Chapitre |
[21] |
μέγα
τὴν
ἀγωνοθεσίαν
ἡγούμενοι
μάχεσθαι
|
περὶ |
αὐτῆς
οὐκ
ἐτόλμησαν.
(αὐτὸς
δὲ |
[28] |
καὶ
Κλεόμβροτος
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
|
περὶ |
αὐτὸν
οἱ
κράτιστοι
τῶν
Σπαρτιατῶν. |
[25] |
φιλότεκνος
ὁ
Αγησίλαος
διαφερόντως·
καὶ
|
περὶ |
ἐκείνου
τὸ
τῆς
παιδιᾶς
λέγουσιν, |
[28] |
μοχθηρῶν
γενομένων,
ὡς
ἐν
τῷ
|
περὶ |
Επαμεινώνδου
γέγραπται,
καὶ
Προθόου
τοῦ |
[24] |
γεγονέναι
καὶ
περιβόητον
ἀπὸ
τοῦ
|
περὶ |
Θήβας
τολμήματος,
ἐπείσθη
πολὺ
κάλλιον |
[17] |
ἤκουσε
τεθνάναι
Πείσανδρον
ἡττημένον
ναυμαχίᾳ
|
περὶ |
Κνίδον
ὑπὸ
Φαρναβάζου
καὶ
Κόνωνος. |
[16] |
ὃς
πυθόμενος
μάχην
μεγάλην
γεγονέναι
|
περὶ |
Κόρινθον,
καὶ
ἄνδρας
τῶν
πάνυ |
[17] |
καὶ
δύο
μόρας
μετεπέμψατο
τῶν
|
περὶ |
Κόρινθον
στρατευομένων.
(οἱ
δὲ
ἐν |
[15] |
τότε
τοὺς
τῶν
Ελλήνων
στρατηγοὺς
|
περὶ |
Λεῦκτρα
καὶ
Κορώνειαν
καὶ
Κόρινθον |
[4] |
ἐξεῖναι
συνταχθέντες,
ὡς
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
Λυκούργου
γέγραπται.
(διὸ
καὶ
πατρικήν |
[20] |
ἀρετῆς
ἐχόντων,
ὡς
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
Λυκούργου
γέγραπται.
~(Μέγιστον
οὖν
δυνάμενος |
[23] |
τῆς
εἰρήνης
γενομένης
ἔπεμψεν
αὐτῷ
|
περὶ |
ξενίας
καὶ
φιλίας
ἐπιστολὴν
ὁ |
[32] |
ἀθυμίαν
παρεῖχεν,
ἐδίδαξε
τοὺς
ὑπηρέτας
|
περὶ |
ὄρθρον
ἐπιφοιτᾶν
ταῖς
στιβάσι
καὶ |
[24] |
δὲ
τοῦτο
μηχάνημα
γενέσθαι
τῶν
|
περὶ |
Πελοπίδαν
καὶ
Μέλωνα
βοιωταρχῶν.
ὑπέπεμψαν |
[32] |
κατέσχε,
τῶν
δὲ
συστάντων
ἐκείνων
|
περὶ |
πεντεκαίδεκά
τινας
συλλαβὼν
νυκτὸς
ἀπέκτεινεν. |
[20] |
ὁ
Λύσανδρος
ἐν
τῷ
δήμῳ
|
περὶ |
πραγμάτων
καινῶν
καὶ
μεταστάσεως
τοῦ |
[10] |
ὁ
Αγησίλαος
ἧκεν
εἰς
τὸ
|
περὶ |
Σάρδεις
πεδίον,
ἠναγκάζετο
κατὰ
σπουδὴν |
[3] |
τε
παλαιῶν
ὑπόπλεως
καὶ
δοκῶν
|
περὶ |
τὰ
θεῖα
σοφὸς
εἶναι
καὶ |
[7] |
μάλιστα
πεποιθότας,
ἀπράκτους
ἀπέπεμπε·
(καὶ
|
περὶ |
τὰς
κρίσεις
ὁμοίως
οἷς
ἐκεῖνος |
[27] |
κατὰ
θάλατταν·
ὧν
ἦν
τὸ
|
περὶ |
Τεγύρας
μέγιστον,
ὅπου
πρῶτον
ἐκ |
[29] |
τὰ
ὀνόματα
πέμψαντες,
αὐτοὶ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
θέαν
καὶ
τὸν
ἀγῶνα |
[22] |
Αγησίλαος
Μενεκράτει
ὑγιαίνειν.
~(Διατρίβοντος
δὲ
|
περὶ |
τὴν
Κορινθίων
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[35] |
ἐτόλμησεν.
~(Ολίγαις
δὲ
ὕστερον
ἡμέραις
|
περὶ |
τὴν
Μαντίνειαν
ἐμαχέσαντο,
καὶ
τὸν |
[37] |
δὲ
ὡς
εὔνους
καὶ
προθυμότερος
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
ἐσόμενος.
(ἀκούσαντες
οὖν |
[17] |
τῆς
Βοιωτίας
πρῶτον
ἐπέβη
καὶ
|
περὶ |
τὴν
Χαιρώνειαν
κατεστρατοπέδευσεν,
ἅμα
μὲν |
[25] |
Αγησίλαος
ἑκάστοτε
τοὺς
λόγους
ἐποιεῖτο
|
περὶ |
τῆς
δίκης,
τῷ
παιδὶ
χαρίζεσθαι |
[26] |
νόμον
ἐάσας
ᾧ
πρόσθεν
ἐχρῆτο
|
περὶ |
τῆς
στρατείας,
αὐτὸς
εἰς
Βοιωτίαν |
[31] |
προκαλουμένων
ἐκεῖνον
ὀνομαστὶ
καὶ
διαμάχεσθαι
|
περὶ |
τῆς
χώρας
κελευόντων,
ὃς
τῶν |
[39] |
(τάφρον
ἔξωθεν
ἦγον
οἱ
πολέμιοι
|
περὶ |
τὸ
τεῖχος
βαθεῖαν
ὡς
παντάπασιν |
[35] |
Ελλησι
πρὸς
αὑτούς,
ἀπήλαυνον
οἱ
|
περὶ |
τὸν
Αγησίλαον
τοῦ
ὅρκου
τοὺς |
[34] |
~(Οἰκιζομένης
δὲ
Μεσσήνης
ὑπὸ
τῶν
|
περὶ |
τὸν
Επαμεινώνδαν,
καὶ
τῶν
ἀρχαίων |
[7] |
δύναμις
ἦν
ἐπαχθὴς
καὶ
βαρεῖα
|
περὶ |
τὸν
Λύσανδρον,
ὄχλου
φοιτῶντος
ἐπὶ |
[25] |
Αγησίλαον
ὅτι
Κλεώνυμος
αὐτοῦ
δεηθείη
|
περὶ |
τοῦ
πατρός.
(ὁ
δὲ
Αγησίλαος |
[25] |
μὲν
ὡς
εἰκὸς
αὐτῷ
κινδυνεύοντι
|
περὶ |
τοῦ
πατρός,
συμπράττειν
δὲ
φανερῶς |
[15] |
διάρας
ἀπὸ
τῆς
Ελληνικῆς
θαλάττης,
|
περὶ |
τοῦ
σώματος
βασιλεῖ
καὶ
τῆς |
[11] |
δοκῶ
τήναν
τὰν
μάχαν
τὰν
|
περὶ |
τοῦ
φιλάματος
ἅδιον
ἂν
μάχεσθαι |
[37] |
μὲν
Αἰγυπτίοις
ἀπεκρίναντο
φανερῶς
Αγησιλάῳ
|
περὶ |
τούτων
μελήσειν,
ἐκείνῳ
δὲ
ἐπέστειλαν |
[20] |
αὐτός,
ἀεί
τινος
ὑπῆρχε
λόγου
|
περὶ |
τῶν
ἐν
ὥρᾳ·
καὶ
προῆγε |
[22] |
ἐπιβλέποντος,
ἀφίκοντο
πρέσβεις
ἐκ
Θηβῶν
|
περὶ |
φιλίας.
(ὁ
δὲ
μισῶν
μὲν |
[16] |
Λάρισσαν
ἔπεμψε
Ξενοκλέα
καὶ
Σκύθην
|
περὶ |
φιλίας·
συλληφθέντων
δὲ
τούτων
καὶ |