>

Livre, Chap.
[25, 7]	περὶ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Πτολεμαῖος	ὁ	βασιλεύς, βουλόμενος ἐμπλέκεσθαι τῷ τῶν
[25, 4]	ἐπὶ τὰς διαλύσεις. (ὧν ἀκούσας	ὁ	βασιλεὺς Εὐμένης Ἄτταλον μὲν ἐξαπέστειλε
[25, 4]	~(Ὅτι κατὰ τὴν Ἀσίαν Φαρνάκης	ὁ	βασιλεύς, πάλιν ὀλιγωρήσας τῆς γεγενημένης
[25, 9]	σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν,	ὁ	δ' ἕτερος πρὸς τὰ πολιτικὰ
[25, 1]	τοὺς Ἀχαιοὺς προσδέξασθαι τὴν πόλιν:	(ὁ	δὲ Διοφάνης καί τινες ἕτεροι
[25, 9]	προδήλως τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων γραφομένοις.	(ὁ	δὲ Φιλοποίμην, ὅσα μὲν εἴη
[25, 9]	ἑτοίμως εἶναι πᾶσι τοῖς παραγγελλομένοις.	(Ὁ	δὲ Φιλοποίμην οὐκ ἐπὶ τοσοῦτον
[25, 8]	τῶν κοινῶν κατὰ τοὺς νόμους.	(ὁ	δὲ Χαίρων θεωρῶν τὸ γινόμενον
[25, 9]	γὰρ ἥξει ποτὲ τοῖς Ἕλλησιν	ὁ	καιρὸς οὗτος, ἐν ᾧ δεήσει
[25, 9]	Φιλιππικοὺς καὶ τοὺς Ἀντιοχικοὺς καιρούς,	(ὁ	μὲν Ἀρίσταινος ἦγε τὴν ἀγωγὴν
[25, 1]	μετὰ τῆς τῶν θεῶν προνοίας.	(ὁ	μὲν οὖν Λυκόρτας ταῦτα καὶ
[25, 5]	πρέσβεων ἀπολυθέντων εἰς τὴν οἰκείαν,	ὁ	μὲν πόλεμος ἐγεγένητο κατάμονος, οἱ
[25, 9]	αἵρεσιν τῆς πολιτείας. (ἦν γὰρ	ὁ	μὲν Φιλοποίμην εὖ πεφυκὼς πρὸς
[25, 3]	καρποὺς τῶν ὑπεναντίων: φησὶ γὰρ	ὁ	Πολύβιος οὐδέποτε δ' ἐγὼ συντίθεμαι
[25, 7]	ἐποιεῖτο τὴν ἀνανέωσιν τῆς συμμαχίας	ὁ	Πτολεμαῖος, στρατηγοῦντα τότε συνεργῆσαι φιλοτίμως
[25, 8]	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν, ἐξ αὐτῆς	ὁ	στρατηγὸς ὁρμήσας καὶ παραγενόμενος εἰς
[25, 1]	καὶ κομιζόντων τὴν ἀπόκρισιν, εὐθέως	ὁ	στρατηγὸς τῶν Ἀχαιῶν μετὰ τὸ
[25, 4]	εἰς Παρνασσόν. (ἔνθα καὶ Ἀριαράθης	ὁ	τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς συνέμιξεν αὐτοῖς
[25, 5]	γὰρ οἷος τ' ἦν συγκαταβαίνειν	ὁ	Φαρνάκης εἰς τὰς διαλύσεις. (ὅθεν
[25, 9]	τοῦτο ποιεῖν εἰ δὲ μηδ'	ὁ	Φιλοποίμην εἰπεῖν τοῦτο τολμᾷ καιροῖς
[25, 8]	τῶν φυγάδων ἀναγκαίους πάλιν, ἃς	ὁ	Χαίρων αὐτῶν ἀφείλετο βραχεῖ χρόνῳ
[25, 8]	τετευχώς. (οὗτος ὀχλαγωγῶν καὶ κινήσας	ὃ	μηθεὶς ἕτερος ἐθάρρει, ταχέως περιεποιήσατο
[25, 9]	δοκῶ μὲν γὰρ ὡς βραδύτατα.	(διὸ	καὶ τούτῳ διαφέρειν ἔφη τὴν
[25, 1]	βούλεσθαι σφίσιν μετέχειν τῆς συμπολιτείας.	(διὸ	παρεκάλει προσδέχεσθαι τὴν πόλιν: εἶναι
[25, 1]	Φαραὶ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον	ἀπὸ	μὲν τῆς Μεσσήνης ἐχωρίσθησαν, ἰδίᾳ
[25, 9]	τούτων ἀντιπίπτοι τις προδήλως τοῖς	ὑπὸ	Ῥωμαίων γραφομένοις. (ὁ δὲ Φιλοποίμην,
[25, 9]	εἰρῆσθαι τοῦτ' ἐκεῖ θεωρεῖται συνεχῶς	(τὸ)	γινόμενον.
[25, 8]	νόμους. (ὁ δὲ Χαίρων θεωρῶν	τὸ	γινόμενον καὶ συνειδὼς αὑτῷ κακῶς
[25, 9]	τὴν τοῦ συμφέροντος μερίδα καταφεύγειν:	(τὸ	δ' ἑκατέρων ἀποτυγχάνειν μέγιστον εἶναι
[25, 3]	οἰκείαν, (ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς ὑπερθέσθαι	τὸ	διαβούλιον, ἕως ἂν οἱ παρ'
[25, 7]	(οἱ δ' Ἀχαιοὶ καὶ διὰ	τὸ	δοκεῖν τὴν δωρεὰν ἀξίαν εἶναι
[25, 9]	τέλος ἐστὶν ἐν Κρήτῃ, καὶ	τὸ	δοκοῦν παραδόξως τισὶν εἰρῆσθαι τοῦτ'
[25, 9]	γὰρ οὐκ εἶναι δυνατὸν καὶ	τὸ	δόρυ καὶ τὸ κηρύκειον ἅμα
[25, 1]	προσλήψεσθαι τοὺς διατετηρηκότας τὴν πρὸς	τὸ	ἔθνος πίστιν, (καθ' ἕτερον δέ,
[25, 7]	δὲ τὸν μὲν Λυκόρταν διὰ	τὸ	κατὰ τὸν καιρόν, καθ' ὃν
[25, 9]	καθάπερ οἱ δοριάλωτοι πρὸς πᾶν	τὸ	κελευόμενον ἑτοίμους ἡμᾶς αὐτοὺς παρασκευάζωμεν,
[25, 9]	δυνατὸν καὶ τὸ δόρυ καὶ	τὸ	κηρύκειον ἅμα προτεινομένους συνέχειν τὴν
[25, 3]	παρόν, ἀλλὰ καὶ τὰς εἰς	τὸ	μέλλον ἐλπίδας τῶν πρὸς τὸν
[25, 8]	φαντασίαν παρὰ τοῖς πολλοῖς. (καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἀφελόμενος τὴν χώραν,
[25, 5]	διεξαγωγῆς. (τοῦ δὲ πρὸς τοῦτο	τὸ	μέρος ἀντιβαίνοντος καὶ τέλος ἀπειπαμένου,
[25, 7]	τὴν πρεσβείαν ταύτην ἐξελθεῖν διὰ	τὸ	μεταλλάξαι τὸν Πτολεμαῖον περὶ τοὺς
[25, 9]	δεικτέον ὡς ἐσμὲν ἱκανοὶ πρὸς	τὸ	μὴ πειθαρχεῖν ἢ μηδὲ λέγειν
[25, 4]	μὲν ἔφερε τὸ συμβαῖνον διὰ	τὸ	πάντας τοὺς τῆς πίστεως ὅρους
[25, 9]	τοὺς ἀπροφασίστως ὁμολογοῦντας μὲν πᾶν	τὸ	παραγγελλόμενον, ἀκουσίως δὲ τοῦτο πράττοντας
[25, 9]	ἐπιμαρτυρομένους εἴκειν καὶ τότε ποιεῖν	τὸ	παραγγελλόμενον. (Ὅτι τοιούτοις ἀπολογισμοῖς Ἀρίσταινος
[25, 9]	δεήσει ποιεῖν κατ' ἀνάγκην πᾶν	τὸ	παραγγελλόμενον, σαφῶς ἔφη γινώσκειν: ἀλλὰ
[25, 5]	Ἀριαράθην ἕτοιμοι πρὸς πᾶν εἶναι	τὸ	παρακαλούμενον, (ἠξίουν δὲ τοὺς Ῥωμαίους,
[25, 4]	ὑπερβαίνειν τὸν Φαρνάκην, ἠναγκάζετο δὲ	τὸ	παραπλήσιον ποιεῖν. (ἤδη δ' αὐτοῦ
[25, 3]	πάσας, οὐ μόνον τὰς κατὰ	τὸ	παρόν, ἀλλὰ καὶ τὰς εἰς
[25, 1]	δὲ κυριεύοντας τῆς Σπάρτης κατὰ	τὸ	παρὸν βούλεσθαι σφίσιν μετέχειν τῆς
[25, 9]	τῆς ὁρμῆς, παρακαθέξομεν ἐπὶ ποσὸν	τὸ	πικρὸν αὐτῶν τῆς ἐξουσίας, ἄλλως
[25, 8]	τε λοιποὺς δοκιμαστῆρας παρώξυνε πρὸς	τὸ	ποιεῖσθαι τὴν ζήτησιν τῶν δημοσίων
[25, 4]	Φαρνάκου, καὶ πᾶν ὑπισχνουμένων ποιήσειν	τὸ	προσταττόμενον, (ἀπειπάμενοι τούτους διὰ τὴν
[25, 9]	τῆς πολιτείας οὕτως ὥστε πᾶν	τὸ	πρόσφορον Ῥωμαίοις ἐξ ἑτοίμου ποιεῖν,
[25, 4]	πυνθανόμενος Εὐμένης δυσχερῶς μὲν ἔφερε	τὸ	συμβαῖνον διὰ τὸ πάντας τοὺς
[25, 9]	πολιτείας, τό τε καλὸν καὶ	τὸ	συμφέρον. οἷς μὲν οὖν ἐφικτός
[25, 1]	ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀχαιῶν μετὰ	τὸ	συντελέσαι τὰ κατὰ τὴν Μεσσήνην
[25, 9]	τὰς πολεμικὰς χρείας καὶ κατὰ	τὸ	σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχήν,
[25, 9]	ἔφη σκοποὺς εἶναι πάσης πολιτείας,	τό	τε καλὸν καὶ τὸ συμφέρον.
[25, 7]	κατὰ τοὺς νόμους ἡλικίας, διὰ	τὸ	τήν τε συμμαχίαν αὐτοῦ τὸν
[25, 9]	νῦν, ὡς αὐτὸς φής, Ἀρίσταινε,	τὸ	τηρεῖν τοὺς ὅρκους καὶ τὰς
[25, 2]	Βίππον τὸν Ἀργεῖον, οὓς ἀπεστάλκει	τὸ	τῶν Ἀχαιῶν ἔθνος, καὶ διασαφούντων
[25, 9]	ἡμᾶς αὐτοὺς παρασκευάζωμεν, τί διοίσει	τὸ	τῶν Ἀχαιῶν ἔθνος Σικελιωτῶν καὶ
[25, 3]	τῶν ὑποκειμένων. (Ὅτι οὐ καλὸν	τὸ	φθείρειν τοὺς καρποὺς τῶν ὑπεναντίων:
[25, 9]	μὲν γὰρ σπουδάζειν ὡς τάχιστα	τὸ	χρεὼν ἰδεῖν γενόμενον καὶ συνεργεῖν
[25, 2]	τῶν γεγονότων, (τοῖς δὲ φυγάσιν	ἐπηγγείλατο	γράψειν πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς περὶ
[25, 6]	ἔτι δὲ μεγαλομερέστερον ἡ σύγκλητος	ἀπεδέξατο	τὴν παρουσίαν αὐτῶν: (καὶ γὰρ
[25, 2]	περὶ τῶν οἰκονουμένων ἡ σύγκλητος	ἀπεδέξατο	φιλανθρώπως τοὺς πρεσβευτάς. ~Ὅτι κατὰ
[25, 9]	καὶ πρὶν ἢ προστάξαι κείνους.	(ἐπειρᾶτο	μέντοι γε τῶν νόμων ἔχεσθαι
[25, 8]	ὃ μηθεὶς ἕτερος ἐθάρρει, ταχέως	περιεποιήσατο	φαντασίαν παρὰ τοῖς πολλοῖς. (καὶ
[25, 7]	ἐμπλέκεσθαι τῷ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνει,	διεπέμψατο	πρεσβευτήν, ἐπαγγελλόμενος δεκαναί̈ αν δώσειν
[25, 4]	πίστεως ὅρους ὑπερβαίνειν τὸν Φαρνάκην,	ἠναγκάζετο	δὲ τὸ παραπλήσιον ποιεῖν. (ἤδη
[25, 6]	τῶν ᾠκονομημένων, εὐδοκήσας τοῖς γεγονόσιν	προέθετο	πέμπειν τοὺς ἀδελφοὺς ἅπαντας εἰς
[25, 9]	ἔχεσθαι δοκεῖν καὶ τὴν τοιαύτην	ἐφείλκετο	φαντασίαν, εἴκων, ὁπότε τούτων ἀντιπίπτοι
[25, 8]	πάλιν, ἃς ὁ Χαίρων αὐτῶν	ἀφείλετο	βραχεῖ χρόνῳ πρότερον. ~(Ὅτι Φιλοποίμενα
[25, 5]	καὶ μεταμελομένων, ταχέως τοῖς Ῥωμαίοις	ἐγένετο	δῆλον ὅτι ματαιοπονοῦσιν. οὐ γὰρ
[25, 2]	καὶ μετὰ ταῦτα στήλης προγραφείσης	συνεπολιτεύετο	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν ἡ Σπάρτη,
[25, 5]	τὴν οἰκείαν, ὁ μὲν πόλεμος	ἐγεγένητο	κατάμονος, οἱ δὲ περὶ τὸν
[25, 9]	παραγγελλόμενον. (Ὅτι τοιούτοις ἀπολογισμοῖς Ἀρίσταινος	ἐχρῆτο	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς περὶ τῆς
[25, 7]	κατὰ τὸν καιρόν, καθ' ὃν	ἐποιεῖτο	τὴν ἀνανέωσιν τῆς συμμαχίας ὁ
[25, 9]	δὲ τὴν Κρήτην ἀρχὴ πραγμάτων	ἐκινεῖτο	μεγάλων, εἰ χρὴ λέγειν ἀρχὴν
[25, 7]	δωρεὰν ἀξίαν εἶναι χάριτος ἀσμένως	ἀπεδέξαντο	τὴν ἐπαγγελίαν. (δοκεῖ γὰρ ἡ
[25, 7]	δέκα ταλάντων) (ταῦτα δὲ βουλευσάμενοι	προεχειρίσαντο	πρεσβευτὰς Λυκόρταν καὶ Πολύβιον καὶ
[25, 6]	πάρχοντα φιλάνθρωπα διὰ πλειόνων λόγων	ἀνενεώσαντο	καὶ τοῦ Φαρνάκου κατηγορήσαντες παρεκάλουν
[25, 3]	(ταῦτα δὲ τοῖς φυγάσιν ἀποκριθέντες	συνέθεντο	τὴν πρὸς Μεσσηνίους στήλην, συγχωρήσαντες
[25, 6]	τῶν περὶ τὸν Ἄτταλον ὑπαρχόντων,	ἐγένοντο	περὶ τὴν ἐκδημίαν. (καὶ τούτων
[25, 5]	δὲ περὶ τὸν Εὐμένη πάλιν	ἐγίνοντο	περὶ τὰς εἰς τοῦτον παρασκευάς.
[25, 6]	καὶ κατ' ἰδίαν μὲν πάντες	ἀπεδέχοντο	τοὺς νεανίσκους φιλανθρώπως, ἅτε συνήθειαν
[25, 1]	Διοφάνης καί τινες ἕτεροι βοηθεῖν	ἐπειρῶντο	τοῖς φυγάσι καὶ παρεκάλουν τοὺς
[25, 9]	δ' αἱρέσει κατὰ τὴν πολιτείαν	τοῦτο	διέφερον ἀλλήλων. τῆς γὰρ Ῥωμαίων
[25, 5]	ἀπειπαμένου, δῆλον μὲν εὐθέως ἦν	τοῦτο	καὶ Ῥωμαίοις ὅτι καταγινώσκει προφανῶς
[25, 1]	προσδέχεσθαι τὴν πόλιν: εἶναι γὰρ	τοῦτο	κατὰ δύο τρόπους συμφέρον, καθ'
[25, 9]	παρὰ Ῥωμαίοις ἢ μηδὲ τολμῶντας	τοῦτο	λέγειν χρῆσθαι τοῖς δικαίοις καὶ
[25, 9]	τ' ἐσμὲν ἀντοφθαλμεῖν καὶ δυνάμεθα	τοῦτο	ποιεῖν εἰ δὲ μηδ' ὁ
[25, 9]	πᾶν τὸ παραγγελλόμενον, ἀκουσίως δὲ	τοῦτο	πράττοντας καὶ μετὰ προσκοπῆς: (διόπερ
[25, 9]	εἶναι τεκμήριον ἀβουλίας. πάσχειν δὲ	τοῦτο	προφανῶς τοὺς ἀπροφασίστως ὁμολογοῦντας μὲν
[25, 9]	δουλευόντων; (διόπερ ἔφη δεῖν ἢ	τοῦτο	συγχωρεῖν ὡς οὐδὲν ἰσχύει δίκαιον
[25, 5]	πράγματα διεξαγωγῆς. (τοῦ δὲ πρὸς	τοῦτο	τὸ μέρος ἀντιβαίνοντος καὶ τέλος
[25, 9]	δὲ μηδ' ὁ Φιλοποίμην εἰπεῖν	τοῦτο	τολμᾷ καιροῖς ἕνα Ῥωμαίοις, (διὰ
[25, 9]	μὴ πειθαρχεῖν ἢ μηδὲ λέγειν	τοῦτο	τολμῶντας ὑπακουστέον ἑτοίμως εἶναι πᾶσι
[25, 9]	ἀδυνάτων ὀρεγόμενοι τὰ δυνατὰ παρίεμεν;	δύο	γὰρ ἔφη σκοποὺς εἶναι πάσης
[25, 1]	πόλιν: εἶναι γὰρ τοῦτο κατὰ	δύο	τρόπους συμφέρον, καθ' ἕνα μέν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008