HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XII-8

Liste des contextes (ordre alphabétique)

φ = 30 formes différentes pour 42 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[12, 2]   ἂν ἔχῃ, ἥ γε ἐπάλλαξις φανερά. Ἡ γὰρ Περγαμηνὴ καὶ ἡ

[12, 19]   τὴν ἀποφορὰν ἔχει πελαγία οὖσα· φασὶ δὲ καὶ δίκας εἶναι τῷ

[12, 17]   τοῦ χείλους. Καὶ δή ποτέ φασι πορνοβοσκὸν αὐλισθέντα ἐν τοῖς πανδοχείοις

[12, 3]   τοὺς αὐτοὺς οἱ δ' ἑτέρους φασί· πρὸς δὲ τούτους, ὅτι τοὺς

[12, 15]   αὐλῶν ἐπιτήδειον, ἐξ ἧς ἀπολείβεσθαί φασι τὰς πηγὰς ἀμφοτέρας τήν τε

[12, 3]   κατὰ τὸν Ὄλυμπον, ὅπου ἐκτεθῆναί φασι τοὺς δεκατευθέντας, ἐκείνων δὲ ἀπογόνους

[12, 12]   δὲ Κάδους ἔνιοι τῆς Μυσίας φασίν. Ἡ δὲ Μυσία κατὰ τὴν

[12, 5]   πρότερον ὄντες καὶ Λέλεγες, ὥς φασιν, ἠπειρῶται γεγόνασι, προσλαβόντων Κρητῶν, οἳ

[12, 19]   καὶ τὴν Κατακεκαυμένην ταύτην εἶναί φασιν· οὐκ ὀκνοῦσι δὲ καὶ τὰ

[12, 12]   μὲν Μυσίαν οἱ δὲ Μαιονίαν φασίν. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς Ἐπικτήτου πρὸς

[12, 16]   δὲ τοῦ Σεβαστοῦ μετὰ ταῦτα. Φέρει δ' ὁ περὶ τὴν Λαοδίκειαν

[12, 15]   τέως μὲν διὰ τῆς Φρυγίας φέρεται, ἔπειτα διορίζει τὴν Καρίαν καὶ

[12, 15]   ἄλλον ποταμὸν Ὀργᾶν δι' ὁμαλοῦ φερόμενον πρᾶον καὶ μαλακόν· ἐντεῦθεν δ'

[12, 7]   Λυκίαν. Λέγω δ' ὅταν οὕτω φῇ Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ' ἐνοπῇ

[12, 21]   δὲ συγχεῖ ἐν τῇ Νιόβῃ· φησὶ γὰρ ἐκείνη μνησθήσεσθαι τῶν περὶ

[12, 5]   ὡσαύτως υἱὸν αὐτοῦ Ἄρης ὥς φησι Μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε. Καὶ τὸν

[12, 5]   Τερμίλας τοὺς πρότερον Μιλύας, ὥς φησιν Ἡρόδοτος, ἔτι δὲ πρότερον Σολύμους,

[12, 19]   καὶ τῶν παλαιῶν συγγραφέων οἷά φησιν ὁ τὰ Λύδια συγγράψας Ξάνθος,

[12, 18]   προσηγορίας τετύχηκε ταύτης· ἥ τε Φιλαδέλφεια, ἡ πρὸς αὐτῇ πόλις, οὐδὲ

[12, 20]   καὶ μετὰ ταῦτα Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλαλήθους, καθάπερ ἐπὶ τῶν πατέρων τῶν

[12, 14]   πλησίον αὐτῆς πρὸς ἄρκτον μὲν Φιλομήλιον, ἐκ θατέρου δὲ μέρους Ἀντιόχεια

[12, 14]   ἐπὶ θάλατταν ἀγωγῆς τῶν τηλικούτων φορτίων ὅμως καὶ κίονες καὶ πλάκες

[12, 2]   οὖσαν, ᾗ καὶ τὸν Τάνταλον Φρύγα καὶ τὸν Πέλοπα καὶ τὴν

[12, 7]   λεγόντων, τοὺς μὲν Τρῶας καλούντων Φρύγας καθάπερ οἱ τραγικοί, τοὺς δὲ

[12, 1]   Μύσιον προσαγορευόμενον Μυσοί τε καὶ Φρύγες· ἑκάτερον δὲ τὸ ἔθνος διττόν

[12, 13]   ἔστιν ἥ τε Παρώρειος λεγομένη Φρυγία καὶ ἡ πρὸς Πισιδίᾳ καὶ

[12, 13]   πρὸς νότον ἐστὶν ἡ μεγάλη Φρυγία, λείπουσα ἐν ἀριστερᾷ τὴν Πεσσινοῦντα

[12, 21]   συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα φῦλα Φρύγια οὐδαμοῦ δεικνύμενα, ὥσπερ οἱ Βερέκυντες.

[12, 1]   δὲ τὸ ἔθνος διττόν ἐστι. Φρυγία τε γὰρ ἡ μὲν καλεῖται

[12, 2]   ὥστε καὶ τὴν περὶ Σίπυλον Φρυγίαν οἱ παλαιοὶ καλοῦσιν, ἄδηλον εἴτε

[12, 13]   εἰσὶ μέγισται τῶν κατὰ τὴν Φρυγίαν πόλεων· περίκειται δὲ ταύταις πολίσματα

[12, 12]   τῆς Κυζίκου. ~Τῆς δ' ἐπικτήτου Φρυγίας Ἀζανοί τέ εἰσι καὶ Νακολία

[12, 17]   Κάρουρα. ~Ὅριον δέ ἐστι τῆς Φρυγίας καὶ τῆς Καρίας τὰ Κάρουρα·

[12, 15]   Μαίανδρος τέως μὲν διὰ τῆς Φρυγίας φέρεται, ἔπειτα διορίζει τὴν Καρίαν

[12, 21]   οἱ Βερέκυντες. Καὶ Ἀλκμὰν λέγει Φρύγιον ηὔλησε μέλος τὸ Κερβήσιον. Καὶ

[12, 3]   περὶ τὸν Ὄλυμπον, τῶν δὲ Φρυγῶν ἐκ τῆς Θρᾴκης περαιωθέντων {ἀν}

[12, 4]   περαίας. Τά τε περὶ τῶν Φρυγῶν καὶ τῶν Μυσῶν λεγόμενα πρεσβύτερα

[12, 2]   διορίσαι Χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν ὁρίσματα ~καὶ οἱ Λυδοὶ καὶ

[12, 21]   ἔτι συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα φῦλα Φρύγια οὐδαμοῦ δεικνύμενα, ὥσπερ οἱ

[12, 11]   τῇ διώρυγι ἀντιδιορύττοντες, ἀλλ' ἔφθη φυλαξάμενος καὶ ἀναλαβὼν ἑαυτὸν ἔξω τοῦ

[12, 4]   τε γὰρ τῶν Πελασγῶν ἦν φῦλον καὶ τὸ τῶν Καυκώνων καὶ

[12, 15]   Ἀπόλλωνα. Ὑπέρκειται δὲ καὶ λίμνη φύουσα κάλαμον τὸν εἰς τὰς γλώττας

Livre, Chap.
[12, 2]	ἂν ἔχῃ, ἥ γε ἐπάλλαξις	φανερά.	Ἡ γὰρ Περγαμηνὴ καὶ ἡ
[12, 19]	τὴν ἀποφορὰν ἔχει πελαγία οὖσα·	φασὶ	δὲ καὶ δίκας εἶναι τῷ
[12, 17]	τοῦ χείλους. Καὶ δή ποτέ	φασι	πορνοβοσκὸν αὐλισθέντα ἐν τοῖς πανδοχείοις
[12, 3]	τοὺς αὐτοὺς οἱ δ' ἑτέρους	φασί·	πρὸς δὲ τούτους, ὅτι τοὺς
[12, 15]	αὐλῶν ἐπιτήδειον, ἐξ ἧς ἀπολείβεσθαί	φασι	τὰς πηγὰς ἀμφοτέρας τήν τε
[12, 3]	κατὰ τὸν Ὄλυμπον, ὅπου ἐκτεθῆναί	φασι	τοὺς δεκατευθέντας, ἐκείνων δὲ ἀπογόνους
[12, 12]	δὲ Κάδους ἔνιοι τῆς Μυσίας	φασίν.	Ἡ δὲ Μυσία κατὰ τὴν
[12, 5]	πρότερον ὄντες καὶ Λέλεγες, ὥς	φασιν,	ἠπειρῶται γεγόνασι, προσλαβόντων Κρητῶν, οἳ
[12, 19]	καὶ τὴν Κατακεκαυμένην ταύτην εἶναί	φασιν·	οὐκ ὀκνοῦσι δὲ καὶ τὰ
[12, 12]	μὲν Μυσίαν οἱ δὲ Μαιονίαν	φασίν.	~Ὑπὲρ δὲ τῆς Ἐπικτήτου πρὸς
[12, 16]	δὲ τοῦ Σεβαστοῦ μετὰ ταῦτα.	Φέρει	δ' ὁ περὶ τὴν Λαοδίκειαν
[12, 15]	τέως μὲν διὰ τῆς Φρυγίας	φέρεται,	ἔπειτα διορίζει τὴν Καρίαν καὶ
[12, 15]	ἄλλον ποταμὸν Ὀργᾶν δι' ὁμαλοῦ	φερόμενον	πρᾶον καὶ μαλακόν· ἐντεῦθεν δ'
[12, 7]	Λυκίαν. Λέγω δ' ὅταν οὕτω	φῇ	Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ' ἐνοπῇ
[12, 21]	δὲ συγχεῖ ἐν τῇ Νιόβῃ·	φησὶ	γὰρ ἐκείνη μνησθήσεσθαι τῶν περὶ
[12, 5]	ὡσαύτως υἱὸν αὐτοῦ Ἄρης ὥς	φησι	Μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε. Καὶ τὸν
[12, 5]	Τερμίλας τοὺς πρότερον Μιλύας, ὥς	φησιν	Ἡρόδοτος, ἔτι δὲ πρότερον Σολύμους,
[12, 19]	καὶ τῶν παλαιῶν συγγραφέων οἷά	φησιν	ὁ τὰ Λύδια συγγράψας Ξάνθος,
[12, 18]	προσηγορίας τετύχηκε ταύτης· ἥ τε	Φιλαδέλφεια,	ἡ πρὸς αὐτῇ πόλις, οὐδὲ
[12, 20]	καὶ μετὰ ταῦτα Ἀλεξάνδρου τοῦ	Φιλαλήθους,	καθάπερ ἐπὶ τῶν πατέρων τῶν
[12, 14]	πλησίον αὐτῆς πρὸς ἄρκτον μὲν	Φιλομήλιον,	ἐκ θατέρου δὲ μέρους Ἀντιόχεια
[12, 14]	ἐπὶ θάλατταν ἀγωγῆς τῶν τηλικούτων	φορτίων	ὅμως καὶ κίονες καὶ πλάκες
[12, 2]	οὖσαν, ᾗ καὶ τὸν Τάνταλον	Φρύγα	καὶ τὸν Πέλοπα καὶ τὴν
[12, 7]	λεγόντων, τοὺς μὲν Τρῶας καλούντων	Φρύγας	καθάπερ οἱ τραγικοί, τοὺς δὲ
[12, 1]	Μύσιον προσαγορευόμενον Μυσοί τε καὶ	Φρύγες·	ἑκάτερον δὲ τὸ ἔθνος διττόν
[12, 13]	ἔστιν ἥ τε Παρώρειος λεγομένη	Φρυγία	καὶ ἡ πρὸς Πισιδίᾳ καὶ
[12, 13]	πρὸς νότον ἐστὶν ἡ μεγάλη	Φρυγία,	λείπουσα ἐν ἀριστερᾷ τὴν Πεσσινοῦντα
[12, 21]	συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα φῦλα	Φρύγια	οὐδαμοῦ δεικνύμενα, ὥσπερ οἱ Βερέκυντες.
[12, 1]	δὲ τὸ ἔθνος διττόν ἐστι.	Φρυγία	τε γὰρ ἡ μὲν καλεῖται
[12, 2]	ὥστε καὶ τὴν περὶ Σίπυλον	Φρυγίαν	οἱ παλαιοὶ καλοῦσιν, ἄδηλον εἴτε
[12, 13]	εἰσὶ μέγισται τῶν κατὰ τὴν	Φρυγίαν	πόλεων· περίκειται δὲ ταύταις πολίσματα
[12, 12]	τῆς Κυζίκου. ~Τῆς δ' ἐπικτήτου	Φρυγίας	Ἀζανοί τέ εἰσι καὶ Νακολία
[12, 17]	Κάρουρα. ~Ὅριον δέ ἐστι τῆς	Φρυγίας	καὶ τῆς Καρίας τὰ Κάρουρα·
[12, 15]	Μαίανδρος τέως μὲν διὰ τῆς	Φρυγίας	φέρεται, ἔπειτα διορίζει τὴν Καρίαν
[12, 21]	οἱ Βερέκυντες. Καὶ Ἀλκμὰν λέγει	Φρύγιον	ηὔλησε μέλος τὸ Κερβήσιον. Καὶ
[12, 3]	περὶ τὸν Ὄλυμπον, τῶν δὲ	Φρυγῶν	ἐκ τῆς Θρᾴκης περαιωθέντων {ἀν}
[12, 4]	περαίας. Τά τε περὶ τῶν	Φρυγῶν	καὶ τῶν Μυσῶν λεγόμενα πρεσβύτερα
[12, 2]	διορίσαι Χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ	Φρυγῶν	ὁρίσματα ~καὶ οἱ Λυδοὶ καὶ
[12, 21]	ἔτι συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα	φῦλα	Φρύγια οὐδαμοῦ δεικνύμενα, ὥσπερ οἱ
[12, 11]	τῇ διώρυγι ἀντιδιορύττοντες, ἀλλ' ἔφθη	φυλαξάμενος	καὶ ἀναλαβὼν ἑαυτὸν ἔξω τοῦ
[12, 4]	τε γὰρ τῶν Πελασγῶν ἦν	φῦλον	καὶ τὸ τῶν Καυκώνων καὶ
[12, 15]	Ἀπόλλωνα. Ὑπέρκειται δὲ καὶ λίμνη	φύουσα	κάλαμον τὸν εἰς τὰς γλώττας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/02/2009