Livre, chap. |
[1, 7 |
καὶ
ἀστραπὰς>
πληθύνων
εἰς
ὑετόν>
|
ὁ |
ἀποστέλλων
τὴν
βροντὴν
εἰς
φόβον |
[1, 11 |
καὶ
ἀληθεῖ
προσκυνῶ,
εἰδὼς
ὅτι
|
ὁ |
βασιλεὺς
ὑπ'
αὐτοῦ
γέγονεν.
Ἐρεῖς |
[1, 3 |
θεόν.
~Ἐρεῖς
οὖν
μοι·
Σὺ
|
ὁ |
βλέπων
διήγησαί
μοι
τὸ
εἶδος |
[1, 14 |
τῶν
αἰωνίων
ἀγαθῶν
τοῦ
θεοῦ.
|
ὁ> |
γὰρ
δοὺς
στόμα
εἰς
τὸ |
[1, 1 |
ἀνθρώποις
ἔχουσι
τὸν
νοῦν
κατεφθαρμένον·
|
ὁ |
δὲ
τῆς
ἀληθείας
ἐραστὴς
οὐ |
[1, 7 |
καὶ
ἠχῶν
τὰ
κύματα
αὐτῆς,
|
ὁ |
δεσπόζων
τοῦ
κράτους
αὐτῆς
καὶ |
[1, 7 |
ὁ
ποιήσας
ἐκ
σκότους
φῶς>
|
ὁ |
ἐξαγαγὼν
φῶς
ἐκ
θησαυρῶν
αὐτοῦ, |
[1, 7 |
σάλον
τῶν
κυμάτων
καταπραΰ
νων,
|
ὁ |
θεμελιώσας
τὴν
γῆν
ἐπὶ
τῶν |
[1, 8 |
ἦν
ποτε·
καὶ
προήγαγέν
σε
|
ὁ |
θεὸς
εἰς
τόνδε
τὸν
βίον. |
[1, 4 |
δουλείαν
ἀνθρώπων>
καὶ
τὰ
πάντα
|
ὁ |
θεὸς
ἐποίησεν
ἐξ
οὐκ
ὄντων> |
[1, 6 |
τήν
τε
πρόνοιαν
ἣν
ποιεῖται
|
ὁ |
θεὸς
ἑτοιμάζων
τροφὴν
πάσῃ
σαρκί, |
[1, 7 |
σάρκα
ἀθάνατον
σὺν
τῇ
ψυχῇ
|
ὁ |
θεός·
καὶ
τότε
ὄψῃ
γενόμενος |
[1, 7 |
καρδίας.
Τίς
ἐστιν
ὁ
ἰατρός;
|
ὁ |
θεός,
ὁ
θεραπεύων
καὶ
ζωοποιῶν |
[1, 2 |
πωλεῖς.
Τοῖς
γὰρ
ταῦτα
πράσσουσιν
|
ὁ |
θεὸς
οὐκ
ἐμφανίζεται,
ἐὰν
μὴ |
[1, 13 |
διὰ
τούτων
ὅτι
δυνατός
ἐστιν
|
ὁ |
θεὸς
ποιῆσαι
τὴν
καθολικὴν
ἀνάστασιν |
[1, 7 |
Κρατίστη
ἐστὶν
ἡ
σοφία
αὐτοῦ·
|
ὁ |
θεὸς
τῇ
σοφίᾳ
ἐθεμελίωσε
τὴν |
[1, 7 |
ἐστιν
ὁ
ἰατρός;
ὁ
θεός,
|
ὁ |
θεραπεύων
καὶ
ζωοποιῶν
διὰ
τοῦ |
[1, 7 |
καὶ
τῆς
καρδίας.
Τίς
ἐστιν
|
ὁ |
ἰατρός;
ὁ
θεός,
ὁ
θεραπεύων |
[1, 9 |
ὅπου
γε
θεὸς
εὑρίσκεται
μεμελισμένος
|
ὁ |
καλούμενος
Ὄσιρις,
οὗ
καὶ
κατ' |
[1, 8 |
ὁ
πλέων
τῷ
πλοίῳ,
καὶ
|
ὁ |
κάμνων
τῷ
ἰατρῷ,
σὺ
οὐ |
[1, 5 |
ὑπὸ
χειρὸς
θεοῦ·
ὥσπερ
οὖν
|
ὁ |
κόκκος
τῆς
ῥόας
ἔνδον
κατοικῶν |
[1, 10 |
Πολιοῦχος
καὶ
Ζεὺς
Καπετώλιος.
Καὶ
|
ὁ |
μὲν
Ζεὺς
παῖς
Κρόνου,
βασιλεὺς |
[1, 11 |
θέλημα
τοῦ
θεοῦ>
Λέγει
γὰρ
|
ὁ |
νόμος
ὁ
τοῦ
θεοῦ·
Τίμα |
[1, 8 |
εἰς
τὸ
εἶναι.
Εἰ
γὰρ
|
ὁ |
πατήρ
σου
οὐκ
ἦν
οὐδὲ |
[1, 8 |
γεωργὸς
πιστεύει
τῇ
γῇ
καὶ
|
ὁ |
πλέων
τῷ
πλοίῳ,
καὶ
ὁ |
[1, 7 |
ὀνόματα
κέκληκεν>
~Οὗτος
θεὸς
μόνος
|
ὁ |
ποιήσας
ἐκ
σκότους
φῶς>
ὁ |
[1, 7 |
τὸ
εὖρος
τῆς
ὑπ'
οὐρανόν,
|
ὁ |
συνταράσσων
τὸ
κύτος
τῆς
θαλάσσης |
[1, 7 |
θεὸς
ὁ
τῶν
ὅλων
κύριος,
|
ὁ |
τανύσας
τὸν
οὐρανὸν
μόνος>
καὶ |
[1, 2 |
ἐν
τῷ
ἀνθρώπῳ,
οὐ
δύναται
|
ὁ |
τοιοῦτος
ἄνθρωπος
θεωρεῖν
τὸν
θεόν. |
[1, 7 |
τῇ
καρδίᾳ
πίστις
καὶ
φόβος
|
ὁ |
τοῦ
θεοῦ,
καὶ
τότε
συνήσεις |
[1, 11 |
θεοῦ>
Λέγει
γὰρ
ὁ
νόμος
|
ὁ |
τοῦ
θεοῦ·
Τίμα
υἱὲ
θεὸν |
[1, 7 |
ἐν
αὐτῇ.
Οὗτός
μου
θεὸς
|
ὁ |
τῶν
ὅλων
κύριος,
ὁ
τανύσας |