>

Livre, Chap.
[25, 4]	ὡς ἐμβαλῶν εἰς τὴν Καππαδοκίαν.	(ἃ	πυνθανόμενος Εὐμένης δυσχερῶς μὲν ἔφερε
[25, 9]	ἀδύνατος, ἐπὶ τὴν τοῦ συμφέροντος	μερίδα	καταφεύγειν: (τὸ δ' ἑκατέρων ἀποτυγχάνειν
[25, 9]	οἷοί τ' ἐσμὲν ἀντοφθαλμεῖν καὶ	δυνάμεθα	τοῦτο ποιεῖν εἰ δὲ μηδ'
[25, 9]	ἐπιτάττωσιν καὶ τούτων ὑπομιμνήσκοντες αὐτοὺς	ἐπιλαμβανώμεθα	τῆς ὁρμῆς, παρακαθέξομεν ἐπὶ ποσὸν
[25, 4]	ἑκταῖοι πάλιν ἀνέζευξαν εἰς Παρνασσόν.	(ἔνθα	καὶ Ἀριαράθης ὁ τῶν Καππαδοκῶν
[25, 9]	ὅσα μὲν εἴη τῶν παρακαλουμένων	ἀκόλουθα	τοῖς νόμοις καὶ τῇ συμμαχίᾳ,
[25, 1]	ἀπέχουσιν τοῦ τὰ μὴ λίαν	ἀναγκαῖα	τῶν ἐκτὸς πραγμάτων ἀποτρίβεσθαι καὶ
[25, 9]	ὅμως ἀμφότεροι διετήρησαν ἀκέραια τὰ	δίκαια	τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς Ῥωμαίους: (φήμη
[25, 9]	κατ' Ἀντίοχον, ὅμως ἀμφότεροι διετήρησαν	ἀκέραια	τὰ δίκαια τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς
[25, 1]	τῶν Ἀχαιῶν μεγαλοψυχίαν. (ἡ δ'	Ἀβία	καὶ Θουρία καὶ Φαραὶ κατὰ
[25, 9]	λέγειν ἀρχὴν πραγμάτων ἐν Κρήτῃ:	διὰ	γὰρ τὴν συνέχειαν τῶν ἐμφυλίων
[25, 5]	ἀθεσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν ὠμότητα	διὰ	πλειόνων: (εἰ δὲ μὴ τοῦτ'
[25, 6]	τά τε προϋ πάρχοντα φιλάνθρωπα	διὰ	πλειόνων λόγων ἀνενεώσαντο καὶ τοῦ
[25, 7]	(παραπλησίως δὲ καὶ τὸν Ἄρατον	διὰ	τὰς προγονικὰς συστάσεις πρὸς τὴν
[25, 1]	~(Ὅτι οἱ Μεσσήνιοι	διὰ	τὴν αὑτῶν ἄγνοιαν εἰς τὴν
[25, 1]	ἐξ ἀρχῆς κατάστασιν τῆς συμπολιτείας	διὰ	τὴν Λυκόρτα καὶ τῶν Ἀχαιῶν
[25, 4]	ποιήσειν τὸ προσταττόμενον, (ἀπειπάμενοι τούτους	διὰ	τὴν προγεγενημένην ἀθεσίαν, ἐξάραντες παντὶ
[25, 3]	γράμματα περὶ τῶν φυγάδων οὐ	διὰ	τὴν τῆς συγκλήτου σπουδήν, ἀλλὰ
[25, 3]	τὴν τῆς συγκλήτου σπουδήν, ἀλλὰ	διὰ	τὴν τῶν φυγάδων φιλοτιμίαν, (ἔδοξε
[25, 6]	τῷ πρὸς τὸν Φαρνάκην πολέμῳ	διὰ	τῆς τούτων πρεσβείας, ἅμα δὲ
[25, 9]	τοῦτο τολμᾷ καιροῖς ἕνα Ῥωμαίοις,	(διὰ	τί ἀδυνάτων ὀρεγόμενοι τὰ δυνατὰ
[25, 7]	πλοίων. (οἱ δ' Ἀχαιοὶ καὶ	διὰ	τὸ δοκεῖν τὴν δωρεὰν ἀξίαν
[25, 7]	(κατέστησαν δὲ τὸν μὲν Λυκόρταν	διὰ	τὸ κατὰ τὸν καιρόν, καθ'
[25, 7]	γε τὴν πρεσβείαν ταύτην ἐξελθεῖν	διὰ	τὸ μεταλλάξαι τὸν Πτολεμαῖον περὶ
[25, 4]	δυσχερῶς μὲν ἔφερε τὸ συμβαῖνον	διὰ	τὸ πάντας τοὺς τῆς πίστεως
[25, 7]	τῆς κατὰ τοὺς νόμους ἡλικίας,	διὰ	τὸ τήν τε συμμαχίαν αὐτοῦ
[25, 1]	ἀπὸ μὲν τῆς Μεσσήνης ἐχωρίσθησαν,	ἰδίᾳ	δὲ θέμεναι στήλην ἑκάστη μετεῖχεν
[25, 6]	σπουδάζων τοὺς ἀδελφοὺς τοῖς τ'	ἰδίᾳ	φίλοις καὶ ξένοις ὑπάρχουσιν αὐτῶν
[25, 9]	πρόσφορον Ῥωμαίοις ἐξ ἑτοίμου ποιεῖν,	ἔνια	δὲ καὶ πρὶν ἢ προστάξαι
[25, 6]	τὴν παρουσίαν αὐτῶν: (καὶ γὰρ	ξένια	καὶ παροχὰς τὰς μεγίστας ἐξέθηκεν
[25, 7]	νομίσματος, ἅμα δὲ παραληψομένους τὰ	πλοῖα	καὶ πρόνοιαν ποιησομένους περὶ τῆς
[25, 1]	μεγαλοψυχίαν. (ἡ δ' Ἀβία καὶ	Θουρία	καὶ Φαραὶ κατὰ τὸν καιρὸν
[25, 9]	ἀκόλουθα τοῖς νόμοις καὶ τῇ	συμμαχίᾳ,	πάντα συγκατῄνει καὶ συνέπραττεν ἀπροφασίστως,
[25, 7]	δαπάνη οὐ πολὺ λείπειν τῶν	δέκα	ταλάντων) (ταῦτα δὲ βουλευσάμενοι προεχειρίσαντο
[25, 9]	ὁ δ' ἕτερος πρὸς τὰ	πολιτικὰ	τῶν διαβουλίων. (τῇ δ' αἱρέσει
[25, 3]	διὰ τὴν τῆς συγκλήτου σπουδήν,	ἀλλὰ	διὰ τὴν τῶν φυγάδων φιλοτιμίαν,
[25, 3]	ἐπετείους καρποὺς παραιρεῖσθαι τῶν πολεμίων,	ἀλλὰ	καὶ τὰ δένδρα καὶ τὰ
[25, 3]	μόνον τὰς κατὰ τὸ παρόν,	ἀλλὰ	καὶ τὰς εἰς τὸ μέλλον
[25, 3]	διαφθείρειν, μηδὲ μεταμελείας καταλείποντας τόπον.	(ἀλλά	μοι δοκοῦσι μεγαλείως ἀγνοεῖν οἱ
[25, 9]	μήτε τὴν ὑπερβολὴν τῆς δυνάμεως	(ἀλλὰ	πάσης ὑπεροχῆς φύσιν ἐχούσης ἀεὶ
[25, 9]	τὸ παραγγελλόμενον, σαφῶς ἔφη γινώσκειν:	ἀλλὰ	πότερα τοῦτον ὡς τάχιστά τις
[25, 9]	οἷός τ' ἦν ἐθελοντὴν συνυπακούειν,	ἀλλὰ	τὰς μὲν ἀρχὰς ἔφη δεῖν
[25, 1]	μηθένα τῶν ἐξ Ἰταλίας μήθ'	ὅπλα	μήτε σῖτον εἰσάγειν εἰς τὴν
[25, 4]	ἁρμοζόμενος πρὸς τὰς ἀληθινὰς χρείας,	ἅμα	δὲ βουλόμενος ἐνδείκνυσθαι τοῖς Ῥωμαίοις
[25, 2]	ἔτι δὲ παρὰ τῶν Ἀχαιῶν,	ἅμα	δὲ καὶ τῶν παρ' Εὐμένους
[25, 7]	πρότερον ἀπέστειλε καὶ τοῦ νομίσματος,	ἅμα	δὲ παραληψομένους τὰ πλοῖα καὶ
[25, 6]	πολέμῳ διὰ τῆς τούτων πρεσβείας,	ἅμα	δὲ συστῆσαι σπουδάζων τοὺς ἀδελφοὺς
[25, 4]	δυνάμεις ἐδιπλασίαζε καὶ διεκόσμει φιλοτίμως,	ἅμα	μὲν ἁρμοζόμενος πρὸς τὰς ἀληθινὰς
[25, 6]	ἀδελφοὺς ἅπαντας εἰς τὴν Ῥώμην,	(ἅμα	μὲν ἐλπίζων πέρας ἐπιθήσειν τῷ
[25, 7]	υἱὸν Ἀράτου τοῦ Σικυωνίου, τοὺς	ἅμα	μὲν εὐχαριστήσοντας τῷ βασιλεῖ περί
[25, 5]	καὶ λόγους ποιουμένων ὑπὲρ διαλύσεων,	ἅμα	παρεῖναι τὰ τοῦ πολέμου καὶ
[25, 9]	τὸ δόρυ καὶ τὸ κηρύκειον	ἅμα	προτεινομένους συνέχειν τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[25, 1]	πόλεως, βεβαιώσαντες τὰς ἐκείνων προαιρέσεις	ἅμα	τὴν ἁρμόζουσαν αὐτοῖς χάριν ἀποδώσουσι
[25, 2]	καὶ τῶν ἐκ τῆς πόλεως	ἅμα	τούτοις, ἐπὶ πολὺ διακούσασα τοῖς
[25, 4]	γενόμενοι καὶ κοινολογηθέντες ἀλλήλοις ἀνέζευξαν	παραχρῆμα	μετὰ τῆς στρατιᾶς. (ἀφικόμενοι δ'
[25, 9]	μηδ' ὁ Φιλοποίμην εἰπεῖν τοῦτο	τολμᾷ	καιροῖς ἕνα Ῥωμαίοις, (διὰ τί
[25, 9]	πολεμικὰς χρείας καὶ κατὰ τὸ	σῶμα	καὶ κατὰ τὴν ψυχήν, ὁ
[25, 8]	τοῖς κοινοῖς ὡς ἰδίοις χρώμενος	ἐξεδαπάνα	τὰς προσόδους, οὐ νόμου στοχαζόμενος,
[25, 1]	κατὰ δύο τρόπους συμφέρον, καθ'	ἕνα	μέν, ὅτι τούτους μέλλουσι προσλήψεσθαι
[25, 9]	Φιλοποίμην εἰπεῖν τοῦτο τολμᾷ καιροῖς	ἕνα	Ῥωμαίοις, (διὰ τί ἀδυνάτων ὀρεγόμενοι
[25, 1]	Ἀχαιοῖς τὰ κατὰ τὴν Μεσσήνην,	οὐδένα	λόγον ποιησάμενοι τῆς πρότερον ἀποφάσεως
[25, 1]	διασαφοῦντες ὅτι πρόνοιαν πεποίηνται τοῦ	μηθένα	τῶν ἐξ Ἰταλίας μήθ' ὅπλα
[25, 9]	ἀφείλετο βραχεῖ χρόνῳ πρότερον. ~(Ὅτι	Φιλοποίμενα	καὶ Ἀρίσταινον τοὺς Ἀχαιοὺς συνέβη
[25, 5]	αὐτοὺς συναγαγεῖν πρὸς τὸν Φαρνάκην,	ἵνα	κατὰ πρόσωπον λεγομένων τῶν λόγων
[25, 6]	τοῦ Φαρνάκου κατηγορήσαντες παρεκάλουν ἐπιστροφήν	τινα	ποιήσασθαι, δι' ἧς τεύξεται τῆς
[25, 9]	τοῦ μὲν καλήν, τοῦ δ'	εὐσχήμονα	τὴν πολιτείαν, ἀμφοτέρας γε μὴν
[25, 1]	αὑτῶν γνώμης. (εἰς δὲ τὴν	Λακεδαίμονα	παραγενομένων τῶν πρεσβευτῶν ἐκ τῆς
[25, 1]	νῦν μηθὲν εἶναι τῶν κατὰ	Λακεδαίμονα	πραγμάτων πρὸς αὑτούς: (τοὺς δὲ
[25, 8]	ὁρμήσας καὶ παραγενόμενος εἰς τὴν	Λακεδαίμονα	τόν τε Χαίρωνα παρήγαγεν εἰς
[25, 4]	ἀναφορᾶς, Λεώκριτον μὲν ἔτι κατὰ	χειμῶνα	μετὰ μυρίων στρατιωτῶν ἐξαπέστειλε πορθήσοντα
[25, 2]	δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι τοὺς περὶ	Χαίρωνα	κατέστησαν. (ἐξαπέστειλαν δ' οἱ φυγάδες
[25, 8]	εἰς τὴν Λακεδαίμονα τόν τε	Χαίρωνα	παρήγαγεν εἰς κρίσιν ὑπὲρ τοῦ
[25, 6]	σύγκλητον τά τε προϋ πάρχοντα	φιλάνθρωπα	διὰ πλειόνων λόγων ἀνενεώσαντο καὶ
[25, 9]	συγχωρεῖν ὡς οὐδὲν ἰσχύει δίκαιον	παρὰ	Ῥωμαίοις ἢ μηδὲ τολμῶντας τοῦτο
[25, 2]	τὴν Ῥώμην παραγεγονότων τῶν πρεσβευτῶν	παρά	τε τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν
[25, 3]	τῆς Λακεδαίμονος φυγάδων καὶ κομιζόντων	παρὰ	τῆς συγκλήτου γράμματα τοῖς Ἀχαιοῖς
[25, 8]	ἕτερος ἐθάρρει, ταχέως περιεποιήσατο φαντασίαν	παρὰ	τοῖς πολλοῖς. (καὶ τὸ μὲν
[25, 5]	ἐκ τοῦ Περγάμου, καὶ τῶν	παρὰ	τοῦ Φαρνάκου πρέσβεων ἀπολυθέντων εἰς
[25, 5]	συντελεσθῆναι τὴν εἰρήνην, (τῶν δὲ	παρὰ	τοῦ Φαρνάκου πρὸς πᾶν διαφερομένων
[25, 2]	ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων, ἔτι δὲ	παρὰ	τῶν Ἀχαιῶν, ἅμα δὲ καὶ
[25, 2]	ἐν τῇ συγκλήτῳ πρὸς τοὺς	παρὰ	τῶν Ἀχαιῶν πρεσβευτάς. (Εἰς δὲ
[25, 2]	τοῦ βασιλέως ἡκόντων καὶ τῶν	παρὰ	Φαρνάκου, τούτοις πρῶτον ἐχρημάτισεν ἡ
[25, 3]	τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καὶ τὰ	δένδρα	καὶ τὰ κατασκευάσματα διαφθείρειν, μηδὲ
[25, 7]	τήν τε συμμαχίαν αὐτοῦ τὸν	πατέρα	πρεσβεύσαντα πρὸς Πτολεμαῖον ἀνανεώσασθαι καὶ
[25, 9]	παραγγελλόμενον, σαφῶς ἔφη γινώσκειν: ἀλλὰ	πότερα	τοῦτον ὡς τάχιστά τις ἂν
[25, 2]	περὶ τῆς Μεσσηνίων ἀποκαταστάσεως, (οὐθενὶ	δυσαρεστήσασα	περὶ τῶν οἰκονουμένων ἡ σύγκλητος
[25, 2]	πόλεως ἅμα τούτοις, ἐπὶ πολὺ	διακούσασα	τοῖς μὲν ἐκ τῆς πόλεως
[25, 2]	πολλῶν προσεδεήθη λόγων ἡ σύγκλητος	διακούσασα	τῶν παραγεγονότων, ἀπεκρίθη δὲ διότι
[25, 6]	ἁρμοζούσης δίκης. (ἡ δὲ σύγκλητος	διακούσασα	φιλανθρώπως ἀπεκρίθη διότι πέμψει πρεσβευτὰς
[25, 9]	πάντα συγκατῄνει καὶ συνέπραττεν ἀπροφασίστως,	(ὅσα	δὲ τούτων ἐκτὸς ἐπιτάττοιεν, οὐχ
[25, 9]	Ῥωμαίων γραφομένοις. (ὁ δὲ Φιλοποίμην,	ὅσα	μὲν εἴη τῶν παρακαλουμένων ἀκόλουθα
[25, 3]	τῆς Ῥώμης καὶ διασαφούντων γραφῆναι	τὰ	γράμματα περὶ τῶν φυγάδων οὐ
[25, 3]	παραιρεῖσθαι τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καὶ	τὰ	δένδρα καὶ τὰ κατασκευάσματα διαφθείρειν,
[25, 9]	Ἀντίοχον, ὅμως ἀμφότεροι διετήρησαν ἀκέραια	τὰ	δίκαια τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς Ῥωμαίους:
[25, 5]	(τῶν δὲ πρεσβευτῶν ἀναδεχομένων πάντα	τὰ	δυνατὰ καὶ καλῶς ἔχοντα ποιήσειν,
[25, 9]	Ῥωμαίοις, (διὰ τί ἀδυνάτων ὀρεγόμενοι	τὰ	δυνατὰ παρίεμεν; δύο γὰρ ἔφη
[25, 1]	κατὰ λόγον κεχωρηκέναι τοῖς Ἀχαιοῖς	τὰ	κατὰ τὴν Μεσσήνην, οὐδένα λόγον
[25, 1]	τῶν Ἀχαιῶν μετὰ τὸ συντελέσαι	τὰ	κατὰ τὴν Μεσσήνην συνῆγε τοὺς
[25, 5]	ἐξώρμησε μετὰ πολλῆς σπουδῆς, πράξων	τὰ	κατὰ τοὺς Λυκίους ~(Ὅτι γενομένων
[25, 3]	ἀλλὰ καὶ τὰ δένδρα καὶ	τὰ	κατασκευάσματα διαφθείρειν, μηδὲ μεταμελείας καταλείποντας
[25, 6]	τρόπον λύσοντας τὸν πόλεμον. καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν οὕτως
[25, 1]	ἐγενήθησαν ὅτι τοσοῦτον ἀπέχουσιν τοῦ	τὰ	μὴ λίαν ἀναγκαῖα τῶν ἐκτὸς
[25, 7]	τοῦ νομίσματος, ἅμα δὲ παραληψομένους	τὰ	πλοῖα καὶ πρόνοιαν ποιησομένους περὶ
[25, 9]	ψυχήν, ὁ δ' ἕτερος πρὸς	τὰ	πολιτικὰ τῶν διαβουλίων. (τῇ δ'
[25, 5]	μάλιστα γὰρ ἂν οὕτω τυχεῖν	τὰ	πράγματα διεξαγωγῆς. (τοῦ δὲ πρὸς
[25, 1]	πατρίδος. ἐκβεβληκόσιν. τοιαῦτα μὲν ἦν	τὰ	ῥηθέντα παρ' ἑκατέρων. ~οἱ δ'
[25, 6]	Ἄτταλον εἰσελθόντες εἰς τὴν σύγκλητον	τά	τε προϋ πάρχοντα φιλάνθρωπα διὰ
[25, 8]	καὶ συνειδὼς αὑτῷ κακῶς κεχειρικότι	τὰ	τῆς πόλεως, τὸν ἐπιφανέστατον τῶν
[25, 1]	μὲν οὖν Λυκόρτας ταῦτα καὶ	τὰ	τοιαῦτα λέγων παρεκάλει τοὺς Ἀχαιοὺς
[25, 5]	ποιουμένων ὑπὲρ διαλύσεων, ἅμα παρεῖναι	τὰ	τοῦ πολέμου καὶ κακοποιεῖν ἀλλήλους:
[25, 4]	οἵτινες ἐτύγχανον ἔτει πρότερον ᾑρημένοι	τὰ	Φαρνάκου, καὶ πᾶν ὑπισχνουμένων ποιήσειν
[25, 9]	εὐνουστέρου μᾶλλον ἢ Φιλοποίμενος ὑπάρχοντος.	(Κατὰ	δὲ τὴν Κρήτην ἀρχὴ πραγμάτων
[25, 9]	ἰδεῖν γενόμενον καὶ συνεργεῖν τούτῳ	κατὰ	δύναμιν: αὐτὸς δὲ πρὸς τοῦτ'
[25, 1]	τὴν πόλιν: εἶναι γὰρ τοῦτο	κατὰ	δύο τρόπους συμφέρον, καθ' ἕνα
[25, 5]	πέμψειν αὐτοκράτορας ἐπὶ τὸν Πέργαμον	κατὰ	θάλατταν τοὺς συνθησομένους τὴν εἰρήνην,
[25, 6]	τῇ Ῥώμῃ καὶ τῇ συγκλήτῳ	κατὰ	κοινόν. (προθύμων δὲ καὶ τῶν
[25, 1]	αὐτοὺς νῦν μηθὲν εἶναι τῶν	κατὰ	Λακεδαίμονα πραγμάτων πρὸς αὑτούς: (τοὺς
[25, 1]	κοινῆς συμπολιτείας. (Ῥωμαῖοι δὲ πυθόμενοι	κατὰ	λόγον κεχωρηκέναι τοῖς Ἀχαιοῖς τὰ
[25, 6]	ἀπεκρίθη διότι πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς	κατὰ	πάντα τρόπον λύσοντας τὸν πόλεμον.
[25, 5]	περὶ τὸν Εὐμένη, καὶ τῇ	κατὰ	πόδας εὐθέως ἀναζεύξαντες οὗτοι προῆγον
[25, 5]	συναγαγεῖν πρὸς τὸν Φαρνάκην, ἵνα	κατὰ	πρόσωπον λεγομένων τῶν λόγων ἴδωσι
[25, 9]	τοῖς Ἑλληνικοῖς πράγμασιν ἐμπλεκομένης ὁλοσχερῶς	κατά	τε τοὺς Φιλιππικοὺς καὶ τοὺς
[25, 4]	ὀργὴν τῶν ἅπαξ ἐξαμαρτόντων. ~(Ὅτι	κατὰ	τὴν Ἀσίαν Φαρνάκης ὁ βασιλεύς,
[25, 8]	τοῖς λεπτοῖς εἰκῇ καὶ ἀνίσως	κατὰ	τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν: (μετὰ δὲ
[25, 6]	τὸν πόλεμον. καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν οὕτως εἶχεν. ~(Ὅτι
[25, 1]	λόγον κεχωρηκέναι τοῖς Ἀχαιοῖς τὰ	κατὰ	τὴν Μεσσήνην, οὐδένα λόγον ποιησάμενοι
[25, 1]	Ἀχαιῶν μετὰ τὸ συντελέσαι τὰ	κατὰ	τὴν Μεσσήνην συνῆγε τοὺς πολλοὺς
[25, 3]	ἀπεδέξατο φιλανθρώπως τοὺς πρεσβευτάς. ~Ὅτι	κατὰ	τὴν Πελοπόννησον παραγενομένων ἐκ Ῥώμης
[25, 9]	τῶν διαβουλίων. (τῇ δ' αἱρέσει	κατὰ	τὴν πολιτείαν τοῦτο διέφερον ἀλλήλων.
[25, 9]	καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ	κατὰ	τὴν ψυχήν, ὁ δ' ἕτερος
[25, 3]	παραιρούμενοι πάσας, οὐ μόνον τὰς	κατὰ	τὸ παρόν, ἀλλὰ καὶ τὰς
[25, 1]	(τοὺς δὲ κυριεύοντας τῆς Σπάρτης	κατὰ	τὸ παρὸν βούλεσθαι σφίσιν μετέχειν
[25, 9]	πρὸς τὰς πολεμικὰς χρείας καὶ	κατὰ	τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν
[25, 8]	κρίσιν ὑπὲρ τοῦ φόνου τοῦ	κατὰ	τὸν Ἀπολλωνίδαν καὶ κατακρίνας ἐποίησε
[25, 7]	τὸν μὲν Λυκόρταν διὰ τὸ	κατὰ	τὸν καιρόν, καθ' ὃν ἐποιεῖτο
[25, 1]	Ἀβία καὶ Θουρία καὶ Φαραὶ	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον ἀπὸ μὲν
[25, 6]	εἰς τὴν οἰκείαν. (Εὐμένης δὲ	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον ἀπολελυμένος τῆς
[25, 3]	τῶν πρὸς τὸν βίον ἀναγκαίων,	κατὰ	τοσοῦτον ἀποθηριοῦντες τοὺς ἀνθρώπους ἀμετάθετον
[25, 2]	ὅσοι μηδὲν ἐδόκουν ἄγνωμον πεποιηκέναι	κατὰ	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους. (Οἱ
[25, 8]	περὶ τοὺς καιροὺς τούτους. ~(Ὅτι	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ἦν τις
[25, 5]	μετὰ πολλῆς σπουδῆς, πράξων τὰ	κατὰ	τοὺς Λυκίους ~(Ὅτι γενομένων συνθηκῶν
[25, 7]	δὲ Πολύβιον, νεώτερον ὄντα τῆς	κατὰ	τοὺς νόμους ἡλικίας, διὰ τὸ
[25, 8]	ἐσπούδαζον κατασταθῆναι δοκιμαστῆρες τῶν κοινῶν	κατὰ	τοὺς νόμους. (ὁ δὲ Χαίρων
[25, 9]	καὶ τοὺς Ἕλληνας τῶν τε	κατὰ	Φίλιππον καὶ κατ' Ἀντίοχον, ὅμως
[25, 4]	Ῥωμαίους ἀναφορᾶς, Λεώκριτον μὲν ἔτι	κατὰ	χειμῶνα μετὰ μυρίων στρατιωτῶν ἐξαπέστειλε
[25, 5]	γὰρ ἂν οὕτω τυχεῖν τὰ	πράγματα	διεξαγωγῆς. (τοῦ δὲ πρὸς τοῦτο
[25, 3]	Ῥώμης καὶ διασαφούντων γραφῆναι τὰ	γράμματα	περὶ τῶν φυγάδων οὐ διὰ
[25, 3]	καὶ κομιζόντων παρὰ τῆς συγκλήτου	γράμματα	τοῖς Ἀχαιοῖς ὑπὲρ τοῦ προνοηθῆναι
[25, 3]	καὶ τὰ δένδρα καὶ τὰ	κατασκευάσματα	διαφθείρειν, μηδὲ μεταμελείας καταλείποντας τόπον.
[25, 5]	δὲ πρεσβευτῶν ἀναδεχομένων πάντα τὰ	δυνατὰ	καὶ καλῶς ἔχοντα ποιήσειν, ἀξιούντων
[25, 9]	(διὰ τί ἀδυνάτων ὀρεγόμενοι τὰ	δυνατὰ	παρίεμεν; δύο γὰρ ἔφη σκοποὺς
[25, 9]	βραδύτατα; δοκῶ μὲν γὰρ ὡς	βραδύτατα.	(διὸ καὶ τούτῳ διαφέρειν ἔφη
[25, 9]	βουληθείη γενόμενον ἢ τοὐναντίον ὡς	βραδύτατα;	δοκῶ μὲν γὰρ ὡς βραδύτατα.
[25, 9]	μὲν ἀρχὰς ἔφη δεῖν δικαιολογεῖσθαι,	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ἀξιοῦν: (εἰ
[25, 8]	ἀνίσως κατὰ τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν:	(μετὰ	δὲ ταῦτα τοῖς κοινοῖς ὡς
[25, 2]	ὑπὲρ τῶν διαφερόντων τοῖς προειρημένοις.	(μετὰ	δὲ ταῦτα τῶν ἐκ τῆς
[25, 2]	κατελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν οἰκείαν.	(μετὰ	δέ τινας ἡμέρας εἰσπορευθέντων τῶν
[25, 4]	Λεώκριτον μὲν ἔτι κατὰ χειμῶνα	μετὰ	μυρίων στρατιωτῶν ἐξαπέστειλε πορθήσοντα τὴν
[25, 5]	(καὶ) φιλοτίμως, οὗτος μὲν ἐξώρμησε	μετὰ	πολλῆς σπουδῆς, πράξων τὰ κατὰ
[25, 9]	ἀκουσίως δὲ τοῦτο πράττοντας καὶ	μετὰ	προσκοπῆς: (διόπερ ἢ τοῦτ' εἶναι
[25, 2]	ἔκριναν προσλαβέσθαι τὴν πόλιν, καὶ	μετὰ	ταῦτα στήλης προγραφείσης συνεπολιτεύετο μετὰ
[25, 1]	ἑαυτοὺς γίνεσθαι καὶ πάντα πράττεσθαι	μετὰ	τῆς αὑτῶν γνώμης. (εἰς δὲ
[25, 4]	τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς συνέμιξεν αὐτοῖς	μετὰ	τῆς οἰκείας δυνάμεως, καὶ παρεισῆλθον
[25, 4]	καὶ κοινολογηθέντες ἀλλήλοις ἀνέζευξαν παραχρῆμα	μετὰ	τῆς στρατιᾶς. (ἀφικόμενοι δ' εἰς
[25, 1]	τὴν ἁρμόζουσαν αὐτοῖς χάριν ἀποδώσουσι	μετὰ	τῆς τῶν θεῶν προνοίας. (ὁ
[25, 1]	εὐθέως ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀχαιῶν	μετὰ	τὸ συντελέσαι τὰ κατὰ τὴν
[25, 2]	μετὰ ταῦτα στήλης προγραφείσης συνεπολιτεύετο	μετὰ	τῶν Ἀχαιῶν ἡ Σπάρτη, (προσδεξαμένων
[25, 6]	Ἀττάλου καὶ τῶν λοιπῶν, ἅπαντες	μετὰ	τῶν οἰκείων δυνάμεων ἀνεχώρησαν εἰς
[25, 5]	τὴν ἀθεσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν	ὠμότητα	διὰ πλειόνων: (εἰ δὲ μὴ
[25, 1]	ἀναφορὰν ἐφ' ἑαυτοὺς γίνεσθαι καὶ	πάντα	πράττεσθαι μετὰ τῆς αὑτῶν γνώμης.
[25, 9]	τοῖς νόμοις καὶ τῇ συμμαχίᾳ,	πάντα	συγκατῄνει καὶ συνέπραττεν ἀπροφασίστως, (ὅσα
[25, 5]	δικαίους. (τῶν δὲ πρεσβευτῶν ἀναδεχομένων	πάντα	τὰ δυνατὰ καὶ καλῶς ἔχοντα
[25, 6]	διότι πέμψει πρεσβευτὰς τοὺς κατὰ	πάντα	τρόπον λύσοντας τὸν πόλεμον. καὶ
[25, 7]	τε συμμαχίαν αὐτοῦ τὸν πατέρα	πρεσβεύσαντα	πρὸς Πτολεμαῖον ἀνανεώσασθαι καὶ τὴν
[25, 1]	ἐκβεβληκόσιν. τοιαῦτα μὲν ἦν τὰ	ῥηθέντα	παρ' ἑκατέρων. ~οἱ δ' Ἀχαιοὶ
[25, 7]	αὐτῷ, (τὸν δὲ Πολύβιον, νεώτερον	ὄντα	τῆς κατὰ τοὺς νόμους ἡλικίας,
[25, 4]	χειμῶνα μετὰ μυρίων στρατιωτῶν ἐξαπέστειλε	πορθήσοντα	τὴν Γαλατίαν, (αὐτὸς δὲ τῆς
[25, 5]	πάντα τὰ δυνατὰ καὶ καλῶς	ἔχοντα	ποιήσειν, ἀξιούντων δὲ τὴν στρατιὰν
[25, 6]	τὴν σύγκλητον τά τε προϋ	πάρχοντα	φιλάνθρωπα διὰ πλειόνων λόγων ἀνενεώσαντο
[25, 7]	ἀνανέωσιν τῆς συμμαχίας ὁ Πτολεμαῖος,	στρατηγοῦντα	τότε συνεργῆσαι φιλοτίμως αὐτῷ, (τὸν
[25, 2]	ἐπὶ τὸν Εὐμένει καὶ Φαρνάκῃ	συνεστηκότα	πόλεμον, καὶ διασεσαφηκότων περί τε
[25, 1]	κατάστασιν τῆς συμπολιτείας διὰ τὴν	Λυκόρτα	καὶ τῶν Ἀχαιῶν μεγαλοψυχίαν. (ἡ
[25, 5]	ἐλθεῖν τοῖς περὶ τὸν Εὐμένη:	μάλιστα	γὰρ ἂν οὕτω τυχεῖν τὰ
[25, 8]	ἐπιφανέστατον τῶν δοκιμαστήρων Ἀπολλωνίδαν καὶ	μάλιστα	δυνάμενον ἐρευνῆσαι τὴν πλεονεξίαν αὐτοῦ,
[25, 9]	μηθὲν ἐμποδὼν ποιεῖν, ἵν' ὡς	τάχιστα	πεῖραν λάβωμεν τῶν βαρυτάτων ἐπιταγμάτων
[25, 9]	γινώσκειν: ἀλλὰ πότερα τοῦτον ὡς	τάχιστά	τις ἂν ἰδεῖν βουληθείη γενόμενον
[25, 9]	ἐκεῖνον μὲν γὰρ σπουδάζειν ὡς	τάχιστα	τὸ χρεὼν ἰδεῖν γενόμενον καὶ
[25, 1]	οὖν Λυκόρτας ταῦτα καὶ τὰ	τοιαῦτα	λέγων παρεκάλει τοὺς Ἀχαιοὺς προσδέξασθαι
[25, 1]	αὐτοὺς ἐκ τῆς πατρίδος. ἐκβεβληκόσιν.	τοιαῦτα	μὲν ἦν τὰ ῥηθέντα παρ'
[25, 7]	πολὺ λείπειν τῶν δέκα ταλάντων)	(ταῦτα	δὲ βουλευσάμενοι προεχειρίσαντο πρεσβευτὰς Λυκόρταν
[25, 3]	οἱ παρ' αὐτῶν ἔλθωσι πρεσβευταί.	(ταῦτα	δὲ τοῖς φυγάσιν ἀποκριθέντες συνέθεντο
[25, 1]	προνοίας. (ὁ μὲν οὖν Λυκόρτας	ταῦτα	καὶ τὰ τοιαῦτα λέγων παρεκάλει
[25, 2]	Ἀχαιῶν ἔθνους. (Οἱ δ' Ἀχαιοὶ	ταῦτα	κυρώσαντες πρεσβευτὰς ἀπέστειλαν εἰς τὴν
[25, 9]	ἔφη δεῖν δικαιολογεῖσθαι, μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ἀξιοῦν: (εἰ δὲ μηδ'
[25, 3]	μοι δοκοῦσι μεγαλείως ἀγνοεῖν οἱ	ταῦτα	πράττοντες: (καθ' ὅσον γὰρ ὑπολαμβάνουσι
[25, 2]	προσλαβέσθαι τὴν πόλιν, καὶ μετὰ	ταῦτα	στήλης προγραφείσης συνεπολιτεύετο μετὰ τῶν
[25, 8]	τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν: (μετὰ δὲ	ταῦτα	τοῖς κοινοῖς ὡς ἰδίοις χρώμενος
[25, 2]	διαφερόντων τοῖς προειρημένοις. (μετὰ δὲ	ταῦτα	τῶν ἐκ τῆς Λακεδαίμονος φυγάδων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008