Chapitre
[16]	καὶ φιλοτιμίας. (οἷον ἦν καὶ	τὸ	Ἀγάθαρχον εἷρξαι τὸν ζωγράφον, εἶτα
[6]	ἐκυνηγεῖτο, πρὸς μόνον ἐκεῖνον ἔχων	τὸ	αἰδεῖσθαι καὶ τὸ φοβεῖσθαι, τῶν
[4]	φοβούμενος δὲ τὸν πλοῦτον καὶ	τὸ	ἀξίωμα καὶ τὸν προκαταλαμβάνοντα κολακείαις
[7]	ἐπεὶ δ´ οἱ στρατηγοὶ διὰ	τὸ	ἀξίωμα τῷ Ἀλκιβιάδῃ σπουδάζοντες ἐφαίνοντο
[7]	οὖν τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ Σωκράτους	τὸ	ἀριστεῖον· ἐπεὶ δ´ οἱ στρατηγοὶ
[12]	ἔχοντα πολλούς, ἔπεισεν αὐτῷ πρίασθαι	τὸ	ἅρμα. πριάμενος δ´ ὁ Ἀλκιβιάδης
[31]	οὐδὲ τὴν Σπάρτην κινδυνεύουσαν, ἀλλὰ	τὸ	Βυζάντιον ὁρῶν, τῆς μὲν πόλεως
[18]	ὀργῇ δ´ ἅμα καὶ φόβῳ	τὸ	γεγονὸς λαμβάνοντες ὡς ἀπὸ συνωμοσίας
[2]	μὲν ἄλλοις ὑπήκουε διδασκάλοις ἐπιεικῶς,	τὸ	δ´ αὐλεῖν ἔφευγεν ὡς ἀγεννὲς
[24]	πράξεων πασῶν ἐκοινώνει τοῖς Λακεδαιμονίοις,	τὸ	δ´ εἰς χεῖρας ἰέναι παντάπασιν
[23]	ἄρρεν ἔξω μὲν Λεωτυχίδην καλεῖσθαι,	τὸ	δ´ ἐντὸς αὐτοῦ ψιθυριζόμενον ὄνομα
[32]	οἱ πρεσβύτεροι. (πολὺ δὲ καὶ	τὸ	δακρῦον τῷ χαίροντι τῆς πόλεως
[1]	ἴσμεν, ὧν τὸ μὲν Ἀντισθένης,	τὸ	δὲ Πλάτων ἱστόρηκε. (περὶ μὲν
[33]	μικρὰ καὶ μέτρια τῷ δήμῳ,	τὸ	δὲ σύμπαν ἀναθεὶς αὑτοῦ τινι
[23]	αὐτόθεν πόλεμον ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους·	τὸ	δὲ τρίτον καὶ μέγιστον, ἐπιτειχίσαι
[4]	τινας ἑστιῶν ἐκάλει κἀκεῖνον ἐπὶ	τὸ	δεῖπνον. ὁ δὲ τὴν μὲν
[31]	μάχης γενομένης ἐνίκησεν ὁ Ἀλκιβιάδης	τὸ	δεξιὸν κέρας ἔχων, Θηραμένης δὲ
[20]	ὁπωσοῦν ἐπαιτιαθέντας ἐνέβαλον ἀκρίτους εἰς	τὸ	δεσμωτήριον, ἤχθοντο δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην
[20]	ἐπαύσατο φέρων καὶ καταβάλλων εἰς	τὸ	δεσμωτήριον, οὗ τις κατείποι. ~(Τῶν
[8]	τοῦτο προάγειν τὴν ἀπολιποῦσαν εἰς	τὸ	δημόσιον αὐτήν, ὅπως ἐγγένηται τῷ
[10]	~(Πρώτην δ´ αὐτῷ πάροδον εἰς	τὸ	δημόσιον γενέσθαι λέγουσι μετὰ χρημάτων
[39]	περιελίξας, τῇ δὲ δεξιᾷ σπασάμενος	τὸ	ἐγχειρίδιον, ἐξέπεσεν ἀπαθὴς ὑπὸ τοῦ
[34]	τόν τε κόσμον ἀφελόντες καὶ	τὸ	ἕδος κατακαλύψαντες. (ὅθεν ἐν ταῖς
[9]	αὐτῷ θαυμαστοῦ τὸ μέγεθος καὶ	τὸ	εἶδος, ὃν ἑβδομήκοντα μνῶν ἐωνημένος
[35]	ἀφ´ ὧν κατώρθωσεν, ὕποπτον αὐτοῦ	τὸ	ἐλλεῖπον ὡς οὐ σπουδάσαντος ἀπιστίᾳ
[37]	ὀρθῶς συνεῖδε τῶν Ἀθηναίων, ταχὺ	τὸ	ἔργον ἐμαρτύρησεν. ἄφνω γὰρ αὐτοῖς
[39]	καὶ Σουσαμίθρῃ τῷ θείῳ προσέταξε	τὸ	ἔργον, ἔτυχε μὲν ἐν κώμῃ
[31]	ὁ Ἀναξίλαος ἐφάνη τῷ λόγῳ	τὸ	ἔργον οὐ καταισχύνων. (ἔφη γὰρ
[31]	δεξιὸν κέρας ἔχων, Θηραμένης δὲ	τὸ	εὐώνυμον, καὶ τῶν πολεμίων τοὺς
[2]	ὥστε τὸν μὲν ἄνθρωπον ἀνακροῦσαι	τὸ	ζεῦγος ὀπίσω δείσαντα, τοὺς δ´
[2]	πρῶτον ἐκέλευσε περιμεῖναι τὸν ἄγοντα	τὸ	ζεῦγος· ὑπέπιπτε γὰρ ἡ βολὴ
[33]	ἐλπίδας τῶν πολιτῶν καὶ πρὸς	τὸ	θαρρεῖν διαλεχθεὶς καὶ παρορμήσας, στεφάνοις
[8]	εἰσῆλθε πρὸς αὐτόν, καὶ θεὶς	τὸ	ἱμάτιον παρεδίδου τὸ σῶμα, μαστιγοῦν
[25]	παρόντων, ἐπεχείρησεν ἰάσασθαι μείζονι κακῷ	τὸ	κακόν. (αὖθις γὰρ ἔπεμψε πρὸς
[13]	θεάτροις παρεῖχεν. (ἄτρεπτος δὲ πρὸς	τὸ	κακῶς ἀκούειν καὶ ἀπαθὴς ὢν
[30]	τὰ ὅπλα μὴ τίθεσθαι. (τοῦτο	τὸ	κήρυγμα τοὺς μὲν ἀμβλυτέρους ἐποίησε
[3]	μὲν τέθνηκεν, ἡμέρᾳ μιᾷ διὰ	τὸ	κήρυγμα φανεῖσθαι πρότερον, εἰ δὲ
[21]	αὐτῆς αἰτίας ἀποθανεῖν ἀδόξως, καὶ	τὸ	κοινῇ σκοποῦντι συμφέρον ὑπάρχειν, ὀλίγους
[32]	ἀναστήσας οὐ μόνον τῆς θαλάσσης	τὸ	κράτος ἀποδέδωκεν, ἀλλὰ καὶ πεζῇ
[26]	προσγενομένη τοὺς ἑτέρους ἀφῃρεῖτο κομιδῇ	τὸ	κράτος τῆς θαλάττης. ~(Ἐκ τούτου
[12]	κάρυκι βοὰν παραδοῦναι. ~(Τοῦτο μέντοι	τὸ	λαμπρὸν ἐπιφανέστερον ἐποίησεν ἡ τῶν
[23]	λέγεται πρὸς ἓν ἐξαδυνατεῖ χρῶμα	τὸ	λευκὸν ἀφομοιοῦν ἑαυτόν· Ἀλκιβιάδῃ δὲ
[16]	ἐβλασφήμουν, ἐνίους δὲ καὶ πάνυ	τὸ	λεχθὲν ἐπέστρεφεν. οὕτως ἄκριτος ἦν
[2]	πρὸς αὐτόν. (ἐπεὶ δ´ εἰς	τὸ	μανθάνειν ἧκε, τοῖς μὲν ἄλλοις
[9]	~(Ὄντος δὲ κυνὸς αὐτῷ θαυμαστοῦ	τὸ	μέγεθος καὶ τὸ εἶδος, ὃν
[17]	Μέτων εἴτε δείσας ἐκ λογισμοῦ	τὸ	μέλλον, εἴτε μαντικῆς τινι τρόπῳ
[1]	καὶ Ζώπυρον παιδαγωγὸν ἴσμεν, ὧν	τὸ	μὲν Ἀντισθένης, τὸ δὲ Πλάτων
[24]	παρ´ αὐτῷ πρῶτος καὶ μέγιστος.	(τὸ	μὲν γὰρ πολύτροπον καὶ περιττὸν
[2]	εἰς αὐτόν, ἅμαξα φορτίων ἐπῄει.	(τὸ	μὲν οὖν πρῶτον ἐκέλευσε περιμεῖναι
[35]	φθεγγόμενος ἀκόλαστα καὶ βωμολόχα παρεξελαύνειν.	(τὸ	μὲν οὖν πρῶτον ὁ Λύσανδρος
[4]	δοῦλος ὣς κλίνας πτερόν" (καὶ	τὸ	μὲν Σωκράτους ἡγήσατο πρᾶγμα τῷ
[1]	ἔλεγε, πάντων τῶν καλῶν καὶ	τὸ	μετόπωρον καλόν ἐστιν, ἀλλὰ τοῦτ´
[16]	φιλοτιμούμενον ὑπὲρ τῆς νίκης· καὶ	τὸ	Μηλίαν γυναῖκα ἐκ τῶν αἰχμαλώτων
[36]	τὰ ἐπιτήδεια λαμβάνοντες καὶ περιορῶντες	τὸ	ναυτικόν, ὅταν ἐπὶ γῆς γένηται,
[11]	βασιλεύς, μόνος δ´ ἐκεῖνος, (καὶ	τὸ	νικῆσαι καὶ δεύτερον γενέσθαι καὶ
[13]	(ἀναπεισθεὶς οὖν ὑπ´ αὐτοῦ τότε	τὸ	ὄστρακον ἐπιφέρειν ἔμελλεν, ᾧ κολούοντες
[13]	ἦν ὅτι ἑνὶ τῶν τριῶν	τὸ	ὄστρακον ἐποίσουσι, συνήγαγε τὰς στάσεις
[16]	καὶ ἀλλόκοτα, τοῦ δὲ δήμου	τὸ	πάθος τὸ πρὸς αὐτὸν οὐ
[34]	καὶ πρὸς ἀνθρώπων δόξαν ἀποδοῦναι	τὸ	πάτριον σχῆμα τοῖς ἱεροῖς, παραπέμψαντα
[15]	πράξεως ἐπῄνει, μέγα δ´ ἦν	τὸ	πεπραγμένον ὑπ´ αὐτοῦ, διαστῆσαι καὶ
[26]	οὐ μόνον πείθων καὶ διδάσκων	τὸ	πλῆθος, ἀλλὰ καὶ καθ´ ἕνα
[28]	οὖν ὁ Ἀλκιβιάδης, μὴ διὰ	τὸ	πλῆθος αὐτῶν προϊδόντες εἰς τὴν
[5]	(παραιτουμένου δὲ τοῦ ἀνθρώπου διὰ	τὸ	πολλῶν ταλάντων εἶναι τὴν ὠνήν,
[16]	τοῦ δὲ δήμου τὸ πάθος	τὸ	πρὸς αὐτὸν οὐ κακῶς ἐξηγούμενος
[23]	τοὺς ἐντυγχάνοντας, εἰς πᾶν ἀεὶ	τὸ	πρόσφορον ἐκείνοις σχῆμα καὶ πλάσμα
[2]	συνήθεις ἂν πάνυ μόλις διαγνῶναι	τὸ	πρόσωπον. (ἔτι δὲ τὴν μὲν
[39]	ταῖς ἀγκάλαις ἔχουσαν αὐτοῦ κοσμεῖν	τὸ	πρόσωπον ὥσπερ γυναικὸς ὑπογράφουσαν καὶ
[23]	μὲν ἐν Ἄργει διατρίβων, ὡς	τὸ	πρῶτον ἐκ Θουρίων ἀποδρὰς εἰς
[2]	τοῦ μὴ πεσεῖν ἀναγαγὼν πρὸς	τὸ	στόμα τὰ ἅμματα τοῦ πιεζοῦντος
[29]	ἧκεν ἐπὶ τοὺς ὅρους ἄγων	τὸ	στράτευμα, καὶ κήρυκα προπέμψας ἐνεκάλει
[30]	Ἀλκιβιάδης ἅμα πρὸς ἀμφοτέρους ἀντιτάξας	τὸ	στράτευμα, τὸν μὲν Φαρνάβαζον φυγεῖν
[19]	Σικελίαν εὔνους ὄντας αὐτοῖς καὶ	τὸ	στρατιωτικόν, Ἀργείων δὲ καὶ Μαντινέων
[37]	καὶ ἱππεῖς προσμάχοιτο καὶ διαταράττοι	τὸ	στρατόπεδον αὐτῶν. (ὅτι μέντοι τὰς
[25]	ταῖς ναυσὶν εἶναι καὶ περιτειχίσαι	τὸ	στρατόπεδον. (ἐπεὶ δὲ πραττόντων ταῦτα
[35]	ἠναγκάζετο πολλάκις ἐκπλέων καὶ ἀπολείπων	τὸ	στρατόπεδον μισθοὺς καὶ τροφὰς πορίζειν.
[29]	φιλοφρονούμενοι καὶ χαίροντες ἐπανῄεσαν εἰς	τὸ	στρατόπεδον. (τῇ δ´ ὑστεραίᾳ στήσας
[28]	μεθειμένος, αὐτὸς δὲ πλεύσας εἰς	τὸ	στρατόπεδον τῶν Ἀθηναίων, καὶ πυθόμενος
[25]	ἐπαγγελλόμενος δὲ τὰς ναῦς καὶ	τὸ	στρατόπεδον τῶν Ἀθηναίων ὑποχείριον αὐτῷ
[24]	τοῖς δεδιόσι καὶ φθονοῦσιν ὅμως	τὸ	συγγενέσθαι καὶ προσιδεῖν ἐκεῖνον ἡδονήν
[14]	ἐπιεικεῖς ἔχοντες καὶ πρὸς πᾶν	τὸ	συμβατικὸν καὶ δίκαιον αὐτοκράτορες ἥκειν
[5]	κεκτημένον, ἀποδόμενον δὲ πάντα καὶ	τὸ	συναχθὲν εἰς ἑκατὸν στατῆρας τῷ
[17]	ἡμικυκλίοις καθέζεσθαι τῆς τε νήσου	τὸ	σχῆμα καὶ θέσιν Λιβύης καὶ
[39]	Βαγαῖον ἐν τοῖς ὕπνοις καὶ	τὸ	σῶμα καιόμενον. ἀλλὰ τὴν μὲν
[8]	καὶ θεὶς τὸ ἱμάτιον παρεδίδου	τὸ	σῶμα, μαστιγοῦν καὶ κολάζειν κελεύων.
[6]	ὑπὸ Θουκυδίδου λεγομένη παρανομία κατὰ	τὸ	σῶμα τῆς διαίτης ὑποψίαν τοιαύτην
[5]	λαβεῖν ἔλαττον ταλάντου. διδόντων δὲ	τὸ	τάλαντον ἐκέλευσεν ἀποστῆναι λαβόντα. κἀκεῖνον
[35]	καὶ τροφὰς πορίζειν. (καὶ γὰρ	τὸ	τελευταῖον ἔγκλημα διὰ ταύτην ἔλαβε
[8]	μὴ φροντίζοντος, ἀλλ´ ἐντρυφῶντος, ἔδει	τὸ	τῆς ἀπολείψεως γράμμα παρὰ τῷ
[31]	καλὸν ἁπλῶς καὶ δίκαιόν ἐστι	τὸ	τῆς πατρίδος συμφέρον. οἱ μὲν
[35]	αὐτὸς ἤδη γλίσχρως χορηγῶν καὶ	τὸ	τριώβολον, ἀπῆρεν ἀργυρολογήσων ἐπὶ Καρίας.
[2]	καὶ μεγάλων παθῶν ἐν αὐτῷ	τὸ	φιλόνικον ἰσχυρότατον ἦν καὶ τὸ
[2]	τὸ φιλόνικον ἰσχυρότατον ἦν καὶ	τὸ	φιλόπρωτον, ὡς δῆλόν ἐστι τοῖς
[7]	δόξαν, ὁ Σωκράτης βουλόμενος αὔξεσθαι	τὸ	φιλότιμον ἐν τοῖς καλοῖς αὐτοῦ,
[6]	ἐκεῖνον ἔχων τὸ αἰδεῖσθαι καὶ	τὸ	φοβεῖσθαι, τῶν δ´ ἄλλων ὑπερορῶν.
[30]	οὐκ ἐφαίνετο σωτηρία, πρὸς δὲ	τὸ	φυγεῖν ἀήττητος ἄχρι τῆς ἡμέρας
[29]	πταίσαντος περὶ Ἔφεσον τοῦ Θρασύλλου	τὸ	χαλκοῦν ἀνεστάναι τρόπαιον ὑπὸ τῶν
[22]	τὴν Μένωνος Ἀγρυλῆθεν ἀντειπεῖν πρὸς	τὸ	ψήφισμα, φάσκουσαν εὐχῶν, οὐ καταρῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/05/2005