Livre, Chapitre |
[1,22] |
εἰπεῖν.
πρῶτα
μὲν
τὸ
μὴ
|
ἐκ
|
γυναικῶν
γεννᾶσθαι
αὐτούς,
ἀλλ´
ἀπὸ |
[1,22] |
δεξιὸν
ἀποτεμόντες
ἐν
γῇ
φυτεύουσιν,
|
ἐκ |
δὲ
αὐτοῦ
δένδρον
ἀναφύεται
μέγιστον, |
[1,6] |
οὖν
καὶ
ἀποβάντες
ὡς
ἂν
|
ἐκ |
μακρᾶς
ταλαιπωρίας
πολὺν
μὲν
χρόνον |
[1,2] |
εἰ
μὴ
καὶ
αὐτῷ
σοι
|
ἐκ |
τῆς
ἀναγνώσεως
φανεῖσθαι
ἔμελλον.
~Κτησίας |
[1,31] |
καὶ
λόφοι
ἦσαν,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
|
ἐκ |
τῆς
ἰλύος
ἣν
κατέπινε
συνιζάνουσα. |
[1,2] |
ἀναγνωσμάτων
ὁμιλοῖεν,
ἃ
μὴ
μόνον
|
ἐκ |
τοῦ
ἀστείου
τε
καὶ
χαρίεντος |
[1,32] |
ἰχθύων,
καὶ
ὕδωρ
ἔτι
τὸ
|
ἐκ |
τοῦ
Ἑωσφόρου
εἴχομεν.
τῇ
ἐπιούσῃ |
[1,18] |
ἦν.
ἡγεῖτο
δὲ
αὐτῶν
ὁ
|
ἐκ |
τοῦ
ζῳδιακοῦ
τοξότης.
ἐπεὶ
δὲ |
[1,9] |
καὶ
ὑδρευσάμενοί
τε
ἅμα
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
ποταμοῦ
οἰνισάμενοι
καὶ
αὐτοῦ |
[1,8] |
πλησιάσαντες
αὐταῖς
οὐκέτι
ἀπελύοντο,
ἀλλ´
|
ἐκ |
τῶν
αἰδοίων
ἐδέδεντο?
συνεφύοντο
γὰρ |
[1,39] |
ὡς
εἶδον
τὰ
γινόμενα,
διαδράντες
|
ἐκ |
τῶν
βραγχίων
ἀφῆκαν
αὑτοὺς
εἰς |
[1,39] |
καὶ
τὸν
καρπὸν
συγκομιζόμενοι
τὸν
|
ἐκ |
τῶν
δένδρων,
καὶ
ὅλως
ἐῴκειμεν |
[1,8] |
δὲ
ἄνω
γυναῖκες
ἦσαν,
ὅσον
|
ἐκ |
τῶν
λαγόνων
ἅπαντα
ἔχουσαι
τέλεια |
[1,32] |
πυρεῖα
συντρίψαντες
καὶ
ἀνακαύσαντες
δεῖπνον
|
ἐκ |
τῶν
παρόντων
ἐποιούμεθα.
παρέκειτο
δὲ |
[1,30] |
ὑπερηδόμεθα
καὶ
ὑπερεχαίρομεν
καὶ
πᾶσαν
|
ἐκ |
τῶν
παρόντων
εὐφροσύνην
ἐποιούμεθα
καὶ |
[1,2] |
ὅτι
καὶ
τῶν
ἱστορουμένων
ἕκαστον
|
οὐκ |
ἀκωμῳδήτως
ᾔνικται
πρός
τινας
τῶν |
[1,4] |
αὐτῶν
ἐθαύμασα,
εἰ
ἐνόμιζον
λήσειν
|
οὐκ |
ἀληθῆ
συγγράφοντες.
διόπερ
καὶ
αὐτὸς |
[1,2] |
ψυχαγωγίαν,
ἀλλά
τινα
καὶ
θεωρίαν
|
οὐκ |
ἄμουσον
ἐπιδείξεται,
οἷόν
τι
καὶ |
[1,18] |
φορτίδος.
τὸ
μέντοι
πλῆθος
αὐτῶν
|
οὐκ |
ἀνέγραψα,
μή
τῳ
καὶ
ἄπιστον |
[1,36] |
ἔμελλεν
ἔσεσθαι
τοῦ
φόρου
ἡ
|
οὐκ |
ἀπόδοσις,
ἤδη
τῆς
προθεσμίας
ἐνεστώσης. |
[1,23] |
~ἐπειδὰν
δὲ
γηράσῃ
ὁ
ἄνθρωπος,
|
οὐκ |
ἀποθνῄσκει,
ἀλλ´
ὥσπερ
καπνὸς
διαλυόμενος |
[1,3] |
μὲν
ἅπασι
τὸ
ψεῦδος
πλασάμενος,
|
οὐκ |
ἀτερπῆ
δὲ
ὅμως
συνθεὶς
τὴν |
[1,19] |
ἀποκόμματι.
~οἱ
δὲ
πολιορκεῖν
μὲν
|
οὐκ |
ἔγνωσαν
τὴν
πόλιν,
ἀναστρέψαντες
δὲ |
[1,39] |
περὶ
φιλίας
διελέγοντο?
ἡμῖν
δὲ
|
οὐκ
|
ἐδόκει
σπένδεσθαι,
ἀλλὰ
τῇ
ὑστεραίᾳ |
[1,13] |
Ἱππογέρανοι
δὲ
πεντακισχίλιοι.
τούτους
ἐγὼ
|
οὐκ
|
ἐθεασάμην?
οὐ
γὰρ
ἀφίκοντο.
διόπερ |
[1,21] |
τὸν
ἑαυτοῦ
παῖδα?
γυναῖκες
γὰρ
|
οὐκ |
εἰσὶ
παρ´
αὐτοῖς.
ἐγὼ
δὲ |
[1,42] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
κατέδυσαν
νῆσοι
|
οὐκ |
ἐλάττους
τῶν
ὀγδοήκοντα.
ἔστησαν
δὲ |
[1,22] |
τούτων
γαμεῖ
αὐτός?
κύουσι
δὲ
|
οὐκ |
ἐν
τῇ
νηδύϊ,
ἀλλ´
ἐν |
[1,28] |
ἑταίρων
ἐπιθυμούντων,
ἀλλ´
ὁ
ἄνεμος
|
οὐκ |
ἐφῆκεν.
ἐθεώμεθα
μέντοι
τὴν
χώραν |
[1,23] |
καὶ
ὄνυχας
ἐν
τοῖς
ποσὶν
|
οὐκ
|
ἔχουσιν,
ἀλλὰ
πάντες
εἰσὶν
μονοδάκτυλοι. |