HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Οὐικεντίου 1
οὐκ 57
Οὐκοῦν 1
οὖν 25
οὗπερ 1
οὐρανοὺς 3
οὐρανῶν 2

Fréquences [« »]
25 ἀλλ´
25 βασιλέως
24 σὺν
25 οὖν
26 ἐκείνων
27 αὐτὸν
27 δι´

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Théodoret de Cyr, Histoire de l'Église, Livre II

οὖν

Livre, Chap.

[2, 8]   ἔδειξεν ἑαυτὸν ἀθῶον εἶναι. Εἰκότως οὖν, ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, καλούμενοι πολλάκις οὐχ

[2, 29]   ἔργον, οὐκ ἀγχινοίας, ἐνόμιζον. Τῆς οὖν αἱρετικῆς κακοδοξίας περιθέμενοι προσωπεῖα, οἴκοι

[2, 28]   τῶν συναινούντων αὐτῷ. Τὸ μὲν οὖν ἀκόλουθον ἦν κοινῇ πάντας τοὺς

[2, 28]   καὶ τῇ αὐτῇ γνώμῃ» ἵνα οὖν γινώσκῃς τὰ τῇ συνόδῳ δόξαντα,

[2, 8]   πᾶσιν ἡμῖν δεδωκώς. Πάλαι μὲν οὖν ἔγραψαν οἱ περὶ Εὐσέβιον καὶ

[2, 29]   ἐπισκοπικῆς ἀξίας γεγυμνωμένος. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν Κωνσταντινουπόλει γεγένηται. ~λʹ Περὶ

[2, 22]   τῷ πράγματι κατακεκρίσθαι προσγέγραπται. Δίκαιον οὖν ἐστι πάντας τοὺς ἐν τῷ

[2, 22]   ἀπαρέσκειν αὐτοῖς ταῦτα ἐμαρτύραντο. Συνορᾷ οὖν ἡ ὑμετέρα καθαρότης ταύτην μόνην

[2, 13]   πάντες καθ´ ἕκαστον ὑπεξέλθοιεν. Ἀναστὰς οὖν καὶ προστάξας εὐχήν, οὕτως ἀντηξίουν

[2, 14]   τῶν ἀπογενομένων ἀποτεθῇ. Ταῦτα μὲν οὖν καὶ τὰ προσόμοια τούτοις ὁ

[2, 19]   τὰς γνώμας αὐτῶν ἐξελέγχων. Ἵν´ οὖν μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ τὰ

[2, 30]   ἀφιέναι τὰ βέλη. Εἴξας δὴ οὖν ὁ θεσπέσιος ἄνθρωπος ἀνέβη μὲν

[2, 21]   ἐκτεθείσης, ἀνάθεμα ἔστωσαν. Ταῦτα μὲν οὖν οἱ μὲν δείσαντες οἱ δὲ

[2, 31]   ἐκκλησία ποιμένος ἐστέρητο. Τότε δὴ οὖν οἱ συνεληλυθότες ἐπίσκοποι (πολλοὶ δὲ

[2, 6]   πνεῦμα προφανῶς ὀνομάζων. Ταῦτα μὲν οὖν οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον οὕτω

[2, 8]   βραχύτατον ἰδιάζειν αὐτοῖς ἐπιτρέψαντες. Ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔδει παρασιωπῆσαι οὐδὲ ἀνεκδικήτους

[2, 24]   πρεσβύτερος ὢν καθῃρέθη. Ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῆς ἄλλης αὐτοῦ γέγραφε

[2, 31]   βληθῇ εἰς γέενναν» Ἡ μὲν οὖν τῆς ἐκκλησίας διαίρεσις τοῦτον τὸν

[2, 23]   παρ´ αὐτῶν καινοτομουμένων ἀνέχεσθαι. Εἴπερ οὖν τινες τὴν Ἀρίμηνον ὀνομάζουσι, δεικνύτωσαν

[2, 31]   μέγας Ἀλέξανδρος ἀπεκήρυξεν. Εὐθὺς δὴ οὖν τὸ ὑγιαῖνον πλῆθος τῶν τὴν

[2, 12]   δεξάμενος τὴν σφαγήν. Θεασάμενοι δὴ οὖν τὸν νομέα δημοθοινίας ἐπετέλουν καὶ

[2, 8]   μὴ πλημμελήσαντες δόξωσιν ἀποφέρεσθαι. ἰδόντες οὖν τοὺς παρ´ αὐτῶν συκοφαντηθέντας καὶ

[2, 14]   μὴ φέροντας ἀποθανεῖν. Πάντας μὲν οὖν τοὺς περιλειφθέντας ἀθρόως καὶ τὰς

[2, 8]   βασιλέως ἠπατηκότων εὐχέρειαν. Δύο δὴ οὖν τῶν εἰς τὴν Σαρδικὴν συνεληλυθότων

[2, 24]   ἐθάρρουν τὴν βλασφημίαν. Ὅσα μὲν οὖν Φλάκιτος καὶ Στέφανος καὶ Λεόντιος

Livre, Chap.
[2, 8]	ἔδειξεν ἑαυτὸν ἀθῶον εἶναι. Εἰκότως	οὖν,	ἀδελφοὶ ἀγαπητοί, καλούμενοι πολλάκις οὐχ
[2, 29]	ἔργον, οὐκ ἀγχινοίας, ἐνόμιζον. Τῆς	οὖν	αἱρετικῆς κακοδοξίας περιθέμενοι προσωπεῖα, οἴκοι
[2, 28]	τῶν συναινούντων αὐτῷ. Τὸ μὲν	οὖν	ἀκόλουθον ἦν κοινῇ πάντας τοὺς
[2, 28]	καὶ τῇ αὐτῇ γνώμῃ» ἵνα	οὖν	γινώσκῃς τὰ τῇ συνόδῳ δόξαντα,
[2, 8]	πᾶσιν ἡμῖν δεδωκώς. Πάλαι μὲν	οὖν	ἔγραψαν οἱ περὶ Εὐσέβιον καὶ
[2, 29]	ἐπισκοπικῆς ἀξίας γεγυμνωμένος. Ταῦτα μὲν	οὖν	ἐν Κωνσταντινουπόλει γεγένηται. ~λʹ Περὶ
[2, 22]	τῷ πράγματι κατακεκρίσθαι προσγέγραπται. Δίκαιον	οὖν	ἐστι πάντας τοὺς ἐν τῷ
[2, 22]	ἀπαρέσκειν αὐτοῖς ταῦτα ἐμαρτύραντο. Συνορᾷ	οὖν	ἡ ὑμετέρα καθαρότης ταύτην μόνην
[2, 13]	πάντες καθ´ ἕκαστον ὑπεξέλθοιεν. Ἀναστὰς	οὖν	καὶ προστάξας εὐχήν, οὕτως ἀντηξίουν
[2, 14]	τῶν ἀπογενομένων ἀποτεθῇ. Ταῦτα μὲν	οὖν	καὶ τὰ προσόμοια τούτοις ὁ
[2, 19]	τὰς γνώμας αὐτῶν ἐξελέγχων. Ἵν´	οὖν	μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ τὰ
[2, 30]	ἀφιέναι τὰ βέλη. Εἴξας δὴ	οὖν	ὁ θεσπέσιος ἄνθρωπος ἀνέβη μὲν
[2, 21]	ἐκτεθείσης, ἀνάθεμα ἔστωσαν. Ταῦτα μὲν	οὖν	οἱ μὲν δείσαντες οἱ δὲ
[2, 31]	ἐκκλησία ποιμένος ἐστέρητο. Τότε δὴ	οὖν	οἱ συνεληλυθότες ἐπίσκοποι (πολλοὶ δὲ
[2, 6]	πνεῦμα προφανῶς ὀνομάζων. Ταῦτα μὲν	οὖν	οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον οὕτω
[2, 8]	βραχύτατον ἰδιάζειν αὐτοῖς ἐπιτρέψαντες. Ἐπεὶ	οὖν	οὐκ ἔδει παρασιωπῆσαι οὐδὲ ἀνεκδικήτους
[2, 24]	πρεσβύτερος ὢν καθῃρέθη. Ταῦτα μὲν	οὖν	περὶ τῆς ἄλλης αὐτοῦ γέγραφε
[2, 31]	βληθῇ εἰς γέενναν» Ἡ μὲν	οὖν	τῆς ἐκκλησίας διαίρεσις τοῦτον τὸν
[2, 23]	παρ´ αὐτῶν καινοτομουμένων ἀνέχεσθαι. Εἴπερ	οὖν	τινες τὴν Ἀρίμηνον ὀνομάζουσι, δεικνύτωσαν
[2, 31]	μέγας Ἀλέξανδρος ἀπεκήρυξεν. Εὐθὺς δὴ	οὖν	τὸ ὑγιαῖνον πλῆθος τῶν τὴν
[2, 12]	δεξάμενος τὴν σφαγήν. Θεασάμενοι δὴ	οὖν	τὸν νομέα δημοθοινίας ἐπετέλουν καὶ
[2, 8]	μὴ πλημμελήσαντες δόξωσιν ἀποφέρεσθαι. ἰδόντες	οὖν	τοὺς παρ´ αὐτῶν συκοφαντηθέντας καὶ
[2, 14]	μὴ φέροντας ἀποθανεῖν. Πάντας μὲν	οὖν	τοὺς περιλειφθέντας ἀθρόως καὶ τὰς
[2, 8]	βασιλέως ἠπατηκότων εὐχέρειαν. Δύο δὴ	οὖν	τῶν εἰς τὴν Σαρδικὴν συνεληλυθότων
[2, 24]	ἐθάρρουν τὴν βλασφημίαν. Ὅσα μὲν	οὖν	Φλάκιτος καὶ Στέφανος καὶ Λεόντιος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/01/2010