Livre, Chap. |
[2, 16] |
κατὰ
Νίκαιαν
ἀλλότριος
τῆς
καθολικῆς
|
πίστεως |
ἀπεδείχθη.
Λιβέριος·
Πέντε
μόνοι
ἐπέκριναν |
[2, 27] |
τῆς
διαλέξεως,
ἐπειδὴ
τὰ
τῆς
|
πίστεως |
διακριθῆναι
βούλει,
βασιλεῦ,
ὁ
Εὐστάθιος |
[2, 26] |
ἁγίων
πατέρων
ἡ
τῆς
ἀποστολικῆς
|
πίστεως |
ἐγράφη
διδασκαλία,
ἐναντία
δὲ
γράφειν |
[2, 14] |
ἠνάγκαζε
λέγειν
ἑαυτὰς
τῆς
Ἀρείου
|
πίστεως |
εἶναι.
Ὡς
δὲ
νικώσας
αὐτὰς |
[2, 15] |
Ἀθανασίου
τῶν
ἐκκλησιῶν
ἐξελαθέντος
ἑτέραν
|
πίστεως |
ἐκθέσθαι
διδασκαλίαν.
Ἀλλὰ
συνῆλθον
μὲν |
[2, 16] |
ἐμὲ
μόνον
εἶναι
ὁ
τῆς
|
πίστεως |
ἐλαττοῦται
λόγος·
καὶ
γὰρ
κατὰ |
[2, 16] |
Ἐπίκτητος
ἐπίσκοπος
εἶπεν·
Βασιλεῦ,
οὐ
|
πίστεως |
ἕνεκεν
σήμερον
οὐδὲ
κριμάτων
ἐκκλησιαστικῶν |
[2, 21] |
καὶ
τὸ
ὁμοούσιον
ἐξορύξαι
τῆς
|
πίστεως, |
ἐνθεῖναι
δὲ
ἀντὶ
τούτων
τὸ |
[2, 23] |
ὄντες,
ἀλλότριοι
δὲ
τῆς
ὑγιαινούσης
|
πίστεως. |
Καὶ
αὐτὴν
δὲ
τὴν
μεγάλην |
[2, 3] |
φωνὴν
ἐντεθεικότας
τῇ
διδασκαλίᾳ
τῆς
|
πίστεως, |
καὶ
τοῦτο
καὶ
τοῖς
ἱερωμένοις |
[2, 14] |
ἐνόμιζον
καὶ
τὰς
ὑπὲρ
τῆς
|
πίστεως |
μάστιγας
ἀσμένως
ὑπέμενον.
Καὶ
ταῦτα |
[2, 8] |
πάντων
τὴν
κατὰ
τῆς
ὀρθῆς
|
πίστεως |
νῦν
ἐπαναστᾶσαν
δυσώνυμον
Ἀρειανὴν
αἵρεσιν |
[2, 21] |
Θρᾴκης
γεγενημένης
συνόδου
καὶ
ἔκθεσις
|
πίστεως |
παρ´
ἐκείνων
γραφεῖσα.
Μετὰ
τήνδε |
[2, 3] |
ὁ
βασιλεὺς
ἐκ
τῆς
ὀρθῆς
|
πίστεως |
παρετράπη.
ἐρῶ
δὲ
καὶ
ὅπως |
[2, 19] |
πάλιν
γὰρ
οἱ
γενναῖοι
τῆς
|
πίστεως |
πρόμαχοι
ἑτέραν
ἐπιστολὴν
ἐξέπεμψαν
τῷ |
[2, 18] |
γενομένης
συνόδου.
Τῶν
γὰρ
τῆς
|
πίστεως |
προμάχων
ἐξελαθέντων,
νομίσαντες
οἱ
τὴν |
[2, 18] |
τὸ
ὁμοούσιον
περιελεῖν
ἐκ
τῆς
|
πίστεως, |
τὰ
κατὰ
τῆς
Ἀρείου.
Κακοτεχνίας |
[2, 18] |
αὐτῶν
τὸν
ἀκριβῆ
κανόνα
τῆς
|
πίστεως |
τὰ
παρ´
αὐτῶν
γραφέντα
πρὸς |
[2, 32] |
δὴ
εἵνεκα
πικρῶς
ὠλοφύρετο
τῆς
|
πίστεως |
τὴν
μετάθεσιν.
|
[2, 16] |
τῆς
κατὰ
Νίκαιαν
ἐκτεθείσης
ὀρθοδόξου
|
πίστεως, |
τότε
συνελθόντες
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ |
[2, 4] |
καὶ
τὸν
κατὰ
τῆς
ἀποστολικῆς
|
πίστεως |
ὠλοφύρατο
πόλεμον,
καὶ
τοῦ
τε |
[2, 8] |
δὲ
λοιπὸν
κατεπανέστησαν
κατὰ
τῆς
|
πίστεως |
ὡς
μηδὲ
τὴν
ἀκοὴν
τῶν |