HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XII-8

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  33 formes différentes pour 112 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[12, 18]   γενομένου κεκλῆσθαι τὴν πόλιν ἐπώνυμον,     διὰ τῶν λίθων τὴν ἀπὸ
[12, 16]   Ἱέρων μὲν πρότερον, ὃς πλειόνων     δισχιλίων ταλάντων κληρονομίαν κατέλιπε τῷ
[12, 4]   διὰ παντὸς ἐκ τῆς περαίας,     καὶ ἐπ' ἀλλήλους ἰόντων τῶν
[12, 9]   προσέθετο στρατηγοῖς, καὶ ἐτιμήθη πλέον     κατ' ἀξίαν προσλαβὼν τοῖς παρ'
[12, 7]   νὴ Δία, οὐδὲ τὴν Καρίαν     τὴν ὅμορον αὐτῇ Λυκίαν. Λέγω
[12, 4]   ὑπόνοιαν παρέχουσιν, τῶν Τρωικῶν     τῶν πρὸς Καρίᾳ τοὺς ἑτέρους
[12, 4]   τοῦ αὐτοῦ γένους ὑπόνοιαν παρέχουσιν,     τῶν Τρωικῶν τῶν πρὸς
[12, 9]   δέ ἐστι καὶ αὕτη, καθάπερ     Ἀβρεττηνή̓ λαβὼν δὲ ὕστατα καὶ
[12, 15]   ὑποδοχεῖον κοινόν ἐστιν. Ἵδρυται δὲ     Ἀπάμεια ἐπὶ ταῖς ἐκβολαῖς τοῦ
[12, 7]   πάντα καὶ συνέχεαν. Γέγονε δὲ     ἀσάφεια οὐ διὰ τὰς μεταβολὰς
[12, 2]   ἔχῃ, γε ἐπάλλαξις φανερά.     γὰρ Περγαμηνὴ καὶ Ἐλαῖ̈
[12, 17]   Μυοῦντα· εὔθρυπτός τε γάρ ἐστιν     γῆ καὶ ψαθυρὰ πλήρης τε
[12, 14]   μὲν ἐν πεδίῳ κειμένη πᾶσα     δ' ἐπὶ λόφου ἔχουσα ἀποικίαν
[12, 16]   Μαρσύου καὶ τὴν τοῦ Μαιάνδρου.  ~Ἡ   δὲ Λαοδίκεια μικρὰ πρότερον οὖσα
[12, 19]   τοὺς πολλαχοῦ κευθμῶνας τῆς γῆς.     δὲ μεταξὺ Λαοδικείας καὶ Ἀπαμείας
[12, 1]   ἧς μέρος οἱ Γαλάται κατέσχον,     δὲ μικρὰ ἐφ' Ἑλλησπόντῳ
[12, 12]   Κάδους ἔνιοι τῆς Μυσίας φασίν.     δὲ Μυσία κατὰ τὴν μεσόγαιαν
[12, 2]   φανερά. γὰρ Περγαμηνὴ καὶ     Ἐλαῖ̈ τις, καθ' ἣν
[12, 10]   πρὸς δὲ τῇ τρίτῃ Ἀπολλωνία     ἐπὶ Ῥυνδάκῳ λεγομένη· τὰ πλεῖστα
[12, 4]   σύγχυσις τῶν ἐνταῦθα ἐθνῶν καὶ     εὐδαιμονία τῆς χώρας τῆς ἐντὸς
[12, 1]   Γαλάται κατέσχον, δὲ μικρὰ     ἐφ' Ἑλλησπόντῳ καὶ περὶ
[12, 8]   τε Ὄλυμπος Μύσιος καὶ     Ἴδη. Τῷ μὲν οὖν Ὀλύμπῳ
[12, 1]   καὶ περὶ τὸν Ὄλυμπον     καὶ Ἐπίκτητος λεγομένη. Μυσία τε
[12, 18]   πεποίηκε τετταράκοντα σταδίων προσχώματι. ~Καὶ     Κατακεκαυμένη δέ, ἥπερ ὑπὸ Λυδῶν
[12, 13]   Εὐμένειαν καὶ Σύνναδα, εἶτα Ἀπάμεια     Κιβωτὸς λεγομένη καὶ Λαοδίκεια, αἵπερ
[12, 11]   δὲ νῆσος ἐν τῇ Προποντίδι     Κύζικος συναπτομένη γεφύραις δυσὶ πρὸς
[12, 16]   εἰ γάρ τις ἄλλη, καὶ     Λαοδίκεια εὔσειστος, καὶ τῆς πλησιοχώρου
[12, 13]   τῆς Ἐπικτήτου πρὸς νότον ἐστὶν     μεγάλη Φρυγία, λείπουσα ἐν ἀριστερᾷ
[12, 14]   Ἀντιόχεια πρὸς Πισιδίᾳ καλουμένη,     μὲν ἐν πεδίῳ κειμένη πᾶσα
[12, 1]   διττόν ἐστι. Φρυγία τε γὰρ     μὲν καλεῖται μεγάλη, ἧς
[12, 14]   τούτων Πέλται Τάβαι Εὐκαρπία Λυσιάς.  ~Ἡ   μὲν οὖν παρώρεια ὀρεινήν τινα
[12, 2]   ἣν Κάικος ἐκπίπτει, καὶ     μεταξὺ τούτων Τευθρανία, ἐν
[12, 6]   ἀπὸ τῆς ἡνιοχείας τάχος· καὶ     Μύρινα οὖν ἐπώνυμος ταύτης λέγεται.
[12, 9]   γὰρ τῷ περιβόλῳ τοῦ τεμένους     οἴκησίς ἐστιν τε τοῦ
[12, 9]   βρώσεως καθαρεύει, ὅπου γε καὶ     ὅλη πόλις, οὐδ' εἰσάγεται εἰς
[12, 3]   ὀνομάζουσιν οἱ Λυδοί· πολλὴ δ'     ὀξύη κατὰ τὸν Ὄλυμπον, ὅπου
[12, 1]   πέραν Ἴστρου Μυσῶν ἀπῳκίσθαι, καὶ     περὶ τὸν Κάικον καὶ τὴν
[12, 17]   τι καὶ πᾶσα εὔσειστός ἐστιν     περὶ τὸν Μαίανδρον χώρα καὶ
[12, 1]   μικρὰ ἐφ' Ἑλλησπόντῳ καὶ     περὶ τὸν Ὄλυμπον καὶ
[12, 11]   πρώταις τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν     πόλις μεγέθει τε καὶ κάλλει
[12, 18]   τετύχηκε ταύτης· τε Φιλαδέλφεια,     πρὸς αὐτῇ πόλις, οὐδὲ τοὺς
[12, 13]   τε Παρώρειος λεγομένη Φρυγία καὶ     πρὸς Πισιδίᾳ καὶ τὰ περὶ
[12, 14]   ἐκ θατέρου δὲ μέρους Ἀντιόχεια     πρὸς Πισιδίᾳ καλουμένη, μὲν
[12, 16]   ποταμὸς εὐμεγέθης, ἀφ' οὗ καὶ     πρὸς τῷ Λύκῳ Λαοδίκεια λέγεται.
[12, 16]   ἐπὶ Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος· ἀλλ'     τῆς χώρας ἀρετὴ καὶ τῶν
[12, 17]   ἀπὸ τῶν πεδίων ἀρξαμένη πᾶσα     τοιαύτη κατασκευὴ τῆς χώρας εἰς
[12, 2]   Τευθρανία, ἐν Τεύθρας καὶ     τοῦ Τηλέφου ἐκτροφή, ἀνὰ μέσον
[12, 8]   Ἴδης μεταξὺ καὶ τῆς θαλάττης     Τροία κεῖται συνάπτουσα τῷ ὄρει·
[12, 11]   τῷ παραπλησίῳ τύπῳ κοσμεῖσθαι ὥσπερ     τῶν Ῥοδίων καὶ Μασσαλιωτῶν καὶ
[12, 11]   ποιεῖ δὲ τὸν σῖτον ἄσηπτον     Χαλκιδικὴ γῆ μιγνυμένη. Ἐπεδείξαντο δὲ
[12, 2]   Νιόβην· ὁποτέρως δ' ἂν ἔχῃ,     γε ἐπάλλαξις φανερά. γὰρ
[12, 10]   Δασκυλίτιδος ἄλλαι δύο λίμναι μεγάλαι     τε Ἀπολλωνιᾶτις τε Μιλητοπολῖτις·
[12, 10]   λίμναι μεγάλαι τε Ἀπολλωνιᾶτις     τε Μιλητοπολῖτις· πρὸς μὲν οὖν
[12, 1]   Ἐπίκτητος λεγομένη. Μυσία τε ὁμοίως     τε Ὀλυμπηνὴ συνεχὴς οὖσα τῇ
[12, 13]   καὶ Κᾶρας· ἐν ἔστιν     τε Παρώρειος λεγομένη Φρυγία καὶ
[12, 4]   δὲ πρὸς τὰς τοιαύτας μυθοποιίας     τε σύγχυσις τῶν ἐνταῦθα ἐθνῶν
[12, 9]   τοῦ τεμένους οἴκησίς ἐστιν     τε τοῦ ἱερέως καὶ τῆς
[12, 18]   τινα τῆς προσηγορίας τετύχηκε ταύτης·     τε Φιλαδέλφεια, πρὸς αὐτῇ
[12, 15]   ἐπώνυμον τὴν πόλιν ἐπέδειξεν Ἀπάμας,     θυγάτηρ μὲν ἦν Ἀρταβάζου δεδομένη
[12, 13]   καὶ Λυδοὺς καὶ Κᾶρας· ἐν     ἔστιν τε Παρώρειος λεγομένη
[12, 2]   εἴτε τῆς μικρᾶς μέρος οὖσαν,     καὶ τὸν Τάνταλον Φρύγα καὶ
[12, 16]   εἰς μαλακότητα μόνον τῶν ἐρίων,     καὶ τῶν Μιλησίων διαφέρει, ἀλλὰ
[12, 2]   μεταξὺ τούτων Τευθρανία, ἐν     Τεύθρας καὶ τοῦ Τηλέφου
[12, 8]   καθ' ἡμᾶς τῶν λῃστηρίων  ἡγεμών.   ~Οὗτος δ' ἦν μὲν ἐκ
[12, 18]   μέρη διελυμήναντο· ἐπηνώρθωσε δ'  ἡγεμὼν   χρήματα ἐπιδούς, καθάπερ καὶ πρότερον
[12, 15]   πρᾶον καὶ μαλακόν· ἐντεῦθεν δ'  ἤδη   γενόμενος Μαίανδρος τέως μὲν διὰ
[12, 4]   καὶ πρὸ τῶν Τρωικῶν ἦσαν  ἤδη   οἱ νῦν Κίλικες· τε
[12, 6]   Κῶς ὅτι πρὸ τῶν Τρωικῶν  ἤδη   ὑφ' Ἑλλήνων ᾠκοῦντο καὶ ὑφ'
[12, 9]   ἐν τοῖς πρώτοις τὸ λῃστρικὸν  ἦθος   ἐπεδείξατο εὐθὺς κατὰ τὴν πρώτην
[12, 14]   οἱ πρὸς Μαιάνδρῳ. Ῥωμαῖοι δ'  ἠλευθέρωσαν   τῶν βασιλέων, ἡνίκα τὴν ἄλλην
[12, 11]   οἱ Κυζικηνοί, ὥστε καὶ ἐγγὺς  ἦλθον   τοῦ ζωγρίᾳ λαβεῖν τὸν βασιλέα
[12, 20]   τιμώμενον ἀξιολόγως. Συνέστη δὲ καθ'  ἡμᾶς   διδασκαλεῖον Ἡροφιλείων ἰατρῶν μέγα ὑπὸ
[12, 8]   χρόνον, καθάπερ Κλέων καθ'  ἡμᾶς   τῶν λῃστηρίων ἡγεμών. ~Οὗτος δ'
[12, 18]   τοίχους ἔχει πιστούς, ἀλλὰ καθ'  ἡμέραν   τρόπον τινὰ σαλεύονται καὶ διίστανται
[12, 21]   λέγει Σπείρω δ' ἄρουραν δώδεχ'  ἡμερῶν   ὁδόν, Βερέκυντα χῶρον, ἔνθ' Ἀδραστείας
[12, 20]   καθάπερ ἐπὶ τῶν πατέρων τῶν  ἡμετέρων   ἐν Σμύρνῃ τὸ τῶν Ἐρασιστρατείων
[12, 16]   ἔλαβεν ἐφ' ἡμῶν καὶ τῶν  ἡμετέρων   πατέρων, καίτοι κακωθεῖσα ἐκ πολιορκίας
[12, 16]   πρότερον οὖσα αὔξησιν ἔλαβεν ἐφ'  ἡμῶν   καὶ τῶν ἡμετέρων πατέρων, καίτοι
[12, 15]   ἐπέδειξεν Ἀπάμας, θυγάτηρ μὲν  ἦν   Ἀρταβάζου δεδομένη δ' ἐτύγχανε πρὸς
[12, 14]   παρέδοσαν τὴν ἐντὸς τοῦ Ταύρου·  ἦν   δὲ ἐνταῦθα καὶ ἱερωσύνη τις
[12, 9]   τῶν λῃστηρίων ἡγεμών. ~Οὗτος δ'  ἦν   μὲν ἐκ Γορδίου κώμης, ἣν
[12, 15]   λόφου τινός, ἐν πόλις  ἦν   ὁμώνυμος τῷ λόφῳ· ἐντεῦθεν δ'
[12, 4]   ἀλλὰ καὶ πρὸ τῶν Τρωικῶν  ἦν   ταῦτα. Τό τε γὰρ τῶν
[12, 4]   Τό τε γὰρ τῶν Πελασγῶν  ἦν   φῦλον καὶ τὸ τῶν Καυκώνων
[12, 4]   μάλιστα δὲ τῆς παραλίας, δι'  ἣν   ἐπιθέσεις ἐγένοντο αὐτῇ πολλαχόθεν καὶ
[12, 1]   τῇ Βιθυνίᾳ καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ,  ἣν   ἔφη Ἀρτεμίδωρος ἀπὸ τῶν πέραν
[12, 15]   τὸν Μαρσύαν καὶ τὴν ἔριν  ἣν   ἤρισεν Μαρσύας πρὸς Ἀπόλλωνα.
[12, 6]   Ἰλιακῷ πεδίῳ κολώνη τις ἔστιν  Ἣν   ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν, ἀθάνατοι
[12, 6]   δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης,  ἣν   ἱστοροῦσι μίαν εἶναι τῶν Ἀμαζόνων
[12, 9]   Πόντῳ τῶν Κομάνων ἱερωσύνην, εἰς  ἣν   κατελθὼν ἐντὸς μηνιαίου χρόνου κατέστρεψε
[12, 3]   εἰρήκασι, κατ' αἰτίαν παλαιὰν ἱστοροῦντες,  ἣν   Ξάνθος Λυδὸς γράφει καὶ
[12, 2]   καὶ Ἐλαῖ̈ τις, καθ'  ἣν   Κάικος ἐκπίπτει, καὶ
[12, 12]   τε Ἴδης καὶ τῆς Κατακεκαυμένης,  ἣν   οἱ μὲν Μυσίαν οἱ δὲ
[12, 9]   ἦν μὲν ἐκ Γορδίου κώμης,  ἣν   ὕστερον αὐξήσας ἐποίησε πόλιν καὶ
[12, 18]   τὴν ὑπ' αὐτῷ κατέβαλον σεισμοί,  ἡνίκα   καὶ Σάρδεις καὶ τῶν ἄλλων
[12, 14]   Ῥωμαῖοι δ' ἠλευθέρωσαν τῶν βασιλέων,  ἡνίκα   τὴν ἄλλην Ἀσίαν Εὐμένει παρέδοσαν
[12, 18]   ἐπὶ τῆς γενομένης συμφορᾶς Τραλλιανοῖς  ἡνίκα   τὸ γυμνάσιον καὶ ἄλλα μέρη
[12, 6]   πολύσκαρθμον διὰ τὸ ἀπὸ τῆς  ἡνιοχείας   τάχος· καὶ Μύρινα οὖν
[12, 16]   αὐτοῦ Πολέμων, ὃς καὶ βασιλείας  ἠξιώθη   διὰ τὰς ἀνδραγαθίας ὑπ' Ἀντωνίου
[12, 11]   συναπτομένη γεφύραις δυσὶ πρὸς τὴν  ἤπειρον,   ἀρετῇ μὲν κρατίστη μεγέθει δὲ
[12, 5]   ὄντες καὶ Λέλεγες, ὥς φασιν,  ἠπειρῶται   γεγόνασι, προσλαβόντων Κρητῶν, οἳ καὶ
[12, 18]   προσχώματι. ~Καὶ Κατακεκαυμένη δέ,  ἥπερ   ὑπὸ Λυδῶν καὶ Μυσῶν κατέχεται,
[12, 15]   Μαρσύαν καὶ τὴν ἔριν ἣν  ἤρισεν   Μαρσύας πρὸς Ἀπόλλωνα. Ὑπέρκειται
[12, 5]   τοὺς πρότερον Μιλύας, ὥς φησιν  Ἡρόδοτος,   ἔτι δὲ πρότερον Σολύμους, ἐπελθόντα
[12, 20]   Συνέστη δὲ καθ' ἡμᾶς διδασκαλεῖον  Ἡροφιλείων   ἰατρῶν μέγα ὑπὸ Ζεύξιδος, καὶ
[12, 15]   γλώττας τῶν αὐλῶν ἐπιτήδειον, ἐξ  ἧς   ἀπολείβεσθαί φασι τὰς πηγὰς ἀμφοτέρας
[12, 6]   κοινὸν τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας  ἧς   λέγω τοῖς ἰσχύουσιν ἐκ πολλῶν
[12, 1]   ἧς Μίδας ἐβασίλευσε καὶ  ἧς   μέρος οἱ Γαλάται κατέσχον,
[12, 1]   γὰρ μὲν καλεῖται μεγάλη,  ἧς   Μίδας ἐβασίλευσε καὶ ἧς
[12, 4]   ὅτι καὶ πρὸ τῶν Τρωικῶν  ἦσαν   ἤδη οἱ νῦν Κίλικες·
[12, 6]   πεδίῳ κολώνη τις ἔστιν Ἣν  ἤτοι   ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν, ἀθάνατοι δέ
[12, 21]   Βερέκυντες. Καὶ Ἀλκμὰν λέγει Φρύγιον  ηὔλησε   μέλος τὸ Κερβήσιον. Καὶ βόθυνός




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/02/2009