Pages |
[936] |
ἢ
μηδὲ
τὸν
ἥλιον
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
ἀνακλᾶν
ἀφ´
ἑαυτῆς
τὴν
σελήνην |
[930] |
οὖν
τῶν
ὄψεων
εὐθὺς
πρὸς
|
ἡμᾶς |
ἀνατρέχουσιν,
αἱ
δ´
ἐπὶ
θάτερα |
[922] |
Τοῦτ´
ἐκεῖνο
πάλιν»
εἶπεν
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
ἀφῖκται
τὸ
περίακτον
ἐκ
τῆς |
[929] |
καὶ
ἀμυδρὰν
ἀνάρροιαν
ἴσχει
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
διὰ
τὴν
κλάσιν
ἐκλυομένης
τῆς |
[936] |
πληγῆς
τὴν
ἀνάκλασιν
φέρεσθαι
πρὸς
|
ἡμᾶς |
εἰκός
ἐστιν·
ἡ
δ´
ὄψις |
[936] |
Κοινὰ
γὰρ
ἔοικε
καὶ
πρὸς
|
ἡμᾶς |
εἶναι
τὰ
τῆς
ἀνακλάσεως.
Ἀμέλει |
[929] |
τὸ
τοῦ
ἡλίου
φῶς
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
ἐλέγχεται
καταφανῶς.
Ὁ
γὰρ
ἀὴρ |
[935] |
τῆς
σκιᾶς
ἄλλοτ´
ἄλλη
(πρὸς
|
ἡμᾶς |
ἐξαλλαγῇ
καὶ
διαφορᾷ
τινι
τοῦ |
[944] |
στηλῶν
Ἡρακλείων
ἀναχεόμενον
εἴσω
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
ἔξω
δὲ
τὸν
Κάσπιον
καὶ |
[921] |
ἀνάκλασιν.
(Εἰ
δὲ
προσαμυνεῖταί
τις
|
ἡμᾶς, |
ἐρησόμεθα
πῶς
μόνον
πρόσωπόν
ἐστιν |
[939] |
προσφορωτάτην
ἔχουσιν.
Ἔπειτα
πρὸς
μὲν
|
ἡμᾶς |
καθίησι
δι´
ἀέρος
θολεροῦ
καὶ |
[937] |
αὐτοῦ
λεπτὸν
ἀφικνεῖται
μόλις
πρὸς
|
ἡμᾶς |
καὶ
ἀδρανὲς
λείψανον,
ἦπου
τῆς |
[930] |
οἷον
ἀπὸ
πολλῶν
φερομένην
πρὸς
|
ἡμᾶς |
κατόπτρων.
Ἔπειτα
κἂν
πρὸς
αὐτῇ |
[930] |
θαυμάζω
πῶς
τὴν
διχότομον
ἐφ´
|
ἡμᾶς |
κινοῦσιν
ἐμπίπτουσαν
μετὰ
τῆς
ἀμφικύρτου |
[930] |
ὀλισθάνουσαι
πάλιν
ἐκεῖθεν
ἀναφέρονται
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
οὐ
δυνατόν
ἐστιν
ἐν
ἴσαις |
[932] |
σκιὰν
τῆς
σελήνης
φέρεσθαι
πρὸς
|
ἡμᾶς |
οὐκ
οἶδ´
ὅ
τι
λέγειν |
[939] |
σχέσεις
πρὸς
ἀλλήλους
καὶ
πρὸς
|
ἡμᾶς |
τὰ
φαινόμενα
τῆς
κινήσεως
ὕψη |
[939] |
ἀφικνεῖται
πάθος
ἀπ´
αὐτῆς
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
ὑγρότητος
δὲ
πολλὰ
καὶ
θηλύτητος, |
[929] |
θερμὸν
οὐδὲ
λαμπρὸν
ἀφικνεῖται
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
ὥσπερ
ἦν
εἰκὸς
ἐξάψεως
καὶ |