Chapitre
[4]	βουλῇ βοῶντος ῥαγήσεσθαι, μηδαμῶς‘ εἶπεν	ὦ	ἄνθρωπε ποιήσῃς ἡμᾶς ἰχθυοβρώτους. ὁ
[4]	ἑαυτῆς’ καὶ γὰρ τὸ καθάριον,	ὦ	δαιμόνιε, καὶ τὸ εὐστόμαχον καὶ
[4]	οἰκεῖον ἐντεῖναι καὶ ἀναζωπυρῆσαι παγχάλεπον,	ὦ	ἑταῖρε, καὶ δύσεργον. ὅθεν ἡ
[4]	χρώμενον ἄλλου δὲ μηδενὸς δεόμενον,	ὦ	Ἡράκλεις’ ἔφη τοῦτ´ ἄρ´ ἦν
[4]	ἔφη σὺ τὸν πατριώτην θεόν,	ὦ	Λαμπρία, εὔιον ὀρσιγύναικα μαινομέναις ἀνθέοντα
[4]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ.	ὦ	Σόσσιε Σενεκίων, τοῦ Πολυβίου Σκηπίωνι
[4]	τὸ μικτὸν ἀθετεῖς καὶ ποικίλον,	ὦ	Φιλῖνε, μὴ δειπνίζοντα μηδ´ ὀψοποιοῦντα
[4]	εὐθὺς οὖν περὶ τὸ πρῶτον,	ὦ	Φιλῖνε, τῶν ἐπιχειρημάτων δοκεῖς μοι
[4]	συνομολογοῦντες, περὶ δὲ τῶν ἐν	ᾧ	καθεύδουσιν μὴ κεραυνουμένων ἀκοῦσαί τι
[4]	τάξιν ἀλλ´ ἐνηλλαγμένως ἀριθμοῦσιν· ἐν	ᾧ	καὶ περὶ ἡλίου τάξεως. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[4]	ἀλλὰ κοινῶς τὸν εὔνουν· ὥσπερ	ᾤετο	χρῆναι Δικαίαρχος εὔνους μὲν αὑτῷ
[4]	πρὸς τὰς ποιότητας αἰγυπτιάζοντες τὴν	ὠκύτητα	τοῦ ζῴου θεῖον ἡγοῦνται καὶ
[4]	δὲ τοῖς ὑπὸ λεπτότητος καὶ	ὠκύτητος	τοιαύτης ὥσπερ ὁ κεραυνὸς διιπταμένοις.
[4]	Εὐριπίδης φησί, βροντῆς {πνεῦμ´ ἄναιμον	ὤλεσε’	καὶ γὰρ ἄλλως τῶν αἰσθητηρίων
[4]	νόσους ἐστὶν καὶ ῥᾳδίως ταῖς	ὠμότησιν	ἁλίσκεται διὰ τὸ μικτήν τινα
[4]	τοῦτον’ εἶπεν· ἐγὼ γὰρ Ἀθηναῖος	ὢν	ἀποκρίνομαί σοι καὶ λέγω μηδέν´
[4]	προσαγορεύσας σὺ δ´’ εἶπεν ἀμφίαλον	ὢν	ζῷον καὶ τοσαύταις ἐντεθραμμένος θαλάτταις,
[4]	τὴν ἶριν ἐξανθοῦντα νέφη, καθ´	ὧν	ἂν ἐπερείσῃ ξύλων, εὐωδίας ἀναπίμπλησι
[4]	ἀμύνεται, σκληρότητας προβαλλομένη καὶ πυκνότητας·	ὧν	δ´ ἄμαχος ἡ δύναμίς ἐστιν,
[4]	τὸ τοῦ Ἀνδροκύδους· ἐκεῖνος γὰρ	ὧν	ἐποίησε πάντων ἐναργέστατα καὶ κάλλιστα
[4]	καὶ φόβον καὶ τάρβος, ὑφ´	ὧν	πολλοὶ μηδὲν ἄλλο παθόντες αὐτῷ
[4]	θόρυβοι καὶ φόβοι ταραχὰς ἐπιφέρουσιν·	ὧν	τῷ καθεύδοντι πρόβλημα τὸ ἀναίσθητόν
[4]	πνεύματος ἐνδιδόντος καὶ ἀπολείποντος, δι´	ὧν	φωναί τε καὶ ὀσμαὶ διεκθέουσιν
[4]	ἐκείνας δυνάμεις, ἃς θεῶν χεῖρας’	ὠνόμαζεν	Ἐρασίστρατος, διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν καὶ
[4]	ὅθεν οἶμαι καὶ τὸ θεῖον	ὠνομάσθαι	τῇ ὁμοιότητι τῆς ὀσμῆς, ἣν
[4]	τὸν κελεύοντα ταῖς λοπάσι περιφράττειν	ωπον	δεινῶς οὐ πρᾶγμα νύμφης λέγεις‘
[4]	ἔαρος· πολλοὶ γὰρ ἀφικνοῦνται τὴν	ὥραν	αὐτόθι καὶ συνουσίας ποιοῦνται μετ´
[4]	ἢ τὴν φύσιν ἀμουσότερον· οἷς	ὡς	ἁγιωτάτοις ἱερεῖς Αἰγυπτίων ἄλλοις ἄλλοι
[4]	τοῦ δέους τὸ σῶμα συνδέοντος	ὡς	ἀληθῶς καὶ συνάγοντος καὶ πυκνοῦντος,
[4]	νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν,	ὡς	ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος
[4]	ἡδονὴν διιστάντας ἀπὸ τῆς ὑγιείας,	ὡς	ἀντιταττομένην αὐτῇ καὶ πολεμοῦσαν οὐχὶ
[4]	φύσιν ἐστίν. καὶ ταῦτα μὲν	ὡς	ἀντίχορδα κείσθω τοῖς ὑπὸ σοῦ
[4]	σμικρὰ γάρ’ ἔφη καὶ ἄκοντες	ὡς	βιαιοτάτῳ τῶν ὀργάνων ἀλγηδόνι προσχρώμεθα·
[4]	Πολυκράτης ἴωμεν ἐπὶ τὴν συνήθειαν.	ὡς	γὰρ πολλῶν ὄντων ποιητῶν ἕνα
[4]	τῶν ὄψων μόνον ἀπαραίτητόν ἐστιν.	ὡς	γὰρ τὰ χρώματα τοῦ φωτός,
[4]	ὥστε γίνεσθαι τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους	ὡς	γλυκὺ μὲν {ἐπὶ} γλυκὺ μάρπτε,
[4]	ὑπηκόῳ χρωμένην ὀρέξει τοῦ συμφέροντος.	ὡς	δὲ λάβρον πνεῦμα κυβερνῆται πολλαῖς
[4]	τῶν βροντῶν τῶν ἔναγχος γενομένων,	ὡς	δὴ καταγελῶν τῶν λεγόντων τὰ
[4]	ἐπίκηρον καὶ νοσῶδες· οὐδὲν γὰρ	ὡς	εἰπεῖν πολυχρόνιόν ἐστιν, πλὴν εἰ
[4]	ἡδέως καὶ ὑγιεινῶς ἐμμελέστερον ἢ	ὡς	ἔνιοι φιλόσοφοι τὸ ἡδέως καὶ
[4]	ἀλλ´ ὑπὸ φόβου τῆς ψυχῆς	ὡς	ἔοικεν ὄρνιθος δίκην ἀποπταμένης τοῦ
[4]	πολλάκις γὰρ ἀκούομεν αὐτοῦ λέγοντος,	ὡς	ἐπὶ ποιότητι τροφῆς γίνεται τὸ
[4]	οἱ δὲ μιγνύοντες πειρῶνται λανθάνειν	ὡς	ἐπιβουλεύοντες, ἐκστατικὸν γὰρ ἡ μεταβολὴ
[4]	ἅλα πρῶτον, οὗ χωρὶς οὐδὲν	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἐστιν ἐδώδιμον· ἀλλὰ
[4]	πάντων δὲ θαυμασιώτατον, ὃ πάντες	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἴσμεν, ὅτι τῶν
[4]	παντοδαποὺς ἑστιῶν ἡδέως, ἀεὶ δ´	ὡς	ἔπος εἰπεῖν τὸν Κελεόν, ὃν
[4]	ὁ ἰατρὸς ἐκ παρασκευῆς τινος,	ὡς	ἐφαίνετο, νεανικῆς. ἰδὼν δὲ τῶν
[4]	ἀνήρ, ου- δήπου πεποίηκεν ἠδ´	ὡς	θεῖον Ἄδωνιν ὀρειφοίτης Διόνυσος ἥρπασεν,
[4]	λέκιθον ὀψᾶται καὶ κάππαριν; ἀλλ´	ὡς	ἰχθύος ἀφθόνου καὶ νεαροῦ τὴν
[4]	ἐσθῆτος, ὑποκομποῦντες ἐν τῷ βαδίζειν,	ὡς	καὶ παρ´ ἡμῖν· ψόφοις δὲ
[4]	ἁπάντων ἐπὶ τὸν ἰχθὺν ἄγουσιν	ὡς	κουφότατον ὄψων. καὶ λόγον ἔχει
[4]	ῥᾳδίως καὶ ἀφελῶς νόσον ἔλυσεν,	ὡς	λουτρὸν ἐν καιρῷ γενόμενον καὶ
[4]	οὐ βεβαίως οὐδὲ θαρραλέως ἐπισυνάπτουσιν·	ὡς	Μένανδρος πρὸς τὸν κελεύοντα ταῖς
[4]	ἡδονὴν ἐπίθετον καὶ περίεργον ἀφελόντες,	ὡς	μηδ´ ἰχθύσι χρῆσθαι παρὰ τὸν
[4]	φήσει τις ἀπέχεσθαι τοὺς ἄνδρας	ὡς	μυσερὸν καὶ ἀκάθαρτον δυσχεραίνοντας τὸ
[4]	ἀποπταμένης τοῦ σώματος· πολλοὺς γάρ’	ὡς	ὁ Εὐριπίδης φησί, βροντῆς {πνεῦμ´
[4]	ὕδνων ἀμφισβητήσιμον ἐχόντων τὴν γένεσιν	ὡς	ὁρᾶς ἐν δὲ τούτοις ὑποκειμένης
[4]	λαμπρότητι δείπνων καὶ παρασκευῆς γαμοῦντας	ὡς	οὐ βεβαίως οὐδὲ θαρραλέως ἐπισυνάπτουσιν·
[4]	τοὺς μὴ πεινῶντας ἐσθίειν ἀναπείθει,	ὡς	οὐδὲν ἀλλ´ ἢ τὸ παντοδαπὸν
[4]	φύλαττε καὶ μέμνησο, τὸ ποικίλον	ὡς	οὐκ ἐν ἀβυρτάκαις καὶ κανδύλοις
[4]	αἶγες ἀντιμαρτυροῦσιν, ὑμνοῦσαι τὴν τροφὴν	ὡς	παμμιγῆ καὶ ποικίλην οὖσαν, οὕτως
[4]	μήν, ὅ γε λέγουσί τινες	ὡς	πλησμονὴ φευκτότερον ἐνδείας, οὐκ ἀληθές
[4]	οὕτως ἔκδηλον εἶναι καὶ περιβόητον	ὡς	τὴν τῶν γαμούντων· καὶ γὰρ
[4]	οὕτως παμμιγὲς σῶμα καὶ πανηγυρικόν,	ὡς	τὸ ἡμέτερον, ἐκ ποικίλης ὕλης
[4]	λόγον· ὅμως δ´ οὖν ἔφην	ὡς	τὸ κεραύνιον πῦρ ἀκριβείᾳ καὶ
[4]	αὐτοῖς. καὶ ἴσως ἔχει λόγον,	ὡς	τὸν ὄνον {δὲ} ἀναφήναντα πηγὴν
[4]	ἀλλὰ τὴν ἁπλῆν καὶ ἄκνισον	ὡς	ὑπήκοον μάλιστα τῇ πέψει προσφέρουσιν.
[4]	καὶ τὸ δέρμα τῆς φώκης	ὥς	φασι καὶ τὸ τῆς ὑαίνης,
[4]	σχίσασα τῷ προύχοντι τοῦ ῥύγχους,	ὥς	φασι, τὴν γῆν ἴχνος ἀρόσεως
[4]	καὶ διακαθαιρούσης. διόβλητον μὲν οὐδέν‘	ὥς	φησι Δημόκριτος παρ´ αἰθρίης στέγειν
[4]	οὔτε κατορύττουσιν, ἀλλ´ ἐῶσι περιφράξαντες,	ὥσθ´	ὁρᾶσθαι τοὺς νεκροὺς ἀσήπτους ἀεί,
[4]	ἐμποιεῖ τὰ τοιαῦτα τοῖς ἀρδομένοις,	ὥσπερ	αἵ τε δρόσοι γλυκυτέραν ποιοῦσι
[4]	τινος ἐπ´ αὐτὰ στοργῆς, ἀλλ´	ὥσπερ	Ἅιδης αὐτοῖς ἐστιν οὗτος ὁ
[4]	ὄψα τῶν λιτῶν καὶ ὑγιαινόντων,	ὥσπερ	ἀλεξιφάρμακα, πρὸς οὕτω πολυτελεῖς καὶ
[4]	ἀρτίως ἡμᾶς ὁ Φίλωνος ὀψοποιὸς	ὥσπερ	ἀντίτεχνος αὐτοῦ κατεφάρματτεν, ἐξαλλάττων τῇ
[4]	ποιούμενα· καὶ γὰρ σάλπιγξι μικραῖς,	ὥσπερ	Ἀργεῖοι τοῖς Διονυσίοις, ἀνακαλούμενοι τὸν
[4]	ἥρωες εὐτελοῦς καὶ λιτῆς ἐθάδες	ὥσπερ	ἀσκηταὶ διαίτης ὄντες καὶ τῆς
[4]	γὰρ ἄχρι τούτου τῆς αἰτίας	ὥσπερ	δάφνης παρατετρώχθω· τὰ δὲ λοιπὰ
[4]	αἱ βρονταὶ γεννῶσιν οὐ δεικνύουσιν,	ὥσπερ	εἴ τις οἴοιτο τοὺς κοχλίας
[4]	ἔκφυλον ὅλως καὶ ἄποικον ἡμῶν,	ὥσπερ	ἐν ἄλλῳ τινὶ κόσμῳ γεγονότων
[4]	οὗ καὶ τὰς αἰσθήσεις ἐπιστρέφοντος	ὥσπερ	ἐν ὀργάνῳ καὶ σφίγγοντος εὔτονον
[4]	συστροφὰς ἴσχειν τοιαύτας καὶ χαυνότητας,	ὥσπερ	ἐν τοῖς σώμασι τὰ χοιραδώδη
[4]	Φιλῖνος εἶπεν ἠγνοοῦμεν Ἑκατομφόνια δειπνήσοντες	ὥσπερ	ἐπ´ Ἀριστομένους· ἐπεὶ παρῆμεν ἂν
[4]	παρ´ ἀκτῇ δεῖπνον ἥδιστον ἀποφαίνουσιν	ὥσπερ	ἔστιν; οὐ διὰ τὰ κύματα
[4]	εἰς τὸ οἰκεῖον τὴν φύσιν,	ὥσπερ	εὐδίας καὶ γαλήνης γενομένης. αἱ
[4]	λέγομεν οὐχὶ τοὺς βοείοις χαίροντας	ὥσπερ	Ἡρακλῆς ὃς τοῖς κρέασι χλωρὰ
[4]	ὑπὸ λεπτότητος καὶ ὠκύτητος τοιαύτης	ὥσπερ	ὁ κεραυνὸς διιπταμένοις. τὰ μὲν
[4]	πλησμονῆς οὐδὲν σπουδαιότερον παρέσχεν. ὅθεν	ὥσπερ	ὁ μάρμαρος, τοῦ διαπύρου σιδήρου
[4]	ποικίλῳ τὸ μέτριον καὶ αὔταρκες,	ὥςπερ	ὁ τῆς Ὑψιπύλης τρόφιμος νος
[4]	ἐβδελύττοντο τὴν ὗν, ἀποκτείνειν ἄν,	ὥσπερ	οἱ μάγοι τοὺς μῦς ἀποκτείνουσι·
[4]	ἐπὶ τῷ σίτῳ κατασχεῖν δυνάμενον.	ὥσπερ	οὖν οἱ προσαγορευθέντες Ἐλπιστικοὶ φιλόσοφοι
[4]	ἡ δὲ τῶν ἁλῶν δύναμις,	ὥσπερ	ψυχὴ παραγενομένη, χάριν αὐτῷ καὶ
[4]	βέβαιον, ἀλλὰ κοινῶς τὸν εὔνουν·	ὥσπερ	ᾤετο χρῆναι Δικαίαρχος εὔνους μὲν
[4]	ἑκάστῳ μέρει τὸ πρόσφορον ἀναδίδωσιν,	ὥστε	γίνεσθαι τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους ὡς
[4]	ἀγορὰν ἀλλὰ καὶ πρὸς συμπόσιον·	ὥστε	δεῖν μὴ πρότερον ἀναλύειν ἢ
[4]	τροφὴν εὐπεπτοτέραν εἶναι τῆς ἁπλῆς,	ὥστε	θαρροῦντας ἀπολαύειν τῶν παρακειμένων. ὁ
[4]	γὰρ ὀφθαλμὸς ἄτρυτός ἐστιν αὐτῶν,	ὥστε	καὶ καθεύδειν ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄμμασιν,
[4]	ψυχρότητα καὶ συνεκπονεῖ τὸ ὑγρόν·	ὥστε	μάλιστα {τὸ} προσηνὲς ἐνδύεσθαι τοῖς
[4]	καὶ τὸ λαμυρὸν ἔοικε θαυμασίως·	ὥστε	μηδὲν οὕτω μηδὲ μικρὸν μεγάλῳ
[4]	ἐγκεκλάσθαι καὶ κατεσπάσθαι ταῖς ὄψεσιν,	ὥστε	μηδενὸς ἀντιλαμβάνεσθαι μηδέποτε τῶν ἄνω
[4]	παράτολμος ἐν καινοτομίᾳ καὶ ἀνδρεῖος,	ὥστε	ποικίλην τροφὴν πυρέττοντι προσενεγκεῖν· ἀλλὰ
[4]	γὰρ ἡ χρόα καὶ τὰ	ὦτα	καὶ τῶν ὀμμάτων ἡ λιπαρότης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005