Chapitre
[4]	πονηρίαν· οὐδὲν γὰρ ἄλλο βορβόρῳ	χαῖρον	οὕτω καὶ τόποις ῥυπαροῖς καὶ
[4]	φιλόψους λέγομεν οὐχὶ τοὺς βοείοις	χαίροντας	ὥσπερ Ἡρακλῆς ὃς τοῖς κρέασι
[4]	γάμοις συνεώρταζεν ἡμῖν παρὼν ἐκ	Χαιρωνείας	ὁ Σόσσιος Σενεκίων, καὶ πολλῶν
[4]	τῶν περὶ ταῦτα διοσημιῶν εἶναι,	χαλεπὰς	καταμαθεῖν ἢ παντελῶς ἀδυνάτους τὰς
[4]	μόγις καὶ κατὰ μικρὸν ἀνύουσι,	χαλεπῶς	ἐκμοχλεύουσαι καὶ προσβιαζόμεναι τὴν φύσιν.
[4]	χρῶνται περὶ τὰ νυκτέλια, καὶ	χαλκοκρότους	τὰς τοῦ θεοῦ τιθήνας προσαγορεύουσιν·
[4]	οὖν πυκνὰ τῶν σωμάτων, σίδηρος,	χαλκός,	ἄργυρος, χρυσός, ἀποστέγει καὶ φθείρεται
[4]	τῆς ἐσθῆτος ἔθιγεν, ζώνην δὲ	χαλκοῦς	ἔχουσαν ὑπεζωσμένου διέτηξεν τὸ νόμιςμα
[4]	δ´ ἀραιῶν καὶ πολυπόρων καὶ	χαλώντων	ὑπὸ μανότητος ἀψαυστὶ διεκθεῖ, καθάπερ
[4]	τὸ αὐτὸ συνάγειν ἐπιεικῶς τοὺς	χαρίεντας	ἥδιστον παρεῖχε· πολλάκις μὲν γὰρ
[4]	ἁλῶν δύναμις, ὥσπερ ψυχὴ παραγενομένη,	χάριν	αὐτῷ καὶ ἡδονὴν προστίθησι. διὸ
[4]	καιρὸν λαβοῦσα πειθοῦς φιλανθρώπου καὶ	χάριτος	συνεργόν. ἀλλ´ ὅρα τὸ τῆς
[4]	καθεύδοντος· κρῆναι δὲ {καὶ} κατὰ	χασμάτων	λεοντείων ἐξιᾶσι κρουνούς, ὅτι Νεῖλος
[4]	καὶ συστροφὰς ἴσχειν τοιαύτας καὶ	χαυνότητας,	ὥσπερ ἐν τοῖς σώμασι τὰ
[4]	ἀλεξιφαρμάκους ἐκείνας δυνάμεις, ἃς θεῶν	χεῖρας’	ὠνόμαζεν Ἐρασίστρατος, διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν
[4]	ἀντιστρόφως τῷ Ἀχιλλεῖ τρέφων ὁ	Χείρων	οὗτος εὐθὺς ἀπὸ τῆς γενέσεως
[4]	πρὸς μὲν γὰρ ταυτὶ τὰ	χερσαῖα	κἂν ἄλλο μηδὲν ἡμῖν ᾖ
[4]	μὲν ἐν τοῖς μάλιστα τὸν	χερσαῖον	ἐχῖνον, ἐχθαίρειν δὲ τοὺς ἐνύδρους
[4]	πολλῶν δὲ καὶ πτηνῶν καὶ	χερσαίων	ἁλισκομένων, οὐχ ἧττον ἡ θάλαττα
[4]	ἑορταῖς καὶ νεβρίδα χρυσόπαστον ἐνημμένος,	χιτῶνα	δὲ ποδήρη φορῶν καὶ κοθόρνους,
[4]	καὶ ξύλων αὔων· τὰ δὲ	χλωρὰ	καίει, τῆς ὑγρότητος ἀντιλαμβανομένης καὶ
[4]	ὥσπερ Ἡρακλῆς ὃς τοῖς κρέασι	χλωρὰ	σῦκ´ ἐπήσθιεν‘ οὐδὲ τὸν φιλόσυκον
[4]	ὥσπερ ἐν τοῖς σώμασι τὰ	χοιραδώδη	καὶ ἀδενώδη φύματα θερμότητές τινες
[4]	ἀγριώτερον πίνομεν ἐκ πίθου, κωνώπων	χορῷ	περιᾳδόμενον; ὅτι φαίης ἂν οὐ
[4]	ἀρετῆς ἁλώσιμον· εὔνοιαν δὲ καὶ	χρεία	καὶ ὁμιλία καὶ παιδιὰ πολιτικῶν
[4]	τοῦτο γὰρ πορρωτέρω ἐξάγει τῆς	χρείας	τὴν ἀπόλαυσιν ἐν θεάμασιν ἐν
[4]	γὰρ ἐμβάλλουσι πραγμάτων εἵνεκεν καὶ	χρειῶν	ἑτέρων, εἰς δὲ συμπόσιον οἵ
[4]	κοινῶς τὸν εὔνουν· ὥσπερ ᾤετο	χρῆναι	Δικαίαρχος εὔνους μὲν αὑτῷ παρασκευάζειν
[4]	τὰς ὗς κατέβαλον, αἱ δὲ	χρησάμεναι	πάτῳ καὶ ὀρυχῇ ταχὺ τὴν
[4]	Φιλῖνος, ὅν φασι μήτε ποτῷ	χρησάμενον	ἄλλῳ μήτ´ ἐδέσματι πλὴν {ἢ}
[4]	προςφορᾶς (οὐδὲν γὰρ αὐτοῖς ἔχει	χρήσασθαι	ζῷον, ὃ μηδ´ ὅλως ζῇ
[4]	θηρία τῶν ἀνθρώπων ἁπλουστέραις τροφαῖς	χρῆσθαι	καὶ μᾶλλον ὑγιαίνειν ὑποτιθέμενος. οὐδέτερον
[4]	τὸ σύμφυλον ἐκ πείρας λαβόντα	χρῆσθαι	καὶ στέργειν. εἰ δὲ φύσει
[4]	περίεργον ἀφελόντες, ὡς μηδ´ ἰχθύσι	χρῆσθαι	παρὰ τὸν Ἑλλήσποντον στρατοπεδεύοντες, οὐχ
[4]	καὶ ἀνεπήδησεν οἰσόμενός τι τῶν	χρησίμων	ἐκείνοις, εἶθ´ ἧκε μετὰ χρόνον
[4]	καὶ σπανίζειν τῶν ἀναγκαίων καὶ	χρησίμων,	οὐ γὰρ ἐμεμνήμην’ εἶπεν ὁ
[4]	γε τούτων οὐδὲ Ξενοκράτει διαιτητῇ	χρηστέον,	Ἀνταγόρᾳ δὲ τῷ ποιητῇ καὶ
[4]	προσφέρονται. τὴν δ´ ὗν ἀπὸ	χρηστῆς	αἰτίας τιμᾶσθαι λέγουσι· πρώτη γὰρ
[4]	ὄνος εἶναι· καὶ γὰρ ἡ	χρόα	καὶ τὰ ὦτα καὶ τῶν
[4]	κολαζομένους ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ	χρόνον	ὁ κύριος τῆς κολάσεως· τοὺς
[4]	χρησίμων ἐκείνοις, εἶθ´ ἧκε μετὰ	χρόνον	συχνὸν ἰσχάδας αὐτοῖς τινας καὶ
[4]	τίκτει μόνος, κοιμᾶται δ´ ἀκαρὲς	χρόνου	καὶ ὑπολάμπει τὰ ὄμματα καθεύδοντος·
[4]	τοὺς ἀγαθούς. φιλία γὰρ ἐν	χρόνῳ	πολλῷ καὶ δι´ ἀρετῆς ἁλώσιμον·
[4]	Φιλοκράτην φησὶν ἐκ τοῦ προδοτικοῦ	χρυσίου	πόρνας καὶ ἰχθῦς ἀγοράζειν‘ ἐπ´
[4]	ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα	χρυσόπαστον	ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν
[4]	τῶν σωμάτων, σίδηρος, χαλκός, ἄργυρος,	χρυσός,	ἀποστέγει καὶ φθείρεται καὶ τήκεται,
[4]	ἀπαραίτητόν ἐστιν. ὡς γὰρ τὰ	χρώματα	τοῦ φωτός, οὕτως οἱ χυμοὶ
[4]	δὲ καὶ βαφὴ τῶν ἁπλῶν	χρωμάτων	μᾶλλον, καὶ μυρεψικοῖς φαρμάκοις τρέπεται
[4]	θηρία τροφαῖς μονοειδέσι καὶ ἁπλαῖς	χρώμενα	μᾶλλον ὑγιαίνει τῶν ἀνθρώπων· ὅσα
[4]	ἡδονὰς μετριότητα καὶ τάξιν ὑπηκόῳ	χρωμένην	ὀρέξει τοῦ συμφέροντος. ὡς δὲ
[4]	διίστασθαι καθάπερ ἥλῳ τῷ ἀέρι	χρωμένης,	εἶτα ταῖς ῥωγμαῖς τεκμαίρεσθαι τοὺς
[4]	τῷ Φιλίνῳ τὸ νέον ἄρτῳ	χρώμενον	ἄλλου δὲ μηδενὸς δεόμενον, ὦ
[4]	λάβωσιν· διὸ καὶ μάλιστα κραυγῇ	χρώμενον	τὸ ζῷον ἡσυχάζειν, ὅταν οὕτω
[4]	τοῖς Διονυσίοις, ἀνακαλούμενοι τὸν θεὸν	χρῶνται,	καὶ κιθαρίζοντες ἕτεροι προΐασιν, οὓς
[4]	καὶ παρ´ ἡμῖν· ψόφοις δὲ	χρῶνται	περὶ τὰ νυκτέλια, καὶ χαλκοκρότους
[4]	μάλιστα οἱ βάρβαροι τὰς ἐπὶ	χρωτὸς	λεύκας καὶ λέπρας δυσχεραίνουσι καὶ
[4]	χρώματα τοῦ φωτός, οὕτως οἱ	χυμοὶ	τοῦ ἁλὸς δέονται πρὸς τὸ
[4]	δὲ καὶ κράσεων ἰδιότητα καὶ	χυμοῦ	διαφορὰν ἐμποιεῖ τὰ τοιαῦτα τοῖς
[4]	κατηριθμημένα μυρίας δήπου διαφορὰς ἔχει	χυμῶν	καὶ ὀδμῶν καὶ δυνάμεων· πλείονα
[4]	τὰ μαλθακὰ καὶ κοῖλα τῆς	χώρας	Αἰγύπτιοι γεωργοῦντες οὐδ´ ἀρότου δέονται
[4]	τὸ λυσιτελὲς ἀπὸ τοῦ καλοῦ	χωρίζοντας,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἡδονὴν διιστάντας
[4]	ἐκτρέφουσα. μάλιστα δ´ ἀνθεῖ τὸ	χωρίον	ἀκμάζοντος ἔαρος· πολλοὶ γὰρ ἀφικνοῦνται
[4]	ὁ Αἰδηψός, οὗ τὰ Θερμὰ	χωρίον	ἐστὶν αὐτοφυῆ πολλὰ πρὸς ἡδονὰς
[4]	στρατοπεδεύοντες, οὐχ ὑπέμενον τὰ κρέα	χωρὶς	ἁλῶν προσφέρεσθαι, μαρτυροῦντες ὅτι τοῦτο
[4]	θαλαττίων τὸν ἅλα πρῶτον, οὗ	χωρὶς	οὐδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐστιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005