Chapitre |
[3] |
τοῦ
Αἰμιλίου
θαυμαστόν,
ὅτι
τηλικαύτην
|
βασιλείαν |
καταστρεψάμενος
οὐδὲ
δραχμῇ
μείζονα
τὴν |
[2] |
Δίωνα
πολλοὶ
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι
καὶ
|
βασιλείαν |
τινὰ
Λακωνικὴν
ὀνειροπολεῖν
ὑπενόουν.
Τίμαιος |
[3] |
δ´
ὅτι
Τιμολέων
μεμπτός
ἐστιν
|
οἰκίαν |
τε
καλὴν
λαβὼν
καὶ
χωρίον· |
[1] |
νῖκαι
περιβόητοι,
τοῦ
μὲν
ἑλόντος
|
Μακεδονίαν |
καὶ
τὴν
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν |
[3] |
αἰδεῖσθαι·
τὸ
δὲ
πρὸς
πᾶσαν
|
ἀδοξίαν |
εὐλαβὲς
ἐπιεικοῦς
μὲν
ἤθους
καὶ |
[1] |
~Τοιούτων
δὲ
τῶν
κατὰ
τὴν
|
ἱστορίαν |
ὄντων,
δῆλον
ὡς
οὐκ
ἔχει |
[3] |
καταστρεψάμενος
οὐδὲ
δραχμῇ
μείζονα
τὴν
|
οὐσίαν |
ἐποίησεν
οὐδ´
εἶδεν
οὐδ´
ἥψατο |
[1] |
ἴσα
κατορθώματα
τῷ
στρατηγῷ
τὴν
|
αἰτίαν |
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν
καὶ
δικαίων |
[2] |
ἀποπέμψαι
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν
αὐτοῦ
καὶ
|
ἀπληστίαν |
ἐν
τῇ
στρατηγίᾳ
κατεγνωκότας.
ἃ |
[2] |
φησι
καὶ
ἀτίμως
ἀποπέμψαι
Συρακοσίους,
|
φιλοπλουτίαν |
αὐτοῦ
καὶ
ἀπληστίαν
ἐν
τῇ |
[3] |
εἴκοσι
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν
|
ἀγορὰν |
ἰδεῖν
οὐχ
ὑπέμεινε.
δεῖ
δὲ |
[3] |
καὶ
αἰδεῖσθαι·
τὸ
δὲ
πρὸς
|
πᾶσαν |
ἀδοξίαν
εὐλαβὲς
ἐπιεικοῦς
μὲν
ἤθους |
[2] |
ἐν
τῷ
τότε
χρόνῳ
πάντες
|
ἦσαν |
εὔτακτοι
καὶ
ὑποχείριοι
τοῖς
ἐθισμοῖς, |
[2] |
ἐλπίσαντες
ἄρξειν
Σικελίας
παρενόμησαν
καὶ
|
παρεσπόνδησαν, |
ὑπὸ
πολλῶν
ἀναγέγραπται.
καίτοι
τίνες |
[2] |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐλπίσαντες
ἄρξειν
Σικελίας
|
παρενόμησαν |
καὶ
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ
πολλῶν
ἀναγέγραπται. |
[2] |
κύριοι
πραγμάτων
ὄντες
οὗτοι
τοιαῦτ´
|
ἤλπισαν; |
ὧν
ὁ
μὲν
ἐκπεπτωκότα
Συρακουσῶν |
[1] |
καὶ
τὴν
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν
|
ἐν |
ἑβδόμῳ
βασιλεῖ
καταπαύσαντος,
τοῦ
δὲ |
[3] |
κρεῖττον,
καὶ
περιουσία
τις
ἀρετῆς
|
ἐν |
οἷς
ἔξεστιν
ἐπιδεικνυμένης
τὸ
μὴ |
[2] |
Συρακοσίους,
φιλοπλουτίαν
αὐτοῦ
καὶ
ἀπληστίαν
|
ἐν |
τῇ
στρατηγίᾳ
κατεγνωκότας.
ἃ
δὲ |
[2] |
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν
καὶ
δικαίων
|
ἐν |
τοῖς
πράγμασιν
ἀμφοτέρων
γεγονότων,
Αἰμίλιος |
[2] |
τεκμήριον,
ὅτι
Ῥωμαῖοι
μὲν
ὁμαλῶς
|
ἐν |
τῷ
τότε
χρόνῳ
πάντες
ἦσαν |
[3] |
ταπεινοῦσι,
φαίνεται
τελειότερος
ὁ
Αἰμίλιος,
|
ἐν |
χαλεπῇ
τύχῃ
καὶ
πάθει
μεγάλῳ |
[3] |
μείζονα
τὴν
οὐσίαν
ἐποίησεν
οὐδ´
|
εἶδεν |
οὐδ´
ἥψατο
τῶν
χρημάτων,
καίτοι |
[3] |
μεγάλῳ
τῷ
περὶ
τοὺς
παῖδας
|
οὐδέν |
τι
μικρότερος
οὐδ´
ἀσεμνότερος
ἢ |
[2] |
νόμων
καὶ
τῆς
πατρίδος
οὕτως
|
ἔοικεν |
εὐθὺς
ἀφικέσθαι
παρεσκευασμένος,
Τιμολέων
δὲ |
[2] |
οὗτοι
τοιαῦτ´
ἤλπισαν;
ὧν
ὁ
|
μὲν |
ἐκπεπτωκότα
Συρακουσῶν
ἐθεράπευε
Διονύσιον,
Κάλλιππος |
[1] |
αἵ
τε
νῖκαι
περιβόητοι,
τοῦ
|
μὲν |
ἑλόντος
Μακεδονίαν
καὶ
τὴν
ἀπ´ |
[1] |
βούλοιτό
τις
παρεγχειρεῖν,
ὡς
Αἰμίλιος
|
μὲν |
ἐρρωμένῳ
Περσεῖ
καὶ
Ῥωμαίους
νενικηκότι, |
[3] |
πρὸς
πᾶσαν
ἀδοξίαν
εὐλαβὲς
ἐπιεικοῦς
|
μὲν |
ἤθους
καὶ
ἁπαλοῦ,
μέγεθος
δ´ |
[1] |
ἐνδόξους
γεγόνασιν
ἀμφοτέροις
ἀνταγωνιστάς,
τῷ
|
μὲν |
Μακεδόνας,
τῷ
δὲ
Καρχηδονίους,
αἵ |
[2] |
παρέσχε.
τούτου
τεκμήριον,
ὅτι
Ῥωμαῖοι
|
μὲν |
ὁμαλῶς
ἐν
τῷ
τότε
χρόνῳ |
[1] |
πάλιν
ὑπὲρ
Τιμολέοντος,
ὅτι
πολλοὺς
|
μὲν |
τυράννους,
μεγάλην
δὲ
τὴν
Καρχηδονίων |
[2] |
τοῖς
πράγμασιν
ἀμφοτέρων
γεγονότων,
Αἰμίλιος
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
νόμων
καὶ
τῆς |
[3] |
οὐδὲ
δραχμῇ
μείζονα
τὴν
οὐσίαν
|
ἐποίησεν |
οὐδ´
εἶδεν
οὐδ´
ἥψατο
τῶν |
[1] |
δύναμιν
ἀπὸ
τῆς
τυχούσης
στρατιᾶς
|
ἐνίκησεν, |
οὐχ
ὥσπερ
Αἰμίλιος
ἀνδράσιν
ἐμπειροπολέμοις |
[2] |
ἐθεράπευε
Διονύσιον,
Κάλλιππος
δ´
εἷς
|
ἦν |
τῶν
περὶ
Δίωνα
ξεναγῶν.
ἀλλὰ |
[2] |
οὐ
ζητῶν,
ἀλλ´
ἔχειν
ὀφείλων
|
ἣν |
ἔλαβε
βουλομένων
καὶ
διδόντων,
πέρας |
[3] |
ψυχῆς
ἄκρατος
εὐρωστία
καὶ
ἰσχύς,
|
ἣν |
οὔτε
τὸ
εὐτυχεῖν
ὕβρει
θρύπτει |
[2] |
μοναρχίας
ὀρέγεσθαι
καὶ
βασιλείαν
τινὰ
|
Λακωνικὴν |
ὀνειροπολεῖν
ὑπενόουν.
Τίμαιος
δὲ
καὶ |
[1] |
Τιμολέοντος,
ὅτι
πολλοὺς
μὲν
τυράννους,
|
μεγάλην |
δὲ
τὴν
Καρχηδονίων
δύναμιν
ἀπὸ |
[3] |
Τιμολέων
μεμπτός
ἐστιν
οἰκίαν
τε
|
καλὴν |
λαβὼν
καὶ
χωρίον·
οὐ
γὰρ |
[1] |
οὖσι
καὶ
στρατιώταις
ἀτάκτοις,
πρὸς
|
ἡδονὴν |
εἰθισμένοις
στρατεύεσθαι.
τὰ
γὰρ
ἀπ´ |
[3] |
ἐτῶν
εἴκοσι
τὸ
βῆμα
καὶ
|
τὴν |
ἀγορὰν
ἰδεῖν
οὐχ
ὑπέμεινε.
δεῖ |
[1] |
παρασκευῆς
ἴσα
κατορθώματα
τῷ
στρατηγῷ
|
τὴν |
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν
καὶ |
[1] |
τοῦ
μὲν
ἑλόντος
Μακεδονίαν
καὶ
|
τὴν |
ἀπ´
Ἀντιγόνου
διαδοχὴν
ἐν
ἑβδόμῳ |
[1] |
ΤΙΜΟΛΕΩΝ.
~Τοιούτων
δὲ
τῶν
κατὰ
|
τὴν |
ἱστορίαν
ὄντων,
δῆλον
ὡς
οὐκ |
[1] |
πολλοὺς
μὲν
τυράννους,
μεγάλην
δὲ
|
τὴν |
Καρχηδονίων
δύναμιν
ἀπὸ
τῆς
τυχούσης |
[1] |
πάσας
ἀνελόντος
ἐκ
Σικελίας
καὶ
|
τὴν |
νῆσον
ἐλευθερώσαντος·
εἰ
μὴ
νὴ |
[3] |
βασιλείαν
καταστρεψάμενος
οὐδὲ
δραχμῇ
μείζονα
|
τὴν |
οὐσίαν
ἐποίησεν
οὐδ´
εἶδεν
οὐδ´ |
[2] |
αὑτοῦ
στρατηγίας
καὶ
ἀρχῆς
τὴν
|
τῶν |
παρὰ
νόμον
ἀρχόντων
κατάλυσιν.
~ἐκεῖνο |
[2] |
τῆς
αὑτοῦ
στρατηγίας
καὶ
ἀρχῆς
|
τὴν |
τῶν
παρὰ
νόμον
ἀρχόντων
κατάλυσιν. |
[3] |
μέντοι
τοῦ
Αἰμιλίου
θαυμαστόν,
ὅτι
|
τηλικαύτην |
βασιλείαν
καταστρεψάμενος
οὐδὲ
δραχμῇ
μείζονα |
[1] |
Μακεδονίαν
καὶ
τὴν
ἀπ´
Ἀντιγόνου
|
διαδοχὴν |
ἐν
ἑβδόμῳ
βασιλεῖ
καταπαύσαντος,
τοῦ |
[3] |
καὶ
χωρίον·
οὐ
γὰρ
τὸ
|
λαβεῖν |
ἐκ
τοιούτων
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
τὸ |
[3] |
τοιούτων
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
|
λαβεῖν |
κρεῖττον,
καὶ
περιουσία
τις
ἀρετῆς |
[3] |
ὑπέμεινε.
δεῖ
δὲ
τὰ
αἰσχρὰ
|
φεύγειν |
καὶ
αἰδεῖσθαι·
τὸ
δὲ
πρὸς |
[3] |
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν
ἀγορὰν
|
ἰδεῖν |
οὐχ
ὑπέμεινε.
δεῖ
δὲ
τὰ |
[2] |
ὀρέγεσθαι
καὶ
βασιλείαν
τινὰ
Λακωνικὴν
|
ὀνειροπολεῖν |
ὑπενόουν.
Τίμαιος
δὲ
καὶ
Γύλιππον |
[2] |
καὶ
Κάλλιππος
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐλπίσαντες
|
ἄρξειν |
Σικελίας
παρενόμησαν
καὶ
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ |
[3] |
ὡς
σώματος
ῥῖγος
ἢ
θάλπος
|
φέρειν |
δυναμένου
τὸ
πρὸς
ἀμφοτέρας
εὖ |
[1] |
μὴ
νὴ
Δία
βούλοιτό
τις
|
παρεγχειρεῖν, |
ὡς
Αἰμίλιος
μὲν
ἐρρωμένῳ
Περσεῖ |
[2] |
καὶ
δύναμιν
οὐ
ζητῶν,
ἀλλ´
|
ἔχειν |
ὀφείλων
ἣν
ἔλαβε
βουλομένων
καὶ |
[3] |
καὶ
ἰσχύς,
ἣν
οὔτε
τὸ
|
εὐτυχεῖν |
ὕβρει
θρύπτει
καὶ
ἀνίησιν
οὔτε |
[1] |
ἀπειρηκότι
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
καὶ
|
πάλιν |
ὑπὲρ
Τιμολέοντος,
ὅτι
πολλοὺς
μὲν |
[1] |
τυράννους,
μεγάλην
δὲ
τὴν
Καρχηδονίων
|
δύναμιν |
ἀπὸ
τῆς
τυχούσης
στρατιᾶς
ἐνίκησεν, |
[2] |
δεηθεῖσιν
αὐτοκράτωρ
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
καὶ
|
δύναμιν |
οὐ
ζητῶν,
ἀλλ´
ἔχειν
ὀφείλων |
[2] |
οὖν
καὶ
δικαίων
ἐν
τοῖς
|
πράγμασιν |
ἀμφοτέρων
γεγονότων,
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ |
[1] |
τε
γὰρ
πόλεμοι
πρὸς
ἐνδόξους
|
γεγόνασιν |
ἀμφοτέροις
ἀνταγωνιστάς,
τῷ
μὲν
Μακεδόνας, |
[1] |
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
Τιμολέων
δὲ
Διονυσίῳ
|
παντάπασιν |
ἀπειρηκότι
καὶ
κατατετριμμένῳ
συνέπεσε·
καὶ |
[1] |
στρατιᾶς
ἐνίκησεν,
οὐχ
ὥσπερ
Αἰμίλιος
|
ἀνδράσιν |
ἐμπειροπολέμοις
καὶ
μεμαθηκόσιν
ἄρχεσθαι
χρώμενος, |
[3] |
τὸ
εὐτυχεῖν
ὕβρει
θρύπτει
καὶ
|
ἀνίησιν |
οὔτε
συμφοραὶ
ταπεινοῦσι,
φαίνεται
τελειότερος |
[2] |
ξεναγῶν.
ἀλλὰ
Τιμολέων
αἰτησαμένοις
καὶ
|
δεηθεῖσιν |
αὐτοκράτωρ
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
καὶ
δύναμιν |
[1] |
ὥσπερ
Αἰμίλιος
ἀνδράσιν
ἐμπειροπολέμοις
καὶ
|
μεμαθηκόσιν |
ἄρχεσθαι
χρώμενος,
ἀλλὰ
μισθοφόροις
οὖσι |
[2] |
τὴν
τῶν
παρὰ
νόμον
ἀρχόντων
|
κατάλυσιν. |
~ἐκεῖνο
μέντοι
τοῦ
Αἰμιλίου
θαυμαστόν, |
[3] |
λέγω
δ´
ὅτι
Τιμολέων
μεμπτός
|
ἐστιν |
οἰκίαν
τε
καλὴν
λαβὼν
καὶ |
[2] |
ἄρχοντας,
Ἑλλήνων
δ´
οὐδεὶς
ἡγεμών
|
ἐστιν |
οὐδὲ
στρατηγός,
ὃς
οὐ
διεφθάρη |
[3] |
περιουσία
τις
ἀρετῆς
ἐν
οἷς
|
ἔξεστιν |
ἐπιδεικνυμένης
τὸ
μὴ
δεόμενον.
ἐπεὶ |
[2] |
τοιοῦτον
αὐτὸς
ἑαυτὸν
παρέσχε.
τούτου
|
τεκμήριον, |
ὅτι
Ῥωμαῖοι
μὲν
ὁμαλῶς
ἐν |
[3] |
οἰκίαν
τε
καλὴν
λαβὼν
καὶ
|
χωρίον· |
οὐ
γὰρ
τὸ
λαβεῖν
ἐκ |
[2] |
ὁ
μὲν
ἐκπεπτωκότα
Συρακουσῶν
ἐθεράπευε
|
Διονύσιον, |
Κάλλιππος
δ´
εἷς
ἦν
τῶν |
[1] |
τῶν
κατὰ
τὴν
ἱστορίαν
ὄντων,
|
δῆλον |
ὡς
οὐκ
ἔχει
πολλὰς
διαφορὰς |
[2] |
καὶ
ἀρχῆς
τὴν
τῶν
παρὰ
|
νόμον |
ἀρχόντων
κατάλυσιν.
~ἐκεῖνο
μέντοι
τοῦ |
[3] |
οἷς
ἔξεστιν
ἐπιδεικνυμένης
τὸ
μὴ
|
δεόμενον. |
ἐπεὶ
δ´,
ὡς
σώματος
ῥῖγος |
[2] |
ὀνειροπολεῖν
ὑπενόουν.
Τίμαιος
δὲ
καὶ
|
Γύλιππον |
ἀκλεῶς
φησι
καὶ
ἀτίμως
ἀποπέμψαι |
[3] |
εὖ
πεφυκὸς
ὁμοῦ
τὰς
μεταβολὰς
|
ῥωμαλεώτερον, |
οὕτω
ψυχῆς
ἄκρατος
εὐρωστία
καὶ |
[3] |
γὰρ
τὸ
λαβεῖν
ἐκ
τοιούτων
|
αἰσχρόν, |
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
λαβεῖν
κρεῖττον, |
[1] |
ἀνελόντος
ἐκ
Σικελίας
καὶ
τὴν
|
νῆσον |
ἐλευθερώσαντος·
εἰ
μὴ
νὴ
Δία |
[3] |
Τιμολέων
δὲ
γενναῖα
πράξας
περὶ
|
τὸν |
ἀδελφὸν
οὐκ
ἀντέσχε
τῷ
λογισμῷ |
[3] |
κατάλυσιν.
~ἐκεῖνο
μέντοι
τοῦ
Αἰμιλίου
|
θαυμαστόν, |
ὅτι
τηλικαύτην
βασιλείαν
καταστρεψάμενος
οὐδὲ |
[3] |
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
λαβεῖν
|
κρεῖττον, |
καὶ
περιουσία
τις
ἀρετῆς
ἐν |
[2] |
παρεσκευασμένος,
Τιμολέων
δὲ
τοιοῦτον
αὐτὸς
|
ἑαυτὸν |
παρέσχε.
τούτου
τεκμήριον,
ὅτι
Ῥωμαῖοι |
[2] |
εὐθὺς
ἀφικέσθαι
παρεσκευασμένος,
Τιμολέων
δὲ
|
τοιοῦτον |
αὐτὸς
ἑαυτὸν
παρέσχε.
τούτου
τεκμήριον, |
[3] |
δὲ
γενναῖα
πράξας
περὶ
τὸν
|
ἀδελφὸν |
οὐκ
ἀντέσχε
τῷ
λογισμῷ
πρὸς |
[2] |
στρατηγῷ
τὴν
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
|
οὖν |
καὶ
δικαίων
ἐν
τοῖς
πράγμασιν |
[2] |
καὶ
βασιλείαν
τινὰ
Λακωνικὴν
ὀνειροπολεῖν
|
ὑπενόουν. |
Τίμαιος
δὲ
καὶ
Γύλιππον
ἀκλεῶς |
[2] |
πραγμάτων
ὄντες
οὗτοι
τοιαῦτ´
ἤλπισαν;
|
ὧν |
ὁ
μὲν
ἐκπεπτωκότα
Συρακουσῶν
ἐθεράπευε |
[3] |
μεμπτός
ἐστιν
οἰκίαν
τε
καλὴν
|
λαβὼν |
καὶ
χωρίον·
οὐ
γὰρ
τὸ |
[2] |
εἷς
ἦν
τῶν
περὶ
Δίωνα
|
ξεναγῶν. |
ἀλλὰ
Τιμολέων
αἰτησαμένοις
καὶ
δεηθεῖσιν |
[2] |
τῶν
περὶ
Δίωνα
ξεναγῶν.
ἀλλὰ
|
Τιμολέων |
αἰτησαμένοις
καὶ
δεηθεῖσιν
αὐτοκράτωρ
πεμφθεὶς |
[3] |
ἢ
διὰ
τῶν
εὐτυχημάτων
ὁραθείς.
|
Τιμολέων |
δὲ
γενναῖα
πράξας
περὶ
τὸν |
[1] |
ἐρρωμένῳ
Περσεῖ
καὶ
Ῥωμαίους
νενικηκότι,
|
Τιμολέων |
δὲ
Διονυσίῳ
παντάπασιν
ἀπειρηκότι
καὶ |
[2] |
οὕτως
ἔοικεν
εὐθὺς
ἀφικέσθαι
παρεσκευασμένος,
|
Τιμολέων |
δὲ
τοιοῦτον
αὐτὸς
ἑαυτὸν
παρέσχε. |
[3] |
δωρησάμενος.
οὐ
λέγω
δ´
ὅτι
|
Τιμολέων |
μεμπτός
ἐστιν
οἰκίαν
τε
καλὴν |
[0] |
~ΑΙΜΙΛΙΟΣ
ΚΑΙ
|
ΤΙΜΟΛΕΩΝ. |
~Τοιούτων
δὲ
τῶν
κατὰ
τὴν |
[2] |
αἰτίαν
περιτίθησι.
~Καθαρῶν
οὖν
καὶ
|
δικαίων |
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ἀμφοτέρων
γεγονότων, |
[1] |
μὲν
τυράννους,
μεγάλην
δὲ
τὴν
|
Καρχηδονίων |
δύναμιν
ἀπὸ
τῆς
τυχούσης
στρατιᾶς |
[2] |
πολλῶν
ἀναγέγραπται.
καίτοι
τίνες
ἢ
|
πηλίκων |
κύριοι
πραγμάτων
ὄντες
οὗτοι
τοιαῦτ´ |
[2] |
δύναμιν
οὐ
ζητῶν,
ἀλλ´
ἔχειν
|
ὀφείλων |
ἣν
ἔλαβε
βουλομένων
καὶ
διδόντων, |
[2] |
Σικελίας
παρενόμησαν
καὶ
παρεσπόνδησαν,
ὑπὸ
|
πολλῶν |
ἀναγέγραπται.
καίτοι
τίνες
ἢ
πηλίκων |
[2] |
τοὺς
ἄρχοντας,
Ἑλλήνων
δ´
οὐδεὶς
|
ἡγεμών |
ἐστιν
οὐδὲ
στρατηγός,
ὃς
οὐ |
[2] |
γεγονότων,
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ
τῶν
|
νόμων |
καὶ
τῆς
πατρίδος
οὕτως
ἔοικεν |
[2] |
ἀλλ´
ἔχειν
ὀφείλων
ἣν
ἔλαβε
|
βουλομένων |
καὶ
διδόντων,
πέρας
ἐποιήσατο
τῆς |
[2] |
νόμους
δεδιότες
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας,
|
Ἑλλήνων |
δ´
οὐδεὶς
ἡγεμών
ἐστιν
οὐδὲ |
[2] |
τῷ
στρατηγῷ
τὴν
αἰτίαν
περιτίθησι.
|
~Καθαρῶν |
οὖν
καὶ
δικαίων
ἐν
τοῖς |
[2] |
καὶ
δικαίων
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
|
ἀμφοτέρων |
γεγονότων,
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[2] |
ἤλπισαν;
ὧν
ὁ
μὲν
ἐκπεπτωκότα
|
Συρακουσῶν |
ἐθεράπευε
Διονύσιον,
Κάλλιππος
δ´
εἷς |
[3] |
μικρότερος
οὐδ´
ἀσεμνότερος
ἢ
διὰ
|
τῶν |
εὐτυχημάτων
ὁραθείς.
Τιμολέων
δὲ
γενναῖα |
[1] |
~ΑΙΜΙΛΙΟΣ
ΚΑΙ
ΤΙΜΟΛΕΩΝ.
~Τοιούτων
δὲ
|
τῶν |
κατὰ
τὴν
ἱστορίαν
ὄντων,
δῆλον |
[2] |
ἀμφοτέρων
γεγονότων,
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
νόμων
καὶ
τῆς
πατρίδος
οὕτως |
[2] |
Διονύσιον,
Κάλλιππος
δ´
εἷς
ἦν
|
τῶν |
περὶ
Δίωνα
ξεναγῶν.
ἀλλὰ
Τιμολέων |
[3] |
ἐποίησεν
οὐδ´
εἶδεν
οὐδ´
ἥψατο
|
τῶν |
χρημάτων,
καίτοι
πολλὰ
δοὺς
ἑτέροις |
[2] |
καίτοι
τίνες
ἢ
πηλίκων
κύριοι
|
πραγμάτων |
ὄντες
οὗτοι
τοιαῦτ´
ἤλπισαν;
ὧν |
[3] |
οὐδ´
εἶδεν
οὐδ´
ἥψατο
τῶν
|
χρημάτων, |
καίτοι
πολλὰ
δοὺς
ἑτέροις
καὶ |
[3] |
οὐδ´
ἀσεμνότερος
ἢ
διὰ
τῶν
|
εὐτυχημάτων |
ὁραθείς.
Τιμολέων
δὲ
γενναῖα
πράξας |
[3] |
ἀλλὰ
μετανοίᾳ
καὶ
λύπῃ
ταπεινωθεὶς
|
ἐτῶν |
εἴκοσι
τὸ
βῆμα
καὶ
τὴν |
[2] |
πεμφθεὶς
Συρακοσίοις,
καὶ
δύναμιν
οὐ
|
ζητῶν, |
ἀλλ´
ἔχειν
ὀφείλων
ἣν
ἔλαβε |
[1] |
δὲ
τῶν
κατὰ
τὴν
ἱστορίαν
|
ὄντων, |
δῆλον
ὡς
οὐκ
ἔχει
πολλὰς |
[2] |
ὀφείλων
ἣν
ἔλαβε
βουλομένων
καὶ
|
διδόντων, |
πέρας
ἐποιήσατο
τῆς
αὑτοῦ
στρατηγίας |
[2] |
ἀρχῆς
τὴν
τῶν
παρὰ
νόμον
|
ἀρχόντων |
κατάλυσιν.
~ἐκεῖνο
μέντοι
τοῦ
Αἰμιλίου |
[2] |
δικαίων
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ἀμφοτέρων
|
γεγονότων, |
Αἰμίλιος
μὲν
ὑπὸ
τῶν
νόμων |
[3] |
οὐ
γὰρ
τὸ
λαβεῖν
ἐκ
|
τοιούτων |
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
τὸ
μὴ
λαβεῖν |
[1] |
~ΑΙΜΙΛΙΟΣ
ΚΑΙ
ΤΙΜΟΛΕΩΝ.
|
~Τοιούτων |
δὲ
τῶν
κατὰ
τὴν
ἱστορίαν |