Livre, Chapitre
[1,33]	ξένοι; πότερον τῶν ἐναλίων δαιμόνων	ἢ	ἄνθρωποι δυστυχεῖς ἡμῖν παραπλήσιοι; καὶ
[1,24]	μέλι δριμύτατον? κἀπειδὰν ἢ πονῶσιν	ἢ	γυμνάζωνται, γάλακτι πᾶν τὸ σῶμα
[1,24]	~ἀπομύττονται δὲ μέλι δριμύτατον? κἀπειδὰν	ἢ	πονῶσιν ἢ γυμνάζωνται, γάλακτι πᾶν
[1,24]	δὲ οὐδὲν ὑπάρχειν αὐτῇ φαίνεται,	ἢ	τοῦτο μόνον, ὅτι δασεῖα πᾶσα
[1,41]	~Τὸ μὲν οὖν πρῶτον δύο	ἢ	τρεῖς ἑωρῶμεν, ὕστερον δὲ ἐφάνησαν
[1,35]	ἄμικτοί τε ὄντες καὶ ἄγριοι.	Ἦ	γάρ, ἔφην ἐγώ, καὶ ἄλλοι
[1,23]	πού τις φαλακρὸς καὶ ἄκομος	ᾖ,	τοὺς δὲ κομήτας καὶ μυσάττονται.
[1,2]	παρασκευάζειν. ~γένοιτο δ´ ἂν ἐμμελὴς	ἡ	ἀνάπαυσις αὐτοῖς, εἰ τοῖς τοιούτοις
[1,23]	ἀὴρ γίνεται. τροφὴ δὲ πᾶσιν	ἡ	αὐτή? ἐπειδὰν γὰρ πῦρ ἀνακαύσωσιν,
[1,14]	δύναμις ἦν. σκευὴ δὲ πάντων	ἡ	αὐτή? κράνη μὲν ἀπὸ τῶν
[1,29]	ἤδη τὸν κάτω πλοῦν διώκοντες.	ἡ	δὲ πόλις αὕτη κεῖται μεταξὺ
[1,21]	Μήνιος καὶ Πολυλάμπης. ~Τοιαύτη μὲν	ἡ	εἰρήνη ἐγένετο? εὐθὺς δὲ τὸ
[1,19]	ὑστεραίᾳ δὲ μετέγνωσαν, καὶ ἐγένετο	ἡ	εἰρήνη ἐπὶ τούτοις? ~Κατὰ τάδε
[1,32]	εὗρον ἱερὸν Ποσειδῶνος, ὡς ἐδήλου	ἡ	ἐπιγραφή, καὶ μετ´ οὐ πολὺ
[1,22]	γὰρ συλλάβῃ τὸ ἔμβρυον, παχύνεται	ἡ	κνήμη, καὶ χρόνῳ ὕστερον ἀνατεμόντες
[1,30]	ὀδοῦσιν, ἀλλὰ διὰ τῶν ἀραιωμάτων	ἡ	ναῦς ἐς τὸ ἔσω διεξέπεσεν.
[1,36]	πολέμου ἔμελλεν ἔσεσθαι τοῦ φόρου	ἡ	οὐκ ἀπόδοσις, ἤδη τῆς προθεσμίας
[1,30]	ἀρχὴ κακῶν μειζόνων γίνεσθαι πολλάκις	ἡ	πρὸς τὸ βέλτιον μεταβολή? καὶ
[1,12]	γὰρ δὴ κἀκεῖνος ὥσπερ καὶ	ἡ	σελήνη— πολὺν ἤδη πρὸς ἡμᾶς
[1,5]	μοι τῆς ἀποδημίας καὶ ὑπόθεσις	ἡ	τῆς διανοίας περιεργία καὶ πραγμάτων
[1,14]	περὶ αὐτῶν ἐλέγετο. ~Αὕτη μὲν	ἡ	τοῦ Ἐνδυμίωνος δύναμις ἦν. σκευὴ
[1,34]	ἀκρόδρυα. πολλὴ δέ, ὡς ὁρᾶτε,	ἡ	ὕλη, καὶ μὴν καὶ ἀμπέλους
[1,24]	ἐκείνας, τότε πρὸς ἡμᾶς καταπίπτει	ἡ	χάλαζα διαρραγέντων τῶν βοτρύων. τῇ
[1,36]	ἔτους ὄστρεια πεντακόσια. ~τοιαύτη μὲν	ἡ	χώρα ἐστίν? ὑμᾶς δὲ χρὴ
[1,8]	~Τότε δὲ τὸν ποταμὸν διαπεράσαντες	ᾗ	διαβατὸς ἦν, εὕρομεν ἀμπέλων χρῆμα
[1,40]	ταύτην καὶ ἔφερε τὴν νῆσον	ᾗ	ἐθέλοι ὁ κυβερνήτης? κελευστὴς δὲ
[1,34]	περίμετρον, ἰχθῦς ἔχουσα παντοδαπούς, ἐν	ᾗ	καὶ νηχόμεθα καὶ πλέομεν ἐπὶ
[1,22]	ἐν ταῖς γαστροκνημίαις? ἐπειδὰν γὰρ	συλλάβῃ	τὸ ἔμβρυον, παχύνεται ἡ κνήμη,
[1,26]	μὲν οὖν εἰς τὸ φρέαρ	καταβῇ	τις, ἀκούει πάντων τῶν παρ´
[1,32]	ἐπεὶ δὲ ἤδη ἐθάδες τῇ	διατριβῇ	ἐγενόμεθα, λαβὼν ἑπτὰ τῶν ἑταίρων
[1,23]	δὲ τὰς πυγὰς ἑκάστῳ αὐτῶν	κράμβη	ἐκπέφυκε μακρὰ ὥσπερ οὐρά, θάλλουσα
[1,31]	φορτία, κατὰ μέσον δὲ καὶ	γῆ	καὶ λόφοι ἦσαν, ἐμοὶ δοκεῖν,
[1,10]	προσεοικυῖαι, καὶ ἄλλη δέ τις	γῆ	κάτω, καὶ πόλεις ἐν αὑτῇ
[1,26]	τῶν παρ´ ἡμῖν ἐν τῇ	γῇ	λεγομένων, ἐὰν δὲ εἰς τὸ
[1,33]	ἡμεῖς ἄνθρωποι ὄντες καὶ ἐν	γῇ	τραφέντες νῦν θαλάττιοι γεγόναμεν καὶ
[1,22]	ἀνθρώπου τὸν δεξιὸν ἀποτεμόντες ἐν	γῇ	φυτεύουσιν, ἐκ δὲ αὐτοῦ δένδρον
[1,10]	αὑτῇ καὶ ποταμοὺς ἔχουσα καὶ	πελάγη	καὶ ὕλας καὶ ὄρη. ταύτην
[1,18]	μάχης ἐλθεῖν τῷ Φαέθοντι. καὶ	δὴ	ἐφαίνοντο προσιόντες, θέαμα παραδοξότατον, ἐξ
[1,11]	ἀνάγειν ὡς τὸν βασιλέα? καὶ	δὴ	καὶ ἡμᾶς συλλαβόντες ἀνάγουσιν ὡς
[1,29]	ἤδη πλησίον τῶν νεφῶν? ἔνθα	δὴ	καὶ τὴν Νεφελοκοκκυγίαν πόλιν ἰδόντες
[1,1]	τὸ μέγιστον αὐτὴν ὑπολαμβάνουσιν— οὕτω	δὴ	καὶ τοῖς περὶ τοὺς λόγους
[1,12]	ἡλίῳ κατοικούντων βασιλεύς— οἰκεῖται γὰρ	δὴ	κἀκεῖνος ὥσπερ καὶ ἡ σελήνη—
[1,9]	τῶν ἑταίρων τὴν ἀμπελομιξίαν. καὶ	δὴ	λαβόντες ἀμφορέας τινὰς καὶ ὑδρευσάμενοί
[1,36]	ἤδη τῆς προθεσμίας ἐνεστώσης. καὶ	δὴ	οἱ μὲν ἔπεμπον ἀπαιτοῦντες τὸν
[1,23]	πετόμενοι? ὀπτωμένων δὲ περικαθεσθέντες ὥσπερ	δὴ	περὶ τράπεζαν κάπτουσιν τὸν ἀναθυμιώμενον
[1,3]	αὐτὰ τούτοις προελόμενοι συνέγραψαν ὡς	δή	τινας ἑαυτῶν πλάνας τε καὶ
[1,4]	ἄλλων εὐγνωμονέστερον? κἂν ἓν γὰρ	δὴ	τοῦτο ἀληθεύσω λέγων ὅτι ψεύδομαι.
[1,40]	τοῦ στόματος ἄνοιξιν— ἅπαξ γὰρ	δὴ	τοῦτο κατὰ τὴν ὥραν ἑκάστην
[1,23]	καπνὸν καὶ εὐωχοῦνται. σίτῳ μὲν	δὴ	τρέφονται τοιούτῳ? ποτὸν δὲ αὐτοῖς
[1,8]	συνεφύοντο γὰρ καὶ συνερριζοῦντο. καὶ	ἤδη	αὐτοῖς κλάδοι ἐπεφύκεσαν οἱ δάκτυλοι,
[1,29]	ναῦν, καὶ μαθόντες ἐνσπόνδους ἀνεχώρησαν.	~ἤδη	δὲ καὶ οἱ Ἱππόγυποι ἀπεληλύθεσαν.
[1,18]	δύο τινὰς τῶν ἑταίρων ἐζώγρησαν.	ἤδη	δὲ παρῆν καὶ ὁ Φαέθων
[1,32]	μέρος τῆς θαλάττης. ἐπεὶ δὲ	ἤδη	ἐθάδες τῇ διατριβῇ ἐγενόμεθα, λαβὼν
[1,16]	ἀλλ´ ἐκεῖνοι μὲν τῆς μάχης	ἤδη	κεκριμένης ἀφίκοντο, ὡς μήποτε ὤφελον?
[1,39]	δὲ τὴν χώραν ἐπελθόντες ἔρημον	ἤδη	οὖσαν τῶν πολεμίων τὸ λοιπὸν
[1,30]	καὶ περιβαλόντες ἐμένομεν? τὸ δὲ	ἤδη	παρῆν καὶ ἀναρροφῆσαν ἡμᾶς αὐτῇ
[1,29]	τῇ δὲ ἐπιούσῃ ἄραντες ἐπλέομεν	ἤδη	πλησίον τῶν νεφῶν? ἔνθα δὴ
[1,12]	ὥσπερ καὶ ἡ σελήνη— πολὺν	ἤδη	πρὸς ἡμᾶς πολεμεῖ χρόνον. ἤρξατο
[1,29]	ταύτης ἡμέρᾳ καὶ τὸν ὠκεανὸν	ἤδη	σαφῶς ἑωρῶμεν, γῆν δὲ οὐδαμοῦ,
[1,4]	σφόδρα τοὺς ἄνδρας ἐμεμψάμην, ὁρῶν	ἤδη	σύνηθες ὂν τοῦτο καὶ τοῖς
[1,36]	τοῦ φόρου ἡ οὐκ ἀπόδοσις,	ἤδη	τῆς προθεσμίας ἐνεστώσης. καὶ δὴ
[1,6]	περιηχουμένην τῷ κύματι? καὶ γὰρ	ἤδη	τὸ πολὺ τῆς ζάλης κατεπαύετο.
[1,29]	ἀφικόμεθα ἐς τὴν Λυχνόπολιν καλουμένην,	ἤδη	τὸν κάτω πλοῦν διώκοντες. ἡ
[1,10]	ἀέρι καθάπερ νῆσον, λαμπρὰν καὶ	σφαιροειδῆ	καὶ φωτὶ μεγάλῳ καταλαμπομένην? προσενεχθέντες
[1,15]	καὶ ξίφη οἷα τὰ Ἑλληνικά.	~ἐπειδὴ	δὲ καιρὸς ἦν, ἐτάξαντο ὧδε?
[1,42]	οἱ δὲ μέχρι τινὸς διώξαντες,	ἐπειδὴ	ἑσπέρα ἦν, τραπόμενοι πρὸς τὰ
[1,33]	ἔτι δὲ καὶ οἶνον ἐγχέας,	ἐπειδὴ	ἱκανῶς ἐκορέσθημεν, ἐπυνθάνετο ἃ πεπόνθειμεν?
[1,12]	ἔξοδον. Οὕτως, ἔφην ἐγώ, γιγνέσθω,	ἐπειδή	σοι δοκεῖ. ~Τότε μὲν οὖν
[1,17]	Φαέθων ἐπῄει παρασκευῇ. ~συμμίξαντες δὲ	ἐπειδὴ	τὰ σημεῖα ἤρθη καὶ ὠγκήσαντο
[1,33]	καί τινα καὶ ἔπαυλιν εἰκάζομεν.	~Σπουδῇ	οὖν βαδίζοντες ἐφιστάμεθα πρεσβύτῃ καὶ
[1,2]	καὶ φιλοσόφων πολλὰ τεράστια καὶ	μυθώδη	συγγεγραφότων, οὓς καὶ ὀνομαστὶ ἂν
[1,3]	τε καὶ ἀποδημίας, θηρίων τε	μεγέθη	ἱστοροῦντες καὶ ἀνθρώπων ὠμότητας καὶ
[1,25]	τοὺς αὑτοῦ φυλάττει ἔστ´ ἂν	δεηθῇ	ἰδεῖν? οὕτω δὲ ἐνθέμενος ὁρᾷ?
[1,26]	αὐτὸς ἐκεῖσε ἀφίκηται, εἴσεται ὡς	ἀληθῆ	λέγω. ~Τότε δ´ οὖν ἀσπασάμενοι
[1,4]	ἐθαύμασα, εἰ ἐνόμιζον λήσειν οὐκ	ἀληθῆ	συγγράφοντες. διόπερ καὶ αὐτὸς ὑπὸ
[1,17]	~συμμίξαντες δὲ ἐπειδὴ τὰ σημεῖα	ἤρθη	καὶ ὠγκήσαντο ἑκατέρων οἱ ὄνοι—
[1,30]	αὐτῇ νηῒ κατέπιεν. οὐ μέντοι	ἔφθη	συναράξαι τοῖς ὀδοῦσιν, ἀλλὰ διὰ
[1,11]	περιπετομένοις τὴν γῆν, εἴ τις	εὑρεθείη	ξένος, ἀνάγειν ὡς τὸν βασιλέα?
[1,11]	ἀπὸ τῆς ἡμετέρας γῆς καθεύδων	ἀναρπασθείη	ποτὲ καὶ ἀφικόμενος βασιλεύσειε τῆς
[1,20]	δὲ τῇ ἀλλήλων, ἤν τις	ἐπίῃ?	φόρον δὲ ὑποτελεῖν ἑκάστου ἔτους
[1,25]	δὲ τοῖς μὲν πλουσίοις ὑαλίνη	μαλθακή,	τοῖς πένησι δὲ χαλκῆ ὑφαντή?
[1,25]	ὑαλίνη μαλθακή, τοῖς πένησι δὲ	χαλκῆ	ὑφαντή? πολύχαλκα γὰρ τὰ ἐκεῖ
[1,33]	ἐπὶ τὴν οἰκίαν— ἐπεποίητο δὲ	αὐτάρκη	καὶ στιβάδας ἐνῳκοδόμητο καὶ τὰ
[1,3]	Ἰαμβοῦλος περὶ τῶν ἐν τῇ	μεγάλῃ	θαλάττῃ πολλὰ παράδοξα, γνώριμον μὲν
[1,28]	ἐφῆκεν. ἐθεώμεθα μέντοι τὴν χώραν	εὐθαλῆ	τε καὶ πίονα καὶ εὔυδρον
[1,42]	τρόπαιον τῆς νησομαχίας ἐπὶ τῇ	κεφαλῇ	τοῦ κήτους μίαν τῶν πολεμίων
[1,16]	ἐγγινομένης? ἐλέγοντο δὲ χρίειν τὰ	βέλη	μαλάχης ἰῷ. ἐχόμενοι δὲ αὐτῶν
[1,20]	βουλόμενον? ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας	στήλῃ	ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ
[1,10]	πυρὶ τὴν χρόαν προσεοικυῖαι, καὶ	ἄλλη	δέ τις γῆ κάτω, καὶ
[1,38]	αὐτοῖς παρὰ τὸ Ποσειδώνιον συνεμίξαμεν	πολλῇ	βοῇ χρώμενοι, ἀντήχει δὲ τὸ
[1,33]	ἐν τῇ ὕλῃ ὡς ἔχει?	πολλὴ	γάρ τις καὶ λάσιος ἐφαίνετο.
[1,34]	ἰχθῦς δὲ σιτούμενοι καὶ ἀκρόδρυα.	πολλὴ	δέ, ὡς ὁρᾶτε, ἡ ὕλη,
[1,40]	ἔφην, ἄνοιξιν, ἄφνω βοή τε	πολλὴ	καὶ θόρυβος ἠκούετο καὶ ὥσπερ
[1,40]	ὁ ἄνεμος ἐμπίπτων τῇ ὕλῃ,	πολλῇ	οὔσῃ ἐν ἑκάστῃ, ἐκόλπου τε
[1,30]	πολλάκις ἡ πρὸς τὸ βέλτιον	μεταβολή?	καὶ γὰρ ἡμεῖς δύο μόνας
[1,31]	τῆς ἰλύος ἣν κατέπινε συνιζάνουσα.	ὕλη	γοῦν ἐπ´ αὐτῆς καὶ δένδρα
[1,34]	πολλὴ δέ, ὡς ὁρᾶτε, ἡ	ὕλη,	καὶ μὴν καὶ ἀμπέλους ἔχει
[1,41]	ἐπερρίπτουν, οἱ δὲ περιπλεκόμενοι τῇ	ὕλῃ	κατεῖχον τὴν νῆσον. ἔβαλλον μέντοι
[1,40]	ἱστίων ὁ ἄνεμος ἐμπίπτων τῇ	ὕλῃ,	πολλῇ οὔσῃ ἐν ἑκάστῃ, ἐκόλπου
[1,33]	βουλόμενοι μαθεῖν τὰ ἐν τῇ	ὕλῃ	ὡς ἔχει? πολλὴ γάρ τις
[1,17]	γῆν κατέσταζεν, ὥστε με εἰκάζειν	μὴ	ἄρα τοιούτου τινὸς καὶ πάλαι
[1,22]	βούλομαι εἰπεῖν. πρῶτα μὲν τὸ	μὴ	ἐκ γυναικῶν γεννᾶσθαι αὐτούς, ἀλλ´
[1,20]	γε ἄλλους ἀστέρας, ὅπλα δὲ	μὴ	ἐπιφέρειν τοῖς Ἡλιώταις, συμμαχεῖν δὲ
[1,2]	καὶ ὀνομαστὶ ἂν ἔγραφον, εἰ	μὴ	καὶ αὐτῷ σοι ἐκ τῆς
[1,33]	τε ὀψομένους καὶ εἰσομένους ὅτι	μὴ	μόνοι ἐν τῷδε καθείργμεθα τῷ
[1,2]	τοιούτοις τῶν ἀναγνωσμάτων ὁμιλοῖεν, ἃ	μὴ	μόνον ἐκ τοῦ ἀστείου τε
[1,4]	σπουδάσας τοῖς μεθ´ ἡμᾶς, ἵνα	μὴ	μόνος ἄμοιρος ὦ τῆς ἐν
[1,26]	ἀσφαλὲς εἰπεῖν. ὅστις δὲ ταῦτα	μὴ	πιστεύει οὕτως ἔχειν, ἄν ποτε
[1,19]	ἱκέτευε καθαιρεῖν τὸ οἰκοδόμημα καὶ	μὴ	σφᾶς περιορᾶν ἐν σκότῳ βιοτεύοντας,
[1,25]	οἵους ἔχουσιν, ὀκνῶ μὲν εἰπεῖν,	μή	τίς με νομίσῃ ψεύδεσθαι διὰ
[1,18]	μέντοι πλῆθος αὐτῶν οὐκ ἀνέγραψα,	μή	τῳ καὶ ἄπιστον δόξῃ— τοσοῦτον
[1,29]	καλῶν ἕκαστον? ὃς δ´ ἂν	μὴ	ὑπακούσῃ, καταδικάζεται ἀποθανεῖν ὡς λιπὼν
[1,12]	τῶν ἐν τῇ ἀρχῇ τῇ	ἐμῇ	ποτε τοὺς ἀπορωτάτους συναγαγὼν ἐβουλήθην
[1,22]	συλλάβῃ τὸ ἔμβρυον, παχύνεται ἡ	κνήμη,	καὶ χρόνῳ ὕστερον ἀνατεμόντες ἐξάγουσι
[1,37]	ὑπηντιάζομεν, καὶ συμμίξαντες θυμῷ καὶ	ῥώμῃ	διεκινδυνεύομεν. τέλος δὲ τροπὴν αὐτῶν
[1,14]	σκευὴ δὲ πάντων ἡ αὐτή?	κράνη	μὲν ἀπὸ τῶν κυάμων, μεγάλοι
[1,23]	ἀεὶ καὶ ὑπτίου ἀναπίπτοντος οὐ	κατακλωμένη.	~ἀπομύττονται δὲ μέλι δριμύτατον? κἀπειδὰν
[1,30]	ἀπορρίψαντες ἐνηχόμεθα? καὶ γὰρ ἔτυχε	γαλήνη	οὖσα καὶ εὐσταθοῦν τὸ πέλαγος.
[1,22]	τῷ μεταξὺ διατρίβων ἐν τῇ	σελήνῃ	κατενόησα καινὰ καὶ παράδοξα, ταῦτα
[1,12]	δὴ κἀκεῖνος ὥσπερ καὶ ἡ	σελήνη—	πολὺν ἤδη πρὸς ἡμᾶς πολεμεῖ
[1,21]	καὶ Πολυλάμπης. ~Τοιαύτη μὲν ἡ	εἰρήνη	ἐγένετο? εὐθὺς δὲ τὸ τεῖχος
[1,19]	δὲ μετέγνωσαν, καὶ ἐγένετο ἡ	εἰρήνη	ἐπὶ τούτοις? ~Κατὰ τάδε συνθήκας
[1,26]	πάσας μὲν πόλεις, πάντα δὲ	ἔθνη	ὁρᾷ ὥσπερ ἐφεστὼς ἑκάστοις? τότε
[1,25]	~Ἐσθὴς δὲ τοῖς μὲν πλουσίοις	ὑαλίνη	μαλθακή, τοῖς πένησι δὲ χαλκῆ
[1,20]	ἀποικίαν τὴν ἐς τὸν Ἑωσφόρον	κοινῇ	ποιεῖσθαι, καὶ μετέχειν τῶν ἄλλων
[1,20]	ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ	ἠλεκτρίνῃ	καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ
[1,34]	ὁπόταν ἐπιθυμήσωμεν. καὶ μὴν καὶ	λίμνη	οὐ πόρρω ἐστὶν σταδίων εἴκοσι
[1,7]	Διόνυσος ἀφίκοντο. ἦν δὲ καὶ	ἴχνη	δύο πλησίον ἐπὶ πέτρας, τὸ
[1,18]	ἀνέγραψα, μή τῳ καὶ ἄπιστον	δόξῃ—	τοσοῦτον ἦν. ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν
[1,40]	δευτέραν, ὥσπερ ἔφην, ἄνοιξιν, ἄφνω	βοή	τε πολλὴ καὶ θόρυβος ἠκούετο
[1,38]	παρὰ τὸ Ποσειδώνιον συνεμίξαμεν πολλῇ	βοῇ	χρώμενοι, ἀντήχει δὲ τὸ κῆτος
[1,10]	καὶ τὰς ἴσας νύκτας ἀεροδρομήσαντες,	ὀγδόῃ	καθορῶμεν γῆν τινα μεγάλην ἐν
[1,14]	φολιδωτοὶ πάντες θέρμινοι? τὰ γὰρ	λέπη	τῶν θέρμων συρράπτοντες ποιοῦνται θώρακας,
[1,6]	δὲ σὺν ἐμοὶ ἀνελθεῖν ἐπὶ	κατασκοπῇ	τῶν ἐν τῇ νήσῳ. ~προελθόντες
[1,3]	ἅπασι τὸ ψεῦδος πλασάμενος, οὐκ	ἀτερπῆ	δὲ ὅμως συνθεὶς τὴν ὑπόθεσιν.
[1,32]	τὸ κῆτος, ἑωρῶμεν ἄλλοτε μὲν	ὄρη,	ἄλλοτε δὲ μόνον τὸν οὐρανόν,
[1,10]	καὶ πελάγη καὶ ὕλας καὶ	ὄρη.	ταύτην οὖν τὴν καθ´ ἡμᾶς
[1,36]	ἡ χώρα ἐστίν? ὑμᾶς δὲ	χρὴ	ὁρᾶν ὅπως δυνησόμεθα τοσούτοις ἔθνεσι
[1,23]	γαμέταις τοῖς ἑαυτῶν. ~ἐπειδὰν δὲ	γηράσῃ	ὁ ἄνθρωπος, οὐκ ἀποθνῄσκει, ἀλλ´
[1,29]	ἐτόλμησεν. ἀρχεῖα δὲ αὐτοῖς ἐν	μέσῃ	τῇ πόλει πεποίηται, ἔνθα ὁ
[1,24]	ἐμοὶ δοκεῖν, ἐπειδὰν ἐμπεσὼν ἄνεμος	διασείσῃ	τὰς ἀμπέλους ἐκείνας, τότε πρὸς
[1,25]	μὲν εἰπεῖν, μή τίς με	νομίσῃ	ψεύδεσθαι διὰ τὸ ἄπιστον τοῦ
[1,40]	ἄνεμος ἐμπίπτων τῇ ὕλῃ, πολλῇ	οὔσῃ	ἐν ἑκάστῃ, ἐκόλπου τε ταύτην
[1,29]	ἐκείνην αὐτοῦ ἐμείναμεν, τῇ δὲ	ἐπιούσῃ	ἄραντες ἐπλέομεν ἤδη πλησίον τῶν
[1,32]	ἐκ τοῦ Ἑωσφόρου εἴχομεν. τῇ	ἐπιούσῃ	δὲ διαναστάντες, εἴ ποτε ἀναχάνοι
[1,29]	ἕκαστον? ὃς δ´ ἂν μὴ	ὑπακούσῃ,	καταδικάζεται ἀποθανεῖν ὡς λιπὼν τὴν
[1,24]	ὥστε καὶ τὰ νεογνά, ἐπειδὰν	ῥιγώσῃ,	ἐς ταύτην ὑποδύεται. ~Ἐσθὴς δὲ
[1,29]	δὲ πολλοὺς περιθέοντας καὶ ἐν	τῇ	ἀγορᾷ καὶ περὶ τὸν λιμένα
[1,20]	ἐπιφέρειν τοῖς Ἡλιώταις, συμμαχεῖν δὲ	τῇ	ἀλλήλων, ἤν τις ἐπίῃ? φόρον
[1,12]	ἐξ αἰτίας τοιαύτης? τῶν ἐν	τῇ	ἀρχῇ τῇ ἐμῇ ποτε τοὺς
[1,26]	πάντων τῶν παρ´ ἡμῖν ἐν	τῇ	γῇ λεγομένων, ἐὰν δὲ εἰς
[1,29]	οὖν νύκτα ἐκείνην αὐτοῦ ἐμείναμεν,	τῇ	δὲ ἐπιούσῃ ἄραντες ἐπλέομεν ἤδη
[1,32]	θαλάττης. ἐπεὶ δὲ ἤδη ἐθάδες	τῇ	διατριβῇ ἐγενόμεθα, λαβὼν ἑπτὰ τῶν
[1,12]	τοιαύτης? τῶν ἐν τῇ ἀρχῇ	τῇ	ἐμῇ ποτε τοὺς ἀπορωτάτους συναγαγὼν
[1,37]	εἴκοσι. προείρητο δὲ τοῖς ἐν	τῇ	ἐνέδρᾳ, ἐπειδὰν ἴδωσι παρεληλυθότας τοὺς
[1,32]	τὸ ἐκ τοῦ Ἑωσφόρου εἴχομεν.	τῇ	ἐπιούσῃ δὲ διαναστάντες, εἴ ποτε
[1,35]	πολλὰ μὲν ἔρημά ἐστι, προσκλυζόμενα	τῇ	θαλάττῃ? ὅμως δὲ ἐγὼ ταῦτα
[1,42]	καὶ τρόπαιον τῆς νησομαχίας ἐπὶ	τῇ	κεφαλῇ τοῦ κήτους μίαν τῶν
[1,38]	ἡμέραν καὶ τὴν νύκτα ἐπηυλισάμεθα	τῇ	μάχῃ καὶ τρόπαιον ἐστήσαμεν ῥάχιν
[1,3]	καὶ Ἰαμβοῦλος περὶ τῶν ἐν	τῇ	μεγάλῃ θαλάττῃ πολλὰ παράδοξα, γνώριμον
[1,24]	ἡ χάλαζα διαρραγέντων τῶν βοτρύων.	τῇ	μέντοι γαστρὶ ὅσα πήρᾳ χρῶνται
[1,22]	αὐτός? κύουσι δὲ οὐκ ἐν	τῇ	νηδύϊ, ἀλλ´ ἐν ταῖς γαστροκνημίαις?
[1,33]	τε χειμῶνα καὶ τὰ ἐν	τῇ	νήσῳ καὶ τὸν ἐν τῷ
[1,6]	ἀνελθεῖν ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν ἐν	τῇ	νήσῳ. ~προελθόντες δὲ ὅσον σταδίους
[1,6]	ἐχειμαζόμεθα ἡμέρας ἐννέα καὶ ἑβδομήκοντα,	τῇ	ὀγδοηκοστῇ δὲ ἄφνω ἐκλάμψαντος ἡλίου
[1,12]	νικηθέντες— οὐ γὰρ ἦμεν ἀντίπαλοι	τῇ	παρασκευῇ— ἀνεχωρήσαμεν? νῦν δὲ βούλομαι
[1,29]	ἀρχεῖα δὲ αὐτοῖς ἐν μέσῃ	τῇ	πόλει πεποίηται, ἔνθα ὁ ἄρχων
[1,19]	τὸν Φαέθοντα γενομένης δὶς ἐκκλησίας	τῇ	προτεραίᾳ μὲν οὐδὲν παρέλυσαν τῆς
[1,22]	ἐν τῷ μεταξὺ διατρίβων ἐν	τῇ	σελήνῃ κατενόησα καινὰ καὶ παράδοξα,
[1,29]	δὲ πυρώδεις καὶ ὑπεραυγεῖς ἐφαντάζοντο.	τῇ	τετάρτῃ δὲ περὶ μεσημβρίαν μαλακῶς
[1,41]	ἀλλήλοις ἐπερρίπτουν, οἱ δὲ περιπλεκόμενοι	τῇ	ὕλῃ κατεῖχον τὴν νῆσον. ἔβαλλον
[1,40]	δὲ ἱστίων ὁ ἄνεμος ἐμπίπτων	τῇ	ὕλῃ, πολλῇ οὔσῃ ἐν ἑκάστῃ,
[1,33]	νῦν βουλόμενοι μαθεῖν τὰ ἐν	τῇ	ὕλῃ ὡς ἔχει? πολλὴ γάρ
[1,42]	ἀγκύραις ἐχρῶντο μεγάλαις ὑαλίναις καρτεραῖς.	τῇ	ὑστεραίᾳ δὲ θύσαντες ἐπὶ τοῦ
[1,38]	ἐστήσαμεν ῥάχιν ξηρὰν δελφῖνος ἀναπήξαντες.	τῇ	ὑστεραίᾳ δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[1,19]	μὲν οὐδὲν παρέλυσαν τῆς ὀργῆς,	τῇ	ὑστεραίᾳ δὲ μετέγνωσαν, καὶ ἐγένετο
[1,39]	δὲ οὐκ ἐδόκει σπένδεσθαι, ἀλλὰ	τῇ	ὑστεραίᾳ χωρήσαντες ἐπ´ αὐτοὺς πάντας
[1,34]	σκάφους μικροῦ, ὃ ἐγὼ ἐναυπηγησάμην.	ἔτη	δέ ἐστιν ἡμῖν τῆς καταπόσεως
[1,30]	ἥλιον ἄφνω ὁρῶμεν θηρία καὶ	κήτη	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, ἓν
[1,29]	μάτην ἐφ´ οἷς ἔγραψεν ἀπιστουμένου.	τρίτῃ	δὲ ἀπὸ ταύτης ἡμέρᾳ καὶ
[1,24]	τιθέντες ἐν αὐτῇ ὅσων δέονται?	ἀνοικτὴ	γὰρ αὐτοῖς αὕτη καὶ πάλιν
[1,13]	μέγιστον, ἀντὶ τῶν πτερῶν λαχάνοις	πάντῃ	λάσιον, τὰ δὲ ὠκύπτερα ἔχει
[1,31]	ἀναχανόντος εἴδομεν κύτος μέγα καὶ	πάντῃ	πλατὺ καὶ ὑψηλόν, ἱκανὸν μυριάνδρῳ
[1,25]	μαλθακή, τοῖς πένησι δὲ χαλκῆ	ὑφαντή?	πολύχαλκα γὰρ τὰ ἐκεῖ χωρία,
[1,40]	τρόπον. ~τῷ δ´ ἐνάτῳ μηνὶ	πέμπτῃ	ἱσταμένου, περὶ τὴν δευτέραν τοῦ
[1,29]	πυρώδεις καὶ ὑπεραυγεῖς ἐφαντάζοντο. τῇ	τετάρτῃ	δὲ περὶ μεσημβρίαν μαλακῶς ἐνδιδόντος
[1,40]	τῇ ὕλῃ, πολλῇ οὔσῃ ἐν	ἑκάστῃ,	ἐκόλπου τε ταύτην καὶ ἔφερε
[1,40]	δὲ ὑψηλαί, ὅσον ἑκατὸν σταδίων	ἑκάστη	τὸ περίμετρον? ἐπὶ δὲ αὐτῶν
[1,24]	γὰρ αὐτοῖς αὕτη καὶ πάλιν	κλειστή	ἐστιν? ἐντέρων δὲ οὐδὲν ὑπάρχειν
[1,6]	ἡμέρας ἐννέα καὶ ἑβδομήκοντα, τῇ	ὀγδοηκοστῇ	δὲ ἄφνω ἐκλάμψαντος ἡλίου καθορῶμεν
[1,35]	μὲν ἔρημά ἐστι, προσκλυζόμενα τῇ	θαλάττῃ?	ὅμως δὲ ἐγὼ ταῦτα ἔχω
[1,3]	περὶ τῶν ἐν τῇ μεγάλῃ	θαλάττῃ	πολλὰ παράδοξα, γνώριμον μὲν ἅπασι
[1,23]	γίνεται. τροφὴ δὲ πᾶσιν ἡ	αὐτή?	ἐπειδὰν γὰρ πῦρ ἀνακαύσωσιν, βατράχους
[1,10]	φωτὶ μεγάλῳ καταλαμπομένην? προσενεχθέντες δὲ	αὐτῇ	καὶ ὁρμισάμενοι ἀπέβημεν, ἐπισκοποῦντες δὲ
[1,14]	ἦν. σκευὴ δὲ πάντων ἡ	αὐτή?	κράνη μὲν ἀπὸ τῶν κυάμων,
[1,30]	ἤδη παρῆν καὶ ἀναρροφῆσαν ἡμᾶς	αὐτῇ	νηῒ κατέπιεν. οὐ μέντοι ἔφθη
[1,24]	ὅσα πήρᾳ χρῶνται τιθέντες ἐν	αὐτῇ	ὅσων δέονται? ἀνοικτὴ γὰρ αὐτοῖς
[1,24]	ἐστιν? ἐντέρων δὲ οὐδὲν ὑπάρχειν	αὐτῇ	φαίνεται, ἢ τοῦτο μόνον, ὅτι
[1,10]	γῆ κάτω, καὶ πόλεις ἐν	αὑτῇ	καὶ ποταμοὺς ἔχουσα καὶ πελάγη
[1,40]	ἐοικότες ἀνθρώποις πλὴν τῆς κόμης?	αὕτη	δὲ πῦρ ἦν καὶ ἐκάετο,
[1,24]	ὅσων δέονται? ἀνοικτὴ γὰρ αὐτοῖς	αὕτη	καὶ πάλιν κλειστή ἐστιν? ἐντέρων
[1,29]	πλοῦν διώκοντες. ἡ δὲ πόλις	αὕτη	κεῖται μεταξὺ τοῦ Πλειάδων καὶ
[1,14]	καὶ ἄπιστα περὶ αὐτῶν ἐλέγετο.	~Αὕτη	μὲν ἡ τοῦ Ἐνδυμίωνος δύναμις
[1,21]	Νύκτωρ καὶ Μήνιος καὶ Πολυλάμπης.	~Τοιαύτη	μὲν ἡ εἰρήνη ἐγένετο? εὐθὺς
[1,36]	ὑποτελῶν ἑκάστου ἔτους ὄστρεια πεντακόσια.	~τοιαύτη	μὲν ἡ χώρα ἐστίν? ὑμᾶς
[1,16]	τὸν Φαέθοντα πυρπολῆσαι τὴν χώραν.	Τοιαύτῃ	μὲν καὶ ὁ Φαέθων ἐπῄει
[1,33]	εἰκάζομεν. ~Σπουδῇ οὖν βαδίζοντες ἐφιστάμεθα	πρεσβύτῃ	καὶ νεανίσκῳ μάλα προθύμως πρασιάν
[1,14]	ἡ τοῦ Ἐνδυμίωνος δύναμις ἦν.	σκευὴ	δὲ πάντων ἡ αὐτή? κράνη
[1,12]	οὐ γὰρ ἦμεν ἀντίπαλοι τῇ	παρασκευῇ—	ἀνεχωρήσαμεν? νῦν δὲ βούλομαι αὖθις
[1,16]	μὲν καὶ ὁ Φαέθων ἐπῄει	παρασκευῇ.	~συμμίξαντες δὲ ἐπειδὴ τὰ σημεῖα
[1,13]	καθάπερ ἱστία φέρονται ὥσπερ τὰ	σκάφη.	τὰ πολλὰ δ´ οἱ τοιοῦτοι
[1,32]	ἱερὸν Ποσειδῶνος, ὡς ἐδήλου ἡ	ἐπιγραφή,	καὶ μετ´ οὐ πολὺ καὶ
[1,33]	εἰσῆλθες. ὁ δὲ οὐ πρότερον	ἔφη	ἐρεῖν οὐδὲ πεύσεσθαι παρ´ ἡμῶν,
[1,35]	τῷ κήτει; Πολλοὶ μὲν οὖν,	ἔφη,	καὶ ἄξενοι καὶ τὰς μορφὰς
[1,36]	δὲ τίνα ἐστὶν αὐτοῖς; Οὐδέν,	ἔφη,	πλὴν τὰ ὀστᾶ τῶν ἰχθύων.
[1,33]	παρειστήκεσαν? χρόνῳ δὲ ὁ πρεσβύτης	ἔφη,	Τίνες ὑμεῖς ἄρα ἐστέ, ὦ
[1,12]	δεόμεθα. ~Ἢν δὲ καὶ κατορθώσω,	ἔφη,	τὸν πόλεμον ὃν ἐκφέρω νῦν
[1,11]	συμφησάντων δέ, Πῶς οὖν ἀφίκεσθε,	ἔφη,	τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες; καὶ ἡμεῖς
[1,36]	ἐγώ, πάντες οὗτοί εἰσιν; Πλείους,	ἔφη,	τῶν χιλίων. Ὅπλα δὲ τίνα
[1,11]	τῆς στολῆς εἰκάσας, Ἕλληνες ἆρα,	ἔφη,	ὑμεῖς, ὦ ξένοι; συμφησάντων δέ,
[1,14]	ὥσπερ κέρας? ἀσπίδες δὲ καὶ	ξίφη	οἷα τὰ Ἑλληνικά. ~ἐπειδὴ δὲ
[1,23]	ὥσπερ καπνὸς διαλυόμενος ἀὴρ γίνεται.	τροφὴ	δὲ πᾶσιν ἡ αὐτή? ἐπειδὰν
[1,42]	Αἰολοκένταυρος, τῶν δὲ Θαλασσοπότης? καὶ	μάχη	αὐτοῖς ἐγεγένητο, ὡς ἐδόκει, λείας
[1,38]	καὶ τὴν νύκτα ἐπηυλισάμεθα τῇ	μάχῃ	καὶ τρόπαιον ἐστήσαμεν ῥάχιν ξηρὰν
[1,30]	εὐσταθοῦν τὸ πέλαγος. Ἔοικε δὲ	ἀρχὴ	κακῶν μειζόνων γίνεσθαι πολλάκις ἡ
[1,12]	αἰτίας τοιαύτης? τῶν ἐν τῇ	ἀρχῇ	τῇ ἐμῇ ποτε τοὺς ἀπορωτάτους
[1,26]	ἐὰν δὲ εἰς τὸ κάτοπτρον	ἀποβλέψῃ,	πάσας μὲν πόλεις, πάντα δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/03/2005