Chapitre
[4]	πειθόμενος ἴσχυε πλεῖστον, ὥστε ποιεῖν	ὃ	βούλοιτο, τοιοῦτόν ἐστι. (τῶν ἐφόρων
[4]	δυσμενείας ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ κατασκευαζόμενος.	(ὃ	δέ φησιν ὁ Ξενοφῶν, ὅτι
[22]	τὴν γῆν εἰς ὥρας ἔχωσιν·	ὃ	καὶ συνέβη. (παραγγελλομένης γὰρ αὖθις
[40]	Λιβύην εἰς χωρίον ἔρημον κομισθείς,	ὃ	καλοῦσι Μενελάου λιμένα, θνήσκει, βιώσας
[19]	καὶ πρὸ αὐτοῦ τρόπαιον ἕστηκεν,	ὃ	πάλαι Βοιωτοὶ Σπάρτωνος στρατηγοῦντος ἐνταῦθα
[30]	ἐκβαλόντες εἵλοντο χωλὸν καὶ πεπηρωμένον·	ὃ	παντὸς μᾶλλον αὐτοὺς ἐδίδασκε φράζεσθαι
[37]	οὔτε ἐπίστανται δίκαιον ἄλλο πλὴν	ὃ	τὴν Σπάρτην αὔξειν νομίζουσιν. ~(Ο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/05/2005