Livre, Chap., para.
[4, 5, 30]	ὅταν τάχιστα ~διαπραξώμεθα ἃ σοί	τ'	ἂν καὶ ἡμῖν νομίζομεν πραχθέντα
[4, 3, 1]	πᾶσιν ἡμῖν καταφανὲς ~ὅτι τούς	τ'	ἂν πολεμίους δυναίμεθα καὶ ἄνευ
[4, 2, 1]	τε τοὺς Ασσυρίους δικαίως, νῦν	τ'	εἰ ~βούλοιτο ἰέναι ἐπ' αὐτούς,
[4, 4, 1]	~ἔπραξαν. Οἱ δὲ διηγοῦντο ἅ	τ'	ἐποίησαν καὶ ὡς ἀνδρείως ἕκαστα
[4, 5, 30]	νῦν ἔστι μὲν ~ἡμῖν πολλὰ	τὰ	αἰχμάλωτα χρήματα, καὶ ἄνδρες ἐπ'
[4, 2, 1]	ἵνα φέρωμεν καὶ τοῖς ἄλλοις	τὰ	αὐτὰ ἅπερ ἂν αὐτοὶ ~λάβωμεν
[4, 2, 30]	ἱππέας ~ἐπηκολούθει. ~(Καὶ τὸν Φρύγα	τὰ	αὐτὰ ποιῆσαί φασι τὸν τῆς
[4, 2, 20]	πορευομένους τοῖς αὑτοῦ ἕκαστον δεκαδάρχοις	τὰ	αὐτὰ ~σημαίνειν· ἐν μετώπῳ γὰρ
[4, 3, 1]	στὰς ὅπου ἔμελλον πάντες ἀκούσεσθαι	τὰ	~βουλευόμενα λέγει τάδε. ~(Ὅτι μέν,
[4, 5, 20]	λόγῳ ~δεδήλωται, Κυαξάρῃ δὲ ἀποδοῦναι	τὰ	γράμματα. ~Ἀναγνῶναι δέ σοι καὶ
[4, 5, 1]	μὲν ἔξω ὑμῖν ἡμεῖς νυκτοφυλακήσομεν,	τὰ	~δ' ἐν ταῖς σκηναῖς αὐτοὶ
[4, 5, 50]	ὑποφέρειν ἃ ἂν αὐτοῖς διδῶσι·	τὰ	δ' ἐπιτήδεια ~ὅπως ἂν ἔχωσιν
[4, 3, 10]	μὲν ἐκ χειρὸς παίειν καταλαμβάνων,	τὰ	δὲ ἀκοντίζειν ὥσπερ ~ἑστηκότα· (καὶ
[4, 5, 10]	τοὺς θεοὺς τὸν πατέρα ἐρώτα,	τὰ	δὲ πρὸς ~τὸ κοινὸν τὰς
[4, 5, 20]	~αὐτῷ ὅπου κάλλιστα διάξει πάντα	τὰ	δέοντα ἔχων· ἐγὼ δ' αὖ
[4, 5, 30]	αὑτῶν δεσπότης, περαίνοντας μὲν ~δὴ	τὰ	δέοντα οὐ πάνυ ἔστιν ὁρᾶν
[4, 6, 10]	τὰς κρατίστας, δεύτερον δὲ ~Κυαξάρῃ	τὰ	δεύτερα, τοιαῦτα δὲ ἄλλα ὧν
[4, 5, 50]	ὁ δ' ἐκλεξάμενος ~αὐτῶν τοὺς	τὰ	εἴδη βελτίστους ἔλεγεν ὅτι ἐλευθέρους
[4, 5, 20]	γράμματα. ~Ἀναγνῶναι δέ σοι καὶ	τὰ	ἐπιστελλόμενα, ἔφη, βούλομαι, ἵνα ~εἰδὼς
[4, 2, 30]	καὶ πονούντων ἐπιμεληθῆναι ὅπως εἰσιόντες	τὰ	~ἐπιτήδεια ἕξουσιν, αὕτη ἂν ἡμᾶς
[4, 2, 40]	~οὓς μὲν ἂν ὁρῶσι πορσύνοντας	τὰ	ἐπιτήδεια, ἐπαινούντων· οὓς δ' ~ἂν
[4, 2, 30]	δυοῖν μηνοῖν ἐν ~τῇ σκηνῇ	τὰ	ἐπιτήδεια. Ἐπεὶ δὲ τούτους εἶδεν,
[4, 2, 40]	ὦσι καὶ οἱ ~ποιήσοντες ἡμῖν	τὰ	ἐπιτήδεια· ἔτι δ' οἱ ἱππεῖς
[4, 2, 30]	καὶ ἀξιώσουσιν ἔκπλεω ἔχειν πάντα	τὰ	ἐπιτήδεια. Εὖ ~οὖν ἴστε ὅτι
[4, 5, 1]	καὶ οἱ ~ἵπποι αὐτοῖς εἶχον	τὰ	ἐπιτήδεια· καὶ τοῖς Πέρσαις δὲ
[4, 2, 30]	καὶ σκηνῆς μελήσει καὶ ὅπως	τὰ	ἐπιτήδεια ~παρεσκευασμένα τοῖς στρατιώταις εἰσιοῦσιν
[4, 5, 50]	σὺν τοῖς ~ἵπποις ἕπωνται, καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια τούτοις ὥσπερ καὶ τοῖς
[4, 5, 1]	πᾶσιν ἡμῖν· ~παρεσκεύασται δὲ ὑμῖν	τὰ	ἐπιτήδεια ὡς ἡμεῖς βέλτιστα ~ἐδυνάμεθα.
[4, 3, 10]	δὲ πλησίον ~γίγνηται ἀλλήλων, ὥσπερ	τὰ	ἑστηκότα ἐστίν. (Ὧν δὲ δὴ
[4, 6, 1]	ἱππικῇ θεραπείᾳ· εἶχον ~δὲ πάντες	τὰ	ἐφίππων ὅπλα. Καὶ οἱ μὲν
[4, 2, 40]	δάσωνται, κέρδος ~ἡγεῖσθαι· διὰ γὰρ	τὰ	κέρδη ἥδιον ἡμῖν παραμενοῦσι. ~(Τὸ
[4, 5, 50]	ἱππεῖς ~γενοίμεθα καὶ ὑμεῖς διέλοιτε	τὰ	κοινά. Πρῶτον μὲν οὖν τοῖς
[4, 1, 1]	ἀλλ' αὐτὸς οἶδα οἷος ἦν·	τὰ	μὲν γὰρ ἄλλα ὅσαπερ ~οἶμαι
[4, 3, 10]	καθαιρεῖν· δυνήσομαι δὲ θηρία διώκων	~τὰ	μὲν ἐκ χειρὸς παίειν καταλαμβάνων,
[4, 5, 1]	τοῦτο δὲ ~ἴστε ἀμφότεροι ὅτι	τὰ	μὲν ἔξω ὑμῖν ἡμεῖς νυκτοφυλακήσομεν,
[4, 2, 30]	ὦ ἄνδρες, οἵ τινες ὑμῶν	τὰ	μὲν κακὰ μισεῖτε, ~μαλακοῦ δέ
[4, 5, 30]	καὶ ὅπλα ἀπέφερον. (Ό δὲ	τὰ	μὲν παλτὰ ~ὅπουπερ τοὺς πρόσθεν
[4, 5, 10]	καλῶς καὶ νομίμως ~ποιοίην ἂν	τὰ	μὲν πρὸς τοὺς θεοὺς τὸν
[4, 6, 1]	τούτων ὑπηρετήσεις; ~(Ὁ δὲ εἶπε·	~Τὰ	μὲν τείχη, ὅταν ἔλθῃς, οἶκόν
[4, 5, 1]	δὲ ἑάλωσαν. ~(Ὁ δὲ Κῦρος	τὰ	μὲν χρήματα τοὺς λαβόντας εἴα
[4, 3, 1]	ὦ ἄνδρες φίλοι, εἰ κατάσχοιμεν	τὰ	νῦν ~προφαινόμενα, μεγάλα μὲν ἂν
[4, 5, 50]	αὐτοὺς δὲ τοὺς θώρακας καὶ	τὰ	ξυστὰ ~ἔχοντας ἀεὶ ἐπὶ τῶν
[4, 6, 1]	ὅπλα ~παραλαμβάνειν τεταγμένοι ἐκέλευον παραδιδόναι	τὰ	ξυστά, ~ὅπως κατακαίοιεν ὥσπερ τἆλλα.
[4, 5, 50]	~μᾶλλον εἰδὼς περὶ ἑκάστου ἀπαγγείλῃ	τὰ	ὄντα. (Πέρσαις δ' ~ἔφη, τοῖς
[4, 2, 20]	δὲ συνεσκευάζοντο, οἱ δ' ἐρρίπτουν	~τὰ	ὅπλα ἀπὸ τῶν ὑποζυγίων, οἱ
[4, 5, 1]	ταῖς σκηναῖς αὐτοὶ ὁρᾶτε καὶ	τὰ	ὅπλα εὖ τίθεσθε· οἱ γὰρ
[4, 2, 30]	τάξει περιέστασαν. (Οἱ μὲν δὴ	τὰ	ὅπλα ~ἔχοντες ἐρρίπτουν, ἀποφέροντες εἰς
[4, 6, 10]	τε κελεύει τὸν Γωβρύαν ἔχοντα	~τὰ	ὅπλα καὶ ἐπήρετο πόση τις
[4, 6, 1]	ἐῶμεν καὶ τὴν χώραν καὶ	τὰ	ὅπλα καὶ τὴν ~δύναμιν ἥνπερ
[4, 6, 1]	Καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τῷ	τὰ	ὅπλα ~παραλαμβάνειν τεταγμένοι ἐκέλευον παραδιδόναι
[4, 4, 1]	αἰχμαλώτους καὶ ἄνδρας· ~ὅσοι γὰρ	τὰ	ὅπλα παρεδίδοσαν, οὐ κατέκαινον· ~(ἐπεὶ
[4, 4, 10]	μηδ' ἐπαγγέλλῃ μηδεὶς ὑμῖν στρατεύειν,	τὰ	~ὅπλα πρὸς ἡμᾶς κομίσατε· καὶ
[4, 2, 30]	ἢ πελτασταὶ ἢ τοξόται, ἀποφέρειν	τὰ	ὅπλα συνδεδεμένα, ~τοὺς δὲ ἵππους
[4, 2, 20]	φῶς ἐγένετο, οἱ μὲν ~ἐθαύμαζον	τὰ	ὁρώμενα, οἱ δ' ἐγίγνωσκον ἤδη,
[4, 2, 20]	δὲ τὰς γυναῖκας ἀνεβίβαζον ἐπὶ	τὰ	~ὀχήματα, οἱ δὲ τὰ πλείστου
[4, 1, 1]	~ἀνεχωροῦμεν καὶ τόξα ἐντείνασθαι καὶ	τὰ	παλτὰ ἐπαφεῖναι· ὥστε ~αὐτός τε
[4, 2, 30]	δὴ ταῦτ' ἀκούσαντες πολλῇ σπουδῇ	τὰ	παρηγγελμένα ~ἔπραττον· ὁ δὲ συγκαλέσας
[4, 5, 30]	συγκαλῶ· καινὰ γὰρ ἡμῖν ὄντα	τὰ	παρόντα πολλὰ αὐτῶν ~ἐστιν ἀσύντακτα·
[4, 5, 30]	ἐλλεῖπον ~ἐκπληρώσατε, πολλὰ δὲ καὶ	τὰ	περιττὰ οἶδ' ὅτι ἔσται· ~(πλείω
[4, 2, 1]	~λάβωμεν παρὰ σοῦ. ~(Ἐκ τούτου	τὰ	πιστὰ δίδωσιν αὐτοῖς ἦ μήν,
[4, 2, 10]	~Ἐννοῶ γάρ, φάναι, ὅτι ἔχομεν	τὰ	πιστὰ ἐν ταῖς ἡμετέραις ~ψυχαῖς
[4, 2, 10]	ἀγάγωμεν, ~ἵνα ἔχων καὶ σὺ	τὰ	πιστὰ παρ' ἡμῶν πορεύῃ; ~Καὶ
[4, 2, 20]	ἐπὶ τὰ ~ὀχήματα, οἱ δὲ	τὰ	πλείστου ἄξια ἐλάμβανον ὡς διασωσόμενοι,
[4, 3, 1]	κατὰ τὴν Ασίαν στρατευόμενοι ἔχοντες	~τὰ	πλείστου ἄξια στρατεύονται, λέγοντες ὅτι
[4, 4, 10]	λέγομεν ἀδόλως· ὁπόσοι δ' ἂν	τὰ	πολεμικὰ μὴ ἀποφέρωσιν ~ὅπλα, ἐπὶ
[4, 5, 10]	~αὐτοὺς ἡγεῖσθαι· καὶ οὕτως ἀφικνοῦνται	τὰ	πυρὰ κατιδόντες ~ἀμφὶ μέσας πως
[4, 6, 1]	τῶν ἑπομένων ἁρπάσας, παίσας εἰς	τὰ	~στέρνα τὸν μόνον μοι καὶ
[4, 1, 20]	καὶ ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Κυαξάρου	τά	τε ἄλλα ~προθύμως ἀπήγγελλε τοῖς
[4, 5, 50]	ταξιάρχους συνέστησεν αὐτούς, καὶ ἐκέλευσε	τά	τε γέρρα ~καὶ τὰς ψιλὰς
[4, 6, 1]	ἐάν σοι ταῦτα ποιῶμεν καὶ	~τὰ	τείχη σε ἔχειν ἐῶμεν καὶ
[4, 2, 20]	ὡς διασωσόμενοι, οἱ ~δὲ κατορύττοντες	τὰ	τοιαῦτα ἡλίσκοντο, οἱ δὲ πλεῖστοι
[4, 5, 1]	εὐθυμίας ἐνεπίμπλαντο· πολλὰ γὰρ καὶ	~τὰ	τοιαῦτα ἥλω, ὥστε μὴ ἀπορεῖν
[4, 5, 10]	τοὺς μάγους καλέσας ὁ ~Κῦρος	τὰ	τοῖς θεοῖς νομιζόμενα ἐπὶ τοῖς
[4, 3, 20]	μὲν ἐπὶ τοῦ ἵππου γένωμαι,	~τὰ	τοῦ ἱπποκενταύρου δήπου διαπράξομαι· ὅταν
[4, 5, 50]	ἐκέλευσε τοὺς ἵππους ~λαμβάνειν καὶ	τὰ	τῶν ἵππων σκεύη καὶ τοὺς
[4, 3, 1]	χαριζόμενοι. ~(Ὁ δὲ Κῦρος θεωρῶν	τὰ	τῶν Μήδων ἔργα καὶ Υρκανίων
[4, 2, 1]	ἅμα δὲ πρὸς τούτοις διηγοῦντο	τὰ	τῶν πολεμίων ὡς ~ἔχοι, ἐπαίρειν
[4, 3, 1]	παρόντες ἡμῖν ἱππεῖς νομίζουσι πάντα	τὰ	ὑποχείρια ~γιγνόμενα ἑαυτῶν εἶναι οὐχ
[4, 3, 1]	ὅτι μᾶλλον μάχοιντ' ἂν εἰ	~τὰ	φίλτατα παρείη· τούτοις γάρ φασιν
[4, 3, 10]	παῖδές εἰσι φρονιμώτεροι ὥστε ~μαθεῖν	τὰ	φραζόμενα καὶ δεικνύμενα ἢ ἄνδρες;
[4, 2, 30]	σκηνῆς· τῷ δὲ ἀπειθοῦντι ~πάντα	τὰ	χαλεπὰ ἀνεῖπεν. Οἱ δὲ ὁρῶντες
[4, 2, 40]	μοι, ἔφη, καὶ ~τὸ νεῖμαι	τὰ	χρήματα, ἐπειδὰν ἔλθωσι, Μήδοις καὶ
[4, 2, 20]	ἄνδρας καὶ τὰς ~γυναῖκας καὶ	τὰ	χρήματα καὶ πᾶσαν τὴν χώραν.
[4, 5, 40]	μὲν γὰρ ~διεφυλάξαμέν τε ὑμῖν	τάδε,	καὶ ὑμεῖς ἡμῖν πιστεύετε καλῶς
[4, 5, 20]	~Ἐνῆν δὲ ἐν τῇ ἐπιστολῇ	τάδε.	~(Κῦρος Κυαξάρῃ χαίρειν. Ἡμεῖς σε
[4, 3, 1]	πάντες ἀκούσεσθαι τὰ ~βουλευόμενα λέγει	τάδε.	~(Ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες φίλοι,
[4, 5, 1]	ἀμφὶ Κῦρον στράτευμα καὶ λέγειν	τάδε.	~(Ὤιμην μὲν ἔγωγε, οὐδ' ἂν
[4, 2, 20]	ἦν, τάς τε γυναῖκας ἐν	~ταῖς	ἁρμαμάξαις προαπεπέμψατο τῆς νυκτός, ὡς
[4, 4, 10]	τὴν αὐτὴν ~ἐργάσεσθε καὶ γυναιξὶ	ταῖς	αὐταῖς συνοικήσετε καὶ παίδων τῶν
[4, 3, 10]	ὥστε προβουλεύεσθαι μὲν ἀνθρώπου φρονήσει,	ταῖς	δὲ ~χερσὶ τὸ δέον παλαμᾶσθαι,
[4, 3, 10]	ἕξω πάντα τῇ ἀνθρωπίνῃ γνώμῃ,	ταῖς	δὲ χερσὶν ~ὁπλοφορήσω, διώξομαι δὲ
[4, 2, 10]	ἐν ταῖς ἡμετέραις ~ψυχαῖς καὶ	ταῖς	ἡμετέραις χερσίν. Οὕτω γὰρ δοκοῦμεν
[4, 2, 10]	ὅτι ἔχομεν τὰ πιστὰ ἐν	ταῖς	ἡμετέραις ~ψυχαῖς καὶ ταῖς ἡμετέραις
[4, 5, 1]	ἡμεῖς νυκτοφυλακήσομεν, τὰ ~δ' ἐν	ταῖς	σκηναῖς αὐτοὶ ὁρᾶτε καὶ τὰ
[4, 2, 30]	συνδεδεμένα, ~τοὺς δὲ ἵππους ἐπὶ	ταῖς	σκηναῖς καταλείπειν· ὅστις δὲ ταῦτα
[4, 5, 1]	εὖ τίθεσθε· οἱ γὰρ ἐν	~ταῖς	σκηναῖς οὔπω φίλοι ἡμῖν. ~(Οἱ
[4, 1, 1]	κοινῇ ὡς εἰκὸς καὶ ἰδὼν	~τἀκεῖ	καὶ ἐρόμενος εἴ τι δέοιτο,
[4, 6, 1]	τὴν ψυχήν. ~(Κἀγὼ μὲν ὁ	τάλας	νεκρὸν ἀντὶ νυμφίου ἐκομισάμην καὶ
[4, 2, 30]	οἰκέταις ~καθ' ἡμέραν ἐποιεῖτε· καὶ	τἆλλα	δὲ πάντα ὁπόσα καλὴν δαῖτα
[4, 6, 1]	τὰ ξυστά, ~ὅπως κατακαίοιεν ὥσπερ	τἆλλα.	Ὁ δὲ Γωβρύας εἶπεν ὅτι
[4, 5, 30]	καὶ στρωμνὴν καὶ ἐσθῆτα ~καὶ	τἆλλα	οἷς οἰκεῖται σκηνὴ καλῶς στρατιωτική,
[4, 3, 1]	καὶ χαλινοὶ οἷς πείθονται καὶ	τἆλλα	ὅσα δεῖ ἵπποις ~ἔχουσι χρῆσθαι.
[4, 5, 40]	δὲ πρὸς ἐμὲ καὶ χρημάτων	ταμίαι,	οἵ τε τοῦ Ασσυρίων βασιλέως
[4, 1, 10]	ἑαυτοὺς εἰς ἔρυμα ~παρέσχον ἡμῖν	ταμιεύεσθαι	ὥσθ' ὁπόσοις ἐβουλόμεθα αὐτῶν ~μάχεσθαι·
[4, 2, 40]	τῶν ὁμοτίμων ὧδε· ~Δεινὸν γάρ	τἂν	εἴη, ὦ Κῦρε, εἰ ἐν
[4, 2, 20]	ἄρχοντες καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐν	τάξει	ἁθρόοι ~ἐλαύνετε, εἰ σωφρονεῖτε, ἵνα
[4, 2, 30]	δὲ κοπίδας ~προχείρους ἔχοντες ἐν	τάξει	περιέστασαν. (Οἱ μὲν δὴ τὰ
[4, 2, 20]	~(Ταῦτ' εἰπὼν ἀπέπεμπεν εἰς τὰς	τάξεις	ἑκάστους καὶ ἐκέλευεν ~ἅμα πορευομένους
[4, 1, 1]	ἀποδιδόναι. ~(Τὸν δ' ἐμοῦ ἐγγύτατα	ταξίαρχον	Χρυσάνταν οὐδὲν ἄλλων δέομαι ~πυνθάνεσθαι,
[4, 2, 30]	~ἔπραττον· ὁ δὲ συγκαλέσας τοὺς	ταξιάρχους	ἔλεξε τοιάδε· ~Ἄνδρες φίλοι, γιγνώσκομεν
[4, 1, 10]	συνεκάλεσεν ὁ Κῦρος τοὺς αὑτοῦ	~ταξιάρχους	καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Οἷά μοι
[4, 3, 1]	κατεχώριζε· συνεκάλει δὲ πάλιν τοὺς	~ταξιάρχους,	καὶ στὰς ὅπου ἔμελλον πάντες
[4, 5, 50]	ἱππικῷ ~γελῶντες· ὁ δὲ τοὺς	ταξιάρχους	καλέσας ἐκέλευσε τοὺς ἵππους ~λαμβάνειν
[4, 5, 50]	(Καὶ εὐθὺς ἄγων πρὸς ~τοὺς	ταξιάρχους	συνέστησεν αὐτούς, καὶ ἐκέλευσε τά
[4, 2, 20]	παρ' ἐμοὶ μὲν καταλίπετε ἕκαστοι	τάξιν	~ἱππέων, ὡς, ἄν τι δέῃ,
[4, 5, 50]	καὶ ~ἀριθμήσαντας λαβεῖν κληρωσαμένους εἰς	τάξιν	ἴσους ἑκάστοις. ~(Αὖθις δὲ ὁ
[4, 1, 1]	ὥστ' ἔφθασεν ἔξω ~βελῶν τὴν	τάξιν	ποιήσας πρὶν τοὺς πολεμίους κατανοῆσαι
[4, 2, 1]	ἅτε μέλλοντες ὕστατοι ~πορεύεσθαι, καὶ	τὰς	ἁμάξας τὰς ἑαυτῶν καὶ τοὺς
[4, 5, 10]	τὰ δὲ πρὸς ~τὸ κοινὸν	τὰς	ἀρχάς. Πεμψάντων δὲ καὶ ὀπτῆρας
[4, 4, 10]	ὅσπερ καὶ ~πρότερον· οἰκήσετε δὲ	τὰς	αὐτὰς οἰκίας καὶ χώραν τὴν
[4, 1, 1]	ἡγούμενον τῆς στρατιᾶς φῦλον διέφθαρτο	τὰς	γνώμας. ~Οὕτω δὴ ἐκλείπουσι τὸ
[4, 2, 20]	οἱ δ' ἐχαλίνουν, οἱ δὲ	τὰς	γυναῖκας ἀνεβίβαζον ἐπὶ τὰ ~ὀχήματα,
[4, 2, 20]	συνήρπακε, καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ	τὰς	~γυναῖκας καὶ τὰ χρήματα καὶ
[4, 2, 30]	~ποιήσοι, αὐτίκα τῆς κεφαλῆς στερήσεσθαι·	τὰς	δὲ κοπίδας ~προχείρους ἔχοντες ἐν
[4, 6, 10]	καὶ τὸν παρὰ Κυαξάρου ἄγγελον·	τὰς	δὲ ~περιττὰς σκηνὰς ὅσαι ἦσαν
[4, 2, 10]	ἐροῦντες, εἰ φίλοι εἰσίν, ὑπαντιάζειν	τὰς	δεξιὰς ~ἀνατείναντας πάντας. Ἢν μὲν
[4, 2, 10]	φίλοι εἰσίν, ὡς τάχιστα ὑπαντᾶν	τὰς	δεξιὰς ἀνατείναντας· ~συμπέμπει δέ τινα
[4, 2, 10]	~ἀναπηδήσαντες ἐπὶ τοὺς ἵππους παρῆσαν	τὰς	δεξιάς, ὥσπερ ~εἴρητο, προτείνοντες· οἱ
[4, 2, 1]	ὕστατοι ~πορεύεσθαι, καὶ τὰς ἁμάξας	τὰς	ἑαυτῶν καὶ τοὺς οἰκέτας ~ὑστάτους
[4, 1, 10]	γὰρ ὅτι οὐ σὺ μᾶλλον	τὰς	~ἐκείνων γυναῖκας καὶ παῖδας λαβεῖν
[4, 6, 10]	~γενέσθαι, καὶ μουσουργοὺς δὲ δύο	τὰς	κρατίστας, δεύτερον δὲ ~Κυαξάρῃ τὰ
[4, 5, 1]	σκηνάς, ~τοὺς μὲν ἄρχοντας ἐπὶ	τὰς	μεγίστας, γιγνώσκετε δέ, τοὺς δ'
[4, 5, 10]	τε πρὸς Κῦρον ~ὀργὴν καὶ	τὰς	πρὸς Μήδους ἀπειλὰς αὐτοῦ ἔλεγε·
[4, 5, 1]	Υρκάνιοι, ἔφη, διάγετε αὐτοὺς ἐπὶ	τὰς	σκηνάς, ~τοὺς μὲν ἄρχοντας ἐπὶ
[4, 2, 20]	προσδεξόμεθα. ~(Ταῦτ' εἰπὼν ἀπέπεμπεν εἰς	τὰς	τάξεις ἑκάστους καὶ ἐκέλευεν ~ἅμα
[4, 2, 20]	Λυδῶν βασιλεύς, ὡς θέρος ἦν,	τάς	τε γυναῖκας ἐν ~ταῖς ἁρμαμάξαις
[4, 5, 50]	ἐκέλευσε τά τε γέρρα ~καὶ	τὰς	ψιλὰς μαχαίρας τούτοις δοῦναι, ὅπως
[4, 1, 1]	μᾶλλον ἢ ἡ φυγὴ σῴζει	τὰς	ψυχὰς καὶ πότερον ~οἱ μάχεσθαι
[4, 4, 10]	ἔφη, νῦν τε ὅτι ἐπείθεσθε	τὰς	ψυχὰς ~περιεποιήσασθε, τοῦ τε λοιποῦ,
[4, 5, 10]	~(Ταῦτα δὴ ἐπέστειλεν. Ὁ δὲ	ταττόμενος	πορεύεσθαι ἔφη· ~Καὶ πῶς, ὦ
[4, 2, 30]	τοὺς ἄνδρας. ~(Οἱ μὲν δὴ	ταῦτ'	ἀκούσαντες πολλῇ σπουδῇ τὰ παρηγγελμένα
[4, 4, 10]	ὑμῶν ἄρχωσιν. ~Ὁ μὲν δὴ	ταῦτ'	εἶπεν· οἱ δὲ προσεκύνουν τε
[4, 2, 20]	σκότους ~γενομένου οὐδένα ἔτι προσδεξόμεθα.	~(Ταῦτ'	εἰπὼν ἀπέπεμπεν εἰς τὰς τάξεις
[4, 5, 20]	ἀγαθὰ πᾶσι ~τοῖς φίλοις, ἂν	ταῦτ'	εὖ γένηται· ποιήσας μέντοι ταῦτα
[4, 3, 1]	μᾶλλον; ~(Νῦν μὲν οὖν οὕτω	ταῦτ'	ἔχει κατ' ἀνάγκην. Εἰ δ'
[4, 3, 1]	~πεφυκότων δένδρων; (Εἰ δ' οὕτω	ταῦτ'	ἔχει, οὐκ εὔδηλον ὅτι οἱ
[4, 4, 10]	φίλον, οὐχ ὡς δοῦλον ~περιέψομεν.	Ταῦτ'	οὖν, ἔφη, αὐτοί τε ἴστε
[4, 5, 30]	δ' ἂν ἀσύντακτα ᾖ, ἀνάγκη	ταῦτα	ἀεὶ ~πράγματα παρέχειν, ἕως ἂν
[4, 5, 10]	ἂν προσεργασώμεθα, μὴ φυλάξομεν, πάλιν	ταῦτα	~ἀλλότρια ἔσται· εἴτε καταλείψομέν τινας
[4, 1, 1]	τὸ παραγγελλόμενον προνοεῖτε. ~(Εἰπὼν δὲ	ταῦτα	ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον ἤλασε
[4, 5, 10]	~δὲ ἠπείλει, εἰ μὴ ἰσχυρῶς	ταῦτα	ἀπαγγέλλοι. ~(Ὁ μὲν δὴ πεμπόμενος
[4, 5, 50]	περιττὰ γένηται ὑμῶν καλῶς ~κατεσκευασμένων,	ταῦτα	ἀρκέσει· καὶ γάρ, ἔφη, μάλα
[4, 5, 20]	τε ποιοῦντες ἐκεῖνον καὶ οὐδὲ	ταῦτα	~αὐτοματίσαντες; Ὰλλ' ἐγὼ μὲν ἐκεῖνον
[4, 5, 50]	ἵππους, οὔτ' εἰ εἴχομεν, σοῦ	ταῦτα	~βουλομένου ἄλλο ἂν ἀντὶ τούτων
[4, 1, 1]	τινὰ ἡδονὴν τὸ νικᾶν παρέχει·	ταῦτα	γὰρ νῦν ἄριστ' ἂν ~κρίναιτε
[4, 3, 1]	πάλιν ἀπήλαυνον, ~μεταδιώκοντες τοὺς ἄλλους·	ταῦτα	γὰρ σφίσιν ἔφασαν ~προστετάχθαι ποιεῖν
[4, 2, 30]	ὅπως ἂν κάλλιστα καὶ τάχιστα	ταῦτα	~γένοιτο, ἐνθυμεῖται ὅτι ἀνάγκη πᾶσι
[4, 2, 1]	~ἡγούμεθα ὅτι ἔλαθον ἡμᾶς ἀποδράντες.	~Ταῦτα	δ' ἔλεγε βουλόμενος αὐτοὺς ὡς
[4, 5, 10]	ὑμεῖς γε τὴν ταχίστην πάρεστε.	~(Ταῦτα	δὴ ἐπέστειλεν. Ὁ δὲ ταττόμενος
[4, 5, 40]	τι ἔχει ἕκαστος πράσιμον, καὶ	~ταῦτα	διαθεμένους ἄλλα ἄγειν, ὅπως οἰκῆται
[4, 1, 10]	ὡς εἰδῇ ὅτι πᾶσιν ἡμῖν	ταῦτα	~δοκεῖ. Ἐκ τούτου εἵποντό τε
[4, 3, 20]	ἔφη, ἐπεὶ σφόδρα ἡμῖν δοκεῖ	ταῦτα,	εἰ καὶ νόμον ~ἡμῖν αὐτοῖς
[4, 6, 1]	ὁμοτίμων. ~Οἱ μὲν δὴ ἀμφὶ	ταῦτα	εἶχον. Γωβρύας δ' ἐν τούτῳ
[4, 5, 10]	ἐκέλευε. (Καὶ οἱ μὲν ἀμφὶ	ταῦτα	εἶχον· ὁ δὲ ~συγκαλέσας τοὺς
[4, 5, 1]	ἄφθονα ταῦτα. Ὁ δὲ Κῦρος	(ταῦτα)	~ἔλεγεν ὄψον μὲν τὸν λιμόν,
[4, 2, 30]	σχεδὸν πάντες ἐκαθίζοντο. ~(Ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	ἔμαθεν, εἶπεν ὧδε αὐτοῖς· ~Ἄγετέ
[4, 1, 1]	εἴδετε ἐν τῇ μάχῃ τῇδε,	ταῦτα	~ἐνθυμούμενοι μήποτε παύεσθε, ἵνα παρ'
[4, 2, 1]	ὡς ~ἀθύμως ἔχοιεν καὶ ἀπολείποιεν,	ταῦτα	ἐνθυμουμένοις ἔδοξεν ~αὐτοῖς νῦν καλὸν
[4, 2, 40]	ὡς δεσπόται. ~Οὗτοι μὲν δὴ	ταῦτα	ἐποίουν. ~ΙΙΙ. Τῶν δὲ Μήδων
[4, 6, 10]	ἡμῖν μάρτυρες ἔστων. ~Ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	ἐπράχθη, ἀπιέναι τε κελεύει τὸν
[4, 5, 20]	ὁμολογῇς, ἄν τί σε πρὸς	ταῦτα	ἐρωτᾷ. ~Ἐνῆν δὲ ἐν τῇ
[4, 4, 1]	ὅπως τε κρείττους ~ἐσόμεθα τῶν	ταῦτα	ἐχόντων καὶ ὅπως αὐτοὶ μενοῦσιν·
[4, 5, 20]	ταῦτ' εὖ γένηται· ποιήσας μέντοι	ταῦτα	ἧκε πάλιν ~παρ' ἐμέ. ~(Ὁ
[4, 2, 1]	~ΙΙ. Πράττοντος δὲ τοῦ Κύρου	ταῦτα	θείως πως ἀφικνοῦνται ἀπὸ ~Υρκανίων
[4, 3, 10]	ὑπομένον ἀνατρέπειν, οὔκουν πάντα ~κἀγὼ	ταῦτα	ἱππεὺς γενόμενος συγκομίζομαι πρὸς ἐμαυτόν;
[4, 1, 10]	ἔφασαν, οὐκ ἐλθὼν Κυαξάρῃ λέγεις	ταῦτα;	~Καὶ ὃς εἶπε· ~Συνέπεσθε τοίνυν
[4, 5, 10]	~ὠργίζετο τῷ μηδ' εἰπεῖν αὐτῷ	ταῦτα,	καὶ πολλῇ σπουδῇ μᾶλλον ~ἔπεμπεν
[4, 5, 10]	~ἔφη, ὁ πρεσβύτατος, καὶ ἰὼν	ταῦτα	λέγε, καὶ ὅτι οὓς ἂν
[4, 3, 1]	τούτων ἀρκοῖμεν ἡμῖν αὐτοῖς. ~(Εἶεν·	ταῦτα	μὲν δὴ οἶμαι οὐδεὶς ἂν
[4, 5, 40]	ὅπως οἰκῆται ἡμῖν τὸ στρατόπεδον.	~(Ταῦτα	μὲν ἐκήρυττον εὐθύς. Οἱ δὲ
[4, 1, 1]	ἄρτι γεγενημένου τοῦ ~πράγματος. (Καὶ	ταῦτα	μέν, ἔφη, ἀεὶ διανοούμενοι βελτίους
[4, 2, 30]	ἓν χωρίον ὅποι ἐκέλευε· καὶ	~ταῦτα	μὲν οἷς ἐπέταξεν ἔκαιον. ~(Ό
[4, 3, 1]	δὴ ὁ Κῦρος ~ἐπὶ τούτοις	ταῦτα	μὲν ὅμως κατεχώριζε· συνεκάλει δὲ
[4, 4, 10]	δ' ἄρα, ἔφη, ὑμῶν βουλομένων	ταῦτα	μὴ ~πείθωνταί τινες, ἐπὶ τούτους
[4, 2, 30]	ταῖς σκηναῖς καταλείπειν· ὅστις δὲ	ταῦτα	μὴ ~ποιήσοι, αὐτίκα τῆς κεφαλῆς
[4, 5, 40]	σοῦ καὶ τῶν σῶν ~διανέμοιμεν	ταῦτα;	~(Ὁ δ' αὖ Κῦρος πρὸς
[4, 5, 1]	τοὺς ἀμφὶ Κῦρον ἔτι ἄφθονα	ταῦτα.	Ὁ δὲ Κῦρος (ταῦτα) ~ἔλεγεν
[4, 5, 10]	οἴχεσθαι ἡγουμένους αὐτῷ. ~(Ἀκούσας δὲ	ταῦτα	ὁ Κυαξάρης πολὺ μᾶλλον ἔτι
[4, 1, 1]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου. Ὁρῶντες ~δὲ	ταῦτα	ὅ τε Κροῖσος καὶ οἱ
[4, 2, 10]	ἵνα φειδώμεθα αὐτῶν. ~(ἀκούσαντες δὲ	ταῦτα	οἱ Υρκάνιοι τὴν μὲν ὁδὸν
[4, 5, 40]	~ἐπίσημον, δασμούς τινας λέγοντες. (Καὶ	ταῦτα	οὖν κηρύττετε ~πάντα ἀποφέρειν πρὸς
[4, 2, 40]	~Ἄγε δή, ἔφη, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν	ταῦτα,	πέμψατε ἀπὸ λόχου ~ἕκαστος πέντε
[4, 4, 1]	λεγέτω. ~Οἱ δὲ ἀκούσαντες συνῄνουν	ταῦτα	ποιεῖν. (Οὕτω δὴ ὁ Κῦρος
[4, 5, 20]	στρατιωτῶν ~ἐξοπλίζειν αὐτούς. ~(Ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	ποιήσας ὁ Υρκάνιος προσῆλθε, λέγει
[4, 4, 10]	δὲ προσεκύνουν τε καὶ ὑπισχνοῦντο	ταῦτα	ποιήσειν ~Ἐπεὶ δ' ἐκεῖνοι ᾤχοντο,
[4, 6, 1]	δέ μοι, ἔφη, ἐάν σοι	ταῦτα	ποιῶμεν καὶ ~τὰ τείχη σε
[4, 2, 40]	πλοῦτον ἡμῖν ~παράσχοι· τὸ δὲ	ταῦτα	προεμένους ἐκεῖνα κτήσασθαι ὅθεν ὁ
[4, 2, 40]	εἶπεν· οἱ δ' ἄλλοι πάντες	ταῦτα	~συνῄνουν. Ὁ δὲ Κῦρος εἶπεν·
[4, 2, 20]	καὶ πᾶσαν τὴν χώραν. Πρὸς	ταῦτα	~τοῦτο μόνον ὁρᾶτε ὅπως τὴν
[4, 2, 20]	δὲ φεύγοντας, τοὺς δ' οὐδὲ	ταῦτα	~φρονεῖν δυναμένους. Ἡττημένοι τε γὰρ
[4, 5, 20]	~Καὶ νῦν ὅτι συμφέρει ἡμῖν	ταὐτὰ	δῆλον· ἐμοί τε γὰρ πολέμιοι
[4, 3, 1]	παλλακίδων διὰ τὸ κάλλος ~συμπεριαγομένων,	ταύτας	εἰληφότες προσῆγον. ~(Πάντες γὰρ ἔτι
[4, 1, 10]	γηρᾶν· εἰ δ' ἀπλήστως ~χρώμενοι	ταύτῃ	ἄλλην καὶ ἄλλην πειρασόμεθα διώκειν,
[4, 5, 30]	πραχθέντα κοινὰ ~γενέσθαι ἀγαθά. Ἔρρωσο.	~(Ταύτην	αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ τι
[4, 6, 1]	σοι ~δίδωμι βουλεύσασθαι καὶ περὶ	ταύτης	οὕτως ὥσπερ ἂν καὶ ἐγὼ
[4, 2, 10]	καὶ αὐτὸς δυνασθῆναι χάριν ~αὐτοῖς	ταύτης	τῆς προθυμίας ἀποδοῦναι. Τέλος δ'
[4, 3, 10]	τὸν ἵππον τοῦτο συμφέρειν; Οὔκουν	ταὐτό	γ' ~ἐστὶν ἔχειν τε καὶ
[4, 3, 10]	~ἑστηκότα· (καὶ γὰρ ἐὰν ἀμφότερα	ταχέα	ᾖ, ὅμως δὲ πλησίον ~γίγνηται
[4, 5, 20]	μαχουμένους γε ἢ πεισομένους ~παρέσεσθαι,	ταχθῶμεν	ὡς κάλλιστα· οὕτω γὰρ ὁρωμένους
[4, 5, 30]	(Ἡμεῖς δὲ πειρασόμεθα παρεῖναι, ὅταν	τάχιστα	~διαπραξώμεθα ἃ σοί τ' ἂν
[4, 5, 1]	τοὺς ἑαυτοῦ ἱππέας πορεύεσθαι ~ὡς	τάχιστα	ἐπὶ τὸ ἀμφὶ Κῦρον στράτευμα
[4, 5, 10]	ἐγὼ λέγω, καὶ κελεύειν ὡς	τάχιστα	~ἐπιπέμπειν στράτευμα, εἴπερ ἐπιθυμοῦσι Πέρσαι
[4, 5, 10]	~ἀναφανούμεθα. (Δοκεῖ οὖν μοι ὡς	τάχιστα	ἰέναι τινὰ ὑμῶν εἰς ~Πέρσας
[4, 1, 10]	~Τί οὖν οὐ διώκομεν ὡς	τάχιστα,	καταδήλων γε οὕτω τῶν ἀγαθῶν
[4, 2, 30]	δ' ὅπως ἂν κάλλιστα καὶ	τάχιστα	ταῦτα ~γένοιτο, ἐνθυμεῖται ὅτι ἀνάγκη
[4, 2, 10]	λέγειν, ~εἰ φίλοι εἰσίν, ὡς	τάχιστα	ὑπαντᾶν τὰς δεξιὰς ἀνατείναντας· ~συμπέμπει
[4, 5, 10]	δὲ μή, ὑμεῖς γε τὴν	ταχίστην	πάρεστε. ~(Ταῦτα δὴ ἐπέστειλεν. Ὁ
[4, 3, 10]	τὸ δέον παλαμᾶσθαι, ἵππου δὲ	τάχος	ἔχειν καὶ ἰσχύν, ὥστε ~τὸ
[4, 3, 10]	μὲν φίλῳ παραγενέσθαι, εἰ δέοι,	ταχὺ	δέ, εἴτε ἄνδρα εἴτε ~θῆρα
[4, 5, 30]	ὅταν τινὰ βούλῃ ~πρὸς σὲ	ταχὺ	ἐλθεῖν, ἀπειλοῦντα μεταπέμπεσθαι, μηδὲ φάσκοντα
[4, 2, 30]	ὁρῶντες καὶ τοὺς δεσπότας ~πειθομένους	ταχὺ	ἐπείθοντο. (Ἐπεὶ δὲ παρεγένοντο, πρῶτον
[4, 2, 10]	Ὡς δ' εὔζωνοί τε καὶ	ταχὺ	ἐπορεύοντο, εἰκότως πολλήν ~τε ὁδὸν
[4, 3, 10]	Ἐν δὲ σπουδῇ οὐχ ἡδὺ	~ταχὺ	μὲν φίλῳ παραγενέσθαι, εἰ δέοι,
[4, 5, 30]	σπεύδειν ὥσπερ οἶδεν ὅτι συμφέρει	ταχὺ	παρεῖναι. ~(Ἐκ τούτου δὲ ἑώρα
[4, 1, 1]	τὰ παλτὰ ἐπαφεῖναι· ὥστε ~αὐτός	τε	ἀβλαβὴς καὶ τοὺς αὑτοῦ ἄνδρας
[4, 4, 1]	Μῆδοι ~ἱππεῖς καὶ Υρκάνιοι, ἵππους	τε	ἄγοντες αἰχμαλώτους καὶ ἄνδρας· ~ὅσοι
[4, 1, 20]	ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ Κυαξάρου τά	τε	ἄλλα ~προθύμως ἀπήγγελλε τοῖς Μήδοις
[4, 5, 40]	ἐπ' αὐτοὺς ~καταστήσωμεν, ἅμα πραγμάτων	τε	ἀπαλλαξόμεθα καὶ ἰσχὺν ~ἡμῖν αὐτοῖς
[4, 2, 10]	μὲν οὖν οὕτω ποιῶσι, δεξιοῦσθέ	τε	~αὐτοὺς καθ' ὃν ἂν ᾖ
[4, 2, 10]	δὲ Μῆδοι καὶ Πέρσαι ἀντεδεξιοῦντό	τε	~αὐτοὺς καὶ ἐθάρρυνον. ~(Ἐκ τούτου
[4, 2, 10]	πρὸς τοὺς Μήδους ἐλθὼν ~ἐπῄνεσέ	τε	αὐτοὺς καὶ ἐπηύξατο μάλιστα μὲν
[4, 1, 1]	νῦν ἄριστ' ἂν ~κρίναιτε πεῖράν	τε	αὐτῶν ἔχοντες καὶ ἄρτι γεγενημένου
[4, 1, 1]	ποιεῖν τὸ κελευόμενον ἔπραττεν· αὐτός	τε	γὰρ ἐπανῆγε καὶ ~τοῖς ἄλλοις
[4, 2, 20]	οὐδὲ ταῦτα ~φρονεῖν δυναμένους. Ἡττημένοι	τε	γὰρ ὄψονται ἡμᾶς καὶ οὔτε
[4, 5, 20]	συμφέρει ἡμῖν ταὐτὰ δῆλον· ἐμοί	τε	γὰρ πολέμιοι ~Ασσύριοι, σοί τε
[4, 1, 1]	ὑμεῖς δὲ πάντες, οἶμαι· νίκης	τε	γὰρ τετυχήκαμεν ~καὶ σωτηρίας. Τούτων
[4, 2, 10]	οὗτοί εἰσιν οἱ σφέτεροι· τῷ	τε	γὰρ ὑστάτους ~εἶναι γιγνώσκειν ἔφασαν
[4, 5, 50]	συνέστησεν αὐτούς, καὶ ἐκέλευσε τά	τε	γέρρα ~καὶ τὰς ψιλὰς μαχαίρας
[4, 2, 20]	βασιλεύς, ὡς θέρος ἦν, τάς	τε	γυναῖκας ἐν ~ταῖς ἁρμαμάξαις προαπεπέμψατο
[4, 5, 1]	ᾗ ~ἐξῆλθεν ὁ Κῦρος αὐτός	τε	ἐμεθύσκετο μεθ' ὧνπερ ἐσκήνου ὡς
[4, 1, 1]	~μάχαιραν ὡς παίσων πολέμιον ὑπήκουσέ	τε	ἐμοὶ εὐθὺς ἀφείς τε ὃ
[4, 5, 50]	σοι δοκεῖ εἶναι. ~(ἀλλὰ δέχομαί	τε,	ἔφη, καὶ ἀγαθῇ τύχῃ ἡμεῖς
[4, 3, 1]	~ὅσαπερ νῦν σὺν τούτοις, τούτους	τε	ἔχοιμεν ἂν τότε μετριώτερον ~πρὸς
[4, 4, 1]	ἕκαστα ~ἐμεγαληγόρουν. (Ὁ δὲ διήκουέ	τε	ἡδέως πάντων ἃ ἐβούλοντο ~λέγειν·
[4, 5, 20]	ὅ ~τι πράττομεν, ὀκνεῖ περί	τε	ἡμῶν καὶ περὶ αὑτοῦ· ἐπειδὰν
[4, 6, 1]	ὅσαπερ λέγεις πρὸς ~ἡμᾶς, δέχομαί	τε	ἱκέτην σε καὶ τιμώρησίν σοι
[4, 5, 50]	ἔφη, καὶ ἀγαθῇ τύχῃ ἡμεῖς	τε	ἱππεῖς ~γενοίμεθα καὶ ὑμεῖς διέλοιτε
[4, 4, 10]	~περιέψομεν. Ταῦτ' οὖν, ἔφη, αὐτοί	τε	ἴστε καὶ τοῖς ἄλλοις ~διαγγέλλετε.
[4, 2, 10]	Υρκάνιοι ἀκούσαντες τῶν ἀγγέλων ἥσθησάν	τε	καὶ ~ἀναπηδήσαντες ἐπὶ τοὺς ἵππους
[4, 3, 20]	~μὲν γὰρ δυοῖν ὀφθαλμοῖν ἑώρα	τε	καὶ δυοῖν ὤτοιν ἤκουεν· ἐγὼ
[4, 5, 10]	πῶς χρὴ ~ἀπειλοῦντι ὑπακοῦσαι, ἄλλως	τε	καὶ εἰδότες τὴν ὠμότητα αὐτοῦ.
[4, 5, 1]	ἀνειμένως ἔπινον ~καὶ ἐθορύβουν, ἄλλως	τε	καὶ ἐκ τοῦ Ασσυρίου στρατεύματος
[4, 5, 20]	εἶπεν· ~Ἀλλ' ἐγώ, ὦ ἄγγελέ	τε	καὶ Μῆδοι, οὐδέν, ἔφη, θαυμάζω
[4, 2, 20]	δὲ δεῖ καὶ ἄλλα πολλά	τε	καὶ παντοδαπὰ ποιεῖν ~αὐτούς, πλὴν
[4, 1, 10]	γ' ἂν ὑπομείνειαν, ἐπεὶ ἥττηνταί	τε	καὶ πολλὰ ~κακὰ ὑφ' ἡμῶν
[4, 5, 30]	καλέσας τοιάδε ἔλεξεν. ~(Ἄνδρες φίλοι	τε	καὶ σύμμαχοι, μὴ θαυμάζετε ὅτι
[4, 2, 10]	τοὺς ~πολεμίους. Ὡς δ' εὔζωνοί	τε	καὶ ταχὺ ἐπορεύοντο, εἰκότως πολλήν
[4, 5, 50]	τῷ παρὰ ~Κυαξάρου ἥκοντι αὐτῷ	τε	καὶ τοῖς μετ' αὐτοῦ· καὶ
[4, 4, 10]	ταῦτ' εἶπεν· οἱ δὲ προσεκύνουν	τε	καὶ ὑπισχνοῦντο ταῦτα ποιήσειν ~Ἐπεὶ
[4, 3, 10]	Οὔκουν ταὐτό γ' ~ἐστὶν ἔχειν	τε	καὶ φέρειν. (Ὅ γε μὴν
[4, 5, 40]	~δοκῶμεν καιριωτέρως ἂν παρεῖναι, τό	τε	καταβῆναι ἐν μέσῳ καὶ ~εὐθὺς
[4, 6, 10]	~Ἐπεὶ δὲ ταῦτα ἐπράχθη, ἀπιέναι	τε	κελεύει τὸν Γωβρύαν ἔχοντα ~τὰ
[4, 4, 1]	ἔφη, ἐπιμελητέον ἡμῖν εἴη, ὅπως	τε	κρείττους ~ἐσόμεθα τῶν ταῦτα ἐχόντων
[4, 1, 1]	στρατοπέδου. Ὁρῶντες ~δὲ ταῦτα ὅ	τε	Κροῖσος καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι
[4, 4, 10]	ἐπείθεσθε τὰς ψυχὰς ~περιεποιήσασθε, τοῦ	τε	λοιποῦ, ἢν οὕτω ποιῆτε, οὐδ'
[4, 3, 1]	ἄλλοι τοῦτον τὸν ~χρόνον ἀκμάζειν	τε	μᾶλλον ἑαυτῶν ἐδόκουν καὶ προσκτᾶσθαί
[4, 6, 1]	γυναῖκα τρέφειν· νῦν δὲ ~αὐτή	τέ	με ἡ θυγάτηρ πολλὰ γοωμένη
[4, 5, 20]	τε γὰρ πολέμιοι ~Ασσύριοι, σοί	τε	νῦν ἔτι ἐχθίονές εἰσιν ἢ
[4, 1, 1]	ὑπήκουσέ τε ἐμοὶ εὐθὺς ἀφείς	τε	ὃ ~ἔμελλε ποιεῖν τὸ κελευόμενον
[4, 2, 10]	καὶ ταχὺ ἐπορεύοντο, εἰκότως πολλήν	~τε	ὁδὸν διήνυσαν καὶ ἅμα κνέφᾳ
[4, 3, 20]	πορευόμενος, ἤν τε πολλὴν ἤν	τε	~ὀλίγην ὁδὸν δέῃ διελθεῖν; Ἵνα
[4, 4, 10]	λέγει τοιάδε· ~(Ἄνδρες, ἔφη, νῦν	τε	ὅτι ἐπείθεσθε τὰς ψυχὰς ~περιεποιήσασθε,
[4, 1, 10]	ταῦτα ~δοκεῖ. Ἐκ τούτου εἵποντό	τε	πάντες καὶ ἔλεγον οἷα ἐπιτήδεια
[4, 2, 1]	οἱ Υρκάνιοι. (Ἐννοηθέντες δὲ οἷά	τε	πάσχουσιν ὑπὸ τῶν ~Ασσυρίων καὶ
[4, 1, 10]	πάλιν ~κινδυνεύειν· καὶ γὰρ αὐτός	τε	περὶ εὐθυμίαν ἐτύγχανεν ὢν καὶ
[4, 5, 20]	γε πῶς ~ἐσμὲν ἄξιοι, εὖ	τε	ποιοῦντες ἐκεῖνον καὶ οὐδὲ ταῦτα
[4, 3, 20]	φανῇ πεζῇ ἡμῶν πορευόμενος, ἤν	τε	πολλὴν ἤν τε ~ὀλίγην ὁδὸν
[4, 5, 10]	παρίσταται, καὶ ἐν πᾶσι τήν	τε	πρὸς Κῦρον ~ὀργὴν καὶ τὰς
[4, 5, 50]	ὅτι γυναῖκας ἐξαιρετέον εἴη. ~Κυναῖκάς	τε	τοίνυν ἐξαιρεῖτε, ἔφη, καὶ ἄλλο
[4, 6, 1]	ἐμὸς παῖς αὖθις τυχὼν κατειργάσατό	τε	τὸν λέοντα καὶ ~εἶπεν· ἆρα
[4, 5, 40]	ἐμὲ καὶ χρημάτων ταμίαι, οἵ	τε	τοῦ Ασσυρίων βασιλέως ~καὶ ἄλλων
[4, 2, 1]	πεμφθέντες ~λέγουσι Κύρῳ ὅτι μισοῖέν	τε	τοὺς Ασσυρίους δικαίως, νῦν τ'
[4, 5, 1]	οὕτως ἔχοντα, ἐνταῦθα δὴ ἐβριμοῦτό	τε	τῷ ~Κύρῳ καὶ τοῖς Μήδοις
[4, 5, 20]	οὖν ~αὕτη σάφ' οἶδα ὑπό	τε	τῶν ἀγαθῶν πεπανθήσεται καὶ σὺν
[4, 5, 40]	ἔφη· ἡμεῖς μὲν γὰρ ~διεφυλάξαμέν	τε	ὑμῖν τάδε, καὶ ὑμεῖς ἡμῖν
[4, 5, 20]	(Νῦν μὲν οὖν, ἔφη, σύ	τε,	ὦ ἄγγελε, ~ἀνάπαυσαι, ἐπεὶ καὶ
[4, 5, 20]	~ἀνάπαυσαι, ἐπεὶ καὶ πεπόνηκας, ἡμεῖς	τε,	ὦ Πέρσαι, ἐπεὶ ~προσδεχόμεθα πολεμίους
[4, 6, 1]	~τῷ τοῦ ἀδελφοῦ φονεῖ, ἐγώ	τε	ὡσαύτως γιγνώσκω. Νῦν δέ σοι
[4, 2, 1]	τῶν ~Ασσυρίων καὶ ὅτι νῦν	τεθναίη	μὲν ὁ ἄρχων αὐτῶν, ἡττημένοι
[4, 6, 1]	ὡς ~μάλιστα· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος	τέθνηκεν	ὑφ' ὑμῶν ἀνὴρ ἀγαθὸς ὤν,
[4, 1, 1]	~(Οἱ δὲ Ασσύριοι, ἅτε καὶ	τεθνηκότος	τοῦ ἄρχοντος καὶ σχεδὸν ~σὺν
[4, 5, 50]	πως ἡμεῖς ~οὐκ ἐν χλιδῇ	τεθράμμεθα	ἀλλὰ χωριτικῶς, ὥστε ἴσως ἂν
[4, 6, 1]	~(Ὁ δὲ εἶπε· ~Τὰ μὲν	τείχη,	ὅταν ἔλθῃς, οἶκόν σοι παρέξω·
[4, 6, 1]	σοι ταῦτα ποιῶμεν καὶ ~τὰ	τείχη	σε ἔχειν ἐῶμεν καὶ τὴν
[4, 6, 1]	γένος Ασσύριος· ἔχω δὲ καὶ	τεῖχος	~ἰσχυρὸν καὶ χώρας ἐπάρχω πολλῆς·
[4, 3, 20]	ἐγὼ δὲ ~τέτταρσι μὲν ὀφθαλμοῖς	τεκμαροῦμαι,	τέτταρσι δὲ ὠσὶν ~αἰσθήσομαι· πολλὰ
[4, 1, 10]	κἂν πολλαὶ ~ὦσι, σὺν τοῖς	τέκνοις·	ἐπειδὰν δέ τις αὐτῶν θηρᾷ
[4, 1, 10]	τις αὐτῶν θηρᾷ τι τῶν	τέκνων,	~οὐκέτι φεύγει οὐδ' ἢν μία
[4, 6, 1]	αἰσχυνοίμην οὔτε ἀποθνῄσκων ἀνιώμενος ἂν	~τελευτᾶν	δοκῶ. ~(Ὁ μὲν οὕτως εἶπε·
[4, 2, 10]	~αὐτοῖς ταύτης τῆς προθυμίας ἀποδοῦναι.	Τέλος	δ' εἶπεν ὅτι ~ἡγήσοιντο μὲν
[4, 5, 10]	Μήδους ἀπειλὰς αὐτοῦ ἔλεγε· καὶ	τέλος	εἶπεν ~ὅτι ἀπιέναι Μήδους κελεύει,
[4, 6, 1]	ἐπὶ τῷ τὰ ὅπλα ~παραλαμβάνειν	τεταγμένοι	ἐκέλευον παραδιδόναι τὰ ξυστά, ~ὅπως
[4, 1, 1]	παρέχεται. (Ἄλλους δ' ἔφη, ὁρῶ	τετρωμένους,	περὶ ~ὧν ἐγὼ σκεψάμενος ἐν
[4, 3, 20]	δὲ ~τέτταρσι μὲν ὀφθαλμοῖς τεκμαροῦμαι,	τέτταρσι	δὲ ὠσὶν ~αἰσθήσομαι· πολλὰ γάρ
[4, 3, 20]	δυοῖν ὤτοιν ἤκουεν· ἐγὼ δὲ	~τέτταρσι	μὲν ὀφθαλμοῖς τεκμαροῦμαι, τέτταρσι δὲ
[4, 1, 1]	πάντες, οἶμαι· νίκης τε γὰρ	τετυχήκαμεν	~καὶ σωτηρίας. Τούτων μὲν οὖν
[4, 3, 10]	γεωργίαι ἀσχολίαν παρέχουσι, τοῖς δὲ	τέχναι,	~τοῖς δὲ ἄλλα οἰκεῖα· ἡμῖν
[4, 3, 10]	~(Προνοεῖν μέν γε ἕξω πάντα	τῇ	ἀνθρωπίνῃ γνώμῃ, ταῖς δὲ χερσὶν
[4, 6, 10]	ἣ καλλίστη δὴ λέγεται ἐν	τῇ	Ασίᾳ γυνὴ ~γενέσθαι, καὶ μουσουργοὺς
[4, 2, 30]	Ασσυρίων καὶ Αραβίων· ἐν γὰρ	~τῇ	αὑτῶν ὄντες χώρᾳ ἀσυντονώτατα πρὸς
[4, 2, 30]	~ἐγώ φημι, ἢ τὸ παραχρῆμα	τῇ	γαστρὶ χαρίσασθαι. ~(Ἐννοήσατε δ' ἔφη,
[4, 2, 20]	ὥστε ἀκούειν· ~τοὺς δὲ δεκαδάρχους	τῇ	δεκάδι ἕκαστον κελεύειν παραγγέλλειν. ~Ἐκ
[4, 5, 20]	ταῦτα ἐρωτᾷ. ~Ἐνῆν δὲ ἐν	τῇ	ἐπιστολῇ τάδε. ~(Κῦρος Κυαξάρῃ χαίρειν.
[4, 6, 10]	ἔλεγεν· ~Ἢν αὔριον ἴῃς πρῴ,	τῇ	ἑτέρᾳ ἂν αὐλίζοιο παρ' ἡμῖν.
[4, 3, 1]	ἴσως δὲ καὶ ποιοῦσιν αὐτὰ	τῇ	~ἡδονῇ χαριζόμενοι. ~(Ὁ δὲ Κῦρος
[4, 3, 10]	τῳ θεῖν ὁρμηθεὶς ἀνθρώπων ~μόνον	τῇ	κεφαλῇ πρόσχω, κἂν θηρίον παραθέον
[4, 1, 1]	ἃ γὰρ νῦν εἴδετε ἐν	τῇ	μάχῃ τῇδε, ταῦτα ~ἐνθυμούμενοι μήποτε
[4, 5, 10]	μετὰ τοῦ ~Κύρου. Ἐν δὲ	τῇ	ὁδῷ πορευόμενοι διασχισθέντες τρίβῳ τινὶ
[4, 5, 20]	πεῖσαι δυνασθείην· νῦν ~δ' ἐν	τῇ	πολεμίᾳ ὄντος οὐ τὸν θέλοντα
[4, 2, 30]	~ἐπιμελήθητε προθύμως ὅπως διπλάσια ἐν	τῇ	σκηνῇ ἑκάστῃ σῖτα ~καὶ ποτὰ
[4, 2, 30]	πλέον ἢ δυοῖν μηνοῖν ἐν	~τῇ	σκηνῇ τὰ ἐπιτήδεια. Ἐπεὶ δὲ
[4, 6, 1]	καὶ δῆλος ἦν συναχθόμενός μοι	τῇ	συμφορᾷ. ~(Ἐγὼ οὖν, εἰ μὲν
[4, 3, 10]	ἵππῳ, τὸν δ' ἐναντίον ἀνατρέψω	τῇ	~τοῦ ἵππου ῥύμῃ, ἀλλ' οὐ
[4, 5, 20]	~δέ μοι ἔδωκας μὲν ἐν	τῇ	φιλίᾳ ὄντι ὅσους πεῖσαι δυνασθείην·
[4, 1, 1]	νῦν εἴδετε ἐν τῇ μάχῃ	τῇδε,	ταῦτα ~ἐνθυμούμενοι μήποτε παύεσθε, ἵνα
[4, 6, 1]	ἀντὶ νυμφίου ἐκομισάμην καὶ ἔθαψα	~τηλικοῦτος	ὢν ἄρτι γενειάσκοντα τὸν ἄριστον
[4, 1, 1]	παρ' ὧν προσήκει πύθωμαι, τότε	τὴν	~ἀξίαν ἑκάστῳ καὶ λόγῳ καὶ
[4, 6, 1]	παῖς βαλών, ~οὐδὲν δέον, καταβάλλει	τὴν	ἄρκτον. (Καὶ τότε μὲν δὴ
[4, 6, 1]	ὤν, ὁ δὲ ~παῖς ἐκείνου	τὴν	ἀρχὴν ἔχει ἔχθιστος ὢν ἐμοί,
[4, 5, 10]	~ἐπιπέμπειν στράτευμα, εἴπερ ἐπιθυμοῦσι Πέρσαι	τὴν	ἀρχὴν τῆς ~Ασίας αὐτοῖς καὶ
[4, 2, 1]	Στρατεύονται γὰρ δὴ οἱ κατὰ	τὴν	Ασίαν ἔχοντες ~οἱ πολλοὶ μεθ'
[4, 3, 1]	ἔτι καὶ νῦν οἱ κατὰ	τὴν	Ασίαν στρατευόμενοι ἔχοντες ~τὰ πλείστου
[4, 5, 20]	φίλων ~καθήμενοι μάλιστα τοῖς φίλοις	τὴν	ἀσφάλειαν παρέχουσιν, ἀλλ' ~οἱ τοὺς
[4, 5, 20]	πλέον ἀπέχομεν, τοσούτῳ πλέονά σοι	τὴν	~ἀσφάλειαν ποιεῖν νομίζομεν· (οὐ γὰρ
[4, 4, 10]	τὰς αὐτὰς οἰκίας καὶ χώραν	τὴν	αὐτὴν ~ἐργάσεσθε καὶ γυναιξὶ ταῖς
[4, 1, 1]	ἐν ὁποίῳ χρόνῳ ἐτρώθησαν, τότε	τὴν	~γνώμην περὶ αὐτῶν ἀποφανοῦμαι. Χρυσάνταν
[4, 5, 40]	~τινος προσδέησθε, καὶ ὅτου ὠνήσεσθε.	(Τὴν	δ' ἀγορὰν τὴν ~οὖσαν ἐν
[4, 2, 10]	μὲν ὁδὸν ἡγοῦντο ~ὥσπερ ἐκέλευε,	τὴν	δὲ ῥώμην τῆς ψυχῆς ἐθαύμαζον·
[4, 5, 50]	τούτου οἱ μὲν ᾖσαν ἐπὶ	τὴν	διαίρεσιν, μάλα ἐπὶ τῷ ἱππικῷ
[4, 6, 1]	χώραν καὶ τὰ ὅπλα καὶ	τὴν	~δύναμιν ἥνπερ πρόσθεν εἶχες, σὺ
[4, 6, 1]	καὶ ὅποι ἂν στρατεύῃ ~συστρατεύσομαι	τὴν	ἐκ τῆς χώρας δύναμιν ἔχων.
[4, 6, 10]	ἔφη, ἐγὼ ἀληθευομένοις δίδωμί σοι	τὴν	ἐμὴν ~καὶ λαμβάνω τὴν σὴν
[4, 5, 30]	μὲν οὕτως εἶπε, καὶ δοὺς	τὴν	ἐπιστολὴν ἀπέπεμπε, ~προσεντειλάμενος οὕτω σπεύδειν
[4, 6, 1]	δὲ τοῦ ~νῦν, ὡς δώσοντος	τὴν	θυγατέρα τῷ ἐμῷ παιδί, ἐγὼ
[4, 6, 10]	~τοῖς μάγοις, Κύρῳ δ' ἐξῃρηκότες	τὴν	καλλίστην σκηνὴν καὶ τὴν ~Σουσίδα
[4, 5, 10]	ἀρχὴν τῆς ~Ασίας αὐτοῖς καὶ	τὴν	κάρπωσιν γενέσθαι. (Ἴθι μὲν οὖν
[4, 1, 1]	καλέσας αὐτὸν ὀνομαστί, ἀνατεταμένος οὗτος	τὴν	~μάχαιραν ὡς παίσων πολέμιον ὑπήκουσέ
[4, 5, 1]	Κυαξάρης ὁ τῶν Μήδων βασιλεὺς	τὴν	μὲν νύκτα ἐν ᾗ ~ἐξῆλθεν
[4, 2, 10]	~(ἀκούσαντες δὲ ταῦτα οἱ Υρκάνιοι	τὴν	μὲν ὁδὸν ἡγοῦντο ~ὥσπερ ἐκέλευε,
[4, 2, 20]	ταῦτα ~τοῦτο μόνον ὁρᾶτε ὅπως	τὴν	νίκην διασῳζώμεθα· ἐὰν γὰρ ~κρατηθῇ,
[4, 4, 1]	ποιοῦντες· τοῦτο γὰρ μάλιστα ~σῴζει	τὴν	νίκην· τοὺς δὲ παραδιδόντας αἰχμαλώτους
[4, 5, 40]	ὅτου ὠνήσεσθε. (Τὴν δ' ἀγορὰν	τὴν	~οὖσαν ἐν τῷ στρατοπέδῳ κηρυξάτω
[4, 2, 40]	τῶν νῦν παρόντων ἐπιδειξαίμεθ' ἂν	~τὴν	παιδείαν ἐγὼ μὲν οὐχ ὁρῶ.
[4, 2, 30]	αὑτῶν ὄντες χώρᾳ ἀσυντονώτατα πρὸς	τὴν	πορείαν εἶχον. ~(Οἱ μὲν δὴ
[4, 1, 10]	νίκης τυχόντας ἑτέρας ἐφιεμένους καὶ	τὴν	πρόσθεν ~ἀποβαλεῖν. (Καὶ γὰρ εἰ
[4, 2, 1]	πορεύεσθαι αὐτούς· καὶ ἅμα, ἔφασαν,	τὴν	προτέραν νύκτα ~ἀγρυπνήσαντες νῦν μικρὸν
[4, 6, 10]	σοι τὴν ἐμὴν ~καὶ λαμβάνω	τὴν	σὴν δεξιάν· θεοὶ δ' ἡμῖν
[4, 6, 10]	ἐξῃρηκότες τὴν καλλίστην σκηνὴν καὶ	τὴν	~Σουσίδα γυναῖκα, ἣ καλλίστη δὴ
[4, 1, 1]	παρηγγύα· ὥστ' ἔφθασεν ἔξω ~βελῶν	τὴν	τάξιν ποιήσας πρὶν τοὺς πολεμίους
[4, 5, 10]	εἰ δὲ μή, ὑμεῖς γε	τὴν	ταχίστην πάρεστε. ~(Ταῦτα δὴ ἐπέστειλεν.
[4, 5, 10]	ἄγγελος παρίσταται, καὶ ἐν πᾶσι	τήν	τε πρὸς Κῦρον ~ὀργὴν καὶ
[4, 2, 20]	ἔφη, ὃ πολλοῖς δὴ κρατοῦσι	~τὴν	τύχην ἀνέτρεψε, φυλάξασθαι δεῖ τὸ
[4, 5, 30]	τοῖς δὲ ~ἀκολουθήσασι πειρᾶσθαι πᾶσαν	τὴν	χάριν ἀποδιδόναι. ~(Οὐ μέντοι ἔγωγε
[4, 6, 1]	τείχη σε ἔχειν ἐῶμεν καὶ	τὴν	χώραν καὶ τὰ ὅπλα καὶ
[4, 2, 20]	καὶ τὰ χρήματα καὶ πᾶσαν	τὴν	χώραν. Πρὸς ταῦτα ~τοῦτο μόνον
[4, 6, 1]	μοι καὶ φίλον παῖδα ἀφείλετο	τὴν	ψυχήν. ~(Κἀγὼ μὲν ὁ τάλας
[4, 5, 10]	ὑπακοῦσαι, ἄλλως τε καὶ εἰδότες	τὴν	ὠμότητα αὐτοῦ. ~(Ὁ δὲ Κῦρος
[4, 5, 10]	εἴπερ ἐπιθυμοῦσι Πέρσαι τὴν ἀρχὴν	τῆς	~Ασίας αὐτοῖς καὶ τὴν κάρπωσιν
[4, 6, 1]	~ἀπεπεμψάμην μέγα φρονῶν ὅτι δῆθεν	τῆς	βασιλέως θυγατρὸς ~ὀψοίμην τὸν ἐμὸν
[4, 5, 50]	~οἶμαι δ' ἔφη, καὶ ἐπὶ	τῆς	γῆς καταπίπτοντες. ~(Ἐκ τούτου οἱ
[4, 5, 20]	ὑμεῖς δὲ οὐχ ὡς ἐπιθυμοῦντες	τῆς	ἐξόδου ~ἠρωτήσατε εἰ ἐξίοιτε καὶ
[4, 2, 30]	δὲ ταῦτα μὴ ~ποιήσοι, αὐτίκα	τῆς	κεφαλῆς στερήσεσθαι· τὰς δὲ κοπίδας
[4, 2, 1]	ἀγγέλους πρὸς Κῦρον· ἀπὸ γὰρ	τῆς	~μάχης τὸ τούτου ὄνομα μέγιστον
[4, 1, 10]	ἀκούων οἶδα· ἐμοὶ δὲ δοκεῖ	τῆς	μεγίστης ἡδονῆς πολὺ ~μάλιστα συμφέρειν
[4, 2, 1]	γ' ἔφασαν, ἐθέλομεν αὐτίκα ἐλάσαντες	τῆς	~νυκτὸς ἀγαγεῖν· μόνον καὶ σὺ
[4, 1, 1]	πολλοὶ δὲ καὶ ~ἀπεδίδρασκον αὐτῶν	τῆς	νυκτὸς ἐκ τοῦ στρατοπέδου. Ὁρῶντες
[4, 2, 20]	γυναῖκας ἐν ~ταῖς ἁρμαμάξαις προαπεπέμψατο	τῆς	νυκτός, ὡς ἂν ῥᾷον ~πορεύοιντο
[4, 1, 1]	ἐκλείπουσι τὸ στρατόπεδον καὶ ἀπέρχονται	τῆς	νυκτός. ~(Ὡς δ' ἡμέρα ἐγένετο
[4, 2, 30]	τὰ αὐτὰ ποιῆσαί φασι τὸν	τῆς	~παρ' Ελλήσποντον ἄρχοντα Φρυγίας. Ὡς
[4, 2, 10]	ὅπου ἂν ἀναπαύωνται ἢ ἐπίσχωσι	τῆς	πορείας, ~ἐνετείλατο αὐτοῖς πρὸς αὑτὸν
[4, 2, 10]	αὐτὸς δυνασθῆναι χάριν ~αὐτοῖς ταύτης	τῆς	προθυμίας ἀποδοῦναι. Τέλος δ' εἶπεν
[4, 1, 1]	παρεῖχε πᾶσιν ~ὅτι τὸ ἡγούμενον	τῆς	στρατιᾶς φῦλον διέφθαρτο τὰς γνώμας.
[4, 6, 1]	ἂν στρατεύῃ ~συστρατεύσομαι τὴν ἐκ	τῆς	χώρας δύναμιν ἔχων. Ἔστι δέ
[4, 6, 1]	οἶκόν σοι παρέξω· δασμὸν δὲ	τῆς	~χώρας ὅνπερ ἔφερον ἐκείνῳ σοὶ
[4, 4, 1]	~αἰχμαλώτοις χρησόμεθα. (Ἤν γὰρ κρατῶμεν	τῆς	χώρας, ~πάντες ἡμῖν οἱ ἐν
[4, 2, 10]	~ὥσπερ ἐκέλευε, τὴν δὲ ῥώμην	τῆς	ψυχῆς ἐθαύμαζον· καὶ οὔτε ~Ασσυρίους
[4, 1, 1]	τιμῶ· ὅταν δὲ καὶ ἄλλο	τι	ἀγαθὸν ὁ θεὸς δῷ, ~οὐδὲ
[4, 2, 10]	ὅτε ἐτρέφετο ἐν ~Μήδοις, εἴ	τι	ἀγαθόν τῳ συνέπραξεν, ἀντιχαρίζεσθαι ἐβούλοντο·
[4, 3, 20]	ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι· ὥστε	~τί	ἄλλο ἢ διαιρετὸς ἱπποκένταυρος καὶ
[4, 5, 30]	~(Ταύτην αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ	τι	ἄν σε τούτων ἐρωτᾷ, ᾗ
[4, 3, 10]	δὲ οὐχὶ εὐπετές, τὸ ὅ	τι	~ἂν δέῃ ὅπλον φέρειν τὸν
[4, 5, 40]	πράττων τι πρὸ ὑμῶν ὅ	τι	ἂν δέῃ, οὔτε ὑμεῖς πρὸ
[4, 5, 40]	ὦ ἄνδρες, γιγνώσκετε ὡς ὅ	τι	ἂν δέῃ ~πραχθῆναι, ἐπὶ πᾶσι
[4, 5, 50]	ἐξαιρεῖτε, ἔφη, καὶ ἄλλο ὅ	τι	ἂν δοκῇ ~ὑμῖν. Ἐπειδὰν δ'
[4, 5, 50]	τοῖς θεοῖς, ~ἔφη, ἐξαιρεῖτε ὅ	τι	ἂν οἱ μάγοι ἐξηγῶνται· ἔπειτα
[4, 6, 1]	ἥνπερ πρόσθεν εἶχες, σὺ ἡμῖν	τί	ἀντὶ τούτων ὑπηρετήσεις; ~(Ὁ δὲ
[4, 5, 40]	καλῶς διανενεμηκέναι. (Καὶ ἄλλο δέ	τι	αὖ ἡμεῖς ~πειρασόμεθα κοινὸν ἀγαθὸν
[4, 3, 1]	μᾶλλον ἑαυτῶν ἐδόκουν καὶ προσκτᾶσθαί	τι,	~αὐτοὶ δὲ ἐν ἀργοτέρᾳ χώρᾳ
[4, 2, 10]	τοὺς Υρκανίους. Καὶ οἳ ἠρώτων	τί	δέ; ~Οὐκ ἀναμενεῖς, ἔφασαν, τοὺς
[4, 5, 10]	κρύπτε δὲ τούτων ~μηδέν, ὅ	τι	δὲ τούτων ἐγὼ πέμπων εἰς
[4, 2, 20]	ἕκαστοι τάξιν ~ἱππέων, ὡς, ἄν	τι	δέῃ, χρῶμαι μένων παρὰ τὸ
[4, 2, 10]	καὶ ὁ Τιγράνης καὶ ἐπερωτῶσι	τί	δεῖ ποιεῖν. ~Ὁ δὲ λέγει
[4, 5, 40]	ἂν καὶ κινδυνεύοιτε ἥδιον, εἴ	τι	δέοι, ἢ ~μεθ' ἡμῶν, ἐκείνοις
[4, 1, 1]	ἰδὼν ~τἀκεῖ καὶ ἐρόμενος εἴ	τι	δέοιτο, ἀπήλαυνεν εἰς τὸ αὑτοῦ
[4, 3, 10]	~μεθιέντες καὶ ἔχοντες χρῴμεθ' ἄν.	~(Τί	δὴ τὸ λοιπόν; δῆλον ὅτι
[4, 2, 10]	ἀγαθά, ἐξῇσαν καὶ τοῦ λαβεῖν	τι	~ἕνεκα. (Οὕτω δὴ ἐξῆλθον σχεδὸν
[4, 4, 1]	τοῦτ' ἔφασαν, ἐκ τούτου ἠρώτα	τί	~ἔπραξαν. Οἱ δὲ διηγοῦντο ἅ
[4, 5, 40]	πωλεῖν δὲ τοὺς καπήλους ὅ	τι	ἔχει ἕκαστος πράσιμον, καὶ ~ταῦτα
[4, 1, 10]	ἂν καὶ ~καταλάβοιμεν; Ἢν δέ	τι	ἢ ἀπεσχισμένον τοῦ στρατεύματος ~λάβωμεν
[4, 2, 1]	~Ἔχετε οὖν ὧν λέγετε πιστόν	τι	ἡμᾶς διδάσκειν ὡς ἀληθεύετε; ~Ομήρους
[4, 3, 1]	σκεψώμεθα, εἰ ~βουλοίμεθα καθιστάναι ἱππικόν,	τί	ἡμῖν ὑπάρχει καὶ τίνος ἐνδεῖ;
[4, 4, 10]	ὡς ἡμᾶς εὐνοϊκῶς καὶ πράττων	τι	καὶ διδάσκων ~φαίνηται, τοῦτον ἡμεῖς
[4, 2, 40]	καὶ ~Τιγράνῃ ἐπιτρέψαι· καὶ ἤν	τι	μεῖον ἡμῖν δάσωνται, κέρδος ~ἡγεῖσθαι·
[4, 1, 20]	εἶ ἀντιχαρίζεσθαι, ἵνα ~καὶ ἔχοντές	τι	οἴκαδ' ἀφικώμεθα καὶ μὴ εἰς
[4, 2, 1]	~χιλίους ἱππέας ὄντας, ὅπως εἴ	τι	ὄπισθεν δεινὸν εἴη, ἐκεῖνοι πρὸ
[4, 1, 10]	~διώκοντες δὲ αἱρεῖν οὐχ ἱκανοί.	~(Τί	οὖν, ἔφασαν, οὐκ ἐλθὼν Κυαξάρῃ
[4, 3, 20]	τούτου δὴ ὁ Κῦρος λέγει·	~Τί	οὖν, ἔφη, ἐπεὶ σφόδρα ἡμῖν
[4, 1, 10]	ἡμῖν ἐθέλοιεν; ~(Καί τις εἶπε·	~Τί	οὖν οὐ διώκομεν ὡς τάχιστα,
[4, 3, 1]	αὐτοῖς ~κίνδυνος ὑφ' ἡμῶν κακόν	τι	παθεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν
[4, 5, 40]	μὲν φόβον ἡμῖν παρείχετε μή	~τι	πάθητε, μάλα δὲ αἰσχύνεσθαι ἡμᾶς
[4, 1, 10]	ἐγκρατῆ εἶναι. Μείζω δὲ ἡδονὴν	τί	παρέχει ~ἀνθρώποις εὐτυχίας ἣ νῦν
[4, 2, 40]	ὅλον πειρώμενοι θηρᾶν εἰ ἐμποδών	τι	~ποιησαίμεθα γενέσθαι ἡμῖν ἃ τῶν
[4, 2, 10]	τοὺς Υρκανίους ὁ Κῦρος ὅ	τι	ποιήσουσιν, ~ἐπέστησε τὸ στράτευμα· παρελαύνουσι
[4, 5, 20]	ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς ὅ	~τι	πράττομεν, ὀκνεῖ περί τε ἡμῶν
[4, 5, 40]	καὶ οὔτε ἐγὼ ~ἀρκέσω πράττων	τι	πρὸ ὑμῶν ὅ τι ἂν
[4, 5, 20]	δ' αὖ ~πειράσομαι αὐτῷ ἔργον	τι	προστάξαι ὅπερ αὐτὸς ἥδιον πράξει
[4, 5, 20]	ἵνα ~εἰδὼς αὐτὰ ὁμολογῇς, ἄν	τί	σε πρὸς ταῦτα ἐρωτᾷ. ~Ἐνῆν
[4, 5, 50]	ἴσως ἂν ἡμῶν ~καταγελάσαιτε, εἴ	τι	σεμνὸν ἡμῖν περιτεθείη, ὥσπερ, ἔφη,
[4, 5, 30]	μένοντας τοὺς ἀγαγόντας ἕως ἄν	τι	σημανθῇ αὐτοῖς· ~τοὺς δὲ ἄρχοντας
[4, 5, 30]	ἂν ἴωσιν ὡς ἐμέ, ἤν	~τι	σὺ αὐτῶν δέῃ πρὶν ἡμᾶς
[4, 1, 10]	ἐπειδὰν δέ τις αὐτῶν θηρᾷ	τι	τῶν τέκνων, ~οὐκέτι φεύγει οὐδ'
[4, 1, 10]	ἀπεσχισμένον τοῦ στρατεύματος ~λάβωμεν ἤ	τι	ὑπολειπόμενον, ἥξομεν πρὸς σὲ ἄγοντες.
[4, 2, 40]	πολλάκις ἄσιτοι ~καρτεροῦμεν, ὅπως θηρίον	τι	ὑποχείριον ποιησώμεθα καὶ μάλα ~μικροῦ
[4, 5, 30]	αὐτῶν πολλούς, ἀποροῦντας δὲ ~ὅ	τι	χρὴ ποιεῖν σχεδὸν πάντας. (Ὡς
[4, 2, 40]	ἔλθωσι, Μήδοις καὶ Υρκανίοις καὶ	~Τιγράνῃ	ἐπιτρέψαι· καὶ ἤν τι μεῖον
[4, 5, 1]	δὴ Μῆδοι καὶ οἱ ἀμφὶ	Τιγράνην	ἐλοῦντο, καί, ἦν γὰρ ~παρεσκευασμένα,
[4, 5, 30]	τοὺς Υρκανίους καὶ τοὺς ἀμφὶ	Τιγράνην·	καὶ οἱ ~Πέρσαι δὲ ἐξωπλισμένοι
[4, 2, 1]	ὥσπερ εἰκός, πάντες ἐξῇσαν, καὶ	Τιγράνης	ἔχων τὸ αὑτοῦ ~στράτευμα· ~(τῶν
[4, 2, 10]	τῶν ~Μήδων προεστηκότες καὶ ὁ	Τιγράνης	καὶ ἐπερωτῶσι τί δεῖ ποιεῖν.
[4, 6, 1]	ἂν εὐδαίμονα πατέρα παῖς τιμῶν	τιθείη,	τοῦτον ὁ ~νῦν βασιλεὺς οὗτος
[4, 5, 1]	ὁρᾶτε καὶ τὰ ὅπλα εὖ	τίθεσθε·	οἱ γὰρ ἐν ~ταῖς σκηναῖς
[4, 5, 50]	Μῆδοι, τοὺς πρώτους συμμάχους ~γενομένους	τιμᾶτε	τούτους, ὅπως εὖ βεβουλεῦσθαι ἡγήσωνται
[4, 6, 1]	οὔτε ἀντὶ τοῦ κακοῦ ~ἔργου	τιμῆς	τινος ἠξίωσε τὸν κατὰ γῆς.
[4, 1, 1]	καὶ ἄρχειν ~χιλιαρχίᾳ μὲν ἤδη	τιμῶ·	ὅταν δὲ καὶ ἄλλο τι
[4, 6, 1]	ὥσπερ ἂν εὐδαίμονα πατέρα παῖς	τιμῶν	τιθείη, τοῦτον ὁ ~νῦν βασιλεὺς
[4, 6, 1]	δέσποτα, καὶ ἐμὲ φιλῶν ~καὶ	τιμῶν	ὥσπερ ἂν εὐδαίμονα πατέρα παῖς
[4, 6, 1]	δέχομαί τε ἱκέτην σε καὶ	τιμώρησίν	σοι τοῦ παιδὸς σὺν ~θεοῖς
[4, 6, 1]	τινὰ λάβοιμι τῷ φίλῳ παιδὶ	τιμωρίας	ἄν ~τινος μετὰ σοῦ τυχεῖν,
[4, 6, 1]	δοῦλον καὶ σύμμαχον, ~σὲ δὲ	τιμωρὸν	αἰτοῦμαι ἐμοὶ γενέσθαι· καὶ παῖδα
[4, 2, 10]	μὴ παντάπασιν ὁ Κῦρος μικράν	τινα	αὐτῶν οἴοιτο ῥοπὴν ~εἶναι καὶ
[4, 5, 30]	χαρίτων ἔχθραι ὀφείλωνται, μηδ' ὅταν	τινὰ	βούλῃ ~πρὸς σὲ ταχὺ ἐλθεῖν,
[4, 1, 20]	εἰδείην ἄν. ~Σύμπεμψον τοίνυν μοί	τινα,	ἔφη, τῶν ἀξιοπίστων τούτων, ~ὃς
[4, 1, 1]	οἱ οὐκ ἐθέλοντες, ~καὶ ποίαν	τινὰ	ἡδονὴν τὸ νικᾶν παρέχει· ταῦτα
[4, 2, 10]	τὰς δεξιὰς ἀνατείναντας· ~συμπέμπει δέ	τινα	καὶ τῶν σὺν ἑαυτῷ καὶ
[4, 6, 1]	~σύ με δέχῃ καὶ ἐλπίδα	τινὰ	λάβοιμι τῷ φίλῳ παιδὶ τιμωρίας
[4, 5, 1]	καὶ ἀγνώμων, τῶν ~παρόντων κελεύει	τινὰ	λαβόντα τοὺς ἑαυτοῦ ἱππέας πορεύεσθαι
[4, 2, 30]	ἀνάγκη πᾶσι τοῖς στρατευομένοις εἶναί	~τινα	ὅτῳ καὶ σκηνῆς μελήσει καὶ
[4, 5, 10]	οὖν μοι ὡς τάχιστα ἰέναι	τινὰ	ὑμῶν εἰς ~Πέρσας καὶ διδάσκειν
[4, 5, 10]	ταῦτα ~ἀλλότρια ἔσται· εἴτε καταλείψομέν	τινας	ἡμῶν αὐτῶν φύλακας ~ἐπὶ τοῖς
[4, 2, 10]	~ἐνετείλατο αὐτοῖς πρὸς αὑτὸν παρελαύνειν	τινάς,	ἵνα εἰδῶσι τὸ ~ἀεὶ καίριον.
[4, 5, 10]	ἀκούω ἀφεστηκότας τῶν πολεμίων ~Υρκανίους	τινὰς	καὶ ἐλθόντας δεῦρο οἴχεσθαι ἡγουμένους
[4, 5, 40]	εἴη παρὰ σφίσιν ~ἐπίσημον, δασμούς	τινας	λέγοντες. (Καὶ ταῦτα οὖν κηρύττετε
[4, 2, 30]	ἐκέλευε τὸ στρατόπεδον, καὶ εἴ	~τινας	σὺν ὅπλοις ἴδοιεν ἐξιόντας, κατακαίνειν·
[4, 3, 1]	φεύγοντας ἢ λαβεῖν ἢ ~κατακανεῖν;	Τίνες	δ' ἂν φοβοῖντο ἡμᾶς προσιόντες
[4, 4, 10]	ὑμῶν βουλομένων ταῦτα μὴ ~πείθωνταί	τινες,	ἐπὶ τούτους ἡμᾶς ἄγετε, ὅπως
[4, 3, 1]	ἐποίουν. ~ΙΙΙ. Τῶν δὲ Μήδων	τινὲς	ἤδη, οἱ μὲν ἁμάξας προωρμημένας
[4, 5, 30]	δὲ ἐξωπλισμένοι ἦσαν· ἤδη δέ	τινες	τῶν προσχώρων καὶ ~ἵππους ἀπῆγον
[4, 2, 30]	νυν, ἔφη, ὦ ἄνδρες, οἵ	τινες	ὑμῶν τὰ μὲν κακὰ μισεῖτε,
[4, 2, 20]	εἰ σωφρονεῖτε, ἵνα μήποτε ἁθρόῳ	τινὶ	ἐντυχόντες ~ἀποβιασθῆτε, τοὺς δὲ νεωτέρους
[4, 5, 10]	τῇ ὁδῷ πορευόμενοι διασχισθέντες τρίβῳ	τινὶ	~ἐπλανῶντο, καὶ οὐ πρόσθεν ἀφίκοντο
[4, 3, 1]	ἱππικόν, τί ἡμῖν ὑπάρχει καὶ	τίνος	ἐνδεῖ; ~(Οὐκοῦν ἵπποι μὲν οὗτοι
[4, 6, 1]	ἀντὶ τοῦ κακοῦ ~ἔργου τιμῆς	τινος	ἠξίωσε τὸν κατὰ γῆς. ὅ
[4, 6, 1]	τῷ φίλῳ παιδὶ τιμωρίας ἄν	~τινος	μετὰ σοῦ τυχεῖν, καὶ ἀνηβῆσαι
[4, 2, 30]	μὲν κακὰ μισεῖτε, ~μαλακοῦ δέ	τινος	παρ' ἡμῶν βούλοισθ' ἂν τυγχάνειν,
[4, 5, 40]	τὸ ἁπλοῦν, ἵνα ἔχητε, ἤν	~τινος	προσδέησθε, καὶ ὅτου ὠνήσεσθε. (Τὴν
[4, 6, 1]	τὸν φθόνον, ~ἀλλ' αἰχμὴν παρά	τινος	τῶν ἑπομένων ἁρπάσας, παίσας εἰς
[4, 1, 10]	σὺν τοῖς τέκνοις· ἐπειδὰν δέ	τις	αὐτῶν θηρᾷ τι τῶν τέκνων,
[4, 5, 50]	ὁ Κῦρος ἀνειπεῖν ἐκέλευσεν, εἴ	τις	εἴη ἐν τῷ ~Ασσυρίων ἢ
[4, 1, 10]	μάχεσθαι ἂν ἡμῖν ἐθέλοιεν; ~(Καί	τις	εἶπε· ~Τί οὖν οὐ διώκομεν
[4, 2, 30]	~ἡμετέρους πολεμίους καὶ μαχομένων, εἴ	τις	ἐναντιοῦται, τούτων ~δόξομεν οὕτως ἀμελεῖν
[4, 1, 1]	ὅτι ἕτοιμοί εἰσι μάχεσθαι εἴ	τις	ἐξέρχοιτο, ὡς οὐδεὶς ~ἀντεξῄει, ἀπήγαγεν
[4, 5, 1]	ἔξωθεν προσίῃ, ἅμα δέ, ~ἄν	τις	ἔξω φέρων χρήματα ἀποδιδράσκῃ, ἁλώσεσθαι
[4, 5, 1]	ἅμα μὲν φυλακὴν ἔσεσθαι, ἄν	τις	ἔξωθεν προσίῃ, ἅμα δέ, ~ἄν
[4, 1, 20]	~Ἀλλ' εἴ γε μέντοι ἐθέλων	τις	ἕποιτο, καὶ χάριν ἔγωγέ σοι
[4, 3, 10]	ἡμεῖς ἡμῖν αὐτοῖς. Ἀλλ' ἐρεῖ	τις	ἴσως ὅτι οὐκ ~ἐπιστάμεθα. Μὰ
[4, 6, 10]	~τὰ ὅπλα καὶ ἐπήρετο πόση	τις	ὁδὸς ὡς αὐτὸν εἴη, ὡς
[4, 2, 40]	καὶ τοιοῦτον ποτὸν ὁποῖον ἄν	τις	οἴεται μάλιστα σύμφορον ~εἶναι πρὸς
[4, 4, 1]	οὕτω ~γιγνώσκω· εἰ δ' ἄλλο	τις	ὁρᾷ ἄμεινον, λεγέτω. ~Οἱ δὲ
[4, 3, 10]	οὐδεὶς ἠπίστατο. Ἀλλ' εἴποι ἄν	τις	ὅτι παῖδες ὄντες ἐμάνθανον. ~(Καὶ
[4, 2, 10]	πρὸς αὐτοὺς καὶ τῶν ἡμετέρων	~τις	σὺν αὐτῷ, ἐροῦντες, εἰ φίλοι
[4, 1, 10]	~ἐκλιπόντες τοῦτο φεύγουσι, πῶς ἄν	τις	τούτους οἴοιτ' ἂν μεῖναι ~ἰδόντας
[4, 4, 10]	ἄλλῳ ~οὐδενί· (Ἡνίκα δ' ἄν	τις	ὑμᾶς ἀδικῇ, ἡμεῖς ὑπὲρ ὑμῶν
[4, 4, 10]	καὶ δὴ στρατευσόμεθα. (Ἐὰν δέ	τις	~ὑμῶν καὶ ἰὼν ὡς ἡμᾶς
[4, 3, 20]	ἂν ἵππους ἐγὼ ~πορίσω, ἤν	τις	φανῇ πεζῇ ἡμῶν πορευόμενος, ἤν
[4, 3, 10]	(Ὅ γε μὴν μάλιστ' ἄν	τις	φοβηθείη, ~μὴ εἰ δεήσει ἐφ'
[4, 5, 10]	φίλιον στράτευμα ~πρὶν ἐντυχόντες ἀποχωροῦσί	τισι	τῶν Ασσυρίων ἠνάγκασαν ~αὐτοὺς ἡγεῖσθαι·
[4, 2, 10]	αὑτὸν παρελαύνειν τινάς, ἵνα εἰδῶσι	τὸ	~ἀεὶ καίριον. ~(Ἐκ τούτου ἡγεῖσθαι
[4, 2, 20]	ἀρχαί εἰσι τῶν πολεμίων καὶ	τὸ	~ἁθρόον αὐτῶν. ~Οἱ δ' ἀπεκρίναντο
[4, 5, 1]	ἱππέας πορεύεσθαι ~ὡς τάχιστα ἐπὶ	τὸ	ἀμφὶ Κῦρον στράτευμα καὶ λέγειν
[4, 2, 30]	~στρατοπέδῳ νῦν κατειλῆφθαι (ἦν) διὰ	τὸ	ἀμφὶ συσκευασίαν ~ἔχειν· ἐκήρυξε δὴ
[4, 2, 10]	δὲ ~καὶ ἐλπίδας ἔχοντες, διὰ	τὸ	ἄνδρα φαίνεσθαι ἀγαθὸν καὶ εὐτυχῆ,
[4, 5, 40]	μὲν τὸ διπλοῦν, πεζῷ δὲ	τὸ	ἁπλοῦν, ἵνα ἔχητε, ἤν ~τινος
[4, 2, 20]	δειπνῆσαι καὶ νυκτερεῦσαι καὶ βιοτεύειν	τὸ	ἀπὸ ~τοῦδε, μὴ δῶμεν τούτοις
[4, 2, 30]	οὔ μοι δοκεῖ ~τοῦτ' ἂν	τὸ	ἄριστον πλέον ὠφελῆσαι ἡμᾶς ἢ
[4, 1, 10]	~τῶν ἄλλων Μήδων ἑώρα πολλοὺς	τὸ	αὐτὸ ποιοῦντας· εἶπε δ' οὖν
[4, 1, 1]	εἴ τι δέοιτο, ἀπήλαυνεν εἰς	τὸ	αὑτοῦ ~στράτευμα. Καὶ οἱ μὲν
[4, 2, 1]	πάντες ἐξῇσαν, καὶ Τιγράνης ἔχων	τὸ	αὑτοῦ ~στράτευμα· ~(τῶν δὲ Μήδων
[4, 1, 1]	σύμπαντας μὲν ὑμᾶς ἤδη ἐπαινῶ·	τὸ	γὰρ ~γεγενημένον ἔργον σύμπασιν ὑμῖν
[4, 6, 1]	ἔρημος ὢν καὶ διὰ πένθους	τὸ	γῆρας διάγων. (Εἰ οὖν ~σύ
[4, 2, 30]	~φευγόντων καὶ καταλαμβανόντων αὐτούς, πυθόμενοι	τὸ	~γιγνόμενον ἔφευγον δὴ καὶ αὐτοὶ
[4, 3, 10]	ὥστε ~τὸ μὲν φεῦγον αἱρεῖν,	τὸ	δ' ὑπομένον ἀνατρέπειν, οὔκουν πάντα
[4, 6, 10]	παρέδοσαν, ὡς τοῖς Πέρσαις ~γένοιντο.	Τὸ	δὲ νόμισμα ἔφασαν, ἐπειδὰν ἅπαν
[4, 2, 30]	~ὑποστάντας ἀθωρακίστους κατακαίνουσιν οἱ Υρκάνιοι.	Τὸ	δὲ ~πλεῖστον ἦν τῶν ἀποθανόντων
[4, 2, 40]	ἂν τὸν πλοῦτον ἡμῖν ~παράσχοι·	τὸ	δὲ ταῦτα προεμένους ἐκεῖνα κτήσασθαι
[4, 2, 30]	~ἀσθενεῖς δ' ἐσόμεθα συμμάχων ἀποροῦντες.	Τὸ	δὲ τῶν ~κινδυνευόντων καὶ πονούντων
[4, 3, 10]	ἀνθρώπου φρονήσει, ταῖς δὲ ~χερσὶ	τὸ	δέον παλαμᾶσθαι, ἵππου δὲ τάχος
[4, 5, 40]	δὲ διάδοτε ~λαβόντες ἱππεῖ μὲν	τὸ	διπλοῦν, πεζῷ δὲ τὸ ἁπλοῦν,
[4, 5, 30]	του ~κατεσκήνωσε, τούτοις ὑμεῖς σκεψάμενοι	τὸ	ἐλλεῖπον ~ἐκπληρώσατε, πολλὰ δὲ καὶ
[4, 2, 10]	φίλοι γενέσθαι, οἱ δὲ διὰ	τὸ	ἐν θήραις ~συγγενόμενοι ἀγασθῆναι αὐτοῦ
[4, 3, 10]	κινδυνεύειν ἡμᾶς πρότερον πρὶν ἀκριβοῦν	~τὸ	ἔργον τοῦτο, κἄπειτα μήτε πεζοὶ
[4, 1, 10]	λέγουσιν ἐν θαλάττῃ πεπονθέναι, διὰ	~τὸ	εὐτυχεῖν οὐκ ἐθέλοντας παύσασθαι πλέοντας
[4, 2, 20]	~τὴν τύχην ἀνέτρεψε, φυλάξασθαι δεῖ	τὸ	ἐφ' ἁρπαγὴν τραπέσθαι· ~ὡς ὁ
[4, 1, 1]	δὲ πλείστην παρεῖχε πᾶσιν ~ὅτι	τὸ	ἡγούμενον τῆς στρατιᾶς φῦλον διέφθαρτο
[4, 5, 40]	~(πλείω γὰρ ἅπαντα ἢ κατὰ	τὸ	ἡμέτερον πλῆθος εἶχον οἱ πολέμιοι.
[4, 2, 10]	πᾶσι ~μὲν φρίκην ἐγγίγνεσθαι πρὸς	τὸ	θεῖον, θάρρος δὲ πρὸς τοὺς
[4, 2, 10]	τὸν τρόπον, οἱ δὲ διὰ	τὸ	καὶ ~χάριν εἰδέναι ὅτι μέγαν
[4, 3, 1]	τῶν δὲ καὶ παλλακίδων διὰ	τὸ	κάλλος ~συμπεριαγομένων, ταύτας εἰληφότες προσῆγον.
[4, 2, 20]	ἐφ' ἃ ἥκομεν· ἢν δὲ	τὸ	καρτερὸν ~ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ῥώμῃ καὶ
[4, 1, 1]	ἀφείς τε ὃ ~ἔμελλε ποιεῖν	τὸ	κελευόμενον ἔπραττεν· αὐτός τε γὰρ
[4, 5, 10]	πατέρα ἐρώτα, τὰ δὲ πρὸς	~τὸ	κοινὸν τὰς ἀρχάς. Πεμψάντων δὲ
[4, 2, 40]	βουλώμεθα· ἀλλ' οὔ μοι δοκεῖ	τὸ	λαβεῖν κερδαλεώτερον ~εἶναι τοῦ δικαίους
[4, 3, 10]	ἔχοντες χρῴμεθ' ἄν. ~(Τί δὴ	τὸ	λοιπόν; δῆλον ὅτι ἀνδρῶν δεῖ.
[4, 1, 20]	ἀνδρὸς καλλίστου καὶ ἀρίστου, καὶ	τὸ	μέγιστον, ~ἀπὸ θεῶν γεγονότος. ~ΙΙ.
[4, 2, 40]	τὰ κέρδη ἥδιον ἡμῖν παραμενοῦσι.	~(Τὸ	μὲν γὰρ νῦν πλεονεκτῆσαι ὀλιγοχρόνιον
[4, 1, 10]	ἄγοντες ἐφ' οἷς ἅπαντες εὐθυμήσεσθε.	Τὸ	μὲν γὰρ πλῆθος ~ἡμεῖς γε
[4, 6, 1]	ὧδε· ~Ὦ δέσποτα, ἐγώ εἰμι	τὸ	μὲν γένος Ασσύριος· ἔχω δὲ
[4, 3, 10]	τάχος ἔχειν καὶ ἰσχύν, ὥστε	~τὸ	μὲν φεῦγον αἱρεῖν, τὸ δ'
[4, 5, 50]	φίλοι γενόμενοι. Νείματε δὲ πάντων	τὸ	μέρος καὶ τῷ παρὰ ~Κυαξάρου
[4, 2, 20]	μὲν οἱ Υρκάνιοι, αὐτὸς δὲ	τὸ	μέσον ἔχων ~σὺν τοῖς Πέρσαις
[4, 1, 1]	καὶ σκοποὺς ~προπέμψας, στὰς εἰς	τὸ	μέσον συνεκάλεσε τοὺς ἑαυτοῦ ~στρατιώτας
[4, 5, 30]	ἄνδρες ἐπ' αὐτοῖς· διὰ δὲ	~τὸ	μήτε ἡμᾶς εἰδέναι ποῖα τούτων
[4, 2, 40]	οἴεται μάλιστα σύμφορον ~εἶναι πρὸς	τὸ	μήτε ὕπνου μήτε ἀφροσύνης ἐμπίμπλασθαι.
[4, 2, 40]	(Δοκεῖ δέ μοι, ἔφη, καὶ	~τὸ	νεῖμαι τὰ χρήματα, ἐπειδὰν ἔλθωσι,
[4, 1, 1]	ἐθέλοντες, ~καὶ ποίαν τινὰ ἡδονὴν	τὸ	νικᾶν παρέχει· ταῦτα γὰρ νῦν
[4, 3, 10]	καταλαβεῖν; ἐκεῖνο δὲ οὐχὶ εὐπετές,	τὸ	ὅ τι ~ἂν δέῃ ὅπλον
[4, 2, 10]	Μήδων ἐξῇσαν οἱ μὲν διὰ	τὸ	παιδὶ ὄντι ~Κύρῳ παῖδες ὄντες
[4, 3, 1]	οὐδεὶς ἂν ἀντιγνωμονήσειε, μὴ οὐχὶ	~τὸ	πᾶν διαφέρειν Περσῶν γενέσθαι οἰκεῖον
[4, 1, 1]	καὶ παιᾶνα ~ἐξάρχεσθε καὶ ἅμα	τὸ	παραγγελλόμενον προνοεῖτε. ~(Εἰπὼν δὲ ταῦτα
[4, 5, 40]	φόβον ~ἐπιτίθεσθε τῷ μὴ ποιοῦντι	τὸ	παραγγελλόμενον· ὑμεῖς δὲ διάδοτε ~λαβόντες
[4, 2, 30]	εὐφράνειεν, ὡς ~ἐγώ φημι, ἢ	τὸ	παραχρῆμα τῇ γαστρὶ χαρίσασθαι. ~(Ἐννοήσατε
[4, 1, 1]	τοὺς αὑτοῦ ἄνδρας ἀβλαβεῖς διὰ	τὸ	~πείθεσθαι παρέχεται. (Ἄλλους δ' ἔφη,
[4, 2, 10]	λέγει αὐτοῖς ὅτι τοῦτ' ἔστι	τὸ	πλησίον Υρκανίων στράτευμα ~καὶ οἴχεται
[4, 2, 1]	εἶναι. ~(Ἐπεὶ δ' ἐδείπνησαν, ἐξῆγε	τὸ	στράτευμα ἔτι φάους ὄντος, καὶ
[4, 2, 10]	Κῦρος ὅ τι ποιήσουσιν, ~ἐπέστησε	τὸ	στράτευμα· παρελαύνουσι δὲ πρὸς αὐτὸν
[4, 5, 1]	πλὴν οἵπερ καὶ συνεδείπνουν, καὶ	τὸ	~στρατόπεδον ἤκουε κενὸν εἶναι τῶν
[4, 1, 1]	τὰς γνώμας. ~Οὕτω δὴ ἐκλείπουσι	τὸ	στρατόπεδον καὶ ἀπέρχονται τῆς νυκτός.
[4, 2, 30]	ἑαυτῷ ἱππέας ~καταλειφθέντας περιελαύνειν ἐκέλευε	τὸ	στρατόπεδον, καὶ εἴ ~τινας σὺν
[4, 5, 40]	ἄλλα ἄγειν, ὅπως οἰκῆται ἡμῖν	τὸ	στρατόπεδον. ~(Ταῦτα μὲν ἐκήρυττον εὐθύς.
[4, 2, 20]	τι δέῃ, χρῶμαι μένων παρὰ	τὸ	στρατόπεδον. ~(Ὑμῶν δὲ οἱ μὲν
[4, 5, 40]	γενόμενοι ~δοκῶμεν καιριωτέρως ἂν παρεῖναι,	τό	τε καταβῆναι ἐν μέσῳ καὶ
[4, 2, 1]	Κῦρον· ἀπὸ γὰρ τῆς ~μάχης	τὸ	τούτου ὄνομα μέγιστον ηὔξητο. (Οἱ
[4, 1, 1]	ἐγένετο καὶ ἔρημον ἀνδρῶν ἐφάνη	τὸ	τῶν ~πολεμίων στρατόπεδον, εὐθὺς διαβιβάζει
[4, 2, 30]	ἄριστον πλέον ὠφελῆσαι ἡμᾶς ἢ	τὸ	τῶν συμμάχων ~ἐπιμελεῖς φανῆναι, οὐδ'
[4, 5, 10]	καὶ οὐ πρόσθεν ἀφίκοντο ἐπὶ	τὸ	φίλιον στράτευμα ~πρὶν ἐντυχόντες ἀποχωροῦσί
[4, 4, 1]	αὐτοὺς οὕτως· ~Ἀλλὰ καὶ δῆλοί	τοι,	ἔφη, ἐστὲ ὅτι ἄνδρες ἀγαθοὶ
[4, 4, 1]	Κῦρος ~καλέσας τοὺς αἰχμαλώτους λέγει	τοιάδε·	~(Ἄνδρες, ἔφη, νῦν τε ὅτι
[4, 1, 1]	τοὺς ἑαυτοῦ ~στρατιώτας καὶ ἔλεξε	τοιάδε.	~(Ἄνδρες Πέρσαι, πρῶτον μὲν τοὺς
[4, 2, 30]	δὲ συγκαλέσας τοὺς ταξιάρχους ἔλεξε	τοιάδε·	~Ἄνδρες φίλοι, γιγνώσκομεν ὅτι νῦν
[4, 5, 30]	τῶν ἱππέων καὶ Υρκανίων καλέσας	τοιάδε	ἔλεξεν. ~(Ἄνδρες φίλοι τε καὶ
[4, 1, 10]	τοὺς αὑτοῦ ~ταξιάρχους καὶ ἔλεξε	τοιάδε.	~Οἷά μοι δοκοῦμεν καὶ ὅσα
[4, 6, 10]	δεύτερον δὲ ~Κυαξάρῃ τὰ δεύτερα,	τοιαῦτα	δὲ ἄλλα ὧν ἐδέοντο ἑαυτοῖς
[4, 2, 30]	Υρκάνιοι, οἷα δὴ εἰκὸς κρατοῦντας,	τοιαῦτα	~ἐποίουν διώκοντες. Ὁ δὲ Κῦρος
[4, 2, 20]	διασωσόμενοι, οἱ ~δὲ κατορύττοντες τὰ	τοιαῦτα	ἡλίσκοντο, οἱ δὲ πλεῖστοι ἐς
[4, 5, 1]	ἐνεπίμπλαντο· πολλὰ γὰρ καὶ ~τὰ	τοιαῦτα	ἥλω, ὥστε μὴ ἀπορεῖν ἔργου
[4, 2, 10]	~πειρᾶσθαι μηδένα λιπεῖν. (Ὅ μὲν	τοιαῦτα	παρήγγειλεν. ~Οἱ δὲ Υρκάνιοι ἀκούσαντες
[4, 5, 30]	τὸν θέλοντα ἀλλὰ πάντας ἀποκαλεῖς.	~(Τοιγαροῦν	τότε μὲν ᾠόμην ἀμφοτέροις ὑμῖν
[4, 3, 10]	ὁδῷ μὲν ~ἡδίων ἢ αὐτοῖν	τοῖν	ποδοῖν πορεύεσθαι; Ἐν δὲ σπουδῇ
[4, 2, 30]	τοῖς στρατιώταις εἰσιοῦσιν ἔσται. ~(Καὶ	τοίνυν	ἔγνω ὅτι τούτους εἰκὸς μάλιστα
[4, 5, 50]	γυναῖκας ἐξαιρετέον εἴη. ~Κυναῖκάς τε	τοίνυν	ἐξαιρεῖτε, ἔφη, καὶ ἄλλο ὅ
[4, 1, 10]	νῦν ἡμῖν παραγεγένηται; (Ἢν μὲν	~τοίνυν,	ἐπεὶ εὐτυχοῦμεν, σωφρόνως διαφυλάττωμεν αὐτήν,
[4, 1, 10]	ταῦτα; ~Καὶ ὃς εἶπε· ~Συνέπεσθε	τοίνυν	μοι πάντες, ὡς εἰδῇ ὅτι
[4, 1, 20]	ἔγωγέ σοι εἰδείην ἄν. ~Σύμπεμψον	τοίνυν	μοί τινα, ἔφη, τῶν ἀξιοπίστων
[4, 1, 20]	~Ἀρκεῖ μοι, ἔφη, οὑτοσί. ~Οὗτος	τοίνυν	σοι ἑπέσθω. (Καὶ λέγε σύ,
[4, 5, 10]	τοῖς θεοῖς νομιζόμενα ἐπὶ τοῖς	τοιούτοις	ἀγαθοῖς ~ἐξαιρεῖσθαι ἐκέλευε. (Καὶ οἱ
[4, 2, 40]	σῖτον ἡμᾶς προσφέρεσθαι ~δεῖν καὶ	τοιοῦτον	ποτὸν ὁποῖον ἄν τις οἴεται
[4, 2, 40]	ὦ ἄνδρες, νῦν μοι δοκεῖ	τοιοῦτον	σῖτον ἡμᾶς προσφέρεσθαι ~δεῖν καὶ
[4, 2, 20]	χρὴ εἰδέναι νῦν ὅτι ἐν	τοιούτῳ	ἐσμὲν ~ἔνθα δὴ μαλακισάμενοι μὲν
[4, 3, 10]	τοῦτο· ἀλλ' οὐδὲ μὴν ὥσπερ	τοῖς	ἄλλοις ~ἀνδράσι τοῖς μὲν γεωργίαι
[4, 4, 10]	ἔφη, αὐτοί τε ἴστε καὶ	τοῖς	ἄλλοις ~διαγγέλλετε. (Ἤν δ' ἄρα,
[4, 1, 1]	αὐτός τε γὰρ ἐπανῆγε καὶ	~τοῖς	ἄλλοις μάλα ἐπισπερχῶς παρηγγύα· ὥστ'
[4, 2, 1]	~δεξιὰν δός, ἵνα φέρωμεν καὶ	τοῖς	ἄλλοις τὰ αὐτὰ ἅπερ ἂν
[4, 2, 20]	ἑκάστους καὶ ἐκέλευεν ~ἅμα πορευομένους	τοῖς	αὑτοῦ ἕκαστον δεκαδάρχοις τὰ αὐτὰ
[4, 2, 40]	τῶν μὲν κακῶν ἀνθρώπων ἄρχει,	~τοῖς	δ' ἀγαθοῖς πείθεται, οὐκ ἂν
[4, 2, 30]	σὺν ὅπλοις ἴδοιεν ἐξιόντας, κατακαίνειν·	τοῖς	δ' ~ὑπομένουσιν ἐκήρυξεν, ὁπόσοι τῶν
[4, 5, 30]	με ἀναγκάζεις σοῦ μὲν ἐπιλαθέσθαι,	τοῖς	δὲ ~ἀκολουθήσασι πειρᾶσθαι πᾶσαν τὴν
[4, 3, 10]	ἀσχολίαν παρέχουσι, τοῖς δὲ τέχναι,	~τοῖς	δὲ ἄλλα οἰκεῖα· ἡμῖν δὲ
[4, 3, 10]	τοῖς μὲν γεωργίαι ἀσχολίαν παρέχουσι,	τοῖς	δὲ τέχναι, ~τοῖς δὲ ἄλλα
[4, 2, 30]	~καὶ ποτὰ παρεσκευασμένα ᾖ ἢ	τοῖς	δεσπόταις καὶ τοῖς οἰκέταις ~καθ'
[4, 2, 1]	ἡμᾶς καταλαβεῖν αὐτοὺς πρὶν ἐν	~τοῖς	ἐρύμασιν εἶναι; Ἡμεῖς μὲν γάρ,
[4, 5, 10]	τινας ἡμῶν αὐτῶν φύλακας ~ἐπὶ	τοῖς	ἐφ' ἡμῖν γιγνομένοις, αὐτίκα οὐδεμίαν
[4, 5, 20]	τῶν Υρκανίων ~ἄρχων, ὑπόμεινον προστάξας	τοῖς	ἡγεμόσι τῶν σῶν στρατιωτῶν ~ἐξοπλίζειν
[4, 2, 40]	ἂν ~τὸν ὄλβον καὶ πᾶσι	τοῖς	ἡμετέροις παρέχειν. (Οἶμαι δ' ἔφη,
[4, 1, 1]	χρὴ χαριστήρια ὧν ἂν ἔχωμεν	τοῖς	~θεοῖς ἀποτελεῖν. Ἐγὼ δὲ σύμπαντας
[4, 6, 10]	ἃ μὲν οἱ μάγοι ἔφρασαν	τοῖς	θεοῖς ἐξελεῖν, ἀποδόντες ~τοῖς μάγοις,
[4, 5, 50]	τὰ κοινά. Πρῶτον μὲν οὖν	τοῖς	θεοῖς, ~ἔφη, ἐξαιρεῖτε ὅ τι
[4, 1, 10]	οὓς ἡμεῖς τρέπεσθαι μὲν σὺν	τοῖς	θεοῖς ἱκανοί, ~διώκοντες δὲ αἱρεῖν
[4, 5, 10]	μάγους καλέσας ὁ ~Κῦρος τὰ	τοῖς	θεοῖς νομιζόμενα ἐπὶ τοῖς τοιούτοις
[4, 1, 1]	σώφρονες ἄνδρες ~δειπνοποιεῖσθε καὶ σπονδὰς	τοῖς	θεοῖς ποιεῖσθε καὶ παιᾶνα ~ἐξάρχεσθε
[4, 2, 10]	πεζοί, ἐκείνους δ' ἕπεσθαι σὺν	τοῖς	ἵπποις ~ἐκέλευσε· καὶ ὅπου ἂν
[4, 5, 50]	τούτοις δοῦναι, ὅπως ἔχοντες σὺν	τοῖς	~ἵπποις ἕπωνται, καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[4, 3, 20]	Οἱ μὲν δὴ ἐν ~τούτοις	τοῖς	λόγοις ἦσαν. ~ΙV Ἡνίκα δ'
[4, 6, 10]	ἔφρασαν τοῖς θεοῖς ἐξελεῖν, ἀποδόντες	~τοῖς	μάγοις, Κύρῳ δ' ἐξῃρηκότες τὴν
[4, 2, 30]	~ἀπόντων συμμάχων ἀρίστου τυχεῖν καὶ	τοῖς	μάλιστα ~ἐσπουδασμένοις σίτοις καὶ ποτοῖς
[4, 3, 10]	μὴν ὥσπερ τοῖς ἄλλοις ~ἀνδράσι	τοῖς	μὲν γεωργίαι ἀσχολίαν παρέχουσι, τοῖς
[4, 4, 10]	~ὅπλα πρὸς ἡμᾶς κομίσατε· καὶ	τοῖς	μὲν κομίζουσιν ἔσται εἰρήνη ~καὶ
[4, 5, 50]	~Κυαξάρου ἥκοντι αὐτῷ τε καὶ	τοῖς	μετ' αὐτοῦ· καὶ συνδιαμένειν ~δὲ
[4, 5, 50]	τὰ ἐπιτήδεια τούτοις ὥσπερ καὶ	τοῖς	μετ' ~αὐτοῦ Πέρσαις λαμβάνειν, αὐτοὺς
[4, 5, 50]	τὰ ὄντα. (Πέρσαις δ' ~ἔφη,	τοῖς	μετ' ἐμοῦ, ὅσα ἂν περιττὰ
[4, 5, 10]	καὶ ἰσχυρότερον ~ἔτι ἢ πρόσθεν	τοῖς	Μήδοις ἀπειλῶν ἀπεκάλει, καὶ τῷ
[4, 1, 20]	τά τε ἄλλα ~προθύμως ἀπήγγελλε	τοῖς	Μήδοις καὶ προσετίθει ὅτι αὐτός
[4, 5, 1]	ἐβριμοῦτό τε τῷ ~Κύρῳ καὶ	τοῖς	Μήδοις τῷ καταλιπόντας αὐτὸν ἔρημον
[4, 2, 30]	ᾖ ἢ τοῖς δεσπόταις καὶ	τοῖς	οἰκέταις ~καθ' ἡμέραν ἐποιεῖτε· καὶ
[4, 3, 20]	γάρ φασι καὶ ἵππον ἀνθρώπῳ	τοῖς	ὀφθαλμοῖς ~προορῶντα δηλοῦν, πολλὰ δὲ
[4, 3, 10]	γὰρ τοξεύειν ἡμῖν μαθητέον ὥσπερ	τοῖς	~παισί· προεπιστάμεθα γὰρ τοῦτο· οὔτε
[4, 6, 10]	ὅσαι ἦσαν Κύρῳ παρέδοσαν, ὡς	τοῖς	Πέρσαις ~γένοιντο. Τὸ δὲ νόμισμα
[4, 5, 1]	αὐτοῖς εἶχον τὰ ἐπιτήδεια· καὶ	τοῖς	Πέρσαις δὲ ἔπεμπον τῶν ~ἄρτων
[4, 2, 20]	δὲ τὸ μέσον ἔχων ~σὺν	τοῖς	Πέρσαις ἐπορεύετο· τοὺς δὲ ἱππέας
[4, 2, 1]	Ασσύριοι ὥσπερ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι	τοῖς	~Σκιρίταις, οὐδὲν φειδόμενοι αὐτῶν οὔτ'
[4, 2, 30]	~γένοιτο, ἐνθυμεῖται ὅτι ἀνάγκη πᾶσι	τοῖς	στρατευομένοις εἶναί ~τινα ὅτῳ καὶ
[4, 2, 30]	καὶ ὅπως τὰ ἐπιτήδεια ~παρεσκευασμένα	τοῖς	στρατιώταις εἰσιοῦσιν ἔσται. ~(Καὶ τοίνυν
[4, 2, 40]	ὅτι ~δυνατὸν ἡμῖν κοινῶν ὄντων	τοῖς	συγκατειληφόσι νοσφίσασθαι ~ὁπόσα ἂν βουλώμεθα·
[4, 1, 10]	φεύγουσι, κἂν πολλαὶ ~ὦσι, σὺν	τοῖς	τέκνοις· ἐπειδὰν δέ τις αὐτῶν
[4, 5, 10]	τὰ τοῖς θεοῖς νομιζόμενα ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις ἀγαθοῖς ~ἐξαιρεῖσθαι ἐκέλευε. (Καὶ
[4, 2, 10]	σὺν ἑαυτῷ καὶ λέγειν ἐκέλευσε	τοῖς	~Υρκανίοις ὅτι ὡς ἂν ὁρῶσιν
[4, 5, 20]	ὁπόσα ἐλπὶς γενέσθαι ἀγαθὰ πᾶσι	~τοῖς	φίλοις, ἂν ταῦτ' εὖ γένηται·
[4, 5, 20]	ἐγγύτατα τῶν φίλων ~καθήμενοι μάλιστα	τοῖς	φίλοις τὴν ἀσφάλειαν παρέχουσιν, ἀλλ'
[4, 3, 20]	ὀφθαλμοῖς ~προορῶντα δηλοῦν, πολλὰ δὲ	τοῖς	ὠσὶν προακούοντα σημαίνειν. ~Ἐμὲ μὲν
[4, 3, 20]	γίγνομαι; ~(Ἔτι δ' ἔφη, καὶ	τοῖσδε	πλεονεκτήσω τοῦ ἱπποκενταύρου· ὁ ~μὲν
[4, 6, 1]	ἄρτι γενειάσκοντα τὸν ἄριστον παῖδα	τὸν	~ἀγαπητόν· ὁ δὲ κατακανὼν ὥσπερ
[4, 1, 20]	μετὰ Κύρου. ~Οὕτω δὴ λαβὼν	τὸν	ἄνδρα ἐξῄει. Ἐπεὶ δ' ἐξῆλθον,
[4, 2, 10]	πιστὰ παρ' ἡμῶν πορεύῃ; ~Καὶ	τὸν	ἀποκρίνασθαι λέγεται· ~Ἐννοῶ γάρ, φάναι,
[4, 6, 1]	ἔθαψα ~τηλικοῦτος ὢν ἄρτι γενειάσκοντα	τὸν	ἄριστον παῖδα τὸν ~ἀγαπητόν· ὁ
[4, 6, 10]	ταῦτα ἐπράχθη, ἀπιέναι τε κελεύει	τὸν	Γωβρύαν ἔχοντα ~τὰ ὅπλα καὶ
[4, 1, 1]	λόγῳ καὶ ἔργῳ πειράσομαι ἀποδιδόναι.	~(Τὸν	δ' ἐμοῦ ἐγγύτατα ταξίαρχον Χρυσάνταν
[4, 3, 10]	~ὁπλοφορήσω, διώξομαι δὲ τῷ ἵππῳ,	τὸν	δ' ἐναντίον ἀνατρέψω τῇ ~τοῦ
[4, 6, 1]	μὲν ἄλλους ἱππέας ~αὐτοῦ κατέλιπον,	τὸν	δὲ Γωβρύαν ἄγουσι πρὸς τὸν
[4, 2, 30]	δὴ καὶ αὐτοὶ ἀνὰ κράτος.	(Τὸν	δὲ τῶν ~Καππαδοκῶν βασιλέα καὶ
[4, 3, 20]	γράφε τῶν ἱππεύειν ὑπερεπιθυμούντων. ~Νὴ	τὸν	Δί' ἔφασαν οἱ ἄλλοι πάντες,
[4, 1, 20]	ἐξάξεις; ἐπομόσας οὖν ἐκεῖνος ~Νὴ	τὸν	Δί' ἔφη, ἔστε γ' ἂν
[4, 1, 20]	ἑπέσθω. (Καὶ λέγε σύ, ἔφη,	τὸν	~ἐθέλοντα ἰέναι μετὰ Κύρου. ~Οὕτω
[4, 6, 1]	δῆθεν τῆς βασιλέως θυγατρὸς ~ὀψοίμην	τὸν	ἐμὸν υἱὸν γαμέτην· ὁ δὲ
[4, 2, 10]	τῶν πυρῶν· ~(Ἐκ τούτου πέμπει	τὸν	ἕτερον αὐτῶν πρὸς αὐτούς, προστάξας
[4, 5, 1]	ἡμῖν πέμπετε τοῦ πεποιημένου σίτου	τὸν	~ἥμισυν· ἱκανὸς δὲ ἀμφοτέροις πεποίηται·
[4, 5, 20]	ἐν τῇ πολεμίᾳ ὄντος οὐ	τὸν	θέλοντα ἀλλὰ πάντας ἀποκαλεῖς. ~(Τοιγαροῦν
[4, 1, 1]	~(Εἰπὼν δὲ ταῦτα ἀναβὰς ἐπὶ	τὸν	ἵππον ἤλασε καὶ πρὸς ~Κυαξάρην
[4, 3, 10]	τι ~ἂν δέῃ ὅπλον φέρειν	τὸν	ἵππον τοῦτο συμφέρειν; Οὔκουν ταὐτό
[4, 6, 1]	κακοῦ ~ἔργου τιμῆς τινος ἠξίωσε	τὸν	κατὰ γῆς. ὅ γε μὴν
[4, 6, 1]	Κῦρον. ~(Ὁ δ' ὡς εἶδε	τὸν	Κῦρον, ἔλεξεν ὧδε· ~Ὦ δέσποτα,
[4, 6, 1]	τὸν δὲ Γωβρύαν ἄγουσι πρὸς	τὸν	Κῦρον. ~(Ὁ δ' ὡς εἶδε
[4, 5, 30]	~οὐδὲν ἄλλο δεῖ προσγενέσθαι ἢ	τὸν	λαβόντα εἰδέναι ὅτι τούτων ~ὡς
[4, 1, 10]	τύχῃ οὖσα, ἀλλ' ἵεται ἐπὶ	τὸν	λαμβάνειν ~πειρώμενον. (Καὶ νῦν μὲν
[4, 6, 1]	παῖς αὖθις τυχὼν κατειργάσατό τε	τὸν	λέοντα καὶ ~εἶπεν· ἆρα βέβληκα
[4, 5, 1]	Κῦρος (ταῦτα) ~ἔλεγεν ὄψον μὲν	τὸν	λιμόν, πιεῖν δ' ἀπὸ τοῦ
[4, 5, 40]	δ' αὖ Κῦρος πρὸς τοῦτον	τὸν	λόγον ὧδε προσηνέχθη· ~Ἦ γὰρ
[4, 5, 10]	σὺ μέν, ἔφη, συσκευάζου καὶ	~τὸν	λόχον προπομπὸν ἄγε. ~(Ἐκ τούτου
[4, 5, 20]	ἐμέ. ~(Ὁ μὲν δὴ Υρκάνιος	τὸν	Μῆδον ᾤχετο ἄγων ἐπὶ σκηνήν·
[4, 6, 1]	ἁρπάσας, παίσας εἰς τὰ ~στέρνα	τὸν	μόνον μοι καὶ φίλον παῖδα
[4, 5, 1]	οὐδὲ ~βουλόμενος ἂν ηὗρες ῥᾳδίως	τὸν	νύκτωρ πορευόμενον. ~(Οἱ μὲν δὴ
[4, 2, 40]	δοκῶ, ἀεναώτερον ἡμῖν δύναιτ' ἂν	~τὸν	ὄλβον καὶ πᾶσι τοῖς ἡμετέροις
[4, 6, 10]	ἐδέοντο· ~ἰσόμοιρον δὲ ἐποίησαν καὶ	τὸν	παρὰ Κυαξάρου ἄγγελον· τὰς δὲ
[4, 5, 10]	τὰ μὲν πρὸς τοὺς θεοὺς	τὸν	πατέρα ἐρώτα, τὰ δὲ πρὸς
[4, 2, 40]	γὰρ νῦν πλεονεκτῆσαι ὀλιγοχρόνιον ἂν	τὸν	πλοῦτον ἡμῖν ~παράσχοι· τὸ δὲ
[4, 2, 30]	δέ που μὴ ~εἴη ἐπίτροπος,	τὸν	πρεσβύτατον ἀπὸ σκηνῆς· τῷ δὲ
[4, 1, 20]	οἴκαδ' ἀφικώμεθα καὶ μὴ εἰς	τὸν	σὸν θησαυρὸν πάντες ~ὁρῶμεν. ~(Ἐνταῦθα
[4, 2, 30]	Φρύγα τὰ αὐτὰ ποιῆσαί φασι	τὸν	τῆς ~παρ' Ελλήσποντον ἄρχοντα Φρυγίας.
[4, 6, 1]	~ὑπηρέτησα ἐκείνῳ· ἐπεὶ δ' εἰς	τὸν	τοῦ ἐμοῦ παιδὸς φονέα ἡ
[4, 2, 10]	ἐν θήραις ~συγγενόμενοι ἀγασθῆναι αὐτοῦ	τὸν	τρόπον, οἱ δὲ διὰ τὸ
[4, 2, 30]	δὲ τῶν ~Καππαδοκῶν βασιλέα καὶ	τὸν	τῶν Αραβίων ἔτι ἐγγὺς ὄντας
[4, 6, 1]	δὴ οὐκέτι κατίσχει ὁ ἀνόσιος	τὸν	φθόνον, ~ἀλλ' αἰχμὴν παρά τινος
[4, 6, 1]	~ἄρ' οὗτος κατέσχεν ὑπὸ σκότου	τὸν	φθόνον· ὡς δὲ πάλιν λέοντος
[4, 2, 30]	ἔχων τοὺς ἱππέας ~ἐπηκολούθει. ~(Καὶ	τὸν	Φρύγα τὰ αὐτὰ ποιῆσαί φασι
[4, 3, 1]	αὐτῷ, εἰ οἱ ἄλλοι τοῦτον	τὸν	~χρόνον ἀκμάζειν τε μᾶλλον ἑαυτῶν
[4, 1, 1]	πολεμίους κατανοῆσαι ὅτι ~ἀνεχωροῦμεν καὶ	τόξα	ἐντείνασθαι καὶ τὰ παλτὰ ἐπαφεῖναι·
[4, 3, 10]	οὔτε ~ἄλλοις ἀνδράσιν· οὔτε γὰρ	τοξεύειν	ἡμῖν μαθητέον ὥσπερ τοῖς ~παισί·
[4, 3, 10]	~διατεινάμενος φθάσαι ὥστε ἀκοντίσαι ἢ	τοξεῦσαι	πρὶν πάνυ ~πρόσω αὐτὸ γενέσθαι.
[4, 2, 30]	ἦσαν ~ἱππεῖς ἢ πελτασταὶ ἢ	τοξόται,	ἀποφέρειν τὰ ὅπλα συνδεδεμένα, ~τοὺς
[4, 3, 1]	φοβοῖντο ἡμᾶς προσιόντες κακοῦν ἢ	~τοξόται	ἢ ἀκοντισταὶ ἢ ἱππεῖς, εὖ
[4, 3, 1]	τρεπόμενοι ποίους ἢ ἱππέας ἢ	τοξότας	ἢ ~πελταστὰς ἄνευ ἵππων ὄντες
[4, 2, 30]	ἂν αὕτη ἡ εὐωχία ἰσχυροτέρους	τοσοῦτον	~ποιῆσαι ὅσον εἰ δυναίμεθα τοὺς
[4, 5, 20]	~καθιστάναι· ἀλλὰ ὅσῳ πλέον ἀπέχομεν,	τοσούτῳ	πλέονά σοι τὴν ~ἀσφάλειαν ποιεῖν
[4, 5, 20]	εἰ ~Κυαξάρης, πολλοὺς μὲν πολεμίους	τότ'	ἰδών, ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς
[4, 6, 1]	~νῦν βασιλεὺς οὗτος καλέσαντος τοῦ	τότε	βασιλέως, πατρὸς δὲ τοῦ ~νῦν,
[4, 2, 1]	μεθ' ὧνπερ καὶ οἰκοῦσι· καὶ	τότε	δὴ ἐστρατεύοντο ~οὕτως οἱ Υρκάνιοι.
[4, 1, 20]	καὶ σὲ ἐμὲ ἡδέως θεᾶσθαι.	~(Τότε	δὴ καὶ ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ τοῦ
[4, 2, 1]	τῶν Ασσυρίων· ~εὔιπποι δὲ καὶ	τότε	ἐδόκουν εἶναι καὶ νῦν ἔτι
[4, 1, 1]	ἀγαθὸν ὁ θεὸς δῷ, ~οὐδὲ	τότε	ἐπιλήσομαι αὐτοῦ. (Καὶ πάντας δὲ
[4, 5, 10]	ἀνιώμενος ὅτι οὐ καὶ αὐτὸς	τότε	ἐπορεύθη μετὰ τοῦ ~Κύρου. Ἐν
[4, 6, 1]	δέον, καταβάλλει τὴν ἄρκτον. (Καὶ	τότε	μὲν δὴ ἀνιαθεὶς ~ἄρ' οὗτος
[4, 5, 30]	θέλοντα ἀλλὰ πάντας ἀποκαλεῖς. ~(Τοιγαροῦν	τότε	μὲν ᾠόμην ἀμφοτέροις ὑμῖν χάριν
[4, 3, 1]	τούτοις, τούτους τε ἔχοιμεν ἂν	τότε	μετριώτερον ~πρὸς ἡμᾶς φρονοῦντας; ὁπότε
[4, 2, 1]	ἐν ~κινδύνοις· καὶ δὴ καὶ	τότε	ὀπισθοφυλακεῖν ἐκέλευον αὐτοὺς ὡς ~χιλίους
[4, 1, 1]	ἐπειδὰν παρ' ὧν προσήκει πύθωμαι,	τότε	τὴν ~ἀξίαν ἑκάστῳ καὶ λόγῳ
[4, 1, 1]	σκεψάμενος ἐν ὁποίῳ χρόνῳ ἐτρώθησαν,	τότε	τὴν ~γνώμην περὶ αὐτῶν ἀποφανοῦμαι.
[4, 5, 20]	οὐδεὶς γάρ, ὅταν ἐχθρῶν κρατῇ,	τότε	φίλων ἔρημος ~γίγνεται· οὐδὲ μὴν
[4, 5, 10]	~(Οἱ μὲν οὖν Μῆδοι ἀκούσαντες	τοῦ	ἀγγέλου ἐσίγησαν, ἀποροῦντες ~μὲν πῶς
[4, 6, 1]	ἱκέτευσε μὴ δοῦναι αὐτὴν ~τῷ	τοῦ	ἀδελφοῦ φονεῖ, ἐγώ τε ὡσαύτως
[4, 1, 1]	δὲ Ασσύριοι, ἅτε καὶ τεθνηκότος	τοῦ	ἄρχοντος καὶ σχεδὸν ~σὺν αὐτῷ
[4, 5, 1]	ἐθορύβουν, ἄλλως τε καὶ ἐκ	τοῦ	Ασσυρίου στρατεύματος καὶ ~οἶνον καὶ
[4, 5, 40]	καὶ χρημάτων ταμίαι, οἵ τε	τοῦ	Ασσυρίων βασιλέως ~καὶ ἄλλων δυναστῶν,
[4, 5, 20]	ἄλλους δέ, ἂν δυνώμεθα, ~προσληψόμεθα.	Τοῦ	δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς
[4, 2, 40]	δοκεῖ τὸ λαβεῖν κερδαλεώτερον ~εἶναι	τοῦ	δικαίους φαινομένους ἐκείνοις τούτῳ πρίασθαι
[4, 6, 1]	ἐκείνῳ· ἐπεὶ δ' εἰς τὸν	τοῦ	ἐμοῦ παιδὸς φονέα ἡ ἀρχὴ
[4, 3, 20]	ἐπὶ τοῦ ἵππου γένωμαι, ~τὰ	τοῦ	ἱπποκενταύρου δήπου διαπράξομαι· ὅταν δὲ
[4, 3, 20]	δ' ἔφη, καὶ τοῖσδε πλεονεκτήσω	τοῦ	ἱπποκενταύρου· ὁ ~μὲν γὰρ δυοῖν
[4, 3, 20]	ἱππεύειν μάθω, ὅταν μὲν ἐπὶ	τοῦ	ἵππου γένωμαι, ~τὰ τοῦ ἱπποκενταύρου
[4, 3, 10]	τὸν δ' ἐναντίον ἀνατρέψω τῇ	~τοῦ	ἵππου ῥύμῃ, ἀλλ' οὐ συμπεφυκὼς
[4, 6, 1]	πώποτε φανερὸς ἐγένετο οὔτε ἀντὶ	τοῦ	κακοῦ ~ἔργου τιμῆς τινος ἠξίωσε
[4, 5, 30]	δεῖ· ὅστις δ' εἰς ἐνδεόμενά	του	~κατεσκήνωσε, τούτοις ὑμεῖς σκεψάμενοι τὸ
[4, 5, 50]	βεβιασμένος, ἐκφαίνεσθαι. (Οἱ δὲ ἀκούσαντες	~τοῦ	κήρυκος ἄσμενοι πολλοὶ προυφάνησαν· ὁ
[4, 5, 10]	ἐκάλει, καὶ ἅμα ὁ παρὰ	τοῦ	~Κυαξάρου ἄγγελος παρίσταται, καὶ ἐν
[4, 1, 20]	~(Τότε δὴ καὶ ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ	τοῦ	Κυαξάρου τά τε ἄλλα ~προθύμως
[4, 5, 10]	καὶ αὐτὸς τότε ἐπορεύθη μετὰ	τοῦ	~Κύρου. Ἐν δὲ τῇ ὁδῷ
[4, 2, 1]	θεῶν γεγονότος. ~ΙΙ. Πράττοντος δὲ	τοῦ	Κύρου ταῦτα θείως πως ἀφικνοῦνται
[4, 2, 10]	ἐπὶ πολλὰ ἀγαθά, ἐξῇσαν καὶ	τοῦ	λαβεῖν τι ~ἕνεκα. (Οὕτω δὴ
[4, 1, 10]	ἅμα μὲν ὅτι ἐκεῖνοι ἦρχον	τοῦ	λόγου, ὥσπερ ~ὑπεφθόνει· ἅμα δ'
[4, 5, 1]	δὲ ~ἀνθρώπους ἀποσφάξαι ἐκέλευσεν· ὥστε	τοῦ	λοιποῦ οὐδὲ ~βουλόμενος ἂν ηὗρες
[4, 2, 20]	γνῶναι ὅτι οὐδέν ἐστι κερδαλεώτερον	τοῦ	νικᾶν· ὁ γὰρ ~κρατῶν ἅμα
[4, 6, 1]	τοῦ τότε βασιλέως, πατρὸς δὲ	τοῦ	~νῦν, ὡς δώσοντος τὴν θυγατέρα
[4, 2, 10]	Κύρῳ καὶ ~τῷ στρατεύματι ἐκ	τοῦ	οὐρανοῦ προφανὲς γενέσθαι, ὥστε πᾶσι
[4, 2, 1]	εὔζωνοι ~πορεύοιντο, καταλήψοιντο· ὑπὸ γὰρ	τοῦ	ὄχλου καὶ τῶν ἁμαξῶν ~σχολῇ
[4, 6, 1]	ἱκέτην σε καὶ τιμώρησίν σοι	τοῦ	παιδὸς σὺν ~θεοῖς ὑπισχνοῦμαι. Λέξον
[4, 2, 10]	δὲ πολλὰ διὰ φιλανθρωπίαν παρὰ	τοῦ	πάππου ἀγαθὰ ~διεπέπρακτο· πολλοὶ δ'
[4, 5, 1]	τὸν λιμόν, πιεῖν δ' ἀπὸ	τοῦ	παραρρέοντος ~ποταμοῦ. (Ὁ μὲν οὖν
[4, 5, 1]	Ἀλλ' ἴτε καὶ ἡμῖν πέμπετε	τοῦ	πεποιημένου σίτου τὸν ~ἥμισυν· ἱκανὸς
[4, 1, 1]	αὐτῶν ἔχοντες καὶ ἄρτι γεγενημένου	τοῦ	~πράγματος. (Καὶ ταῦτα μέν, ἔφη,
[4, 1, 10]	Ἢν δέ τι ἢ ἀπεσχισμένον	τοῦ	στρατεύματος ~λάβωμεν ἤ τι ὑπολειπόμενον,
[4, 5, 1]	αὐτῶν ~διέπεμψε καὶ ἐκέλευσε κύκλῳ	τοῦ	στρατοπέδου κρυπτεύειν, ~νομίζων ἅμα μὲν
[4, 1, 1]	~ἀπεδίδρασκον αὐτῶν τῆς νυκτὸς ἐκ	τοῦ	στρατοπέδου. Ὁρῶντες ~δὲ ταῦτα ὅ
[4, 4, 10]	ὅτι ἐπείθεσθε τὰς ψυχὰς ~περιεποιήσασθε,	τοῦ	τε λοιποῦ, ἢν οὕτω ποιῆτε,
[4, 6, 1]	ὁ ~νῦν βασιλεὺς οὗτος καλέσαντος	τοῦ	τότε βασιλέως, πατρὸς δὲ τοῦ
[4, 2, 10]	καὶ ἅμα κνέφᾳ πλησίον γίγνονται	τοῦ	τῶν ~Υρκανίων στρατεύματος. (Ὡς δ'
[4, 2, 20]	νυκτερεῦσαι καὶ βιοτεύειν τὸ ἀπὸ	~τοῦδε,	μὴ δῶμεν τούτοις σχολὴν μήτε
[4, 5, 30]	δ' ἵππους ἐκέλευε ~φυλάττειν μένοντας	τοὺς	ἀγαγόντας ἕως ἄν τι σημανθῇ
[4, 4, 1]	(Οὕτω δὴ ὁ Κῦρος ~καλέσας	τοὺς	αἰχμαλώτους λέγει τοιάδε· ~(Ἄνδρες, ἔφη,
[4, 5, 1]	ἐσκήνου ὡς ἐπ' ~εὐτυχίᾳ, καὶ	τοὺς	ἄλλους δὲ Μήδους ᾤετο παρεῖναι
[4, 3, 1]	ἃ ἦγον πάλιν ἀπήλαυνον, ~μεταδιώκοντες	τοὺς	ἄλλους· ταῦτα γὰρ σφίσιν ἔφασαν
[4, 5, 1]	ἔπεμπον οὐδ' οἶνον, οἰόμενοι ~ἔχειν	τοὺς	ἀμφὶ Κῦρον ἔτι ἄφθονα ταῦτα.
[4, 5, 30]	~Μήδους καὶ τοὺς Υρκανίους καὶ	τοὺς	ἀμφὶ Τιγράνην· καὶ οἱ ~Πέρσαι
[4, 2, 20]	~κρατῶν ἅμα πάντα συνήρπακε, καὶ	τοὺς	ἄνδρας καὶ τὰς ~γυναῖκας καὶ
[4, 2, 30]	συμφέροι ἂν ὑμῖν ἀμέμπτως δέχεσθαι	τοὺς	ἄνδρας. ~(Οἱ μὲν δὴ ταῦτ'
[4, 2, 1]	~λέγουσι Κύρῳ ὅτι μισοῖέν τε	τοὺς	Ασσυρίους δικαίως, νῦν τ' εἰ
[4, 1, 1]	ὥστε ~αὐτός τε ἀβλαβὴς καὶ	τοὺς	αὑτοῦ ἄνδρας ἀβλαβεῖς διὰ τὸ
[4, 1, 10]	δὲ ἠρίστησαν, συνεκάλεσεν ὁ Κῦρος	τοὺς	αὑτοῦ ~ταξιάρχους καὶ ἔλεξε τοιάδε.
[4, 5, 1]	ἐπὶ τὰς μεγίστας, γιγνώσκετε δέ,	τοὺς	δ' ~ἄλλους ὡς ἂν δοκῇ
[4, 5, 30]	ἦν ὁπόσων μὴ αὐτοὶ ἐδέοντο·	τοὺς	δ' ἵππους ἐκέλευε ~φυλάττειν μένοντας
[4, 5, 40]	καὶ ~εὐθὺς πεζοὶ ὑμῖν παρεσόμεθα·	τοὺς	δ' ἵππους μηχανησόμεθα οἷς ~ἂν
[4, 2, 20]	ἱκετεύοντας αὐτῶν, τοὺς δὲ φεύγοντας,	τοὺς	δ' οὐδὲ ταῦτα ~φρονεῖν δυναμένους.
[4, 5, 1]	χρήματα τοὺς λαβόντας εἴα ἔχειν,	τοὺς	δὲ ~ἀνθρώπους ἀποσφάξαι ἐκέλευσεν· ὥστε
[4, 5, 30]	ἕως ἄν τι σημανθῇ αὐτοῖς·	~τοὺς	δὲ ἄρχοντας τῶν ἱππέων καὶ
[4, 2, 20]	ἦσαν οἱ δεκάδαρχοι, ὥστε ἀκούειν·	~τοὺς	δὲ δεκαδάρχους τῇ δεκάδι ἕκαστον
[4, 2, 20]	ἔχων ~σὺν τοῖς Πέρσαις ἐπορεύετο·	τοὺς	δὲ ἱππέας ἑκατέρωθεν, ὥσπερ ~εἰκός,
[4, 2, 30]	τοξόται, ἀποφέρειν τὰ ὅπλα συνδεδεμένα,	~τοὺς	δὲ ἵππους ἐπὶ ταῖς σκηναῖς
[4, 2, 20]	μήποτε ἁθρόῳ τινὶ ἐντυχόντες ~ἀποβιασθῆτε,	τοὺς	δὲ νεωτέρους ἀφίετε διώκειν· οὗτοι
[4, 4, 1]	γὰρ μάλιστα ~σῴζει τὴν νίκην·	τοὺς	δὲ παραδιδόντας αἰχμαλώτους ἠγάγετε· ~οὓς
[4, 2, 20]	ηὑρημένων τοὺς ~μὲν ἱκετεύοντας αὐτῶν,	τοὺς	δὲ φεύγοντας, τοὺς δ' οὐδὲ
[4, 2, 30]	ἀνεῖπεν. Οἱ δὲ ὁρῶντες καὶ	τοὺς	δεσπότας ~πειθομένους ταχὺ ἐπείθοντο. (Ἐπεὶ
[4, 5, 1]	τῶν ~παρόντων κελεύει τινὰ λαβόντα	τοὺς	ἑαυτοῦ ἱππέας πορεύεσθαι ~ὡς τάχιστα
[4, 5, 10]	μὲν δὴ πεμπόμενος ἐπορεύετο ἔχων	τοὺς	ἑαυτοῦ ἱππέας ὡς ~ἑκατόν, ἀνιώμενος
[4, 1, 1]	στὰς εἰς τὸ μέσον συνεκάλεσε	τοὺς	ἑαυτοῦ ~στρατιώτας καὶ ἔλεξε τοιάδε.
[4, 5, 1]	ἥλω, ὥστε μὴ ἀπορεῖν ἔργου	τοὺς	ἐγρηγορότας. ~(Ὁ δὲ Κυαξάρης ὁ
[4, 1, 10]	~Ἀλλὰ σύγε μηδένα ἀναγκάσῃς, ἀλλὰ	τοὺς	ἐθέλοντάς μοι ~ἕπεσθαι δός· καὶ
[4, 5, 20]	γίγνεται, ἡνίκα οἱ φίλοι αὐτοῦ	τοὺς	~ἐκείνου ἐχθροὺς ἀπολλύουσιν. (Ὰλλὰ μὴν
[4, 5, 50]	~ὑμῖν. Ἐπειδὰν δ' ἐκείνῳ ἐξέλητε,	τοὺς	ἐμοί, ὦ Υρκάνιοι, ~ἐθελουσίους τούτους
[4, 2, 30]	συσκευασίαν ~ἔχειν· ἐκήρυξε δὴ παρεῖναι	τοὺς	ἐπιτρόπους πάντας· εἰ δέ που
[4, 5, 20]	τὴν ἀσφάλειαν παρέχουσιν, ἀλλ' ~οἱ	τοὺς	ἐχθροὺς μήκιστον ἀπελαύνοντες μᾶλλον τοὺς
[4, 2, 30]	τῶν νυνὶ διωκόντων καὶ κατακαινόντων	τοὺς	~ἡμετέρους πολεμίους καὶ μαχομένων, εἴ
[4, 5, 1]	Πέρσαις δὲ ἔπεμπον τῶν ~ἄρτων	τοὺς	ἡμίσεις. Ὄψον δὲ οὐκ ἔπεμπον
[4, 1, 10]	~ἔφευγον, ἴσως ἂν καὶ διώκειν	τοὺς	ἥττους ἀσφαλῶς εἶχε. Νῦν δὲ
[4, 1, 1]	τοιάδε. ~(Ἄνδρες Πέρσαι, πρῶτον μὲν	τοὺς	θεοὺς ἐγὼ ἐπαινῶ ὅσον ~δύναμαι,
[4, 5, 10]	~ποιοίην ἂν τὰ μὲν πρὸς	τοὺς	θεοὺς τὸν πατέρα ἐρώτα, τὰ
[4, 5, 50]	~αὐτοῦ Πέρσαις λαμβάνειν, αὐτοὺς δὲ	τοὺς	θώρακας καὶ τὰ ξυστὰ ~ἔχοντας
[4, 5, 20]	Τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος	τοὺς	~ἱππέας· εἰ δ' οὗτοι ἀπίασιν,
[4, 2, 20]	κατὰ ψῦχος, καὶ αὐτὸς ἔχων	τοὺς	ἱππέας ~ἐπηκολούθει. ~(Καὶ τὸν Φρύγα
[4, 5, 50]	τὰ τῶν ἵππων σκεύη καὶ	τοὺς	ἱπποκόμους, καὶ ~ἀριθμήσαντας λαβεῖν κληρωσαμένους
[4, 5, 40]	~ὅπουπερ ὑμεῖς· (Ἤν δὲ λάβωμεν	τοὺς	ἵππους, ἑψόμεθα ὑμῖν. ~Κἂν μὲν
[4, 5, 50]	δὲ τοὺς ταξιάρχους καλέσας ἐκέλευσε	τοὺς	ἵππους ~λαμβάνειν καὶ τὰ τῶν
[4, 2, 20]	ὡπλίζοντο, οἱ δ' ἀνεπήδων ἐπὶ	~τοὺς	ἵππους, οἱ δ' ἐχαλίνουν, οἱ
[4, 5, 50]	οὓς ἀναβιβάσαιμεν ~ἂν ἐπὶ τούτους	τοὺς	ἵππους, οὔτ' εἰ εἴχομεν, σοῦ
[4, 2, 10]	ἥσθησάν τε καὶ ~ἀναπηδήσαντες ἐπὶ	τοὺς	ἵππους παρῆσαν τὰς δεξιάς, ὥσπερ
[4, 5, 40]	μὴ ἀδικεῖν ~μηδένα, πωλεῖν δὲ	τοὺς	καπήλους ὅ τι ἔχει ἕκαστος
[4, 5, 1]	δὲ Κῦρος τὰ μὲν χρήματα	τοὺς	λαβόντας εἴα ἔχειν, τοὺς δὲ
[4, 5, 10]	δὲ ἡμέρα ὑπέφαινε, πρῶτον μὲν	τοὺς	μάγους καλέσας ὁ ~Κῦρος τὰ
[4, 6, 1]	βούλοιτο ἰδεῖν· καὶ οἱ ὑπηρέται	τοὺς	μὲν ἄλλους ἱππέας ~αὐτοῦ κατέλιπον,
[4, 5, 1]	διάγετε αὐτοὺς ἐπὶ τὰς σκηνάς,	~τοὺς	μὲν ἄρχοντας ἐπὶ τὰς μεγίστας,
[4, 3, 10]	τοῦτό γε κρεῖττον ἢ συμπεφυκέναι.	~Τοὺς	μὲν γὰρ ἱπποκενταύρους οἶμαι ἔγωγε
[4, 2, 20]	ὄψεσθε ὥσπερ δούλων ἀποδιδρασκόντων ηὑρημένων	τοὺς	~μὲν ἱκετεύοντας αὐτῶν, τοὺς δὲ
[4, 4, 1]	~ἐρήμη καὶ τῶν ἀγαθῶν γίγνεται.	(Τοὺς	μὲν οὖν ἀμυνομένους, ~ἔφη, οἶδα
[4, 5, 10]	ἄγε. ~(Ἐκ τούτου δὲ καὶ	τοὺς	Μήδους ἐκάλει, καὶ ἅμα ὁ
[4, 2, 10]	ἔξω ἦσαν, πρῶτον μὲν πρὸς	τοὺς	Μήδους ἐλθὼν ~ἐπῄνεσέ τε αὐτοὺς
[4, 5, 30]	μὲν ἐξωπλισμένους ἤδη πάντας καὶ	τοὺς	~Μήδους καὶ τοὺς Υρκανίους καὶ
[4, 5, 10]	πολλῇ σπουδῇ μᾶλλον ~ἔπεμπεν ἐπὶ	τοὺς	Μήδους, ὡς ψιλώσων αὐτόν, καὶ
[4, 2, 1]	τὰς ἁμάξας τὰς ἑαυτῶν καὶ	τοὺς	οἰκέτας ~ὑστάτους εἶχον. Στρατεύονται γὰρ
[4, 2, 10]	τί δέ; ~Οὐκ ἀναμενεῖς, ἔφασαν,	τοὺς	ὁμήρους ἕως ἂν ἀγάγωμεν, ~ἵνα
[4, 5, 10]	ταῦτα εἶχον· ὁ δὲ ~συγκαλέσας	τοὺς	ὁμοτίμους εἶπεν· ~Ἄνδρες, ὁ μὲν
[4, 2, 30]	~ἐποίουν διώκοντες. Ὁ δὲ Κῦρος	τοὺς	παρ' ἑαυτῷ ἱππέας ~καταλειφθέντας περιελαύνειν
[4, 5, 50]	οὕτω ποιῶν ~κατῆρχεν, ἐπὶ δὲ	τοὺς	πεζοὺς τῶν ὁμοτίμων ἀνθ' αὑτοῦ
[4, 5, 1]	(Ὁ μὲν οὖν Κῦρος δειπνίσας	τοὺς	Πέρσας, ἐπεὶ ~συνεσκότασε, κατὰ πεμπάδας
[4, 1, 1]	στρατόπεδον, εὐθὺς διαβιβάζει ὁ Κῦρος	τοὺς	Πέρσας ~πρώτους· κατελέλειπτο δὲ ὑπὸ
[4, 2, 20]	ἴωμεν ῥώμῃ καὶ θυμῷ ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους, αὐτίκα ~μάλ' ὄψεσθε ὥσπερ
[4, 1, 1]	~βελῶν τὴν τάξιν ποιήσας πρὶν	τοὺς	πολεμίους κατανοῆσαι ὅτι ~ἀνεχωροῦμεν καὶ
[4, 3, 1]	Πέρσαι ὅπλα οἷς δοκοῦμεν τρέπεσθαι	τοὺς	πολεμίους ~ὁμόσε ἰόντες· καὶ δὴ
[4, 2, 10]	τὸ θεῖον, θάρρος δὲ πρὸς	τοὺς	~πολεμίους. Ὡς δ' εὔζωνοί τε
[4, 5, 30]	δὲ τὰ μὲν παλτὰ ~ὅπουπερ	τοὺς	πρόσθεν καταβάλλειν ἐκέλευσε, καὶ ἔκαιον
[4, 5, 50]	(Ὑμεῖς δ' αὖ, ὦ Μῆδοι,	τοὺς	πρώτους συμμάχους ~γενομένους τιμᾶτε τούτους,
[4, 2, 10]	οὔτε ~Ασσυρίους οὔτε Λυδοὺς οὔτε	τοὺς	συμμάχους αὐτῶν ἐφοβοῦντο, ~ἀλλὰ μὴ
[4, 2, 30]	τοσοῦτον ~ποιῆσαι ὅσον εἰ δυναίμεθα	τοὺς	συμμάχους προθύμους ποιεῖσθαι. ~(Εἰ δὲ
[4, 3, 1]	ὥσπερ ~κατεμέμφετο καὶ αὑτὸν καὶ	τοὺς	σὺν αὐτῷ, εἰ οἱ ἄλλοι
[4, 3, 1]	οὐ πᾶσιν ἡμῖν καταφανὲς ~ὅτι	τούς	τ' ἂν πολεμίους δυναίμεθα καὶ
[4, 5, 50]	προυφάνησαν· ὁ δ' ἐκλεξάμενος ~αὐτῶν	τοὺς	τὰ εἴδη βελτίστους ἔλεγεν ὅτι
[4, 2, 30]	παρηγγελμένα ~ἔπραττον· ὁ δὲ συγκαλέσας	τοὺς	ταξιάρχους ἔλεξε τοιάδε· ~Ἄνδρες φίλοι,
[4, 3, 1]	ὅμως κατεχώριζε· συνεκάλει δὲ πάλιν	τοὺς	~ταξιάρχους, καὶ στὰς ὅπου ἔμελλον
[4, 5, 50]	τῷ ἱππικῷ ~γελῶντες· ὁ δὲ	τοὺς	ταξιάρχους καλέσας ἐκέλευσε τοὺς ἵππους
[4, 5, 50]	μελήσειν. (Καὶ εὐθὺς ἄγων πρὸς	~τοὺς	ταξιάρχους συνέστησεν αὐτούς, καὶ ἐκέλευσε
[4, 2, 10]	Υρκάνιοι, ἐπείπερ φατὲ ὑστάτους ~ἕπεσθαι	τοὺς	ὑμετέρους, ἐπειδὰν ἴδητε αὐτούς, σημήνατε
[4, 5, 30]	καὶ ~σῖτα καὶ ποτὰ καὶ	τοὺς	ὑπηρετήσοντας καὶ στρωμνὴν καὶ ἐσθῆτα
[4, 2, 10]	~διεπέπρακτο· πολλοὶ δ' ἐπεὶ καὶ	τοὺς	Υρκανίους εἶδον καὶ λόγος ~διῆλθεν
[4, 2, 10]	~Κύρῳ, ὁ δὲ προσελαύνει πρὸς	τοὺς	Υρκανίους. ~(Ἐν ᾧ δ' ἐσκόπει
[4, 2, 10]	καίριον. ~(Ἐκ τούτου ἡγεῖσθαι ἐκέλευε	τοὺς	Υρκανίους. Καὶ οἳ ἠρώτων τί
[4, 5, 30]	πάντας καὶ τοὺς ~Μήδους καὶ	τοὺς	Υρκανίους καὶ τοὺς ἀμφὶ Τιγράνην·
[4, 2, 10]	Υρκανίους. ~(Ἐν ᾧ δ' ἐσκόπει	τοὺς	Υρκανίους ὁ Κῦρος ὅ τι
[4, 2, 1]	στράτευμα ἔτι φάους ὄντος, καὶ	~τοὺς	Υρκανίους περιμένειν ἐκέλευσεν, ἵνα ἅμα
[4, 5, 20]	τοὺς ἐχθροὺς μήκιστον ἀπελαύνοντες μᾶλλον	τοὺς	φίλους ἐν ~ἀκινδύνῳ καθιστᾶσι. (Σκέψαι
[4, 2, 30]	χρῆσθαι· ἀλλ' οὔ μοι δοκεῖ	~τοῦτ'	ἂν τὸ ἄριστον πλέον ὠφελῆσαι
[4, 4, 1]	αἰχμαλώτους ἠγάγετε· ~οὓς εἰ ἀφείημεν,	τοῦτ'	αὖ σύμφορον ἄν, ὡς ἐγώ
[4, 2, 10]	~Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς ὅτι	τοῦτ'	ἔστι τὸ πλησίον Υρκανίων στράτευμα
[4, 4, 1]	πάντες εἶεν αὐτῷ· ἐπεὶ δὲ	τοῦτ'	ἔφασαν, ἐκ τούτου ἠρώτα τί
[4, 2, 1]	δεινὸν εἴη, ἐκεῖνοι πρὸ ~αὐτῶν	τοῦτ'	ἔχοιεν. (Οἱ δὲ Υρκάνιοι, ἅτε
[4, 3, 10]	μὴν ἀκοντίζειν· ~ἐπιστάμεθα γὰρ καὶ	τοῦτο·	ἀλλ' οὐδὲ μὴν ὥσπερ τοῖς
[4, 2, 20]	αὐτὸς ὁ ἁρπάζων ἔχεται. Καὶ	τοῦτο	ἅμα διώκοντες ~μέμνησθε, ἥκειν πάλιν
[4, 3, 10]	πω ἱππεῖς ~ἱκανοί, ἀλλ' οὐδὲ	τοῦτο	ἀμήχανον· ὅπου γὰρ ἂν βουλώμεθα,
[4, 2, 20]	ἀφίετε διώκειν· οὗτοι δὲ ~καινόντων·	τοῦτο	γὰρ ἀσφαλέστατον νῦν ὡς ἐλαχίστους
[4, 4, 1]	οἶδα ὅτι κατεκάνετε, ὀρθῶς ποιοῦντες·	τοῦτο	γὰρ μάλιστα ~σῴζει τὴν νίκην·
[4, 3, 10]	δεδήσομαι ὥσπερ οἱ ~ἱπποκένταυροι· (Οὐκοῦν	τοῦτό	γε κρεῖττον ἢ συμπεφυκέναι. ~Τοὺς
[4, 3, 1]	ἐκεῖνο ~ἴσως ἐννοεῖτε, πῶς ἂν	τοῦτο	γένοιτο. Ἆρ' οὖν σκεψώμεθα, εἰ
[4, 2, 20]	~χρὴ πρὸς ἡμᾶς οὕτως ἔχειν.	Τοῦτο	δ' ἔφη, πρῶτον ἡμῖν εἴπατε
[4, 5, 1]	ἐνθάδε ὥσπερ καὶ τούτοις. (Καὶ	τοῦτο	δὲ ~ἴστε ἀμφότεροι ὅτι τὰ
[4, 3, 1]	μὴ ἔσται οἰκεῖον ἱππικὸν ~Πέρσαις	τοῦτο	ἐγὼ οὐκέτι ὁρῶ. (Ἐννοεῖτε γὰρ
[4, 5, 30]	καταβάλλειν ἐκέλευσε, καὶ ἔκαιον οἷς	~τοῦτο	ἔργον ἦν ὁπόσων μὴ αὐτοὶ
[4, 2, 1]	μὲν γάρ, ἔφη, μάλα συμφορὰν	τοῦτο	~ἡγούμεθα ὅτι ἔλαθον ἡμᾶς ἀποδράντες.
[4, 3, 10]	πρότερον πρὶν ἀκριβοῦν ~τὸ ἔργον	τοῦτο,	κἄπειτα μήτε πεζοὶ ἔτι ὦμεν
[4, 1, 20]	σου, ἔφη ὁ Μῆδος, εἰ	τοῦτο	λέγεις. ~Καὶ ὁ Κῦρος εἶπεν·
[4, 3, 10]	δῆλον ὅτι ἀνδρῶν δεῖ. ~Οὐκοῦν	τοῦτο	μάλιστα ἔχομεν· οὐδὲν γὰρ οὕτως
[4, 2, 20]	πᾶσαν τὴν χώραν. Πρὸς ταῦτα	~τοῦτο	μόνον ὁρᾶτε ὅπως τὴν νίκην
[4, 3, 10]	ὥσπερ τοῖς ~παισί· προεπιστάμεθα γὰρ	τοῦτο·	οὔτε μὴν ἀκοντίζειν· ~ἐπιστάμεθα γὰρ
[4, 2, 20]	ἐφ' ἁρπαγὴν τραπέσθαι· ~ὡς ὁ	τοῦτο	ποιῶν οὐκέτ' ἀνήρ ἐστιν, ἀλλὰ
[4, 3, 10]	δέῃ ὅπλον φέρειν τὸν ἵππον	τοῦτο	συμφέρειν; Οὔκουν ταὐτό γ' ~ἐστὶν
[4, 5, 50]	συνδιαμένειν ~δὲ παρακαλεῖτε, ὡς ἐμοὶ	τοῦτο	συνδοκοῦν, ἵνα καὶ Κυαξάρῃ ~μᾶλλον
[4, 1, 10]	δὲ ἐν ἐρύματι ὄντες ~ἐκλιπόντες	τοῦτο	φεύγουσι, πῶς ἄν τις τούτους
[4, 2, 40]	κτήσασθαι ὅθεν ὁ ~πλοῦτος φύεται,	τοῦτο,	ὡς ἐγὼ δοκῶ, ἀεναώτερον ἡμῖν
[4, 3, 1]	ἂν εἰ ~τὰ φίλτατα παρείη·	τούτοις	γάρ φασιν ἀνάγκην εἶναι προθύμως
[4, 2, 1]	καὶ ~ἡγήσοιντο· ἅμα δὲ πρὸς	τούτοις	διηγοῦντο τὰ τῶν πολεμίων ὡς
[4, 5, 50]	γέρρα ~καὶ τὰς ψιλὰς μαχαίρας	τούτοις	δοῦναι, ὅπως ἔχοντες σὺν τοῖς
[4, 6, 10]	δὴ ὁ Κῦρος εἶπεν· ~Ἐπὶ	τούτοις,	ἔφη, ἐγὼ ἀληθευομένοις δίδωμί σοι
[4, 5, 1]	δὲ καὶ ἐνθάδε ὥσπερ καὶ	τούτοις.	(Καὶ τοῦτο δὲ ~ἴστε ἀμφότεροι
[4, 4, 1]	~τούτους δέοι, οὐδ' αὖ σιτοποιεῖν	τούτοις·	οὐ γὰρ λιμῷ γε δήπου
[4, 2, 20]	τὸ ἀπὸ ~τοῦδε, μὴ δῶμεν	τούτοις	σχολὴν μήτε βουλεύσασθαι μήτε ~παρασκευάσασθαι
[4, 3, 1]	Δακνόμενος δὴ ὁ Κῦρος ~ἐπὶ	τούτοις	ταῦτα μὲν ὅμως κατεχώριζε· συνεκάλει
[4, 3, 20]	ἰών. Οἱ μὲν δὴ ἐν	~τούτοις	τοῖς λόγοις ἦσαν. ~ΙV Ἡνίκα
[4, 3, 1]	τούτων ποιεῖν ~ὅσαπερ νῦν σὺν	τούτοις,	τούτους τε ἔχοιμεν ἂν τότε
[4, 5, 30]	δ' εἰς ἐνδεόμενά του ~κατεσκήνωσε,	τούτοις	ὑμεῖς σκεψάμενοι τὸ ἐλλεῖπον ~ἐκπληρώσατε,
[4, 5, 50]	~ἵπποις ἕπωνται, καὶ τὰ ἐπιτήδεια	τούτοις	ὥσπερ καὶ τοῖς μετ' ~αὐτοῦ
[4, 4, 10]	πράττων τι καὶ διδάσκων ~φαίνηται,	τοῦτον	ἡμεῖς ὡς εὐεργέτην καὶ φίλον,
[4, 6, 1]	εὐδαίμονα πατέρα παῖς τιμῶν τιθείη,	τοῦτον	ὁ ~νῦν βασιλεὺς οὗτος καλέσαντος
[4, 5, 40]	~(Ὁ δ' αὖ Κῦρος πρὸς	τοῦτον	τὸν λόγον ὧδε προσηνέχθη· ~Ἦ
[4, 3, 1]	σὺν αὐτῷ, εἰ οἱ ἄλλοι	τοῦτον	τὸν ~χρόνον ἀκμάζειν τε μᾶλλον
[4, 5, 30]	ὅτι συμφέρει ταχὺ παρεῖναι. ~(Ἐκ	τούτου	δὲ ἑώρα μὲν ἐξωπλισμένους ἤδη
[4, 5, 10]	~τὸν λόχον προπομπὸν ἄγε. ~(Ἐκ	τούτου	δὲ καὶ τοὺς Μήδους ἐκάλει,
[4, 2, 20]	τε ~αὐτοὺς καὶ ἐθάρρυνον. ~(Ἐκ	τούτου	δὴ ὁ Κῦρος λέγει· ~Ἡμεῖς
[4, 3, 20]	πάντες, καὶ ἡμᾶς γε. ~(Ἐκ	τούτου	δὴ ὁ Κῦρος λέγει· ~Τί
[4, 1, 1]	πολλῶν ἀγαθῶν μεσταί· ἐκ δὲ	~τούτου	διέβαινον ἤδη καὶ οἱ ἀμφὶ
[4, 1, 10]	πᾶσιν ἡμῖν ταῦτα ~δοκεῖ. Ἐκ	τούτου	εἵποντό τε πάντες καὶ ἔλεγον
[4, 2, 40]	δ' ἔφη, καὶ ~οἴκοι ἡμᾶς	τούτου	ἕνεκα ἀσκεῖν καὶ γαστρὸς κρείττους
[4, 4, 1]	ἢ ~πρόσθεν ἰδεῖν. ~(Ἐκ δὲ	τούτου	ἐπυνθάνετο ἤδη αὐτῶν καὶ ὁπόσην
[4, 2, 10]	εἰδῶσι τὸ ~ἀεὶ καίριον. ~(Ἐκ	τούτου	ἡγεῖσθαι ἐκέλευε τοὺς Υρκανίους. Καὶ
[4, 4, 1]	ἐπεὶ δὲ τοῦτ' ἔφασαν, ἐκ	τούτου	ἠρώτα τί ~ἔπραξαν. Οἱ δὲ
[4, 5, 50]	ἐπὶ τῆς γῆς καταπίπτοντες. ~(Ἐκ	τούτου	οἱ μὲν ᾖσαν ἐπὶ τὴν
[4, 2, 1]	ἀπὸ γὰρ τῆς ~μάχης τὸ	τούτου	ὄνομα μέγιστον ηὔξητο. (Οἱ δὲ
[4, 2, 10]	τῷ πλήθει τῶν πυρῶν· ~(Ἐκ	τούτου	πέμπει τὸν ἕτερον αὐτῶν πρὸς
[4, 2, 20]	δεκάδι ἕκαστον κελεύειν παραγγέλλειν. ~Ἐκ	τούτου	προηγοῦντο μὲν οἱ Υρκάνιοι, αὐτὸς
[4, 2, 1]	αὐτοὶ ~λάβωμεν παρὰ σοῦ. ~(Ἐκ	τούτου	τὰ πιστὰ δίδωσιν αὐτοῖς ἦ
[4, 4, 1]	δήπου ~κατακανοῦμεν αὐτούς· ἔπειτα δὲ	τούτους	ἀφέντες πλείοσιν ~αἰχμαλώτοις χρησόμεθα. (Ἤν
[4, 4, 1]	ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ φυλάττειν ἡμᾶς	~τούτους	δέοι, οὐδ' αὖ σιτοποιεῖν τούτοις·
[4, 2, 30]	σκηνῇ τὰ ἐπιτήδεια. Ἐπεὶ δὲ	τούτους	εἶδεν, αὖθις ἐκέλευσεν ~ὅσοις μηνὸς
[4, 5, 30]	τούτων ἑκάστου ἐστὶν ἡμῶν, μήτε	~τούτους	εἰδέναι ὅστις ἑκάστῳ αὑτῶν δεσπότης,
[4, 2, 30]	ἔσται. ~(Καὶ τοίνυν ἔγνω ὅτι	τούτους	εἰκὸς μάλιστα πάντων ἐν τῷ
[4, 5, 50]	τοὺς ἐμοί, ὦ Υρκάνιοι, ~ἐθελουσίους	τούτους	ἐπισπομένους πάντας ἀμέμπτους ποιεῖτε εἰς
[4, 4, 1]	οἰκοῦντες αἰχμάλωτοι ἔσονται· μᾶλλον δὲ	~τούτους	ζῶντας ἰδόντες καὶ ἀφεθέντας μενοῦσιν
[4, 4, 10]	ταῦτα μὴ ~πείθωνταί τινες, ἐπὶ	τούτους	ἡμᾶς ἄγετε, ὅπως ὑμεῖς ἐκείνων,
[4, 4, 10]	πολεμικὰ μὴ ἀποφέρωσιν ~ὅπλα, ἐπὶ	τούτους	ἡμεῖς καὶ δὴ στρατευσόμεθα. (Ἐὰν
[4, 5, 50]	τούτων ᾑρούμεθα. Καὶ νῦν, ἔφασαν,	~τούτους	λαβὼν ποίει ὅπως ἄριστόν σοι
[4, 2, 40]	πολεμίους ~πολλαπλασίους ἡμῶν αὐτῶν, καὶ	τούτους	λελυμένους· οὓς καὶ ~φυλάττεσθαι ἔτι
[4, 1, 10]	τοῦτο φεύγουσι, πῶς ἄν τις	τούτους	οἴοιτ' ἂν μεῖναι ~ἰδόντας ἡμᾶς
[4, 5, 50]	τοὺς πρώτους συμμάχους ~γενομένους τιμᾶτε	τούτους,	ὅπως εὖ βεβουλεῦσθαι ἡγήσωνται ~ἡμῖν
[4, 5, 40]	ἡμῖν πάρεισιν, οἱ δὲ προσάγονται·	τούτους	οὖν ~εἰ μὲν ἐάσομεν ἀναμβάτους,
[4, 3, 1]	ποιεῖν ~ὅσαπερ νῦν σὺν τούτοις,	τούτους	τε ἔχοιμεν ἂν τότε μετριώτερον
[4, 5, 50]	ἔχομεν οὓς ἀναβιβάσαιμεν ~ἂν ἐπὶ	τούτους	τοὺς ἵππους, οὔτ' εἰ εἴχομεν,
[4, 6, 1]	καὶ καταβέβληκα θῆρα ~ἑκατεράκις, ἐν	τούτῳ	δὴ οὐκέτι κατίσχει ὁ ἀνόσιος
[4, 6, 1]	ἀρχὴ ~περιήκει, οὐκ ἄν ποτε	τούτῳ	ἐγὼ δυναίμην εὔνους γενέσθαι, οὐδὲ
[4, 5, 30]	σοι περὶ Περσῶν ~ᾗπερ γέγραπται.	~Τούτῳ	μὲν οὕτως εἶπε, καὶ δοὺς
[4, 6, 1]	ταῦτα εἶχον. Γωβρύας δ' ἐν	τούτῳ	παρῆν ~Ασσύριος πρεσβύτης ἀνὴρ ἐφ'
[4, 2, 40]	~εἶναι τοῦ δικαίους φαινομένους ἐκείνοις	τούτῳ	πρίασθαι ἔτι ~μᾶλλον αὐτοὺς ἢ
[4, 2, 30]	ἐκέλευσεν ~ὅσοις μηνὸς ἦν· ἐν	τούτῳ	σχεδὸν πάντες ἐκαθίζοντο. ~(Ἐπεὶ δὲ
[4, 2, 20]	ἔξεστι ~τῷ βουλομένῳ χρῆσθαι ἤδη	τούτῳ	ὡς ἀνδραπόδῳ. (Ἐκεῖνο δὲ ~χρὴ
[4, 3, 1]	ἡμῖν μέλοι, εἰ αὐτοὶ ἄνευ	τούτων	ἀρκοῖμεν ἡμῖν αὐτοῖς. ~(Εἶεν· ταῦτα
[4, 2, 30]	καὶ μαχομένων, εἴ τις ἐναντιοῦται,	τούτων	~δόξομεν οὕτως ἀμελεῖν ὥστε καὶ
[4, 5, 10]	τούτων ~μηδέν, ὅ τι δὲ	τούτων	ἐγὼ πέμπων εἰς Πέρσας καλῶς
[4, 5, 30]	~τὸ μήτε ἡμᾶς εἰδέναι ποῖα	τούτων	ἑκάστου ἐστὶν ἡμῶν, μήτε ~τούτους
[4, 5, 30]	καὶ ὅ τι ἄν σε	τούτων	ἐρωτᾷ, ᾗ ~γέγραπται σύμφαθι. Καὶ
[4, 2, 10]	ὅπλα ~αἴρωνται ἢ φεύγειν ἐπιχειρῶσι,	τούτων,	ἔφη, εὐθὺς δεῖ πρώτων ~πειρᾶσθαι
[4, 1, 10]	σοὶ καὶ τῶν σῶν φίλων	τούτων	ἥκοιμεν ~ἑκάστῳ ἄγοντες ἐφ' οἷς
[4, 5, 50]	ταῦτα ~βουλομένου ἄλλο ἂν ἀντὶ	τούτων	ᾑρούμεθα. Καὶ νῦν, ἔφασαν, ~τούτους
[4, 1, 1]	τε γὰρ τετυχήκαμεν ~καὶ σωτηρίας.	Τούτων	μὲν οὖν χρὴ χαριστήρια ὧν
[4, 5, 10]	ὁρᾷς μὲν αὐτός, κρύπτε δὲ	τούτων	~μηδέν, ὅ τι δὲ τούτων
[4, 1, 20]	μοί τινα, ἔφη, τῶν ἀξιοπίστων	τούτων,	~ὃς ἐρεῖ ἃ ἂν σὺ
[4, 3, 1]	ἡμεῖς ~ἱππικὸν κτησαίμεθα μὴ χεῖρον	τούτων,	οὐ πᾶσιν ἡμῖν καταφανὲς ~ὅτι
[4, 2, 30]	οὔτε ποτὰ ~ἔχοντες, ἄνευ δὲ	τούτων	οὔτε στρατεύεσθαι δυνατὸν οὔτ' ἄλλο
[4, 3, 1]	ἂν πολεμίους δυναίμεθα καὶ ἄνευ	τούτων	ποιεῖν ~ὅσαπερ νῦν σὺν τούτοις,
[4, 3, 10]	~ἐπιστάμεθα. Μὰ Δί' οὐδὲ γὰρ	τούτων	τῶν ἐπισταμένων νῦν πρὶν ~μαθεῖν
[4, 2, 10]	οὗτοι δὲ κατέμενον καὶ οἱ	~τούτων	ὑπήκοοι. Οἱ δ' ἄλλοι πάντες
[4, 6, 1]	εἶχες, σὺ ἡμῖν τί ἀντὶ	τούτων	ὑπηρετήσεις; ~(Ὁ δὲ εἶπε· ~Τὰ
[4, 5, 30]	ἢ τὸν λαβόντα εἰδέναι ὅτι	τούτων	~ὡς οἰκείων ἐπιμέλεσθαι δεῖ· ὅστις
[4, 1, 20]	δὴ ἴθι, ἔφη, ὅντινα ἐθέλεις	τουτωνί·	~(Ἔνθα δὴ ἔτυχε παρὼν ὁ
[4, 2, 20]	φυλάξασθαι δεῖ τὸ ἐφ' ἁρπαγὴν	τραπέσθαι·	~ὡς ὁ τοῦτο ποιῶν οὐκέτ'
[4, 1, 10]	ἐφ' ἵππων ~ὀχοῦνται· οὓς ἡμεῖς	τρέπεσθαι	μὲν σὺν τοῖς θεοῖς ἱκανοί,
[4, 3, 1]	οἱ Πέρσαι ὅπλα οἷς δοκοῦμεν	τρέπεσθαι	τοὺς πολεμίους ~ὁμόσε ἰόντες· καὶ
[4, 3, 1]	πολεμίους ~ὁμόσε ἰόντες· καὶ δὴ	τρεπόμενοι	ποίους ἢ ἱππέας ἢ τοξότας
[4, 6, 1]	ᾤμην τῷ νῦν βασιλεύοντι γυναῖκα	τρέφειν·	νῦν δὲ ~αὐτή τέ με
[4, 5, 10]	δὲ τῇ ὁδῷ πορευόμενοι διασχισθέντες	τρίβῳ	τινὶ ~ἐπλανῶντο, καὶ οὐ πρόσθεν
[4, 2, 10]	θήραις ~συγγενόμενοι ἀγασθῆναι αὐτοῦ τὸν	τρόπον,	οἱ δὲ διὰ τὸ καὶ
[4, 5, 10]	παρ' ἐμέ, ἐμοὶ μελήσει περὶ	τροφῆς	~αὐτοῖς. Ἅ δ' ἔχομεν ἡμεῖς,
[4, 2, 30]	τινος παρ' ἡμῶν βούλοισθ' ἂν	τυγχάνειν,	~ἐπιμελήθητε προθύμως ὅπως διπλάσια ἐν
[4, 6, 1]	τιμωρίας ἄν ~τινος μετὰ σοῦ	τυχεῖν,	καὶ ἀνηβῆσαι ἂν πάλιν δοκῶ
[4, 2, 30]	προτέροις τῶν ~ἀπόντων συμμάχων ἀρίστου	τυχεῖν	καὶ τοῖς μάλιστα ~ἐσπουδασμένοις σίτοις
[4, 5, 50]	δέχομαί τε, ἔφη, καὶ ἀγαθῇ	τύχῃ	ἡμεῖς τε ἱππεῖς ~γενοίμεθα καὶ
[4, 1, 10]	~οὐκέτι φεύγει οὐδ' ἢν μία	τύχῃ	οὖσα, ἀλλ' ἵεται ἐπὶ τὸν
[4, 2, 20]	ὃ πολλοῖς δὴ κρατοῦσι ~τὴν	τύχην	ἀνέτρεψε, φυλάξασθαι δεῖ τὸ ἐφ'
[4, 2, 20]	μὲν πάντων ἂν τῶν χαλεπωτάτων	~τύχοιμεν·	ἴσασι γὰρ οἱ πολέμιοι ἐφ'
[4, 1, 10]	πλέοντας ἀπολέσθαι· ~πολλοὺς δὲ νίκης	τυχόντας	ἑτέρας ἐφιεμένους καὶ τὴν πρόσθεν
[4, 6, 1]	δ' αὖ ἐμὸς παῖς αὖθις	τυχὼν	κατειργάσατό τε τὸν λέοντα καὶ
[4, 5, 50]	ἐκέλευσεν, εἴ τις εἴη ἐν	τῷ	~Ασσυρίων ἢ Σύρων ἢ Αραβίων
[4, 2, 20]	ἐστιν, ἀλλὰ σκευοφόρος· καὶ ἔξεστι	~τῷ	βουλομένῳ χρῆσθαι ἤδη τούτῳ ὡς
[4, 2, 30]	ἐπίτροπος, τὸν πρεσβύτατον ἀπὸ σκηνῆς·	τῷ	δὲ ἀπειθοῦντι ~πάντα τὰ χαλεπὰ
[4, 6, 1]	ποτε ἦλθον πρὸς σὲ ἐπὶ	τῷ	~ἐκείνου κακῷ· πολλὰ γὰρ φιλικὰ
[4, 6, 1]	~νῦν, ὡς δώσοντος τὴν θυγατέρα	τῷ	ἐμῷ παιδί, ἐγὼ μὲν ~ἀπεπεμψάμην
[4, 3, 10]	ἀγαπῶ ἤν γ' ἐξ ἴσου	τῳ	θεῖν ὁρμηθεὶς ἀνθρώπων ~μόνον τῇ
[4, 5, 50]	ἐπὶ τὴν διαίρεσιν, μάλα ἐπὶ	τῷ	ἱππικῷ ~γελῶντες· ὁ δὲ τοὺς
[4, 3, 10]	δὲ χερσὶν ~ὁπλοφορήσω, διώξομαι δὲ	τῷ	ἵππῳ, τὸν δ' ἐναντίον ἀνατρέψω
[4, 1, 10]	ἂν μεῖναι ~ἰδόντας ἡμᾶς ἐν	τῷ	ἰσοπέδῳ; Οἵτινες δὲ ἡμῶν ἄπειροι
[4, 5, 1]	τῷ ~Κύρῳ καὶ τοῖς Μήδοις	τῷ	καταλιπόντας αὐτὸν ἔρημον οἴχεσθαι, ~καὶ
[4, 5, 1]	ἔχοντα, ἐνταῦθα δὴ ἐβριμοῦτό τε	τῷ	~Κύρῳ καὶ τοῖς Μήδοις τῷ
[4, 2, 10]	ἐπεὶ νὺξ ἐπεγένετο, λέγεται φῶς	τῷ	Κύρῳ καὶ ~τῷ στρατεύματι ἐκ
[4, 2, 10]	δ' ἔγνωσαν οἱ ἄγγελοι, καὶ	τῷ	~Κύρῳ λέγουσιν ὅτι οὗτοί εἰσιν
[4, 2, 10]	μὲν μένει τῶν ἀγγέλων παρὰ	τῷ	~Κύρῳ, ὁ δὲ προσελαύνει πρὸς
[4, 5, 10]	ὁ Κυαξάρης πολὺ μᾶλλον ἔτι	τῷ	Κύρῳ ~ὠργίζετο τῷ μηδ' εἰπεῖν
[4, 5, 20]	λέγειν ἃ καὶ πρόσθεν ἐν	τῷ	λόγῳ ~δεδήλωται, Κυαξάρῃ δὲ ἀποδοῦναι
[4, 5, 40]	ἂν καθέζησθε· καὶ φόβον ~ἐπιτίθεσθε	τῷ	μὴ ποιοῦντι τὸ παραγγελλόμενον· ὑμεῖς
[4, 5, 10]	μᾶλλον ἔτι τῷ Κύρῳ ~ὠργίζετο	τῷ	μηδ' εἰπεῖν αὐτῷ ταῦτα, καὶ
[4, 6, 1]	ἣν ἐγὼ ~πρόσθεν μὲν ᾤμην	τῷ	νῦν βασιλεύοντι γυναῖκα τρέφειν· νῦν
[4, 5, 50]	δὲ πάντων τὸ μέρος καὶ	τῷ	παρὰ ~Κυαξάρου ἥκοντι αὐτῷ τε
[4, 5, 10]	ἡμεῖς δὲ οἱ ~Πέρσαι ἐν	τῷ	παρόντι ὀλίγοι ἐσμὲν ὡς ἐγκρατεῖς
[4, 5, 10]	τοῖς Μήδοις ἀπειλῶν ἀπεκάλει, καὶ	τῷ	πεμπομένῳ ~δὲ ἠπείλει, εἰ μὴ
[4, 2, 10]	ὑστάτους ~εἶναι γιγνώσκειν ἔφασαν καὶ	τῷ	πλήθει τῶν πυρῶν· ~(Ἐκ τούτου
[4, 2, 20]	χρόνον. Ἐπειδὰν δ' ἐγὼ πρὸς	τῷ	στρατεύματι ~γένωμαι τῶν πολεμίων, παρ'
[4, 2, 10]	λέγεται φῶς τῷ Κύρῳ καὶ	~τῷ	στρατεύματι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ προφανὲς
[4, 1, 1]	Κῦρος μέτριον χρόνον αὐτοῦ σὺν	τῷ	στρατεύματι ~καὶ δηλώσας ὅτι ἕτοιμοί
[4, 2, 1]	δ' ~εἶεν, φόβος δ' ἐνείη	τῷ	στρατεύματι, οἱ δὲ σύμμαχοι αὐτῶν
[4, 3, 1]	ἵπποι μὲν οὗτοι πολλοὶ ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ~κατειλημμένοι καὶ χαλινοὶ οἷς
[4, 5, 40]	δ' ἀγορὰν τὴν ~οὖσαν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ κηρυξάτω μὲν ἤδη, ἔφη,
[4, 2, 30]	τούτους εἰκὸς μάλιστα πάντων ἐν	τῷ	~στρατοπέδῳ νῦν κατειλῆφθαι (ἦν) διὰ
[4, 5, 10]	νύκτας. (Ἐπεὶ δὲ ἐγένοντο πρὸς	τῷ	~στρατοπέδῳ, οἱ φύλακες, ὥσπερ εἰρημένον
[4, 5, 1]	δὲ Μήδους ᾤετο παρεῖναι ἐν	τῷ	~στρατοπέδῳ πλὴν ὀλίγων, ἀκούων θόρυβον
[4, 2, 40]	~ἐπιμελείας δεόμενα. Ἔχομεν γὰρ ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ πολεμίους ~πολλαπλασίους ἡμῶν αὐτῶν,
[4, 2, 40]	καὶ χρήματα πολλά ἐστιν ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ, ὧν οὐκ ἀγνοῶ ὅτι
[4, 2, 10]	ἐν ~Μήδοις, εἴ τι ἀγαθόν	τῳ	συνέπραξεν, ἀντιχαρίζεσθαι ἐβούλοντο· ~πολλοῖς δὲ
[4, 3, 10]	δὲ ἃ ἂν ~μάθωσιν ἱκανώτεροι	τῷ	σώματι ἐκπονεῖν, οἱ παῖδες ἢ
[4, 6, 1]	ὅπλα. Καὶ οἱ μὲν ἐπὶ	τῷ	τὰ ὅπλα ~παραλαμβάνειν τεταγμένοι ἐκέλευον
[4, 2, 10]	ὅτι οὗτοί εἰσιν οἱ σφέτεροι·	τῷ	τε γὰρ ὑστάτους ~εἶναι γιγνώσκειν
[4, 6, 1]	γοωμένη ἱκέτευσε μὴ δοῦναι αὐτὴν	~τῷ	τοῦ ἀδελφοῦ φονεῖ, ἐγώ τε
[4, 6, 1]	ἵππον ἔχω εἰς χιλίαν, ἣν	~τῷ	τῶν Ασσυρίων βασιλεῖ παρειχόμην καὶ
[4, 6, 1]	δέχῃ καὶ ἐλπίδα τινὰ λάβοιμι	τῷ	φίλῳ παιδὶ τιμωρίας ἄν ~τινος
[4, 5, 20]	τῶν ἀγαθῶν πεπανθήσεται καὶ σὺν	τῷ	~φόβῳ λήγοντι ἄπεισι. (Νῦν μὲν
[4, 4, 1]	δ' ἀνθρώπων οὖσα ~ἐρήμη καὶ	τῶν	ἀγαθῶν γίγνεται. (Τοὺς μὲν οὖν
[4, 1, 10]	ὡς τάχιστα, καταδήλων γε οὕτω	τῶν	ἀγαθῶν ὄντων; ~Καὶ ὃς εἶπεν·
[4, 5, 20]	~αὕτη σάφ' οἶδα ὑπό τε	τῶν	ἀγαθῶν πεπανθήσεται καὶ σὺν τῷ
[4, 2, 10]	παρήγγειλεν. ~Οἱ δὲ Υρκάνιοι ἀκούσαντες	τῶν	ἀγγέλων ἥσθησάν τε καὶ ~ἀναπηδήσαντες
[4, 2, 10]	Οὕτω δὴ ὁ μὲν μένει	τῶν	ἀγγέλων παρὰ τῷ ~Κύρῳ, ὁ
[4, 2, 10]	στράτευμα ~καὶ οἴχεται ὁ ἕτερος	τῶν	ἀγγέλων πρὸς αὐτοὺς καὶ τῶν
[4, 1, 10]	περὶ εὐθυμίαν ἐτύγχανεν ὢν καὶ	~τῶν	ἄλλων Μήδων ἑώρα πολλοὺς τὸ
[4, 2, 1]	ὑπὸ γὰρ τοῦ ὄχλου καὶ	τῶν	ἁμαξῶν ~σχολῇ πορεύεσθαι αὐτούς· καὶ
[4, 3, 10]	οἶμαι ἔγωγε πολλοῖς μὲν ἀπορεῖν	~τῶν	ἀνθρώποις ηὑρημένων ἀγαθῶν ὅπως δεῖ
[4, 1, 20]	~Σύμπεμψον τοίνυν μοί τινα, ἔφη,	τῶν	ἀξιοπίστων τούτων, ~ὃς ἐρεῖ ἃ
[4, 2, 30]	Υρκάνιοι. Τὸ δὲ ~πλεῖστον ἦν	τῶν	ἀποθανόντων Ασσυρίων καὶ Αραβίων· ἐν
[4, 2, 30]	ὅτι νῦν ἔξεστιν ἡμῖν προτέροις	τῶν	~ἀπόντων συμμάχων ἀρίστου τυχεῖν καὶ
[4, 2, 30]	τῶν ~Καππαδοκῶν βασιλέα καὶ τὸν	τῶν	Αραβίων ἔτι ἐγγὺς ὄντας καὶ
[4, 5, 1]	καὶ τοῖς Πέρσαις δὲ ἔπεμπον	τῶν	~ἄρτων τοὺς ἡμίσεις. Ὄψον δὲ
[4, 3, 1]	σφίσιν ἔφασαν ~προστετάχθαι ποιεῖν ὑπὸ	τῶν	ἀρχόντων. Δακνόμενος δὴ ὁ Κῦρος
[4, 6, 1]	ἔχω εἰς χιλίαν, ἣν ~τῷ	τῶν	Ασσυρίων βασιλεῖ παρειχόμην καὶ φίλος
[4, 2, 1]	Οἱ δὲ Υρκάνιοι ὅμοροι μὲν	τῶν	Ασσυρίων ~εἰσίν, ἔθνος δ' οὐ
[4, 2, 1]	πολύ, διὸ καὶ ὑπήκοοι ἦσαν	τῶν	Ασσυρίων· ~εὔιπποι δὲ καὶ τότε
[4, 5, 10]	στράτευμα ~πρὶν ἐντυχόντες ἀποχωροῦσί τισι	τῶν	Ασσυρίων ἠνάγκασαν ~αὐτοὺς ἡγεῖσθαι· καὶ
[4, 2, 1]	δὲ οἷά τε πάσχουσιν ὑπὸ	τῶν	~Ασσυρίων καὶ ὅτι νῦν τεθναίη
[4, 1, 1]	ἄρχοντος καὶ σχεδὸν ~σὺν αὐτῷ	τῶν	βελτίστων, ἠθύμουν μὲν πάντες, πολλοὶ
[4, 3, 1]	οἱ δὲ καὶ ἁρμαμάξας γυναικῶν	τῶν	βελτίστων ~τῶν μὲν γνησίων, τῶν
[4, 3, 1]	τῶν βελτίστων ~τῶν μὲν γνησίων,	τῶν	δὲ καὶ παλλακίδων διὰ τὸ
[4, 2, 10]	Τιγράνης ἔχων τὸ αὑτοῦ ~στράτευμα·	~(τῶν	δὲ Μήδων ἐξῇσαν οἱ μὲν
[4, 3, 1]	μὲν δὴ ταῦτα ἐποίουν. ~ΙΙΙ.	Τῶν	δὲ Μήδων τινὲς ἤδη, οἱ
[4, 2, 20]	ἱππέας ἑκατέρωθεν, ὥσπερ ~εἰκός, παρέταξε.	(Τῶν	δὲ πολεμίων, ἐπεὶ φῶς ἐγένετο,
[4, 5, 1]	γὰρ οἰκέται ~τῶν Μήδων, ἅτε	τῶν	δεσποτῶν ἀπεληλυθότων, ἀνειμένως ἔπινον ~καὶ
[4, 1, 1]	Χρυσάνταν δὲ ὡς καὶ ἐργάτην	~τῶν	ἐν πολέμῳ καὶ φρόνιμον καὶ
[4, 3, 10]	Μὰ Δί' οὐδὲ γὰρ τούτων	τῶν	ἐπισταμένων νῦν πρὶν ~μαθεῖν οὐδεὶς
[4, 6, 1]	φθόνον, ~ἀλλ' αἰχμὴν παρά τινος	τῶν	ἑπομένων ἁρπάσας, παίσας εἰς τὰ
[4, 2, 10]	τῶν ἀγγέλων πρὸς αὐτοὺς καὶ	τῶν	ἡμετέρων ~τις σὺν αὐτῷ, ἐροῦντες,
[4, 3, 20]	~Ἐμὲ μὲν οὖν, ἔφη, γράφε	τῶν	ἱππεύειν ὑπερεπιθυμούντων. ~Νὴ τὸν Δί'
[4, 5, 1]	κενὸν εἶναι τῶν Μήδων καὶ	τῶν	ἱππέων, καὶ ~ἑώρα, ἐπειδὴ ἐξῆλθεν,
[4, 5, 30]	σημανθῇ αὐτοῖς· ~τοὺς δὲ ἄρχοντας	τῶν	ἱππέων καὶ Υρκανίων καλέσας τοιάδε
[4, 3, 10]	ὅπως δεῖ χρῆσθαι, πολλῶν δὲ	~τῶν	ἵπποις πεφυκότων ἡδέων πῶς (αὐτῶν)
[4, 5, 50]	ὑμῖν γέλωτα παρέξομεν καὶ ἐπὶ	τῶν	ἵππων καθήμενοι, ~οἶμαι δ' ἔφη,
[4, 5, 50]	τὰ ξυστὰ ~ἔχοντας ἀεὶ ἐπὶ	τῶν	ἵππων ὀχεῖσθαι, καὶ αὐτὸς οὕτω
[4, 5, 50]	τοὺς ἵππους ~λαμβάνειν καὶ τὰ	τῶν	ἵππων σκεύη καὶ τοὺς ἱπποκόμους,
[4, 3, 20]	Πέρσαι οὕτω, καὶ οὐδεὶς ἂν	τῶν	καλῶν ~κἀγαθῶν ἑκὼν ὀφθείη Περσῶν
[4, 2, 30]	αὐτοὶ ἀνὰ κράτος. (Τὸν δὲ	τῶν	~Καππαδοκῶν βασιλέα καὶ τὸν τῶν
[4, 2, 30]	ἐσόμεθα συμμάχων ἀποροῦντες. Τὸ δὲ	τῶν	~κινδυνευόντων καὶ πονούντων ἐπιμεληθῆναι ὅπως
[4, 3, 1]	καὶ ἁρμαμάξας γυναικῶν τῶν βελτίστων	~τῶν	μὲν γνησίων, τῶν δὲ καὶ
[4, 2, 40]	τι ~ποιησαίμεθα γενέσθαι ἡμῖν ἃ	τῶν	μὲν κακῶν ἀνθρώπων ἄρχει, ~τοῖς
[4, 5, 20]	οὖν ἡμῖν ~ἀμφοτέροις βουλευτέον ὅπως	τῶν	μὲν νῦν παρόντων μηδεὶς ~ἀποστατήσει
[4, 5, 1]	θόρυβον πολύν· οἱ γὰρ οἰκέται	~τῶν	Μήδων, ἅτε τῶν δεσποτῶν ἀπεληλυθότων,
[4, 5, 1]	ἐγρηγορότας. ~(Ὁ δὲ Κυαξάρης ὁ	τῶν	Μήδων βασιλεὺς τὴν μὲν νύκτα
[4, 3, 1]	~(Ὁ δὲ Κῦρος θεωρῶν τὰ	τῶν	Μήδων ἔργα καὶ Υρκανίων ὥσπερ
[4, 5, 1]	τὸ ~στρατόπεδον ἤκουε κενὸν εἶναι	τῶν	Μήδων καὶ τῶν ἱππέων, καὶ
[4, 2, 10]	παρελαύνουσι δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ	τῶν	~Μήδων προεστηκότες καὶ ὁ Τιγράνης
[4, 2, 40]	ποῦ δ' ἂν ἐν μείζοσι	τῶν	νῦν παρόντων ἐπιδειξαίμεθ' ἂν ~τὴν
[4, 2, 30]	συμμάχους προθύμους ποιεῖσθαι. ~(Εἰ δὲ	τῶν	νυνὶ διωκόντων καὶ κατακαινόντων τοὺς
[4, 5, 50]	~κατῆρχεν, ἐπὶ δὲ τοὺς πεζοὺς	τῶν	ὁμοτίμων ἀνθ' αὑτοῦ ἕκαστον ~καθιστάναι
[4, 5, 50]	αὑτοῦ ἕκαστον ~καθιστάναι ἄλλον ἄρχοντα	τῶν	ὁμοτίμων. ~Οἱ μὲν δὴ ἀμφὶ
[4, 2, 40]	δ' αὐτῷ Υστάσπας ἀνὴρ Πέρσης	τῶν	ὁμοτίμων ὧδε· ~Δεινὸν γάρ τἂν
[4, 5, 1]	λέγεται ὠμὸς εἶναι καὶ ἀγνώμων,	τῶν	~παρόντων κελεύει τινὰ λαβόντα τοὺς
[4, 3, 10]	πεζοῖς εὐθὺς μάχεσθαι· οὐδὲν γὰρ	τῶν	πεζικῶν ~ἀπομαθησόμεθα ἱππεύειν μανθάνοντες. ~(Κῦρος
[4, 3, 1]	τι παθεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὸ	τῶν	~πεφυκότων δένδρων; (Εἰ δ' οὕτω
[4, 3, 10]	μὴν οὐχ ὥσπερ ἄλλα πολλὰ	τῶν	~πολεμικῶν χαλεπὰ μέν, χρήσιμα δέ·
[4, 5, 20]	ἐπειδὰν δὲ ~αἴσθηται πολλοὺς μὲν	τῶν	πολεμίων ἀπολωλότας, πάντας δὲ ~ἀπεληλαμένους,
[4, 2, 20]	ἐνθένδε ἔνθα αἱ ἀρχαί εἰσι	τῶν	πολεμίων καὶ τὸ ~ἁθρόον αὐτῶν.
[4, 2, 20]	γὰρ ἀσφαλέστατον νῦν ὡς ἐλαχίστους	τῶν	~πολεμίων λιπεῖν. (Ἢν δὲ νικῶμεν,
[4, 1, 10]	μὲν γὰρ πλῆθος ~ἡμεῖς γε	τῶν	πολεμίων οὐδὲ διωξόμεθα· πῶς γὰρ
[4, 1, 10]	προσδεόμεθα· οἱ μὲν γὰρ κράτιστοι	τῶν	πολεμίων, ~οὓς μάλιστα καιρὸς ἦν
[4, 2, 20]	ἐγὼ πρὸς τῷ στρατεύματι ~γένωμαι	τῶν	πολεμίων, παρ' ἐμοὶ μὲν καταλίπετε
[4, 1, 1]	Πέρσας ~πρώτους· κατελέλειπτο δὲ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων πολλὰ μὲν πρόβατα, ~πολλοὶ
[4, 2, 30]	τοῖς δ' ~ὑπομένουσιν ἐκήρυξεν, ὁπόσοι	τῶν	πολεμίων στρατιωτῶν ἦσαν ~ἱππεῖς ἢ
[4, 1, 1]	καὶ ἔρημον ἀνδρῶν ἐφάνη τὸ	τῶν	~πολεμίων στρατόπεδον, εὐθὺς διαβιβάζει ὁ
[4, 5, 10]	νὴ Δί' ἔφη, ἀκούω ἀφεστηκότας	τῶν	πολεμίων ~Υρκανίους τινὰς καὶ ἐλθόντας
[4, 2, 1]	δὲ πρὸς τούτοις διηγοῦντο τὰ	τῶν	πολεμίων ὡς ~ἔχοι, ἐπαίρειν βουλόμενοι
[4, 5, 30]	ἐξωπλισμένοι ἦσαν· ἤδη δέ τινες	τῶν	προσχώρων καὶ ~ἵππους ἀπῆγον καὶ
[4, 2, 10]	γιγνώσκειν ἔφασαν καὶ τῷ πλήθει	τῶν	πυρῶν· ~(Ἐκ τούτου πέμπει τὸν
[4, 2, 40]	ἀπὸ λόχου ~ἕκαστος πέντε ἄνδρας	τῶν	σπουδαιοτάτων· οὗτοι δὲ περιιόντες, ~οὓς
[4, 2, 30]	πλέον ὠφελῆσαι ἡμᾶς ἢ τὸ	τῶν	συμμάχων ~ἐπιμελεῖς φανῆναι, οὐδ' ἂν
[4, 2, 10]	ἀνατείναντας· ~συμπέμπει δέ τινα καὶ	τῶν	σὺν ἑαυτῷ καὶ λέγειν ἐκέλευσε
[4, 3, 1]	χρῆσθαι ~ἔχομεν, θώρακας μὲν ἐρύματα	τῶν	σωμάτων, παλτὰ δὲ οἷς καὶ
[4, 5, 40]	ἔφασαν, ἡμεῖς ἄνευ σοῦ καὶ	τῶν	σῶν ~διανέμοιμεν ταῦτα; ~(Ὁ δ'
[4, 5, 20]	~ἄρχων, ὑπόμεινον προστάξας τοῖς ἡγεμόσι	τῶν	σῶν στρατιωτῶν ~ἐξοπλίζειν αὐτούς. ~(Ἐπεὶ
[4, 1, 10]	καὶ ἴσως ἂν σοὶ καὶ	τῶν	σῶν φίλων τούτων ἥκοιμεν ~ἑκάστῳ
[4, 4, 1]	εἴη, ὅπως τε κρείττους ~ἐσόμεθα	τῶν	ταῦτα ἐχόντων καὶ ὅπως αὐτοὶ
[4, 1, 10]	δέ τις αὐτῶν θηρᾷ τι	τῶν	τέκνων, ~οὐκέτι φεύγει οὐδ' ἢν
[4, 4, 10]	ταῖς αὐταῖς συνοικήσετε καὶ παίδων	τῶν	~ὑμετέρων ἄρξετε ὥσπερ νῦν· ἡμῖν
[4, 2, 20]	προπετάσαντες ἡμῶν πορεύεσθε ~ἔμπροσθεν, ὅπως	τῶν	ὑμετέρων ὅπλων ὁρωμένων λανθάνωμεν ~ὅτι
[4, 2, 20]	δ' ἐρρίπτουν ~τὰ ὅπλα ἀπὸ	τῶν	ὑποζυγίων, οἱ δ' ὡπλίζοντο, οἱ
[4, 5, 20]	χρῄζομεν. Σὺ δ' ἔφη, ὁ	τῶν	Υρκανίων ~ἄρχων, ὑπόμεινον προστάξας τοῖς
[4, 2, 10]	ἅμα κνέφᾳ πλησίον γίγνονται τοῦ	τῶν	~Υρκανίων στρατεύματος. (Ὡς δ' ἔγνωσαν
[4, 2, 30]	ἄρχοντα Φρυγίας. Ὡς δὲ παρῄσθοντο	τῶν	~φευγόντων καὶ καταλαμβανόντων αὐτούς, πυθόμενοι
[4, 5, 20]	νομίζομεν· (οὐ γὰρ οἱ ἐγγύτατα	τῶν	φίλων ~καθήμενοι μάλιστα τοῖς φίλοις
[4, 2, 20]	δὴ μαλακισάμενοι μὲν πάντων ἂν	τῶν	χαλεπωτάτων ~τύχοιμεν· ἴσασι γὰρ οἱ