Pages
[926]	θάλασσα» ὥς φησιν Ἐμπεδοκλῆς, οὐ	γῆ	θερμότητος μετεῖχεν, οὐχ ὕδωρ πνεύματος,
[923]	μένουσαν αὐτὴν παντάπασιν ὥσπερ ἡ	γῆ	καὶ ἀτρεμοῦσαν. Νῦν δὲ σελήνη
[926]	μέρος, ἀλλ´ ἄνω καὶ ἡ	γῆ	καὶ τὰ ἐπὶ γῆς, καὶ
[944]	ὥσπερ ἡ παρ´ ἡμῖν ἔχει	γῆ	κόλπους βαθεῖς καὶ μεγάλους, ἕνα
[935]	ὥσπερ ἡ παρ´ ἡμῖν ἔχει	γῆ	κόλπους τινὰς μεγάλους, οὕτως ἐκείνην
[924]	μέσον οὖσα τοῦ παντὸς ἡ	γῆ	μᾶλλον ἢ ὡς ὅλον οἰκειώσεται
[929]	Ὅλως γάρ, ὦ φίλε Ἀριστότελες,	γῆ	μὲν οὖσα πάγκαλόν τι χρῆμα
[925]	πῶς λέγεται καὶ τίνος ἡ	γῆ	μέση κεῖσθαι; Τὸ γὰρ πᾶν
[924]	καὶ συμπεπεδημένον; Οὔτε γὰρ ἡ	γῆ	μέσον οὖσα δείκνυται τοῦ παντὸς
[932]	τρί´ ἐστίν. Ὅθεν ἡ μὲν	γῆ	παντάπασι τῆς ὄψεως τὸν ἥλιον
[939]	ὄμβριον ὕδωρ ἀλλὰ γηγενὲς ἡ	γῆ	πίνουσα καὶ χρωμένη πνεύμασι καὶ
[943]	γῆς οὖσαν. Ὡς γὰρ ἡ	γῆ	πνεύματι μεμιγμένη καὶ ὑγρῷ μαλακὴ
[945]	ἔχουσα τὸν λόγον ὃν ἔχει	γῆ	πρὸς σελήνην. Ταῦτ´» εἶπεν ὁ
[923]	ἀπαλλάττεται. Σκόπει δὴ πόσων ἡ	γῆ	σεληνῶν ἐστιν, εἰ σκιὰν ἀφίησιν,
[943]	συμπαγέντων, τὸ μὲν σῶμα ἡ	γῆ	τὴν δὲ ψυχὴν ἡ σελήνη,
[932]	αἱ ἐκλείψεις συντυγχάνουσιν· ἡ γὰρ	γῆ	τῆς σελήνης ἢ πάλιν ἡ
[935]	οὐδὲ τὸ θεῖον ἡ σελήνη,	γῆ	τις ἱερὰ πρὸς ἀνθρώπων νομιζομένη
[924]	ἐξ ὧν συνέστηκε, καὶ ἡ	γῆ	τὸν λίθον ὥσπερ προσήκοντα δέχεται
[945]	νέας ποιεῖ ψυχάς, ἡ δὲ	γῆ	τρίτον σῶμα παρέσχεν. Οὐδὲν γὰρ
[931]	ἀὴρ μᾶλλον ἢ ὡς ἡ	γῆ	φωτιζομένην τὴν σελήνην, ἀνάγκη φύσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/01/2008