Livre, Chapitre |
[1,3] |
τοῦ
Ὁμήρου
Ὀδυσσεύς,
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
Ἀλκίνουν
διηγούμενος
ἀνέμων
τε
δουλείαν |
[1,23] |
ὥσπερ
δὴ
περὶ
τράπεζαν
κάπτουσιν
|
τὸν |
ἀναθυμιώμενον
καπνὸν
καὶ
εὐωχοῦνται.
σίτῳ |
[1,22] |
νεκρά,
ἐκθέντες
δὲ
αὐτὰ
πρὸς
|
τὸν |
ἄνεμον
κεχηνότα
ζῳοποιοῦσιν.
δοκεῖ
δέ |
[1,37] |
δὲ
αὐτοὶ
πέντε
καὶ
εἴκοσι
|
τὸν
|
ἀριθμὸν
ὄντες
καὶ
γὰρ
ὁ |
[1,5] |
τι
πλῆθος
παρεσκευασάμην
καὶ
κυβερνήτην
|
τὸν |
ἄριστον
μισθῷ
μεγάλῳ
πείσας
παρέλαβον |
[1,11] |
τις
εὑρεθείη
ξένος,
ἀνάγειν
ὡς
|
τὸν |
βασιλέα?
καὶ
δὴ
καὶ
ἡμᾶς |
[1,27] |
λέγω.
~Τότε
δ´
οὖν
ἀσπασάμενοι
|
τὸν |
βασιλέα
καὶ
τοὺς
ἀμφ´
αὐτόν, |
[1,18] |
πάντας
μὲν
τρέπουσιν,
αὐτὸν
δὲ
|
τὸν |
βασιλέα
καταδιώκουσι
πρὸς
τὴν
πόλιν |
[1,20] |
φόρον
δὲ
ὑποτελεῖν
ἑκάστου
ἔτους
|
τὸν
|
βασιλέα
τῶν
Σεληνιτῶν
τῷ
βασιλεῖ |
[1,34] |
ναὸν
τῷ
Ποσειδῶνι
δειμάμενοι
τουτονὶ
|
τὸν
|
βίον
ζῶμεν,
λάχανα
μὲν
κηπεύοντες, |
[1,20] |
ποιεῖσθαι,
καὶ
μετέχειν
τῶν
ἄλλων
|
τὸν |
βουλόμενον?
ἐγγράψαι
δὲ
τὰς
συνθήκας |
[1,36] |
δὴ
οἱ
μὲν
ἔπεμπον
ἀπαιτοῦντες
|
τὸν |
δασμόν?
ὁ
δὲ
ὑπεροπτικῶς
ἀποκρινάμενος |
[1,22] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
ὄρχιν
ἀνθρώπου
|
τὸν |
δεξιὸν
ἀποτεμόντες
ἐν
γῇ
φυτεύουσιν, |
[1,35] |
δὲ
τῆς
ἑτέρας
πλευρᾶς
κατὰ
|
τὸν |
δεξιὸν
τοῖχον
Τριτωνομένδητες,
τὰ
μὲν
|
[1,17] |
γενομένου
Ὅμηρος
ὑπέλαβεν
αἵματι
ὗσαι
|
τὸν |
Δία
ἐπὶ
τῷ
τοῦ
Σαρπηδόνος |
[1,21] |
ἀποικίας,
ὑπισχνούμενος
δώσειν
πρὸς
γάμον
|
τὸν |
ἑαυτοῦ
παῖδα?
γυναῖκες
γὰρ
οὐκ |
[1,39] |
ἀμπελουργοῦντες
καὶ
τὸν
καρπὸν
συγκομιζόμενοι
|
τὸν |
ἐκ
τῶν
δένδρων,
καὶ
ὅλως
|
[1,33] |
τὰ
ἐν
τῇ
νήσῳ
καὶ
|
τὸν |
ἐν
τῷ
ἀέρι
πλοῦν
καὶ |
[1,1] |
τε
τὴν
διάνοιαν
καὶ
πρὸς
|
τὸν |
ἔπειτα
κάματον
ἀκμαιοτέραν
παρασκευάζειν.
~γένοιτο |
[1,5] |
Ἡρακλείων
στηλῶν
καὶ
ἀφεὶς
εἰς
|
τὸν
|
ἑσπέριον
ὠκεανὸν
οὐρίῳ
ἀνέμῳ
τὸν |
[1,20] |
τὴν
δὲ
ἀποικίαν
τὴν
ἐς
|
τὸν |
Ἑωσφόρον
κοινῇ
ποιεῖσθαι,
καὶ
μετέχειν
|
[1,12] |
ἀπορωτάτους
συναγαγὼν
ἐβουλήθην
ἀποικίαν
ἐς
|
τὸν |
Ἑωσφόρον
στεῖλαι,
ὄντα
ἔρημον
καὶ |
[1,28] |
ἀποβάντες
ὑδρευσάμεθα.
ἐμβάντες
δὲ
εἰς
|
τὸν |
ζῳδιακὸν
ἐν
ἀριστερᾷ
παρῄειμεν
τὸν |
[1,18] |
Ἡμεῖς
μὲν
οὖν
ἀπηγόμεθα
ἐς
|
τὸν |
ἥλιον
αὐθημερὸν
τὼ
χεῖρε
ὀπίσω |
[1,30] |
τῆς
τρίτης
ὑποφαινούσης
πρὸς
ἀνίσχοντα
|
τὸν |
ἥλιον
ἄφνω
ὁρῶμεν
θηρία
καὶ |
[1,28] |
τὸν
ζῳδιακὸν
ἐν
ἀριστερᾷ
παρῄειμεν
|
τὸν |
ἥλιον,
ἐν
χρῷ
τὴν
γῆν |
[1,12] |
ὃν
ἐκφέρω
νῦν
πρὸς
τοὺς
|
τὸν |
ἥλιον
κατοικοῦντας,
ἁπάντων
εὐδαιμονέστατα
παρ´ |
[1,29] |
δι´
ἃς
ἐβράδυνον.
ἔνθα
καὶ
|
τὸν |
ἡμέτερον
λύχνον
ἐγνώρισα,
καὶ
προσειπὼν |
[1,39] |
κυνηγεσίοις
χρώμενοι
καὶ
ἀμπελουργοῦντες
καὶ
|
τὸν |
καρπὸν
συγκομιζόμενοι
τὸν
ἐκ
τῶν |
[1,29] |
ἐς
τὴν
Λυχνόπολιν
καλουμένην,
ἤδη
|
τὸν |
κάτω
πλοῦν
διώκοντες.
ἡ
δὲ |
[1,29] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
καὶ
περὶ
|
τὸν |
λιμένα
διατρίβοντας,
τοὺς
μὲν
μικροὺς |
[1,36] |
εἰ
γὰρ
κρατήσομεν
αὐτῶν,
ἀδεῶς
|
τὸν |
λοιπὸν
βίον
οἰκήσομεν.
Ἔδοξε
ταῦτα, |
[1,15] |
ἕκαστος
μείζων.
τούτοις
προσέταξεν
διυφῆναι
|
τὸν |
μεταξὺ
τῆς
σελήνης
καὶ
τοῦ |
[1,32] |
μὲν
ὄρη,
ἄλλοτε
δὲ
μόνον
|
τὸν |
οὐρανόν,
πολλάκις
δὲ
καὶ
νήσους? |
[1,5] |
τὸν
ἑσπέριον
ὠκεανὸν
οὐρίῳ
ἀνέμῳ
|
τὸν |
πλοῦν
ἐποιούμην.
αἰτία
δέ
μοι |
[1,12] |
νῦν
δὲ
βούλομαι
αὖθις
ἐξενεγκεῖν
|
τὸν |
πόλεμον
καὶ
ἀποστεῖλαι
τὴν
ἀποικίαν. |
[1,33] |
ἐν
τῷ
ἀέρι
πλοῦν
καὶ
|
τὸν |
πόλεμον
καὶ
τὰ
ἄλλα
μέχρι |
[1,12] |
~Ἢν
δὲ
καὶ
κατορθώσω,
ἔφη,
|
τὸν |
πόλεμον
ὃν
ἐκφέρω
νῦν
πρὸς |
[1,12] |
ἐκώλυσε
τὴν
ἀποικίαν
κατὰ
μέσον
|
τὸν |
πόρον
ἀπαντήσας
ἐπὶ
τῶν
Ἱππομυρμήκων. |
[1,8] |
σφοδρὸν
τῆς
οἰνοφαγίας.
~Τότε
δὲ
|
τὸν |
ποταμὸν
διαπεράσαντες
ᾗ
διαβατὸς
ἦν, |
[1,16] |
ἔστησαν,
οὓς
ἔπεμψαν
αὐτῷ
οἱ
|
τὸν |
Σείριον
κατοικοῦντες,
πεντακισχίλιοι
καὶ
οὗτοι |
[1,22] |
οἱ
καλούμενοι
Δενδρῖται,
γίνεται
δὲ
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον.
ὄρχιν
ἀνθρώπου
τὸν |
[1,39] |
καὶ
μῆνας
ὀκτὼ
τοῦτον
διήγομεν
|
τὸν |
τρόπον.
~τῷ
δ´
ἐνάτῳ
μηνὶ |
[1,19] |
δοῦναι
ἤθελεν.
οἱ
δὲ
περὶ
|
τὸν |
Φαέθοντα
γενομένης
δὶς
ἐκκλησίας
τῇ |
[1,18] |
τοὺς
φίλους
νενικημένους,
ἐπὶ
μὲν
|
τὸν |
Φαέθοντα
ἔπεμπον
ἀγγελίαν
αὖθις
ἐπιέναι, |
[1,16] |
διόπερ
φασὶν
ὕστερον
αὐτοῖς
ὀργισθέντα
|
τὸν |
Φαέθοντα
πυρπολῆσαι
τὴν
χώραν.
Τοιαύτῃ |
[1,25] |
τὰ
ἐκεῖ
χωρία,
καὶ
ἐργάζονται
|
τὸν
|
χαλκὸν
ὕδατι
ὑποβρέξαντες
ὥσπερ
τὰ |
[1,34] |
ἁρπασθέντες
ἀνέμῳ
σφοδρῷ
τριταῖοι
ἐς
|
τὸν |
ὠκεανὸν
ἀπηνέχθημεν,
ἔνθα
τῷ
κήτει |
[1,29] |
δὲ
ἀπὸ
ταύτης
ἡμέρᾳ
καὶ
|
τὸν |
ὠκεανὸν
ἤδη
σαφῶς
ἑωρῶμεν,
γῆν |