Chapitre |
[3] |
δοὺς
ἑτέροις
καὶ
δωρησάμενος.
οὐ
|
λέγω |
δ´
ὅτι
Τιμολέων
μεμπτός
ἐστιν |
[1] |
ἴσης
παρασκευῆς
ἴσα
κατορθώματα
τῷ
|
στρατηγῷ |
τὴν
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν |
[1] |
καὶ
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
Τιμολέων
δὲ
|
Διονυσίῳ |
παντάπασιν
ἀπειρηκότι
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε· |
[3] |
ἐν
χαλεπῇ
τύχῃ
καὶ
πάθει
|
μεγάλῳ |
τῷ
περὶ
τοὺς
παῖδας
οὐδέν |
[1] |
τὴν
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν
ἐν
|
ἑβδόμῳ |
βασιλεῖ
καταπαύσαντος,
τοῦ
δὲ
τὰς |
[3] |
τὸν
ἀδελφὸν
οὐκ
ἀντέσχε
τῷ
|
λογισμῷ |
πρὸς
τὸ
πάθος,
ἀλλὰ
μετανοίᾳ |
[1] |
δὲ
Διονυσίῳ
παντάπασιν
ἀπειρηκότι
καὶ
|
κατατετριμμένῳ |
συνέπεσε·
καὶ
πάλιν
ὑπὲρ
Τιμολέοντος, |
[1] |
τις
παρεγχειρεῖν,
ὡς
Αἰμίλιος
μὲν
|
ἐρρωμένῳ |
Περσεῖ
καὶ
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
Τιμολέων |
[2] |
μὲν
ὁμαλῶς
ἐν
τῷ
τότε
|
χρόνῳ |
πάντες
ἦσαν
εὔτακτοι
καὶ
ὑποχείριοι |
[2] |
οὐ
διεφθάρη
τότε
Σικελίας
ἁψάμενος,
|
ἔξω |
Δίωνος.
καίτοι
καὶ
Δίωνα
πολλοὶ |
[1] |
ἀμφοτέροις
ἀνταγωνιστάς,
τῷ
μὲν
Μακεδόνας,
|
τῷ |
δὲ
Καρχηδονίους,
αἵ
τε
νῖκαι |
[3] |
περὶ
τὸν
ἀδελφὸν
οὐκ
ἀντέσχε
|
τῷ |
λογισμῷ
πρὸς
τὸ
πάθος,
ἀλλὰ |
[1] |
πρὸς
ἐνδόξους
γεγόνασιν
ἀμφοτέροις
ἀνταγωνιστάς,
|
τῷ |
μὲν
Μακεδόνας,
τῷ
δὲ
Καρχηδονίους, |
[3] |
χαλεπῇ
τύχῃ
καὶ
πάθει
μεγάλῳ
|
τῷ |
περὶ
τοὺς
παῖδας
οὐδέν
τι |
[1] |
οὐκ
ἴσης
παρασκευῆς
ἴσα
κατορθώματα
|
τῷ |
στρατηγῷ
τὴν
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν |
[2] |
ὅτι
Ῥωμαῖοι
μὲν
ὁμαλῶς
ἐν
|
τῷ |
τότε
χρόνῳ
πάντες
ἦσαν
εὔτακτοι |
[3] |
πεφυκὸς
ὁμοῦ
τὰς
μεταβολὰς
ῥωμαλεώτερον,
|
οὕτω |
ψυχῆς
ἄκρατος
εὐρωστία
καὶ
ἰσχύς, |