>

Livre, Chap.
[12, 7]	τῆς παλαιᾶς ἱστορίας, τοῦτο μὲν	ἐατέον	οὐ γὰρ ἐνταῦθα τὸ τῆς
[12, 11]	ἀλλ' ἔφθη φυλαξάμενος καὶ ἀναλαβὼν	ἑαυτὸν	ἔξω τοῦ ὀρύγματος· ὀψὲ δὲ
[12, 5]	δὲ τὸν Πανδίονος Λύκον ἀφ'	ἑαυτοῦ	προσαγορεῦσαι τοὺς αὐτοὺς Λυκίους. Οὗτος
[12, 1]	καλεῖται μεγάλη, ἧς ὁ Μίδας	ἐβασίλευσε	καὶ ἧς μέρος οἱ Γαλάται
[12, 6]	ἐπώνυμος ταύτης λέγεται. Καὶ αἱ	ἐγγὺς	δὲ νῆσοι ταῦτ' ἔπαθον διὰ
[12, 11]	ἅπαντα οἱ Κυζικηνοί, ὥστε καὶ	ἐγγὺς	ἦλθον τοῦ ζωγρίᾳ λαβεῖν τὸν
[12, 4]	καὶ ἐπ' ἀλλήλους ἰόντων τῶν	ἐγγύς.	Μάλιστα μὲν οὖν κατὰ τὰ
[12, 4]	τῆς παραλίας, δι' ἣν ἐπιθέσεις	ἐγένοντο	αὐτῇ πολλαχόθεν καὶ διὰ παντὸς
[12, 21]	ὁδόν, Βερέκυντα χῶρον, ἔνθ' Ἀδραστείας	ἕδος	Ἴδη τε μυκηθμοῖσι καὶ βρυχήμασι
[12, 18]	Μιθριδάτου στρατείας ἐσείσθη πολλάκις, καὶ	ἔδωκεν	ἐπελθὼν ὁ βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα
[12, 1]	καὶ Φρύγες· ἑκάτερον δὲ τὸ	ἔθνος	διττόν ἐστι. Φρυγία τε γὰρ
[12, 4]	ἥ τε σύγχυσις τῶν ἐνταῦθα	ἐθνῶν	καὶ ἡ εὐδαιμονία τῆς χώρας
[12, 9]	εἴσοδον τῇ παραβάσει τούτου τοῦ	ἔθους	ὥσπερ οὐχ ἱερεὺς εἰσεληλυθὼς ἀλλὰ
[12, 16]	τῆς χώρας καὶ τὸ εὔσειστον·	εἰ	γάρ τις ἄλλη, καὶ ἡ
[12, 9]	ἐπιπεσοῦσα ἐκ τῆς ἅδην πλησμονῆς	εἴθ'	ὡς ἔφασαν οἱ περὶ τὸ
[12, 18]	ἐπ' Ἀλεξάνδρου παραπλήσια συμβῆναι· διόπερ	εἰκός	ἐστι καὶ τὸν Ποσειδῶ τιμᾶσθαι
[12, 3]	τὴν διάλεκτον· μιξολύδιον γάρ πως	εἶναι	καὶ μιξοφρύγιον· τέως μὲν γὰρ
[12, 7]	αὐξηθέντες ὥστε καὶ βασιλεῖς βασιλέων	εἶναι,	παρέσχον καὶ τῷ ποιητῇ λόγον
[12, 3]	τοὺς δεκατευθέντας, ἐκείνων δὲ ἀπογόνους	εἶναι	τοὺς ὕστερον Μυσούς, ἀπὸ τῆς
[12, 19]	οὖσα· φασὶ δὲ καὶ δίκας	εἶναι	τῷ Μαιάνδρῳ μεταφέροντι τὰς χώρας
[12, 6]	πολυσκάρθμοιο Μυρίνης, ἣν ἱστοροῦσι μίαν	εἶναι	τῶν Ἀμαζόνων ἐκ τοῦ ἐπιθέτου
[12, 19]	Ἀρίμους, καὶ τὴν Κατακεκαυμένην ταύτην	εἶναί	φασιν· οὐκ ὀκνοῦσι δὲ καὶ
[12, 3]	μὲν Θρᾷκας οἱ δὲ Λυδοὺς	εἰρήκασι,	κατ' αἰτίαν παλαιὰν ἱστοροῦντες, ἣν
[12, 11]	κάλλει καὶ εὐνομίᾳ πρός τε	εἰρήνην	καὶ πόλεμον· ἔοικέ τε τῷ
[12, 4]	τὸ τῶν Καυκώνων καὶ Λελέγων·	εἴρηται	δ' ὅτι πολλαχοῦ τῆς Εὐρώπης
[12, 9]	ἡ ὅλη πόλις, οὐδ' εἰσάγεται	εἰς	αὐτὴν ὗς· ὁ δ' ἐν
[12, 7]	τοιούτων ὄντων πειρατέον διαιτᾶν ἕκαστα	εἰς	δύναμιν· ὅ τι δ' ἂν
[12, 18]	ἐπελθὼν ὁ βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα	εἰς	ἐπανόρθωσιν, ὁρῶν ἀνατετραμμένην τὴν πόλιν.
[12, 9]	τῷ Πόντῳ τῶν Κομάνων ἱερωσύνην,	εἰς	ἣν κατελθὼν ἐντὸς μηνιαίου χρόνου
[12, 16]	Λαοδίκειαν τόπος προβάτων ἀρετὰς οὐκ	εἰς	μαλακότητα μόνον τῶν ἐρίων, ᾗ
[12, 11]	Μέλανος καλούμενον ἐν παράπλῳ τοῖς	εἰς	Πρίαπον κομιζομένοις ἐκ τῆς Κυζίκου.
[12, 14]	ὅμως καὶ κίονες καὶ πλάκες	εἰς	Ῥώμην κομίζονται θαυμασταὶ κατὰ τὸ
[12, 17]	ἡ τοιαύτη κατασκευὴ τῆς χώρας	εἰς	τὰ Χαρώνια, τό τε ἐν
[12, 15]	καὶ λίμνη φύουσα κάλαμον τὸν	εἰς	τὰς γλώττας τῶν αὐλῶν ἐπιτήδειον,
[12, 16]	γῆς ῥυεὶς εἶτ' ἀνακύψας συνέπεσεν	εἰς	ταὐτὸ τοῖς ἄλλοις ποταμοῖς, ἐμφαίνων
[12, 16]	τῶν Μιλησίων διαφέρει, ἀλλὰ καὶ	εἰς	τὴν κοραξὴν χρόαν, ὥστε καὶ
[12, 15]	τοὺς ἀνθρώπους ὁ Σωτὴρ Ἀντίοχος	εἰς	τὴν νῦν Ἀπάμειαν τῆς μητρὸς
[12, 11]	ἀπ' Ἀγκύρας τῆς Ἀβαείτιδος ἐκδίδωσιν	εἰς	τὴν Προποντίδα κατὰ Βέσβικον νῆσον.
[12, 11]	τὸ προάστειον, ἔπειτα καὶ διάραντος	εἰς	τὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως αὐχένα
[12, 15]	Μαιάνδρου καλούμενον πεδίον, σκολιὸς ὢν	εἰς	ὑπερβολὴν ὥστε ἐξ ἐκείνου τὰς
[12, 9]	καὶ ἡ ὅλη πόλις, οὐδ'	εἰσάγεται	εἰς αὐτὴν ὗς· ὁ δ'
[12, 9]	τοῦ ἔθους ὥσπερ οὐχ ἱερεὺς	εἰσεληλυθὼς	ἀλλὰ διαφθορεὺς τῶν ἱερῶν. ~Ὁ
[12, 12]	δ' ἐπικτήτου Φρυγίας Ἀζανοί τέ	εἰσι	καὶ Νακολία καὶ Κοτιάειον καὶ
[12, 3]	καλεῖ Μῄονας, ἐν συγχύσει πώς	εἰσι	καὶ πρὸς τούτους καὶ πρὸς
[12, 13]	Κιβωτὸς λεγομένη καὶ Λαοδίκεια, αἵπερ	εἰσὶ	μέγισται τῶν κατὰ τὴν Φρυγίαν
[12, 9]	ἐπεδείξατο εὐθὺς κατὰ τὴν πρώτην	εἴσοδον	τῇ παραβάσει τούτου τοῦ ἔθους
[12, 11]	τοῦ ὀρύγματος· ὀψὲ δὲ ἴσχυσεν	εἰσπέμψαι	τινὰς νύκτωρ ἐπικούρους ὁ τῶν
[12, 9]	νόσος δ' ἐξήγαγεν αὐτὸν ὀξεῖα,	εἴτ'	ἄλλως ἐπιπεσοῦσα ἐκ τῆς ἅδην
[12, 16]	δ' οὗτος ὑπὸ γῆς ῥυεὶς	εἶτ'	ἀνακύψας συνέπεσεν εἰς ταὐτὸ τοῖς
[12, 13]	Ἀμόριον καὶ Εὐμένειαν καὶ Σύνναδα,	εἶτα	Ἀπάμεια ἡ Κιβωτὸς λεγομένη καὶ
[12, 2]	Φρυγίαν οἱ παλαιοὶ καλοῦσιν, ἄδηλον	εἴτε	τῆς μεγάλης εἴτε τῆς μικρᾶς
[12, 2]	καλοῦσιν, ἄδηλον εἴτε τῆς μεγάλης	εἴτε	τῆς μικρᾶς μέρος οὖσαν, ᾗ
[12, 9]	ἡγεμών. ~Οὗτος δ' ἦν μὲν	ἐκ	Γορδίου κώμης, ἣν ὕστερον αὐξήσας
[12, 7]	κλαγγῇ τ' ἐνοπῇ τ' ἴσαν,	ἐκ	δὲ τῶν ἐναντίων Οἱ δ'
[12, 14]	αὐτῆς πρὸς ἄρκτον μὲν Φιλομήλιον,	ἐκ	θατέρου δὲ μέρους Ἀντιόχεια ἡ
[12, 18]	καὶ ἀπὸ Κελαινοῦ τοῦ Ποσειδῶνος	ἐκ	Κελαινοῦς, μιᾶς τῶν Δαναί̈ δων,
[12, 5]	νῦν Λυκίᾳ· τούτους δ' ἀγαγεῖν	ἐκ	Κρήτης ἀποίκους Σαρπηδόνα, Μίνω καὶ
[12, 7]	οὕτως. Οἱ δὲ Τρῶες οὕτως	ἐκ	μικρῶν αὐξηθέντες ὥστε καὶ βασιλεῖς
[12, 11]	χώραν ἔχει πολλὴν τὴν μὲν	ἐκ	παλαιοῦ τὴν δὲ τῶν Ῥωμαίων
[12, 16]	τῶν ἡμετέρων πατέρων, καίτοι κακωθεῖσα	ἐκ	πολιορκίας ἐπὶ Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος·
[12, 6]	χώρας ἧς λέγω τοῖς ἰσχύουσιν	ἐκ	πολλῶν βεβαιοῦται {καὶ πρὸ τῶν
[12, 11]	τῆς Ἀζανίτιδος, προσλαβὼν δὲ καὶ	ἐκ	τῆς Ἀβρεττηνῆς Μυσίας ἄλλους τε
[12, 9]	αὐτὸν ὀξεῖα, εἴτ' ἄλλως ἐπιπεσοῦσα	ἐκ	τῆς ἅδην πλησμονῆς εἴθ' ὡς
[12, 11]	ῥεῖ ποταμὸς τὰς ἀρχὰς ἔχων	ἐκ	τῆς Ἀζανίτιδος, προσλαβὼν δὲ καὶ
[12, 4]	νῦν Κίλικες· ὅ τε Τήλεφος	ἐκ	τῆς Ἀρκαδίας ἀφῖχθαι νομίζοιτ' ἂν
[12, 3]	τὸν Ὄλυμπον, τῶν δὲ Φρυγῶν	ἐκ	τῆς Θρᾴκης περαιωθέντων {ἀν} ελόντων
[12, 5]	οἳ καὶ τὴν Μίλητον ἔκτισαν	ἐκ	τῆς Κρητικῆς Μιλήτου Σαρπηδόνα λαβόντες
[12, 11]	παράπλῳ τοῖς εἰς Πρίαπον κομιζομένοις	ἐκ	τῆς Κυζίκου. ~Τῆς δ' ἐπικτήτου
[12, 5]	ποιητὴς χωρίζει· Βελλεροφόντης γοῦν ὡρμημένος	ἐκ	τῆς Λυκίας Σολύμοισι μαχέσσατο κυδαλίμοισι.
[12, 11]	γῆ μιγνυμένη. Ἐπεδείξαντο δὲ τὴν	ἐκ	τῆς παρασκευῆς ταύτης ὠφέλειαν ἐν
[12, 4]	αὐτῇ πολλαχόθεν καὶ διὰ παντὸς	ἐκ	τῆς περαίας, ἢ καὶ ἐπ'
[12, 4]	Τρωσὶ συμμαχοῦντα ὁ ποιητής, οὐκ	ἐκ	τῆς περαίας. Τά τε περὶ
[12, 6]	ἱστοροῦσι μίαν εἶναι τῶν Ἀμαζόνων	ἐκ	τοῦ ἐπιθέτου τεκμαιρόμενοι· εὐσκάρθμους γὰρ
[12, 19]	ἀγκῶνες, ἁλόντος δὲ τὰς ζημίας	ἐκ	τῶν πορθμικῶν διαλύεσθαι τελῶν. ~Μεταξὺ
[12, 7]	καίπερ τοιούτων ὄντων πειρατέον διαιτᾶν	ἕκαστα	εἰς δύναμιν· ὅ τι δ'
[12, 1]	προσαγορευόμενον Μυσοί τε καὶ Φρύγες·	ἑκάτερον	δὲ τὸ ἔθνος διττόν ἐστι.
[12, 14]	ἐκτεινομένην ἐπὶ δύσιν· ταύτῃ δ'	ἑκατέρωθεν	ὑποπέπτωκέ τι πεδίον μέγα, καὶ
[12, 18]	καὶ ἔδωκεν ἐπελθὼν ὁ βασιλεὺς	ἑκατὸν	τάλαντα εἰς ἐπανόρθωσιν, ὁρῶν ἀνατετραμμένην
[12, 15]	δὲ ἡ Ἀπάμεια ἐπὶ ταῖς	ἐκβολαῖς	τοῦ Μαρσύου ποταμοῦ, καὶ ῥεῖ
[12, 15]	Μιλήτου καὶ Πριήνης ποιεῖται τὰς	ἐκβολάς.	Ἄρχεται δὲ ἀπὸ Κελαινῶν, λόφου
[12, 17]	πανδοχεῖα ἔχουσα καὶ ζεστῶν ὑδάτων	ἐκβολάς,	τὰς μὲν ἐν τῷ ποταμῷ
[12, 1]	Περγαμηνὴν μέχρι Τευθρανίας καὶ τῶν	ἐκβολῶν	τοῦ ποταμοῦ. ~Οὕτω δ' ἐνήλλακται
[12, 14]	κατ' ἀρχὰς μὲν μικροὺς βώλους	ἐκδιδόντος	τοῦ μετάλλου, διὰ δὲ τὴν
[12, 11]	Μέκεστον ἀπ' Ἀγκύρας τῆς Ἀβαείτιδος	ἐκδίδωσιν	εἰς τὴν Προποντίδα κατὰ Βέσβικον
[12, 21]	ἐν τῇ Νιόβῃ· φησὶ γὰρ	ἐκείνη	μνησθήσεσθαι τῶν περὶ Τάνταλον Οἷς
[12, 11]	Δασκυλίτιδος λίμνης τὰ μὲν ἔχουσιν	ἐκεῖνοι	τὰ δὲ Βυζάντιοι· πρὸς δὲ
[12, 7]	καλεῖν Τροίαν, καὶ τοῖς ἐξηγουμένοις	ἐκεῖνον.	Λέγει μὲν γὰρ καὶ κοινῶς
[12, 9]	ἀργυρολογοῦντας Λαβιηνῷ καθ' ὃν χρόνον	ἐκεῖνος	τὴν Ἀσίαν κατέσχε, καὶ κωλύσας
[12, 4]	ὑποδεξάμενον αὐτὸν Τεύθραντα ἐνομίσθη τε	ἐκείνου	καὶ παρέλαβε τὴν Μυσῶν ἀρχήν.
[12, 14]	ὑπὸ τῶν πεμφθέντων ἐπὶ τὴν	ἐκείνου	κληρονομίαν. Σύνναδα δ' ἐστὶν οὐ
[12, 15]	ὢν εἰς ὑπερβολὴν ὥστε ἐξ	ἐκείνου	τὰς σκολιότητας ἁπάσας μαιάνδρους καλεῖσθαι·
[12, 3]	ἄρχοντα καὶ τῆς πλησίον γῆς,	ἐκείνους	μὲν ἐνταῦθα οἰκῆσαι τοὺς δὲ
[12, 3]	ὅπου ἐκτεθῆναί φασι τοὺς δεκατευθέντας,	ἐκείνων	δὲ ἀπογόνους εἶναι τοὺς ὕστερον
[12, 6]	ᾠκοῦντο καὶ ὑφ' Ὁμήρου σαφῶς	ἐκμαρτυρεῖται.	~Μετὰ δὲ τὰ Τρωικὰ αἵ
[12, 16]	τῷ δήμῳ πολλοῖς τ' ἀναθήμασιν	ἐκόσμησε	τὴν πόλιν, Ζήνων δὲ ὁ
[12, 2]	τις, καθ' ἣν ὁ Κάικος	ἐκπίπτει,	καὶ ἡ μεταξὺ τούτων Τευθρανία,
[12, 18]	τῶν λίθων τὴν ἀπὸ τῶν	ἐκπυρώσεων	μελανίαν. Καὶ τὰ περὶ Σίπυλον
[12, 3]	ὀξύη κατὰ τὸν Ὄλυμπον, ὅπου	ἐκτεθῆναί	φασι τοὺς δεκατευθέντας, ἐκείνων δὲ
[12, 14]	ἔχει ῥάχιν ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς	ἐκτεινομένην	ἐπὶ δύσιν· ταύτῃ δ' ἑκατέρωθεν
[12, 5]	Κρητῶν, οἳ καὶ τὴν Μίλητον	ἔκτισαν	ἐκ τῆς Κρητικῆς Μιλήτου Σαρπηδόνα
[12, 8]	ἐξαισίους ἔχων καὶ λῃστήρια δυναμένους	ἐκτρέφειν	τόπους εὐερκεῖς, ἐν οἷς καὶ
[12, 2]	Τεύθρας καὶ ἡ τοῦ Τηλέφου	ἐκτροφή,	ἀνὰ μέσον ἐστὶ τοῦ τε
[12, 16]	Λαοδίκεια μικρὰ πρότερον οὖσα αὔξησιν	ἔλαβεν	ἐφ' ἡμῶν καὶ τῶν ἡμετέρων
[12, 3]	Λυδὸς γράφει καὶ Μενεκράτης ὁ	Ἐλαί̈	της, ἐτυμολογοῦντες καὶ τὸ ὄνομα
[12, 2]	Ἡ γὰρ Περγαμηνὴ καὶ ἡ	Ἐλαῖ̈	τις, καθ' ἣν ὁ Κάικος
[12, 14]	μεγάλη πόλις· πρόκειται δ' αὐτῆς	ἐλαιόφυτον	πεδίον ὅσον ἑξήκοντα σταδίων· ἐπέκεινα
[12, 11]	ἐτίμησαν τὴν πόλιν, καὶ ἔστιν	ἐλευθέρα	μέχρι νῦν καὶ χώραν ἔχει
[12, 15]	ἀπὸ τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς	Ἑλλάδος	ὑποδοχεῖον κοινόν ἐστιν. Ἵδρυται δὲ
[12, 7]	τὰ Τρωικὰ αἵ τε τῶν	Ἑλλήνων	ἀποικίαι καὶ αἱ Τρηρῶν καὶ
[12, 4]	τε βαρβάρων ἅμα καὶ τῶν	Ἑλλήνων	ὁρμῇ τινι χρησαμένων πρὸς τὴν
[12, 6]	πρὸ τῶν Τρωικῶν ἤδη ὑφ'	Ἑλλήνων	ᾠκοῦντο καὶ ὑφ' Ὁμήρου σαφῶς
[12, 2]	ἀνὰ μέσον ἐστὶ τοῦ τε	Ἑλλησπόντου	καὶ τῆς περὶ Σίπυλον καὶ
[12, 1]	ἡ δὲ μικρὰ ἡ ἐφ'	Ἑλλησπόντῳ	καὶ ἡ περὶ τὸν Ὄλυμπον
[12, 3]	ἐκ τῆς Θρᾴκης περαιωθέντων {ἀν}	ελόντων	τε τῆς Τροίας ἄρχοντα καὶ
[12, 19]	πολλάκις τὴν χώραν ταύτην, ὧν	ἐμνήσθημέν	που καὶ ἐν τοῖς πρόσθεν.
[12, 15]	καὶ κάλλος. ~Ἀπάμεια δ' ἐστὶν	ἐμπόριον	μέγα τῆς ἰδίως λεγομένης Ἀσίας,
[12, 16]	εἰς ταὐτὸ τοῖς ἄλλοις ποταμοῖς,	ἐμφαίνων	ἅμα καὶ τὸ πολύτρητον τῆς
[12, 2]	ποταμοῦ. ~Οὕτω δ' ἐνήλλακται ταῦτα	ἐν	ἀλλήλοις, ὡς πολλάκις λέγομεν, ὥστε
[12, 13]	ἐστὶν ἡ μεγάλη Φρυγία, λείπουσα	ἐν	ἀριστερᾷ τὴν Πεσσινοῦντα καὶ τὰ
[12, 17]	τε ἐν Ἱεραπόλει καὶ τὸ	ἐν	Ἀχαράκοις τῆς Νυσαί̈ δος καὶ
[12, 9]	ἱερόν, κατὰ μῆνιν τῆς θεοῦ·	ἐν	γὰρ τῷ περιβόλῳ τοῦ τεμένους
[12, 9]	κατέσχε, καὶ κωλύσας τὰς παρασκευάς·	ἐν	δὲ τοῖς Ἀκτιακοῖς ἀποστὰς Ἀντωνίου
[12, 8]	Ὄλυμπος κύκλῳ μὲν εὖ συνοικούμενος,	ἐν	δὲ τοῖς ὕψεσι δρυμοὺς ἐξαισίους
[12, 6]	τε παλαιαὶ ὁμολογοῦνται ἐπώνυμοι αὐτῶν·	ἐν	δὲ τῷ Ἰλιακῷ πεδίῳ κολώνη
[12, 13]	τὰ περὶ Ὀρκαόρκους καὶ Λυκαονίαν,	ἐν	δεξιᾷ δὲ Μαίονας καὶ Λυδοὺς
[12, 11]	δὲ πόλεως τὸ μὲν ἔστιν	ἐν	ἐπιπέδῳ τὸ δὲ πρὸς ὄρει·
[12, 13]	Μαίονας καὶ Λυδοὺς καὶ Κᾶρας·	ἐν	ᾗ ἔστιν ἥ τε Παρώρειος
[12, 2]	καὶ ἡ μεταξὺ τούτων Τευθρανία,	ἐν	ᾗ Τεύθρας καὶ ἡ τοῦ
[12, 21]	μνησθήσεσθαι τῶν περὶ Τάνταλον Οἷς	ἐν	Ἰδαίῳ πάγῳ Διὸς πατρῴου βωμός
[12, 17]	εἰς τὰ Χαρώνια, τό τε	ἐν	Ἱεραπόλει καὶ τὸ ἐν Ἀχαράκοις
[12, 8]	λῃστήρια δυναμένους ἐκτρέφειν τόπους εὐερκεῖς,	ἐν	οἷς καὶ τύραννοι συνίστανται πολλάκις
[12, 11]	καὶ πλησίον ἀκρωτήριον Μέλανος καλούμενον	ἐν	παράπλῳ τοῖς εἰς Πρίαπον κομιζομένοις
[12, 14]	πρὸς Πισιδίᾳ καλουμένη, ἡ μὲν	ἐν	πεδίῳ κειμένη πᾶσα ἡ δ'
[12, 20]	ἐπὶ τῶν πατέρων τῶν ἡμετέρων	ἐν	Σμύρνῃ τὸ τῶν Ἐρασιστρατείων ὑπὸ
[12, 3]	Μαίονες, οὓς Ὅμηρος καλεῖ Μῄονας,	ἐν	συγχύσει πώς εἰσι καὶ πρὸς
[12, 11]	τὴν Προποντίδα κατὰ Βέσβικον νῆσον.	Ἐν	ταύτῃ δὲ τῇ νήσῳ τῶν
[12, 11]	τοῦ ζωγρίᾳ λαβεῖν τὸν βασιλέα	ἐν	τῇ διώρυγι ἀντιδιορύττοντες, ἀλλ' ἔφθη
[12, 21]	οὕτω λέγονται. Αἰσχύλος δὲ συγχεῖ	ἐν	τῇ Νιόβῃ· φησὶ γὰρ ἐκείνη
[12, 5]	κτίστην· καὶ τοὺς Τερμίλας κατῴκισαν	ἐν	τῇ νῦν Λυκίᾳ· τούτους δ'
[12, 11]	Κυζικηνῶν νυνί. ~Ἔστι δὲ νῆσος	ἐν	τῇ Προποντίδι ἡ Κύζικος συναπτομένη
[12, 17]	δή ποτέ φασι πορνοβοσκὸν αὐλισθέντα	ἐν	τοῖς πανδοχείοις σὺν πολλῷ πλήθει
[12, 19]	ταύτην, ὧν ἐμνήσθημέν που καὶ	ἐν	τοῖς πρόσθεν. Καὶ δὴ καὶ
[12, 9]	εἰς αὐτὴν ὗς· ὁ δ'	ἐν	τοῖς πρώτοις τὸ λῃστρικὸν ἦθος
[12, 11]	ἐκ τῆς παρασκευῆς ταύτης ὠφέλειαν	ἐν	τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ. Ἐπελθόντος γὰρ
[12, 9]	λαβὼν δὲ ὕστατα καὶ τὴν	ἐν	τῷ Πόντῳ τῶν Κομάνων ἱερωσύνην,
[12, 17]	ζεστῶν ὑδάτων ἐκβολάς, τὰς μὲν	ἐν	τῷ ποταμῷ Μαιάνδρῳ τὰς δ'
[12, 15]	δὲ ἀπὸ Κελαινῶν, λόφου τινός,	ἐν	ᾧ πόλις ἦν ὁμώνυμος τῷ
[12, 11]	ἵδρυμα τῶν Ἀργοναυτῶν. Ἔστι δ'	ἐνάμιλλος	ταῖς πρώταις τῶν κατὰ τὴν
[12, 7]	καὶ Δαναοὺς καὶ Ἀχαιοὺς τοὺς	ἐναντίους·	ἀλλ' οὐ δήπου Τροίαν καὶ
[12, 7]	τ' ἴσαν, ἐκ δὲ τῶν	ἐναντίων	Οἱ δ' ἄρ' ἴσαν σιγῇ
[12, 2]	ἐκβολῶν τοῦ ποταμοῦ. ~Οὕτω δ'	ἐνήλλακται	ταῦτα ἐν ἀλλήλοις, ὡς πολλάκις
[12, 21]	δώδεχ' ἡμερῶν ὁδόν, Βερέκυντα χῶρον,	ἔνθ'	Ἀδραστείας ἕδος Ἴδη τε μυκηθμοῖσι
[12, 12]	καὶ Κάδοι· τοὺς δὲ Κάδους	ἔνιοι	τῆς Μυσίας φασίν. Ἡ δὲ
[12, 4]	ἐξοικειωσάμενος τὸν ὑποδεξάμενον αὐτὸν Τεύθραντα	ἐνομίσθη	τε ἐκείνου καὶ παρέλαβε τὴν
[12, 7]	φῇ Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ'	ἐνοπῇ	τ' ἴσαν, ἐκ δὲ τῶν
[12, 16]	τοῦ ὁμωνύμου χρώματος πλησίον οἰκοῦντες.	Ἐνταῦθα	δὲ καὶ ὁ Κάπρος καὶ
[12, 15]	πρὸς γάμον Σελεύκῳ τῷ Νικάτορι.	Ἐνταῦθα	δὲ μυθεύεται τὰ περὶ τὸν
[12, 4]	μυθοποιίας ἥ τε σύγχυσις τῶν	ἐνταῦθα	ἐθνῶν καὶ ἡ εὐδαιμονία τῆς
[12, 14]	ἐντὸς τοῦ Ταύρου· ἦν δὲ	ἐνταῦθα	καὶ ἱερωσύνη τις Μηνὸς Ἀρκαίου,
[12, 19]	τὰ περὶ τὸν Τυφῶνα πάθη	ἐνταῦθα	μυθεύουσι καὶ τοὺς Ἀρίμους, καὶ
[12, 3]	τῆς πλησίον γῆς, ἐκείνους μὲν	ἐνταῦθα	οἰκῆσαι τοὺς δὲ Μυσοὺς ὑπὲρ
[12, 7]	τοῦτο μὲν ἐατέον οὐ γὰρ	ἐνταῦθα	τὸ τῆς γεωγραφίας ἔργον̓ τὰ
[12, 15]	πόλις ἦν ὁμώνυμος τῷ λόφῳ·	ἐντεῦθεν	δ' ἀναστήσας τοὺς ἀνθρώπους ὁ
[12, 15]	ὁμαλοῦ φερόμενον πρᾶον καὶ μαλακόν·	ἐντεῦθεν	δ' ἤδη γενόμενος Μαίανδρος τέως
[12, 4]	ἡ εὐδαιμονία τῆς χώρας τῆς	ἐντὸς	Ἅλυος, μάλιστα δὲ τῆς παραλίας,
[12, 9]	Κομάνων ἱερωσύνην, εἰς ἣν κατελθὼν	ἐντὸς	μηνιαίου χρόνου κατέστρεψε τὸν βίον·
[12, 14]	ἄλλην Ἀσίαν Εὐμένει παρέδοσαν τὴν	ἐντὸς	τοῦ Ταύρου· ἦν δὲ ἐνταῦθα
[12, 15]	σκολιὸς ὢν εἰς ὑπερβολὴν ὥστε	ἐξ	ἐκείνου τὰς σκολιότητας ἁπάσας μαιάνδρους
[12, 15]	τὰς γλώττας τῶν αὐλῶν ἐπιτήδειον,	ἐξ	ἧς ἀπολείβεσθαί φασι τὰς πηγὰς
[12, 16]	δὲ τῆς πόλεως ὄρος Κάδμος,	ἐξ	οὗ καὶ ὁ Λύκος ῥεῖ
[12, 14]	νυνὶ πολυτέλειαν τῶν Ῥωμαίων κίονες	ἐξαιροῦνται	μονόλιθοι μεγάλοι, πλησιάζοντες τῷ ἀλαβαστρίτῃ
[12, 8]	ἐν δὲ τοῖς ὕψεσι δρυμοὺς	ἐξαισίους	ἔχων καὶ λῃστήρια δυναμένους ἐκτρέφειν
[12, 9]	κατέστρεψε τὸν βίον· νόσος δ'	ἐξήγαγεν	αὐτὸν ὀξεῖα, εἴτ' ἄλλως ἐπιπεσοῦσα
[12, 7]	χρὴ καλεῖν Τροίαν, καὶ τοῖς	ἐξηγουμένοις	ἐκεῖνον. Λέγει μὲν γὰρ καὶ
[12, 14]	δ' αὐτῆς ἐλαιόφυτον πεδίον ὅσον	ἑξήκοντα	σταδίων· ἐπέκεινα δ' ἐστὶ Δοκιμία
[12, 4]	μητρός, γάμῳ δὲ τῷ ταύτης	ἐξοικειωσάμενος	τὸν ὑποδεξάμενον αὐτὸν Τεύθραντα ἐνομίσθη
[12, 11]	ἔφθη φυλαξάμενος καὶ ἀναλαβὼν ἑαυτὸν	ἔξω	τοῦ ὀρύγματος· ὀψὲ δὲ ἴσχυσεν
[12, 17]	δὲ πρὸς τὸ πέλαγος βιασάμενος	ἐξωθεῖ.	Καὶ δὴ καὶ τὴν Πριήνην
[12, 11]	πρός τε εἰρήνην καὶ πόλεμον·	ἔοικέ	τε τῷ παραπλησίῳ τύπῳ κοσμεῖσθαι
[12, 18]	τὴν πόλιν. Λέγεται δὲ καὶ	ἐπ'	Ἀλεξάνδρου παραπλήσια συμβῆναι· διόπερ εἰκός
[12, 4]	ἐκ τῆς περαίας, ἢ καὶ	ἐπ'	ἀλλήλους ἰόντων τῶν ἐγγύς. Μάλιστα
[12, 6]	αἱ ἐγγὺς δὲ νῆσοι ταῦτ'	ἔπαθον	διὰ τὴν ἀρετήν, ὧν Ῥόδος
[12, 2]	δ' ἂν ἔχῃ, ἥ γε	ἐπάλλαξις	φανερά. Ἡ γὰρ Περγαμηνὴ καὶ
[12, 18]	ὁ βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα εἰς	ἐπανόρθωσιν,	ὁρῶν ἀνατετραμμένην τὴν πόλιν. Λέγεται
[12, 11]	ἄσηπτον ἡ Χαλκιδικὴ γῆ μιγνυμένη.	Ἐπεδείξαντο	δὲ τὴν ἐκ τῆς παρασκευῆς
[12, 9]	τοῖς πρώτοις τὸ λῃστρικὸν ἦθος	ἐπεδείξατο	εὐθὺς κατὰ τὴν πρώτην εἴσοδον
[12, 15]	τῆς μητρὸς ἐπώνυμον τὴν πόλιν	ἐπέδειξεν	Ἀπάμας, ἣ θυγάτηρ μὲν ἦν
[12, 15]	μὲν διὰ τῆς Φρυγίας φέρεται,	ἔπειτα	διορίζει τὴν Καρίαν καὶ τὴν
[12, 11]	καλοῦσιν Ἀδραστείας καὶ τὸ προάστειον,	ἔπειτα	καὶ διάραντος εἰς τὸν ὑπὲρ
[12, 14]	ἐλαιόφυτον πεδίον ὅσον ἑξήκοντα σταδίων·	ἐπέκεινα	δ' ἐστὶ Δοκιμία κώμη, καὶ
[12, 5]	Ἡρόδοτος, ἔτι δὲ πρότερον Σολύμους,	ἐπελθόντα	δὲ τὸν Πανδίονος Λύκον ἀφ'
[12, 11]	ὠφέλειαν ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ.	Ἐπελθόντος	γὰρ αὐτοῖς ἀδοκήτως τοῦ βασιλέως
[12, 9]	Ὑπῆρξε δ' Ἀντωνίῳ μὲν χρήσιμος	ἐπελθὼν	ἐπὶ τοὺς ἀργυρολογοῦντας Λαβιηνῷ καθ'
[12, 18]	στρατείας ἐσείσθη πολλάκις, καὶ ἔδωκεν	ἐπελθὼν	ὁ βασιλεὺς ἑκατὸν τάλαντα εἰς
[12, 18]	ἐπιφανεστάτας κατὰ πολλὰ μέρη διελυμήναντο·	ἐπηνώρθωσε	δ' ὁ ἡγεμὼν χρήματα ἐπιδούς,
[12, 14]	ῥάχιν ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς ἐκτεινομένην	ἐπὶ	δύσιν· ταύτῃ δ' ἑκατέρωθεν ὑποπέπτωκέ
[12, 14]	ὥστε καίπερ πολλῆς οὔσης τῆς	ἐπὶ	θάλατταν ἀγωγῆς τῶν τηλικούτων φορτίων
[12, 17]	Καὶ δὴ καὶ τὴν Πριήνην	ἐπὶ	θαλάττῃ πρότερον οὖσαν μεσόγεων πεποίηκε
[12, 14]	πεδίῳ κειμένη πᾶσα ἡ δ'	ἐπὶ	λόφου ἔχουσα ἀποικίαν Ῥωμαίων· ταύτην
[12, 16]	πατέρων, καίτοι κακωθεῖσα ἐκ πολιορκίας	ἐπὶ	Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος· ἀλλ' ἡ
[12, 10]	δὲ τῇ τρίτῃ Ἀπολλωνία ἡ	ἐπὶ	Ῥυνδάκῳ λεγομένη· τὰ πλεῖστα δὲ
[12, 15]	ἐστιν. Ἵδρυται δὲ ἡ Ἀπάμεια	ἐπὶ	ταῖς ἐκβολαῖς τοῦ Μαρσύου ποταμοῦ,
[12, 14]	Ἀμύντου τελευτὴν ὑπὸ τῶν πεμφθέντων	ἐπὶ	τὴν ἐκείνου κληρονομίαν. Σύνναδα δ'
[12, 12]	τὴν μεσόγαιαν ἀπὸ τῆς Ὀλυμπηνῆς	ἐπὶ	τὴν Περγαμηνὴν καθήκει καὶ τὸ
[12, 18]	χρήματα ἐπιδούς, καθάπερ καὶ πρότερον	ἐπὶ	τῆς γενομένης συμφορᾶς Τραλλιανοῖς ἡνίκα
[12, 15]	τῆς πόλεως ἔχων· κατενεχθεὶς δ'	ἐπὶ	τὸ προάστειον σφοδρῷ καὶ καταφερεῖ
[12, 9]	δ' Ἀντωνίῳ μὲν χρήσιμος ἐπελθὼν	ἐπὶ	τοὺς ἀργυρολογοῦντας Λαβιηνῷ καθ' ὃν
[12, 4]	ἑτέρους ἀποικισάντων. Τάχα δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν Κιλίκων τὸ αὐτὸ συνέβη·
[12, 20]	ταῦτα Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλαλήθους, καθάπερ	ἐπὶ	τῶν πατέρων τῶν ἡμετέρων ἐν
[12, 18]	ἐπηνώρθωσε δ' ὁ ἡγεμὼν χρήματα	ἐπιδούς,	καθάπερ καὶ πρότερον ἐπὶ τῆς
[12, 4]	δὲ τῆς παραλίας, δι' ἣν	ἐπιθέσεις	ἐγένοντο αὐτῇ πολλαχόθεν καὶ διὰ
[12, 6]	εἶναι τῶν Ἀμαζόνων ἐκ τοῦ	ἐπιθέτου	τεκμαιρόμενοι· εὐσκάρθμους γὰρ ἵππους λέγεσθαι
[12, 11]	δὲ ἴσχυσεν εἰσπέμψαι τινὰς νύκτωρ	ἐπικούρους	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς Λεύκολλος·
[12, 10]	δὲ λοιπὸν ἔχουσι Μυσοὶ καὶ	Ἐπίκτητοι.	Δολίονας μὲν οὖν μάλιστα καλοῦσι
[12, 1]	περὶ τὸν Ὄλυμπον ἡ καὶ	Ἐπίκτητος	λεγομένη. Μυσία τε ὁμοίως ἥ
[12, 13]	Μαιονίαν φασίν. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς	Ἐπικτήτου	πρὸς νότον ἐστὶν ἡ μεγάλη
[12, 12]	ἐκ τῆς Κυζίκου. ~Τῆς δ'	ἐπικτήτου	Φρυγίας Ἀζανοί τέ εἰσι καὶ
[12, 1]	οὖσα τῇ Βιθυνίᾳ καὶ τῇ	Ἐπικτήτῳ,	ἣν ἔφη Ἀρτεμίδωρος ἀπὸ τῶν
[12, 11]	ἐῶ, τρεῖς δ' ἀρχιτέκτονας τοὺς	ἐπιμελουμένους	οἰκοδομημάτων τε δημοσίων καὶ ὀργάνων,
[12, 11]	πόλεως τὸ μὲν ἔστιν ἐν	ἐπιπέδῳ	τὸ δὲ πρὸς ὄρει· καλεῖται
[12, 9]	ἐξήγαγεν αὐτὸν ὀξεῖα, εἴτ' ἄλλως	ἐπιπεσοῦσα	ἐκ τῆς ἅδην πλησμονῆς εἴθ'
[12, 11]	τῷ τοσούτῳ πλήθει τῆς στρατιᾶς	ἐπιπεσών,	ὃν οὐ προείδετο ὁ βασιλεύς,
[12, 15]	εἰς τὰς γλώττας τῶν αὐλῶν	ἐπιτήδειον,	ἐξ ἧς ἀπολείβεσθαί φασι τὰς
[12, 18]	Σάρδεις καὶ τῶν ἄλλων τὰς	ἐπιφανεστάτας	κατὰ πολλὰ μέρη διελυμήναντο· ἐπηνώρθωσε
[12, 14]	μὲν Ῥωμαῖοι καλοῦσιν, οἱ δ'	ἐπιχώριοι	Δοκιμίτην καὶ Δοκιμαῖον̓ κατ' ἀρχὰς
[12, 5]	κατέκτανε. Καὶ τὸν Σαρπηδόνα δὲ	ἐπιχώριόν	τινα λέγει. ~Ἀλλὰ τό γε
[12, 16]	τῶν πολιτῶν τινες εὐτυχήσαντες μεγάλην	ἐποίησαν	αὐτήν, Ἱέρων μὲν πρότερον, ὃς
[12, 9]	Γορδίου κώμης, ἣν ὕστερον αὐξήσας	ἐποίησε	πόλιν καὶ προσηγόρευσεν Ἰουλιόπολιν· λῃστηρίῳ
[12, 6]	Βελλεροφόντης· πόλεις τε παλαιαὶ ὁμολογοῦνται	ἐπώνυμοι	αὐτῶν· ἐν δὲ τῷ Ἰλιακῷ
[12, 18]	δων, γενομένου κεκλῆσθαι τὴν πόλιν	ἐπώνυμον,	ἢ διὰ τῶν λίθων τὴν
[12, 15]	τὴν νῦν Ἀπάμειαν τῆς μητρὸς	ἐπώνυμον	τὴν πόλιν ἐπέδειξεν Ἀπάμας, ἣ
[12, 6]	τάχος· καὶ ἡ Μύρινα οὖν	ἐπώνυμος	ταύτης λέγεται. Καὶ αἱ ἐγγὺς
[12, 20]	ἡμετέρων ἐν Σμύρνῃ τὸ τῶν	Ἐρασιστρατείων	ὑπὸ Ἱκεσίου· νῦν δὲ οὐχ
[12, 2]	αὐτῷ χώρας· ὥσθ' ὅπερ ἔφην	ἔργον	διορίσαι Χωρὶς τὰ Μυσῶν καὶ
[12, 7]	γὰρ ἐνταῦθα τὸ τῆς γεωγραφίας	ἔργον̓	τὰ δὲ νῦν ὄντα λεκτέον.
[12, 21]	βρυχήμασι βρέμουσι μήλων, πᾶν τ'	ἐρέχθειον	πέδον.
[12, 15]	καὶ τὸν Μαρσύαν καὶ τὴν	ἔριν	ἣν ἤρισεν ὁ Μαρσύας πρὸς
[12, 16]	οὐκ εἰς μαλακότητα μόνον τῶν	ἐρίων,	ᾗ καὶ τῶν Μιλησίων διαφέρει,
[12, 7]	δήπου Τροίαν καὶ τὴν Παφλαγονίαν	ἐροῦμεν·	νὴ Δία, οὐδὲ τὴν Καρίαν
[12, 8]	ὄρει· περὶ μὲν οὖν ταύτης	ἐροῦμεν	ὕστερον καὶ τῶν συνεχῶν αὐτῇ
[12, 18]	καὶ πρὸ τῆς Μιθριδάτου στρατείας	ἐσείσθη	πολλάκις, καὶ ἔδωκεν ἐπελθὼν ὁ
[12, 14]	ὅσον ἑξήκοντα σταδίων· ἐπέκεινα δ'	ἐστὶ	Δοκιμία κώμη, καὶ τὸ λατόμιον
[12, 9]	ὑπήκοον τῆς Μωρηνῆς Μυσία δέ	ἐστι	καὶ αὕτη, καθάπερ ἡ Ἀβρεττηνή̓
[12, 21]	Ἰδαίῳ πάγῳ Διὸς πατρῴου βωμός	ἐστι	καὶ πάλιν Σίπυλον Ἰδαίαν ἀνὰ
[12, 18]	Ἀλεξάνδρου παραπλήσια συμβῆναι· διόπερ εἰκός	ἐστι	καὶ τὸν Ποσειδῶ τιμᾶσθαι παρ'
[12, 10]	λεγομένη· τὰ πλεῖστα δὲ τούτων	ἐστὶ	Κυζικηνῶν νυνί. ~Ἔστι δὲ νῆσος
[12, 17]	πλήρης τε ἁλμυρίδων καὶ εὐεκπύρωτός	ἐστι·	τάχα δὲ καὶ ὁ Μαίανδρος
[12, 17]	πλησιοχώρου δὲ Κάρουρα. ~Ὅριον δέ	ἐστι	τῆς Φρυγίας καὶ τῆς Καρίας
[12, 2]	τοῦ Τηλέφου ἐκτροφή, ἀνὰ μέσον	ἐστὶ	τοῦ τε Ἑλλησπόντου καὶ τῆς
[12, 1]	ἑκάτερον δὲ τὸ ἔθνος διττόν	ἐστι.	Φρυγία τε γὰρ ἡ μὲν
[12, 11]	μητρὸς θεῶν, ἵδρυμα τῶν Ἀργοναυτῶν.	Ἔστι	δ' ἐνάμιλλος ταῖς πρώταις τῶν
[12, 11]	δὲ τούτων ἐστὶ Κυζικηνῶν νυνί.	~Ἔστι	δὲ νῆσος ἐν τῇ Προποντίδι
[12, 19]	τούτοις καὶ Λαοδικεῦσιν. ~Ἀκούειν δ'	ἔστι	καὶ τῶν παλαιῶν συγγραφέων οἷά
[12, 20]	Λαοδικείας καὶ τῶν Καρούρων ἱερὸν	ἔστι	Μηνὸς Κάρου καλούμενον τιμώμενον ἀξιολόγως.
[12, 8]	Ταύρου παραλλήλων τοῖς προεφωδευμένοις λέγωμεν.	Ἔστι	τοίνυν ὁ Ὄλυμπος κύκλῳ μὲν
[12, 8]	τὰ δὲ νῦν ὄντα λεκτέον.	~Ἔστι	τοίνυν ὄρη δύο ὑπερκείμενα τῆς
[12, 17]	Καρίας τὰ Κάρουρα· κώμη δ'	ἐστὶν	αὕτη πανδοχεῖα ἔχουσα καὶ ζεστῶν
[12, 15]	μέγεθος καὶ κάλλος. ~Ἀπάμεια δ'	ἐστὶν	ἐμπόριον μέγα τῆς ἰδίως λεγομένης
[12, 11]	τῇ νήσῳ τῶν Κυζικηνῶν ὄρος	ἐστὶν	εὔδενδρον Ἀρτάκη· καὶ νησίον ὁμώνυμον
[12, 17]	καὶ Μυοῦντα· εὔθρυπτός τε γάρ	ἐστιν	ἡ γῆ καὶ ψαθυρὰ πλήρης
[12, 13]	δὲ τῆς Ἐπικτήτου πρὸς νότον	ἐστὶν	ἡ μεγάλη Φρυγία, λείπουσα ἐν
[12, 17]	δέ τι καὶ πᾶσα εὔσειστός	ἐστιν	ἡ περὶ τὸν Μαίανδρον χώρα
[12, 9]	περιβόλῳ τοῦ τεμένους ἡ οἴκησίς	ἐστιν	ἥ τε τοῦ ἱερέως καὶ
[12, 15]	καὶ τῆς Ἑλλάδος ὑποδοχεῖον κοινόν	ἐστιν.	Ἵδρυται δὲ ἡ Ἀπάμεια ἐπὶ
[12, 4]	Μυσῶν λεγόμενα πρεσβύτερα τῶν Τρωικῶν	ἐστιν·	οἱ δὲ διττοὶ Λύκιοι τοῦ
[12, 14]	τὴν ἐκείνου κληρονομίαν. Σύνναδα δ'	ἐστὶν	οὐ μεγάλη πόλις· πρόκειται δ'
[12, 11]	δ' ἐτίμησαν τὴν πόλιν, καὶ	ἔστιν	ἐλευθέρα μέχρι νῦν καὶ χώραν
[12, 11]	τῆς δὲ πόλεως τὸ μὲν	ἔστιν	ἐν ἐπιπέδῳ τὸ δὲ πρὸς
[12, 13]	Λυδοὺς καὶ Κᾶρας· ἐν ᾗ	ἔστιν	ἥ τε Παρώρειος λεγομένη Φρυγία
[12, 6]	τῷ Ἰλιακῷ πεδίῳ κολώνη τις	ἔστιν	Ἣν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν,
[12, 7]	Μακεδόνων τό {τε} τελευταῖον Γαλατῶν	ἐτάραξαν	πάντα καὶ συνέχεαν. Γέγονε δὲ
[12, 4]	ἢ τῶν πρὸς Καρίᾳ τοὺς	ἑτέρους	ἀποικισάντων. Τάχα δὲ καὶ ἐπὶ
[12, 3]	μὲν τοὺς αὐτοὺς οἱ δ'	ἑτέρους	φασί· πρὸς δὲ τούτους, ὅτι
[12, 13]	Κολοσσαὶ Θεμισώνιον Σαναὸς Μητρόπολις Ἀπολλωνιάς,	ἔτι	δὲ ἀπωτέρω τούτων Πέλται Τάβαι
[12, 5]	πρότερον Μιλύας, ὥς φησιν Ἡρόδοτος,	ἔτι	δὲ πρότερον Σολύμους, ἐπελθόντα δὲ
[12, 20]	Ἱκεσίου· νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως	ἔτι	συμμένει. ~Λέγεται δέ τινα φῦλα
[12, 9]	τοῖς Καίσαρος προσέθετο στρατηγοῖς, καὶ	ἐτιμήθη	πλέον ἢ κατ' ἀξίαν προσλαβὼν
[12, 11]	ἀπῆλθε πολλοὺς ἀποβαλών. Ῥωμαῖοι δ'	ἐτίμησαν	τὴν πόλιν, καὶ ἔστιν ἐλευθέρα
[12, 4]	πολλαχοῦ τῆς Εὐρώπης τὸ παλαιὸν	ἐτύγχανε	πλανώμενα, ἅπερ ποιεῖ τοῖς Τρωσὶ
[12, 15]	μὲν ἦν Ἀρταβάζου δεδομένη δ'	ἐτύγχανε	πρὸς γάμον Σελεύκῳ τῷ Νικάτορι.
[12, 3]	καὶ Μενεκράτης ὁ Ἐλαί̈ της,	ἐτυμολογοῦντες	καὶ τὸ ὄνομα τὸ τῶν
[12, 8]	τοίνυν ὁ Ὄλυμπος κύκλῳ μὲν	εὖ	συνοικούμενος, ἐν δὲ τοῖς ὕψεσι
[12, 4]	τῶν ἐνταῦθα ἐθνῶν καὶ ἡ	εὐδαιμονία	τῆς χώρας τῆς ἐντὸς Ἅλυος,
[12, 11]	νήσῳ τῶν Κυζικηνῶν ὄρος ἐστὶν	εὔδενδρον	Ἀρτάκη· καὶ νησίον ὁμώνυμον πρόκειται
[12, 17]	ψαθυρὰ πλήρης τε ἁλμυρίδων καὶ	εὐεκπύρωτός	ἐστι· τάχα δὲ καὶ ὁ
[12, 8]	καὶ λῃστήρια δυναμένους ἐκτρέφειν τόπους	εὐερκεῖς,	ἐν οἷς καὶ τύραννοι συνίστανται
[12, 17]	τὸ περὶ Μαγνησίαν καὶ Μυοῦντα·	εὔθρυπτός	τε γάρ ἐστιν ἡ γῆ
[12, 9]	πρώτοις τὸ λῃστρικὸν ἦθος ἐπεδείξατο	εὐθὺς	κατὰ τὴν πρώτην εἴσοδον τῇ
[12, 13]	δὲ ἀπωτέρω τούτων Πέλται Τάβαι	Εὐκαρπία	Λυσιάς. ~Ἡ μὲν οὖν παρώρεια
[12, 16]	συμβάλλει τῷ Μαιάνδρῳ ποταμῷ, ποταμὸς	εὐμεγέθης,	ἀφ' οὗ καὶ ἡ πρὸς
[12, 14]	βασιλέων, ἡνίκα τὴν ἄλλην Ἀσίαν	Εὐμένει	παρέδοσαν τὴν ἐντὸς τοῦ Ταύρου·
[12, 13]	καὶ τὰ περὶ Ἀμόριον καὶ	Εὐμένειαν	καὶ Σύνναδα, εἶτα Ἀπάμεια ἡ
[12, 11]	μεγέθει τε καὶ κάλλει καὶ	εὐνομίᾳ	πρός τε εἰρήνην καὶ πόλεμον·
[12, 16]	ἐκ πολιορκίας ἐπὶ Μιθριδάτου τοῦ	Εὐπάτορος·	ἀλλ' ἡ τῆς χώρας ἀρετὴ
[12, 4]	εἴρηται δ' ὅτι πολλαχοῦ τῆς	Εὐρώπης	τὸ παλαιὸν ἐτύγχανε πλανώμενα, ἅπερ
[12, 16]	πολύτρητον τῆς χώρας καὶ τὸ	εὔσειστον·	εἰ γάρ τις ἄλλη, καὶ
[12, 17]	Σχεδὸν δέ τι καὶ πᾶσα	εὔσειστός	ἐστιν ἡ περὶ τὸν Μαίανδρον
[12, 16]	τις ἄλλη, καὶ ἡ Λαοδίκεια	εὔσειστος,	καὶ τῆς πλησιοχώρου δὲ Κάρουρα.
[12, 6]	Ἀμαζόνων ἐκ τοῦ ἐπιθέτου τεκμαιρόμενοι·	εὐσκάρθμους	γὰρ ἵππους λέγεσθαι διὰ τὸ
[12, 16]	ἀρετὴ καὶ τῶν πολιτῶν τινες	εὐτυχήσαντες	μεγάλην ἐποίησαν αὐτήν, Ἱέρων μὲν
[12, 6]	ὅπου καὶ Ἀμαζόνες κατεθάρρησαν αὐτῆς,	ἐφ'	ἃς ὅ τε Πρίαμος στρατεῦσαι
[12, 1]	κατέσχον, ἡ δὲ μικρὰ ἡ	ἐφ'	Ἑλλησπόντῳ καὶ ἡ περὶ τὸν
[12, 16]	μικρὰ πρότερον οὖσα αὔξησιν ἔλαβεν	ἐφ'	ἡμῶν καὶ τῶν ἡμετέρων πατέρων,
[12, 9]	τῆς ἅδην πλησμονῆς εἴθ' ὡς	ἔφασαν	οἱ περὶ τὸ ἱερόν, κατὰ
[12, 8]	περὶ τῶν Ὀλυμπηνῶν καὶ τῶν	ἐφεξῆς	μέχρι τοῦ Ταύρου παραλλήλων τοῖς
[12, 10]	Δασκυλίτιδος λίμνης, Μυγδόνας δὲ τοὺς	ἐφεξῆς	τούτοις μέχρι τῆς Μυρλειανῶν χώρας·
[12, 15]	λεγομένης Ἀσίας, δευτερεῦον μετὰ τὴν	Ἔφεσον·	αὕτη γὰρ καὶ τῶν ἀπὸ
[12, 1]	Βιθυνίᾳ καὶ τῇ Ἐπικτήτῳ, ἣν	ἔφη	Ἀρτεμίδωρος ἀπὸ τῶν πέραν Ἴστρου
[12, 2]	ὑπ' αὐτῷ χώρας· ὥσθ' ὅπερ	ἔφην	ἔργον διορίσαι Χωρὶς τὰ Μυσῶν
[12, 1]	Βιθυνοῖς ὁμοροῦσι πρὸς νότον, ὡς	ἔφην,	οἱ περὶ τὸν Ὄλυμπον τὸν
[12, 11]	ἐν τῇ διώρυγι ἀντιδιορύττοντες, ἀλλ'	ἔφθη	φυλαξάμενος καὶ ἀναλαβὼν ἑαυτὸν ἔξω
[12, 7]	αἱ Τρηρῶν καὶ αἱ Κιμμερίων	ἔφοδοι	καὶ Λυδῶν καὶ μετὰ ταῦτα
[12, 4]	Τρωικὰ καὶ μετὰ ταῦτα τὰς	ἐφόδους	γενέσθαι καὶ τὰς μεταναστάσεις συνέβη,
[12, 11]	ὅσον πεντακοσίων σταδίων τὴν περίμετρον·	ἔχει	δὲ ὁμώνυμον πόλιν πρὸς αὐταῖς
[12, 19]	βορβορώδη καὶ ὑπονόμου τὴν ἀποφορὰν	ἔχει	πελαγία οὖσα· φασὶ δὲ καὶ
[12, 18]	αὐτῇ πόλις, οὐδὲ τοὺς τοίχους	ἔχει	πιστούς, ἀλλὰ καθ' ἡμέραν τρόπον
[12, 11]	ἐλευθέρα μέχρι νῦν καὶ χώραν	ἔχει	πολλὴν τὴν μὲν ἐκ παλαιοῦ
[12, 14]	μὲν οὖν παρώρεια ὀρεινήν τινα	ἔχει	ῥάχιν ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς ἐκτεινομένην
[12, 2]	τὴν Νιόβην· ὁποτέρως δ' ἂν	ἔχῃ,	ἥ γε ἐπάλλαξις φανερά. Ἡ
[12, 4]	γὰρ καὶ οὗτοι· οὐ μὴν	ἔχομέν	γε τοιαύτην λαβεῖν μαρτυρίαν ὅτι
[12, 11]	δ' ἄλλο Δίνδυμον μονοφυές, ἱερὸν	ἔχον	τῆς Δινδυμήνης μητρὸς θεῶν, ἵδρυμα
[12, 14]	πᾶσα ἡ δ' ἐπὶ λόφου	ἔχουσα	ἀποικίαν Ῥωμαίων· ταύτην δ' ᾤκισαν
[12, 14]	ἱερωσύνη τις Μηνὸς Ἀρκαίου, πλῆθος	ἔχουσα	ἱεροδούλων καὶ χωρίων ἱερῶν· κατελύθη
[12, 17]	κώμη δ' ἐστὶν αὕτη πανδοχεῖα	ἔχουσα	καὶ ζεστῶν ὑδάτων ἐκβολάς, τὰς
[12, 10]	καὶ Δολιόνων, τὸ δὲ λοιπὸν	ἔχουσι	Μυσοὶ καὶ Ἐπίκτητοι. Δολίονας μὲν
[12, 11]	προσθέντων. Καὶ γὰρ τῆς Τρῳάδος	ἔχουσι	τὰ πέραν τοῦ Αἰσήπου τὰ
[12, 11]	τῆς Δασκυλίτιδος λίμνης τὰ μὲν	ἔχουσιν	ἐκεῖνοι τὰ δὲ Βυζάντιοι· πρὸς
[12, 9]	καὶ προσηγόρευσεν Ἰουλιόπολιν· λῃστηρίῳ δ'	ἐχρῆτο	καὶ ὁρμητηρίῳ κατ' ἀρχὰς τῷ
[12, 11]	Ῥύνδακος ῥεῖ ποταμὸς τὰς ἀρχὰς	ἔχων	ἐκ τῆς Ἀζανίτιδος, προσλαβὼν δὲ
[12, 8]	δὲ τοῖς ὕψεσι δρυμοὺς ἐξαισίους	ἔχων	καὶ λῃστήρια δυναμένους ἐκτρέφειν τόπους
[12, 15]	τὰς ἀρχὰς ἀπὸ τῆς πόλεως	ἔχων·	κατενεχθεὶς δ' ἐπὶ τὸ προάστειον
[12, 21]	Καὶ βόθυνός τις λέγεται Κερβήσιος	ἔχων	ὀλεθρίους ἀποφοράς· ἀλλ' οὗτός γε
[12, 9]	Διός, Μυσίου θεοῦ, μέρος δ'	ἔχων	ὑπήκοον τῆς Μωρηνῆς Μυσία δέ
[12, 11]	πάλαι. Τὰ μὲν οὖν πολλὰ	ἐῶ,	τρεῖς δ' ἀρχιτέκτονας τοὺς ἐπιμελουμένους
[12, 10]	τοὺς περὶ Κύζικον ἀπὸ Αἰσήπου	ἕως	Ῥυνδάκου καὶ τῆς Δασκυλίτιδος λίμνης,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/02/2009