῆς
ξύλον
γνώσεως
καὶ
ξύλον
|
ζωῆς |
ἐν
μέσῳ
παραδείσου
ἐφύτευσε,
διὰ |
[9] |
ἡμέτερας
φύσεως
εἰς
τὸ
τυχεῖν
|
ζωῆς, |
νῦν
δὲ
τὸν
σωτῆρα
δείξας |
[9] |
ἐκ
τῶν
ἰδίων
ἔρων
ἀνάξιοι
|
ζωῆς |
νῦν
ὑπὸ
τῆς
τοῦ
θεοῦ |
[12] |
ἀληθοῦς
καὶ
μαρτυρουμένης
ὑπὸ
τῆς
|
ζωῆς |
οὐκ
ἔγνω,
ὑπὸ
τοῦ
ὄφεως |
[12] |
χωρίῳ
ξύλον
γνώσεως
καὶ
ξύλον
|
ζωῆς |
πεφύτευται·
ἀλλ’
οὐ
τὸ
τῆς |
[5] |
κακοὶ
κολάζονται·
κολαζόμενοι
χαίρουσιν
ὡς
|
ζωοποιούμενοι. |
ὑπὸ
Ἰουδαίων
ὡς
ἀλλόφυλοι
πολεμοῦνται |
[5] |
ἀγνοοῦνται,
καὶ
τατακρίνονται·
θανατοῦνται,
καὶ
|
ζωοποιοῦνται. |
πτωχεύουσι,
καὶ
πλουτίζουσι
πολλούς·
πάντων |
[5] |
τυγχάνουσιν,
ἀλλ’
οὐ
κατὰ
σάρκα
|
ζῶσιν. |
ἐπὶ
γῆς
διατρίβουσιν,
ἀλλ’
ἐν |