Livre, Chapitre |
[1,33] |
πηγῆς
ἐπ´
αὐτὴν
διοχετεύουσιν?
ἡσθέντες
|
οὖν |
ἅμα
καὶ
φοβηθέντες
ἔστημεν?
κἀκεῖνοι |
[1,40] |
ὥσπερ
κελεύσματα
καὶ
εἰρεσίαι?
ταραχθέντες
|
οὖν |
ἀνειρπύσαμεν
ἐπ´
αὐτὸ
τὸ
στόμα |
[1,41] |
ἐπολέμουν
καὶ
ἐναυμάχουν.
πολλαὶ
μὲν
|
οὖν |
ἀντίπρῳροι
συνηράσσοντο
ἀλλήλαις,
πολλαὶ
δὲ
|
[1,18] |
ὑπ´
ἐκείνων
ἵστατο.
Ἡμεῖς
μὲν
|
οὖν |
ἀπηγόμεθα
ἐς
τὸν
ἥλιον
αὐθημερὸν |
[1,40] |
ὥσπερ
ἐπὶ
τριήρων.
οἶδα
μὲν
|
οὖν |
ἀπίστοις
ἐοικότα
ἱστορήσων,
λέγω
δὲ |
[1,27] |
ὡς
ἀληθῆ
λέγω.
~Τότε
δ´
|
οὖν |
ἀσπασάμενοι
τὸν
βασιλέα
καὶ
τοὺς |
[1,11] |
ὦ
ξένοι;
συμφησάντων
δέ,
Πῶς
|
οὖν |
ἀφίκεσθε,
ἔφη,
τοσοῦτον
ἀέρα
διελθόντες; |
[1,33] |
τινα
καὶ
ἔπαυλιν
εἰκάζομεν.
~Σπουδῇ
|
οὖν |
βαδίζοντες
ἐφιστάμεθα
πρεσβύτῃ
καὶ
νεανίσκῳ
|
[1,12] |
καὶ
ἀποστεῖλαι
τὴν
ἀποικίαν.
ἢν
|
οὖν |
ἐθέλητε,
κοινωνήσατέ
μοι
τοῦ
στόλου, |
[1,26] |
οὐ
πάνυ
βαθέος.
ἂν
μὲν
|
οὖν |
εἰς
τὸ
φρέαρ
καταβῇ
τις, |
[1,4] |
ἀνθρώπους
τοὺς
Φαίακας
ἐτερατεύσατο.
~τούτοις
|
οὖν |
ἐντυχὼν
ἅπασιν,
τοῦ
ψεύσασθαι
μὲν |
[1,32] |
τῶν
δένδρων
νεοττεύοντα.
~Τότε
μὲν
|
οὖν |
ἐπὶ
πολὺ
ἐδακρύομεν,
ὕστερον
δὲ |
[1,35] |
ἐν
τῷ
κήτει;
Πολλοὶ
μὲν
|
οὖν, |
ἔφη,
καὶ
ἄξενοι
καὶ
τὰς |
[1,7] |
καὶ
ναυσίπορον
εἶναι
δύνασθαι.
ἐπῄει
|
οὖν |
ἡμῖν
πολὺ
μᾶλλον
πιστεύειν
τῷ |
[1,6] |
πολὺ
τῆς
ζάλης
κατεπαύετο.
Προσσχόντες
|
οὖν |
καὶ
ἀποβάντες
ὡς
ἂν
ἐκ |
[1,39] |
τρυφῶσι
καὶ
λελυμένοις.
Ἐνιαυτὸν
μὲν
|
οὖν |
καὶ
μῆνας
ὀκτὼ
τοῦτον
διήγομεν |
[1,6] |
καὶ
βίαιον
πλοῦν
ἐκρατυνάμην.
~ἡμέραν
|
οὖν |
καὶ
νύκτα
οὐρίῳ
πλέοντες
ἔτι |
[1,12] |
ἐπὶ
τῶν
Ἱππομυρμήκων.
τότε
μὲν
|
οὖν |
νικηθέντες
οὐ
γὰρ
ἦμεν
ἀντίπαλοι |
[1,29] |
ἅπαντα
ἐκεῖνα
διηγήσατο.
Τὴν
μὲν
|
οὖν |
νύκτα
ἐκείνην
αὐτοῦ
ἐμείναμεν,
τῇ |
[1,36] |
ἀποκρινάμενος
ἀπεδίωξε
τοὺς
ἀγγέλους.
πρῶτοι
|
οὖν |
οἱ
Ψηττόποδες
καὶ
οἱ
Παγουρίδαι
|
[1,10] |
τε
καὶ
γεωργουμένην.
ἡμέρας
μὲν
|
οὖν |
οὐδὲν
αὐτόθεν
ἑωρῶμεν,
νυκτὸς
δὲ |
[1,13] |
ἐπειδή
σοι
δοκεῖ.
~Τότε
μὲν
|
οὖν |
παρ´
αὐτῷ
ἑστιαθέντες
ἐμείναμεν,
ἕωθεν |
[1,22] |
γυναικὸς
ὅλως
ἴσασι.
μέχρι
μὲν
|
οὖν |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
ἐτῶν
γαμεῖται |
[1,22] |
βάλανοι
πηχυαῖοι
τὸ
μέγεθος.
ἐπειδὰν
|
οὖν
|
πεπανθῶσιν,
τρυγήσαντες
αὐτὰς
ἐκκολάπτουσι
τοὺς |
[1,13] |
εἶναι
τοὺς
πολεμίους.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
πλῆθος
τῆς
στρατιᾶς
δέκα
μυριάδες |
[1,7] |
θάτερον
δὲ
Ἡρακλέους.
προσκυνήσαντες
δ´
|
οὖν |
προῇμεν?
οὔπω
δὲ
πολὺ
παρῇμεν |
[1,41] |
μακρὰ
τῶν
πλοίων.
~Τὸ
μὲν
|
οὖν |
πρῶτον
δύο
ἢ
τρεῖς
ἑωρῶμεν, |
[1,34] |
διαλελυμένην
ἴσως
ἑωράκατε.
μέχρι
μὲν
|
οὖν |
Σικελίας
εὐτυχῶς
διεπλεύσαμεν?
ἐκεῖθεν
δὲ |
[1,40] |
ἀνοίξεις
τεκμαίρεσθαι
τὰς
ὥρας
περὶ
|
οὖν |
τὴν
δευτέραν,
ὥσπερ
ἔφην,
ἄνοιξιν, |
[1,38] |
διαπαρεὶς
τὸ
μετάφρενον.
~ἐκείνην
μὲν
|
οὖν |
τὴν
ἡμέραν
καὶ
τὴν
νύκτα |
[1,10] |
καὶ
ὕλας
καὶ
ὄρη.
ταύτην
|
οὖν |
τὴν
καθ´
ἡμᾶς
οἰκουμένην
εἰκάζομεν. |
[1,42] |
πολεμίων
νῆσον
ἀνασταυρώσαντες.
ἐκείνην
μὲν
|
οὖν |
τὴν
νύκτα
περὶ
τὸ
θηρίον |
[1,30] |
λευκοὺς
ὥσπερ
ἐλεφαντίνους.
ἡμεῖς
μὲν
|
οὖν |
τὸ
ὕστατον
ἀλλήλους
προσειπόντες
καὶ |
[1,11] |
μακρότερον
καὶ
παχύτερον
φέρουσι.
τούτοις
|
οὖν |
τοῖς
Ἱππογύποις
προστέτακται
περιπετομένοις
τὴν |
[1,6] |
τὴν
ὀθόνην
δυνατὸν
ἦν.
ἐπιτρέψαντες
|
οὖν |
τῷ
πνέοντι
καὶ
παραδόντες
ἑαυτοὺς |