Chapitre |
[20] |
αὑτόν,
ὥστε
μηθένα
ἀντίπαλον
εἶναι.
|
(Ο |
γὰρ
ἕτερος
βασιλεὺς
Αγησίπολις,
ἅτε |
[17] |
ἀκμαιοτάτους
καὶ
ῥωμαλεωτάτους
ἐκλέξαντες
ἀπέστειλαν.
|
(Ο |
δὲ
Αγησίλαος
εἴσω
Πυλῶν
παρελθὼν |
[38] |
ὃ
τὴν
Σπάρτην
αὔξειν
νομίζουσιν.
|
~(Ο |
μὲν
οὖν
Τάχως
ἐρημωθεὶς
τῶν |
[39] |
ἔλεγεν
ἐλθὼν
πρὸς
τὸν
Αἰγύπτιον·
|
Ο |
μὲν
τῆς
σωτηρίας,
ὦ
νεανία, |
[32] |
τούτους
μετὰ
τῶν
ἐφόρων
βουλευσάμενος
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἀκρίτους,
οὐδενὸς
δίχα
δίκης |
[28] |
πρὸς
τὴν
στρατείαν,
οὐκ
ἀνῆκεν
|
ὁ |
Αγησίλαος,
ἀλλ’
ἐξέπραξε
τὸν
πόλεμον, |
[23] |
τὸν
εἰπόντα
τοὺς
Λακεδαιμονίους
μηδίζειν
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἀπεκρίνατο
μᾶλλον
τοὺς
Μήδους |
[6] |
τοῦ
βωμοῦ.
(χαλεπῶς
οὖν
ἔχων
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἀπέπλει,
τοῖς
τε
Θηβαίοις |
[37] |
(οὕτω
δὴ
λαβὼν
τοὺς
μισθοφόρους
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἀπὸ
τοῦ
Τάχω
μετέστη |
[39] |
ἔλαβε
πειθόμενον
αὑτῷ
τὸν
Νεκτάναβιν
|
ὁ |
Αγησίλαος,
αὖθις
ἐπῆγε
τὸ
αὐτὸ |
[25] |
βοηθεῖν.
(ἦν
δὲ
καὶ
φιλότεκνος
|
ὁ |
Αγησίλαος
διαφερόντως·
καὶ
περὶ
ἐκείνου |
[9] |
ἱκανὴν
ἐξήνεγκε
τὸν
πόλεμον,
ἄσμενος
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἐδέξατο.
(προσδοκία
γὰρ
ἦν |
[19] |
ἡμέρᾳ
βουλόμενος
ἐξελέγξαι
τοὺς
Θηβαίους
|
ὁ |
Αγησίλαος,
εἰ
διαμαχοῦνται,
στεφανοῦσθαι
μὲν |
[7] |
βασιλέως
ὄντες·
ἔπειτα
δ’
αὐτὸς
|
ὁ |
Αγησίλαος,
εἰ
καὶ
μὴ
φθονερὸς |
[21] |
δειλίαν
κατηγορεῖν
ἑαυτῶν
τοὺς
Αργείους
|
ὁ |
Αγησίλαος,
εἰ
σεμνὸν
οὕτω
καὶ |
[35] |
καὶ
ἀτενὴς
καὶ
πολέμων
ἄπληστος
|
ὁ |
Αγησίλαος
εἶναι,
τὰς
μὲν
κοινὰς |
[38] |
μὴν
οὐ
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν,
|
ὁ |
Αγησίλαος
εἶπεν
ἀλλὰ
τὴν
ἀπειρίαν |
[22] |
δὲ
ἠξίουν
εἰς
Κόρινθον,
ὀργισθεὶς
|
ὁ |
Αγησίλαος
εἶπεν·
Εἴγε
βούλεσθε
τοὺς |
[25] |
τοιούτων
στρατιωτῶν
δεομένην.
(τούτους
γὰρ
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἑκάστοτε
τοὺς
λόγους
ἐποιεῖτο |
[32] |
τῶν
Λακεδαιμονίων,
φοβηθεὶς
τὸν
νεωτερισμὸν
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἐκέλευσε
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
[12] |
(πρότερος
δὲ
μετὰ
τῶν
φίλων
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἐλθὼν
εἰς
τὸ
χωρίον, |
[18] |
Ορχομενίους
ἐτρέψαντο
καὶ
τοὺς
Αργείους
|
ὁ |
Αγησίλαος·
(ἐπεὶ
δὲ
ἀκούσαντες
ἀμφότεροι |
[13] |
πλείστοις
τοιοῦτος
ὑπὲρ
τῶν
φίλων
|
ὁ |
Αγησίλαος·
ἔστι
δὲ
ὅπου
πρὸς |
[4] |
καὶ
διὰ
ταῦτα
βασιλεὺς
ἀποδειχθεὶς
|
ὁ |
Αγησίλαος
εὐθὺς
εἶχε
καὶ
τὰ |
[33] |
Λυκοῦργος,
ἐσφάλησαν.
(Αὐτὸς
μὲν
οὖν
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἤδη
πρὸς
τὰς
στρατείας |
[10] |
λειπόμενον.
(ἐπεὶ
δέ,
ὡς
προεῖπεν,
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἧκεν
εἰς
τὸ
περὶ |
[26] |
πρὸς
πόλεμον
τραπομένων,
σφόδρα
κακῶς
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἤκουσε,
δι’
ἐπιθυμίαν
ἄτοπον |
[12] |
ὑπὲρ
ἐκείνου.
(ταῦτα
δ’
ἀκούσας
|
ὁ |
Αγησίλαος
ἥσθη,
καὶ
τῆς
δεξιᾶς |
[1] |
τὸν
νόμον
ἰδιώτης
ἐδόκει
βιοτεύσειν
|
ὁ |
Αγησίλαος,
ἤχθη
τὴν
λεγομένην
ἀγωγὴν |
[11] |
οὖν
τινα
πρὸς
ἑαυτῷ
γενόμενος
|
ὁ |
Αγησίλαος
καὶ
διασιωπήσας,
Οὐδέν"
ἔφη |
[13] |
χειρὶ
δίδωσιν
αὐτῷ.
(δεξάμενος
οὖν
|
ὁ |
Αγησίλαος
καὶ
ἡσθεὶς
τῇ
τε |
[11] |
(ταύτην
ἔπεισε
γῆμαι
τὸν
Κότυν
|
ὁ |
Αγησίλαος·
καὶ
λαβὼν
παρ’
αὐτοῦ |
[28] |
ἀφίησιν
αὐτόνομον,
οὕτω
τραχέως
ἔσχεν
|
ὁ |
Αγησίλαος
καὶ
τὴν
πρόφασιν
ἠγάπησεν |
[28] |
δίκαιον
αὐτονομεῖσθαι
τὴν
Λακωνικήν,
ἀναπηδήσας
|
ὁ |
Αγησίλαος
μετ’
ὀργῆς
ἐκέλευσε
λέγειν |
[26] |
μανθάνειν
βάναυσον.
οὕτω
δὴ
γελάσας
|
ὁ |
Αγησίλαος,
Ορᾶτε"
εἶπεν
ὦ
ἄνδρες, |
[10] |
τὸ
πεδίον
πορθούντων.
(ἐννοήσας
οὖν
|
ὁ |
Αγησίλαος
ὅτι
τοῖς
πολεμίοις
οὔπω |
[36] |
διαφέρειν.
(οὐ
μὴν
ἐφρόντιζε
τούτων
|
ὁ |
Αγησίλαος,
οὐδὲ
ᾤετο
παρ’
ἀξίαν |
[34] |
ὑπὸ
τῶν
Θηβαίων
τὴν
εἰρήνην
|
ὁ |
Αγησίλαος
οὐκ
ἐδέξατο.
μὴ
βουλόμενος |
[9] |
ἀχρήστων
καὶ
μηδενὸς
ἀξίων,
ἐπιστὰς
|
ὁ |
Αγησίλαος,
Οὗτοι
μέν"
εἶπεν
οἷς |
[11] |
μεταμελόμενος
τῇ
φυγῇ
τοῦ
φιλήματος,
|
ὁ |
Αγησίλαος
προσεποιεῖτο
θαυμάζειν
ὅ
τι |
[28] |
ἴσων
ἁπάντων
γενομένων.
~(Ορῶν
οὖν
|
ὁ |
Αγησίλαος
ὑπερφυῶς
ἀγαμένους
καὶ
προσέχοντας |
[22] |
Λακεδαιμονίους.
(Ανεπήδησε
μὲν
οὖν
εὐθὺς
|
ὁ |
Αγησίλαος
ὡς
βοηθήσων·
ἐπεὶ
δὲ |
[26] |
τοῖς
συμμάχοις
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπαχθὴς
|
ὁ |
Αγησίλαος,
ὡς
δι’
οὐδὲν
ἔγκλημα |
[25] |
καὶ
καλοῦ
τὴν
ὄψιν
Αρχίδαμος
|
ὁ |
Αγησιλάου
τοῦ
βασιλέως
υἱὸς
ἤρα. |
[3] |
αὐτῆς
παιδάριον
οὐκ
ἔφη
γινώσκειν
|
ὁ |
Αγις,
ἀλλ’
ἐξ
Αλκιβιάδου
γεγονέναι. |
[37] |
μόνων,
τοῦ
δὲ
ναυτικοῦ
Χαβρίας
|
ὁ |
Αθηναῖος·
ἡγεμὼν
δὲ
συμπάν
των |
[39] |
αὖθις
αὖ
δείσας
τὴν
πολιορκίαν
|
ὁ |
Αἰγύπτιος
ἐβούλετο
μάχεσθαι
καὶ
τοὺς |
[20] |
ἀπολελειμμένον,
ὃν
ἔγραψε
μὲν
Κλέων
|
ὁ |
Αλικαρνασσεύς,
ἔμελλε
δὲ
λέγειν
ἀναλαβὼν |
[25] |
καὶ
πρεπόντως,
ἀπῆλθεν.
(αἰδούμενος
οὖν
|
ὁ |
Αρχίδαμος
ἐξέλειπε
τὸ
προσιέναι
τῷ |
[16] |
τὴν
τόλμαν
αὐτοῦ
καὶ
δείσας
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐκέλευσεν
ὡς
φίλον
προάγειν. |
[28] |
δὲ
χίλιοι
Λακεδαιμονίων
καὶ
Κλεόμβροτος
|
ὁ |
βασιλεὺς
καὶ
περὶ
αὐτὸν
οἱ |
[23] |
περὶ
ξενίας
καὶ
φιλίας
ἐπιστολὴν
|
ὁ |
βασιλεύς,
οὐκ
ἔλαβεν,
εἰπὼν
ἐξαρκεῖν |
[10] |
Ελλήνων
ἀπεχθέστατον.
(ἔπεμψε
γὰρ
εὐθέως
|
ὁ |
βασιλεὺς
Τιθραύστην
ἐπ’
αὐτόν,
ὃς |
[30] |
λαβεῖν
ἄδοξόν
ἐστι·
παίει
δὲ
|
ὁ |
βουλόμενος
αὐτοὺς
τῶν
ἐντυγχανόντων.
(οἱ |
[31] |
καὶ
τῆς
πόλεως,
μηδενὸς
ἐπεξιόντος.
|
(ὁ |
γὰρ
Αγησίλαος
οὐκ
εἴα
πρὸς |
[24] |
εἰς
Βοιωτίαν
ἐπέμφθη
μετὰ
δυνάμεως·
|
ὁ |
γὰρ
Αγησίλαος,
ὡς
ἔτη
τεσσαράκοντα |
[23] |
τῆς
κακοδοξίας
ταύτης
Αγησιλάῳ
μετασχεῖν.
|
ὁ |
γὰρ
Ανταλκίδας
ἐχθρὸς
ἦν
αὐτῷ, |
[25] |
αὐτοῦ
δεηθείη
περὶ
τοῦ
πατρός.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
εἰδὼς
ἐρῶντα
τὸν |
[37] |
Τάχω
πείθων
καὶ
παραμυθούμενος
κατέχειν,
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
εἶπεν
ὅτι
Σοὶ |
[4] |
βασιλεῖς
φιλονεικίαν
καὶ
διαφορὰν
παραλαμβάνοντες.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
ἐπὶ
τὴν
ἐναντίαν |
[32] |
εἰς
Κύθηρα
ὑπεκθέσθαι,
περίφοβον
γενόμενον.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος,
ἐπιχειρούντων
διαβαίνειν
τὸν |
[3] |
τοῦτο
τὴν
χωλὴν
εἶναι
βασιλείαν.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
ἔφη
καὶ
τὸν |
[38] |
εὐερκῆ
καὶ
μέγαν
ἔχουσαν
περίβολον.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
ἠγανάκτει
μὲν
ἀπιστούμενος |
[12] |
νῦν
δὲ
πορθούμενος
ὑπ’
αὐτῶν·
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος,
ὁρῶν
τοὺς
σὺν |
[39] |
ἦν
ἐν
τῷ
χωρίῳ
σῖτος.
|
(ὁ |
δὲ
Αγησίλαος
οὐκ
ἐῶν,
ἀλλὰ |
[31] |
ὑμῶν
ἐν
τῇ
Αργολίδι
κεῖνται,
|
ὁ |
δὲ
ἀπήντησεν·
Υμῶν
δέ
γε |
[13] |
Πέρσης
δεόμενος
ὑπὲρ
τοῦ
παιδός·
|
ὁ |
δὲ
καὶ
τοῦτο
βουλόμενος
αὐτῷ |
[17] |
εὐθὺς
ἐμβαλεῖν
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν.
|
(ὁ |
δέ,
καίπερ
ἀπὸ
μείζονος
παρασκευῆς |
[16] |
ἀργυρίου
τάλαντα
καὶ
τοσαύτας
γυναῖκας.
|
(ὁ |
δὲ
κατειρωνευσάμενος
αὐτοὺς
καὶ
φήσας· |
[6] |
στόλῳ
Λακεδαιμονίους
ἐκβαλεῖν
τῆς
θαλάσσης.
|
(ὁ |
δὲ
Λύσανδρος
ἐπιθυμῶν
αὖθις
εἰς |
[38] |
ἄμυναν
ὑπονοοῦσι
καὶ
προσδοκῶσι
τρεπομένοις,
|
ὁ |
δὲ
μὴ
προσδοκῶν
μηδὲ
ὑπονοῶν |
[30] |
καὶ
νομοθέτην
αἱροῦνται
τὸν
Αγησίλαον.
|
(ὁ |
δὲ
μήτε
προσθείς
τι
μήτε |
[22] |
πρέσβεις
ἐκ
Θηβῶν
περὶ
φιλίας.
|
(ὁ |
δὲ
μισῶν
μὲν
ἀεὶ
τὴν |
[3] |
Αλκιβιάδης
ὑπεξῆλθε,
φοβηθεὶς
τὸν
Αγιν·
|
ὁ |
δὲ
παῖς
τὸν
μὲν
ἄλλον |
[11] |
αὐτοῦ
δι’
ἀρετὴν
καὶ
πίστιν.
|
(ὁ |
δὲ
Σπιθριδάτης,
ὡς
ἀποστὰς
τοῦ |
[10] |
καὶ
χρήματα
διδοὺς
αὐτῷ
προσέπεμψεν.
|
(ὁ |
δὲ
τῆς
μὲν
εἰρήνης
ἔφη |
[32] |
τόπους
οὓς
ἐκεῖνος
ἐκέλευσεν
ἀπεχώρουν.
|
(ὁ |
δὲ
τὸ
μὲν
Ισσώριον
εὐθὺς |
[16] |
Αγησίλαον
περιστρατοπεδεύσαντα
πολιορκεῖν
τὴν
Λάρισσαν,
|
ὁ |
δὲ
φήσας
οὐκ
ἂν
ἐθελῆσαι |
[40] |
συνδιαχειμάσαι
μετ’
αὐτοῦ
τὸν
Αγησίλαον.
|
(ὁ |
δὲ
ὥρμητο
πρὸς
τὸν
οἴκοι |
[12] |
ἑαυτόν,
ἐνταῦθα
περιέμενε
τὸν
Φαρνάβαζον.
|
(ὁ |
δὲ
ὡς
ἐπῆλθεν,
ὑποβεβλημένων
αὐτῷ |
[37] |
πάλαι
σύμμαχος
γεγονὼς
καὶ
φίλος,
|
ὁ |
δὲ
ὡς
εὔνους
καὶ
προθυμότερος |
[21] |
Αλλὰ
οὐ
σύγε
ἐσσὶ
Καλλιππίδας
|
ὁ |
δεικηλίκτας;
οὕτω
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
τοὺς |
[19] |
Αγησιλάου
θυγατρὸς
οὐ
γέγραφε,
καὶ
|
ὁ |
Δικαίαρχος
ἐπηγανάκτησεν
ὡς
μήτε
τὴν |
[32] |
μεγαλοπράγμονος
ἀνθρώπου.
(ἐπεὶ
δὲ
φιλοτιμούμενος
|
ὁ |
Επαμεινώνδας
ἐν
τῇ
πόλει
μάχην |
[31] |
τούτου
παρῆν
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν
|
ὁ |
Επαμεινώνδας
μετὰ
τῶν
συμμάχων,
οὐκ |
[34] |
καὶ
μετεπέμποντο
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
αἰσθόμενος
|
ὁ |
Επαμεινώνδας
τὸν
Αγησίλαον
ἐξεστρατευμένον
μετὰ |
[32] |
πλεῖστος
ἑαυτοῦ
καὶ
μέγιστος
τότε
|
ὁ |
Εὐρώτας,
χιόνων
γενομένων,
καὶ
τὸ |
[1] |
~Αγησίλαος
~(Αρχίδαμος
|
ὁ |
Ζευξιδάμου
βασιλεύσας
ἐπιφανῶς
Λακεδαιμονίων,
κατέλιπεν |
[11] |
ἐκράτησεν.
(ἔνθα
δὴ
πικρὸς
ὢν
|
ὁ |
Ηριππίδας
ἐξεταστὴς
τῶν
κλαπέντων,
καὶ |
[28] |
λογισμῷ
γενέσθαι
τὴν
στρατείαν
ἐκείνην
|
ὁ |
καιρός.
τῇ
γὰρ
τετράδι
ἐπὶ |
[28] |
τὸν
χρόνον
ἐν
Φωκεῦσιν
ὢν
|
ὁ |
Κλεόμβροτος
μετὰ
δυνάμεως.
εὐθὺς
οὖν |
[25] |
Αρχίδαμον
οὐκ
ἔπαυσεν·
ἦν
γὰρ
|
ὁ |
Κλεώνυμος
εὐθὺς
ἐκ
παίδων
ἐπίδοξος, |
[12] |
καὶ
συνῆγεν
ἀμφοτέρους
ὢν
ξένος
|
ὁ |
Κυζικηνὸς
Απολλοφάνης.
(πρότερος
δὲ
μετὰ |
[5] |
πάντα
πάντων
ἁρμονίας,
οὕτως
ἔοικεν
|
ὁ |
Λακωνικὸς
νομοθέτης
ὑπέκκαυμα
τῆς
ἀρετῆς |
[33] |
ἡγεῖτο
δεῖσθαι
πόλιν
εὐδαιμόνως
βιωσομένην
|
ὁ |
Λυκοῦργος,
ἐσφάλησαν.
(Αὐτὸς
μὲν
οὖν |
[8] |
ἐμοῦ
μεῖζον
δύνασθαι
βουλομένους.
καὶ
|
ὁ |
Λύσανδρος,
Αλλ’
ἴσως"
ἔφη
ταῦτα |
[20] |
Αλικαρνασσεύς,
ἔμελλε
δὲ
λέγειν
ἀναλαβὼν
|
ὁ |
Λύσανδρος
ἐν
τῷ
δήμῳ
περὶ |
[3] |
μὴν
ἀλλὰ
τελευτήσαντος
τοῦ
Αγιδος
|
ὁ |
Λύσανδρος,
ἤδη
κατανεναυμαχηκὼς
Αθηναίους
καὶ |
[6] |
ἔχοντα
τοὺς
τριάκοντα
Σπαρτιάτας,
ὧν
|
ὁ |
Λύσανδρος
ἦν
πρῶτος,
οὐ
διὰ |
[8] |
τὸν
ἐμὸν
κρεοδαίτην.
(ἀχθόμενος
οὖν
|
ὁ |
Λύσανδρος
λέγει
πρὸς
αὐτόν·
Ηιδεις |
[7] |
καὶ
ὁμαλῶς,
αἰσθόμενος
τὴν
αἰτίαν
|
ὁ |
Λύσανδρος
οὐκ
ἀπεκρύπτετο
πρὸς
τοὺς |
[11] |
ὅ
τι
δὴ
παθὼν
αὐτὸν
|
ὁ |
Μεγαβάτης
ἀπὸ
στόματος
οὐ
φιλοφρονοῖτο. |
[31] |
ἀπεκρίνατο
τῶν
ἀσημοτέρων
τις
Σπαρτιατῶν·
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
εἶπε·
Πολλοὶ
ὑμῶν |
[29] |
ἡττημένην
πόλιν
ἢ
τὴν
νικῶσαν.
|
(ὁ |
μὲν
γὰρ
Ξενοφῶν
φησι
τῶν |
[19] |
τὰς
παῖδας
ἐν
ταῖς
πομπαῖς.
|
(ὁ |
μὲν
οὖν
Ξενοφῶν
ὄνομα
τῆς |
[12] |
βαφαῖς
ἐνδεδυκώς.
(ἀσπασάμενοι
δὲ
ἀλλήλους
|
ὁ |
μὲν
Φαρνάβαζος
οὐκ
ἠπόρει
λόγων |
[37] |
καὶ
τραπομένου
πρὸς
δέησιν
αὐτῶν,
|
ὁ |
μὲν
Χαβρίας
ἐπειρᾶτο
καὶ
τὸν |
[37] |
δὲ
κἀκεῖνοι
δεόμενοι
τῶν
Λακεδαιμονίων,
|
ὁ |
μὲν
ὡς
πάλαι
σύμμαχος
γεγονὼς |
[38] |
μὴ
κινούμενος.
(ἐκ
τούτου
καὶ
|
ὁ |
Μενδήσιος
ἔπεμπε
πειρῶν
τὸν
Αγησίλαον. |
[38] |
ὥσπερ
οὐδὲ
τῷ
παλαίοντι
ῥοπὴν
|
ὁ |
μὴ
κινούμενος.
(ἐκ
τούτου
καὶ |
[38] |
πειρῶν
τὸν
Αγησίλαον.
ἔδεισεν
οὖν
|
ὁ |
Νεκτάναβις,
καὶ
κελεύοντος
αὐτοῦ
διαμάχεσθαι |
[39] |
τάφρον
οὐ
βλάψουσιν.
(ἐθαύμασεν
οὖν
|
ὁ |
Νεκτάναβις
τοῦ
Αγησιλάου
τὴν
δεινότητα, |
[19] |
πάντας
ἐκέλευσεν
ἀφεθῆναι.
πλησίον
γὰρ
|
ὁ |
νεώς
ἐστιν
ὁ
τῆς
Ιτωνίας |
[1] |
ἐξ
ἀρχῆς
δαμαζομένους.
(ταύτης
ἀφίησιν
|
ὁ |
νόμος
τῆς
ἀνάγκης
τοὺς
ἐπὶ |
[18] |
Αργεῖοι.
(λέγει
δὲ
τὴν
μάχην
|
ὁ |
Ξενοφῶν
ἐκείνην
οἵαν
οὐκ
ἄλλην |
[4] |
κληρονομίᾳ
κατασκευαζόμενος.
(ὃ
δέ
φησιν
|
ὁ |
Ξενοφῶν,
ὅτι
πάντα
τῇ
πατρίδι |
[19] |
Αριστόδημος.
(καὶ
τὸ
κάνναθρόν
φησιν
|
ὁ |
Ξενοφῶν
οὐδέν
τι
σεμνότερον
εἶναι |
[26] |
ὥσπερ
ἐγγυμνασαμένους.
(διὸ
καὶ
Λυκοῦργος
|
ὁ |
παλαιὸς
ἐν
ταῖς
καλουμέναις
τρισὶ |
[33] |
προσιόντος
οὐδεὶς
ἐκαρτέρησεν,
ἀλλὰ
πρῶτος
|
ὁ |
πατὴρ
ἀπήντα
δακρύων
ὑπὸ
χαρᾶς |
[6] |
ὁ
τῆς
κόρης
σφαγιασμός,
ἣν
|
ὁ |
πατὴρ
ἔσφαξε
πεισθεὶς
τοῖς
μάντεσιν. |
[10] |
γυναικὶ
χαριζόμενος,
ἧς
ἀδελφὸς
ἦν
|
ὁ |
Πείσανδρος,
ἐκείνῳ
παρέδωκε
τὴν
ναυαρχίαν. |
[13] |
ἐκκριθῆναι,
καταφεύγει
πρὸς
τὸν
Αγησίλαον
|
ὁ |
Πέρσης
δεόμενος
ὑπὲρ
τοῦ
παιδός· |
[23] |
πόλεμον
ἠνάγκασεν
ἐμμένειν
ἅπαντας
οἷς
|
ὁ |
Πέρσης
ἐδικαίωσε,
μάλιστα
διὰ
τοὺς |
[6] |
τινες
ἐξ
Ασίας
ἥκοντες
ὡς
|
ὁ |
Περσῶν
βασιλεὺς
παρασκευάζοιτο
μεγάλῳ
στόλῳ |
[15] |
δὲ
ἀφικνεῖται
πρὸς
αὐτὸν
Επικυδίδας
|
ὁ |
Σπαρτιάτης,
ἀπαγγέλλων
ὅτι
πολὺς
περιέστηκε |
[11] |
μεθιδρυόμενος,
μέχρι
οὗ
παραφυλάξας
αὐτὸν
|
ὁ |
Σπιθριδάτης
καὶ
παραλαβὼν
Ηριππίδαν
τὸν |
[25] |
βοηθεῖν
οὐκ
εἶχεν·
ἦν
γὰρ
|
ὁ |
Σφοδρίας
ἐκ
τῶν
διαφόρων
τοῦ |
[25] |
συναδικεῖν
δοκῶσιν.
~(Εἶχεν
οὖν
υἱὸν
|
ὁ |
Σφοδρίας
Κλεώνυμον,
οὗ
παιδὸς
ὄντος |
[36] |
(ὅθεν
ἀθροίσας
μισθοφόρους
ἀφ’
ὧν
|
ὁ |
Τάχως
αὐτῷ
χρημάτων
ἔπεμψε,
καὶ |
[37] |
δὲ
συμπάν
των
αὐτὸς
ἦν
|
ὁ |
Τάχως.
(καὶ
τοῦτο
πρῶτον
ἠνίασε |
[21] |
μακρὰ
τείχη,
ταῖς
δὲ
ναυσὶν
|
ὁ |
Τελευτίας
(Αργείων
δὲ
τὴν
Κόρινθον |
[19] |
πλησίον
γὰρ
ὁ
νεώς
ἐστιν
|
ὁ |
τῆς
Ιτωνίας
Αθηνᾶς,
καὶ
πρὸ |
[6] |
δέ
πως
ὑπῆλθε
τὸν
Αγησίλαον
|
ὁ |
τῆς
κόρης
σφαγιασμός,
ἣν
ὁ |
[10] |
κατὰ
σπουδὴν
ἐκεῖθεν
αὖ
βοηθεῖν
|
ὁ |
Τισαφέρνης·
καὶ
τῇ
ἵππῳ
διεξελαύνων |
[11] |
τούτων
ἔκνιζεν
αὐτὸν
οὐ
μετρίως
|
ὁ |
τοῦ
παιδὸς
ἔρως
ἐνεσταγμένος,
εἰ |
[21] |
μηδὲ
γινώσκειν.
(καί
ποτε
Καλλιππίδης
|
ὁ |
τῶν
τραγῳδιῶν
ὑποκριτής,
ὄνομα
καὶ |
[40] |
Λακεδαίμονα.
(τὴν
δὲ
βασιλείαν
Αρχίδαμος
|
ὁ |
υἱὸς
αὐτοῦ
παρέλαβε,
καὶ
διέμεινε |
[33] |
διὰ
τὸ
γῆρας,
Αρχίδαμος
δὲ
|
ὁ |
υἱὸς
αὐτοῦ,
τὴν
ἐκ
Σικελίας |
[13] |
τοῦ
Φαρναβάζου
μετὰ
τῶν
φίλων,
|
ὁ |
υἱὸς
ὑπολειφθεὶς
προσέδραμε
τῷ
Αγησιλάῳ |
[6] |
οὐχ
ὥσπερ
εἰώθει
τοῦτο
ποιεῖν
|
ὁ |
ὑπὸ
τῶν
Βοιωτῶν
τεταγμένος.
(ἀκούσαντες |
[12] |
(ἐκ
τούτου
λέγει
πρὸς
αὐτὸν
|
ὁ |
Φαρνάβαζος
ἣν
εἶχε
διάνοιαν.
Εγὼ |
[13] |
καὶ
φρονεῖν.
τουτὶ
μὲν
Ιερώνυμος
|
ὁ |
φιλόσοφος
ἱστόρηκεν.
~(Ηδη
δὲ
περιϊόντος |
[23] |
Λεοντίδαν
ἀποδεῖξαι
κυρίους,
δι’
ὧν
|
ὁ |
Φοιβίδας
εἰσῆλθε
καὶ
κατέλαβε
τὴν |
[11] |
φιλήματος,
ὁ
Αγησίλαος
προσεποιεῖτο
θαυμάζειν
|
ὅ |
τι
δὴ
παθὼν
αὐτὸν
ὁ |
[25] |
τῷ
παιδί,
σκέψεσθαι
δὲ
φήσας
|
ὅ |
τι
καλῶς
ἔχοι
καὶ
πρεπόντως, |
[4] |
πειθόμενος
ἴσχυε
πλεῖστον,
ὥστε
ποιεῖν
|
ὃ |
βούλοιτο,
τοιοῦτόν
ἐστι.
(τῶν
ἐφόρων |
[4] |
δυσμενείας
ἐπὶ
τῇ
κληρονομίᾳ
κατασκευαζόμενος.
|
(ὃ |
δέ
φησιν
ὁ
Ξενοφῶν,
ὅτι |
[22] |
τὴν
γῆν
εἰς
ὥρας
ἔχωσιν·
|
ὃ |
καὶ
συνέβη.
(παραγγελλομένης
γὰρ
αὖθις |
[40] |
Λιβύην
εἰς
χωρίον
ἔρημον
κομισθείς,
|
ὃ |
καλοῦσι
Μενελάου
λιμένα,
θνήσκει,
βιώσας |
[19] |
καὶ
πρὸ
αὐτοῦ
τρόπαιον
ἕστηκεν,
|
ὃ |
πάλαι
Βοιωτοὶ
Σπάρτωνος
στρατηγοῦντος
ἐνταῦθα |
[30] |
ἐκβαλόντες
εἵλοντο
χωλὸν
καὶ
πεπηρωμένον·
|
ὃ |
παντὸς
μᾶλλον
αὐτοὺς
ἐδίδασκε
φράζεσθαι |
[37] |
οὔτε
ἐπίστανται
δίκαιον
ἄλλο
πλὴν
|
ὃ |
τὴν
Σπάρτην
αὔξειν
νομίζουσιν.
~(Ο |
[3] |
ἐν
τῇ
δίκῃ
τοιοῦτον
ἀνεγίνωσκε·
|
Φράζεο |
δή,
Σπάρτη,
καίπερ
μεγάλαυχος
ἐοῦσα, |
[26] |
Λακεδαιμονίων
ἐπ’
αὐτοὺς
ὥσπερ
ἐγγυμνασαμένους.
|
(διὸ |
καὶ
Λυκοῦργος
ὁ
παλαιὸς
ἐν |
[4] |
ἐν
τοῖς
περὶ
Λυκούργου
γέγραπται.
|
(διὸ |
καὶ
πατρικήν
τινα
πρὸς
αὐτοὺς |
[1] |
ἄρχειν
μὴ
ἀπαίδευτον
τοῦ
ἄρχεσθαι.
|
(διὸ |
καὶ
πολὺ
τῶν
βασιλέων
εὐαρμοστότατον |
[34] |
ἐπὶ
τῆς
ἐκείνου
βασιλείας
ἀπολωλέκασι.
|
(διὸ |
καὶ
προτεινομένην
ὑπὸ
τῶν
Θηβαίων |
[1] |
παιδεύουσαν
δὲ
τοὺς
νέους
ἄρχεσθαι.
|
(διὸ |
καί
φασιν
ὑπὸ
τοῦ
Σιμωνίδου |
[3] |
φθισιβρότου
τ’
ἐπὶ
κῦμα
κυλινδόμενον
|
πολέμοιο" |
(πρὸς
ταῦτα
Λύσανδρος
ἔλεγεν
ὡς, |
[12] |
Φαρνάβαζε,
τοιοῦτος
ὢν
φίλος
ἡμῖν
|
γένοιο |
μᾶλλον
ἢ
πολέμιος.
~(Απιόντος
δὲ |
[33] |
ἐκ
φιδιτίου
κρέας
ἔπεμψαν
εὐαγγέλιον,
|
ἄλλο |
δὲ
οὐδέν·
(τότε
δὲ
τῆς |
[37] |
οὔτε
μανθάνουσιν
οὔτε
ἐπίστανται
δίκαιον
|
ἄλλο |
πλὴν
ὃ
τὴν
Σπάρτην
αὔξειν |
[15] |
κακά·
τί
γὰρ
ἄν
τις
|
ἄλλο |
τὸν
φθόνον
ἐκεῖνον
προσείποι
καὶ |
[6] |
ἐκείνῳ,
τοῖς
δὲ
αὐτοῖς
πολεμεῖς,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῶν
αὐτῶν
τόπων
ὁρμᾷς |
[17] |
ἐμπέσῃ,
τἀναντία
λέγειν
ἐκέλευσε
τοὺς
|
ἀπὸ |
θαλάττης
ἥκοντας,
ὅτι
νικῶσι
τῇ |
[20] |
ἀλλὰ
ὁρῶν
ἐνίους
τῶν
πολιτῶν
|
ἀπὸ |
ἱπποτροφίας
δοκοῦντας
εἶναί
τινας
καὶ |
[29] |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ·
παρῆσαν
δ’
|
ἀπὸ |
Λεύκτρων
οἱ
τὴν
συμφορὰν
ἀπαγγέλλοντες. |
[17] |
τὴν
Βοιωτίαν.
(ὁ
δέ,
καίπερ
|
ἀπὸ |
μείζονος
παρασκευῆς
ὕστερον
τοῦτο
ποιῆσαι |
[4] |
τὸν
Λεωτυχίδην.
ὁρῶν
δὲ
τοὺς
|
ἀπὸ |
μητρὸς
οἰκείους
ἐπιεικεῖς
μὲν
ὄντας, |
[11] |
δὴ
παθὼν
αὐτὸν
ὁ
Μεγαβάτης
|
ἀπὸ |
στόματος
οὐ
φιλοφρονοῖτο.
(Σὺ
γὰρ |
[1] |
φύσει
ἡγεμονικῷ
καὶ
βασιλικῷ
προσκτησάμενος
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀγωγῆς
τὸ
δημοτικὸν
καὶ |
[20] |
συνεστῶσαν,
ἣν
ἐκεῖνος
εὐθὺς
ἐπανελθὼν
|
ἀπὸ |
τῆς
Ασίας
συνέστησεν
ἐπὶ
τὸν |
[27] |
πρὸς
πάντας
εἰρήνην·
καὶ
συνῆλθον
|
ἀπὸ |
τῆς
Ελλάδος
πρέσβεις
εἰς
Λακεδαίμονα |
[15] |
χωρεῖν,
καὶ
τὸν
πόλεμον
διάρας
|
ἀπὸ |
τῆς
Ελληνικῆς
θαλάττης,
περὶ
τοῦ |
[29] |
τὴν
μὲν
ζῶντα
προσδεχομένην
υἱὸν
|
ἀπὸ |
τῆς
μάχης
κατηφῆ
καὶ
σιωπηλήν, |
[19] |
πλεῖστοι
τῶν
στρατηγῶν,
καινὸς
ἐπανῆλθεν
|
ἀπὸ |
τῆς
ξένης
καὶ
κεκινημένος
ὑπ’ |
[8] |
Ελλήσποντον,
καὶ
Σπιθριδάτην,
ἄνδρα
Πέρσην,
|
ἀπὸ |
τῆς
Φαρναβάζου
χώρας
μετὰ
χρημάτων |
[19] |
εὐθὺς
τοῖς
πολίταις
καὶ
περίβλεπτος
|
ἀπὸ |
τοῦ
βίου
καὶ
τῆς
διαίτης· |
[6] |
ἀπήγγειλαν
καὶ
τὰ
μηρία
διέρριψαν
|
ἀπὸ |
τοῦ
βωμοῦ.
(χαλεπῶς
οὖν
ἔχων |
[31] |
Αλλ’
ἡμεῖς
γε
οὐδέποτε
ὑμᾶς
|
ἀπὸ |
τοῦ
Εὐρώτα.
(παραπλησίως
δὲ
καὶ |
[31] |
εἰπόντος,
Ημεῖς
μέντοι
πολλάκις
ὑμᾶς
|
ἀπὸ |
τοῦ
Κηφισοῦ
ἐδιώξαμεν,
ὑποτυχεῖν·
Αλλ’ |
[4] |
καὶ
πατρικήν
τινα
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἀπὸ |
τοῦ
παλαιοῦ
διετέλουν
εὐθὺς
οἱ |
[24] |
νομίζων
ἔνδοξον
γεγονέναι
καὶ
περιβόητον
|
ἀπὸ |
τοῦ
περὶ
Θήβας
τολμήματος,
ἐπείσθη |
[37] |
λαβὼν
τοὺς
μισθοφόρους
ὁ
Αγησίλαος
|
ἀπὸ |
τοῦ
Τάχω
μετέστη
πρὸς
τὸν |
[17] |
καὶ
διέπεμπε
μερίδας
τοῖς
φίλοις
|
ἀπὸ |
τῶν
τεθυμένων.
~(Επεὶ
δὲ
προϊὼν |
[15] |
ἔχοντος,
ἀναζευγνύων
ἔφη
μυρίοις
τοξόταις
|
ὑπὸ |
βασιλέως
ἐξελαύνεσθαι
τῆς
Ασίας·
τοσούτων |
[27] |
ὅπου
πρῶτον
ἐκ
παρατάξεως
κρατηθέντες
|
ὑπὸ |
Θηβαίων
ἡττήθησαν.
(ἔδοξεν
οὖν
πᾶσι |
[18] |
ἠθέλησε
καὶ
παίειν
ἑπόμενος
παραλλάξαντας,
|
ὑπὸ |
θυμοῦ
καὶ
φιλονεικίας
ἐναντίος
ἐχώρει |
[22] |
τινες
ἀπαγγέλλοντες
αὐτῷ
τὴν
μόραν
|
ὑπὸ |
Ιφικράτους
κατακεκόφθαι.
(καὶ
πάθος
τοῦτο |
[21] |
ἐν
τοῖς
Ελλησι
καὶ
σπουδαζόμενος
|
ὑπὸ |
πάντων,
πρῶτον
μὲν
ἀπήντησεν
αὐτῷ |
[14] |
βαρεῖς
καὶ
ἀφόρητοι
καὶ
διαρρέοντες
|
ὑπὸ |
πλούτου
καὶ
τρυφῆς
ὕπαρχοι
καὶ |
[12] |
Αγησίλαος
ἐλθὼν
εἰς
τὸ
χωρίον,
|
ὑπὸ |
σκιᾷ
τινι
πόας
οὔσης
βαθείας |
[22] |
γὰρ
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
ἀπέβαλον
κρατηθέντας
|
ὑπό |
τε
πελταστῶν
ὁπλίτας
καὶ
μισθοφόρων |
[37] |
ἑαυτοῦ
λογισμοῖς
ἔξεστιν,
ἐγὼ
δὲ
|
ὑπὸ |
τῆς
πατρίδος
ἐδόθην
Αἰγυπτίοις
στρατηγός. |
[5] |
πάντων
τὴν
γένεσιν
καὶ
κίνησιν
|
ὑπὸ |
τῆς
πρὸς
πάντα
πάντων
ἁρμονίας, |
[25] |
ἵππον
οἴκοι
συνέπαιζεν,
ὀφθεὶς
δὲ
|
ὑπό |
τινος
τῶν
φίλων
παρεκάλει
μηδενὶ |
[14] |
ὥσπερ
μόνος
ἀεὶ
χρῆσθαι
ταῖς
|
ὑπὸ |
τοῦ
θεοῦ
κεκραμέναις
ὥραις
πεφυκώς. |
[1] |
νέους
ἄρχεσθαι.
(διὸ
καί
φασιν
|
ὑπὸ |
τοῦ
Σιμωνίδου
τὴν
Σπάρτην
προσηγορεῦσθαι |
[19] |
αὑτοὺς
γεγονότες.
~(Αγησίλαος
δέ,
καίπερ
|
ὑπὸ |
τραυμάτων
πολλῶν
κακῶς
τὸ
σῶμα |
[36] |
ὀγδοήκοντα
γεγονὼς
ἔτη
καὶ
πᾶν
|
ὑπὸ |
τραυμάτων
τὸ
σῶμα
κατακεκομμένος
ἐκείνην |
[16] |
αὑτῷ
καὶ
τρεψάμενος
ἔστησε
τρόπαιον
|
ὑπὸ |
τῷ
Ναρθακίῳ.
(καὶ
τὴν
νίκην |
[27] |
(ἰατροῦ
δέ
τινος
Συρακουσίου
τὴν
|
ὑπὸ |
τῷ
σφυρῷ
φλέβα
σχάσαντος,
αἱ |
[13] |
οἶκον
ἀποστερηθέντος
αὐτοῦ
καὶ
φυγόντος
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀδελφῶν
εἰς
Πελοπόννησον,
ἰσχυρῶς |
[37] |
τῆς
δυνάμεως
ἀπέστη·
καὶ
βασιλεὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
Αἰγυπτίων
ἀναγορευθεὶς
διεπέμπετο
πρὸς |
[39] |
ἔτι
μᾶλλον
κακῶς
ἢ
πρότερον
|
ὑπὸ |
τῶν
Αἰγυπτίων
καὶ
προδότης
ἀπεκαλεῖτο |
[6] |
ὥσπερ
εἰώθει
τοῦτο
ποιεῖν
ὁ
|
ὑπὸ |
τῶν
Βοιωτῶν
τεταγμένος.
(ἀκούσαντες
οὖν |
[3] |
πλησιάζειν,
ἀλλὰ
φιλοτιμούμενον
βασιλεύεσθαι
Σπαρτιάτας
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐξ
ἑαυτοῦ
γεγονότων.
(διὰ |
[34] |
βασιλείας
ἀπολωλέκασι.
(διὸ
καὶ
προτεινομένην
|
ὑπὸ |
τῶν
Θηβαίων
τὴν
εἰρήνην
ὁ |
[24] |
ἥβης
καὶ
στρατείας
ἔχων
ἄφεσιν
|
ὑπὸ |
τῶν
νόμων,
ἔφυγε
τὴν
στρατηγίαν |
[34] |
οἷς
ἔπταισαν.
~(Οἰκιζομένης
δὲ
Μεσσήνης
|
ὑπὸ |
τῶν
περὶ
τὸν
Επαμεινώνδαν,
καὶ |
[6] |
καὶ
βιαίως
τοῖς
πράγμασιν
ἐξέπιπτον
|
ὑπὸ |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
ἀπέθνησκον,
ἀνέπεισε |
[17] |
Πείσανδρον
ἡττημένον
ναυμαχίᾳ
περὶ
Κνίδον
|
ὑπὸ |
Φαρναβάζου
καὶ
Κόνωνος.
(ἠχθέσθη
μὲν |
[11] |
τὸν
στρατὸν
καταστήσας
εἰς
τὴν
|
ὑπὸ |
Φαρναβάζῳ
τεταγμένην
χώραν
οὐ
μόνον |
[33] |
πρῶτος
ὁ
πατὴρ
ἀπήντα
δακρύων
|
ὑπὸ |
χαρᾶς
καὶ
μετ’
ἐκεῖνον
τὰ |
[35] |
ὑπορύττων
καὶ
ἀναβάλλων,
(πάλιν
δὲ
|
ὑπὸ |
χρημάτων
ἀπορίας
ἀναγκαζόμενος
ἐνοχλεῖν
τοῖς |
[32] |
γενομένων,
καὶ
τὸ
ῥεῦμα
μᾶλλον
|
ὑπὸ |
ψυχρότητος
ἢ
τραχύτητος
ἐγένετο
σκληρὸν |
[18] |
μόλις
ἀνήρπασαν
ζῶντα,
καὶ
συμφράξαντες
|
πρὸ |
αὐτοῦ
πολλοὺς
μὲν
ἀνῄρουν,
πολλοὶ |
[19] |
ὁ
τῆς
Ιτωνίας
Αθηνᾶς,
καὶ
|
πρὸ |
αὐτοῦ
τρόπαιον
ἕστηκεν,
ὃ
πάλαι |
[7] |
ἐῶν
χαίρειν
καὶ
παραμελῶν,
ἕτερα
|
πρὸ |
ἐκείνων
ἔπραττεν·
(ἔπειτα
τῶν
ἐντυγχανόντων |
[22] |
μόρας
ἀναλαβὼν
ἀπῆγεν
εἰς
Λακεδαίμονα,
|
πρὸ |
ἡμέρας
ποιούμενος
τὰς
ἀναζεύξεις
καὶ |
[28] |
Σφοδρίου
τὸν
καλὸν
τρὶς
πεσόντα
|
πρὸ |
τοῦ
βασιλέως
καὶ
τοσαυτάκις
ἐξαναστάντα |
[32] |
πόλιν,
ἐκλιπὼν
τὰ
λοιπὰ
παρετάξατο
|
πρὸ |
τῶν
μέσων
καὶ
ὑψηλῶν.
(ἐρρύη |
[26] |
οὐδὲν
οὖν
ἔλεγον
δεόμενοι
φθείρεσθαι
|
δεῦρο |
κἀκεῖσε
καθ’
ἕκαστον
ἐνιαυτόν,
ὀλίγοις |
[8] |
φιλότιμοι
φύσεις
ἐν
ταῖς
πολιτείαις,
|
τὸ |
ἄγαν
μὴ
φυλαξάμεναι,
τοῦ
ἀγαθοῦ |
[23] |
πόλιν
ἔπεισεν
εἰς
αὑτὴν
ἀναδέξασθαι
|
τὸ |
ἀδίκημα
καὶ
κατέχειν
τὴν
Καδμείαν |
[31] |
καὶ
δυνατωτάτην,
ἑώρα
συνεσταλμένον
αὐτῆς
|
τὸ |
ἀξίωμα
καὶ
τὸ
αὔχημα
κεκολουμένον, |
[4] |
τούτων
τιμᾶν
δοκῶν
καὶ
μεγαλύνειν
|
τὸ |
ἀξίωμα
τῆς
ἐκείνων
ἀρχῆς,
ἐλάνθανεν |
[1] |
τοῦτο
ὑπῆρξεν
ἴδιον,
ἐλθεῖν
ἐπὶ
|
τὸ |
ἄρχειν
μὴ
ἀπαίδευτον
τοῦ
ἄρχεσθαι. |
[27] |
ἐκ
Θηβῶν,
ἀναβαίνοντος
αὐτοῦ
πρὸς
|
τὸ |
ἀρχεῖον
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν,
σπάσμα |
[23] |
τῆς
Λακωνικῆς,
ἐτειχίσθη
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἄστυ
τῶν
Αθηναίων
Φαρναβάζου
χρήματα |
[39] |
Νεκτάναβιν
ὁ
Αγησίλαος,
αὖθις
ἐπῆγε
|
τὸ |
αὐτὸ
στρατήγημα
καθάπερ
πάλαισμα
τοῖς |
[20] |
συσσιτοῦσι
γὰρ
οἱ
βασιλεῖς
εἰς
|
τὸ |
αὐτὸ
φοιτῶντες
φιδίτιον,
ὅταν
ἐπιδημῶσιν. |
[31] |
συνεσταλμένον
αὐτῆς
τὸ
ἀξίωμα
καὶ
|
τὸ |
αὔχημα
κεκολουμένον,
ᾧ
καὶ
αὐτὸς |
[3] |
τοῦ
βασιλέως,
Τιμαίᾳ,
συνεῖναι.
καὶ
|
τὸ |
γεννηθὲν
ἐξ
αὐτῆς
παιδάριον
οὐκ |
[33] |
πρὸς
τὰς
στρατείας
ἀπειρήκει
διὰ
|
τὸ |
γῆρας,
Αρχίδαμος
δὲ
ὁ
υἱὸς |
[16] |
παρατεταγμένοις
ἐτρέψατο
καὶ
διέφθειρε
πολλούς.
|
(τὸ |
δ’
αὐτὸ
καὶ
τῷ
βασιλεῖ |
[30] |
αὐτοὺς
ἐδίδασκε
φράζεσθαι
καὶ
φυλάττεσθαι
|
τὸ |
δαιμόνιον.
(διὰ
δὲ
τὴν
ἄλλην |
[28] |
εἰ
τὴν
Βοιωτίαν
ἀφίησιν
αὐτόνομον.
|
(τὸ |
δὲ
αὐτὸ
τοῦτο
πάλιν
τοῦ |
[39] |
ἐκείνοις
ἐμποδών
ἐστι
τοῦ
πλήθους,
|
τὸ |
δὲ
διαλεῖπον
ἡμῖν
δίδωσιν
ἴσῳ |
[18] |
τὸ
μὲν
δεξιὸν
εἶχον
αὐτοί,
|
τὸ |
δὲ
εὐώνυμον
Αργεῖοι.
(λέγει
δὲ |
[18] |
τὸ
εὐώνυμον
κέρας,
αὐτὸς
δὲ
|
τὸ |
δεξιὸν
ἐπῆγεν.
οἱ
δὲ
Θηβαῖοι |
[1] |
βασιλικῷ
προσκτησάμενος
ἀπὸ
τῆς
ἀγωγῆς
|
τὸ |
δημοτικὸν
καὶ
φιλάνθρωπον.
~(Εν
δὲ |
[9] |
παραλογίζεσθαι
τοὺς
πολεμίους
οὐ
μόνον
|
τὸ |
δίκαιον,
ἀλλὰ
καὶ
δόξα
πολλὴ |
[37] |
ταύτης
γε
τῆς
προφάσεως
ἀφαιρεθείσης
|
τὸ |
δικαιότατον
ὄνομα
τῆς
πράξεως
ἦν |
[34] |
ἀγαστόν.
(ἦν
μὲν
γὰρ
ἐκπρεπὴς
|
τὸ |
εἶδος
καὶ
τὸ
μέγεθος
τοῦ |
[2] |
εὐκαταφρόνητος·
(ἡ
δὲ
ἱλαρότης
καὶ
|
τὸ |
εὔθυμον
ἐν
ἅπαντι
καιρῷ
καὶ |
[18] |
καὶ
κατώφθη,
παρετάξατο
δοὺς
Ορχομενίοις
|
τὸ |
εὐώνυμον
κέρας,
αὐτὸς
δὲ
τὸ |
[36] |
οὐδέν,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἀνάξιον
ἑαυτοῦ
|
τὸ |
ζῆν
ἄπρακτον
ἐν
τῇ
πόλει |
[34] |
σώματος,
ὥραν
δὲ
ἐν
ᾗ
|
τὸ |
ἥδιστον
ἀνθοῦσιν
ἄνθρωποι
παριόντες
εἰς |
[22] |
περὶ
τὴν
Κορινθίων
αὐτοῦ
καὶ
|
τὸ |
Ηραῖον
εἰληφότος
καὶ
τὰ
αἰχμάλωτα |
[22] |
δὲ
ἔγνω
διαπεπραγμένους,
αὖθις
εἰς
|
τὸ |
Ηραῖον
ἧκε,
καὶ
τοὺς
Βοιωτοὺς |
[30] |
δυσθυμία
πολλὴ
καὶ
πτοία
πρὸς
|
τὸ |
θεῖον,
ὡς
διὰ
τοῦτο
πραττούσης |
[19] |
(ὅσοι
μέντοι
τῶν
πολεμίων
εἰς
|
τὸ |
ἱερὸν
κατέφυγον,
πάντας
ἐκέλευσεν
ἀφεθῆναι. |
[32] |
πονηρῶν
ὡς
διακόσιοι
συστραφέντες
κατελάβοντο
|
τὸ |
Ισσώριον,
οὗ
τὸ
τῆς
Αρτέμιδος |
[8] |
μὴ
φυλαξάμεναι,
τοῦ
ἀγαθοῦ
μεῖζον
|
τὸ |
κακὸν
ἔχουσι.
(καὶ
γὰρ
εἰ |
[20] |
μεταπεμψάμενον,
ὡς
μαθησομένους
τῶν
μαθημάτων
|
τὸ |
κάλλιστον,
ἄρχεσθαι
καὶ
ἄρχειν.
(τοῦ |
[19] |
ἐκείνας
ἃς
ἐπέθηκεν
Αριστόδημος.
(καὶ
|
τὸ |
κάνναθρόν
φησιν
ὁ
Ξενοφῶν
οὐδέν |
[13] |
τοῖς
φιλικοῖς
πρόφασιν
ἐνόμιζεν
εἶναι
|
τὸ |
λίαν
δίκαιον.
φέρεται
γοῦν
ἐπιστόλιον |
[30] |
σήμερον
ἡμέρας
κυρίους
εἶναι
πρὸς
|
τὸ |
λοιπόν,
ἅμα
τούς
τε
νόμους |
[11] |
δὲ
ἐκεῖνος
αἰσχυνθεὶς
ἐπαύσατο
καὶ
|
τὸ |
λοιπὸν
ἄπωθεν
ἤδη
προσηγόρευεν,
ἀχθόμενος |
[13] |
περισπάσας
τῷ
μειρακίῳ
δίδωσι.
(καὶ
|
τὸ |
λοιπὸν
οὐκ
ἐπαύετο
μεμνημένος,
ἀλλὰ |
[34] |
γὰρ
ἐκπρεπὴς
τὸ
εἶδος
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
τοῦ
σώματος,
ὥραν
δὲ |
[4] |
ἦν
τότε
καὶ
τῶν
γερόντων
|
τὸ |
μέγιστον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
κράτος, |
[9] |
ἀλλὰ
καὶ
δόξα
πολλὴ
καὶ
|
τὸ |
μεθ’
ἡδονῆς
κερδαίνειν
ἔνεστι.
(τοῖς |
[25] |
ἀπεγύμνωσε
τὴν
γνώμην
τοῦ
Αγησιλάου·
|
(τὸ |
μὲν
γὰρ
ἔργον
ὡς
ἔνι |
[18] |
δεξιὸν
ἐπῆγεν.
οἱ
δὲ
Θηβαῖοι
|
τὸ |
μὲν
δεξιὸν
εἶχον
αὐτοί,
τὸ |
[39] |
παρεσκευάκασι,
τοσαύτην
ὀρυξάμενοι
τάφρον,
ἧς
|
τὸ |
μὲν
ἐξειργασμένον
ἐκείνοις
ἐμποδών
ἐστι |
[32] |
ἐκεῖνος
ἐκέλευσεν
ἀπεχώρουν.
(ὁ
δὲ
|
τὸ |
μὲν
Ισσώριον
εὐθὺς
μεταπεμψάμενος
ἑτέρους |
[9] |
ἐκυρίευσεν,
ἐπιδεικνύμενος
τοῖς
φίλοις
ὅτι
|
τὸ |
μὲν
σπεισάμενον
ἀδικεῖν
τῶν
θεῶν |
[39] |
ἐξ
ἑκατέρας
πλευρᾶς
παραρρέουσαν,
ὧν
|
τὸ |
μέσον
ἐμφράξας
καὶ
καταλαβὼν
τῷ |
[36] |
καὶ
λέγειν
ὅτι
τοῦτο
ἦν
|
τὸ |
μυθολογούμενον
ὠδίνειν
ὄρος,
εἶτα
μῦν |
[5] |
κτᾶται.
(Καθάπερ
γὰρ
οἱ
φυσικοὶ
|
τὸ |
νεῖκος
οἴονται
καὶ
τὴν
ἔριν, |
[33] |
καὶ
προσῆκον
ἔργον
αὐτοῖς
εἶναι
|
τὸ |
νικᾶν
τοὺς
πολεμίους,
ὥστε
μήτε |
[3] |
οἴκοι
πρὸς
τὰς
εἱλωτίδας
Αλκιβιάδην
|
τὸ |
παιδίον,
οὐ
Λεωτυχίδην,
καλεῖν·
καὶ |
[38] |
ὡς
δυσεξαπάτητον.
(αἱ
γὰρ
ἀπάται
|
τὸ |
παράδοξον
ἐπάγουσι
τοῖς
πρὸς
ἄμυναν |
[10] |
διεξελαύνων
διέφθειρε
πολλοὺς
τῶν
ἀτάκτως
|
τὸ |
πεδίον
πορθούντων.
(ἐννοήσας
οὖν
ὁ |
[10] |
ὅτι
τοῖς
πολεμίοις
οὔπω
πάρεστι
|
τὸ |
πεζόν,
αὐτῷ
δὲ
τῆς
δυνάμεως |
[10] |
καὶ
τοῖς
μὲν
ἱππεῦσιν
ἀναμίξας
|
τὸ |
πελταστικόν,
ἐλαύνειν
ἐκέλευσεν
ὡς
τάχιστα |
[24] |
ἔργον
εἶναι,
βούλευμα
δὲ
Αγησιλάου
|
τὸ |
πεπραγμένον·
αἱ
δὲ
ὕστερον
πράξεις |
[10] |
προεῖπεν,
ὁ
Αγησίλαος
ἧκεν
εἰς
|
τὸ |
περὶ
Σάρδεις
πεδίον,
ἠναγκάζετο
κατὰ |
[27] |
καὶ
κατὰ
θάλατταν·
ὧν
ἦν
|
τὸ |
περὶ
Τεγύρας
μέγιστον,
ὅπου
πρῶτον |
[6] |
Αγησίλαον
αἰτεῖσθαι.
(παρελθὼν
οὖν
εἰς
|
τὸ |
πλῆθος
Αγησίλαος
ἀνεδέξατο
τὸν
πόλεμον, |
[32] |
λαμβάνειν
καὶ
ἀποκρύπτειν,
ὅπως
ἀγνοῆται
|
τὸ |
πλῆθος.
(Αναχωρῆσαι
δὲ
τοὺς
Θηβαίους |
[39] |
ὑπάγων,
τὰ
δὲ
ἀντιπεριχωρῶν,
ἐμβάλλει
|
τὸ |
πλῆθος
αὐτῶν
εἰς
τόπον
ἔχοντα |
[38] |
ἀπειρίαν
εὐκαταφρόνητοι,
(Καὶ
μὴν
οὐ
|
τὸ |
πλῆθος
αὐτῶν,
ὁ
Αγησίλαος
εἶπεν |
[33] |
δὲ
πρεσβυτέρων
καὶ
τῶν
γυναικῶν
|
τὸ |
πλῆθος
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν
κατῄει, |
[39] |
πρὸς
τοὺς
μαχομένους
τῶν
πολεμίων
|
τὸ |
πλῆθος,
οὐκ
ἔχοντας
περιδρομὴν
καὶ |
[26] |
τὸν
Αγησίλαον,
ἐξελέγξαι
βουλόμενον
αὐτῶν
|
τὸ |
πλῆθος,
τόδε
μηχανήσασθαι.
πάντας
ἐκέλευσε |
[30] |
ἀφελὼν
μήτε
μεταγράψας
εἰσῆλθεν
εἰς
|
τὸ |
πλῆθος
τῶν
Λακεδαιμονίων·
καὶ
φήσας |
[4] |
τὴν
ἐναντίαν
ὁδὸν
ἦλθε,
καὶ
|
τὸ |
πολεμεῖν
καὶ
τὸ
προσκρούειν
αὐτοῖς |
[6] |
γενησομένων
καὶ
τῆς
στρατείας
ἐπὶ
|
τὸ |
προσῆκον
οὐκ
ἀφιξομένης.
~(Επεὶ
δὲ |
[25] |
(αἰδούμενος
οὖν
ὁ
Αρχίδαμος
ἐξέλειπε
|
τὸ |
προσιέναι
τῷ
Κλεωνύμῳ,
καίπερ
εἰωθὼς |
[4] |
ἦλθε,
καὶ
τὸ
πολεμεῖν
καὶ
|
τὸ |
προσκρούειν
αὐτοῖς
ἐάσας
ἐθεράπευε,
πάσης |
[11] |
Σπιθριδάτης,
ὡς
ἀποστὰς
τοῦ
Φαρναβάζου
|
τὸ |
πρῶτον
ἦλθε
πρὸς
τὸν
Αγησίλαον, |
[31] |
πρός
τε
τὴν
κραυγὴν
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
τῶν
πολεμίων.
(ἠνία
δὲ |
[2] |
τοῦ
σώματος
ἀνθοῦντος
ἐπέκρυπτε,
καὶ
|
τὸ |
ῥᾳδίως
φέρειν
καὶ
ἱλαρῶς
τὸ |
[32] |
ὁ
Εὐρώτας,
χιόνων
γενομένων,
καὶ
|
τὸ |
ῥεῦμα
μᾶλλον
ὑπὸ
ψυχρότητος
ἢ |
[34] |
ἄγων
ἐπ’
αὐτὴν
τὴν
Λακεδαίμονα
|
τὸ |
στράτευμα,
καὶ
μικρὸν
ἐδέησε
παραλλάξας |
[28] |
κελεύοντες
αὐτὸν
ἐπὶ
Θηβαίους
ἄγειν
|
τὸ |
στράτευμα·
καὶ
τοὺς
συμμάχους
περιπέμποντες |
[10] |
ἐτετιμώρητο
Τισαφέρνην,
ἀπήγαγεν
εἰς
Φρυγίαν
|
τὸ |
στράτευμα,
λαβὼν
ἐφόδιον
παρ’
αὐτοῦ |
[16] |
Φαρσαλίων
προσκειμένων
αὐτῷ
καὶ
κακούντων
|
τὸ |
στράτευμα,
πεντακοσίοις
ἱππεῦσιν
ἐμβαλεῖν
κελεύσας |
[10] |
βαρβάρων
ἐπακολουθήσαντες
οἱ
Ελληνες
ἔλαβον
|
τὸ |
στρατόπεδον
καὶ
πολλοὺς
ἀνεῖλον.
(ἐκ |
[11] |
παραλαβὼν
Ηριππίδαν
τὸν
Σπαρτιάτην
ἔλαβε
|
τὸ |
στρατόπεδον
καὶ
τῶν
χρημάτων
ἁπάντων |
[13] |
Αγησίλαος·
ἔστι
δὲ
ὅπου
πρὸς
|
τὸ |
συμφέρον
ἐχρῆτο
τῷ
καιρῷ
μᾶλλον, |
[28] |
λαβεῖν
παρ’
αὐτῶν.
(δηλοῖ
δὲ
|
τὸ |
σὺν
ὀργῇ
μᾶλλον
ἢ
λογισμῷ |
[3] |
τὴν
ἀρετὴν
τοῦ
Αγησιλάου
καὶ
|
τὸ |
συντετράφθαι
καὶ
μετεσχηκέναι
τῆς
ἀγωγῆς, |
[2] |
καὶ
πάντα
πρωτεύειν
βουλόμενος,
καὶ
|
τὸ |
σφοδρὸν
ἔχων
καὶ
ῥαγδαῖον
ἄμαχον |
[29] |
οὔτε
χορὸν
ἐξελθεῖν
εἴασαν
οὔτε
|
τὸ |
σχῆμα
τῆς
ἑορτῆς
μεταβαλεῖν
τὴν |
[19] |
καίπερ
ὑπὸ
τραυμάτων
πολλῶν
κακῶς
|
τὸ |
σῶμα
διακείμενος,
οὐ
πρότερον
ἐπὶ |
[34] |
σκεπόντων
καὶ
ἱματίων,
λίπα
χρισάμενος
|
τὸ |
σῶμα,
καὶ
τῇ
μὲν
ἔχων |
[36] |
ἀποστάτῃ
βασιλέως,
ἀνθρώπῳ
βαρβάρῳ,
χρῆσαι
|
τὸ |
σῶμα
καὶ
τοὔνομα
καὶ
τὴν |
[36] |
ἔτη
καὶ
πᾶν
ὑπὸ
τραυμάτων
|
τὸ |
σῶμα
κατακεκομμένος
ἐκείνην
αὖθις
ἀνεδέξατο |
[18] |
διὰ
τῶν
ὅπλων
δεξάμενον
εἰς
|
τὸ |
σῶμα
πληγὰς
δόρασι
καὶ
ξίφεσι |
[36] |
τὴν
θάλασσαν,
εὐτελῆ
καὶ
μικρὸν
|
τὸ |
σῶμα,
τραχὺ
καὶ
φαῦλον
ἱμάτιον |
[39] |
ἔξωθεν
ἦγον
οἱ
πολέμιοι
περὶ
|
τὸ |
τεῖχος
βαθεῖαν
ὡς
παντάπασιν
ἀποκλείσοντες |
[38] |
ἄπρακτος,
ἠκολούθησε
καὶ
συνεισῆλθεν
εἰς
|
τὸ |
τεῖχος.
~(Επελθόντων
δὲ
τῶν
πολεμίων |
[37] |
ἐπέστειλαν
ὁρᾶν
κελεύοντες
ὅπως
πράξει
|
τὸ |
τῇ
Σπάρτῃ
συμφέρον.
(οὕτω
δὴ |
[32] |
συστραφέντες
κατελάβοντο
τὸ
Ισσώριον,
οὗ
|
τὸ |
τῆς
Αρτέμιδος
ἱερόν
ἐστιν,
εὐερκῆ |
[31] |
τῶν
πολεμίων.
(ἠνία
δὲ
καὶ
|
τὸ |
τῆς
δόξης
αὐτόν,
ὅτι
τὴν |
[25] |
Αγησίλαος
διαφερόντως·
καὶ
περὶ
ἐκείνου
|
τὸ |
τῆς
παιδιᾶς
λέγουσιν,
ὅτι
μικροῖς |
[10] |
καὶ
φρονιμωτέρων
παρόντων
οὐ
σκεψάμενος
|
τὸ |
τῆς
πατρίδος,
ἀλλὰ
τὴν
οἰκειότητα |
[2] |
τὸ
ῥᾳδίως
φέρειν
καὶ
ἱλαρῶς
|
τὸ |
τοιοῦτο,
παίζοντα
καὶ
σκώπτοντα
πρῶτον |
[28] |
πρόφασιν
ἠγάπησεν
ὡς
εὐθὺς
ἐξαλεῖψαι
|
τὸ |
τῶν
Θηβαίων
ὄνομα
τῆς
εἰρήνης |
[27] |
σπάσμα
καὶ
πόνον
ἰσχυρὸν
ἔλαβε
|
τὸ |
ὑγιὲς
σκέλος·
ἐκ
δὲ
τούτου |
[11] |
ἔφασαν
οὐχ
ὑποστάς,
ἀλλὰ
τρέσας
|
τὸ |
φίλημα
τοῦ
καλοῦ
καὶ
φοβηθείς· |
[5] |
ἀρετῆς
ἐμβαλεῖν
εἰς
τὴν
πολιτείαν
|
τὸ |
φιλότιμον
καὶ
φιλόνεικον,
ἀεί
τινα |
[33] |
καὶ
λαμπρὸν
αὖθις
ἐξ
ἀρχῆς
|
τὸ |
φῶς
ὁρώσης·
ἐπεὶ
πρότερόν
γέ |
[12] |
φίλων
ὁ
Αγησίλαος
ἐλθὼν
εἰς
|
τὸ |
χωρίον,
ὑπὸ
σκιᾷ
τινι
πόας |
[30] |
ὡς
ἀφίσταντο
μὲν
οἱ
σύμμαχοι,
|
προσεδοκᾶτο |
δὲ
νενικηκὼς
Επαμεινώνδας
καὶ
μεγαλοφρονῶν |
[34] |
χειρὶ
λόγχην,
τῇ
δὲ
ξίφος,
|
ἐξήλατο |
τῆς
οἰκίας,
καὶ
διὰ
μέσων |
[23] |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
μηδίζειν
ὁ
Αγησίλαος
|
ἀπεκρίνατο |
μᾶλλον
τοὺς
Μήδους
λακωνίζειν.
(τοῖς |
[31] |
δὲ
καὶ
πρὸς
τὸν
Αργεῖον
|
ἀπεκρίνατο |
τῶν
ἀσημοτέρων
τις
Σπαρτιατῶν·
ὁ |
[5] |
κατορθοῦντας,
τοὺς
δὲ
φίλους
οὐκ
|
ἐδύνατο |
ψέγειν
ἁμαρτάνοντας,
ἀλλὰ
καὶ
βοηθῶν |
[30] |
Αρκαδίαν,
καὶ
μάχην
μὲν
ἰσχυρῶς
|
ἐφυλάξατο |
συνάψαι
τοῖς
ἐναντίοις,
ἑλὼν
δὲ |
[13] |
βουλόμενος
αὐτῷ
χαρίζεσθαι,
μάλα
μόλις
|
διεπράξατο |
σὺν
πολλῇ
πραγματείᾳ.
(Τἆλλα
μὲν |
[18] |
κατεῖδε
τοὺς
πολεμίους
καὶ
κατώφθη,
|
παρετάξατο |
δοὺς
Ορχομενίοις
τὸ
εὐώνυμον
κέρας, |
[32] |
τὴν
πόλιν,
ἐκλιπὼν
τὰ
λοιπὰ
|
παρετάξατο |
πρὸ
τῶν
μέσων
καὶ
ὑψηλῶν. |
[34] |
τὴν
εἰρήνην
ὁ
Αγησίλαος
οὐκ
|
ἐδέξατο. |
μὴ
βουλόμενος
δὲ
τῷ
λόγῳ |
[9] |
τὸν
πόλεμον,
ἄσμενος
ὁ
Αγησίλαος
|
ἐδέξατο. |
(προσδοκία
γὰρ
ἦν
μεγάλη
τῆς |
[36] |
τὸ
σῶμα
κατακεκομμένος
ἐκείνην
αὖθις
|
ἀνεδέξατο |
τὴν
καλὴν
καὶ
περίβλεπτον
ἡγεμονίαν |
[6] |
οὖν
εἰς
τὸ
πλῆθος
Αγησίλαος
|
ἀνεδέξατο |
τὸν
πόλεμον,
εἰ
δοῖεν
αὐτῷ |
[37] |
δέησιν
αὐτῶν,
ὁ
μὲν
Χαβρίας
|
ἐπειρᾶτο |
καὶ
τὸν
Αγησίλαον
ἐν
τῇ |
[11] |
παρόντος
αὐτοῦ
τῷ
φιλονείκῳ
χρώμενος
|
ἐπειρᾶτο |
νεανικῶς
ἀπομάχεσθαι
πρὸς
τὴν
ἐπιθυμίαν. |
[23] |
ἐποίησεν.
(ἐπεὶ
γὰρ
Φοιβίδας
ἔργον
|
εἰργάσατο |
δεινὸν
ἐν
σπονδαῖς
καὶ
εἰρήνῃ |
[22] |
μετ’
αὐτῶν,
καὶ
πολλὴν
μὲν
|
ἠλάσατο |
λείαν,
μάχῃ
δὲ
τοὺς
Ακαρνᾶνας |
[9] |
ἀρχῇ
μὲν
φοβηθεὶς
τὸν
Αγησίλαον
|
ἐποιήσατο |
σπονδάς,
ὡς
τὰς
πόλεις
αὐτῷ |
[31] |
αὔχημα
κεκολουμένον,
ᾧ
καὶ
αὐτὸς
|
ἐχρήσατο |
πολλάκις,
εἰπὼν
ὅτι
γυνὴ
Λάκαινα |
[33] |
παθῶν,
φιλονεικίας
καὶ
φιλοτιμίας,
ἀποστάς,
|
ἐχρήσατο |
τοῖς
πράγμασιν
ἀσφαλῶς.
(οὐ
μέντοι |
[27] |
ἅπαντας
ὑποκατακλινομένους
τῷ
Αγησιλάῳ,
μόνος
|
ἐχρήσατο |
φρονήματι
παρρησίαν
ἔχοντι,
καὶ
διεξῆλθε |
[21] |
ἀκοῦσαι
τοῦ
τὴν
ἀηδόνα
μιμουμένου,
|
παρῃτήσατο |
φήσας,
Αὐτᾶς
ἄκουκα.
(τοῦ
δὲ |
[19] |
οἱ
πολέμιοι
νεκρῶν
ἀναίρεσιν
αἰτοῦντες,
|
ἐσπείσατο, |
καὶ
τὴν
νίκην
οὕτως
ἐκβεβαιωσάμενος |
[11] |
ἐξέκλινεν.
ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνος
αἰσχυνθεὶς
|
ἐπαύσατο |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ἄπωθεν
ἤδη |
[34] |
πιστεύσας
οὐδὲ
χρησάμενος,
τότε
μόνοις
|
ἀπεώσατο |
τὸν
κίνδυνον,
ἐκ
τῶν
χειρῶν |
[4] |
καὶ
χρηματίζων,
ἐπιοῦσι
τοῖς
ἐφόροις
|
ὑπεξανίστατο, |
τῶν
δ’
εἰς
τὴν
γερουσίαν |
[16] |
προῆγε,
καὶ
συμβαλὼν
αὐτοῖς
παρατεταγμένοις
|
ἐτρέψατο |
καὶ
διέφθειρε
πολλούς.
(τὸ
δ’ |
[39] |
τῶν
Ελλήνων
ὅπλα
καὶ
προσπεσὼν
|
ἐτρέψατο |
ῥᾳδίως
τοὺς
ἀντιστάντας.
(ὡς
δὲ |
[17] |
Ασίας
ἥκουσι,
καὶ
δύο
μόρας
|
μετεπέμψατο |
τῶν
περὶ
Κόρινθον
στρατευομένων.
(οἱ |
[11] |
πολλά·
καὶ
προελθὼν
ἄχρι
Παφλαγονίας
|
προσηγάγετο |
τὸν
βασιλέα
τῶν
Παφλαγόνων,
Κότυν, |
[5] |
δεηθεῖσι
συμπράττων
προθύμως
ἐδημαγώγει
καὶ
|
προσήγετο |
πάντας.
(ὁρῶντες
οὖν
οἱ
ἔφοροι |
[10] |
εἰς
τὸ
περὶ
Σάρδεις
πεδίον,
|
ἠναγκάζετο |
κατὰ
σπουδὴν
ἐκεῖθεν
αὖ
βοηθεῖν |
[37] |
καὶ
κενοφροσύνην
τοῦ
Αἰγυπτίου
βαρυνόμενος
|
ἠναγκάζετο |
φέρειν·
καὶ
συνεξέπλευσεν
ἐπὶ
τοὺς |
[33] |
οἱ
ἄλλοι,
μόνος
δὲ
Θεόπομπος
|
ᾔσθετο. |
(τοῦ
δὲ
σωθῆναι
τὴν
Σπάρτην |
[11] |
τῷ
Αγησιλάῳ
γενέσθαι
πάντων
ἀνιαρότατον.
|
ἤχθετο |
μὲν
γὰρ
ἄνδρα
γενναῖον
ἀποβεβληκὼς |
[7] |
καὶ
μὴ
φθονερὸς
ἦν
μηδὲ
|
ἤχθετο |
τοῖς
τιμωμένοις,
ἀλλὰ
φιλότιμος
ὢν |
[5] |
ψέγειν
ἁμαρτάνοντας,
ἀλλὰ
καὶ
βοηθῶν
|
ἠγάλλετο |
καὶ
συνεξαμαρτάνων
αὐτοῖς·
οὐδὲν
γὰρ |
[39] |
δείσας
τὴν
πολιορκίαν
ὁ
Αἰγύπτιος
|
ἐβούλετο |
μάχεσθαι
καὶ
τοὺς
Ελληνας
μάλα |
[16] |
βαρβάρων,
πέμπων
δὲ
πρὸς
ἑκάστους
|
ἐπυνθάνετο |
πότερον
ὡς
φιλίαν
ἢ
ὡς |
[32] |
μᾶλλον
ὑπὸ
ψυχρότητος
ἢ
τραχύτητος
|
ἐγένετο |
σκληρὸν
καὶ
χαλεπὸν
τοῖς
Θηβαίοις. |
[7] |
τῶν
εἰς
τὴν
Ασίαν
ἀποσταλέντων
|
ἐγένετο |
στρατηγῶν,
οὐδὲ
μείζονα
τοὺς
φίλους |
[29] |
καὶ
φωνῇ
καὶ
βλέμματι
ταπεινὸς
|
ἐφαίνετο |
καὶ
συνεσταλμένος.
(ἔτι
δὲ
μᾶλλον |
[11] |
σὺν
αὐτῷ
δύναμιν
οὐκ
ὀλίγην,
|
ᾐσχύνετο |
δὲ
τῇ
διαβολῇ
τῆς
μικρολογίας |
[5] |
συνέπραττε.
(καὶ
τοὺς
μὲν
ἐχθροὺς
|
ᾐσχύνετο |
μὴ
τιμᾶν
κατορθοῦντας,
τοὺς
δὲ |
[37] |
βασιλεὺς
ὑπὸ
τῶν
Αἰγυπτίων
ἀναγορευθεὶς
|
διεπέμπετο |
πρὸς
τὸν
Αγησίλαον
ἀξιῶν
αὐτῷ |
[7] |
τὴν
αἰτίαν
ὁ
Λύσανδρος
οὐκ
|
ἀπεκρύπτετο |
πρὸς
τοὺς
φίλους,
ἀλλ’
ἔλεγεν |
[13] |
δίδωσι.
(καὶ
τὸ
λοιπὸν
οὐκ
|
ἐπαύετο |
μεμνημένος,
ἀλλὰ
καὶ
χρόνῳ
περιϊόντι |
[34] |
μαχομένων
ὠσάμενος
ἐν
τοῖς
πολεμίοις
|
ἀνεστρέφετο, |
παίων
τὸν
προστυχόντα
καὶ
καταβάλλων. |
[17] |
ὕστερον
τοῦτο
ποιῆσαι
διανοούμενος,
οὐδὲν
|
ᾤετο |
δεῖν
ἀπειθεῖν
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἀλλὰ |
[21] |
δὲ
πρὸς
ταῦτα
πάντα
μετρίως
|
ᾤετο |
δεῖν
ἔχειν,
καὶ
τοὺς
μὲν |
[36] |
ἐφρόντιζε
τούτων
ὁ
Αγησίλαος,
οὐδὲ
|
ᾤετο |
παρ’
ἀξίαν
εἶναι
λειτούργημα
δημόσιον |
[5] |
καὶ
συνεξαμαρτάνων
αὐτοῖς·
οὐδὲν
γὰρ
|
ᾤετο |
τῶν
φιλικῶν
ὑπουργημάτων
αἰσχρὸν
εἶναι. |
[40] |
αὐτοῦ
τὸν
Αγησίλαον.
(ὁ
δὲ
|
ὥρμητο |
πρὸς
τὸν
οἴκοι
πόλεμον,
εἰδὼς |
[26] |
σύμμαχοι,
τῶν
δὲ
Λακεδαιμονίων
οὐδείς·
|
ἀπείρητο |
γὰρ
αὐτοῖς
τέχνην
ἐργάζεσθαι
καὶ |
[26] |
τὸν
νόμον
ἐάσας
ᾧ
πρόσθεν
|
ἐχρῆτο |
περὶ
τῆς
στρατείας,
αὐτὸς
εἰς |
[13] |
δὲ
ὅπου
πρὸς
τὸ
συμφέρον
|
ἐχρῆτο |
τῷ
καιρῷ
μᾶλλον,
ὡς
ἐδήλωσεν, |
[10] |
ὅτι
τὸν
κοινὸν
ἐχθρὸν
Ελλήνων
|
ἐτετιμώρητο |
Τισαφέρνην,
ἀπήγαγεν
εἰς
Φρυγίαν
τὸ |
[7] |
φιλότιμος
ὢν
σφόδρα
καὶ
φιλόνεικος,
|
ἐφοβεῖτο |
μή,
κἂν
ἐνέγκωσί
τι
λαμπρὸν |
[33] |
καὶ
δυναστείας
βιαίους,
ὧν
οὐδενὸς
|
ἡγεῖτο |
δεῖσθαι
πόλιν
εὐδαιμόνως
βιωσομένην
ὁ |
[9] |
μεγάλη
τῆς
στρατείας·
καὶ
δεινὸν
|
ἡγεῖτο |
τοὺς
μὲν
σὺν
Ξενοφῶντι
μυρίους |
[40] |
ἀσφάλειαν·
ἀγαπῶν
δὲ
καὶ
φιλοφρονούμενος
|
ἐδεῖτο |
μεῖναι
καὶ
συνδιαχειμάσαι
μετ’
αὐτοῦ |
[36] |
δὲ
καὶ
πέμματα
καὶ
μύρα
|
διωθεῖτο, |
καὶ
βιαζομένων
λαβεῖν
καὶ
λιπαρούντων |
[20] |
καὶ
συναγωνιζόμενος,
οἰκείους
ἐκ
διαφόρων
|
ἐποιεῖτο |
καὶ
μεθίστη
πρὸς
αὑτόν,
ὥστε |
[25] |
ὁ
Αγησίλαος
ἑκάστοτε
τοὺς
λόγους
|
ἐποιεῖτο |
περὶ
τῆς
δίκης,
τῷ
παιδὶ |
[20] |
(οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτον
|
ἐποιεῖτο |
χειροήθη.
συσσιτοῦσι
γὰρ
οἱ
βασιλεῖς |
[11] |
φυγῇ
τοῦ
φιλήματος,
ὁ
Αγησίλαος
|
προσεποιεῖτο |
θαυμάζειν
ὅ
τι
δὴ
παθὼν |
[22] |
δὲ
τότε
καὶ
συμφέρειν
ἐνυβρίσαι,
|
προσεποιεῖτο |
μήτε
ὁρᾶν
αὐτοὺς
μήτε
ἀκούειν |
[39] |
ὑπὸ
τῶν
Αἰγυπτίων
καὶ
προδότης
|
ἀπεκαλεῖτο |
τοῦ
βασιλέως,
ἔφερε
δὲ
πρᾳότερον |
[13] |
τῶν
ἀδελφῶν
εἰς
Πελοπόννησον,
ἰσχυρῶς
|
ἐπεμελεῖτο. |
καί
τι
καὶ
τῶν
ἐρωτικῶν |
[11] |
τὴν
πατρίδα
καθαρεύουσαν
ἀεὶ
παρέχειν
|
ἐφιλοτιμεῖτο. |
(χωρὶς
δὲ
τῶν
ἐμφανῶν
τούτων |
[6] |
ἥκοντες
ὡς
ὁ
Περσῶν
βασιλεὺς
|
παρασκευάζοιτο |
μεγάλῳ
στόλῳ
Λακεδαιμονίους
ἐκβαλεῖν
τῆς |
[15] |
αὐτοῦ
τὴν
σχολήν,
ὡς
μὴ
|
καθέζοιτο |
τοὺς
πολέμους
βραβεύων
τοῖς
Ελλησι |
[7] |
τῶν
ἐντυγχανόντων
καὶ
δεομένων
οὓς
|
αἴσθοιτο |
Λυσάνδρῳ
μάλιστα
πεποιθότας,
ἀπράκτους
ἀπέπεμπε· |
[24] |
δι’
ἑαυτοῦ
καὶ
τῶν
Αθηναίων
|
ἀφέλοιτο |
τὴν
θάλασσαν,
ἐκ
γῆς
ἀπροσδοκήτως |
[4] |
ἴσχυε
πλεῖστον,
ὥστε
ποιεῖν
ὃ
|
βούλοιτο, |
τοιοῦτόν
ἐστι.
(τῶν
ἐφόρων
ἦν |
[7] |
ἀπελθεῖν,
καὶ
τοὐναντίον
οὓς
φανερὸς
|
γένοιτο |
προθυμούμενος
ὠφελεῖν,
χαλεπὸν
ἦν
μὴ |
[11] |
ὁ
Μεγαβάτης
ἀπὸ
στόματος
οὐ
|
φιλοφρονοῖτο. |
(Σὺ
γὰρ
αἴτιος"
οἱ
συνήθεις |
[37] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τοῖς
μὲν
Αἰγυπτίοις
|
ἀπεκρίναντο |
φανερῶς
Αγησιλάῳ
περὶ
τούτων
μελήσειν, |
[16] |
ἀπολωλεκυίας
ὑφ’
αὑτῆς,
ὅσοι
ζῶντες
|
ἐδύναντο |
νικᾶν
ὁμοῦ
σύμπαντας
τοὺς
βαρβάρους |
[34] |
μὲν
οὐκ
ἐτόλμων
οὐδὲ
κωλύειν
|
ἐδύναντο, |
χαλεπῶς
δὲ
καὶ
βαρέως
πρὸς |
[18] |
(οἱ
δὲ
οὐχ
ἧττον
ἐρρωμένως
|
ἐδέξαντο, |
καὶ
μάχη
γίνεται
δι’
ὅλου |
[35] |
ὕστερον
ἡμέραις
περὶ
τὴν
Μαντίνειαν
|
ἐμαχέσαντο, |
καὶ
τὸν
Επαμεινώνδαν
ἤδη
κρατοῦντα |
[28] |
ἐπὶ
δέκα
τοῦ
Σκιροφοριῶνος
μηνὸς
|
ἐποιήσαντο |
τὰς
σπονδὰς
ἐν
Λακεδαίμονι,
τῇ |
[6] |
δὲ
τοῦ
Λυσάνδρου
πάντα
προθύμως
|
ἐψηφίσαντο, |
καὶ
τὸν
Αγησίλαον
ἐξέπεμπον
εὐθὺς |
[30] |
μὴν
ἀλλὰ
τοῖς
πολλοῖς,
ὡς
|
ἀφίσταντο |
μὲν
οἱ
σύμμαχοι,
προσεδοκᾶτο
δὲ |
[18] |
ἐκ
πλαγίων
ἔπαιον.
(οὐ
μὴν
|
ἐτρέψαντό |
γε,
ἀλλ’
ἀπεχώρησαν
οἱ
Θηβαῖοι |
[18] |
τε
Θηβαῖοι
ταχὺ
τοὺς
Ορχομενίους
|
ἐτρέψαντο |
καὶ
τοὺς
Αργείους
ὁ
Αγησίλαος· |
[22] |
ἐκεῖνοι
τῆς
μὲν
εἰρήνης
οὐκ
|
ἐμέμνηντο, |
παρεθῆναι
δὲ
ἠξίουν
εἰς
Κόρινθον, |
[3] |
Λύσανδρος
ἔλεγεν
ὡς,
εἰ
πάνυ
|
φοβοῖντο |
τὸν
χρησμὸν
οἱ
Σπαρτιᾶται,
φυλακτέον |
[7] |
ἀλλ’
ἔλεγεν
ὡς
δι’
αὐτὸν
|
ἀτιμάζοιντο, |
καὶ
παρεκάλει
θεραπεύειν
ἰόντας
τὸν |
[23] |
δικαιοσύνης,
εἰ
δὲ
δίκαιοι
πάντες
|
γένοιντο, |
μηδὲν
ἀνδρείας
δεήσεσθαι.
(πρὸς
δὲ |
[15] |
οἳ
τῆς
τύχης
ἄνω
φερομένης
|
ἐπελάβοντο, |
καὶ
τὰ
ὅπλα
πρὸς
τοὺς |
[32] |
καὶ
πονηρῶν
ὡς
διακόσιοι
συστραφέντες
|
κατελάβοντο |
τὸ
Ισσώριον,
οὗ
τὸ
τῆς |
[26] |
Σφοδρίου,
καὶ
τῶν
Αθηναίων,
ὡς
|
ἐπύθοντο, |
πρὸς
πόλεμον
τραπομένων,
σφόδρα
κακῶς |
[22] |
στρατιώτας
ἄγοντας
καὶ
φέροντας
ἐπιβλέποντος,
|
ἀφίκοντο |
πρέσβεις
ἐκ
Θηβῶν
περὶ
φιλίας. |
[30] |
τὸν
ἀρτίποδα
τῆς
βασιλείας
ἐκβαλόντες
|
εἵλοντο |
χωλὸν
καὶ
πεπηρωμένον·
ὃ
παντὸς |
[18] |
ἠναγκάσθησαν
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
οὐκ
|
ἐβούλοντο |
ποιῆσαι.
(διέστησαν
γὰρ
αὐτοῖς
τὴν |
[23] |
διαφερόμενοι
τῷ
Αγησιλάῳ
μετ’
ὀργῆς
|
ἐπυνθάνοντο |
τοῦ
Φοιβίδου
τίνος
ταῦτα
κελεύσαντος |
[39] |
(ὅθεν
οὐ
πολὺν
χρόνον
ἀντιστάντες
|
ἐτράποντο· |
καὶ
πολλοὶ
μὲν
ἀνῃρέθησαν,
οἱ |
[34] |
αὖθις
ἀπέστησαν
τῶν
Θηβαίων
καὶ
|
μετεπέμποντο |
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
αἰσθόμενος
ὁ
Επαμεινώνδας |
[16] |
μὲν
οὖν
ἄλλοι
πάντες
φιλικῶς
|
ἐδέχοντο |
καὶ
παρέπεμπον,
ὡς
ἕκαστος
δυνάμεως |
[35] |
(ἐπεὶ
δὲ
οἱ
λοιποὶ
πάντες
|
ἐδέχοντο |
καὶ
τοὺς
ὅρκους
ἐλάμβανον
παρ’ |
[16] |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
βαρέως
φέροντες
|
ᾤοντο |
δεῖν
τὸν
Αγησίλαον
περιστρατοπεδεύσαντα
πολιορκεῖν |
[33] |
πρότερον
μὲν
γὰρ
οὕτω
σύνηθες
|
ἡγοῦντο |
καὶ
προσῆκον
ἔργον
αὐτοῖς
εἶναι |
[9] |
ἔχειν
ἱππεῖς
ἀντὶ
δειλῶν
ὁπλιτῶν.
|
ἐμισθοῦντο |
γὰρ
οἱ
μὴ
βουλόμενοι
στρατεύεσθαι |
[29] |
οἰκεῖοι
καταβαίνοντες
εἰς
ἀγορὰν
ἀλλήλους
|
ἐδεξιοῦντο |
λιπαροὶ
τὰ
πρόσωπα,
φρονήματος
μεστοὶ |
[3] |
συντετράφθαι
καὶ
μετεσχηκέναι
τῆς
ἀγωγῆς,
|
ἐφιλοτιμοῦντο |
καὶ
συνέπραττον
αὐτῷ
προθύμως.
(ἦν |
[30] |
ἀρετὴν
καὶ
δόξαν
οὐ
μόνον
|
ἐχρῶντο |
βασιλεῖ
καὶ
στρατηγῷ
τῶν
κατὰ |
[16] |
καὶ
διέφθειρε
πολλούς.
(τὸ
δ’
|
αὐτὸ |
καὶ
τῷ
βασιλεῖ
τῶν
Μακεδόνων |
[39] |
ὁ
Αγησίλαος,
αὖθις
ἐπῆγε
τὸ
|
αὐτὸ |
στρατήγημα
καθάπερ
πάλαισμα
τοῖς
πολεμίοις. |
[28] |
Βοιωτίαν
ἀφίησιν
αὐτόνομον.
(τὸ
δὲ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
πάλιν
τοῦ
Επαμεινώνδου
φήσαντος, |
[20] |
γὰρ
οἱ
βασιλεῖς
εἰς
τὸ
|
αὐτὸ |
φοιτῶντες
φιδίτιον,
ὅταν
ἐπιδημῶσιν.
(εἰδὼς |
[20] |
καὶ
προῆγε
τὸν
νεανίσκον
εἰς
|
ταὐτὸ |
καὶ
συνήρα
καὶ
συνέπραττε,
τῶν |
[21] |
εἰς
τοὺς
συμπεριπατοῦντας
ἐμβαλὼν
ἑαυτὸν
|
ἐπεδείκνυτο |
νομίζων
ἐκεῖνον
ἄρξειν
τινὸς
φιλοφροσύνης, |
[13] |
αὐτοῦ
πρὸς
Ιδριέα
τὸν
Κᾶρα
|
τοιοῦτο· |
Νικίας
εἰ
μὲν
μὴ
ἀδικεῖ, |
[2] |
ῥᾳδίως
φέρειν
καὶ
ἱλαρῶς
τὸ
|
τοιοῦτο, |
παίζοντα
καὶ
σκώπτοντα
πρῶτον
ἑαυτόν, |
[13] |
τοῦ
παιδός·
ὁ
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
βουλόμενος
αὐτῷ
χαρίζεσθαι,
μάλα
μόλις |
[5] |
οὖσαν
οὐκ
ὀρθῶς
ὁμόνοιαν
λέγεσθαι.
|
(τοῦτο |
δὲ
ἀμέλει
συνεωρακέναι
καὶ
τὸν |
[3] |
Αγις,
ἀλλ’
ἐξ
Αλκιβιάδου
γεγονέναι.
|
(τοῦτο |
δὲ
οὐ
πάνυ
δυσκόλως
τὴν |
[36] |
γελωτοποιεῖν
ἐπῄει,
καὶ
λέγειν
ὅτι
|
τοῦτο |
ἦν
τὸ
μυθολογούμενον
ὠδίνειν
ὄρος, |
[11] |
εἰς
Σάρδεις
μετὰ
τῶν
Παφλαγόνων.
|
(Τοῦτο |
λέγεται
τῷ
Αγησιλάῳ
γενέσθαι
πάντων |
[7] |
ἐνέγκωσί
τι
λαμπρὸν
αἱ
πράξεις,
|
τοῦτο |
Λυσάνδρου
γένηται
διὰ
τὴν
δόξαν. |
[22] |
ὑπὸ
Ιφικράτους
κατακεκόφθαι.
(καὶ
πάθος
|
τοῦτο |
μέγα
διὰ
πολλοῦ
χρόνου
συνέπεσεν |
[21] |
ἐδεήθησαν
αὐτοῦ
τὸν
ἀγῶνα
διαθεῖναι,
|
τοῦτο |
μὲν
οὐκ
ἐποίησεν,
αὐτῶν
δὲ |
[33] |
ἐφόδιον
παρὰ
τῶν
πολεμίων
προσπεριγενέσθαι.
|
~(Τοῦτο |
μὲν
οὖν
οὐκ
οἶδα
ὅπως |
[24] |
γῆς
ἀπροσδοκήτως
ἐπελθών.
(λέγουσι
δὲ
|
τοῦτο |
μηχάνημα
γενέσθαι
τῶν
περὶ
Πελοπίδαν |
[10] |
ἄρχειν
ἅμα
καὶ
τοῦ
ναυτικοῦ.
|
τοῦτο |
μόνῳ
πάντων
ὑπῆρξεν
Αγησιλάῳ.
(καὶ |
[28] |
ἀφίησιν
αὐτόνομον.
(τὸ
δὲ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
πάλιν
τοῦ
Επαμεινώνδου
φήσαντος,
εἰ |
[35] |
συνερανίζεσθαι,
δέον
ἀπηλλάχθαι
κακῶν
εἰς
|
τοῦτο |
περιήκοντι
τῷ
καιρῷ,
καὶ
μὴ |
[32] |
πόλεως
πρὸς
τοὺς
πολεμίους,
καὶ
|
τοῦτο |
πλείστην
ἀθυμίαν
παρεῖχεν,
ἐδίδαξε
τοὺς |
[6] |
ἑαυτοῦ
μάντιν,
οὐχ
ὥσπερ
εἰώθει
|
τοῦτο |
ποιεῖν
ὁ
ὑπὸ
τῶν
Βοιωτῶν |
[17] |
καίπερ
ἀπὸ
μείζονος
παρασκευῆς
ὕστερον
|
τοῦτο |
ποιῆσαι
διανοούμενος,
οὐδὲν
ᾤετο
δεῖν |
[30] |
πρὸς
τὸ
θεῖον,
ὡς
διὰ
|
τοῦτο |
πραττούσης
κακῶς
τῆς
πόλεως,
ὅτι |
[37] |
αὐτὸς
ἦν
ὁ
Τάχως.
(καὶ
|
τοῦτο |
πρῶτον
ἠνίασε
τὸν
Αγησίλαον·
ἔπειτα |
[3] |
μὴ
γνήσιος
ὢν
μηδὲ
Ηρακλείδης,
|
τοῦτο |
τὴν
χωλὴν
εἶναι
βασιλείαν.
(ὁ |
[25] |
τῷ
Κλεωνύμῳ,
καίπερ
εἰωθὼς
πολλάκις
|
τοῦτο |
τῆς
ἡμέρας
ποιεῖν
πρότερον.
(ἐκ |
[23] |
ἀφέντες
ἀσθενέστεροι
γένωνται.
δῆλον
δὲ
|
τοῦτο |
τοῖς
ὕστερον
ἐποίησεν.
(ἐπεὶ
γὰρ |
[22] |
οἷς
εὐτυχοῦσιν,
αὔριον
ἀσφαλῶς
ὑμῖν
|
τοῦτο |
ὑπάρξει.
(καὶ
παραλαβὼν
αὐτοὺς
τῇ |
[1] |
τρεφομένους
παῖδας.
Αγησιλάῳ
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
ὑπῆρξεν
ἴδιον,
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὸ |
[17] |
ἣν
ἐξ
Ασίας
ἥκουσι,
καὶ
|
δύο |
μόρας
μετεπέμψατο
τῶν
περὶ
Κόρινθον |