Chapitre |
[39] |
Φαρνάβαζον
ταῦτα
πράττειν
κελεύων,
ὁ
|
δὲ |
Βαγαίῳ
τε
τῷ
ἀδελφῷ
καὶ
|
[37] |
ἐν
οἷς
ᾤκει
τείχεσιν.
(ἐν
|
δὲ |
Βιθυνίᾳ
πάλιν
οὐκ
ὀλίγα
τῶν |
[1] |
περὶ
Ἀρτεμίσιον
ἐνδόξως
ἐναυμάχησεν,
ὕστερον
|
δὲ |
Βοιωτοῖς
μαχόμενος
περὶ
Κορώνειαν
ἀπέθανε. |
[2] |
ἀστραγάλοις
ἐν
τῷ
στενωπῷ,
τῆς
|
δὲ |
βολῆς
καθηκούσης
εἰς
αὐτόν,
ἅμαξα |
[7] |
οὐχὶ
τοὺς
νέους
παιδεύεις;
(Περικλεῖ
|
δὲ |
βουλόμενος
ἐντυχεῖν,
ἐπὶ
θύρας
ἦλθεν |
[7] |
παραστάτην
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν.
(ἰσχυρᾶς
|
δὲ |
γενομένης
μάχης
ἠρίστευσαν
μὲν
ἀμφότεροι, |
[22] |
ὀνομάζοντα
αὑτὸν
μὲν
ἱεροφάντην,
Πουλυτίωνα
|
δὲ |
δᾳδοῦχον,
κήρυκα
δὲ
Θεόδωρον
Φηγαιᾶ, |
[29] |
προπέμψας
ἐνεκάλει
τοῖς
Βιθυνοῖς.
οἱ
|
δὲ |
δείσαντες
τήν
τε
λείαν
ἀπέδοσαν
|
[39] |
τὴν
ἑαυτοῦ
χλαμύδα
περιελίξας,
τῇ
|
δὲ |
δεξιᾷ
σπασάμενος
τὸ
ἐγχειρίδιον,
ἐξέπεσεν |
[13] |
μᾶλλον
ἢ
τὸν
φόβον.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
δῆλον
ἦν
ὅτι
ἑνὶ
τῶν
|
[14] |
πρὸς
τοὺς
ἐντυγχάνοντάς
ἐστιν,
ὁ
|
δὲ |
δῆμος
μέγα
φρονεῖ
καὶ
μεγάλων |
[23] |
καὶ
κατοικοφθόρησε
τὴν
πόλιν.
(εὐδοκιμῶν
|
δὲ |
δημοσίᾳ
καὶ
θαυμαζόμενος,
οὐχ
ἧττον |
[10] |
γίνεσθαι,
παρελθεῖν
καὶ
ἐπιδοῦναι.
τοῦ
|
δὲ |
δήμου
κροτοῦντος
καὶ
βοῶντος
ὑφ´ |
[14] |
(ἀποδεξαμένης
δὲ
τῆς
βουλῆς,
τοῦ
|
δὲ |
δήμου
τῇ
ὑστεραίᾳ
μέλλοντος
ἐκκλησιάζειν, |
[16] |
ὡς
τυραννικὰ
καὶ
ἀλλόκοτα,
τοῦ
|
δὲ |
δήμου
τὸ
πάθος
τὸ
πρὸς |
[2] |
παρόδῳ
τῆς
ἁμάξης·
μὴ
πειθομένου
|
δὲ |
δι´
ἀγροικίαν,
ἀλλ´
ἐπάγοντος,
οἱ |
[23] |
τὸ
λευκὸν
ἀφομοιοῦν
ἑαυτόν·
Ἀλκιβιάδῃ
|
δὲ |
διὰ
χρηστῶν
ἰόντι
καὶ
πονηρῶν |
[12] |
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἴδιον
ἀπεγράψατο,
τὸν
|
δὲ |
Διομήδην
χαίρειν
εἴασε,
χαλεπῶς
φέροντα |
[32] |
οὐκ
ἐλάττους
συναμφότεραι
διακοσίων.
(ἃ
|
δὲ |
Δοῦρις
ὁ
Σάμιος,
Ἀλκιβιάδου
φάσκων |
[21] |
τῆς
κρίσεως
ἄδηλα
πᾶσι,
τοῖς
|
δὲ |
δυνατοῖς
φοβερώτατα·
βέλτιον
δὲ
σωθῆναι |
[35] |
τῆς
τυραννίδος,
ἄδηλόν
ἐστιν·
οἱ
|
δὲ |
δυνατώτατοι
τῶν
πολιτῶν
φοβηθέντες
ἐσπούδασαν |
[19] |
καὶ
τῶν
φίλων
κατηγοροῦντας.
(ἔλεγον
|
δὲ |
Θεόδωρον
μέν
τινα
δρᾶν
τὰ |
[22] |
ἱεροφάντην,
Πουλυτίωνα
δὲ
δᾳδοῦχον,
κήρυκα
|
δὲ |
Θεόδωρον
Φηγαιᾶ,
τοὺς
δ´
ἄλλους |
[10] |
γενέσθαι
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις.
εἰ
|
δὲ |
Θεοφράστῳ
πιστεύομεν,
ἀνδρὶ
φιληκόῳ
καὶ |
[22] |
καὶ
διέφθειρε
τὴν
πρᾶξιν.
ἐν
|
δὲ |
Θουρίοις
γενόμενος
καὶ
ἀποβὰς
τῆς |
[24] |
φιλοπόνηρος,
ἐθαύμαζεν
ὁ
βάρβαρος·
ταῖς
|
δὲ |
καθ´
ἡμέραν
ἐν
τῷ
συσχολάζειν |
[1] |
πιθανότητα
παρασχεῖν
χάριν
ἐπιτρέχουσαν.
(μέμνηται
|
δὲ |
καὶ
Ἀριστοφάνης
αὐτοῦ
τῆς
τραυλότητος |
[16] |
ὡς
τυραννικοῖς
καὶ
παρανόμοις.
(ἐδόκει
|
δὲ |
καὶ
Ἀρχέστρατος
οὐκ
ἀπὸ
τρόπου |
[24] |
Χίοις
πρὸ
πάντων
βοηθεῖν.
(ἐκπλεύσας
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ἀπέστησεν
ὀλίγου
δεῖν |
[28] |
κατὰ
κράτος
τοὺς
Λακεδαιμονίους.
(ἑάλω
|
δὲ |
καὶ
γράμματα
Λακωνικὰ
φράζοντα
τοῖς |
[12] |
μαρτυρόμενον
θεοὺς
καὶ
ἀνθρώπους.
φαίνεται
|
δὲ |
καὶ
δίκη
συστᾶσα
περὶ
τούτου, |
[17] |
ἑλεῖν
ἀπέτρεπε
τὸν
δῆμον,
Ἀλκιβιάδης
|
δὲ
|
καὶ
Καρχηδόνα
καὶ
Λιβύην
ὀνειροπολῶν, |
[28] |
τε
ναῦς
ἁπάσας
λαβόντες,
χειρωσάμενοι
|
δὲ |
καὶ
Κύζικον,
ἐκλιπόντος
τοῦ
Φαρναβάζου |
[13] |
λαλεῖν
ἄριστος,
ἀδυνατώτατος
λέγειν.
(φέρεται
|
δὲ |
καὶ
λόγος
τις
κατ´
Ἀλκιβιάδου |
[31] |
καὶ
περιετείχιζε
τὴν
πόλιν.
Ἀναξιλάου
|
δὲ |
καὶ
Λυκούργου
καί
τινων
ἄλλων |
[19] |
αὐτοῖς
καὶ
τὸ
στρατιωτικόν,
Ἀργείων
|
δὲ |
καὶ
Μαντινέων
χιλίων
ὄντων
ὁπλιτῶν |
[34] |
τινὰς
ἅμ´
ἡμέρᾳ
προεξέπεμψεν,
ἱερεῖς
|
δὲ |
καὶ
μύστας
καὶ
μυσταγωγοὺς
ἀναλαβὼν |
[28] |
ὁ
δὲ
Φαρνάβαζος
ἔφυγε.
(πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
νεκρῶν
καὶ
ὅπλων
κρατήσαντες, |
[4] |
χαλεπὸν
ὄντα
καὶ
δυσχείρωτον,
ἐνίοις
|
δὲ |
καὶ
παντάπασι
σοβαρῶς
προσφερόμενον,
ὥσπερ |
[16] |
ἐγέλων,
οἱ
δ´
ἐβλασφήμουν,
ἐνίους
|
δὲ |
καὶ
πάνυ
τὸ
λεχθὲν
ἐπέστρεφεν. |
[15] |
πόλει
χάριν
καὶ
ἰσχύν.
(ἔπεισε
|
δὲ |
καὶ
Πατρεῖς
ὁμοίως
τείχεσι
μακροῖς |
[17] |
τὴν
τῆς
φύσεως
ἀνωμαλίαν.
~(Σικελίας
|
δὲ |
καὶ
Περικλέους
ἔτι
ζῶντος
ἐπεθύμουν
|
[28] |
αὐτοῦ
γένοιτο
μηδαμόθεν
προαίσθησις.
(ἔτυχε
|
δὲ |
καὶ
πολὺν
ὄμβρον
ἐξαίφνης
ἐπιπεσόντα |
[37] |
οὐ
προσεῖχον
οἱ
στρατηγοί,
Τυδεὺς
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
ὕβριν
ἐκέλευσεν
ἀποχωρεῖν· |
[20] |
δὲ
πεντακισχιλίους
καὶ
ἑκατόν,
τοξότας
|
δὲ |
καὶ
σφενδονήτας
καὶ
ψιλοὺς
περὶ |
[37] |
ζῶντας
ἀπέσφαξεν
ὁ
Λύσανδρος.
(ἔλαβε
|
δὲ
|
καὶ
τὰς
Ἀθήνας
ὀλίγῳ
χρόνῳ |
[24] |
τὴν
γυναῖκα
κακῶς
πεπονθώς,
ἤχθετο
|
δὲ |
καὶ
τῇ
δόξῃ·
τὰ
γὰρ |
[38] |
ἔφερον
τῆς
ἡγεμονίας
ἀποστερηθέντες·
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀφελόμενος
αὐτῶν |
[33] |
κατὰ
θάλατταν
αὐτοκράτωρ
στρατηγός.
(ἐψηφίσαντο
|
δὲ |
καὶ〉
τὴν
οὐσίαν
ἀποδοῦναι
αὐτῷ |
[1] |
ἡ
μήτηρ
ὀνόματος
ἔτυχεν,
Ἀλκιβιάδου
|
δὲ |
καὶ
τίτθην,
γένος
Λάκαιναν,
Ἀμύκλαν |
[32] |
νέοις
ἐδείκνυσαν
οἱ
πρεσβύτεροι.
(πολὺ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
δακρῦον
τῷ
χαίροντι |
[5] |
ἡμῖν
τὰ
ἡμίση
καταλέλοιπεν.
~(Οὕτω
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐρασταῖς
ἐχρῆτο, |
[21] |
μὲν
οὐχ
ὁμοίως
ἐκείνῳ,
συνέσει
|
δὲ |
καὶ
τόλμῃ
περιττόν,
ὄνομα
Τίμαιον. |
[2] |
μὲν
ἔρριψε
τὸν
αὐλόν,
ὁ
|
δὲ |
καὶ
τὸν
αὐλητὴν
ἐξέδειρε.
(τοιαῦτα |
[13] |
τῶν
τρόπων
μὲν
ἄξια,
αὑτοῦ
|
δὲ |
καὶ
τῶν
στιγμάτων
ἀνάξια.
οὐ |
[19] |
μὴ
λύσαντι
τὰς
κατηγορίας,
λύσαντι
|
δὲ
|
καὶ
φανέντι
καθαρῷ
τρέπεσθαι
πρὸς |
[28] |
νεῶν
καὶ
πολλοὺς
ἔφθειρε·
Μινδάρου
|
δὲ |
καὶ
Φαρναβάζου
προσβοηθούντων
κρατήσας,
τὸν |
[5] |
ἡσθεὶς
ἐκάλεσεν
ἐπὶ
δεῖπνον.
(ἑστιάσας
|
δὲ |
καὶ
φιλοφρονηθεὶς
τό
τε
χρυσίον |
[35] |
γὰρ
οὐδὲν
ἂν
διαφυγεῖν.
ἤλπιζον
|
δὲ
|
καὶ
Χίους
ἑαλωκότας
ἀκούσεσθαι
καὶ |
[25] |
περὶ
αὐτοῦ
κακῶς
πάσχοντας,
ἄχθεσθαι
|
δὲ |
κἀκεῖνον
ἤδη
καὶ
φοβεῖσθαι,
μὴ |
[8] |
συνθέμενον
εἰ
γένοιντο
παῖδες.
(ὁ
|
δὲ |
Καλλίας
ἐπιβουλὴν
δεδοικὼς
προσῆλθε
τῷ |
[32] |
ἐλαύνουσι
Χρυσόγονον
τὸν
πυθιονίκην,
κελεύειν
|
δὲ |
Καλλιππίδην
τὸν
τῶν
τραγῳδιῶν
ὑποκριτήν, |
[15] |
καὶ
κατὰ
τοὺς
πόδας,
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
κεφαλὴν
καὶ
ἀθρόως. |
[39] |
μεθ´
ἑαυτοῦ
τὴν
ἑταίραν,
ὄψιν
|
δὲ |
κατὰ
τοὺς
ὕπνους
εἶδε
τοιαύτην· |
[23] |
οὐ
καταρῶν
ἱέρειαν
γεγονέναι.
~(Τοσούτων
|
δὲ |
κατεψηφισμένων
Ἀλκιβιάδου
καὶ
κατεγνωσμένων,
ἐτύγχανε |
[37] |
πολλὰ
μὲν
ἄγων
χρήματα,
πολλὰ
|
δὲ |
κομίζων,
ἔτι
δὲ
πλείω
καταλιπὼν |
[38] |
ἐκεῖνος
ἔπραττε
καὶ
διενοεῖτο.
(τέλος
|
δὲ |
Κριτίας
ἐδίδασκε
Λύσανδρον,
ὡς
Ἀθηναίων |
[24] |
συμπραττόντων
Βοιωτῶν
μὲν
Λεσβίοις,
Φαρναβάζου
|
δὲ |
Κυζικηνοῖς.
Ἀλκιβιάδῃ
δὲ
πεισθέντες
εἵλοντο |
[9] |
ἀνδρὶ
συμβῆναι
καὶ
κατασχεῖν.
~(Ὄντος
|
δὲ |
κυνὸς
αὐτῷ
θαυμαστοῦ
τὸ
μέγεθος |
[14] |
μὴ
συνόμνυσθαι
μηδὲ
Κορινθίοις,
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
κωλύει
καὶ
τὸν
βουλόμενον
τῶν |
[13] |
ἀνθρώπου
πονηροῦ
καὶ
Θουκυδίδης,
τοῖς
|
δὲ |
κωμικοῖς
ὁμοῦ
τι
πᾶσι
διατριβὴν |
[14] |
καὶ
τὴν
εἰρήνην
ἀφιέντας.
(ἐπεὶ
|
δὲ
|
Λακεδαιμόνιοι
πρός
τε
τοὺς
Βοιωτοὺς |
[27] |
τὰς
αὑτῶν,
τρόπαιον
ἔστησαν.
Οὕτω
|
δὲ |
λαμπρᾷ
χρησάμενος
εὐτυχίᾳ,
καὶ
φιλοτιμούμενος
|
[37] |
εἰθισμένου
σιωπῇ
πάντα
ποιεῖν.
~(Ταῦτα
|
δὲ |
λέγοντος
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
καὶ
παραινοῦντος
|
[12] |
παρεῖχεν
ἡ
Χίων
πόλις,
οἶνον
|
δὲ |
Λέσβιοι
καὶ
τὴν
ἄλλην
ὑποδοχὴν |
[14] |
Περικλέους
μὲν
συνάψαντος
αὐτοῖς,
Νικίου
|
δὲ |
λύσαντος
τὸν
πόλεμον,
οἵ
τε |
[16] |
δέ,
βούλεται
δ´
ἔχειν"
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
τῇ
ὑπονοίᾳ
πιέζων·
μάλιστα |
[31] |
συντάξαντες
ἑαυτοὺς
ἐχώρουν
ὁμόσε.
(καρτερᾶς
|
δὲ |
μάχης
γενομένης
ἐνίκησεν
ὁ
Ἀλκιβιάδης |
[7] |
αὐτὸν
ὅπως
οὐκ
ἀποδώσει;
Ἔτι
|
δὲ |
μειράκιον
ὢν
ἐστρατεύσατο
τὴν
εἰς |
[8] |
παρ´
αὐτῷ
μέχρι
τελευτῆς,
ἐτελεύτησε
|
δὲ |
μετ´
οὐ
πολὺν
χρόνον
εἰς |
[31] |
ὅσον
τριακοσίους
ζῶντας
ἔλαβε.
(Βυζαντίων
|
δὲ |
μετὰ
τὴν
μάχην
οὐδεὶς
ἀπέθανεν |
[17] |
δαιμονίου
γενομένου
καὶ
προσημαίνοντος,
ὁ
|
δὲ |
Μέτων
εἴτε
δείσας
ἐκ
λογισμοῦ |
[32] |
ἠσπάζοντο,
παρέπεμπον,
ἐστεφάνουν
προσιόντες,
οἱ
|
δὲ |
μὴ
δυνάμενοι
προσελθεῖν
ἄπωθεν
ἐθεῶντο, |
[10] |
πάντων
ἱκανώτατος
ὁ
Ἀλκιβιάδης,
ζητῶν
|
δὲ |
μὴ
μόνον
ἃ
δεῖ
λέγειν, |
[7] |
ἐπὶ
θύρας
ἦλθεν
αὐτοῦ.
πυθόμενος
|
δὲ |
μὴ
σχολάζειν,
ἀλλὰ
σκοπεῖν
καθ´ |
[20] |
συνήθης
χαλεπωτέροις
αὐτοῖς
ἐχρήσατο.
τοὺς
|
δὲ |
μηνύσαντας
ὁ
μὲν
Θουκυδίδης
ὀνομάσαι |
[29] |
αὑτοὺς
καὶ
τὸν
στρατηγόν,
ἐκείνοις
|
δὲ |
μήτε
γυμνασίων
μήτε
χώρας
ἐν |
[1] |
Αἴαντος
ἀρχηγὸν
ἔχειν
δοκεῖ,
πρὸς
|
δὲ |
μητρὸς
Ἀλκμαιωνίδης
ἦν,
ἐκ
Δεινομάχης |
[33] |
πάθη
κλαύσας
καὶ
ὀλοφυράμενος,
ἐγκαλέσας
|
δὲ |
μικρὰ
καὶ
μέτρια
τῷ
δήμῳ, |
[2] |
ἀλλ´
ὡς
οἱ
λέοντες.
ἔτι
|
δὲ |
μικρὸς
ὢν
ἔπαιζεν
ἀστραγάλοις
ἐν |
[21] |
τοὺς
Ὀδυσσέως
ἀπογόνους
ἀνήγαγεν.
(ἐδόκει
|
δὲ |
μισόδημος
εἶναι
καὶ
ὀλιγαρχικὸς
ὁ |
[36] |
νενικηκὼς
καὶ
οὐκ
ἀντανήγετο.
~(Τῶν
|
δὲ |
μισούντων
τὸν
Ἀλκιβιάδην
ἐν
τῷ |
[32] |
ἐκπεπτωκέναι
τῆς
θαλάσσης,
κατὰ
γῆν
|
δὲ |
μόλις
τῶν
προαστείων
κρατοῦσαν,
αὐτὴν |
[16] |
ἔσχε,
τῷ
ψηφίσματι
συνειπών.
(Ἀριστοφῶντος
|
δὲ |
Νεμέαν
γράψαντος
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις |
[31] |
τοῖς
τείχεσιν
ἡσυχίαν
ἦγεν,
αἱ
|
δὲ |
νῆες
ἐπὶ
τὸν
λιμένα
πλεύσασαι |
[12] |
πονηρός,
Ἀλκιβιάδου
δὲ
φίλος,
ἐπιθυμῶν
|
δὲ |
νίκην
Ὀλυμπικὴν
αὐτῷ
γενέσθαι,
καὶ |
[14] |
καὶ
ὁ
δῆμος
ἐχαλέπαινε,
τὸν
|
δὲ |
Νικίαν
ἔκπληξις
εἶχε
καὶ
κατήφεια |
[18] |
ἠξίου,
παρακρουσάμενος
τοὺς
πολίτας.
~(Ὁ
|
δὲ |
Νικίας
ἄκων
μὲν
ᾑρέθη
στρατηγός, |
[27] |
τοῖς
μὲν
ἡττώμενοι
μέρεσι,
τοῖς
|
δὲ |
νικῶντες,
ἄχρι
δείλης
ἀγῶνι
μεγάλῳ |
[7] |
ἀτελὴς
πρὸς
ἀρετὴν
μανθάνοντα.
~(Τὴν
|
δὲ |
παιδικὴν
ἡλικίαν
παραλλάσσων
ἐπέστη
γραμματοδιδασκαλείῳ
|
[5] |
ἄνθρωπον,
οὐ
πολλὰ
κεκτημένον,
ἀποδόμενον
|
δὲ |
πάντα
καὶ
τὸ
συναχθὲν
εἰς |
[17] |
τῆς
μείζονος
στρατείας
τιθέντες.
(ὁ
|
δὲ |
παντάπασι
τὸν
ἔρωτα
τοῦτον
ἀναφλέξας
|
[25] |
τοὺς
τοῦ
Φρυνίχου
κατηγορήσοντας.
ἀγανακτούντων
|
δὲ |
πάντων
καὶ
συνισταμένων
ἐπὶ
τὸν |
[25] |
ὀλιγαρχίας
ἢ
δημοκρατίας
δεόμενον,
ζητοῦντα
|
δὲ |
πάντως
κατελθεῖν,
ἐκ
διαβολῆς
τοῦ |
[15] |
πόλιν
ὑπήκοον
ποιεῖν
Λακεδαιμονίοις·
οἱ
|
δὲ |
παραγενόμενοι
κατέλυσαν
τὴν
δημοκρατίαν.
(αὖθις |
[1] |
Δεινομάχης
γεγονὼς
τῆς
Μεγακλέους.
ὁ
|
δὲ |
πατὴρ
αὐτοῦ
Κλεινίας
ἰδιοστόλῳ
τριήρει |
[31] |
Πελοποννησίων
καὶ
Βοιωτῶν
ἐσθιόντων,
Βυζαντίων
|
δὲ |
πεινώντων
σὺν
τέκνοις
καὶ
γυναιξίν, |
[24] |
Λεσβίοις,
Φαρναβάζου
δὲ
Κυζικηνοῖς.
Ἀλκιβιάδῃ
|
δὲ |
πεισθέντες
εἵλοντο
Χίοις
πρὸ
πάντων |
[39] |
λέγουσι
πρὸ
τῆς
τελευτῆς.
(οἱ
|
δὲ |
πεμφθέντες
ἐπ´
αὐτὸν
οὐκ
ἐτόλμησαν |
[20] |
τεσσαράκοντα
καὶ
ἑκατὸν
ἀποδεούσας,
ὁπλίτας
|
δὲ |
πεντακισχιλίους
καὶ
ἑκατόν,
τοξότας
δὲ |
[18] |
φιλοκίνδυνος
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι.
βουλευομένων
|
δὲ |
περὶ
πλήθους
καὶ
τρόπου
παρασκευῆς, |
[1] |
ὧν
τὸ
μὲν
Ἀντισθένης,
τὸ
|
δὲ |
Πλάτων
ἱστόρηκε.
(περὶ
μὲν
οὖν |
[37] |
χρήματα,
πολλὰ
δὲ
κομίζων,
ἔτι
|
δὲ |
πλείω
καταλιπὼν
ἐν
οἷς
ᾤκει |
[32] |
πολλὰς
δ´
ἐφελκόμενος
αἰχμαλώτους,
ἔτι
|
δὲ |
πλείω
κομίζων
ἀκροστόλια
τῶν
διεφθαρμένων |
[28] |
ὡς
ὑπ´
ἐκείνου
μεθειμένος,
αὐτὸς
|
δὲ |
πλεύσας
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
τῶν |
[4] |
πλουσίους
καὶ
ἐνδόξους
ἐραστάς.
(ταχὺ
|
δὲ |
ποιησάμενος
συνήθη
καὶ
λόγων
ἀκούσας |
[19] |
μὲν
ἀγαθῇ
τύχῃ
πλεέτω,
τοῦ
|
δὲ |
πολέμου
διαπραχθέντος
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς |
[31] |
καὶ
φρουρὰν
ἐγκαταστήσας
ἀπῆλθεν.
~(Οἱ
|
δὲ |
πολιορκοῦντες
τὴν
Χαλκηδόνα
στρατηγοὶ
σπονδὰς |
[30] |
πόλιν
οἱ
Θρᾷκες
διαρπάσωσιν.
(ἦσαν
|
δὲ |
πολλοί,
χάριτι
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
καὶ
|
[4] |
δι´
ἔχθραν
ὁμολογῶν
εἶπεν.
~(Ἤδη
|
δὲ |
πολλῶν
καὶ
γενναίων
ἀθροιζομένων
καὶ
|
[2] |
αὑτὸ
καὶ
μεταβολὰς
ἐπεδείξατο.
φύσει
|
δὲ
|
πολλῶν
ὄντων
καὶ
μεγάλων
παθῶν |
[25] |
καὶ
περιτειχίσαι
τὸ
στρατόπεδον.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
πραττόντων
ταῦτα
τῶν
Ἀθηναίων
ἧκε |
[31] |
Φαρναβάζου
χώραν
μηδὲν
ἀδικεῖν,
Φαρνάβαζον
|
δὲ
|
πρέσβεσιν
Ἀθηναίων
πρὸς
βασιλέα
πομπὴν |
[16] |
ἐθεῶντο
καὶ
συνέτρεχον
χαίροντες·
οἱ
|
δὲ |
πρεσβύτεροι
καὶ
τούτοις
ἐδυσχέραινον
ὡς |
[17] |
ἤδη
ταῖς
ἐλπίσιν
ἐπηρμένους,
τῶν
|
δὲ |
πρεσβυτέρων
ἠκροῶντο
πολλὰ
θαυμάσια
περὶ |
[26] |
ἀμαχεὶ
καὶ
τὰς
νήσους,
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
πρὸς
Ἀθηναίους
μάχεσθαι,
τὸν
πόλεμον |
[32] |
μόλις
τῶν
προαστείων
κρατοῦσαν,
αὐτὴν
|
δὲ |
πρὸς
ἑαυτὴν
στασιάζουσαν,
ἐκ
λυπρῶν |
[13] |
ἐν
τοῖς
θεάτροις
παρεῖχεν.
(ἄτρεπτος
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
κακῶς
ἀκούειν
καὶ |
[20] |
(καὶ
Νικίου
μὲν
ἀντιλέγοντος,
Λαμάχου
|
δὲ
|
προσθεμένου,
πλεύσας
εἰς
Σικελίαν
προσηγάγετο |
[35] |
τὰ
ἄλλα
καὶ
φορτικός·
ἔχων
|
δὲ |
πρόσταγμα
παρὰ
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
μηδ´ |
[30] |
ἅπαντας
ἐκ
τῆς
πόλεως,
τοὺς
|
δὲ |
Σηλυβριανοὺς
δεηθέντας
οὐδὲν
ἠδίκησεν,
ἀλλὰ |
[27] |
θορυβεῖσθαι
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους.
ταχὺ
|
δὲ |
σημεῖον
ἄρας
ἀπὸ
τῆς
ναυαρχίδος |
[25] |
σφόδρα
προσεῖχον
τῷ
Ἀλκιβιάδῃ·
τῶν
|
δὲ |
στρατηγῶν
εἷς,
Φρύνιχος
ὁ
Δειραδιώτης, |
[33] |
καὶ
μέτρια
τῷ
δήμῳ,
τὸ
|
δὲ |
σύμπαν
ἀναθεὶς
αὑτοῦ
τινι
τύχῃ |
[8] |
μαστιγοῦν
καὶ
κολάζειν
κελεύων.
(ὁ
|
δὲ |
συνέγνω
καὶ
τὴν
ὀργὴν
ἀφῆκεν, |
[14] |
λόγοις
γενέσθαι
πρὸς
αὐτόν.
(ὡς
|
δὲ |
συνῆλθον,
ἔλεγε·
τί
πεπόνθατε,
ἄνδρες
|
[10] |
μᾶλλον
ἐκβοῆσαι
τοὺς
Ἀθηναίους,
πολλοὺς
|
δὲ |
συνθηρᾶν
ἀναστάντας,
λαβεῖν
δ´
αὐτὸν |
[30] |
πρὸς
τὰς
διαλύσεις.
(ἐν
ᾧ
|
δὲ |
συστάντες
ἀλλήλοις
μετεδίδοσαν
λόγων,
ἐπῆλθεν |
[21] |
τοῖς
δὲ
δυνατοῖς
φοβερώτατα·
βέλτιον
|
δὲ |
σωθῆναι
ψευδόμενον
ἢ
μετὰ
τῆς |
[4] |
ὥρας
ἐκπεπληγμένοι
καὶ
θεραπεύοντες,
ὁ
|
δὲ |
Σωκράτους
ἔρως
μέγα
μαρτύριον
ἦν |
[6] |
κἀκεῖνον
μὲν
οὕτως
ὠφέλησεν.
~(Ὁ
|
δὲ |
Σωκράτους
ἔρως
πολλοὺς
ἔχων
καὶ |
[7] |
ἔχων
ἵππον
ὁ
Ἀλκιβιάδης,
τοῦ
|
δὲ |
Σωκράτους
πεζῇ
μετ´
ὀλίγων
ἀποχωροῦντος, |
[3] |
τὸ
κήρυγμα
φανεῖσθαι
πρότερον,
εἰ
|
δὲ
|
σῶς
ἐστιν,
ἄσωστον
αὐτῷ
τὸν |
[35] |
ἀγαθὸς
μὲν
ἦν
κυβερνήτης,
ἀνόητος
|
δὲ |
τὰ
ἄλλα
καὶ
φορτικός·
ἔχων |
[39] |
Σικελικοῦ
πολίσματος,
αἰχμάλωτον
γενομένην.
(Ἔνιοι
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἄλλα
περὶ
τῆς |
[34] |
τὰ
Πλυντήρια
τῇ
θεῷ.
δρῶσι
|
δὲ |
τὰ
ὄργια
Πραξιεργίδαι
Θαργηλιῶνος
ἕκτῃ |
[19] |
δρᾶν
τὰ
τοῦ
κήρυκος,
Πουλυτίωνα
|
δὲ |
τὰ
τοῦ
δᾳδούχου,
τὰ
δὲ |
[3] |
προεπηλακίσθη
παντάπασιν
ὁ
αὐλός.
~(Ἐν
|
δὲ |
ταῖς
Ἀντιφῶντος
λοιδορίαις
γέγραπται,
ὅτι |
[35] |
συνάρχοντας
οὓς
ἐκεῖνος
ἠθέλησεν.
(Ἐκπλεύσας
|
δὲ |
ταῖς
ἑκατὸν
ναυσὶ
καὶ
προσβαλὼν |
[30] |
πολεμίων
ἔνδον
ὄντων
ἁπάντων,
οἱ
|
δὲ |
ταῖς
ἐλπίσιν
ἡδίους
ἐγένοντο
πρὸς |
[27] |
μὲν
πολεμίων
τριάκοντα
λαβόντες,
ἀνασώσαντες
|
δὲ |
τὰς
αὑτῶν,
τρόπαιον
ἔστησαν.
Οὕτω |
[28] |
εἶναι
μὴ
πάντῃ
κρατοῦσι·
(πληρώσας
|
δὲ |
τὰς
ναῦς
καὶ
κατάρας
εἰς |
[25] |
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
μηνύσεως,
ἐπαγγελλόμενος
|
δὲ |
τὰς
ναῦς
καὶ
τὸ
στρατόπεδον |
[34] |
τοὺς
πολίτας
τῆς
ἀνδραγαθίας.
(ὡς
|
δὲ |
ταῦτ´
ἔγνω
καὶ
προεῖπεν
Εὐμολπίδαις |
[35] |
ἀνθρώπους,
καὶ
τρόπαιον
ἔστησεν.
(ὡς
|
δὲ |
ταῦτ´
ἤκουσεν
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἐπανελθὼν |
[28] |
ἐκέλευσεν
ἡσυχῇ
πλεῖν
ὑπολιπομένους,
αὐτὸς
|
δὲ |
τετταράκοντα
ναῦς
ἔχων
ἐφαίνετο
καὶ |
[25] |
ὑποδύεσθαι
τοὺς
δυνατούς,
ἀνθίστατο.
(κρατούμενος
|
δὲ |
τῇ
γνώμῃ
καὶ
φανερῶς
ἤδη |
[20] |
κρίναντες
ἐπ´
αἰτίαις
τηλικαύταις.
(ὁ
|
δὲ |
τῇ
πρὸς
ἐκεῖνον
ὀργῇ
περιπεσὼν |
[26] |
μετ´
αὐτοῦ
συστάντας
ἐστεφάνωσαν.
~(Ἐν
|
δὲ |
τῇ
Σάμῳ
τότε
κρατήσαντες
οἱ |
[25] |
ἐπὶ
Λακεδαιμονίοις
γένηται
μισούμενος.
(Ἐν
|
δὲ |
τῇ
Σάμῳ
τότε
πάντα
τὰ |
[4] |
ἀγαπῶν
δὲ
τὴν
φιλοφροσύνην,
αἰσχυνόμενος
|
δὲ |
τὴν
ἀρετήν,
ἐλάνθανεν
εἴδωλον
ἔρωτος, |
[24] |
ἐξέπεσεν
ὕστερον
ὁ
Λεωτυχίδης.
~(Μετὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐν
Σικελίᾳ
τῶν
Ἀθηναίων |
[39] |
τὴν
ἐσθῆτα
τῆς
ἑταίρας,
ἐκείνην
|
δὲ |
τὴν
κεφαλὴν
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις |
[15] |
ἦν
τὴν
Λακεδαίμονα
περιγενέσθαι.
(μετὰ
|
δὲ |
τὴν
μάχην
εὐθὺς
ἐπέθεντο
καταλύειν |
[4] |
κἀκεῖνον
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον.
ὁ
|
δὲ |
τὴν
μὲν
κλῆσιν
ἀπείπατο,
μεθυσθεὶς |
[2] |
μόλις
διαγνῶναι
τὸ
πρόσωπον.
(ἔτι
|
δὲ |
τὴν
μὲν
λύραν
τῷ
χρωμένῳ |
[17] |
μηδὲν
ἐσκευάσθαι
τὸν
Μέτωνα,
καταπρῆσαι
|
δὲ |
τὴν
οἰκίαν
νύκτωρ,
εἶθ´
ἕωθεν |
[35] |
Λακεδαιμονίων
ὅσοι
παρῆσαν,
οὐχ
εἷλε
|
δὲ |
τὴν
πόλιν,
ἀλλὰ
τοῦτο
τῶν |
[4] |
ἑαυτοῦ,
θαυμάζων
δ´
ἐκεῖνον,
ἀγαπῶν
|
δὲ |
τὴν
φιλοφροσύνην,
αἰσχυνόμενος
δὲ
τὴν |
[37] |
δεήσεσθαι
τῆς
βασιλέως
δυνάμεως·
εὐπορίαν
|
δὲ |
τῆς
ἀνόδου
μετ´
ἀσφαλείας
μάλιστα
|
[8] |
συνθέμενος
πρὸς
τοὺς
ἑταίρους.
(περιβοήτου
|
δὲ |
τῆς
ἀσελγείας
ἐν
τῇ
πόλει |
[14] |
δίκαιον
αὐτοκράτορες
ἥκειν
φάσκοντες.
(ἀποδεξαμένης
|
δὲ |
τῆς
βουλῆς,
τοῦ
δὲ
δήμου
|
[22] |
μὲν
ἄλλ´"
ἔφη
πάντα·
περὶ
|
δὲ |
τῆς
ἐμῆς
ψυχῆς
οὐδὲ
τῇ |
[7] |
καὶ
διδόναι
τὴν
πανοπλίαν.
(ἔτι
|
δὲ |
τῆς
ἐπὶ
Δηλίῳ
μάχης
γενομένης |
[8] |
καὶ
τὴν
ὀργὴν
ἀφῆκεν,
ὕστερον
|
δὲ |
τῆς
θυγατρὸς
Ἱππαρέτης
ἐποιήσατο
νυμφίον. |
[21] |
κατὰ
ψήφισμα
τοῦ
δήμου,
τὰ
|
δὲ
|
τῆς
κρίσεως
ἄδηλα
πᾶσι,
τοῖς |
[30] |
ἕπεσθαι
κατὰ
τάχος
κελεύσας.
(ἀνοιχθείσης
|
δὲ |
τῆς
πύλης
αὐτῷ
καὶ
προσγενομένων |
[30] |
αὐτῷ
καὶ
φιλίαν
ὡμολόγησαν.
~(Ἀποτειχιζομένης
|
δὲ |
τῆς
Χαλκηδόνος
ἐκ
θαλάττης
εἰς |
[16] |
ἂν
ἤνεγκε
δύο
Ἀλκιβιάδας.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
Τίμων
ὁ
μισάνθρωπος
εὐημερήσαντα
τὸν |
[31] |
τὸ
δεξιὸν
κέρας
ἔχων,
Θηραμένης
|
δὲ |
τὸ
εὐώνυμον,
καὶ
τῶν
πολεμίων
|
[5] |
εἴα
λαβεῖν
ἔλαττον
ταλάντου.
διδόντων
|
δὲ |
τὸ
τάλαντον
ἐκέλευσεν
ἀποστῆναι
λαβόντα. |
[30] |
μὲν
οὐκ
ἐφαίνετο
σωτηρία,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
φυγεῖν
ἀήττητος
ἄχρι
τῆς |
[2] |
διαλέγεσθαι
γὰρ
οὐκ
ἴσασιν·
ἡμῖν
|
δὲ |
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ὡς
οἱ
πατέρες |
[31] |
τῷ
ἀπροσδοκήτῳ
τοὺς
Βυζαντίους,
ἅμα
|
δὲ |
τοῖς
ἀττικίζουσι
παρεῖχον
ἐπ´
ἀδείας |
[37] |
ἢ
τὰς
ναῦς
ἀπολιπεῖν.
(ἐδόκει
|
δὲ
|
τοῖς
μὲν
ἀλαζονεύεσθαι,
τοῖς
δ´ |
[13] |
καὶ
γνωρίμων
ὄντα
πατέρων,
ἐλαττούμενον
|
δὲ |
τοῖς
τ´
ἄλλοις
καὶ
περὶ |
[16] |
τὴν
ἥμερον
καὶ
καρποφόρον.
~(Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
τοιούτοις
πολιτεύμασι
καὶ
λόγοις |
[39] |
Λύσανδρον
οὐδὲ
Λακεδαιμονίους
παρασχεῖν,
αὐτὸν
|
δὲ |
τὸν
Ἀλκιβιάδην
γνωρίμων
τινῶν
διεφθαρκότα |
[20] |
ἀκρίτους
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον,
ἤχθοντο
|
δὲ |
τὸν
Ἀλκιβιάδην
μὴ
λαβόντες
ὑπὸ |
[4] |
εἴδει
καὶ
διαλάμπουσαν
ἐνορῶν,
φοβούμενος
|
δὲ |
τὸν
πλοῦτον
καὶ
τὸ
ἀξίωμα |
[18] |
καὶ
καταπαύειν
τὸν
πόλεμον.
(ἀντειπόντος
|
δὲ |
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
καὶ
κρατήσαντος,
ἔγραψε |
[34] |
μηδὲν
ἀδικεῖ
τὴν
πόλιν.
~(Οὕτω
|
δὲ |
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
λαμπρῶς
εὐημεροῦντος,
ὑπέθραττεν |
[5] |
ταῖς
τιμαῖς
ὑπερβάλλειν
ἀντωνούμενον.
(παραιτουμένου
|
δὲ |
τοῦ
ἀνθρώπου
διὰ
τὸ
πολλῶν |
[18] |
καὶ
τοῦ
πολέμου
παντός.
(ἐπιψηφισαμένου
|
δὲ |
τοῦ
δήμου
καὶ
γενομένων
ἑτοίμων |
[19] |
ἀσεβεῖν
περὶ
τὼ
θεώ.
τραχυνομένου
|
δὲ |
τοῦ
δήμου
καὶ
πικρῶς
πρὸς
|
[33] |
γλώσσης
ἐπὶ
τοῖσδεσι
κεῖται·
(τότε
|
δὲ |
τοῦ
δήμου
συνελθόντος
εἰς
ἐκκλησίαν |
[7] |
καὶ
βιβλίον
ᾔτησεν
Ὁμηρικόν.
εἰπόντος
|
δὲ |
τοῦ
διδασκάλου
μηδὲν
ἔχειν
Ὁμήρου, |
[19] |
δὲ
τὰ
τοῦ
δᾳδούχου,
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
ἱεροφάντου
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
τοὺς
|
[27] |
θαρρεῖν
μὲν
τοὺς
πολεμίους,
θορυβεῖσθαι
|
δὲ |
τοὺς
Ἀθηναίους.
ταχὺ
δὲ
σημεῖον |
[23] |
ἀποδρὰς
εἰς
Πελοπόννησον
διεκομίσθη,
φοβούμενος
|
δὲ |
τοὺς
ἐχθροὺς
καὶ
παντάπασι
τῆς |
[19] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
(αἰσθόμενοι
|
δὲ |
τούς
τε
ναύτας
ὅσοι
πλεῖν |
[30] |
πυρσὸν
αὐτῷ
μεσούσης
νυκτός,
ἠναγκάσθησαν
|
δὲ |
τοῦτο
ποιῆσαι
πρὸ
τοῦ
καιροῦ, |
[14] |
εἰ
μὴ
δόξειε
Λακεδαιμονίοις.
(ἐκ
|
δὲ |
τούτου
κακῶς
φερομένῳ
τῷ
Νικίᾳ |
[37] |
τὰ
μακρὰ
τείχη
καθεῖλεν.
(Ἐκ
|
δὲ |
τούτου
φοβηθεὶς
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἄρχοντας |
[19] |
ἐν
ὀλίγαις
ἡμέραις
πολλάκις.
~(Ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
δούλους
τινὰς
καὶ
μετοίκους |
[17] |
Καρχηδόνα
καὶ
Λιβύην
ὀνειροπολῶν,
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
προσγενομένων
Ἰταλίαν
καὶ
Πελοπόννησον |
[23] |
πόλεμον
ἐπὶ
τοὺς
Ἀθηναίους·
τὸ
|
δὲ |
τρίτον
καὶ
μέγιστον,
ἐπιτειχίσαι
Δεκέλειαν, |
[21] |
ὀνομάζουσι,
τῆς
ἐπιγραφῆς
ἀντιμαρτυρούσης.
(συνέβη
|
δὲ |
τῷ
Ἀνδοκίδῃ
μάλιστα
τῶν
τὴν |
[24] |
χεῖρας
ἰέναι
παντάπασιν
ἔφευγε,
Τισσαφέρνῃ
|
δὲ |
τῷ
βασιλέως
σατράπῃ
δοὺς
ἑαυτὸν |
[8] |
ταῦτα
μὲν
ὕστερον
ἐπράχθη.
~(Ἱππονίκῳ
|
δὲ |
τῷ
Καλλίου
πατρί,
καὶ
δόξαν |
[23] |
ἐν
Θράκῃ
μεθυστικός,
ἱππαστικός,
Τισσαφέρνῃ
|
δὲ |
τῷ
σατράπῃ
συνὼν
ὑπερέβαλλεν
ὄγκῳ
|
[23] |
κατηγόρουν
πρὸς
τὸν
Ἆγιν.
(ἐπίστευσε
|
δὲ |
τῷ
χρόνῳ
μάλιστα,
ὅτι
σεισμοῦ |
[33] |
ἐποιήσαντο
τοῦ
δήμου
προστάξαντος.
ἀφοσιουμένων
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
Θεόδωρος
ὁ
ἱεροφάντης |
[27] |
τὰ
τοῦ
δήμου
φρονοῦσι·
βουλομένων
|
δὲ |
τῶν
ἐν
ἄστει
καὶ
κελευόντων |
[15] |
ἀπάτην
καὶ
τὸν
δόλον.
~(Οὕτω
|
δὲ |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐκπεσόντων,
στρατηγὸς
ἀποδειχθεὶς |
[27] |
θάλατταν
ὑπὲρ
τῶν
νεῶν.
(τέλος
|
δὲ |
τῶν
μὲν
πολεμίων
τριάκοντα
λαβόντες, |
[31] |
ἢ
κἀκεῖνον
αὐτοῖς
ὀμόσαι.
(γενομένων
|
δὲ |
τῶν
ὅρκων,
ἐπὶ
Βυζαντίους
ἀφεστῶτας
|
[34] |
ἱεροφαντίαν
καὶ
μυσταγωγίαν
προσαγορευομένην.
(μηδενὸς
|
δὲ |
τῶν
πολεμίων
ἐπιθέσθαι
τολμήσαντος,
ἀσφαλῶς |
[15] |
παραγενόμενοι
κατέλυσαν
τὴν
δημοκρατίαν.
(αὖθις
|
δὲ |
τῶν
πολλῶν
ἐξενεγκαμένων
τὰ
ὅπλα |
[23] |
πρότερον
αὐτοὺς
ἀμυνόμενος
ἔβλαψε.
(δόντων
|
δὲ
|
τῶν
Σπαρτιατῶν
καὶ
δεξαμένων
προθύμως, |
[9] |
τὴν
οὐρὰν
πάγκαλον
οὖσαν.
(ἐπιτιμώντων
|
δὲ
|
τῶν
συνήθων
καὶ
λεγόντων
ὅτι |
[28] |
Μίνδαρον
ἀνεῖλεν
ἐρρωμένως
ἀγωνιζόμενον,
ὁ
|
δὲ |
Φαρνάβαζος
ἔφυγε.
(πολλῶν
δὲ
καὶ |
[29] |
ἐν
στρατοπέδῳ
κοινωνεῖν
ἐθέλοντες.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
Φαρνάβαζος
ἱππέας
τε
πολλοὺς
ἔχων |
[31] |
ὑπηκόους
πάλιν
Ἀθηναίοις
εἶναι,
τὴν
|
δὲ |
Φαρναβάζου
χώραν
μηδὲν
ἀδικεῖν,
Φαρνάβαζον |
[7] |
κονδύλῳ
καθικόμενος
αὐτοῦ
παρῆλθεν.
(ἑτέρου
|
δὲ |
φήσαντος
ἔχειν
Ὅμηρον
ὑφ´
ἑαυτοῦ |
[12] |
Διομήδης,
ἀνὴρ
οὐ
πονηρός,
Ἀλκιβιάδου
|
δὲ |
φίλος,
ἐπιθυμῶν
δὲ
νίκην
Ὀλυμπικὴν |
[25] |
κατὰ
θάλατταν
ὄντες
ἀξιόμαχοι,
(Τισσαφέρνην
|
δὲ |
φοβούμενοι
καὶ
τὰς
λεγομένας
ὅσον |
[34] |
ἀήττητον
οὖσαν
ἐκείνου
στρατηγοῦντος,
τοὺς
|
δὲ |
φορτικοὺς
καὶ
πένητας
οὕτως
ἐδημαγώγησεν, |
[25] |
τοὺς
περὶ
τὸν
Ἀλκιβιάδην.
(ὁ
|
δὲ |
Φρύνιχος
προαισθόμενος
καὶ
προσδεχόμενος
δευτέραν |
[2] |
μορφῆς
ἐλευθέρῳ
πρεπούσης
διαφθείρειν,
αὐλοὺς
|
δὲ |
φυσῶντος
ἀνθρώπου
στόματι
καὶ
τοὺς |
[1] |
ἀρετὴν
τοῦ
σώματος
ὑπῆρξε.
(τῇ
|
δὲ |
φωνῇ
καὶ
τὴν
τραυλότητα
συμπρέψαι
|
[38] |
θεραπεύων
ἅμα
καὶ
τιμώμενος.
~(Ἀθηναῖοι
|
δὲ |
χαλεπῶς
μὲν
ἔφερον
τῆς
ἡγεμονίας
|
[10] |
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
θορύβου,
πυθόμενον
|
δὲ |
χρημάτων
ἐπίδοσιν
γίνεσθαι,
παρελθεῖν
καὶ |