Chapitre
[14]	μεγάλων ὀρέγεται; κἂν φάσκητε κύριοι	πάντων	ἀφῖχθαι, προστάττων καὶ βιαζόμενος ἀγνωμονήσει.
[24]	δὲ πεισθέντες εἵλοντο Χίοις πρὸ	πάντων	βοηθεῖν. (ἐκπλεύσας δὲ καὶ αὐτὸς
[34]	ἀπελαύνειν ἑαυτῆς. (Οὐ μὴν ἀλλὰ	πάντων	γεγονότων τῷ Ἀλκιβιάδῃ κατὰ γνώμην,
[31]	ἐπ´ ἀδείας τὸν Ἀλκιβιάδην δέχεσθαι,	πάντων	ἐπὶ τὸν λιμένα καὶ πρὸς
[10]	ἦν τὰ δέοντα καὶ νοῆσαι	πάντων	ἱκανώτατος ὁ Ἀλκιβιάδης, ζητῶν δὲ
[25]	τοῦ Φρυνίχου κατηγορήσοντας. ἀγανακτούντων δὲ	πάντων	καὶ συνισταμένων ἐπὶ τὸν Φρύνιχον,
[18]	τοῦ δήμου καὶ γενομένων ἑτοίμων	πάντων	πρὸς τὸν ἔκπλουν, οὐ χρηστὰ
[1]	(οὐ γάρ, ὡς Εὐριπίδης ἔλεγε,	πάντων	τῶν καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005