>

Livre, Chap.
[12, 18]	ἐσείσθη πολλάκις, καὶ ἔδωκεν ἐπελθὼν	ὁ	βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα εἰς ἐπανόρθωσιν,
[12, 11]	στρατιᾶς ἐπιπεσών, ὃν οὐ προείδετο	ὁ	βασιλεύς, ὡς ἀπῆλθε πολλοὺς ἀποβαλών.
[12, 6]	τε Πρίαμος στρατεῦσαι λέγεται καὶ	ὁ	Βελλεροφόντης· πόλεις τε παλαιαὶ ὁμολογοῦνται
[12, 9]	οὐδ' εἰσάγεται εἰς αὐτὴν ὗς·	ὁ	δ' ἐν τοῖς πρώτοις τὸ
[12, 5]	αὐτοὺς Σολύμους τε καὶ Λυκίους,	ὁ	δὲ ποιητὴς χωρίζει· Βελλεροφόντης γοῦν
[12, 3]	ὁ Λυδὸς γράφει καὶ Μενεκράτης	ὁ	Ἐλαί̈ της, ἐτυμολογοῦντες καὶ τὸ
[12, 18]	πολλὰ μέρη διελυμήναντο· ἐπηνώρθωσε δ'	ὁ	ἡγεμὼν χρήματα ἐπιδούς, καθάπερ καὶ
[12, 8]	συμμεῖναι πολὺν χρόνον, καθάπερ Κλέων	ὁ	καθ' ἡμᾶς τῶν λῃστηρίων ἡγεμών.
[12, 2]	ἡ Ἐλαῖ̈ τις, καθ' ἣν	ὁ	Κάικος ἐκπίπτει, καὶ ἡ μεταξὺ
[12, 16]	πλησίον οἰκοῦντες. Ἐνταῦθα δὲ καὶ	ὁ	Κάπρος καὶ ὁ Λύκος συμβάλλει
[12, 5]	αὐτοὺς Λυκίους. Οὗτος μὲν οὖν	ὁ	λόγος ἀποφαίνει τοὺς αὐτοὺς Σολύμους
[12, 3]	αἰτίαν παλαιὰν ἱστοροῦντες, ἣν Ξάνθος	ὁ	Λυδὸς γράφει καὶ Μενεκράτης ὁ
[12, 16]	ὄρος Κάδμος, ἐξ οὗ καὶ	ὁ	Λύκος ῥεῖ καὶ ἄλλος ὁμώνυμος
[12, 16]	δὲ καὶ ὁ Κάπρος καὶ	ὁ	Λύκος συμβάλλει τῷ Μαιάνδρῳ ποταμῷ,
[12, 17]	εὐεκπύρωτός ἐστι· τάχα δὲ καὶ	ὁ	Μαίανδρος διὰ τοῦτο σκολιὸς ὅτι
[12, 15]	καὶ τὴν ἔριν ἣν ἤρισεν	ὁ	Μαρσύας πρὸς Ἀπόλλωνα. Ὑπέρκειται δὲ
[12, 10]	εἰσεληλυθὼς ἀλλὰ διαφθορεὺς τῶν ἱερῶν.	~Ὁ	μὲν δὴ Ὄλυμπος τοιόσδε, περιοικεῖται
[12, 1]	ἡ μὲν καλεῖται μεγάλη, ἧς	ὁ	Μίδας ἐβασίλευσε καὶ ἧς μέρος
[12, 8]	τῆς Προποντίδος ὅ τε Ὄλυμπος	ὁ	Μύσιος καὶ ἡ Ἴδη. Τῷ
[12, 8]	τοῖς προεφωδευμένοις λέγωμεν. Ἔστι τοίνυν	ὁ	Ὄλυμπος κύκλῳ μὲν εὖ συνοικούμενος,
[12, 18]	γυμνάσιον καὶ ἄλλα μέρη συνέπεσεν̓	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ καὶ τούτοις καὶ
[12, 16]	Σεβαστοῦ μετὰ ταῦτα. Φέρει δ'	ὁ	περὶ τὴν Λαοδίκειαν τόπος προβάτων
[12, 4]	ἅπερ ποιεῖ τοῖς Τρωσὶ συμμαχοῦντα	ὁ	ποιητής, οὐκ ἐκ τῆς περαίας.
[12, 15]	ῥεῖ διὰ μέσης τῆς πόλεως	ὁ	ποταμὸς τὰς ἀρχὰς ἀπὸ τῆς
[12, 16]	ἐκόσμησε τὴν πόλιν, Ζήνων δὲ	ὁ	ῥήτωρ ὕστερον καὶ ὁ υἱὸς
[12, 11]	αὐτῆς, δι' ὧν χωρίων καὶ	ὁ	Ῥύνδακος ῥεῖ ποταμὸς τὰς ἀρχὰς
[12, 15]	ἐντεῦθεν δ' ἀναστήσας τοὺς ἀνθρώπους	ὁ	Σωτὴρ Ἀντίοχος εἰς τὴν νῦν
[12, 19]	τῶν παλαιῶν συγγραφέων οἷά φησιν	ὁ	τὰ Λύδια συγγράψας Ξάνθος, διηγούμενος
[12, 21]	Σίπυλον Ἰδαίαν ἀνὰ χθόνα. Καὶ	ὁ	Τάνταλος λέγει Σπείρω δ' ἄρουραν
[12, 11]	ἴσχυσεν εἰσπέμψαι τινὰς νύκτωρ ἐπικούρους	ὁ	τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς Λεύκολλος· ὤνησε
[12, 16]	δὲ ὁ ῥήτωρ ὕστερον καὶ	ὁ	υἱὸς αὐτοῦ Πολέμων, ὃς καὶ
[12, 8]	ὄρη δύο ὑπερκείμενα τῆς Προποντίδος	ὅ	τε Ὄλυμπος ὁ Μύσιος καὶ
[12, 6]	Ἀμαζόνες κατεθάρρησαν αὐτῆς, ἐφ' ἃς	ὅ	τε Πρίαμος στρατεῦσαι λέγεται καὶ
[12, 4]	ἦσαν ἤδη οἱ νῦν Κίλικες·	ὅ	τε Τήλεφος ἐκ τῆς Ἀρκαδίας
[12, 7]	πειρατέον διαιτᾶν ἕκαστα εἰς δύναμιν·	ὅ	τι δ' ἂν διαφύγῃ τῆς
[12, 11]	καὶ κατασχόντος τὸ ἀντικείμενον ὄρος	ὃ	καλοῦσιν Ἀδραστείας καὶ τὸ προάστειον,
[12, 21]	Σπείρω δ' ἄρουραν δώδεχ' ἡμερῶν	ὁδόν,	Βερέκυντα χῶρον, ἔνθ' Ἀδραστείας ἕδος
[12, 19]	μεταφέροντι τὰς χώρας ὅταν περικρουσθῶσιν	οἱ	ἀγκῶνες, ἁλόντος δὲ τὰς ζημίας
[12, 21]	φῦλα Φρύγια οὐδαμοῦ δεικνύμενα, ὥσπερ	οἱ	Βερέκυντες. Καὶ Ἀλκμὰν λέγει Φρύγιον
[12, 1]	Μίδας ἐβασίλευσε καὶ ἧς μέρος	οἱ	Γαλάται κατέσχον, ἡ δὲ μικρὰ
[12, 21]	ἀποφοράς· ἀλλ' οὗτός γε δείκνυται,	οἱ	δ' ἄνθρωποι οὐκέθ' οὕτω λέγονται.
[12, 7]	ἴσαν, ἐκ δὲ τῶν ἐναντίων	Οἱ	δ' ἄρ' ἴσαν σιγῇ μένεα
[12, 14]	λίθου οὕτω μὲν Ῥωμαῖοι καλοῦσιν,	οἱ	δ' ἐπιχώριοι Δοκιμίτην καὶ Δοκιμαῖον̓
[12, 3]	ὅτι οἱ μὲν τοὺς αὐτοὺς	οἱ	δ' ἑτέρους φασί· πρὸς δὲ
[12, 4]	λεγόμενα πρεσβύτερα τῶν Τρωικῶν ἐστιν·	οἱ	δὲ διττοὶ Λύκιοι τοῦ αὐτοῦ
[12, 3]	τοὺς Μυσοὺς οἱ μὲν Θρᾷκας	οἱ	δὲ Λυδοὺς εἰρήκασι, κατ' αἰτίαν
[12, 12]	Κατακεκαυμένης, ἣν οἱ μὲν Μυσίαν	οἱ	δὲ Μαιονίαν φασίν. ~Ὑπὲρ δὲ
[12, 7]	Λυκίους Κᾶρας καὶ ἄλλους οὕτως.	Οἱ	δὲ Τρῶες οὕτως ἐκ μικρῶν
[12, 5]	παρέλαβε τὴν Μυσῶν ἀρχήν. ~Καὶ	οἱ	Κᾶρες δὲ νησιῶται πρότερον ὄντες
[12, 16]	λαμπρῶς ἀπ' αὐτῶν, ὥσπερ καὶ	οἱ	Κολοσσηνοὶ ἀπὸ τοῦ ὁμωνύμου χρώματος
[12, 11]	τετρακοσίαις ναυσίν, ἀντέσχον πρὸς ἅπαντα	οἱ	Κυζικηνοί, ὥστε καὶ ἐγγὺς ἦλθον
[12, 3]	Μυσῶν καὶ Φρυγῶν ὁρίσματα ~καὶ	οἱ	Λυδοὶ καὶ οἱ Μαίονες, οὓς
[12, 3]	ὅτι τὴν ὀξύην οὕτως ὀνομάζουσιν	οἱ	Λυδοί· πολλὴ δ' ἡ ὀξύη
[12, 3]	ὁρίσματα ~καὶ οἱ Λυδοὶ καὶ	οἱ	Μαίονες, οὓς Ὅμηρος καλεῖ Μῄονας,
[12, 3]	δὲ τούτους, ὅτι τοὺς Μυσοὺς	οἱ	μὲν Θρᾷκας οἱ δὲ Λυδοὺς
[12, 12]	Ἴδης καὶ τῆς Κατακεκαυμένης, ἣν	οἱ	μὲν Μυσίαν οἱ δὲ Μαιονίαν
[12, 3]	τούτους καὶ πρὸς ἀλλήλους, ὅτι	οἱ	μὲν τοὺς αὐτοὺς οἱ δ'
[12, 4]	πρὸ τῶν Τρωικῶν ἦσαν ἤδη	οἱ	νῦν Κίλικες· ὅ τε Τήλεφος
[12, 2]	καὶ τὴν περὶ Σίπυλον Φρυγίαν	οἱ	παλαιοὶ καλοῦσιν, ἄδηλον εἴτε τῆς
[12, 9]	ἅδην πλησμονῆς εἴθ' ὡς ἔφασαν	οἱ	περὶ τὸ ἱερόν, κατὰ μῆνιν
[12, 1]	ὁμοροῦσι πρὸς νότον, ὡς ἔφην,	οἱ	περὶ τὸν Ὄλυμπον τὸν Μύσιον
[12, 14]	Ῥωμαίων· ταύτην δ' ᾤκισαν Μάγνητες	οἱ	πρὸς Μαιάνδρῳ. Ῥωμαῖοι δ' ἠλευθέρωσαν
[12, 7]	μὲν Τρῶας καλούντων Φρύγας καθάπερ	οἱ	τραγικοί, τοὺς δὲ Λυκίους Κᾶρας
[12, 5]	φασιν, ἠπειρῶται γεγόνασι, προσλαβόντων Κρητῶν,	οἳ	καὶ τὴν Μίλητον ἔκτισαν ἐκ
[12, 19]	ἔστι καὶ τῶν παλαιῶν συγγραφέων	οἷά	φησιν ὁ τὰ Λύδια συγγράψας
[12, 19]	τὰ Λύδια συγγράψας Ξάνθος, διηγούμενος	οἷαι	μεταβολαὶ κατέσχον πολλάκις τὴν χώραν
[12, 3]	καὶ μιξοφρύγιον· τέως μὲν γὰρ	οἰκεῖν	αὐτοὺς περὶ τὸν Ὄλυμπον, τῶν
[12, 3]	πλησίον γῆς, ἐκείνους μὲν ἐνταῦθα	οἰκῆσαι	τοὺς δὲ Μυσοὺς ὑπὲρ τὰς
[12, 9]	τῷ περιβόλῳ τοῦ τεμένους ἡ	οἴκησίς	ἐστιν ἥ τε τοῦ ἱερέως
[12, 11]	τρεῖς δ' ἀρχιτέκτονας τοὺς ἐπιμελουμένους	οἰκοδομημάτων	τε δημοσίων καὶ ὀργάνων, τρεῖς
[12, 16]	ἀπὸ τοῦ ὁμωνύμου χρώματος πλησίον	οἰκοῦντες.	Ἐνταῦθα δὲ καὶ ὁ Κάπρος
[12, 21]	ἐκείνη μνησθήσεσθαι τῶν περὶ Τάνταλον	Οἷς	ἐν Ἰδαίῳ πάγῳ Διὸς πατρῴου
[12, 8]	δυναμένους ἐκτρέφειν τόπους εὐερκεῖς, ἐν	οἷς	καὶ τύραννοι συνίστανται πολλάκις δυνάμενοι
[12, 19]	Κατακεκαυμένην ταύτην εἶναί φασιν· οὐκ	ὀκνοῦσι	δὲ καὶ τὰ μεταξὺ Μαιάνδρου
[12, 21]	βόθυνός τις λέγεται Κερβήσιος ἔχων	ὀλεθρίους	ἀποφοράς· ἀλλ' οὗτός γε δείκνυται,
[12, 9]	καθαρεύει, ὅπου γε καὶ ἡ	ὅλη	πόλις, οὐδ' εἰσάγεται εἰς αὐτὴν
[12, 1]	Μυσία τε ὁμοίως ἥ τε	Ὀλυμπηνὴ	συνεχὴς οὖσα τῇ Βιθυνίᾳ καὶ
[12, 12]	κατὰ τὴν μεσόγαιαν ἀπὸ τῆς	Ὀλυμπηνῆς	ἐπὶ τὴν Περγαμηνὴν καθήκει καὶ
[12, 8]	νότον, νῦν δὲ περὶ τῶν	Ὀλυμπηνῶν	καὶ τῶν ἐφεξῆς μέχρι τοῦ
[12, 1]	Ἑλλησπόντῳ καὶ ἡ περὶ τὸν	Ὄλυμπον	ἡ καὶ Ἐπίκτητος λεγομένη. Μυσία
[12, 15]	δὲ μυθεύεται τὰ περὶ τὸν	Ὄλυμπον	καὶ τὸν Μαρσύαν καὶ τὴν
[12, 3]	δ' ἡ ὀξύη κατὰ τὸν	Ὄλυμπον,	ὅπου ἐκτεθῆναί φασι τοὺς δεκατευθέντας,
[12, 1]	ὡς ἔφην, οἱ περὶ τὸν	Ὄλυμπον	τὸν Μύσιον προσαγορευόμενον Μυσοί τε
[12, 3]	γὰρ οἰκεῖν αὐτοὺς περὶ τὸν	Ὄλυμπον,	τῶν δὲ Φρυγῶν ἐκ τῆς
[12, 8]	προεφωδευμένοις λέγωμεν. Ἔστι τοίνυν ὁ	Ὄλυμπος	κύκλῳ μὲν εὖ συνοικούμενος, ἐν
[12, 8]	ὑπερκείμενα τῆς Προποντίδος ὅ τε	Ὄλυμπος	ὁ Μύσιος καὶ ἡ Ἴδη.
[12, 10]	τῶν ἱερῶν. ~Ὁ μὲν δὴ	Ὄλυμπος	τοιόσδε, περιοικεῖται δὲ πρὸς ἄρκτον
[12, 8]	ἡ Ἴδη. Τῷ μὲν οὖν	Ὀλύμπῳ	τὰ τῶν Βιθυνῶν ὑποπέπτωκε, τῆς
[12, 15]	καὶ ἄλλον ποταμὸν Ὀργᾶν δι'	ὁμαλοῦ	φερόμενον πρᾶον καὶ μαλακόν· ἐντεῦθεν
[12, 3]	Λυδοὶ καὶ οἱ Μαίονες, οὓς	Ὅμηρος	καλεῖ Μῄονας, ἐν συγχύσει πώς
[12, 6]	ὑφ' Ἑλλήνων ᾠκοῦντο καὶ ὑφ'	Ὁμήρου	σαφῶς ἐκμαρτυρεῖται. ~Μετὰ δὲ τὰ
[12, 20]	ὑπὸ Ἱκεσίου· νῦν δὲ οὐχ	ὁμοίως	ἔτι συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα
[12, 1]	καὶ Ἐπίκτητος λεγομένη. Μυσία τε	ὁμοίως	ἥ τε Ὀλυμπηνὴ συνεχὴς οὖσα
[12, 6]	ὁ Βελλεροφόντης· πόλεις τε παλαιαὶ	ὁμολογοῦνται	ἐπώνυμοι αὐτῶν· ἐν δὲ τῷ
[12, 7]	οὐδὲ τὴν Καρίαν ἢ τὴν	ὅμορον	αὐτῇ Λυκίαν. Λέγω δ' ὅταν
[12, 1]	~Τοῖς δὲ Βιθυνοῖς	ὁμοροῦσι	πρὸς νότον, ὡς ἔφην, οἱ
[12, 11]	σταδίων τὴν περίμετρον· ἔχει δὲ	ὁμώνυμον	πόλιν πρὸς αὐταῖς ταῖς γεφύραις
[12, 11]	ἐστὶν εὔδενδρον Ἀρτάκη· καὶ νησίον	ὁμώνυμον	πρόκειται τούτου, καὶ πλησίον ἀκρωτήριον
[12, 15]	τινός, ἐν ᾧ πόλις ἦν	ὁμώνυμος	τῷ λόφῳ· ἐντεῦθεν δ' ἀναστήσας
[12, 16]	ὁ Λύκος ῥεῖ καὶ ἄλλος	ὁμώνυμος	τῷ ὄρει. Τὸ πλέον δ'
[12, 16]	καὶ οἱ Κολοσσηνοὶ ἀπὸ τοῦ	ὁμωνύμου	χρώματος πλησίον οἰκοῦντες. Ἐνταῦθα δὲ
[12, 7]	Καὶ ἄλλως δὲ λέγει πολλαχῶς.	Ὅμως	δὲ καίπερ τοιούτων ὄντων πειρατέον
[12, 14]	θάλατταν ἀγωγῆς τῶν τηλικούτων φορτίων	ὅμως	καὶ κίονες καὶ πλάκες εἰς
[12, 11]	τοσούτῳ πλήθει τῆς στρατιᾶς ἐπιπεσών,	ὃν	οὐ προείδετο ὁ βασιλεύς, ὡς
[12, 9]	ἐπὶ τοὺς ἀργυρολογοῦντας Λαβιηνῷ καθ'	ὃν	χρόνον ἐκεῖνος τὴν Ἀσίαν κατέσχε,
[12, 9]	ἀρχὰς τῷ καρτερωτάτῳ τῶν χωρίων	ὄνομα	Καλλυδίῳ. Ὑπῆρξε δ' Ἀντωνίῳ μὲν
[12, 3]	Ἐλαί̈ της, ἐτυμολογοῦντες καὶ τὸ	ὄνομα	τὸ τῶν Μυσῶν ὅτι τὴν
[12, 3]	Μυσῶν ὅτι τὴν ὀξύην οὕτως	ὀνομάζουσιν	οἱ Λυδοί· πολλὴ δ' ἡ
[12, 5]	καὶ Ῥαδαμάνθυος ἀδελφὸν ὄντα, καὶ	ὀνομάσαι	Τερμίλας τοὺς πρότερον Μιλύας, ὥς
[12, 5]	Σαρπηδόνα, Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος ἀδελφὸν	ὄντα,	καὶ ὀνομάσαι Τερμίλας τοὺς πρότερον
[12, 7]	γεωγραφίας ἔργον̓ τὰ δὲ νῦν	ὄντα	λεκτέον. ~Ἔστι τοίνυν ὄρη δύο
[12, 5]	οἱ Κᾶρες δὲ νησιῶται πρότερον	ὄντες	καὶ Λέλεγες, ὥς φασιν, ἠπειρῶται
[12, 7]	πολλαχῶς. Ὅμως δὲ καίπερ τοιούτων	ὄντων	πειρατέον διαιτᾶν ἕκαστα εἰς δύναμιν·
[12, 9]	βίον· νόσος δ' ἐξήγαγεν αὐτὸν	ὀξεῖα,	εἴτ' ἄλλως ἐπιπεσοῦσα ἐκ τῆς
[12, 3]	οἱ Λυδοί· πολλὴ δ' ἡ	ὀξύη	κατὰ τὸν Ὄλυμπον, ὅπου ἐκτεθῆναί
[12, 3]	τὸ τῶν Μυσῶν ὅτι τὴν	ὀξύην	οὕτως ὀνομάζουσιν οἱ Λυδοί· πολλὴ
[12, 3]	τοὺς ὕστερον Μυσούς, ἀπὸ τῆς	ὀξύης	οὕτω προσαγορευθέντας· μαρτυρεῖν δὲ καὶ
[12, 2]	τὴν ὑπ' αὐτῷ χώρας· ὥσθ'	ὅπερ	ἔφην ἔργον διορίσαι Χωρὶς τὰ
[12, 11]	καὶ θησαυροὺς κέκτηται, τὸν μὲν	ὅπλων	τὸν δ' ὀργάνων τὸν δὲ
[12, 2]	τὸν Πέλοπα καὶ τὴν Νιόβην·	ὁποτέρως	δ' ἂν ἔχῃ, ἥ γε
[12, 9]	τῶν ὑείων κρεῶν βρώσεως καθαρεύει,	ὅπου	γε καὶ ἡ ὅλη πόλις,
[12, 3]	ἡ ὀξύη κατὰ τὸν Ὄλυμπον,	ὅπου	ἐκτεθῆναί φασι τοὺς δεκατευθέντας, ἐκείνων
[12, 6]	Τρωικῶν} καὶ μετὰ τὰ Τρωικά·	ὅπου	καὶ Ἀμαζόνες κατεθάρρησαν αὐτῆς, ἐφ'
[12, 15]	Μαίανδρον, προσειληφότα καὶ ἄλλον ποταμὸν	Ὀργᾶν	δι' ὁμαλοῦ φερόμενον πρᾶον καὶ
[12, 11]	τὸν μὲν ὅπλων τὸν δ'	ὀργάνων	τὸν δὲ σίτου· ποιεῖ δὲ
[12, 11]	ἐπιμελουμένους οἰκοδομημάτων τε δημοσίων καὶ	ὀργάνων,	τρεῖς δὲ καὶ θησαυροὺς κέκτηται,
[12, 11]	ἐν ἐπιπέδῳ τὸ δὲ πρὸς	ὄρει·	καλεῖται δ' Ἄρκτων ὄρος· ὑπέρκειται
[12, 8]	ἡ Τροία κεῖται συνάπτουσα τῷ	ὄρει·	περὶ μὲν οὖν ταύτης ἐροῦμεν
[12, 16]	ῥεῖ καὶ ἄλλος ὁμώνυμος τῷ	ὄρει.	Τὸ πλέον δ' οὗτος ὑπὸ
[12, 14]	Λυσιάς. ~Ἡ μὲν οὖν παρώρεια	ὀρεινήν	τινα ἔχει ῥάχιν ἀπὸ τῆς
[12, 8]	νῦν ὄντα λεκτέον. ~Ἔστι τοίνυν	ὄρη	δύο ὑπερκείμενα τῆς Προποντίδος ὅ
[12, 17]	καὶ τῆς πλησιοχώρου δὲ Κάρουρα.	~Ὅριον	δέ ἐστι τῆς Φρυγίας καὶ
[12, 2]	Χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ Φρυγῶν	ὁρίσματα	~καὶ οἱ Λυδοὶ καὶ οἱ
[12, 13]	τὴν Πεσσινοῦντα καὶ τὰ περὶ	Ὀρκαόρκους	καὶ Λυκαονίαν, ἐν δεξιᾷ δὲ
[12, 4]	βαρβάρων ἅμα καὶ τῶν Ἑλλήνων	ὁρμῇ	τινι χρησαμένων πρὸς τὴν τῆς
[12, 9]	Ἰουλιόπολιν· λῃστηρίῳ δ' ἐχρῆτο καὶ	ὁρμητηρίῳ	κατ' ἀρχὰς τῷ καρτερωτάτῳ τῶν
[12, 11]	δὲ τῇ νήσῳ τῶν Κυζικηνῶν	ὄρος	ἐστὶν εὔδενδρον Ἀρτάκη· καὶ νησίον
[12, 16]	λέγεται. Ὑπέρκειται δὲ τῆς πόλεως	ὄρος	Κάδμος, ἐξ οὗ καὶ ὁ
[12, 11]	πολλῇ καὶ κατασχόντος τὸ ἀντικείμενον	ὄρος	ὃ καλοῦσιν Ἀδραστείας καὶ τὸ
[12, 11]	πρὸς ὄρει· καλεῖται δ' Ἄρκτων	ὄρος·	ὑπέρκειται δ' ἄλλο Δίνδυμον μονοφυές,
[12, 11]	καὶ ἀναλαβὼν ἑαυτὸν ἔξω τοῦ	ὀρύγματος·	ὀψὲ δὲ ἴσχυσεν εἰσπέμψαι τινὰς
[12, 18]	βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα εἰς ἐπανόρθωσιν,	ὁρῶν	ἀνατετραμμένην τὴν πόλιν. Λέγεται δὲ
[12, 16]	καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Πολέμων,	ὃς	καὶ βασιλείας ἠξιώθη διὰ τὰς
[12, 16]	ἐποίησαν αὐτήν, Ἱέρων μὲν πρότερον,	ὃς	πλειόνων ἢ δισχιλίων ταλάντων κληρονομίαν
[12, 14]	πρόκειται δ' αὐτῆς ἐλαιόφυτον πεδίον	ὅσον	ἑξήκοντα σταδίων· ἐπέκεινα δ' ἐστὶ
[12, 11]	ἀρετῇ μὲν κρατίστη μεγέθει δὲ	ὅσον	πεντακοσίων σταδίων τὴν περίμετρον· ἔχει
[12, 7]	ὅμορον αὐτῇ Λυκίαν. Λέγω δ'	ὅταν	οὕτω φῇ Τρῶες μὲν κλαγγῇ
[12, 19]	τῷ Μαιάνδρῳ μεταφέροντι τὰς χώρας	ὅταν	περικρουσθῶσιν οἱ ἀγκῶνες, ἁλόντος δὲ
[12, 4]	ἔχομέν γε τοιαύτην λαβεῖν μαρτυρίαν	ὅτι	καὶ πρὸ τῶν Τρωικῶν ἦσαν
[12, 3]	πρὸς τούτους καὶ πρὸς ἀλλήλους,	ὅτι	οἱ μὲν τοὺς αὐτοὺς οἱ
[12, 17]	ὁ Μαίανδρος διὰ τοῦτο σκολιὸς	ὅτι	πολλὰς μεταπτώσεις λαμβάνει τὸ ῥεῖθρον,
[12, 4]	Καυκώνων καὶ Λελέγων· εἴρηται δ'	ὅτι	πολλαχοῦ τῆς Εὐρώπης τὸ παλαιὸν
[12, 6]	ἀρετήν, ὧν Ῥόδος καὶ Κῶς	ὅτι	πρὸ τῶν Τρωικῶν ἤδη ὑφ'
[12, 3]	τὸ ὄνομα τὸ τῶν Μυσῶν	ὅτι	τὴν ὀξύην οὕτως ὀνομάζουσιν οἱ
[12, 3]	ἑτέρους φασί· πρὸς δὲ τούτους,	ὅτι	τοὺς Μυσοὺς οἱ μὲν Θρᾷκας
[12, 7]	παλαιᾶς ἱστορίας, τοῦτο μὲν ἐατέον	οὐ	γὰρ ἐνταῦθα τὸ τῆς γεωγραφίας
[12, 18]	καὶ τὴν ἀνατροπὴν αὐτοῦ μῦθον	οὐ	δεῖ τίθεσθαι· καὶ γὰρ νῦν
[12, 7]	καὶ Ἀχαιοὺς τοὺς ἐναντίους· ἀλλ'	οὐ	δήπου Τροίαν καὶ τὴν Παφλαγονίαν
[12, 7]	συνέχεαν. Γέγονε δὲ ἡ ἀσάφεια	οὐ	διὰ τὰς μεταβολὰς μόνον ἀλλὰ
[12, 14]	ἐκείνου κληρονομίαν. Σύνναδα δ' ἐστὶν	οὐ	μεγάλη πόλις· πρόκειται δ' αὐτῆς
[12, 4]	συνέβη· διττοὶ γὰρ καὶ οὗτοι·	οὐ	μὴν ἔχομέν γε τοιαύτην λαβεῖν
[12, 11]	πλήθει τῆς στρατιᾶς ἐπιπεσών, ὃν	οὐ	προείδετο ὁ βασιλεύς, ὡς ἀπῆλθε
[12, 7]	συγγραφέων ἀνομολογίας περὶ τῶν αὐτῶν	οὐ	τὰ αὐτὰ λεγόντων, τοὺς μὲν
[12, 16]	Μαιάνδρῳ ποταμῷ, ποταμὸς εὐμεγέθης, ἀφ'	οὗ	καὶ ἡ πρὸς τῷ Λύκῳ
[12, 16]	τῆς πόλεως ὄρος Κάδμος, ἐξ	οὗ	καὶ ὁ Λύκος ῥεῖ καὶ
[12, 9]	γε καὶ ἡ ὅλη πόλις,	οὐδ'	εἰσάγεται εἰς αὐτὴν ὗς· ὁ
[12, 21]	~Λέγεται δέ τινα φῦλα Φρύγια	οὐδαμοῦ	δεικνύμενα, ὥσπερ οἱ Βερέκυντες. Καὶ
[12, 7]	τὴν Παφλαγονίαν ἐροῦμεν· νὴ Δία,	οὐδὲ	τὴν Καρίαν ἢ τὴν ὅμορον
[12, 18]	Φιλαδέλφεια, ἡ πρὸς αὐτῇ πόλις,	οὐδὲ	τοὺς τοίχους ἔχει πιστούς, ἀλλὰ
[12, 16]	τὴν Λαοδίκειαν τόπος προβάτων ἀρετὰς	οὐκ	εἰς μαλακότητα μόνον τῶν ἐρίων,
[12, 4]	τοῖς Τρωσὶ συμμαχοῦντα ὁ ποιητής,	οὐκ	ἐκ τῆς περαίας. Τά τε
[12, 19]	τὴν Κατακεκαυμένην ταύτην εἶναί φασιν·	οὐκ	ὀκνοῦσι δὲ καὶ τὰ μεταξὺ
[12, 21]	γε δείκνυται, οἱ δ' ἄνθρωποι	οὐκέθ'	οὕτω λέγονται. Αἰσχύλος δὲ συγχεῖ
[12, 6]	ἡνιοχείας τάχος· καὶ ἡ Μύρινα	οὖν	ἐπώνυμος ταύτης λέγεται. Καὶ αἱ
[12, 4]	ἰόντων τῶν ἐγγύς. Μάλιστα μὲν	οὖν	κατὰ τὰ Τρωικὰ καὶ μετὰ
[12, 10]	Μυσοὶ καὶ Ἐπίκτητοι. Δολίονας μὲν	οὖν	μάλιστα καλοῦσι τοὺς περὶ Κύζικον
[12, 5]	τοὺς αὐτοὺς Λυκίους. Οὗτος μὲν	οὖν	ὁ λόγος ἀποφαίνει τοὺς αὐτοὺς
[12, 8]	καὶ ἡ Ἴδη. Τῷ μὲν	οὖν	Ὀλύμπῳ τὰ τῶν Βιθυνῶν ὑποπέπτωκε,
[12, 14]	Τάβαι Εὐκαρπία Λυσιάς. ~Ἡ μὲν	οὖν	παρώρεια ὀρεινήν τινα ἔχει ῥάχιν
[12, 11]	Καρχηδονίων τῶν πάλαι. Τὰ μὲν	οὖν	πολλὰ ἐῶ, τρεῖς δ' ἀρχιτέκτονας
[12, 6]	λέγεσθαι διὰ τὸ τάχος· κἀκείνην	οὖν	πολύσκαρθμον διὰ τὸ ἀπὸ τῆς
[12, 8]	συνάπτουσα τῷ ὄρει· περὶ μὲν	οὖν	ταύτης ἐροῦμεν ὕστερον καὶ τῶν
[12, 10]	ἥ τε Μιλητοπολῖτις· πρὸς μὲν	οὖν	τῇ Δασκυλίτιδι Δασκύλιον πόλις, πρὸς
[12, 3]	οἱ Λυδοὶ καὶ οἱ Μαίονες,	οὓς	Ὅμηρος καλεῖ Μῄονας, ἐν συγχύσει
[12, 16]	~Ἡ δὲ Λαοδίκεια μικρὰ πρότερον	οὖσα	αὔξησιν ἔλαβεν ἐφ' ἡμῶν καὶ
[12, 1]	ὁμοίως ἥ τε Ὀλυμπηνὴ συνεχὴς	οὖσα	τῇ Βιθυνίᾳ καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ,
[12, 19]	ὑπονόμου τὴν ἀποφορὰν ἔχει πελαγία	οὖσα·	φασὶ δὲ καὶ δίκας εἶναι
[12, 2]	μεγάλης εἴτε τῆς μικρᾶς μέρος	οὖσαν,	ᾗ καὶ τὸν Τάνταλον Φρύγα
[12, 17]	τὴν Πριήνην ἐπὶ θαλάττῃ πρότερον	οὖσαν	μεσόγεων πεποίηκε τετταράκοντα σταδίων προσχώματι.
[12, 14]	τὴν ποικιλίαν, ὥστε καίπερ πολλῆς	οὔσης	τῆς ἐπὶ θάλατταν ἀγωγῆς τῶν
[12, 18]	τιμᾶσθαι παρ' αὐτοῖς καίπερ μεσογαίοις	οὖσι,	καὶ ἀπὸ Κελαινοῦ τοῦ Ποσειδῶνος
[12, 4]	αὐτὸ συνέβη· διττοὶ γὰρ καὶ	οὗτοι·	οὐ μὴν ἔχομέν γε τοιαύτην
[12, 21]	Κερβήσιος ἔχων ὀλεθρίους ἀποφοράς· ἀλλ'	οὗτός	γε δείκνυται, οἱ δ' ἄνθρωποι
[12, 9]	καθ' ἡμᾶς τῶν λῃστηρίων ἡγεμών.	~Οὗτος	δ' ἦν μὲν ἐκ Γορδίου
[12, 5]	ἑαυτοῦ προσαγορεῦσαι τοὺς αὐτοὺς Λυκίους.	Οὗτος	μὲν οὖν ὁ λόγος ἀποφαίνει
[12, 16]	τῷ ὄρει. Τὸ πλέον δ'	οὗτος	ὑπὸ γῆς ῥυεὶς εἶτ' ἀνακύψας
[12, 2]	καὶ τῶν ἐκβολῶν τοῦ ποταμοῦ.	~Οὕτω	δ' ἐνήλλακται ταῦτα ἐν ἀλλήλοις,
[12, 21]	δείκνυται, οἱ δ' ἄνθρωποι οὐκέθ'	οὕτω	λέγονται. Αἰσχύλος δὲ συγχεῖ ἐν
[12, 14]	καὶ τὸ λατόμιον Συνναδικοῦ λίθου	οὕτω	μὲν Ῥωμαῖοι καλοῦσιν, οἱ δ'
[12, 3]	ὕστερον Μυσούς, ἀπὸ τῆς ὀξύης	οὕτω	προσαγορευθέντας· μαρτυρεῖν δὲ καὶ τὴν
[12, 7]	αὐτῇ Λυκίαν. Λέγω δ' ὅταν	οὕτω	φῇ Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ'
[12, 7]	ἄλλους οὕτως. Οἱ δὲ Τρῶες	οὕτως	ἐκ μικρῶν αὐξηθέντες ὥστε καὶ
[12, 7]	δὲ Λυκίους Κᾶρας καὶ ἄλλους	οὕτως.	Οἱ δὲ Τρῶες οὕτως ἐκ
[12, 3]	τῶν Μυσῶν ὅτι τὴν ὀξύην	οὕτως	ὀνομάζουσιν οἱ Λυδοί· πολλὴ δ'
[12, 9]	παραβάσει τούτου τοῦ ἔθους ὥσπερ	οὐχ	ἱερεὺς εἰσεληλυθὼς ἀλλὰ διαφθορεὺς τῶν
[12, 20]	Ἐρασιστρατείων ὑπὸ Ἱκεσίου· νῦν δὲ	οὐχ	ὁμοίως ἔτι συμμένει. ~Λέγεται δέ
[12, 11]	ἀναλαβὼν ἑαυτὸν ἔξω τοῦ ὀρύγματος·	ὀψὲ	δὲ ἴσχυσεν εἰσπέμψαι τινὰς νύκτωρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009