Chapitre |
[17] |
μειζόνων
ὀρεγόμενος.
ἀρχὴν
γὰρ
εἶναι
|
πρὸς
|
ἃ
ἠλπίκει
διενοεῖτο
τῆς
στρατείας, |
[26] |
καὶ
τὰς
νήσους,
Ἀθηναίοις
δὲ
|
πρὸς |
Ἀθηναίους
μάχεσθαι,
τὸν
πόλεμον
εἰς |
[14] |
δεδιέναι
μηδ´
ὑπείκειν
Λακεδαιμονίοις,
ἀλλὰ
|
πρὸς
|
Ἀθηναίους
τρέπεσθαι
καὶ
περιμένειν,
ὅσον |
[38] |
ὧν
μεγίστην
ἐποιοῦντο
τὴν
δευτέραν
|
πρὸς |
Ἀλκιβιάδην
ὀργήν.
(ἀπερρίφη
γὰρ
οὐδὲν |
[30] |
πολεμίοις.
(ὁ
δ´
Ἀλκιβιάδης
ἅμα
|
πρὸς |
ἀμφοτέρους
ἀντιτάξας
τὸ
στράτευμα,
τὸν |
[35] |
τὴν
ἀχρηματίαν,
ἀφ´
ἧς
πολεμῶν
|
πρὸς |
ἀνθρώπους
βασιλέα
μέγαν
χορηγὸν
ἔχοντας, |
[34] |
καὶ
πρὸς
θεῶν
ὁσιότητα
καὶ
|
πρὸς |
ἀνθρώπων
δόξαν
ἀποδοῦναι
τὸ
πάτριον |
[4] |
ἔρως
μέγα
μαρτύριον
ἦν
τῆς
|
πρὸς |
ἀρετὴν
εὐφυΐας
τοῦ
παιδός,
ἣν |
[6] |
ἡλίκων
ἐνδεής
ἐστι
καὶ
ἀτελὴς
|
πρὸς
|
ἀρετὴν
μανθάνοντα.
~(Τὴν
δὲ
παιδικὴν |
[37] |
ἐκεῖ
Θρᾳκῶν,
ἔγνω
μὲν
ἀναβαίνειν
|
πρὸς |
Ἀρταξέρξην,
ἑαυτόν
τε
μὴ
χείρονα |
[25] |
Ἀλκιβιάδου
γεγονὼς
ἐχθρός,
ἐξήγγειλε
κρύφα
|
πρὸς |
Ἀστύοχον
τὸν
τῶν
πολεμίων
ναύαρχον, |
[2] |
μεγάλοις
καὶ
τύχαις
πολυτρόποις,
ἀνομοιότητας
|
πρὸς |
αὑτὸ
καὶ
μεταβολὰς
ἐπεδείξατο.
φύσει |
[37] |
μάλιστα
Φαρνάβαζον
οἰόμενος
παρέξειν,
ᾤχετο
|
πρὸς |
αὐτὸν
εἰς
Φρυγίαν
καὶ
συνδιῆγε |
[2] |
ἐκπλαγῆναι
καὶ
μετὰ
βοῆς
συνδραμεῖν
|
πρὸς |
αὐτόν.
(ἐπεὶ
δ´
εἰς
τὸ |
[1] |
οὐ
κακῶς
ὅτι
τῆς
Σωκράτους
|
πρὸς
|
αὐτὸν
εὐνοίας
καὶ
φιλανθρωπίας
οὐ |
[8] |
καὶ
τὴν
θύραν
κόψας
εἰσῆλθε
|
πρὸς |
αὐτόν,
καὶ
θεὶς
τὸ
ἱμάτιον |
[16] |
δὲ
δήμου
τὸ
πάθος
τὸ
|
πρὸς |
αὐτὸν
οὐ
κακῶς
ἐξηγούμενος
ὁ |
[27] |
καὶ
θεραπείαν
ἔχων
ἡγεμονικὴν
ἐπορεύετο
|
πρὸς |
αὐτόν.
(οὐ
μὴν
ἔτυχεν
ὧν |
[14] |
τοὺς
πρέσβεις
ἐν
λόγοις
γενέσθαι
|
πρὸς
|
αὐτόν.
(ὡς
δὲ
συνῆλθον,
ἔλεγε· |
[26] |
Λακεδαιμόνιοι
βασιλέως
πέμψαντος,
ἢ
μεταστήσειν
|
πρὸς |
αὐτούς,
ἢ
διαπράξεσθαι
μηδὲ
πρὸς |
[25] |
ὄντα,
κατεμήνυσε
τὰ
τοῦ
Φρυνίχου
|
πρὸς |
αὐτούς.
(ὁ
δ´
Ἀλκιβιάδης
εὐθὺς |
[31] |
ἀδικεῖν,
Φαρνάβαζον
δὲ
πρέσβεσιν
Ἀθηναίων
|
πρὸς |
βασιλέα
πομπὴν
μετ´
ἀσφαλείας
παρασχεῖν. |
[32] |
ὁρᾶν
ἐδόκουν
ἀπαντῶντες
οἱ
ἄνθρωποι,
|
πρὸς |
δ´
ἐκεῖνον
συντρέχοντες
ἐβόων,
ἠσπάζοντο, |
[1] |
τὸν
Αἴαντος
ἀρχηγὸν
ἔχειν
δοκεῖ,
|
πρὸς |
δὲ
μητρὸς
Ἀλκμαιωνίδης
ἦν,
ἐκ |
[30] |
ὑποστάντι
μὲν
οὐκ
ἐφαίνετο
σωτηρία,
|
πρὸς
|
δὲ
τὸ
φυγεῖν
ἀήττητος
ἄχρι |
[3] |
ὢν
ἐκ
τῆς
οἰκίας
ἀπέδρα
|
πρὸς |
Δημοκράτην
τινὰ
τῶν
ἐραστῶν,
βουλομένου |
[1] |
εὐνοίας
καὶ
φιλανθρωπίας
οὐ
μικρὰ
|
πρὸς |
δόξαν
ἀπέλαυεν,
εἴγε
Νικίου
μὲν |
[32] |
τῶν
προαστείων
κρατοῦσαν,
αὐτὴν
δὲ
|
πρὸς |
ἑαυτὴν
στασιάζουσαν,
ἐκ
λυπρῶν
ἔτι |
[4] |
τὰ
ἡμίση
λαβόντας
οἴκαδε
κομίζειν
|
πρὸς |
ἑαυτόν,
εἰσελθεῖν
δ´
οὐκ
ἠξίωσεν, |
[20] |
αἰτίαις
τηλικαύταις.
(ὁ
δὲ
τῇ
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
ὀργῇ
περιπεσὼν
οἰκεῖος
ἢ |
[36] |
ἑτέρους
εἵλοντο
στρατηγούς,
ἐνδεικνύμενοι
τὴν
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
ὀργὴν
καὶ
κακόνοιαν.
(ἃ
|
[26] |
πρὸς
αὐτούς,
ἢ
διαπράξεσθαι
μηδὲ
|
πρὸς |
ἐκείνους
κομισθῆναι,
διὰ
ταχέων
ἐξέπλευσε. |
[23] |
(πλὴν
ἐκεῖνος
μὲν
ὡς
λέγεται
|
πρὸς |
ἓν
ἐξαδυνατεῖ
χρῶμα
τὸ
λευκὸν |
[36] |
διασπειρόμενον,
ἀντεφορμοῦντος
αὐτοῖς
στόλου
μεγάλου,
|
πρὸς |
ἐπίταγμα
μοναρχικὸν
εἰθισμένου
σιωπῇ
πάντα |
[6] |
δ´
ἦν
μὲν
ἀμέλει
καὶ
|
πρὸς |
ἡδονὰς
ἀγώγιμος·
(ἡ
γὰρ
ὑπὸ |
[34] |
οὖν
ἐφαίνετο
τῷ
Ἀλκιβιάδῃ
καὶ
|
πρὸς |
θεῶν
ὁσιότητα
καὶ
πρὸς
ἀνθρώπων |
[6] |
Σωκράτους
καὶ
δραπετεύων
ἀτεχνῶς
ἐκυνηγεῖτο,
|
πρὸς
|
μόνον
ἐκεῖνον
ἔχων
τὸ
αἰδεῖσθαι |
[13] |
(ὡς
δ´
ἔνιοί
φασιν,
οὐ
|
πρὸς |
Νικίαν,
ἀλλὰ
πρὸς
Φαίακα
διαλεχθεὶς |
[26] |
μᾶλλον
ἐνδώσειν
αὐτοῖς
Λακεδαιμονίους,
ἀεὶ
|
πρὸς |
ὀλιγαρχίαν
ἐπιτηδείως
ἔχοντας.
ὁ
μὲν |
[38] |
κἂν
πρᾴως
πάνυ
καὶ
καλῶς
|
πρὸς |
ὀλιγαρχίαν
ἔχωσιν,
οὐκ
ἐάσει
ζῶν
|
[14] |
τε
λόγους
ἐπιεικεῖς
ἔχοντες
καὶ
|
πρὸς |
πᾶν
τὸ
συμβατικὸν
καὶ
δίκαιον |
[23] |
κατέφευγεν.
(ἐν
γοῦν
τῇ
Λακεδαίμονι
|
πρὸς |
τὰ
ἔξωθεν
ἦν
εἰπεῖν·
οὐ |
[30] |
τοὺς
περὶ
αὑτὸν
ἠπείγετο
δρόμῳ
|
πρὸς |
τὰ
τείχη,
τοὺς
ἄλλους
ἕπεσθαι |
[25] |
ἐπιπλεῖν
οἱ
πολέμιοι,
καὶ
παρῄνεσε
|
πρὸς |
ταῖς
ναυσὶν
εἶναι
καὶ
περιτειχίσαι
|
[20] |
δ´
οὐδὲ
τοῦτο
μαλακώτερον
ἐποίησε
|
πρὸς |
τὰς
διαβολάς,
ἀλλ´
ὥσπερ
ὥρμησεν |
[30] |
δὲ
ταῖς
ἐλπίσιν
ἡδίους
ἐγένοντο
|
πρὸς |
τὰς
διαλύσεις.
(ἐν
ᾧ
δὲ |
[31] |
πάντων
ἐπὶ
τὸν
λιμένα
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
ναῦς
βοηθούντων.
(οὐ
μὴν |
[23] |
δ´
ἐντὸς
αὐτοῦ
ψιθυριζόμενον
ὄνομα
|
πρὸς |
τὰς
φίλας
καὶ
τὰς
ὀπαδοὺς |
[19] |
αὐτῷ
γένηται
διὰ
τὴν
χρείαν.
|
(πρὸς |
ταῦτ´
οὖν
τεχνάζουσι
τῶν
ῥητόρων |
[19] |
ἀνεθάρρουν
καὶ
παρίσταντο
τῷ
καιρῷ
|
πρὸς |
τὴν
ἀπολογίαν,
ὥστε
τοὺς
ἐχθροὺς |
[13] |
ἐχρῆτο
πᾶσιν
αὐτοῖς
ὥσπερ
ἰδίοις
|
πρὸς
|
τὴν
καθ´
ἡμέραν
δίαιταν.
(Ἦν |
[30] |
κήρυγμα
τοὺς
μὲν
ἀμβλυτέρους
ἐποίησε
|
πρὸς |
τὴν
μάχην,
ὡς
τῶν
πολεμίων |
[26] |
πολέμου,
τὰ
μὲν
ἀπιστοῦντες
ἔτι
|
πρὸς |
τὴν
μεταβολὴν
ξενοπαθοῦσι
τοῖς
πολίταις, |
[32] |
τῆς
πόλεως
ἀνεκέκρατο
καὶ
μνήμη
|
πρὸς |
τὴν
παροῦσαν
εὐτυχίαν
τῶν
πρόσθεν |
[16] |
γὰρ
καὶ
χορηγίαι
καὶ
φιλοτιμήματα
|
πρὸς |
τὴν
πόλιν
ὑπερβολὴν
μὴ
ἀπολείποντα |
[20] |
Ἑρμοκοπιδῶν
γνωρίσειε,
καὶ
ἀποκρινόμενος
ὅτι
|
πρὸς |
τὴν
σελήνην,
ἐσφάλη
τοῦ
παντός, |
[18] |
τὸν
Ἀλκιβιάδην
ἄκρατον,
ἀλλὰ
μειχθείσης
|
πρὸς
|
τὴν
τόλμαν
αὐτοῦ
τῆς
Νικίου |
[25] |
πολεμίων
παρασκευὴν
καὶ
διάνοιαν,
ἀποχρῆσθαι
|
πρὸς |
τὴν
τοῦ
Φρυνίχου
διαβολὴν
οὐκ |
[33] |
εἰς
ἐλπίδας
τῶν
πολιτῶν
καὶ
|
πρὸς
|
τὸ
θαρρεῖν
διαλεχθεὶς
καὶ
παρορμήσας, |
[13] |
τοῖς
θεάτροις
παρεῖχεν.
(ἄτρεπτος
δὲ
|
πρὸς |
τὸ
κακῶς
ἀκούειν
καὶ
ἀπαθὴς |
[2] |
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
πεσεῖν
ἀναγαγὼν
|
πρὸς |
τὸ
στόμα
τὰ
ἅμματα
τοῦ |
[22] |
Θεανὼ
τὴν
Μένωνος
Ἀγρυλῆθεν
ἀντειπεῖν
|
πρὸς |
τὸ
ψήφισμα,
φάσκουσαν
εὐχῶν,
οὐ |
[10] |
Ἀλκιβιάδην
καὶ
δεινότατον
εἰπεῖν
γενέσθαι
|
πρὸς |
τοῖς
ἄλλοις.
εἰ
δὲ
Θεοφράστῳ |
[23] |
οὕτω
πραττόμενα
ταῦτα
πολλοὶ
κατηγόρουν
|
πρὸς |
τὸν
Ἆγιν.
(ἐπίστευσε
δὲ
τῷ |
[8] |
συνόντος,
ἐκ
τῆς
οἰκίας
ἀπιοῦσα
|
πρὸς |
τὸν
ἀδελφὸν
ᾤχετο.
(τοῦ
δ´ |
[19] |
δὲ
τοῦ
δήμου
καὶ
πικρῶς
|
πρὸς
|
τὸν
Ἀλκιβιάδην
ἔχοντος,
καὶ
τοῦ |
[21] |
Ἑρμοκοπιδῶν,
ὥσπερ
σχολάζοντι
τῷ
θυμῷ
|
πρὸς |
τὸν
Ἀλκιβιάδην
ὅλος
ἐρρύη,
καὶ
|
[4] |
οἴκοι
μετὰ
τῶν
ἑταίρων,
ἐκώμασε
|
πρὸς |
τὸν
Ἄνυτον,
καὶ
ταῖς
θύραις |
[25] |
τὸ
κακόν.
(αὖθις
γὰρ
ἔπεμψε
|
πρὸς |
τὸν
Ἀστύοχον,
ἐγκαλῶν
μὲν
ὑπὲρ |
[36] |
(καὶ
τοὺς
ἐκεῖ
παροξύνας
ἔλεγε
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον,
ὡς
Ἀλκιβιάδης
διέφθαρκε |
[18] |
δήμου
καὶ
γενομένων
ἑτοίμων
πάντων
|
πρὸς
|
τὸν
ἔκπλουν,
οὐ
χρηστὰ
παρῆν |
[13] |
ταὐτὸν
ὁ
Ἀλκιβιάδης,
καὶ
διαλεχθεὶς
|
πρὸς |
τὸν
Νικίαν
τῷ
Ὑπερβόλῳ
περικάτω |
[18] |
ἀποίκους
ὄντας,
ὡς
ἐπισχέσεως
ἐσομένης
|
πρὸς |
τὸν
οἰωνὸν
ἢ
μεταγνώσεως
τοῦ
|
[25] |
τὸν
Ἆγιν,
ἐκάκου
καὶ
διέβαλλε
|
πρὸς |
τὸν
Τισσαφέρνην,
οὐκ
ἐῶν
βοηθεῖν |
[39] |
~(Ὡς
οὖν
ὁ
Λύσανδρος
ἔπεμψε
|
πρὸς |
τὸν
Φαρνάβαζον
ταῦτα
πράττειν
κελεύων, |
[5] |
ἀναχωροῦντος
ἑστὼς
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἄπωθεν
|
πρὸς |
τοὺς
ἄρχοντας
ἐμὲ
γράψατε"
εἶπεν, |
[25] |
εἰδὼς
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἔπεμπε
κρύφα
|
πρὸς |
τοὺς
ἐν
Σάμῳ
δυνατοὺς
τῶν
|
[14] |
βουλῆς
ἀεὶ
μέτρια
καὶ
φιλάνθρωπα
|
πρὸς |
τοὺς
ἐντυγχάνοντάς
ἐστιν,
ὁ
δὲ |
[8] |
προαχθείς,
ἀλλ´
ἐπὶ
γέλωτι
συνθέμενος
|
πρὸς |
τοὺς
ἑταίρους.
(περιβοήτου
δὲ
τῆς |
[25] |
γὰρ
ταῦτα
κατεῖπε
τοῦ
Φρυνίχου
|
πρὸς |
τοὺς
περὶ
τὸν
Ἀλκιβιάδην.
(ὁ |
[19] |
δὲ
καὶ
φανέντι
καθαρῷ
τρέπεσθαι
|
πρὸς |
τοὺς
πολεμίους
μὴ
δεδοικότι
τοὺς |
[28] |
πεζομαχεῖν
καὶ
νὴ
Δία
τειχομαχεῖν
|
πρὸς |
τοὺς
πολεμίους·
χρήματα
γὰρ
οὐκ |
[37] |
οἱ
στρατηγοί,
Τυδεὺς
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
ὕβριν
ἐκέλευσεν
ἀποχωρεῖν·
οὐ
γὰρ |
[13] |
φασιν,
οὐ
πρὸς
Νικίαν,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
Φαίακα
διαλεχθεὶς
καὶ
τὴν
ἐκείνου |
[31] |
τὴν
Χαλκηδόνα
στρατηγοὶ
σπονδὰς
ἐποιήσαντο
|
πρὸς |
Φαρνάβαζον
ἐπὶ
τῷ
χρήματα
λαβεῖν |
[4] |
θρυπτόμενος
καὶ
ἀποκλειόμενος
ὑπὸ
τῶν
|
πρὸς |
χάριν
ἐξομιλούντων
εἰσακοῦσαι
τοῦ
νουθετοῦντος
|