Pages |
[199] |
δὲ
τὸ
βλάσφημον
τοῦ
παραδείγματος,
|
τοῦτο |
ἄν
τις
φαίη
καὶ
περὶ |
[199] |
κέχυται
λιμέσιν
τε
καὶ
ἀκταῖς,
|
τοῦτο |
ἄρα
καὶ
ἥδ´
ἡ
πόλις· |
[216] |
ἐξαίφνης
ἀνεβίωσαν.
ὅπως
δὲ
εἰς
|
τοῦτο |
ἀφίκοντο
οὐκ
ἔχουσιν
εἰπεῖν,
οὐδ´
|
[213] |
πάντας
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς,
|
τοῦτο |
δ´
εἰπὼν
ἅπασαν
εἴρηκα
τὴν |
[221] |
καὶ
οὔποτε
ἐπιλείψει
πλοῦτος
Αἴγυπτον,
|
τοῦτο |
δὲ
καὶ
περὶ
τοῦ
ὑμετέρου |
[217] |
εἶναι,
ᾗ
φασιν,
Αἰγύπτιοι
σοφοί.
|
τοῦτο |
δὲ
ὑμεῖς
κατὰ
ταυτὸ
γνόντες |
[217] |
στράτευμα
τῶν
πολιτῶν
οὐκ
ἐνοχλουμένων.
|
τοῦτο |
δὲ
ὑμῖν
ἐπόρισεν
ἡ
περὶ |
[213] |
καὶ
εἰκότως
ηὔξησεν
ἡ
ἀρχή.
|
τοῦτο |
δὴ
καὶ
πολὺ
μάλιστα
πάντων |
[221] |
καὶ
σύνταξιν
ἴδῃ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
|
τοῦτο |
δὴ
νομιεῖ
τὸ
Ὁμηρικὸν,
εἰ |
[220] |
καὶ
ἱππεῦσιν
ἔξεστιν
ἐπιθεῖν,
καὶ
|
τοῦτο |
δὴ
τὸ
Εὐριπίδου,
κατάχαλκον
ὁρᾶν |
[209] |
τάξιν·
οὔκουν
ἀμέμπτως
γε·
ἀλλὰ
|
τοῦτο |
δὴ
τὸ
λεγόμενον
τὴν
Καδμείαν |
[202] |
ἐθαυμάσθη,
ὅσον
μεγάλως
ἠτύχησε·
καὶ
|
τοῦτο |
ἐπίδειγμα
ἐποιήσατο
τῆς
αὑτοῦ
λαμπρότητος, |
[218] |
ἑκασταχόθεν
ἐπιλέξαντες
κέρδος
οὐ
μικρὸν
|
τοῦτο
|
εὕρεσθε·
οὐ
γὰρ
ᾤεσθε
δεῖν |
[198] |
τῶν
ἐγκωμίων
πρῶτον
ἀρχόμενοι
καὶ
|
τοῦτο |
ἔχωμεν
λέγειν
ὅτι
εὐθὺς
μὲν
|
[203] |
ἐμπεσόντες
αἰσχρῶς
καὶ
κακῶς
ἀνήλισκον,
|
τοῦτο |
ζητοῦντες,
ὅπως
ἀσθενεστάτων
ἄρξουσι,
καὶ |
[208] |
οὖσι
χρῆσθαι.
εἶτα
καὶ
γελοῖον
|
τοῦτο |
μὲν
αὐτὸ
θαυμάζειν
καὶ
δεικνύειν |
[209] |
ἀλλ´
αὐτοὶ
τοῦ
μέρους
μεταλαμβάνειν.
|
τοῦτο |
μὲν
γὰρ
Λακεδαιμονίων
εἷς
ἡγεμὼν |
[214] |
οὖσά
τε
καὶ
φαινομένη.
Καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
δὴ
τοῦ
λόγου
ὑπενεγκόντος |
[218] |
πρὸς
ὑμᾶς,
διὰ
τὸ
πρὸς
|
τοῦτο
|
μόνον
καλῶς
συντετάχθαι.
καὶ
μὴν |
[223] |
ὑπὸ
τοῦ
λόγου
δεῦρο
ἀεὶ,
|
τοῦτο |
νῦν
εἰπὼν
οὐκ
ἂν
ἴσως |
[207] |
ἐκτίνειν
καὶ
λόγῳ
καὶ
ἔργῳ,
|
τοῦτο |
νῦν
εἰρήσεται.
τοσαύτην
μὲν
γὰρ |
[200] |
ἡλίου
δυσμῶν
τε
καὶ
ἀνατολῶν—
|
τοῦτο |
νῦν
ἐξενίκησεν
ἀληθὲς
εἶναι,
τὴν |
[199] |
νῦν
Ἰταλίας
διαλεῖπόν
ἐστιν,
ἀναπληρωθῆναι
|
τοῦτο |
πᾶν
ἄν
μοι
δοκεῖ
καὶ |
[219] |
μεγάλη
τελευταία
νῆσος
ἐντὸς
ἀποκλείουσι,
|
τοῦτο |
πᾶν
ἔξεστι
κύκλον
καὶ
περίβολον |
[228] |
οὗτος.
τί
δ´
οὐ
καὶ
|
τοῦτο |
πρὸ
τῶν
ἄλλων
εἴη
σαφῶς, |
[214] |
θάλαττα.
κοινὸν
δ´
αὐτῇ
καὶ
|
τοῦτο |
πρὸς
τὴν
θάλαττάν
ἐστιν·
οὔτε
|
[217] |
ἄρ´
ἦν
καὶ
ἡ
περὶ
|
τοῦτο |
σοφία
καὶ
παράδειγμα
εἰς
τὸ |
[217] |
καὶ
Αἰγύπτιοι
προῆλθον
καὶ
ἐδόκουν
|
τοῦτο |
σοφώτατον
εὑρεῖν,
ὅτι
αὐτοῖς
ἰδίᾳ |
[202] |
αὐτῆς.
δεῖ
γὰρ
οὖν
καὶ
|
τοῦτο |
συνεξετάζειν,
ὅπως
αὐτοί
τε
ἀπέλαυον |
[204] |
οὐ
γὰρ
πρόεισιν
οἴκου
περαιτέρω
|
τοῦτο |
τοὔνομα,
ὅταν
δ´
εἰς
πόλεις |
[205] |
αὑτῶν
ἔτι
ἠδύναντο,
ἀλλ´
εἰς
|
τοῦτο |
τύχης
ἀφίκοντο
ὥστε
ἠναγκάσθησαν
τὴν |
[211] |
ἄλλων
σοφίᾳ
διήνεγκαν·
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῦτο |
ὑμέτερόν
ἐστιν
εὕρημα
καὶ
ὁμοῦ |
[206] |
ἅπαντες
ἀρχόμενοι.
καὶ
δὴ
καὶ
|
τοῦτο |
φαίη
τις
ἂν
αὐτοὺς
τῶν |
[223] |
εὐθὺς
γενόμενοι,
πάντα
τὰ
πρὸς
|
τοῦτο |
φέροντα
καλῶς
ἐξηρτύσασθε,
καὶ
πολιτείαν |
[221] |
ἐντιμοτέρῳ
τὸν
ἥττω
μὴ
διὰ
|
τοῦτο |
φθονεῖν,
ὧν
δ´
αὐτὸς
μείζων |
[228] |
ἂν
δικαιοσύνην
καὶ
νόμιμον
εἶναι
|
τοῦτο |
ὡς
ἀληθῶς
ὅ
τι
κρίνειεν |