Livre, Chap. |
[2, 2] |
ἀφαιρεθεὶς
τῶν
φαρύγγων
τῶν
ἐπικειμένων
|
αὐτῷ |
ἀνδρῶν,
ὑπ´
ἐμοὶ
διάγειν
κεκέλευσται |
[2, 8] |
Χριστοῦ
πρὸ
αἰώνων
ὄντος,
διδόασιν
|
αὐτῷ |
ἀρχὴν
καὶ
τέλος,
ὅπερ
οὐκ |
[2, 28] |
ἀποστόλων
μέχρι
νῦν,
ταῦτα
ἀποκεκαλύφθαι
|
αὐτῷ |
διαβεβαιοῦσθαι.
Καὶ
μετὰ
τοὺς
μανιώδεις |
[2, 16] |
Πέντε
μόνοι
ἐπέκριναν
τῶν
συμπλευσάντων
|
αὐτῷ |
ἐν
τῷ
Μαρεώτῃ,
οὓς
ἀπέστειλαν |
[2, 16] |
ἔλαβεν,
Εὐσέβιος
ὁ
εὐνοῦχος
προσφέρει
|
αὐτῷ |
ἑτέρους.
Λιβέριος
δὲ
εἶπεν
αὐτῷ· |
[2, 31] |
ἱμειρόμενοι.
Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
καὶ
|
αὐτῷ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
οἳ
λέγειν |
[2, 32] |
εἶχεν
ἐπίκουρον
ὃν
ὁ
πατὴρ
|
αὐτῷ |
καταλέλοιπε,
τῆς
πατρῴας
εὐσεβείας
ἄσυλον |
[2, 28] |
λέγειν
τὰ
αὐτά,
κατηρτισμένους
τῷ
|
αὐτῷ |
νοῒ
καὶ
τῇ
αὐτῇ
γνώμῃ» |
[2, 15] |
κάλλιστα;
τίς
ὀδυρόμενός
ποτε
προσελθὼν
|
αὐτῷ |
οὐ
χαίρων
ἀπῆλθεν
ἀπ´
αὐτοῦ; |
[2, 32] |
δὲ
τῷ
θυμῷ
ζέσας
ἐπέστειλεν
|
αὐτῷ |
πάλιν
ἀποδοῦναι
παρεγγυῶν,
καὶ
προστέθεικεν |
[2, 28] |
ἀκόλουθον
τοῖς
ἐκκλησιαστικοῖς
κανόσιν
ἐπ´
|
αὐτῷ |
παρὰ
τῶν
ἐπισκόπων
ἐπράχθη.
Καθῃρέθη |
[2, 3] |
πεπλήρωκε
τὴν
ὑπόσχεσιν·
μετέδωκε
γὰρ
|
αὐτῷ |
παρρησίας
ὅτι
μάλιστα
πλείστης.
Ἀλλ´ |
[2, 16] |
δὲ
Λιβερίου,
ὁ
βασιλεὺς
ἀπέστειλεν
|
αὐτῷ |
πεντακοσίους
ὁλοκοτίνους
εἰς
δαπάνας.
Λιβέριος |
[2, 16] |
αὐτοῦ.
ὁμοίως
ἡ
βασίλισσα
ἔπεμψεν
|
αὐτῷ |
τὰ
αὐτά.
Λιβέριος
εἶπεν·
Ἀπόδος |
[2, 16] |
αὐτῷ
ἑτέρους.
Λιβέριος
δὲ
εἶπεν
|
αὐτῷ· |
Τὰς
ἐκκλησίας
τῆς
οἰκουμένης
ἠρήμωσας, |
[2, 12] |
ἐκκλησίαν
τοῖς
κοινωνεῖν
οὐ
βουλομένοις
|
αὐτῷ. |
Ταῦτα
ἐκείνων
μὲν
τῷ
βασιλεῖ, |
[2, 8] |
διὰ
τὸ
καὶ
τούτους
σὺν
|
αὐτῷ |
τῆς
Ἀρείου
μανίας
εἶναι
καὶ |
[2, 28] |
αὐτῇ
προθέσει
μετὰ
τῶν
συναινούντων
|
αὐτῷ. |
Τὸ
μὲν
οὖν
ἀκόλουθον
ἦν |
[2, 30] |
τεῖχος
ἑκατέρωθεν
ᾠκοδομημένον
καὶ
μάταιον
|
αὐτῷ |
τὸν
πόνον
γεγενημένον.
Ὁ
γὰρ |
[2, 14] |
ταῖς
ὁδοῖς,
τινὰς
δὲ
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
ἐξορισμῷ
ἀποθανεῖν.
Ἐφυγάδευσαν
δὲ |
[2, 8] |
Ἀμέλει
τῆς
συκοφαντίας
ταύτης
μισθὸν
|
αὐτῷ |
τῷ
Ἰσχύρᾳ
δεδώκασιν
ἐπισκόπου
ὄνομα, |
[2, 23] |
παθεῖν
ἐν
τῇ
Θρᾴκῃ
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
χειμῶνι,
ὥστε
τῶν
παρ´ |