Chapitre
[2]	ἐπιεικῶς, τὸ δ´ αὐλεῖν ἔφευγεν	ὡς	ἀγεννὲς καὶ ἀνελεύθερον· πλήκτρου μὲν
[38]	(τέλος δὲ Κριτίας ἐδίδασκε Λύσανδρον,	ὡς	Ἀθηναίων οὐκ ἔσται δημοκρατουμένων ἀσφαλῶς
[36]	παροξύνας ἔλεγε πρὸς τὸν δῆμον,	ὡς	Ἀλκιβιάδης διέφθαρκε τὰ πράγματα καὶ
[4]	ἀπρόσιτον παρρησίαν καὶ δηγμὸν ἔχουσιν·	ὡς	Ἀλκιβιάδης εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς θρυπτόμενος
[34]	φρονήματι, καὶ τὴν στρατιὰν ἐπῆρεν	ὡς	ἄμαχον καὶ ἀήττητον οὖσαν ἐκείνου
[34]	καὶ φλυάρους ἀπολλύντας τὴν πόλιν	ὡς	ἂν πράξῃ καὶ χρήσηται τοῖς
[28]	γεγονέναι, τοὺς μὲν στρατιώτας παρώρμησεν,	ὡς	ἀνάγκην οὖσαν αὐτοῖς καὶ ναυμαχεῖν
[13]	Ὑπέρβολος Περιθοΐδης, οὗ μέμνηται μὲν	ὡς	ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ Θουκυδίδης, τοῖς
[31]	παραδώσειν τὴν πόλιν, διαδοὺς λόγον	ὡς	ἀνίστησιν αὐτοὺς πράγματα νεώτερα συνιστάμενα
[25]	ὁ Ἀλκιβιάδης τὰ τῶν Σπαρτιατῶν	ὡς	ἄπιστα, καὶ φοβούμενος τὸν Ἆγιν,
[20]	ὑβρίσμασι καὶ τὰ μυστικὰ συμπλεκόντων,	ὡς	ἀπὸ μιᾶς ἐπὶ νεωτερισμῷ συνωμοσίας
[18]	καὶ φόβῳ τὸ γεγονὸς λαμβάνοντες	ὡς	ἀπὸ συνωμοσίας ἐπὶ πράγμασι μεγάλοις
[19]	ἀνισταμένους ἐν τῷ δήμῳ λέγειν,	ὡς	ἄτοπόν ἐστιν αὐτοκράτορι στρατηγῷ τηλικαύτης
[33]	ἐκεκύρωτο, Κριτίου τοῦ Καλλαίσχρου γράψαντος,	ὡς	αὐτὸς ἐν ταῖς ἐλεγείαις πεποίηκεν,
[13]	Ὑπερβόλῳ περικάτω τὴν ὀστρακοφορίαν ἔτρεψεν.	(ὡς	δ´ ἔνιοί φασιν, οὐ πρὸς
[11]	καὶ τέταρτον ὡς Θουκυδίδης φησίν,	ὡς	δ´ Εὐριπίδης τρίτον, ὑπερβάλλει λαμπρότητι
[14]	ἐν λόγοις γενέσθαι πρὸς αὐτόν.	(ὡς	δὲ συνῆλθον, ἔλεγε· τί πεπόνθατε,
[34]	μάρτυρας τοὺς πολίτας τῆς ἀνδραγαθίας.	(ὡς	δὲ ταῦτ´ ἔγνω καὶ προεῖπεν
[35]	καὶ ἀνθρώπους, καὶ τρόπαιον ἔστησεν.	(ὡς	δὲ ταῦτ´ ἤκουσεν ὁ Ἀλκιβιάδης
[10]	ἃ δεῖ λέγειν, ἀλλὰ καὶ	ὡς	δεῖ τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς
[19]	τὸν Ἀλκιβιάδην, ἀλλ´ ἔλεγε παριὼν	ὡς	δεινόν ἐστιν αἰτίας ἀπολιπόντα καθ´
[2]	ἰσχυρότατον ἦν καὶ τὸ φιλόπρωτον,	ὡς	δῆλόν ἐστι τοῖς παιδικοῖς ἀπομνημονεύμασιν.
[19]	ὄντων ὁπλιτῶν ἀκούοντες ἀναφανδὸν λεγόντων,	ὡς	δι´ Ἀλκιβιάδην στρατεύοιντο διαπόντιον καὶ
[26]	μᾶλλον ἔτι παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις,	ὡς	διδάσκων τὸν βάρβαρον αὐτοὺς ὑφ´
[35]	μὴ ταχὺ πάντα μηδ´ εὐθὺς	ὡς	ἐβούλοντο πυνθανόμενοι διαπεπραγμένον, οὐχ ὑπολογιζόμενοι
[2]	ἦθος αὐτοῦ πολλὰς μὲν ὕστερον,	ὡς	εἰκὸς ἐν πράγμασι μεγάλοις καὶ
[37]	(οὐ γὰρ ἐπὶ τοὺς πολίτας	ὡς	ἐκεῖνον, ἀλλ´ ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[36]	Θρᾴκῃ περὶ Βισάνθην ἑαυτῷ καταφυγήν,	ὡς	ἐν τῇ πατρίδι μὴ δυνάμενος
[17]	στρατείας ἐκείνης λέγουσιν, ᾧ μὲν	ὡς	ἔοικε τοῦ συνήθους δαιμονίου γενομένου
[25]	ναύαρχον, ἐγκελευόμενος φυλάττεσθαι καὶ συλλαμβάνειν	ὡς	ἐπαμφοτερίζοντα τὸν Ἀλκιβιάδην. ἐλελήθει δ´
[28]	(ἐπεὶ δ´ ἐξηπάτηντο καὶ καταφρονήσαντες	ὡς	ἐπὶ τοσαύτας ἀντεξήλασαν, αὐτοὶ μὲν
[26]	ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ καταλύειν τὸν δῆμον,	ὡς	ἐπὶ τούτοις τοῦ Ἀλκιβιάδου Τισσαφέρνην
[18]	διὰ τοὺς Συρακουσίους ἀποίκους ὄντας,	ὡς	ἐπισχέσεως ἐσομένης πρὸς τὸν οἰωνὸν
[2]	διῆλθε λόγος εἰς τοὺς παῖδας,	ὡς	εὖ ποιῶν ὁ Ἀλκιβιάδης βδελύττοιτο
[13]	ἐν δήμῳ δυνατός. ἦν γάρ,	ὡς	Εὔπολίς φησι, λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος
[1]	καὶ ἡδὺν παρέσχεν. (οὐ γάρ,	ὡς	Εὐριπίδης ἔλεγε, πάντων τῶν καλῶν
[16]	Ἀρχέστρατος οὐκ ἀπὸ τρόπου λέγειν,	ὡς	ἡ Ἑλλὰς οὐκ ἂν ἤνεγκε
[12]	πλείονα λόγον παρέσχε. (λέγεται γάρ,	ὡς	ἦν Ἀθήνησι Διομήδης, ἀνὴρ οὐ
[11]	καὶ δεύτερον γενέσθαι καὶ τέταρτον	ὡς	Θουκυδίδης φησίν, ὡς δ´ Εὐριπίδης
[26]	παρὼν καὶ κεκραγώς· ἦν γὰρ	ὡς	λέγεται μεγαλοφωνότατος Ἀθηναίων· (ἐκεῖνό τε
[23]	τοῦ χαμαιλέοντος. (πλὴν ἐκεῖνος μὲν	ὡς	λέγεται πρὸς ἓν ἐξαδυνατεῖ χρῶμα
[27]	συλλαβὼν αὐτὸν εἷρξεν ἐν Σάρδεσιν,	ὡς	λύσιν ἐκείνης τῆς διαβολῆς τὴν
[30]	εἰς θάλατταν, ὁ Φαρνάβαζος ἧκεν	ὡς	λύσων τὴν πολιορκίαν, καὶ Ἱπποκράτης
[2]	γυναῖκες" οὐκ ἔγωγε" εἶπεν, ἀλλ´	ὡς	οἱ λέοντες. ἔτι δὲ μικρὸς
[2]	ἴσασιν· ἡμῖν δὲ τοῖς Ἀθηναίοις,	ὡς	οἱ πατέρες λέγουσιν, ἀρχηγέτις Ἀθηνᾶ
[6]	καθ´ ὥραν εἰς μεγαλοπραγμοσύνην, ἀναπείθοντες	ὡς	ὅταν πρῶτον ἄρξηται τὰ δημόσια
[35]	κατώρθωσεν, ὕποπτον αὐτοῦ τὸ ἐλλεῖπον	ὡς	οὐ σπουδάσαντος ἀπιστίᾳ τοῦ μὴ
[14]	τὴν δεινότητα καὶ τὴν σύνεσιν,	ὡς	οὐ τοῦ τυχόντος ἀνδρὸς οὖσαν.
[5]	καὶ ἀγανακτοῦντες ἐκέλευον ὀνομάζειν ἐγγυητήν,	ὡς	οὐκ ἂν εὑρόντος, θορυβουμένου τοῦ
[14]	οὕτω διαλέγεσθε περὶ τῶν δικαίων	ὡς	οὐκ ὄντες αὐτοκράτορες. συμπράξομεν δ´
[31]	βασιλέα πομπὴν μετ´ ἀσφαλείας παρασχεῖν.	(ὡς	οὖν ἐπανελθόντα τὸν Ἀλκιβιάδην ὁ
[8]	δι´ ἑτέρων, ἀλλ´ αὐτὴν παροῦσαν.	ὡς	οὖν παρῆν τοῦτο πράξουσα κατὰ
[32]	εὐτυχίαν τῶν πρόσθεν ἀτυχημάτων λογιζομένοις,	ὡς	οὔτ´ ἂν Σικελίας διήμαρτον, οὔτ´
[14]	τε τοῖς Ἕλλησι λόγος ἦν,	ὡς	Περικλέους μὲν συνάψαντος αὐτοῖς, Νικίου
[25]	Ἀλκιβιάδου, φυλάττεσθαι κελεύοντος τὸν Φρύνιχον	ὡς	προδιδόντα τοῖς πολεμίοις τὸν ναύσταθμον,
[23]	ἐτύγχανε μὲν ἐν Ἄργει διατρίβων,	ὡς	τὸ πρῶτον ἐκ Θουρίων ἀποδρὰς
[8]	πάλιν δέκα προσεισπρᾶξαι τὸν Ἀλκιβιάδην,	ὡς	τοῦτο συνθέμενον εἰ γένοιντο παῖδες.
[16]	τὴν ὀλιγωρίαν αὐτοῦ καὶ παρανομίαν	ὡς	τυραννικὰ καὶ ἀλλόκοτα, τοῦ δὲ
[16]	δὲ πρεσβύτεροι καὶ τούτοις ἐδυσχέραινον	ὡς	τυραννικοῖς καὶ παρανόμοις. (ἐδόκει δὲ
[30]	ἀμβλυτέρους ἐποίησε πρὸς τὴν μάχην,	ὡς	τῶν πολεμίων ἔνδον ὄντων ἁπάντων,
[4]	οὖν ξένων δυσχεραινόντων καὶ λεγόντων,	ὡς	ὑβριστικῶς καὶ ὑπερηφάνως εἴη τῷ
[28]	(καὶ τὸν μὲν Τισσαφέρνην προσδιέβαλλεν	ὡς	ὑπ´ ἐκείνου μεθειμένος, αὐτὸς δὲ
[17]	λοιποί, Σικελίαν. (καὶ Νικίας μὲν	ὡς	χαλεπὸν ἔργον ὂν τὰς Συρακούσας
[18]	τῶν ῥητόρων Δημόστρατος καὶ εἶπεν	ὡς	χρὴ τοὺς στρατηγοὺς αὐτοκράτορας εἶναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005