Pages |
[198] |
οὐδ´
ἰδεῖν
ἀξίως
αὐτὴν,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἀληθῶς
Ἄργου
τινὸς
πανόπτου,
μᾶλλον |
[204] |
κτησάμενος
καὶ
καταδραμὼν
τὴν
γῆν
|
ὡς |
ἀληθῶς
δὴ
κτησαμένῳ
βασιλείαν
μᾶλλον
|
[219] |
τὸν
τειχισμὸν
παιδιὰν
καὶ
γυναικὸς
|
ὡς |
ἀληθῶς
ἔργον
ἀπεφήνατε.
αὐτῇ
μὲν |
[197] |
πόλει
λόγου
οὐκ
ἐνῆν,
ἀλλ´
|
ὡς |
ἀληθῶς
εὐχῆς
αὖ
προσεδεῖτο
ἑτέρας, |
[228] |
δικαιοσύνην
καὶ
νόμιμον
εἶναι
τοῦτο
|
ὡς |
ἀληθῶς
ὅ
τι
κρίνειεν
οὗτος. |
[228] |
δὴ
παρ´
ὑμῖν
τίμια
εἰσαχθέντα
|
ὡς |
ἀληθῶς
ὑφ´
ὑμῶν
καὶ
ἑξῆς |
[203] |
νομεῖς.
καὶ
γὰρ
τοιαῦτα
ἦν
|
ὡς |
ἀληθῶς,
ὥσπερ
ἀπιστούντων
μὴ
αὑτῶν |
[203] |
τῆς
ἐν
ταὐτῷ
καθέδρας,
πιέζοντες
|
ὡς |
ἀληθῶς
ὥσπερ
τινὰ
βύρσαν
τὴν
|
[215] |
οἷον
πόλεως
μιᾶς,
εἰκότως
οὐχ
|
ὡς |
ἀλλοτρίων,
ἀλλ´
ὡς
οἰκείων
ἄρχοντες |
[223] |
δήμου
τις
ἰσχὺς
βλέψῃ,
~καὶ
|
ὡς |
ἁπάντων
ὧν
ἂν
(βουληθῇ
τε |
[216] |
πόνων
παυσάμενοι
καὶ
κακῶν,
μετεγνωκότες
|
ὡς |
ἄρα
ἄλλως
ἐσκιαμάχουν,
οἱ
δ´ |
[200] |
περὶ
τῆσδε
τῆς
πάντα
μεγάλης,
|
~ὡς |
ἄρα
οὐκ
ἀκόλουθον
τὴν
δύναμιν |
[207] |
τοσοῦτον
ἀπέχει
τοῦ
διενεχθῆναι
ἄγαν,
|
ὡς |
αὐτοῦ
τῆς
χώρας
~οὔσης.
ἔκκλητοι |
[210] |
ἐν
ἱερομηνίαις
καὶ
ἑορταῖς
πολλάκις,
|
ὡς |
δ´
εἰπεῖν
ἁπλῶς,
οὐδὲν
τηλικοῦτον |
[202] |
ἡ
δὲ
ὑπὲρ
τὸν
Εὐφράτην
|
ὡς |
δι´
ἐρημίας
ἀφικομένη.
ἅ
γε |
[202] |
μυρίων,
ἡ
μὲν
ἕως
Φρυγίας
|
ὡς |
δι´
οἰκείας
διελθοῦσα,
ἡ
δὲ |
[204] |
ὕβριζον·
καὶ
τοὺς
μὲν
θεραπεύοντας
|
ὡς |
δούλους
ὑπερεώρων,
τοὺς
δὲ
ἐλευθέρους |
[199] |
πλεῖστον
ἄνω
ἥκει
τοῦ
ἀέρος,
|
ὡς |
εἶναι
μὴ
χιόνος
καταλήψει
τὸ |
[213] |
μέντοι
τὸ
τοὺς
πρόσθεν
ἅπαντας
|
ὡς |
εἰπεῖν
ἀνθρώπους
διαφυγὸν
ὑμῖν
ἐτηρήθη |
[209] |
Ἑλλήνων
ἑκάτεροι
οὐδ´
εἰς
μίαν,
|
ὡς |
εἰπεῖν,
γενεὰν
διεσώσαντο
τὴν
τάξιν· |
[223] |
μόνοι
γὰρ
ἐστὲ
ὑμεῖς
ἄρχοντες
|
ὡς |
εἰπεῖν
κατὰ
φύσιν.
οἱ
μὲν |
[214] |
πόλιν
παρεχόμενοι
ἢ
κατὰ
πᾶν,
|
ὡς |
εἰπεῖν,
τὸ
Ἑλληνικὸν
φῦλον,
ἀλλ´ |
[225] |
βαδίζειν
ὅποι
βούλεται
ῥᾳδίως,
ἀτεχνῶς
|
ὡς |
ἐκ
πατρίδος
εἰς
πατρίδα
ἰόντι· |
[222] |
ἀγομένη.
διειλήφεσαν
οὖν
αἱ
πόλεις
|
ὡς |
ἑκάστοις
αἵρεσις
ἢ
τύχη
νικήσειε· |
[207] |
εἴ
τινες
ἄρα
ἄξιοι
εἶεν,
|
ὡς |
ἐκεῖνον
ἐκπέμπουσιν
εὐθὺς
ἐρωτῶντες
τί |
[199] |
ὥσπερ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
εἰπεῖν,
|
ὡς |
ἐνταῦθα
ἕστηκεν,
οὐδ´
ὅ
τις |
[223] |
καὶ
πολιτείας
ἐπινοίᾳ
πάντας
ὑπερβάλλεσθε,
|
ὡς |
ἔστιν
ἐν
τοῖς
εἰρημένοις.
νῦν |
[218] |
λειτουργήσοντας
(τήνδε
τὴν
λειτουργίαν·
καὶ
|
ὡς |
εὕρετε,
ὁμοῦ
τῆς
τε
πατρίδος |
[203] |
βασιλεύειν,
ὁρῶντα
εἰς
τὴν
βύρσαν,
|
ὡς |
ἐφ´
ἃ
μὲν
αὐτῆς
βαίνοι |
[204] |
δούλους
ὑπερεώρων,
τοὺς
δὲ
ἐλευθέρους
|
ὡς |
ἐχθροὺς
ἐκόλαζον,
ἐξ
ὧν
μισοῦντές |
[218] |
ἔχειν
τὰς
πόλεις
τοῖς
ἐκπεμφθεῖσιν,
|
ὡς |
κοινοῖς
ἑαυτῶν,
ἰδίᾳ
δὲ
ἑκάστῃ |
[220] |
μὲν
οὕτως,
ἀλλήλοις
τὰ
κράνη,
|
ὡς |
μὴ
εἶναι
μέσον
ὀϊστὸν
διεξελθεῖν, |
[228] |
ὅτι
τοὺς
τῆς
ἀρχῆς
κοινωνοὺς
|
ὡς |
οἰκείους
ἔχει
παῖδας
ὁμοίους
ἑαυτῷ |
[215] |
εἰκότως
οὐχ
ὡς
ἀλλοτρίων,
ἀλλ´
|
ὡς
|
οἰκείων
ἄρχοντες
ἄρχουσιν.
ἔτι
δὲ |
[203] |
εἶναι
τὴν
ἀρχήν.
οὐ
γὰρ
|
ὡς |
οἰκείων
ἐφρόντιζον,
οὐδὲ
ηὖξον
εἰς |
[213] |
καὶ
τὴν
τῆς
διανοίας
μεγαλοπρέπειαν,
|
ὡς |
οὐδὲν
ἐοικὸς
αὐτῇ
τῶν
πάντων. |
[200] |
φύεται
καὶ
κατασκευάζεται,
οὐκ
ἔστιν
|
ὡς |
οὐκ
ἐνταῦθα
ἀεὶ
καὶ
περιττεύει. |
[211] |
ἐποίουν
καὶ
τοῖς
μήπω
φρουρουμένοις
|
ὡς
|
πάντα
πρὸς
ἰσχὺν
καὶ
βίαν |
[203] |
ἀγώνισμα
ὡς
πλείστους
ἀποσφάξαι
καὶ
|
ὡς |
πλείστους
ἀναστάτους
ποιῆσαι
οἴκους
καὶ |
[203] |
ὑπερβαλεῖν
ἐπειρᾶτο.
καὶ
ἦν
ἀγώνισμα
|
ὡς |
πλείστους
ἀποσφάξαι
καὶ
ὡς
πλείστους |
[203] |
οἴκους
καὶ
δήμους
καὶ
ὅρκους
|
ὡς |
πλείστους
ψεύσασθαι·
ταῦτά
τε
δὴ |
[219] |
οὐ
τῇ
πόλει·
καὶ
ἐστήσατε
|
ὡς |
πορρωτάτω
λαμπρά
τε
καὶ
ὑμῶν
|
[226] |
ἐφ´
ὑμῶν
πραγμάτων
λογιζόμενος
ὑπολάβοι,
|
ὡς |
πρὸ
μὲν
τῆς
ὑμετέρας
ἀρχῆς
|
[214] |
τῆς
ἐμβολῆς
τῶν
ποταμῶν
γίγνεται,
|
ὡς |
συνειμαρμένου
τούτου
σὺν
αὐτοῖς
εἰς |
[209] |
ζητῆσαι.
δόντες
δ´
ἑαυτοὺς
Ἀθηναίοις,
|
ὡς |
χρόνος
οὐ
πολὺς
διῆλθε,
μετέγνωσαν, |