Pages |
[224] |
καὶ
αὐτονόμους
ἀφεικότες
αὐτῶν,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
μετρίως
καὶ
κατὰ
πολλὴν |
[199] |
νῦν
ἴσως
ἀρκούντως
ἐνεδειξάμην,
ὀφθαλμοὶ
|
δ´ |
ἄμεινον
μαρτυροῦσιν,
οὐχ
ὥσπερ
ἐπὶ |
[201] |
γεννᾶται
καὶ
φύεται.
ὅ
τι
|
δ´ |
ἂν
μὴ
ἐνταῦθα
ἴδῃ
τις, |
[228] |
ὅσοσπερ
ὁ
τῆς
ἀρχῆς·
εἴη
|
δ´ |
ἂν
οὗτος
ὁ
πᾶς
αἰών. |
[222] |
δὲ
ἐπιμέλονται
πολὺ
βελτίους,
πάντα
|
δ´ |
ἄνευ
θορύβου
καὶ
ταραχῆς
σιωπῇ |
[212] |
ἐπ´
ἀλλήλους
ὑπάρξουσιν
αὐτοῖς,
κοινῇ
|
δ´ |
ἅπαντες
ἀποστάντες
ἐλεύθεροι
βεβαίως
ἔσονται· |
[220] |
πόλιν
ἠδυνήθη
σαγηνεύσας
ἑλεῖν,
ὑμεῖς
|
δ´ |
ἅπασαν,
εἰ
οἷόν
τ´
εἰπεῖν, |
[227] |
μοῖραν
ἔσχον
αἱ
πόλεις;
αἱ
|
δ´ |
Ἀσκληπιοῦ
χάριτες
καὶ
τῶν
κατ´ |
[204] |
ἔθνη
ἀφίκηται,
ῥᾳδίως
παύεται.
Ἀλέξανδρος
|
δ´ |
αὖ
ὁ
τὴν
μεγάλην
ἀρχὴν |
[213] |
ἡ
ἐμπειρία
ἀναγκαίως
περιεγένετο,
διὰ
|
δ´
|
αὖ
τὸ
ἄρχειν
εἰδέναι
δικαίως |
[214] |
ὥσπερ
τοὺς
ποταμοὺς
θάλαττα.
κοινὸν
|
δ´ |
αὐτῇ
καὶ
τοῦτο
πρὸς
τὴν |
[200] |
ἁπάσης
ἄρχειν
νομίσαντα
γῆς,
εἰς
|
δ´ |
αὐτὴν
τὴν
πόλιν
καὶ
τοὺς |
[221] |
μὴ
διὰ
τοῦτο
φθονεῖν,
ὧν
|
δ´ |
αὐτὸς
μείζων
ἐστὶν
ἀκριβῶς
κρατεῖν. |
[200] |
ἐνταῦθα
ἀεὶ
καὶ
περιττεύει.
τοσαῦται
|
δ´ |
ἀφικνοῦνται
δεῦρο
κομίζουσαι
παρὰ
πάντων |
[209] |
ἑαυτοῖς
ἑτέρους
ἄρχοντας
ζητῆσαι.
δόντες
|
δ´ |
ἑαυτοὺς
Ἀθηναίοις,
ὡς
χρόνος
οὐ |
[205] |
Πέρσας
μὲν
κατέλυσεν
ἄρχοντας,
αὑτοῦ
|
δ´ |
ἐγγύτατα
οὐκ
ἦρξεν.
ἐπεί
γε |
[207] |
γὰρ
ἔχοντες
τὴν
ἀρχὴν,
οὕτω
|
δ´ |
ἐγκρατῶς
καὶ
κατὰ
πολλὴν
ἐξουσίαν |
[221] |
μείζων
ἐστὶν
ἀκριβῶς
κρατεῖν.
ἄχθομαι
|
δ´ |
ἔγωγε
ἑτέρους
φθάσαντας
εἰπεῖν
ἐπὶ |
[226] |
λόγου
μὲν
διηγήσει
τέρποντα,
λογισμῷ
|
δ´ |
εἰ
λαμβάνοι
τις,
ἀφόρητα
παύσαντες, |
[210] |
ἱερομηνίαις
καὶ
ἑορταῖς
πολλάκις,
ὡς
|
δ´ |
εἰπεῖν
ἁπλῶς,
οὐδὲν
τηλικοῦτον
τῆς |
[213] |
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς,
τοῦτο
|
δ´
|
εἰπὼν
ἅπασαν
εἴρηκα
τὴν
οἰκουμένην, |
[204] |
οἴκου
περαιτέρω
τοῦτο
τοὔνομα,
ὅταν
|
δ´ |
εἰς
πόλεις
τε
καὶ
ἔθνη
|
[212] |
μὲν
εἰς
τοὔμπροσθεν
ἄγοντες,
τῇ
|
δ´ |
εἰς
τοὔπισθεν
ἀνθέλκοντες,
οὐκ
ἔχοντες |
[225] |
πᾶσα
οἷον
παράδεισος
ἐγκεκόσμηται.
καπνοὶ
|
δ´ |
ἐκ
πεδίων
καὶ
φρυκτοὶ
φίλιοι |
[210] |
ταῦτα
ἄξιον
ἦν
ὑπομεῖναι.
δυσχεραίνοντες
|
δ´ |
ἐκ
τούτων
τοὺς
Ἀθηναίους
οἱ |
[222] |
καὶ
ταραχῆς
σιωπῇ
περαίνωσι,
φθόνος
|
δ´ |
ἐκποδὼν
ᾖ,
δίκης
δὲ
καὶ |
[222] |
νικᾷ
τόδε
τὸ
ἔπος;
Δοκεῖ
|
δ´ |
ἔμοιγε
οὐδ´
ἐν
αὐτῇ
τῇ |
[222] |
καὶ
δυοῖν
ἄρχοντα
ἀνδρῶν,
τὸ
|
δ´ |
ἐν
μέσῳ
πᾶν
ἐξελίπομεν,
καὶ |
[213] |
καὶ
Εὐρώπη
διῄρηται
ἐνταῦθα·
πρόκειται
|
δ´ |
ἐν
μέσῳ
πᾶσι
πάντα·
ξένος |
[222] |
καὶ
πάντας
ἄρχοντας
εἶναι·
τὸ
|
δ´ |
ἐν
τοσούτοις
ἀριθμοῖς
καταλόγων
τε |
[225] |
καὶ
τὸ
Ὁμήρῳ
λεχθὲν
„Γαῖα
|
δ´ |
ἔτι
ξυνὴ
πάντων“
ὑμεῖς
ἔργῳ |
[206] |
μηδὲ
περιρρεῖν
τὴν
γῆν,
ποιητὰς
|
δ´ |
εὑρόντας
τοὔνομα
ψυχαγωγίας
ἕνεκα
εἰς |
[204] |
διαλλακτῇ
τῷ
πολέμῳ
χρώμενοι.
αἴτιον
|
δ´ |
ἦν,
οὔτε
ἐκεῖνοι
ἄρχειν
ἠπίσταντο |
[201] |
τὰ
μέγιστα
ἐκλέξας
ἐρῶ,
ὑμεῖς
|
δ´ |
ἴσως
γελάσεσθε
ἐπ´
αὐτοῖς.
~Τοῦτο |
[227] |
καθαρευούσης
τῆς
θαλάττης
αὐτῷ,
τὰς
|
δ´
|
ὁλκάδας
ἀντὶ
τῶν
τριήρων
μετειληφυίας· |
[224] |
ταῖς
ἡμέραις
τὰς
πόλεις,
~ἔστι
|
δ´ |
ὅτε
τῆς
(αὐτῆς
διὰ
δυοῖν |
[206] |
εἰσῳκισμένοι,
οἱ
δὲ
ἀποστάντες,
ληφθῆναι
|
δ´ |
οὐ
δυνάμενοι,
οὐδ´
ἀκούει
μὲν |
[228] |
ὅ
τι
κρίνειεν
οὗτος.
τί
|
δ´ |
οὐ
καὶ
τοῦτο
πρὸ
τῶν |
[216] |
ὡς
ἄρα
ἄλλως
ἐσκιαμάχουν,
οἱ
|
δ´ |
οὐδ´
ἥν
ποτε
ἦρξαν
ἴσασιν |
[213] |
ἐν
μέσῳ
πᾶσι
πάντα·
ξένος
|
δ´ |
οὐδεὶς
ὅστις
ἀρχῆς
ἢ
πίστεως |
[204] |
ἀγωνιστὴν
μέγαν
περὶ
βασιλείας,
ἀπολαῦσαι
|
δ´ |
οὐδὲν
ἄξιον
τῆς
διανοίας
καὶ |
[204] |
χαλεπῶν
ἁπάντων
ἀκριβῶς
ἀπέλαυσε·
καταστήσασθαι
|
δ´ |
οὐκ
ἠδυνήθη
τὴν
ἀρχὴν
οὐδ´ |
[213] |
ἅμα
καὶ
ἀσθενεῖς
ὄντες.
τελευταῖον
|
δ´ |
οὖν
γυμνωθέντες
κατὰ
τὸν
Αἰσώπου |
[225] |
ἀρχῆς
ἀνακεκομίσθαι
τὴν
οἰκουμένην.
δωρεαὶ
|
δ´ |
οὔποτε
λείπουσιν
εἰς
ταύτας
παρ´ |
[212] |
κατὰ
τοὺς
ποιητὰς
κατῄει.
ἔτι
|
δ´ |
οὔτ´
ἰσχύειν
αὐτοῖς
συνέφερε
τοὺς |
[218] |
γεγενημένους
ἅμα
τῇ
στρατείᾳ,
τῆς
|
δ´ |
ὑμετέρας
πολίτας
τε
καὶ
φρουροὺς |
[222] |
αἵρεσις
ἢ
τύχη
νικήσειε·
τὸ
|
δ´ |
ὑμέτερον
οὐδὲν
ὁμοίως
ἔχει,
ἀλλ´ |
[215] |
μὴ
δύναμις
οὐ
σωτήριον,
ἄρχεσθαι
|
δ´ |
ὑπὸ
τῶν
κρειττόνων
ὁ
δεύτερος, |