Chapitre |
[4] |
ἢ
σοφῶν
ἀνδρῶν
φορεῖν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
|
Ι
|
Διὰ
τί
τὸ
μέσον
τῆς |
[4] |
σικύᾳ
καὶ
ἐν
ὑδρελαίῳ
τὴν
|
ἰατρικὴν |
ἀπολιπεῖν.
ἀλλὰ
νὴ
Δία
τὸ |
[4] |
κατακοπεῖσα.
καίτοι
φαρμάκων
δυνάμεως
ὁ
|
ἰατρικώτατος |
ἄριστος
κριτὴς
καὶ
μελῶν
ἀρετῆς
|
[4] |
καὶ
μυραλοιφίαν
ἀλείπτην
ἢ
πολυοψίαν
|
ἰατρόν· |
αἱ
γὰρ
ἐκτροπαὶ
καὶ
μεταβολαὶ
|
[4] |
ἀφικνουμένους
ἡμᾶς
εἱστία
Φίλων
ὁ
|
ἰατρὸς |
ἐκ
παρασκευῆς
τινος,
ὡς
ἐφαίνετο, |
[4] |
δεύτερον
οὐδεὶς
γέγονεν
οὕτω
τῶν
|
ἰατρῶν
|
παράτολμος
ἐν
καινοτομίᾳ
καὶ
ἀνδρεῖος, |
[4] |
τὸν
λέοντα
παροδεύοντος.
τὴν
δ´
|
ἶβίν |
φασιν
ἐκκολαφθεῖσαν
εὐθὺς
ἕλκειν
δύο |
[4] |
ἐκτιτρώσκει.
καὶ
μυρίους
ἤδη
τεθνηκότας
|
ἰδεῖν |
ἔστιν
ὑπὸ
βροντῆς,
οὐδὲν
οὔτε |
[4] |
παχύνειν.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
κράσεων
|
ἰδιότητα |
καὶ
χυμοῦ
διαφορὰν
ἐμποιεῖ
τὰ |
[4] |
γὰρ
μόνον
οἱ
πολλοὶ
καὶ
|
ἰδιῶται |
τοῦτο
πεπόνθασιν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[4] |
παρασκευῆς
τινος,
ὡς
ἐφαίνετο,
νεανικῆς.
|
ἰδὼν |
δὲ
τῶν
παιδίων
τῶν
ἅμα |
[4] |
τοσαύταις
ἐντεθραμμένος
θαλάτταις,
αἳ
τὴν
|
ἱερὰν |
πέριξ
ὑμῶν
ἑλίττουσι
Νικόπολιν,
οὐκ |
[4] |
φύσιν
ἀμουσότερον·
οἷς
ὡς
ἁγιωτάτοις
|
ἱερεῖς |
Αἰγυπτίων
ἄλλοις
ἄλλοι
προσφέρονται.
τὴν |
[4] |
ἣν
Αἰγύπτιοι
θαυμάσαντες
ἐν
τοῖς
|
ἱεροῖς
|
γράμμασιν
ἀκοὴν
σημαίνουσιν
οὖς
λαγωοῦ |
[4] |
ᾗ
θύρσους
ἔχοντες
εἰς
τὸ
|
ἱερὸν |
εἰσίασιν·
εἰσελθόντες
δ´
ὅ
τι |
[4] |
ἀκούω
δὲ
καὶ
στρατιώτου
φυλάττοντος
|
ἱερὸν |
ἐν
Ῥώμῃ
κεραυνὸν
ἐγγὺς
πεσόντα |
[4] |
μέλι
μὲν
οὐ
προσφέρουσι
ταῖς
|
ἱερουργίαις, |
ὅτι
δοκεῖ
φθείρειν
τὸν
οἶνον |
[4] |
καὶ
ποιεῖ
τῇ
ἀνέσει
τὸ
|
ἱλαρὸν |
καὶ
φιλάνθρωπον
ἐγκέραστον
καὶ
τὸ |
[4] |
πεσόντα
διακαῦσαι
τῶν
ὑποδημάτων
τοὺς
|
ἱμάντας, |
ἄλλο
δὲ
μηδὲν
κακὸν
ἐργάσασθαι· |
[4] |
ὑπὸ
μανότητος
ἀψαυστὶ
διεκθεῖ,
καθάπερ
|
ἱματίων |
καὶ
ξύλων
αὔων·
τὰ
δὲ |
[4] |
ἐπεὶ
καὶ
τοῖς
ὕδνοις
ἐνευημέρηκεν,
|
ἵνα |
μὴ
πάθωμεν
τὸ
τοῦ
Ἀνδροκύδους· |
[4] |
ἐπὶ
τὴν
ζήτησιν
τῆς
αἰτίας,
|
ἵνα |
μὴ
πικρὸς
γένωμαι
συμβολὰς
τῶν |
[4] |
πολλοὺς
παρακαλεῖν
ἐπὶ
τὴν
ἑστίασιν,
|
ἵνα |
πολλοὶ
συνειδῶσι
καὶ
μαρτυρῶσιν
ἐλευθέροις |
[4] |
τέθνηκεν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ε
Πότερον
οἱ
|
Ἰουδαῖοι |
σεβόμενοι
τὴν
ὗν
ἢ
δυσχεραίνοντες
|
[4] |
ἐποιχόμενος.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Τίς
ὁ
παρ´
|
Ἰουδαίοις |
θεός.
Θαυμάσας
οὖν
τὸ
ἐπὶ |
[4] |
νομίζειν;
οἶμαι
δὲ
καὶ
τοὺς
|
Ἰουδαίους, |
εἴπερ
ἐβδελύττοντο
τὴν
ὗν,
ἀποκτείνειν |
[4] |
πάππος
εἰώθει
λέγειν
ἑκάστοτε
τοὺς
|
Ἰουδαίους |
ἐπισκώπτων,
ὅτι
τὸ
δικαιότατον
κρέας |
[4] |
δοκεῖ
λελέχθαι
τὸ
πρὸς
τοὺς
|
Ἰουδαίους, |
ὅτι
τὸ
δικαιότατον
κρέας
οὐκ |
[4] |
τὴν
πόαν
καὶ
τὰ
τὴν
|
ἶριν |
ἐξανθοῦντα
νέφη,
καθ´
ὧν
ἂν |
[4] |
παρ´
ἡμῖν
ἰρίσκηπτα
καλοῦσι,
τὴν
|
ἶριν |
ὑπολαμβάνοντες
ἐπισκήπτειν)
πολλῷ
γε
μᾶλλον |
[4] |
ταύτῃ
γνωρίζοντες
οἱ
παρ´
ἡμῖν
|
ἰρίσκηπτα |
καλοῦσι,
τὴν
ἶριν
ὑπολαμβάνοντες
ἐπισκήπτειν) |
[4] |
δ´
ὅ
τι
δρῶσιν,
οὐκ
|
ἴσμεν, |
εἰκὸς
δὲ
βακχείαν
εἶναι
τὰ |
[4] |
ὃ
πάντες
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
ἴσμεν, |
ὅτι
τῶν
ὑπὸ
κεραυνοῦ
διαφθαρέντων
|
[4] |
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
τὸ
ῥύγχος
|
ἰσόπλευρον |
τρίγωνον.
καὶ
τί
ἄν
τις |
[4] |
φησιν
Ὅμηρος
καὶ
τὰς
γυναῖκας
|
ἱσταμένας |
ἐπὶ
ταῖς
θύραις
θαυμάζειν
καὶ
|
[4] |
μονοειδὲς
ἐχούσης
πλήσμιον,
ὅσῳ
ῥᾷον
|
ἱστάναι |
φερομένην
τὴν
φύσιν
ἢ
κινεῖν
|
[4] |
διαβάλοι
Φιλῖνος,
εἰ
μὴ
τὰ
|
ἱστία |
ἑκάτερ´
ἐπαράμενοι
τὴν
ἡδονὴν
φεύγοιμεν, |
[4] |
ὑαίνης,
οἷς
τὰ
ἄκρα
τῶν
|
ἱστίων |
οἱ
ναύκληροι
καταδιφθεροῦσιν·
τὰ
δ´ |
[4] |
ὁ
δ´
Ἀγέμαχος
ἰσχυρίζετο
τῇ
|
ἱστορίᾳ |
καὶ
τὸ
θαυμαστὸν
ἠξίου
μὴ |
[4] |
εἰπεῖν
τὸν
Κελεόν,
ὃν
πρῶτον
|
ἱστοροῦσιν |
εὐδοκίμων
καὶ
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
κατασκευάσαντα
|
[4] |
ἀλογίας,
ὅπου
καὶ
τοὺς
Πυθαγορικοὺς
|
ἱστοροῦσιν |
καὶ
ἀλεκτρυόνα
λευκὸν
σέβεσθαι
καὶ |
[4] |
εἶθ´
ἧκε
μετὰ
χρόνον
συχνὸν
|
ἰσχάδας |
αὐτοῖς
τινας
καὶ
τυρὸν
κομίζων. |
[4] |
τὴν
γῆν
στρέφεσθαι
καὶ
συστροφὰς
|
ἴσχειν |
τοιαύτας
καὶ
χαυνότητας,
ὥσπερ
ἐν |
[4] |
οὐ
ῥᾳδίως
μίαν
οὐδ´
ὁμοπαθοῦσαν
|
ἴσχουσαι |
κατάστασιν,
ἀλλ´
ἑκάστη
πρὸς
τὸ |
[4] |
διιπταμένοις.
τὰ
μὲν
γὰρ
ἧττον
|
ἰσχυρὰ |
δυσπαθείαις
ἡ
φύσις
ἀμύνεται,
σκληρότητας |
[4] |
ἀληθῶς
καὶ
συνάγοντος
καὶ
πυκνοῦντος,
|
ἰσχυρὰν |
ποιοῦσι
τὴν
πληγὴν
τῷ
ἀντερείδειν. |
[4] |
μηδ´
ἀναφαίνειν.
ὁ
δ´
Ἀγέμαχος
|
ἰσχυρίζετο |
τῇ
ἱστορίᾳ
καὶ
τὸ
θαυμαστὸν |
[4] |
ἀνελεῖν
ἀπόρρητόν
ἐστιν
αὐτοῖς.
καὶ
|
ἴσως |
ἔχει
λόγον,
ὡς
τὸν
ὄνον |
[4] |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ἐπὶ
τὸν
|
ἰχθὺν |
ἄγουσιν
ὡς
κουφότατον
ὄψων.
καὶ |
[4] |
τόποις
καθαροῖς
καὶ
ἀγχιβαθέσι
γενναῖον
|
ἰχθὺν |
καὶ
πολὺν
ἐκτρέφουσα.
μάλιστα
δ´ |
[4] |
εἶπεν
ὦ
ἄνθρωπε
ποιήσῃς
ἡμᾶς
|
ἰχθυοβρώτους. |
ὁ
δὲ
τὸ
στιχίδιον
τοῦτο |
[4] |
ὑμῖν
καὶ
νὴ
Δία
τοῖς
|
ἰχθυοπώλαις |
ἀπὸ
τῶν
μαρτύρων
καὶ
τῆς |
[4] |
Ἀρκεσίλαος,
ἀλλὰ
τοὺς
περὶ
τὴν
|
ἰχθυοπωλίαν
|
ἀναδιδόντας
ἑκάστοτε
καὶ
τοῦ
κώδωνος |
[4] |
ὀψᾶται
καὶ
κάππαριν;
ἀλλ´
ὡς
|
ἰχθύος |
ἀφθόνου
καὶ
νεαροῦ
τὴν
παράλιον
|
[4] |
τοῦ
προδοτικοῦ
χρυσίου
πόρνας
καὶ
|
ἰχθῦς
|
ἀγοράζειν‘
ἐπ´
ὀψοφαγίᾳ
καὶ
ἀσελγείᾳ |
[4] |
Σκύλλαν
ζωγραφοῦντα
τοὺς
περὶ
αὐτὴν
|
ἰχθῦς |
ἐμπαθέστατα
καὶ
ζωτικώτατα
δι´
ὀψοφαγίαν |
[4] |
κάλλιστα
τοὺς
περὶ
τὴν
Σκύλλαν
|
ἰχθῦς |
ζωγραφήσας
ἔδοξε
τῷ
πάθει
μᾶλλον |
[4] |
ὅτι
πλείονος
πιπράσκεται
ἐν
Ῥώμῃ
|
ἰχθὺς |
ἢ
βοῦς
κεράμιόν
τε
ταρίχους |
[4] |
πολλῶν
ὄντων
ὄψων
ἐκνενίκηκεν
ὁ
|
ἰχθὺς |
μόνος
ἢ
μάλιστά
γ´
ὄψον |
[4] |
καὶ
περίεργον
ἀφελόντες,
ὡς
μηδ´
|
ἰχθύσι |
χρῆσθαι
παρὰ
τὸν
Ἑλλήσποντον
στρατοπεδεύοντες, |
[4] |
ῥύγχους,
ὥς
φασι,
τὴν
γῆν
|
ἴχνος |
ἀρόσεως
ἔθηκεν
καὶ
τὸ
τῆς |
[4] |
ὑπὸ
βροντῆς,
οὐδὲν
οὔτε
πληγῆς
|
ἴχνος |
οὔτε
καύσεως
ἔχοντας,
ἀλλ´
ὑπὸ |
[4] |
ἔφη
πρῶ–
τον’
ὁ
Πολυκράτης
|
ἴωμεν |
ἐπὶ
τὴν
συνήθειαν.
ὡς
γὰρ
|