Chapitre |
[39] |
δὲ
ἄλλοι
διὰ
τὴν
τάφρον
|
οὐ |
βλάψουσιν.
(ἐθαύμασεν
οὖν
ὁ
Νεκτάναβις |
[5] |
καὶ
τὸν
Ομηρον
οἴονταί
τινες·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
τὸν
Αγαμέμνονα
ποιῆσαι |
[15] |
ἐξῳκισμένον
αὖθις
εἰς
ἑαυτοὺς
ἔτρεψαν.
|
(οὐ |
γὰρ
ἔγωγε
συμφέρομαι
τῷ
Κορινθίῳ |
[3] |
φυλακτέον
αὐτοῖς
εἴη
τὸν
Λεωτυχίδην·
|
οὐ |
γὰρ
εἰ
προσπταίσας
τις
τὸν |
[32] |
ἄλλως
ἀκηκοέναι
τοῦ
προστάγματος
αὐτούς·
|
οὐ |
γὰρ
ἐνταῦθα
κελεῦσαι
συνελθεῖν
οὐδὲ |
[39] |
τοὺς
Ελληνας
μάλα
συμπροθυμουμένους
εἶχεν·
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
ἐν
τῷ
χωρίῳ |
[36] |
τῷ
Αἰγυπτίῳ
στρατηγὸν
ἐπιδοὺς
ἑαυτόν.
|
(οὐ |
γὰρ
ἠξίουν
ἄνδρα
τῆς
Ελλάδος |
[30] |
δυνατοῖς,
φοβούμενοι
νεωτερισμὸν
ἀπ’
αὐτῶν.
|
(οὐ |
γὰρ
μόνον
ἀρχῆς
ἀπείργονται
πάσης, |
[34] |
Αγησιλάου
καὶ
παρ’
ἡλικίαν
ἐπαμύνοντος.
|
(οὐ |
γάρ,
ὡς
πρότερον,
ἀσφαλείας
ἑώρα |
[19] |
τοῦ
βίου
καὶ
τῆς
διαίτης·
|
(οὐ |
γάρ,
ὥσπερ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν |
[29] |
Θηβαίοις
παρὰ
δόξαν
εὐτυχήματος
οἷον
|
οὐ |
γέγονεν
ἄλλοις
Ελλησι
πρὸς
Ελληνας |
[19] |
Ξενοφῶν
ὄνομα
τῆς
Αγησιλάου
θυγατρὸς
|
οὐ |
γέγραφε,
καὶ
ὁ
Δικαίαρχος
ἐπηγανάκτησεν |
[14] |
Αρης
τύραννος·
χρυσὸν
δὲ
Ελλας
|
οὐ |
δέδοικε.
~(Κινουμένης
δὲ
τῆς
Ασίας |
[19] |
τὰ
παρόντα
τιμῶν
καὶ
στέργων
|
οὐ |
δεῖπνον
ἤλλαξεν,
οὐ
λουτρόν,
οὐ |
[6] |
ὧν
ὁ
Λύσανδρος
ἦν
πρῶτος,
|
οὐ |
διὰ
τὴν
ἑαυτοῦ
δόξαν
καὶ |
[38] |
μὴ
προσδοκῶν
μηδὲ
ὑπονοῶν
μηδὲν
|
οὐ |
δίδωσι
τῷ
παραλογιζομένῳ
λαβήν,
ὥσπερ |
[31] |
τὰ
γινόμενα
καὶ
τῶν
γυναικῶν
|
οὐ |
δυναμένων
ἡσυχάζειν,
ἀλλὰ
παντάπασιν
ἐκφρόνων |
[10] |
γε
μέντοι
νομίζειν
Ελληνας
καλὸν
|
οὐ |
δῶρα
λαμβάνειν,
ἀλλὰ
λάφυρα
παρὰ |
[19] |
οὐ
δεῖπνον
ἤλλαξεν,
οὐ
λουτρόν,
|
οὐ |
θεραπείαν
γυναικός,
οὐχ
ὅπλων
κόσμον, |
[7] |
καὶ
ζημιωθῆναι.
(γινομένων
δὲ
τούτων
|
οὐ |
κατὰ
τύχην,
ἀλλ’
οἷον
ἐκ |
[3] |
τὰς
εἱλωτίδας
Αλκιβιάδην
τὸ
παιδίον,
|
οὐ |
Λεωτυχίδην,
καλεῖν·
καὶ
μέντοι
καὶ |
[19] |
καὶ
στέργων
οὐ
δεῖπνον
ἤλλαξεν,
|
οὐ |
λουτρόν,
οὐ
θεραπείαν
γυναικός,
οὐχ |
[33] |
ἀποστάς,
ἐχρήσατο
τοῖς
πράγμασιν
ἀσφαλῶς.
|
(οὐ |
μέντοι
τήν
γε
δύναμιν
καὶ |
[11] |
τῶν
ἐμφανῶν
τούτων
ἔκνιζεν
αὐτὸν
|
οὐ |
μετρίως
ὁ
τοῦ
παιδὸς
ἔρως |
[23] |
καὶ
ποιοῦντος
ἐνδοξότατον
καὶ
μέγιστον.
|
(οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τὸν |
[20] |
οὐ
πολλὰ
τῶν
πολιτικῶν
ἔπραττεν.
|
(οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτον
ἐποιεῖτο |
[27] |
ἀπ’
αὐτῆς
περιέστη
τὸν
Αγησίλαον.
|
(οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
τότε
γε
τὴν |
[6] |
πατὴρ
ἔσφαξε
πεισθεὶς
τοῖς
μάντεσιν.
|
οὐ |
μὴν
διετάραξεν
αὐτόν,
ἀλλ’
ἀναστὰς |
[25] |
καὶ
ἄλλος,
ἀνὴρ
ἔσεσθαι
σπουδαῖος.
|
(οὐ |
μὴν
ἐνέδωκέ
τι
τότε
χρηστὸν |
[18] |
καὶ
παραθέοντες
ἐκ
πλαγίων
ἔπαιον.
|
(οὐ |
μὴν
ἐτρέψαντό
γε,
ἀλλ’
ἀπεχώρησαν |
[36] |
τῶν
αἰσχρῶν
τῷ
μετρίῳ
διαφέρειν.
|
(οὐ |
μὴν
ἐφρόντιζε
τούτων
ὁ
Αγησίλαος, |
[2] |
παίζοντα
καὶ
σκώπτοντα
πρῶτον
ἑαυτόν,
|
οὐ |
μικρὸν
ἦν
ἐπανόρθωμα
τοῦ
πάθους, |
[6] |
εἰκός
ἐστι
χαίρειν
θεὸν
οὖσαν,
|
οὐ |
μιμήσεσθαι
δὲ
τὴν
ἀπάθειαν
τοῦ |
[11] |
τῆς
μικρολογίας
καὶ
ἀνελευθερίας,
ἧς
|
οὐ |
μόνον
αὑτόν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[11] |
τὴν
ὑπὸ
Φαρναβάζῳ
τεταγμένην
χώραν
|
οὐ |
μόνον
ἐν
ἀφθόνοις
διῆγε
πᾶσιν, |
[23] |
καὶ
μάλιστα
τῇ
πρὸς
Θηβαίους,
|
οὐ |
μόνον
ἔσωσε
τὸν
Φοιβίδαν,
ἀλλὰ |
[30] |
αὐτοῦ
καὶ
ἀρετὴν
καὶ
δόξαν
|
οὐ |
μόνον
ἐχρῶντο
βασιλεῖ
καὶ
στρατηγῷ |
[9] |
δὲ
τῷ
παραλογίζεσθαι
τοὺς
πολεμίους
|
οὐ |
μόνον
τὸ
δίκαιον,
ἀλλὰ
καὶ |
[10] |
ἀνεῖλον.
(ἐκ
ταύτης
τῆς
μάχης
|
οὐ |
μόνον
ὑπῆρξεν
αὐτοῖς
ἄγειν
καὶ |
[36] |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
Ελλήνων
ἐλευθερίας,
|
οὐ |
πάμπαν
ἄμεμπτον
εἶναι
τὴν
φιλοτιμίαν· |
[30] |
καὶ
ἡδίω
τὴν
πόλιν,
ὡς
|
οὐ |
παντάπασιν
ἀπεγνωσμένην.
~(Εκ
δὲ
τούτου |
[3] |
ἐξ
Αλκιβιάδου
γεγονέναι.
(τοῦτο
δὲ
|
οὐ |
πάνυ
δυσκόλως
τὴν
Τιμαίαν
ἐνεγκεῖν |
[40] |
κηρὸν
ἐπιτήξαντες
τῷ
νεκρῷ,
μέλιτος
|
οὐ |
παρόντος,
ἀπῆγον
εἰς
Λακεδαίμονα.
(τὴν |
[20] |
φύσει
δὲ
πρᾷος
καὶ
κόσμιος,
|
οὐ |
πολλὰ
τῶν
πολιτικῶν
ἔπραττεν.
(οὐ |
[34] |
ἐν
τῇ
πόλει
φράσοντα,
μετ’
|
οὐ |
πολὺ
καὶ
αὐτὸς
παρῆλθεν
εἰς |
[39] |
ἔχοντας
περιδρομὴν
καὶ
κύκλωσιν.
(ὅθεν
|
οὐ |
πολὺν
χρόνον
ἀντιστάντες
ἐτράποντο·
καὶ |
[3] |
μέντοι
καὶ
τὸν
Αλκιβιάδην
αὐτὸν
|
οὐ |
πρὸς
ὕβριν
τῇ
Τιμαίᾳ
φάναι |
[3] |
ἐπὶ
τὴν
βασιλείαν
προῆγεν,
ὡς
|
οὐ |
προσήκουσαν
ὄντι
νόθῳ
τῷ
Λεωτυχίδῃ. |
[19] |
πολλῶν
κακῶς
τὸ
σῶμα
διακείμενος,
|
οὐ |
πρότερον
ἐπὶ
σκηνὴν
ἀπῆλθεν
ἢ |
[14] |
ἐν
δὲ
χιλιάσι
στρατιωτῶν
τοσαύταις
|
οὐ |
ῥᾳδίως
ἄν
τις
εἶδε
φαυλοτέραν |
[10] |
ὅτι
πρεσβυτέρων
καὶ
φρονιμωτέρων
παρόντων
|
οὐ |
σκεψάμενος
τὸ
τῆς
πατρίδος,
ἀλλὰ |
[21] |
ἀποβλέψας
πρὸς
αὐτὸν
εἶπεν·
Αλλὰ
|
οὐ |
σύγε
ἐσσὶ
Καλλιππίδας
ὁ
δεικηλίκτας; |
[38] |
δι’
ἀπειρίαν
εὐκαταφρόνητοι,
(Καὶ
μὴν
|
οὐ |
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν,
ὁ
Αγησίλαος |
[34] |
δὲ
δοκῶ,
τὸν
Φοιβίδου
υἱόν,
|
οὐ |
τοῖς
πολίταις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[11] |
αὐτὸν
ὁ
Μεγαβάτης
ἀπὸ
στόματος
|
οὐ |
φιλοφρονοῖτο.
(Σὺ
γὰρ
αἴτιος"
οἱ |